Laat één ding voor altijd duidelijk zijn: met Ria Segaar valt niet te sollen. Dankzij een doelpunt van Italië in de 98ste minuut maakt de 60-jarige secretaresse met haar voorspellende gave een spectaculaire comeback. Na een paar missers zijn haar voorspelkunsten in de Scorito-voetbalpoule weer op volle kracht en laat ze één miljoen ‘bondscoaches’ opnieuw ver achter zich. Op straat wordt ze toegejuicht: ,,Ik durf niet eens meer naar mijn werk te fietsen, haha!”![?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.8&desiredformat=webp]()
Soms gaat het leven zoals in de muziek. Artiesten beginnen hun carrière grandioos met een kneiter van een hit, maar zakken daarna vreselijk terug om vervolgens nooit meer de top te bereiken. Denk aan bands als A-Ha met hun knaller Take on me of Los Del Río die ons allemaal aan het dansen kregen met de macarena, maar daarna stilletjes verdwenen.
‘Hoe is het mogelijk, Ria!’Nou, hetzelfde lot leek Ria dus te treffen in de voetbalpoule. Ze voorspelde de ene wedstrijd na de andere goed, alsof ze ergens in Den Haag afdeling ‘staatsgeheimen’ een boekje met geheime uitslagen had gevonden. Maar, zoals het met de beste verhalen gaat, kwam er een kink in de kabel...
Ria begon wedstrijden ineens helemaal fout te voorspellen! Links en rechts haalden concurrenten haar in. Het Scorito-sprookje dreigde als een zeepbel uiteen te spatten. Ook vrienden en collega's begonnen te vrezen dat Ria's glorietijd voorbij was, net zoals die ene band die na een hit uit de schijnwerpers verdween.
Ongekende inhaalraceMaar net zoals een comebackalbum van een vergeten band, is Ria aan een ongekende inhaalrace bezig. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat zij het (late) gelijkspel van Duitsland tegen het veel zwakkere Zwitserland helemaal goed heeft voorspeld? Of dat ze door een Italiaans doelpunt in de 98ste minuut (‘spelen ze zo lang?’) alsnog de volle punten scoort?
Ze lacht - opnieuw - een halve minuut lang: ,,Ja jongen, hoe moet ik dat nou weten?” De late treffer van de Italianen zorgde bij haar buren in Leiden voor een lachsalvo die ze nog in München konden horen. ,,Hoe is het mogelijk, Ria!”, gierden haar buren het uit. Met weer dezelfde opmerking: ,,Ik weet het ook allemaal niet. We keken elkaar aan en dachten alleen maar: dit kan niet, dit kan niet.”
‘Ik ben naar het casino geweest’Met nog een paar wedstrijden in de poulefase te gaan staat Ria - duidelijk geen eendagsvlieg - niet eens een klein beetje bovenaan. Ze staat zelfs honderd punten los. ,,Maar ik reken mezelf echt niet rijk hoor”, voegt ze er snel aan toe. ,,Ik kan zomaar weer terugvallen zoals een paar dagen geleden.” Daarnaast heeft Ria haar geluk ook op andere manieren al op de proef gesteld. ,,Ik ben naar het casino in Scheveningen geweest. Want ja, met zoveel geluk moet er toch wel iets te halen vallen? Maar helaas: alles verloren.”
Terwijl ze op haar werk ‘even snel’ met de krant belt (‘ik mag andere telefoontjes niet onbeantwoord laten meneer’), beginnen de zenuwen te komen. Oranje laat ze vanavond met 3-1 winnen van Oostenrijk. Engeland en Slovenië zet ze op een doelpuntloos gelijkspel. ,,Als die wedstrijden opnieuw goed gaan, dan begint het er allemaal wel goed uit te zien”, zegt ze vol vertrouwen.
Scorito-omaHaar magische intuïtie begint steeds meer op te vallen. ,,Op het werk raken ze er niet over uitgepraat. Op kantoor hangt het eerste AD-artikel, en op intranet staat ook een leuke vermelding.” Na haar interview met deze site is ze ook op de radio te horen. ,,En op straat word ik al de Scorito-oma genoemd door bekenden van mijn kinderen en kleinkinderen. Het is allemaal wat.”
In een wereld waar voetbalkennis koning is, en experts als Rafael van der Vaart en Pierre van Hooijdonk elkaar proberen te imponeren met ingewikkelde statistieken en analyses, laat Ria als de ongekroonde voorspelkoningin van Nederland zien dat je soms gewoon moet vertrouwen op je gevoel (en misschien op een beetje geluk).
https://www.ad.nl/ek-voet(...)t-mogelijk~a67778b5/
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !