abonnement bol.com Unibet Coolblue
  woensdag 10 maart 2004 @ 10:54:22 #226
24188 Belana
kloon van belana
pi_17617617
quote:
Op woensdag 10 maart 2004 09:34 schreef Tan het volgende:
Wat een mooie verhalen, hoe erg sommigen ook klinken.

Belana ik vindt dat je het fantastisch hebt gedaan hoor! Heel erg knap. En de anderen ook natuurlijk
Dankjewel...
stormy waters...
sailin'
pi_17703803
ik vind het zelf wel moeilijk als je leest wat mensen moeten doorstaan voor een babietje...loop je van tweede streepjestopic naar bevallingsverhalen naar....en op elk onderdeel ligt soms pijn en ongemak en verdriet, oei! Zon lekker babietje maakt veel goed, maar miiiijjjnnn god!! Sinds ik die instrumenten heb gezien waarmee ze een babietje kunstmatig kunnen halen...brr!! We zijn stoer, wij vrouwen!!
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
pi_17743287
(Het is hier wat offtopic, maar mocht je er tijdens of na de bevalling achter komen dat je een dochter hebt gekregen, en je baalt op dat moment nog erg van de bevalling, dan zou je haar ook 'Aina' kunnen noemen - dit is een Nigeriaanse meisjesnaam en 't betekent zware bevalling.)
pi_17762079
Leuk om dit te lezen. ik doe verzorgende en ik ga hierna verpleegkundige doen. Maar wij krijgen nu op school het vak 311 verzorgen van barenden, kraamvrouwen en pasgeborenen. Allemaal erg interesant
  zondag 4 april 2004 @ 16:37:29 #230
20436 Jambo
Hakuna Matata
pi_18173498
Onderstaand mijn bevallingsverhaal.

Op dinsdagochtend 23 maart voel ik me niet zo lekker, ik denk dat ik een verkoudheid onder de leden heb. 's Middags knap ik weer helemaal op en word ik gestoken door een werkbij; alles in huis moet schoon en opgeruimd worden. Zo actief ben ik al weken niet meer geweest. 's Avonds zeg ik met een gek gezicht tegen m'n vriend dat het me niet zou verbazen als vandaag of morgen ons mannetje geboren wordt. 's Nachts word ik wakker van vreselijk brandend maagzuur. Ik besluit uit bed te gaan en een glas water te drinken. Terug in bed draai ik me om als ik ineens iets warms tussen mijn benen voel. Het is dan 1.50 uur. Mijn vriend was nog wakker dus ik zei hem dat m'n vliezen gebroken waren en dat we waarschijnlijk binnen 24 uur ons knulletje in onze armen zouden hebben. We zijn toen even naar beneden gegaan om het te laten bezinken. Daarna maar weer terug naar bed, want ik had nog geen weeën en ik zou mijn energie nog hard nodig hebben de komende 24 uur. Rond 3 uur kreeg ik mijn eerste rugwee. Deze deed zo'n zeer dat ik het op bed liggen niet zo prettig vond. Ik ben er maar uitgegaan en achter de computer gaan zitten. Af en toe kreeg ik weer een rugwee, steeds iets vaker, langer en heftiger. Rond 6 uur vond ik toch wel dat ze snel kwamen en heb ik m'n vriend wakker gemaakt, zodat hij de tijd kon opnemen. Al snel bleek dat ze om de 3 minuten kwamen en zo'n 30-50 seconden aanhielden. Ik heb m'n moeder gebeld, aangezien zij bij de bevalling zou zijn. Toen mijn moeder bij ons was hebben we besloten om het ziekenhuis te bellen, omdat zij vond dat het wel erg snel ging. Gelukkig mochten we gelijk komen.

Rond half 8 was ik in het ziekenhuis en om 8.00 uur bleek dat ik al 5 cm ontsluiting had. De rugweeën werden steeds heftiger, maar ik kon ze nog redelijk opvangen. Om 11 uur had ik al 8 cm ontsluiting, maar kon de weeën niet meer goed opvangen. Liggen, douchen, zitten, niets hielp. Om half 2 had ik volledige ontsluiting en kwam ik in de tussenfase van ontsluitingsweeën en persweeën. Dat was heerlijk. Ik kon weer helemaal bijkomen. Om twee uur kreeg ik persweeën. Deze wilden niet echt doorzetten, waardoor ik heel veel op eigen kracht moest doen. Ik kon het nl. allemaal tegenhouden en deed dat dus ook omdat ik bang was voor de pijn. Op een gegeven moment zakte de hartslag van de baby. Ik schrok daar zo van dat er op dat moment een knop omging en ik alleen maar dacht: ik ga niet met lege handen naar huis, hij MOET er NU uit! Na nog een paar persweeën en een oerkracht die uit m'n tenen kwam is Melvin om 15.26 uur op woensdag 24 maart geboren. Een prachtig klein mannetje van 3100 gram. Een stuk kleiner dus dan de vooraf geschatte 7 a 8 pond! Mijn broertje werd die dag 25 en een mooier kado had hij zich vast niet kunnen wensen.

Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Zo oud is Melvin
pi_18174467
Goh wat een verhaal Jambo. En wat verschillend van iedereen zeg. Bij jouw klinkt het net alsof het een pies of keek is Dat zeg ik omdat ik mijn verhaal toch wel wat dramatisch vindt klinken eigenlijk. Ik had zoveel pijn dat ik het gewoon niet meer aankon en dus pijnverlichting kreeg.

Hoe doen sommige vrouwen dat toch zeg zonder pijnverlichting. Of ben ik dan zo'n aansteller
Ach ik denk het ook niet eigenlijk. Joshua kon er zelf niet uitkomen en ik heb gewoon 3.5 uur liggen persen. Dat was zeker geen pretje.
  zondag 4 april 2004 @ 18:08:37 #232
20436 Jambo
Hakuna Matata
pi_18175432
Jeetje, 3,5 uur persen. En ik vond mijn 76 minuten al lang.
Als ik dat zo hoor is mijn bevalling inderdaad pies of keek geweest. Ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Zo oud is Melvin
  † In Memoriam † zondag 4 april 2004 @ 18:11:18 #233
43556 miss_dynastie
pi_18175497
Een heel mooi verhaal Jambo
  † In Memoriam † zondag 4 april 2004 @ 18:22:10 #234
43556 miss_dynastie
pi_18175735
quote:
Op zondag 4 april 2004 17:23 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Goh wat een verhaal Jambo. En wat verschillend van iedereen zeg. Bij jouw klinkt het net alsof het een pies of keek is Dat zeg ik omdat ik mijn verhaal toch wel wat dramatisch vindt klinken eigenlijk. Ik had zoveel pijn dat ik het gewoon niet meer aankon en dus pijnverlichting kreeg.

Hoe doen sommige vrouwen dat toch zeg zonder pijnverlichting. Of ben ik dan zo'n aansteller
Ach ik denk het ook niet eigenlijk. Joshua kon er zelf niet uitkomen en ik heb gewoon 3.5 uur liggen persen. Dat was zeker geen pretje.
De calvinistische inslag van Nederland. Helaas is het hier veel en veel moeilijker om pijnverlichting te krijgen dan in sommige andere landen ter wereld. Als het je zou worden aangeboden, zoals je bijvoorbeeld ziet in Amerikaanse en Engelse bevallingsprogramma's, weet ik zeker dat er heel veel vrouwen 'ja' zeggen. Niemand zal vinden dat je gefaald hebt. In Nederland zien heel veel mensen het wel als falen. Kijk maar naar dit topic bijvoorbeeld: Pijnbestrijding tijdens de bevalling
  zondag 4 april 2004 @ 18:41:12 #235
24188 Belana
kloon van belana
pi_18176118
Nou, ik heb ook een shot gehad en was daar wat blij mee. Als je al uren en uren weeen ligt weg te puffen wil je wel even hoor. Er moet niet zo moeilijk over gedaan worden. Ik wist verdorie niet meer waar ik het zoeken moest zeg! En dat uurtje rust heeft mij de kracht gegeven om daarna weer verder te kunnen.

Magoe, das idd een ander topic...

Jambo, mooi verhaal! Het blijft indrukwekkend zo'n bevalling!
stormy waters...
sailin'
  FOK!fossiel zondag 4 april 2004 @ 21:46:43 #236
2628 Karin
pi_18180396
Jambo wat een mooi verhaal!
Wat zijn bevallingen toch verschillend he. Prachtig om dat allemaal te lezen.
  donderdag 17 juni 2004 @ 16:07:33 #237
1087 Merisse
broddeltante
pi_19968147
*schopje geeft*
voor het geval beefcake, Tan, Psyche2003 en dutchie het topic niet meer kunnen vinden

2 april 2004: Dylan Nathan, zoon van beefcake en ShaoliN
19 april 2004: Junah Ileah, dochter van Tan
17 mei 2004: Faith Cathryn, dochter van Psyche2003 (papa)
08 juni 2004: Léon, zoon van dutchie
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_19969597
Ha merisse speciaal voor jou dan! En de rest niet stiekum ook lezen he?

Donderdag 1 april... Uitgerekend. Ik verkondig op Fok! dat ik helaas nog niets voel. En we verwachten een nieuwe tv, dus ik ben al vanaf 8 uur fris en vrolijk. Ik dood de tijd dus met fokken. Er worden grapjes gemaakt over 1 april. Nog geen weeën en nog geen tv... ShaoliN belt vanaf zijn werk waar de tv blijft. Er was iets misgegaan, dus de tv komt morgen. Balen balen balen. Ik besluit om boodschappen te gaan doen. Er gaat toch nog geen baby geboren worden voor het weekend.

In de Appie kom ik een kennis tegen van zwangerschapszwemmen. We kletsen wat en ik vertel haar dat we dit weekend nog wel met zijn tweetjes zullen zijn. Met mijn boodschapjes wandel ik naar mijn zus, die werkt in de cafetaria. Zij moet om 5 uur werken en gaat daarvoor nog even wat eten. Ze had gevraagd of ik langs wilde komen. Het is half 5. Mijn zus en ik kletsen en drinken wat in de keuken. Het is 5 uur. Mijn zus gaat aan het werk en ik sta op om weg te gaan. Ik voel opeens iets warms en nats. SHIT ik heb in mijn broek geplast denk ik. Of misschien... "Ik denk dat mijn vliezen gebroken zijn" zeg ik zachtjes. Mijn zus begint te gillen van opwinding. Ik bel ShaoliN en meld het nieuws. Ik zeg erbij dat ik het niet zeker weet, want ik zou niet weten hoe het voelt. Ik ga even naar de wc. Ik heb geleerd op de zwangerschapscursus dat vruchtwater heel anders ruikt dan urine, dus voorzichtig ruik ik... ik ruik niets. Het moet dan wel zo zijn. Later voel ik nog wat druppelen. Nu weet ik het zeker: mijn bevalling is begonnen... HELP!

Een collega van mijn zus brengt me thuis met haar auto. Ik durf zelf niet naar huis te rijden, voor hetzelfde geld beginnen de weeën in de auto! Thuis aangekomen bel ik de verloskundige. Ik moet een kraamverband in doen en wachten op de weeën. Ze zegt dat ze om ongeveer half acht langs zal komen. Om 10 over half 6 komt ShaoliN thuis. Hij stapt over de drempel en ik wil naar hem toe lopen. Bovenaan de trap sta ik even stil en krijg een ongelooflijke kramp in mijn rug. Een wee, onmiskenbaar. We bellen onze ouders. Ze zijn enthousiast. Mijn zus heeft eigenlijk avonddienst, maar ze heeft kunnen ruilen zodat ze om acht uur klaar is. Ik probeer wat te eten, maar ik heb geen honger door de zenuwen.

Ik weet niet hoe laat het is. De weeën zijn in alle hevigheid losgebarsten en ik zoek een makkelijke houding. Ik ga op de wc zitten. Dat is wel fijn. De bel gaat. De verloskundige is er en ik moet op bed gaan liggen. Ik heb twee centimeter ontsluiting. Oh mijn god, ik moet er nog acht! Ze zegt dat ze om half elf weer terugkomt. De weeën komen snel achter elkaar en het doet pijn! Maar volgens de verloskundige doe ik het prima. Mijn zus is er. Ik wilde haar graag erbij hebben en ook voor ShaoliN is het fijn, want ik ben helemaal in mezelf gekeerd en praat niet tegen hem. Ik heb een nieuwe houding gevonden: op mijn knieën op de grond, leunend met mijn armen op het bed. Zo blijf ik zitten tot om 10 uur de verloskundige weer voor de deur staat. Ik heb 7 centimeter ontsluiting. Het is tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Ik strompel de trap af en de auto in. In de auto ga ik net zo zitten als thuis, maar nu op de achterbank. We scheuren naar Harderwijk, een kwartiertje rijden. Ik heb een paar flinke weeën en ik heb nu ook persdrang!

