Wat niet in de streams te zien was... Deel 2

Frank vindt dat Bianca een interessante persoonlijkheid heeft: “Ze vertoont sterk drie karakterstructuren: de onverzadigbare, de afstandelijke en de opofferende.” De onverzadigbare structuur komt volgens hem tot uiting in de nadruk die Bianca legt in haar uitspraken en dat zij vaak een mening en ongevraagd advies geeft. “Ed heeft deze karakterstructuur ook heel sterk, daarom hadden hij en Bianca confrontaties met elkaar.” De opofferende structuur is terug te vinden in haar zorgzame gedrag. “Je ziet Bianca veel aanpakken, neem bijvoorbeeld het eten koken. Op die momenten is zij dienstbaar naar haar omgeving.” Die openheid ziet hij ook in Bianca’s non-verbale gedrag. “Zo was er een situatie dat Annet op haar knieën zat te huilen. Bianca maakte contact met haar door zelf ook op de knieën te gaan zitten en Annet te omhelzen. Ze nam de moeite om zich op Annets waarnemingsniveau te begeven.” Tegelijkertijd vertoont Bianca de afstandelijke structuur: “Ze spreekt met een rationele ondertoon en van de adviezen die zij geeft, kan een bewoner denken: ‘Wat kan ik ermee?’. Haar adviezen raken de ander niet, omdat ze de inhoud ervan niet motiveert.”

Elkaar “NEPpen”

Dat de communicatie in het huis oppervlakkig blijft, wijt Frank aan het feit dat alle bewoners elkaar aan het “NEPpen” zijn. “Ze communiceren niet effectief. Veelal ontvangen zij uitspraken zonder echt op zoek te gaan naar wat de ander beweegt tot een bepaald gedrag. Neem bijvoorbeeld een gevoel als onzekerheid. Er wordt zelden nadrukkelijk gevraagd naar het waarom van zo’n gevoel, veelal kiest men de weg van de minste weerstand”, vindt hij. Een voorbeeld hiervan is als Robin reageert met de woorden: “Lekker belangrijk!” “Als de bewoners zich meer zouden inleven in de ander, in plaats van overleven met diegene, dan zouden ze veel meer op gevoelsniveau communiceren. Pas dan is er écht contact. Ik hoop dat zich meer van dit soort gesprekken ontwikkelen.”

Een “masker” opzetten

Over Hieke: “Ik vind dat zij voornamelijk de afstandelijke karakterstructuur vertoont, dat zij de nadruk legt op het inhoudelijke van haar boodschappen. Ze probeerde bijvoorbeeld de situatie met Ferdi te beredeneren met het hoofd.” Hij vindt dat zij een “masker” opzette om haar gevoelens voor Ferdi te verdringen. “Hieke stond onder druk van haar omgeving, in dit geval haar thuisfront. Logisch natuurlijk, ze heeft een vriend en een kind, wat de situatie voor haar ook niet eenvoudig maakte.” Frank noemt als voorbeeld van haar verhullende, rationele gedrag het moment dat Hieke tegen Ferdi zei dat hun relatie haar verantwoordelijkheid is. (Zij werd daar op aangesproken door Big Brother, red.) Frank denkt dat Hieke wel verliefd op hem is. Nadat zij en Ferdi een ruzie bijlegden, hielden ze heel lang elkaars hand vast. Hij vindt dat dit contact zonder woorden te veel inhield om niets te betekenen. “Hieke kon dus af en toe geen weerstand bieden aan haar gevoelens voor hem.”

De omgeving manipuleren

“Desiree zit vaak in zo’n positie op de bank, dat zij continu haar omgeving kan observeren”. Daarmee komt haar wantrouwige structuur meer aan de oppervlakte. “Zij ‘bewaakt’ als het ware de situatie om te voorkomen dat ze door de anderen eventueel onderuit kan worden gehaald. Ze checkt voortdurend of ze aansluiting heeft bij de groep. De drang naar het oordeel van anderen is groot voor haar, dat kan zij niet gemakkelijk loslaten.” Dat zij over het algemeen niet de persoon zelf benadert met wie ze een conflict heeft, maar wel anderen, verklaart haar argwanende houding volgens hem. “Dat maakt Desiree een beetje een intrigante. Ze heeft de neiging om haar omgeving te manipuleren.” Frank ziet in haar pogingen van iedereen steun te krijgen ook tekenen van onzekerheid. “Ze vraagt hiermee eigenlijk aan iedereen: ‘Klopt mijn gedrag?’. Ze vertoont ook de afwezige karakterstructuur”, zegt hij. Bang zijn om afgewezen te worden, komt volgens hem bij haar sterk naar voren op momenten, dat ze ervaringen van de bewoners enkel en alleen op zichzelf projecteert. “Je ziet aan Desiree dat ze dan niet in het hier en nu leeft en niet oprecht luistert. Gerelateerd aan haar lichaamstaal lijkt het dan of ze desinteresse toont voor de anderen, omdat ze dan in haar eigen wereld zit. Vaak merk je dat als ze op moeilijke momenten wat op de achtergrond blijft.”

Contact met diepere gevoelens

“Het valt mij op dat de bewoners nu steeds meer verbinding krijgen met hun diepere gevoelens naarmate de tijd vordert. Dat is meer dan logisch, omdat ze zo lang met elkaar moeten overleven. En ze worden ook gedwongen door de setting.” Hij hoopt dat het tot elkaar veroordeeld zijn in een afgesloten ruimte, een onbekende situatie, ze bewuster maakt van hun gevoelens. “De bewoners kunnen uiteindelijk niet volhouden hun gedrag te regelen met behulp van “maskers”. Een voorbeeld waaruit dat heel duidelijk blijkt, is de exit van Ferdi. Bij de eerdere exits, gingen de bewoners al snel over tot de orde van de dag. Zij probeerden hun emoties te overstemmen door herrie te maken. Toen Ferdi was vertrokken, verwerkten de meesten dit afscheid veelal in stilte in hun eentje, in plaats van bij elkaar te komen. De bewoners komen dus meer in contact met zichzelf. Fantastisch om te zien! Hiervoor kijk ik naar Big Brother.”

Frank van der Laan is professioneel communicatiedeskundige. Hij geeft onder andere workshops en seminars op het gebied van communicatie en motivatie. Wil je hierover informatie aanvragen, stuur dan een e-mail naar vdlaantraining@planet.nl

Op de Big Brother-site wordt in de komende weken vaker aandacht besteed aan dit onderwerp. Wil je reageren of vragen stellen, mail dan naar gedrag@big-brother.nl. Jullie reacties en vragen zullen we voorleggen aan Frank van der Laan. In vervolgartikelen en videoreportages worden vragen en antwoorden verwerkt. Hou de site dus in de gaten!

M.N.

Bron
www.big-brother.nl

Pittige discussie

Koos knapt na het eten zienderogen op van zijn dip, als Bianca voorleest uit zijn eigen werk. 'John en Koos in de Verenigde Staten van Amerika' roept bij Koos weer een aantal plezierige herinneringen op.

Daarna is het tijd voor de vaste discussie. Georgie leest de stellingen voor: "Hoerenlopers zijn zielige en gefrustreerde mannen." Maar het onderwerp geeft niet het gewenste effect en de bewoners maken zich er nauwelijks druk over. Iedereen vindt dit wel erg kort door de bocht. Hieke velt het beslissende oordeel: "Het is nog altijd beter dan wanneer ze zich aan iemand anders vergrijpen." En daarmee is de kous af.

De vlam slaat pas echt in de pan met de stelling 'alle stoplichten moeten vervangen worden door rotondes'. Georgie zegt hierop volmondig "Ja!". Koos vindt rotondes maar ondingen. "Met fietsers erop is het flink uitkijken en je kan er moeilijk langs met de vrachtwagen." Georgie heeft nauwelijks oor voor de uiteenzetting van Koos en dat schiet de trucker in het verkeerde keelgat. "We zitten nu al honderd dagen in dit huis en je luistert helemaal niet naar me", briest hij. Georgie blijft kalm: "Ik luister toch?"

