Paracetamol werkt ook tegen depressie, angst, onrust, OCD.

In het kort:

Paracetamol werkt ook bij geestelijke pijn.

Het verandert de serotonine-neurotransmissie in de hersenen, vermindert ontstekingssignalen in de hersenen en vermindert de activiteit in de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor emoties.


==============================================


De exacte werking van paracetamol is nog altijd niet bekend, slechts is bekend dat het pijn verlicht en koortswerend is, maar niet hoe.

Bij meer lezen hierover kwam ik tegen dat het ook werkzaam is tegen depressies, angsten, OCD, onrust etc.

Er zijn talloze artikelen, al van vele jaren geleden. Ik wil er wat plaatsen, of misschien vinden mensen het interessant er zelf over te zoeken en lezen.

Het is ergens ook logisch, wanneer wij door paracetamol geen fysieke pijn meer voelen, komt dat doordat de werking van paracetamol stoffen worden aanmaakt die tevens werkzaam zijn bij geestelijke pijn.

Je hoort er nooit iets over, wellicht omdat er miljarden omgaan in de psychofarmaca en paracetamol bijna gratis is.

---

Zelfs na honderd jaar ontdekking is het ironisch dat het exacte werkingsmechanisme van paracetamol nog niet volledig wordt begrepen. Net als bij elke andere nonopioïde werd gedacht dat paracetamol voornamelijk werkt door het COX-enzym te remmen, vooral in de hersenen. De afwezigheid van een ontstekingsremmende werking zorgde er echter voor dat de onderzoekers vanuit een ander perspectief over het werkingsmechanisme gingen nadenken. In de afgelopen twintig jaar is er voldoende bewijs om te zeggen dat dit krachtige pijnstillende en koortswerende medicijn via verschillende mechanismen werkt, zoals effecten op monoaminerge, cholinerge, opioïde, stikstofmonoxide (NO) en cannabinoïde routes.[ 3 , 5 , 6 ]

Van de monoaminerge routes wordt het effect op de serotonergische route in detail bestudeerd. Veel onderzoeken hebben aangetoond dat paracetamol het serotonineniveau in de hersenen verhoogt, wat op zijn beurt bijdraagt ​​aan de farmacologische werking ervan. [ 3 , 5 , 6 ] Het effect van paracetamol op de andere monoaminerge routes is echter nog niet bekend.

Met het oog op de toenemende klinische betekenis zijn verdere onderzoekswerkzaamheden gerechtvaardigd om het effect ervan op andere mediatoren die betrokken zijn bij pijnpaden te bestuderen. [ 5 ] Met dit in gedachten werd het huidige onderzoek uitgevoerd om de pijnstillende rol van paracetamol te evalueren via een dopaminerge systeem met behulp van knaagdieren. pijnmodellen - Eddy's kookplaattest en staartonderdompelingstest.

Het was verrassend dat de dieren die alleen paracetamol kregen ook een verhoogd dopaminegehalte in hun hersenen hadden. Dit toont duidelijk aan dat de analgetische activiteit van paracetamol een modulatie van het dopaminerge systeem met zich meebrengt.

Uit de bovenstaande feiten en bevindingen kan worden samengevat dat paracetamol via het endocannabinoïde- en NO-systeem de niveaus van dopamine verhoogt, wat op zijn beurt bijdraagt ​​aan de pijnstillende werking van dit veelgebruikte nonopioïde.

De resultaten suggereren dat de analgetische werking van paracetamol wordt beïnvloed door het dopaminerge systeem. Verdere onderzoeken zijn gaande om het exacte mechanisme te achterhalen waarmee dit veelgebruikte pijnstiller het dopaminegehalte in de hersenen verhoogt.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5351233/

Paracetamol verlengt de werking van onze lichaamseigen stof anandamide, dit is een signaalstof (neurotransmitter) die betrokken is bij de regulatie van pijn, stress en traumaverwerking. Anandamide wordt ook wel de natuurlijke Marihuana genoemd. Normaal gesproken maakt het lichaam zelf anandamide aan als natuurlijke pijnstiller, om trauma’s te verwerken of herstelprocessen in gang te zetten. Bijvoorbeeld na lichamelijk letsel, na het doormaken van een angstige gebeurtenis of voor herstel na duursport.