Bij het ziekenhuis aangekomen word ik in een rolstoel gezet. Er is een kamer klaargemaakt en ik ga op het bed liggen. Ik word weer getoucheerd. 9,5 centimeter dit keer. De verloskundige masseert het laatste stukje weg en ik mag gaan persen. Het is ondertussen 10 voor 11. Het persen is fijn. Ik voel de pijn van de weeën niet meer en het persen doet geen pijn. Ik ben behoorlijk afgemat, dus het persen duurt langer dan verwacht. Eindelijk komt het hoofdje eruit! Meneer duwt even langs zijn hoofd zijn arm naar buiten en dat doet wel zeer!!! Ik ben uitgescheurd. De verloskundige vraagt of ik de baby aan wil pakken, maar dat wil ik niet. "Hij moet eerst schoon!" Roep ik. Dylan wordt in een doek op mijn buik gelegd. Hij is bebloed en heeft smeer op zijn lijfje, maar hij is mooi ShaoliN knipt de navelstreng door. Nu ben ik echt uitgeput. En Dylan is niet op 1 april geboren!!


[ Bericht 0% gewijzigd door beefcake op 18-06-2004 07:56:35 ]
Een beetje vreemd, maar wel lekker
  donderdag 17 juni 2004 @ 18:00:08 #239
1087 Merisse
broddeltante
pi_19971265
Geweldig verhaal beefcake en zoals jij het beschrijft was het best te doen (behalve van dat armpje en dat uitscheuren, ai) Dank voor het delen!
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_19972444
Prachtig verhaal Beefcake Word inene een beetje emotioneel achter m'n laptoppie
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
  donderdag 17 juni 2004 @ 19:09:56 #241
12721 Sugar
...maakt plannen
pi_19972529
Heb ik ook, Snoopy!

Al die verhalen hier zijn zo intens, zo mooi, zo uniek, zo pijnlijk, zo onbeschrijfelijk en toch beschreven! Bij het lezen krijg ik 't gevoel dat ik straks, als ik zelf bevallen ben, pas echt, echt, echt begrijp of voel hoe jullie sommige zinnen bedoelen! Maar ook hier vochtige oogjes, nu al! Puur door de lading van het wonder? Mooi!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
pi_19973800
Ik heb mijn bevalling ook nog niet gepost hier geloof ik Bij deze dus!

--
Mijn man heeft de longziekte COPD en verblijft regelmatig in het ziekenhuis voor een stootkuur Prednison en beademing en andere longmedicatie. Zo ook die bewuste zondagavond 2 november 2003. Ik was 38 weken zwanger en de nacht van zondag op maandag gingen we met een ambulance naar het ziekenhuis toe. Mijn man werd weer opgenomen.

Aangezien we hem eigenlijk zo snel mogelijk op de been wilden hebben zodat hij de bevalling kon meemaken indien deze zou gaan beginnen, kreeg hij een extra stootkuur medicijnen. Wat hij normaal in 12 dagen zou krijgen zouden ze hem nu in 6 dagen gaan toedienen.

Ik had met de verloskundige afgesproken om maandagmiddag weer op controle te komen, maar na een hele nacht in het ziekenhuis doorgebracht te hebben heb ik opgebeld met de mededeling dat ik daar de fut niet meer voor had. Direct ook afgesproken dat indien de bevalling zou beginnen we naar hetzelfde ziekenhuis zouden gaan als waar mijn man lag.

De weken daarvoor had ik al de nodige oefenweeën gehad en toen ik in de nacht van woensdag 5 op donderdag 6 november wakker werd met 1 pijnlijke buik en wat bloedverlies wist ik al genoeg. Mijn broertje logeerde als backup bij mij zodat ik niet alleen thuis zou zijn.

Snel de verloskundige gebeld en mijn favoriete van de 5 bleek dienst te hebben die nacht. Haar naam is Francis en binnen 10 minuten was ze bij mij thuis en constateerde ze 5 cm ontsluiting!

Ik snel naar het ziekenhuis gebeld naar mijn man om te zeggen dat het begonnen was en dat ik er aan zou komen. De verpleging op de longafdeling was al op de hoogte gebracht van het feit dat dit kon gebeuren en mijn man werd klaargestoomd om verscheept te worden van de longafdeling naar de kraamafdeling.

Omstreeks half 8 smorgens arriveren mijn broertje en ik in het ziekenhuis. Eerst maar naar de verlosafdeling en na de controles en formulieren liepen we op ons gemak naar de longafdeling. Mijn man was hoogst verbaasd dat ik nog rondliep en dat ik hem zelf kwam ophalen. Dat ging ook vrij gemakkelijk want ik had nog geen enkele wee gehad! Met mijn man in de rolstoel gingen we op ons gemak naar de verlosafdeling.