Iedereen begint nu door elkaar te praten. De sfeer is ineens radicaal omgeslagen. Koos is het snel zat en gaat afkoeling zoeken in de tuin. Een kwartiertje later is hij weer helemaal de oude. Bianca maakt nog een grap over haar 'nepzoen' met Robin van een paar weken geleden. "Dat had je me wel eens wat eerder mogen vertellen", zegt Hieke. "Waar was dat dan?" Bianca schrikt een beetje en bekent dan dat het achter de koelkast was. Maar ze heeft al snel haar bravoure weer terug. "Nepzoen? hij was echt helemaal vacuüm hoor! Lekker met die dikke lippen van hem."

R.V.

BB-site

De dagsamenvatting van 23-12-2000 van de BB-site:

De bewoners zijn vandaag overactief. Vooral Robin. Hij heeft alle fitness-spullen naar buiten gesleept en is midden op de provisorische ijsbaan begonnen met zijn 'work out'. Bianca heeft ook in de gaten dat Robin vandaag erg druk is en roept dat het tijd is voor zijn pilletje.

Robin is alweer met andere zaken bezig. Hij heeft twee piepjonge fans ontdekt die buiten het hek staan. Robin brult vrolijk terug. Even later klinkt een enorme knal van vuurwerk. Robin en Georgie maken hun eigen vuurwerk: ze steken een pingpongbal in de fik. Dan gaan ze bij het fornuis zitten, waar Georgie de 'kijkdoos' van Koos sloopt en omtovert tot aanmaakhoutjes. Robin houdt een serenade voor Bianca, die ze beloont met een kushandje.

Desiree

Niet veel later kerft Bianca de naam van Desiree in de schutting, met de datum van haar vertrek. Dit is inmiddels een goede gewoonte geworden. Robin pest haar een beetje. Bianca krijgt bijna de slappe lach. Als ze weer binnen is, spreekt Bianca met Koos en Hieke af dat ze geheimtaal gaan gebruiken tijdens het klaverjassen. Koos vindt het niet leuk dat Georgie niet meer met hem wil klaverjassen. Ook de tirade van Robin over zijn aanwijzingen bij de klim-opdracht zit hem nog steeds hoog. Het idee dat hij zo de jongens eens flink kan 'spanken', bevalt hem wel. Toch doet Koos niet mee met klaverjassen. Alleen als Robin niet wil, doet hij mee. En Robin wil wel klaverjassen. Koos blijft in zijn eentje lezen op de bank.

Bianca probeert later op de middag wanhopig een spelletje te winnen. eerst gaat ze 'nat' bij het klaverjassen, om vervolgens ook op het schaakbord het onderspit te delven tegen Georgie. Zijn wraak is zoet, want Bianca heeft hem net verteld dat ze vaak wint omdat anderen blunders maken.

Koos' monoloog

's Avonds zoekt Koos in zijn eentje de tuin op, om een lange monoloog af te steken tegen de camera. Koos zegt dat hij waarschijnlijk de volgende is die moet vertrekken en bekent dat hij tijdens de eerste weken dacht dat de andere bewoners hem een 'eikel' vonden. Maar hij vindt het knap dat hij het zo lang heeft volgehouden. Koos hoopt, dat hij snel weer op zijn tankauto zit. En hij is benieuwd, hoe het met zijn vriendin Els en de kinderen is. Daarna gaat hij naar binnen. Koos wil zijn boek uit hebben, voor hij vertrekt.

Robin bakt deze zaterdagavond pannenkoeken. Georgie helpt hem en samen doen ze een moedige eerste poging, die jammerlijk strandt. Robin heeft het beslag niet goed geklopt. Hieke geeft aanwijzingen. Robin weet niet hoe snel hij zijn misbaksel moet wegwerken. Uiteindelijk smaken de pannenkoeken toch lekker. Iedereen heeft aan twee pannenkoeken meer dan genoeg. Daarna is het tijd voor de vaste discussie. De vlam slaat in de pan als het gesprek op stoplichten en rotondes komt. Koos vindt het niet leuk dat Georgie niet naar hem luistert.