Wanneer anandamide op natuurlijke wijze gestimuleerd wordt heeft het veel voordelen:

Het remt fysieke pijn
Het remt sociale stress
Verhoogt GABA wat geestelijke rust brengt
Vervaagt de herinneringen aan een angstige gebeurtenis of trauma
Is betrokken bij de energie aanmaak
Is belangrijk voor herstelprocessen in het lichaam
Stimuleert de neurotransmitter dopamine (beloningshormoon)

Paracetamol verlengt dus de werking van anandamide en daarmee de bovengenoemde effecten. Maar wanneer anandamide te vaak op onnatuurlijke wijze gestimuleerd wordt door gebruik van o.a. cannabis, paracetamol, ibuprofen en andere opiatepijnstillers dan raakt het lichaam geleidelijk aan ongevoelig voor de positieve werking van Anandamide. Dit verklaart bijvoorbeeld waarom je na langer gebruik van paracetamol steeds meer tabletten moet slikken om het “verdovende” effect nog te bemerken. En dat verklaart weer waarom er zoveel mensen een paracetamol verslaving ontwikkelen.

https://vlotvitaal.nl/par(...)delijk-geneesmiddel/

https://www.authorea.com/(...)ng-molecular-docking

Emotionele pijn of angst? Pop een Tylenol
Onderzoekers ontdekken dat vrij verkrijgbare pijnstillers angst kunnen verlichten.
Uit onderzoek is gebleken dat dezelfde neuronen vuren bij fysieke en emotionele pijn.
OTC-medicijnen die fysieke pijn verlichten, kunnen ook effectief zijn bij het verdoven van emotionele pijn.
In één onderzoek hadden degenen die Tylenol gebruikten minder last van angsttriggers dan degenen die een placebo gebruikten.
Wanneer iemand je gevoelens kwetst of je afwijst, schaadt hij of zij je emotioneel. Normaal gesproken noemen we dit soort pijn 'emotionele pijn'. Emotionele pijn die optreedt tijdens de fasen van rouw of na een afwijzing is echter net zo fysiek en reëel als de pijn die u voelt wanneer u uw teen stoot of in uw vinger snijdt .

Schade aan de huid en compressie van weefsel kunnen ertoe leiden dat de pijnreceptoren, ook bekend als de nociceptoren, in het omringende zenuwweefsel intens vuren. Het signaal wordt overgebracht van het perifere zenuwweefsel naar het centrale zenuwstelsel . Vanuit het ruggenmerg gaat de informatie verder naar de hersenen. Hier komt het pijnsignaal de thalamus binnen, die de informatie vervolgens doorgeeft aan andere hersengebieden, zodat deze kan worden geïnterpreteerd. Het pijnsignaal bereikt ook het emotionele centrum van de hersenen, of amygdala, dat het associeert met emoties, zoals woede , angst of verdriet.

Een studie gepubliceerd in het aprilnummer van Proceedings of the National Academy of Sciences toonde aan dat precies dezelfde neuronen vuren in het geval van fysieke en emotionele pijn. De proefpersonen in het onderzoek werden blootgesteld aan een foto van een ex-partner die onlangs de relatie met hem of haar had verbroken en werden gevraagd na te denken over de afwijzing en hoe ongewenst deze was.

De onderzoekers ontdekten dat de gebieden die oplichten in hersenbeelden sterk lijken op de hersengebieden die hyperactief zijn tijdens fysieke pijn. De pijngebieden omvatten de secundaire somatosensorische cortex en de dorsale posterieure insula. De interpretatie van de hersenen van schade na een afwijzing of intens verdriet lijkt dus sterk op de interpretatie van de hersenen van een wond of ander lichamelijk letsel.

Hoewel emotionele en fysieke pijn dezelfde neurologische basis hebben, wordt meestal gedacht dat ze niet op dezelfde manier kunnen worden behandeld. Emotionele pijn kan in veel gevallen worden verlicht door anti- angstmedicijnen zoals benzodiazepinen en serotonineheropnameremmers. Lichamelijke pijn daarentegen wordt normaal gesproken behandeld met vrij verkrijgbare NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen), zoals aspirine, ibuprofen, natriumnaproxen of verwante vrij verkrijgbare pijnstillers zoals Tylenol. In ernstigere gevallen wordt fysieke pijn behandeld met geneesmiddelen uit de opioïdenfamilie, zoals morfine, codeïne of oxycodon.