Daar aangekomen was Francis ook gearriveerd en na toucheren bleek ik al op 6 cm ontsluiting te zitten en Francis besluit de vliezen te breken. Ondertussen ontdekt mijn man dat hij van de longafdeling een lege zuurstoffles heeft meegekregen en mijn broertje vertrekt met hem om die om te gaan wisselen. Aangezien ik tot dat moment nog steeds geen enkele wee heb gehad besluit Francis om even een visitecontrole af te gaan leggen bij een vrouw die in de buurt woont en de dag daarvoor was bevallen. Verpleegkundige Maaike blijft bij mij. Achteraf krijg ik te horen dat mijn bevalling de 1e bevalling was waar ze vanaf het begin bij zal assisteren!

Francis en de stagiere zijn nog niet weg of ik krijg persdrang. Volgens Maaike moet dat nog niet kunnen aangezien ik even daarvoor pas 6 cm ontsluiting had. Na wat gepaniek en gegil van mijn kant besluit ze toch Francis te bellen en die belooft direct weer te komen. Na 4 persweeën weggepuft te hebben zo goed en kwaad als dat kon kwamen gelijktijdig Francis, de stagiere, mijn broertje en mijn man weer terug. Toucheren vertelde ons dat het echte werk kon beginnen, ik had 10 cm ontsluiting!

Mijn broertje had in de gaten dat het nu wel heel erg intiem en bloederig kon worden en hij nam de benen de gang op.

Klokslag half 12 mag ik gaan persen. De persweeën voelen aan als een oerdrift en eigenlijk neemt de automatische piloot het van me over. Tijdens de 2e perssessie krijg ik echter een kramp in mijn rechter bovenbeen/bil alleen komen de persweeën te snel achter elkaar om de kramp er uit te krijgen. Terwijl de persweeën heftiger worden wordt de kramp dat echter ook en op die manier probeer ik dus te bevallen. Elke keer kwam er al een stukje hoofd zichtbaar naar buiten maar het leek niet verder te willen. Francis besluit dus om tijdens een wee te voelen of het niet ergens belemmert wordt. En wat er toen met mij gebeurde had ik dus nog nooit meegemaakt.

Ik dacht dat ik zou sterven van de pijn. Tijdens een perswee + kramp was Francis mijn baarmoeder mond aan het masseren en ik ging door de grond van de pijn. Ik had mijn rechtervoet in haar zij staan om kracht te kunnen zetten en ik heb haar op een gegeven moment gewaarschuwd dat ik niet voor mezelf in zou staan als ze nog langer zou blijven wroeten. Ik had haar denk ik finaal door die verloskamer heen geschopt.

Mijn man zat naast mij (nog steeds aan de zuurstof) en moest zichzelf ook inhouden. Op dat moment had ook hij namelijk de neiging om haar weg te duwen omdat hij ook zag dat ik bijna stierf van de pijn. De woede die ik toen voelde opkomen en de haat naar Francis toe hadden echter ook een positieve kant. Ik begon in eens te persen als een gek alleen om maar haar vingers weg te krijgen en spontaan komt het hoofdje verder naar buiten. Op een gegeven moment blijft het hoofdje staan tussen mijn bekken en toen had ik het gevoel of ik in brand stond. Bij de volgende perswee kwam het hoofdje er zo goed als helemaal uit op een klein stukje nog na. Ik voelde de wee afzwakken maar had eigenlijk geen zin om nu nog af te wachten op een volgende wee en gaf nog een klein zetje en daar was het hoofdje. Van Francis kreeg ik nu instructies om te zuchten en niet meer te persen maar dat hoefde ook niet want mijn wee was weg. Francis meldt dat ik een klein stukje weer mocht persen om het lichaam geboren te laten worden maar ook dat was niet eens nodig want daar kwam onze kleine meid al naar buiten geglibberd!

12.56 uur; Op mijn buik ligt onze dochter, 46 cm lang en 2555 gram zwaar.

Vreselijk mooi gaaf kindje en ook heel erg schoon! Bijna nergens een spoortje bloed of huidsmeer te zien. 10 minuten later volgt de placenta zonder dat ik hoef te persen en een half uur later heeft onze meid een apgarscore van 9/10 gekregen!

Francis controleert of ik niet ben uitgescheurd en op een miniscuul klein haarscheurtje na is er geen schade. Ze doet het me niet aan om hier een hechting in te zetten. Omstreeks half 2 wordt ik de douche onder gedirigeerd en ondertussen is onze meid in slaap gevallen en ligt ze in haar ledikantje. Om 2 uur zijn we met ons gezinnetje compleet.

Inmiddels heb ik kunnen regelen dat ik nog 2x 24 uur mag blijven in een kraamsuite en dat mijn man bij ons op de kamer mag komen slapen. Mijn man pendelt heen en weer tussen longafdeling en kraamafdeling om zijn medicijnen te halen en verder bivakeren we voornamelijk in onze suite. De borstvoeding komt snel op gang en ze drinkt fantastisch met grote zuigkracht. Vrijdagmiddag krijgen we groen licht en krijgen we te horen dat mijn man samen met ons op zaterdag naar huis toe mag!

De gegevens nog even op een rijtje:
Naam: Susanne Chantal
Geb. datum: 6 november 2003
Geb. tijd: 12.56 uur
Gewicht: 2555 gram
Lengte: 46 cm
Looks: donkere ogen en lange donkere haren.

Overigens hadden ze nog nooit meegemaakt dat op de dag van ontslag de vader in een rolstoel met op schoot de maxi cosi met het kind voor geduwd wordt door de kersverse moeder. Normaal gesproken gaan de moeders de afdeling af in een rolstoel.

De bevalling is iets waar ik met veel plezier op terug kan kijken, geen enkele ontsluitingswee, heftige persweeën, geen enkele nawee, 2 dagen later liep ik al in de HEMA te shoppen en 3 weken later zat ik al weer op mijn oude gewicht. Op deze manier wil ik wel 10x bevallen!
Kijk ook eens op de vernieuwde site van Susanne
  Redactie Frontpage / Spellchecker donderdag 17 juni 2004 @ 20:31:26 #243
13151 crew  Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
pi_19974353
Wat een mooi verhaal, Luckepuk. Ik werd helemaal samen met jou boos toen ik over dat masseren las Wat doen mensen soms toch vreselijke dingen met je... ook al is dat misschien noodzakelijk.

Alle verhalen hier zijn zo mooi
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
  donderdag 17 juni 2004 @ 21:20:34 #244
1087 Merisse
broddeltante
pi_19975785
Luckepuck, heb ik ook nog nooit meegemaakt, een VERHAAL waarbij ik zat mee te persen
(heb het wel vaker bij bevallingsprogramma's op tv )
Maar topbevalling hoor
You will never leave my mind
And it turns out to be so much different than our dreams
Now you're, you're a star in heaven
pi_19975931
Dat had ik nou ook Merisse!! Ik zat er echt helemaal in!! Prachtig geschreven Luckepuk
Een beetje vreemd, maar wel lekker
  † In Memoriam † donderdag 17 juni 2004 @ 21:26:38 #246
43556 miss_dynastie
pi_19975942
Wat een mooie verhalen
  donderdag 17 juni 2004 @ 22:00:09 #247
336 Jessicaa
een kaarsje brand voor Danyel
pi_19976935
Beefcake en Luckepuk wat een mooie verhalen. En die pasgeboren babiefoto's
  vrijdag 18 juni 2004 @ 07:50:04 #248
20436 Jambo
Hakuna Matata
pi_19983747
Beefcake en Luckepuk wat een prachtige verhalen. Het blijft mooi en ontroerend om een (goed verlopen) bevallingsverhaal te lezen.
Ik word er wel es mismoedig van dat ik, wat ik voel, niet zeggen kan. (Toon Hermans)
Zo oud is Melvin
pi_20004230
Tjonge Luckepuck. Je hebt zo te lezen een goeie bevalling gehad. Ik zat het ook helemaal mee te beleven En dat je al zo snel weer op te been was, ongelovelijk. Ik heb er volgens mij wel een week of 4 over gedaan eer dat ik weer de winkels inging.

Beefcake, jij hebt ook al goeie snelle bevalling gehad.

Wel byzonder he als je eraan terug denkt. Zo'n klein ukkepukkie die eruit komt. Ik kan het me zelf nog zo goed herinneren
  vrijdag 18 juni 2004 @ 21:53:48 #250
83411 edje34
Breda de`` gekste``
pi_20004255
Ik moet wachten met ons verhaal tot begin volgend jaar.Hopelijk kan ook ik iets moois vertellen.
Geeft de leugen je geen vleugels
Raakt de waarheid in de war
Dan zijn de keizers slechts helpers en huilt de oude nar.
(Hans teeuwen)
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')