Geen verrassing

Na een kwartier afkoelen in de tuin is Koos weer de oude. Samen met Hieke loopt hij arm in arm door de tuin. Robin haalt gekke streken uit op zijn fietsje. De ijsbaan is dan al weer stuk. Robin ruimt uiteindelijk de rommel op met een sneeuwschuiver. Dan wacht de bewoners een vervelende verrassing. Of liever gezegd: ze krijgen geen verrassing. Koos zegt dat het erg donker is in de studio en denkt dat er niemand is. Hij heeft over de schutting gekeken. Bianca reageert erg teleurgesteld. Niet veel later gaat ze samen met Hieke naar de dagboekkamer, maar ze keren teleurgesteld terug. Vanavond zullen ze zichzelf moeten zien te vermaken. Robin probeert het op verzoek van Hieke later op de avond nogmaals, verkleed als kerstman. Maar ook hij komt met een slechte boodschap terug. "Maar vergeet niet, als je maar liefde hebt", verzacht de kerstman de pijn. "Ho, ho, ho.. Merry christmas."

Bron: Officiele BB-site

[Dit bericht is gewijzigd door Tinkerbell op 23-12-2000 22:48]

Bij ons staat de hele dag de decoder aan op BB. Helaas weinig tijd om te kijken.
Gisteren werdt door de overgebleven BB-ers even terug gekeken wie en hoe lang, die en die, ook al weer in het huis gezeten hadden.
Ook Jolanda passeerde nog de revue.
Georgie: als je die piercings door haar lingerie zag steken, Wauw!!
Bianca: wat dat mens aanhad.
Hieke: die kon dus geen honderd dagen zonder sex.
Georgie: en ook niet zonder roken. Ze (Jolanda) zei op een gegeven moment dat ze voor een sigaret wel iemand wilde pijpen. En voor een heel pakkie ging ze no wel verder, aldus Georgie.
Georgie: dat jullie dat niet gehoord hebben. Ik dacht nog zijn ze nu allemaal doof. Robin: Ik heb niets gehoord. Jammer zeg.
verder: bla bla bla bla......

Vandaag.
Robin deed vanmiddag in het bijzijn van Bianca haar achterlijke irritante hyperactieve lachje na. De directe reactie van Bianca was: Robin, tijd voor je pilletje!!

Prachtig. Wat heeft dat mens een bord voor haar kop.

Wil jij even je mond houden?

Als de bewoners rustig op de bank aan het lezen zijn, wil Georgie iets hardop uit zijn boek voorlezen. Het gaat over mensen in Amerika die zo rijk zijn dat ze in een stad gaan wonen met een muur eromheen om zich veilig te kunnen voelen. Georgie en Robin kunnen zich hier wel iets bij voorstellen. Koos niet en dat is het begin van een discussie die ontaardt in een korte ruzie.

Koos: "Jullie zijn gewoon diknekken. Ik zou me nooit willen opsluiten omdat ik teveel geld zou hebben", zegt Koos: "Je buiten de werkelijkheid stellen." Georgie: "Nou, als ik met geld veiligheid kan kopen, dan zou ik het wel weten." Bianca mengt zich ook in de discussie: "Waarom zou ik achter hekken gaan wonen? Het is toch veilig in Nederland?" Georgie: "In Nederland is het ook niet nodig, maar in Amerika wel." Bianca: "Ook in Amerika zou ik nooit achter hekken willen wonen." Koos: "Ik vind dat gewoon kapsones als je dat doet." Georgie:"Als je daarmee kan voorkomen dat je kinderen gekidnapt worden." Koos: "Ja, en dan je kinderen met een busje naar school brengen. Dan zonder je jezelf helemaal af." "Ik kan het me goed voorstellen als ik miljonair zou zijn. Dan zwaai ik gewoon achter hek. Doei..." Hij wuift Koos toe.

Koos op geïrriteerde toon: "Nou, dat is mijn wereld niet. Kapsones..." Robin: "Ja, in een villawijk is het hetzelfde. Daar woon je toch ook met mensen die hun huis zwaar beveiligen?" Koos: "ja, daar zou ik dus ook niet willen wonen. Dan vorm je zo'n staatje in een staat." Bianca steunt Koos: "Het is toch raar dat mensen zich afzonderen omdat ze veel geld hebben? In Nederland is dat gewoon niet nodig."

Robin vindt dat Bianca zich er niet mee moet bemoeien. "Ik ben in discussie met Koos, ja? Dan moet jij geen antwoord voor hem geven. Wil jij even je mond houden?" Bianca :"Ik geef geen antwoord voor Koos. Ik sta hem bij." Robin: "Ik ben in gesprek met Koos. Hou jij even je mond?" Bianca reageert heel fel: "Nou ja zeg. Ik maak zelf wel uit wanneer ik mijn mond houd. Dat laat ik mij niet zeggen door zo'n klein mannetje." Robin weet dat hij Bianca op de kast heeft en reageert heel koeltjes: "Stemmetje verheffen? Doe even rustig, zeg. Ben je nou een beetje op je teentjes getrapt?" Bianca: "Ik zeg iets wanneer ik dat wil."

Ineens schreeuwt iedereen door elkaar en is de spanning te snijden. Koos is het snel zat en maant iedereen tot kalmte: "Ik wil gewoon zeggen dat ik nooit in een klein staatje in een staat zou gaan wonen. Discussie gesloten. Ja?" Nu Koos deze woorden heeft uitgesproken, is het ineens stil. Iedereen gaat snel verder met lezen.

M.R.

Zingend de koffertjes pakken

De jonge honden delen samen een douchemunt. Zingend staat het setje onder de douche. Robin: "Sjors, we gaan ons even mooi maken voor vanavond."

Na de douche scheren de jongens hun gezichten zorgvuldig. De bedoeling is dat de bakkebaarden goed zichtbaar worden. Robin helpt Georgie. Heel schattig houdt hij het gezicht van Georgie vast. Intussen is het in de zitkamer zo stil dat je er een speld zou horen vallen.

Het is Hieke die de stilte verbreekt. "Zo, ik ga even mijn koffertje inpakken." Het is voor Hieke de eerste keer dat zij haar koffer moet pakken. Terwijl ze al haar spullen bij elkaar zoekt, zingt ze op de melodie van 'Oh dennenboom, oh dennenboom, wat zijn uw takken wonder schoon': "Daar gaat ie dan, daar gaat ie dan...na na na na daar gaat ie dan..." Bianca begint nu ook maar haar koffer te pakken. Zij zingt: "Oh, ik ga naar huis, ik wil naar huis, ik ga naar huis..." Georgie, Koos en Robin gaan ook hun koffers pakken. Georgie zingt een eigen versie van Ferdi's lievelingsliedje van Acda & de Munnik: "Naar huis, naar huis, ik wil nog niet naar huis..."

De bewoners zijn nog wel even bezig met het pakken van hun koffers. Het lijkt in ieder geval een goede afleiding te zijn voor het uur der waarheid. Nog twee uur te gaan. De spanning stijgt!

A.E.

Lezen en zwijgen

De bewoners bereiden zich in alle rust voor op de komende exit. Koffers worden gepakt, boeken worden snel uit gelezen en er wordt vooral veel gezwegen.

Hieke pakt haar koffer in de slaapkamer. Georgie helpt haar. Ze praten over de plotselinge sneeuwval. "Ja, kan jij vanavond helemaal naar huis rijden met 50 km. per uur naar Friesland", pest hij Hieke. Ondertussen proberen ze haar koffer dicht te krijgen. Dat lukt pas als ze er met z'n tweeën op gaan zitten.

Ineens ontploft er buiten de hekken een enorme vuurwerkbom. Georgie loopt direct naar de keuken en informeert bij Robin die door het keukenraam naar buiten staart. "Hee, riepen ze ook heel hard, Georgie?", wil Georgie weten. Robin: "Weet ik niet. Heb ik niet gehoord." Robin gaat alvast zijn kerstpak aantrekken. Hij heeft de anderen beloofd dat hij degene die vanavond vertrekt, zal uitzwaaien in zijn kerstpak. Vol zorg schuift hij wat kussens onder zijn shirt, trekt het kerstmanpak aan en lijmt de baard aan zijn gezicht. Om vervolgens op de bank in de woonkamer neer te ploffen.

Zo zit uiteindelijk iedereen weer in de woonkamer. Robin en Hieke staren een beetje voor zich uit en Bianca leest rustig haar boek. Georgie nodigt Koos nog uit voor een potje schaak in de woonkamer. Koos wil wel: "Ja, de stand is 16-6, hè", informeert hij op voorhand. De twee duiken geconcentreerd het schaakspel in. Het is stilte voor de storm.

M.R.

Mag ik 'm zien?

In de korte tijd dat Dirk in het huis is, heeft hij de bewoners al aardig leren kennen. Maar zijn honger naar informatie is nog niet helemaal gestild. Dirk laat er duidelijk geen gras over groeien. "Robin", vroeg hij afgelopen nacht in de slaapkamer: "Heb jij een grote?"

Robin is er even stil van, maar hervindt zich snel. "Tsja, wat is groot..." Dirk gaat verder: "Nou, ik heb wel eens gehoord dat vijftien centimeter het gemiddelde is. Heb je'm wel eens gemeten?" Dat heeft Robin nog nooit gedaan. Dirk is nog steeds niet tevreden. "Mag ik 'm zien?", vraagt hij brutaal. Dat is een brug te ver voor Robin: "Wat?!"

Deze ochtend herhaalt het tafereeltje zich bij Georgie. Deze keer vraagt hij er zelf om, want hij wil van Dirk weten, wanneer hij voor het laatst de liefde heeft bedreven. Georgie vindt dit wel een nette manier om de daad te beschrijven.

Dirk geeft netjes antwoord en zegt dat het alweer een poos geleden is. Om prompt weer met zijn 'vergelijkend warenonderzoek' op de proppen te komen: "Heb jij een grote, Georgie?" Als Dirk zegt dat vijftien centimeter gemiddeld is, reageert Georgie opgelucht: "Ik behoor tot de gelukkigen die er iets boven zitten." Dirk vraagt hoe hij dat weet. "Nou, ik weet hoe groot vijftien centimeter is", reageert Georgie een beetje kortaf. De volgende vraag ligt voor de hand: "Mag ik 'm zien?" Georgie schiet in de lach. "Hier? In vol ornaat? Nou nee, dat lijkt me niet zo'n goed idee." En daar kan Dirk het mee doen.

R.V.

Fake inhaleren kan je leren

Na een gesprek met Dirk in de tuin, gaat Bianca naar binnen. Ze is er nog niet uit of Dirk een echte dakloze is of dat hij toneel speelt. Dit dilemma legt ze voor aan Georgie. Bianca: "Ik geloof er niets van hoor met Dirk. Het is een acteur, want hij antwoordt helemaal niet duidelijk op vragen, enzo."

Georgie denkt dat Dirk wel een echte zwerver is. "Hij is zo doorleefd. Je ziet het aan zijn ogen, zijn doorgelopen gezicht, alles." Bianca: "Ja het lijkt wel alsof hij ontzettend aan de drank is geweest. Dat is waar. Maar toch speelt hij volgens mij een rol. Hij zal wel een leraar op een toneelschool zijn."

Georgie: "Nee hoor. Het zijn van die standaarddingen die hij doet, die hij nooit vergeet. Hij doet dat zo goed. Vooral dat blowen overtuigt mij. Hij inhaleert elke keer. Als hij dat speelt, vind ik het heel knap." Volgens Bianca moet dat makkelijk kunnen. "Je kunt heel goed roken alsof het lijkt dat het over je longen gaat, maar dat zegt niets." Beide bewoners vinden het wel leuk dat hij er is. Bianca: "Anders zaten we hier ook maar wat, he? En het is bovendien een leuke vent."

Robin en Koos hebben het er in de tuin ook over. Robin weet zeker dat het een acteur is. Koos twijfelt: "Ik heb me in zitten houden om niet al te direct te zijn, want dan stel je misschien persoonlijke vragen die hard aankomen. Je kunt het risico niet nemen dat hij toch echt van de straat komt. Ach, we wachten het gewoon af."

I.W.

Date met Dirk

"Ik zou vanmiddag van twee heren te horen krijgen, wanneer ik weer moet vertrekken", zegt Dirk. "Weet je waar ik zin in heb?", zegt Koos. "Ik wil jou wel een keer op komen zoeken in Haarlem." Dirk vindt het prima. "Oh, da's goed. Ik heb ook al..." Dirk wil vertellen dat hij al een afspraakje heeft met Bianca. Hij mag Bianca's telefoonnummer vragen aan de redactie.