Recent onderzoek uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van British Columbia geeft echter aan dat vrij verkrijgbare medicijnen die fysieke pijn kunnen verlichten, ook effectief kunnen zijn bij het verdoven van emotionele pijn, met name het type dat gepaard gaat met angst. Het onderzoek bevestigt gegevens uit een ouder onderzoek uit 2009.

De Canadese onderzoekers bestudeerden het effect van Tylenol als een manier om angst te verlichten die gepaard gaat met gedachten over de dood of blootstelling aan surrealisme. In het eerste deel van het onderzoek werd aan proefpersonen die een Tylenol-pil van 1000 mg of een placebo- suikerpil hadden gekregen , gevraagd om te schrijven over tandpijn of wat er met hen zou gebeuren nadat ze waren overleden. Vervolgens kregen de proefpersonen een verhaal voorgeschoteld over de arrestatie van een prostituee. Na het lezen van het verhaal werd hen gevraagd een borgsom voor de prostituee vast te stellen.

In het tweede deel van het onderzoek keken de deelnemers naar een surrealistische video van filmregisseur David Lynch en vervolgens naar een video waarin relschoppers werden afgebeeld.

De onderzoekers ontdekten dat deelnemers die voorafgaand aan de onderzoekstaken een pil van 1000 mg Tylenol kregen, minder last hadden van de angsttriggers vergeleken met de deelnemers die een placebo-suikerpil hadden gekregen. De proefpersonen die pijnstillers gebruikten en over hun eigen dood schreven en de proefpersonen die over tandpijn schreven, waren milder in het vaststellen van een borgtocht dan de proefpersonen die geen Tylenol hadden gekregen, maar wel hadden geschreven over wat er met hen zou gebeuren nadat ze waren overleden. Op dezelfde manier waren deelnemers aan Tylenol minder hard in hun ethische oordeel over de relschoppers vergeleken met deelnemers die een placebopil hadden gekregen. Deze resultaten suggereren dat Tylenol inderdaad angst kan verlichten.

De wetenschappers speculeren dat angst, net als emotionele pijn, door de hersenen wordt geïnterpreteerd als een soort pijn. Blijkbaar reageert de fysieke reactie van de hersenen op dit soort pijn op dezelfde manier op vrij verkrijgbare pijnstillers als de fysieke reactie die ten grondslag ligt aan hoofdpijn of pijnlijke gewrichten en spieren.

https://www.psychologytod(...)nxiety-pop-a-tylenol


De veel voorkomende pijn van surrealisme en dood: paracetamol vermindert de compenserende bevestiging na betekenisbedreigingen
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0956797612464786

De delen van de hersenen die Tylenol beïnvloedt om je hoofdpijn te laten verdwijnen, zijn dezelfde delen die ook bij deze andere gevoelens betrokken zijn; dezelfde hersennetwerken die ons in staat stellen fysieke pijn te voelen en erop te reageren, zijn mogelijk gecoöpteerd om ook sociale pijn te voelen.

Dit concept heeft geleid tot het artikel uit 2010 . C. Nathan DeWall, een sociaal psycholoog aan de Universiteit van Kentucky, en zijn collega's gaven mensen drie weken lang paracetamol of een placebo. Elke avond rapporteerden de proefpersonen of ze gekwetste gevoelens of positieve emoties hadden gehad. Op de negende dag van het onderzoek begonnen de mensen die paracetamol gebruikten minder gevallen van gekwetste gevoelens te melden, en dat bleven ze doen tot het einde van het 21 dagen durende experiment. Hun positieve emoties werden niet beïnvloed, waardoor de onderzoekers dachten dat het alleen maar sociale pijn was die werd beïnvloed door de paracetamol.

Sinds 2010, zegt Ratner, hebben andere onderzoeken aangetoond dat paracetamol meer kan beïnvloeden dan alleen sociale pijn. Als gevolg hiervan is er een andere theorie naar voren gekomen die het effect van paracetamol beter zou kunnen verklaren dan een directe neurale overlap van fysieke en sociale pijn: misschien zijn zowel pijn als sociale pijn een vorm van ‘alarmsignaal’, zegt hij, die de hersenen vertellen dat er iets mis is. en paracetamol onderbreekt dat alarm.

De dACC reageert op conflicten in onze wereld, zoals het zien van iets dat er niet hoort te zijn, het ene verwachten en het andere krijgen, onjuiste informatie, en meer. Pijn kan op deze manier worden gezien: we verwachten en verlangen geen pijn te hebben, dus als het gebeurt, is dat in strijd met onze verwachte toestand, en gaat het alarm af dat er iets mis is. Psychische pijn van welke aard dan ook kan een ander soort cognitief conflict zijn, dus Heine denkt dat medicijnen als Tylenol onze reacties op welk conflict dan ook in het algemeen kunnen afzwakken.

In 2013 gaven Haine en medewerkers proefpersonen paracetamol of een placebo, en presenteerden ze vervolgens een uiterst schokkend conflict: het feit dat we allemaal ooit zullen sterven . Een theorie uit de sociale psychologie, Terror Management genaamd , zegt dat mensen, wanneer ze worden geconfronteerd met hun sterfelijkheid, meer toegewijd raken aan hun gedachten en geloofssystemen. Maar in het onderzoek van Heine ontdekte hij dat mensen die paracetamol hadden geslikt niet zo sterk reageerden als hen werd gevraagd over hun eigen dood te schrijven.

Een andere manipulatie van existentiële angst, zo vertelt hij me, is om mensen visuele prikkels te laten zien die nergens op slaan, of niet aan de conventionele verwachtingen voldoen. Eén manier waarop ze dit doen door de proefpersonen de video's van David Lynch te laten bekijken. Mensen die paracetamol hadden ingenomen, reageerden ook afgestompt vergeleken met degenen die de placebo hadden ingenomen.


"Onze interpretatie is dat ze niet dezelfde mate van existentiële angst voelden", zegt Heine. “Dat vonden we echt heel opvallend, omdat die effecten heel ver verwijderd zijn van hun doel, namelijk fysieke pijn.”

Heine werkte vervolgens samen met Todd Handy, een cognitief neurowetenschapper aan de Universiteit van British Columbia, die een expert is in EEG, een manier om elektrische signalen van de hersenen te meten. In hun volgende experiment wilden ze zien hoe mensen zouden reageren op het maken van fouten bij paracetamol; Als medicijnen als Tylenol een reactie op conflicten zouden afstompen, zou dit een andere manier kunnen zijn om dat te laten zien. Handy zegt dat de dACC doorgaans de plek is waar de reactie op het maken van een fout te zien is.


“Het is eigenlijk de basale ‘oh, shit’-reactie van de hersenen,” vertelt Handy. "Dus we hadden de voorspelling dat Tylenol misschien, als de dingen werken zoals we denken dat het is, dit 'oh, shit'-effect enigszins zou moeten verzwakken."

Wat ze samen met eerste auteur Dan Randles ontdekten , was dat de paracetamol het effect niet temperde – de hersenen merkten nog steeds dat ze een fout maakten – maar het signaal dat verband hield met de mate waarin de hersenen erom gaven dat ze een fout maakten, was verminderd.


“Het was een soort van: ‘Hé! Ik heb een fout gemaakt, maar wat maakt het uit?'” vertelt Handy mij. “Voor mij komt dit allemaal overeen met het idee dat onze hersenen altijd op zoek zijn naar iets verrassends, alles dat aandacht nodig heeft. Lichamelijke pijn is slechts één ding dat u voortdurend in de gaten houdt. Over het geheel genomen vraagt ​​u zich af: is er een probleem dat moet worden aangepakt? En Tylenol lijkt dat af te zwakken.”

Handy's werk is vooral gericht op aandacht, en de afgelopen tien jaar heeft hij het afdwalen van gedachten bestudeerd: dat maar al te vaak voorkomende gevoel dat je hebt als je met iemand praat en dan begint na te denken over wat je gaat eten voor het avondeten. , of je date later vanavond. Handy's onderzoek vraagt ​​zich af hoe je hersenen reageren op de huidige omgeving als ze hebben besloten ergens anders heen te gaan. Hij heeft, misschien niet verrassend, ontdekt dat wanneer de geest afdwaalt, onze sensorische cortex minder gevoelig is voor de buitenwereld. “Onze affectieve reacties op de buitenwereld nemen af”, zegt hij. “We investeren cognitief minder in dingen. Dus over de hele linie klopt alles.”

Hij had het gevoel dat de effecten van Tylenol die ze zagen vergelijkbaar waren met het afdwalen van gedachten. Mensen gaven minder om sociale afwijzing. Ze reageerden niet zo veel op existentiële angst; een soortgelijk soort gevoeligheidsvermindering voor de buitenwereld.


In een nieuwe studie die nog niet is gepubliceerd, onderzoeken ze hoe Tylenol het afdwalen van gedachten zou beïnvloeden. Ze onderwierpen mensen aan een repetitieve, enigszins saaie taak – hun gedachten aanmoedigen om af te dwalen – en gaven de helft van de deelnemers paracetamol en de andere helft een placebo. "Wat we ontdekten is dat als je Tylenol gebruikt, terwijl je nog steeds op de buitenwereld let, alles er normaal uitziet", vertelt hij. “Maar als je begint af te dwalen, zijn de hersenen nog beter in het buitensluiten van dingen. Het geeft je een diepere geestestoestand, als je wilt.’

In 2016 ontdekte een andere groep dat mensen die 1.000 mg paracetamol hadden ingenomen, mogelijk minder empathie hadden voor de pijn van anderen. Proefpersonen lazen verschillende scenario's over mensen die fysieke en sociale pijn ervoeren en rapporteerden hoe bedroefd ze waren tijdens het lezen ervan. Ze werden ook blootgesteld aan een hard geluid en beoordeelden hoe onaangenaam dit voor hen en voor een andere deelnemer was. Ten slotte observeerden ze een spelletje virtuele balworp, waarbij een persoon die ze niet kenden werd uitgesloten. Al deze taken onthulden hetzelfde: de mensen die paracetamol gebruikten waren minder empathisch in reactie op de pijnscenario's die ze lazen, ze waren minder gevoelig voor het pijnlijke, harde geluid en ze voelden niet zo veel voor de persoon die werd buitengesloten. uit het balspel.

“Mijn onderbuikgevoel is op dit moment dat deze medicijnen onze psychologie waarschijnlijk op heel interessante manieren beïnvloeden die we misschien niet hadden verwacht”, zegt Ratner over zijn werk en al het andere onderzoek dat hij voor zijn recensie heeft samengesteld. “Maar we proberen er gewoon een betekenis aan te geven.”


Op een heel basaal niveau zegt dit onderzoek dat paracetamol en mogelijk andere medicijnen meer kunnen beïnvloeden dan alleen pure fysieke pijn. Maar betekent dit dat we Tylenol-flessen moeten gaan stempelen met: "Waarschuwing! Kan de geest intenser doen afdwalen" of "Let op! Houd geen garage sale na het nemen als je de beste prijs wilt krijgen"?

"Ik denk dat we absoluut een wetenschappelijke zorg moeten hebben om de neurocognitieve en neuro-affectieve gevolgen te onderkennen van stoffen die we tot nu toe als goedaardig hebben beschouwd", zegt Handy. Maar toch denken alle onderzoekers met wie ik sprak dat het te voorbarig is om grootschalige beleidswijzigingen door te voeren, of om medicijnen als paracetamol en ibuprofen hun vrij verkrijgbare status te ontnemen. En ze willen mensen ook geen zorgen maken over de omvang van de psychologische effecten van paracetamol.


Ratner zegt dat er ook de intrigerende mogelijkheid bestaat dat paracetamol op een dag therapeutisch kan worden gebruikt voor mensen die te maken hebben met kleine gevallen van depressie of sociale angst. Uit een onderzoek van afgelopen oktober bleek dat het geven van paracetamol aan mensen met een borderline-persoonlijkheidsstoornis hun wantrouwen in anderen zou kunnen verlichten. Maar omdat we niet zeker weten bij wie het het beste werkt, en omdat uit sommige onderzoeken blijkt dat het de tegenovergestelde effecten heeft, moeten we eerst veel meer weten over wat er precies aan de hand is.
Het idee dat het gebruik van een Tylenol je zou kunnen helpen bij het verwerken van je relatiebreuk of het kalmeren van je zenuwen voordat je naar een sollicitatiegesprek gaat, is aantrekkelijk, maar dit zou te ver kunnen gaan door mensen die krachtigere emoties zoals depressie proberen af ​​te stompen. Acetaminophen is veilig in de juiste doses, maar kan zeer snel extreem giftig worden, wat gemakkelijk kan leiden tot een overdosis en leverfalen.

Heine zegt dat hij nu soms, op een ironische manier, denkt als hij een slechte dag heeft: misschien moet ik een Tylenol nemen. Handy zegt ook dat de gedachte bij hem opkomt om een ​​Tylenol te nemen voordat hij lezingen geeft die hem misschien een beetje zenuwachtig maken. Ik vraag Ratner of hij zijn eigen gebruik van Tylenol heeft veranderd, en hij zegt van niet.

"Ik gebruik paracetamol of ibuprofen als dat nodig is om veelvoorkomende pijntjes te behandelen, en geen van deze onderzoeken doet me er echt over nadenken", zegt hij. “Maar ik denk dat als ik het gebruik, ik me enigszins bewust ben van de mogelijkheid dat deze medicijnen invloed kunnen hebben op de manier waarop ik informatie verwerk en andere mensen evalueer. Het zit in mijn achterhoofd.”

UPDATE: Een vertegenwoordiger van Tylenol heeft de volgende verklaring afgelegd, die uitgebreid is bewerkt: “De auteurs stellen duidelijk dat ‘verder onderzoek nodig is’ en in de beoordeelde onderzoeken zijn vrij verkrijgbare pijnstillers toegediend aan mensen die de medicijnen niet gebruikten voor lichamelijke pijn en, daarom 'is mogelijk niet van toepassing op de typische persoon die deze medicijnen tegen pijn gebruikt.' Deze onderzoeken zijn, zoals u weet, off-label uitgevoerd. Het OTC-label met feiten over geneesmiddelen bevat de informatie die consumenten nodig hebben om vrij verkrijgbare pijnstillers op de juiste manier te gebruiken voor hun zelfbeheersing van pijn en verwijst hen op passende wijze naar hun arts of apotheker. "

https://www.vice.com/en/a(...)effects-on-your-mind
https://www.vice.com/en/a(...)effects-on-your-mind

Researchers from The Ohio State University say the more than 600 pain relievers that include acetaminophen as the main ingredient could strip you of anxiety and fuel you with carefree bravery — but this could come at a cost.

Read more at: https://www.miamiherald.c(...)0.html#storylink=cpy

Acetaminophen seems to make people feel less negative emotion when they consider risky activities — they just don’t feel as scared,” study co-author Baldwin Way, an associate professor of psychology at The Ohio State University, said in a news release published Tuesday. “With nearly 25% of the population in the U.S. taking acetaminophen each week, reduced risk perceptions and increased risk-taking could have important effects on society.”

Read more at: https://www.miamiherald.c(...)0.html#storylink=cpy

Een heleboel info, misschien interessant voor wie er belang bij heeft.
Er zijn talloze artikelen in relatie tot paracetamol en de werking op onze geest.

Nogmaals dat het werkt bij geestelijke pijn is alleen maar logisch, omdat dezelfde stoffen die ons helpen bij fysieke pijn ons ook helpen bij geestelijke pijn.

Overigens zou slechts 1 tablet van 500 mg afdoende zijn, geen hoge dosis nodig.

Niemand moet uiteraard medicatie staken of zomaar gaan proberen, maar overdenken is altijd interessant. Het vervelende is gewoon dat er zoveel wordt verdiend aan psychofarmaca en daarom dit soort artikelen nooit op de voorgrond zullen treden.

Excuses indien wat rommelig, maar een mooie samenvatting maken is heel veel werk en ik heb nog veel meer info dan alles hierboven, en voor hetzelfde geld zit er morgen een slotje op, dus dan maar zo.

[ Bericht 0% gewijzigd door Za op 15-08-2024 14:37:49 ]

quote:

Op donderdag 15 augustus 2024 08:53 schreef capuchon_jongen het volgende:
Ik waardeer de moeite in je topic. Maar deze lap tekst is te lang om te lezen. Misschien een korte samenvatting

Paracetamol werkt ook bij geestelijke pijn.

Het verandert de serotonine-neurotransmissie in de hersenen, vermindert ontstekingssignalen in de hersenen en vermindert de activiteit in de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor emoties.