Dirk denkt even na. "Weet je, ik zou het interessanter vinden, als zíj mij komt opzoeken." Hij kijkt schalks naar Bianca. Dirk heeft vanmiddag al laten zien, dat hij erg lichamelijk is aangelegd. Voor handjevrijen schrikt hij in ieder geval niet terug.

Koos schiet in de lach om zoveel eerlijkheid. "Ja, dat dacht ik wel!" Gelukkig voor Dirk wil Bianca best eens in Haarlem komen kijken. "Dat lijkt me een chique aanhangsel van Amsterdam", denkt zij hardop. Dirk zegt dat dit wel meevalt: "Volgens mij ben jij niet zo goed op de hoogte." Maar Bianca houdt voet bij stuk: "Ik ben wel eens in Haarlem geweest en je hebt daar buurten..."

Koos snapt best, dat Dirk een date met Bianca wil: "Dat wil ik ook wel!" Dirk is intussen aan het bidden geslagen: "Please, let it be true." Gezien de omstandigheden, lijkt dit inderdaad de beste optie.

R.V.

Geen reactie

Het lukt Dirk niet om in slaap te komen. Na een kwartiertje roept hij plotseling: "Bianca, ik vind je mooi." Bianca moet er wat om lachen. "Dank je", zegt ze grinnikend. Koos: "Maar dat vinden wij ook hoor." Dirk: "Als je maar wel uit mijn wijk blijft Koos, want jij hebt Els." Geen reactie.

Dirk draait zich nog eens om op de bank. Hij hoort dat ze het in de keuken hebben over verjaardagen. Dirk interrumpeert: "21 mei, hè meisje?" Bianca: "Nee, Koos is dan jarig. Ikke 16 mei." Dirk: "Ik: 30-8-58, virgo." De bewoners blijven meer geïnteresseerd in hun kaartspel dan in het sterrenbeeld van hun gast.

Reden voor Dirk om zijn middagtukje te beëindigen en actie te ondernemen. Luidkeels zingt hij wat. De tekst improviseert hij. Het gaat over Koos die Els zomaar in de steek laat door het BB-huis in te gaan, maar ook daar wordt niet op gereageerd.

Dirk onderwerpt het interieur aan een nadere inspectie. Al snel stuit hij op een BB-koffertje. "Ik kan die koffer verpatsen voor twee geeltjes, maar ik heb beloofd dat ik dat niet zou doen." Robin: "Dus wat is jouw belofte waard als je het wel doet?" Dirk: "Ja, dat weet jij nog niet jongen. Jij bent nog zo jong, je moet nog zoveel leren." Geen reactie.

De bewoners zijn nog geen moment te beroerd geweest om aandacht te geven aan hun dakloze gast, maar tijdens het kaarten hebben ze echt even geen tijd en zin om zich over Dirk te ontfermen. Het is te hopen voor hem dat het potje snel is afgelopen.

I.W.

Een slipje van Bianca

Dirk blijft Bianca complimenteren. Bijna een beetje opdringerig zelfs. Elke gelegenheid grijpt hij aan om over haar seksuele uitstraling te praten. Dirk: "Maar je hebt wel een beetje kleine tieten, he?" Robin vindt van niet. "Ze heeft hele mooie borsten." Dirk: "Een handje vol?" Robin: "Nou zoiets, ja. Ze zijn prima hoor, niets mis mee."

Als Bianca aan het koken is, vraagt Dirk of hij wat van haar mee mag nemen als hij het huis weer moet verlaten. Tuurlijk mag dat. Dirk: "Nou dan wil ik een onderbroek van je." "Een slipje", verbetert Robin. "Oh ja, zo’n kleine, hoe heet dat ook al weer?", vraagt Dirk. "Met een draadje, weet je wel." Robin zucht: "Een string." Ook dat vindt Bianca prima.

Dirk: "Hij moet wel ongewassen zijn." Bianca: "Dat gaat niet meer lukken denk ik." Dirk: "Dan wil ik die je nu draagt hebben." Dat vindt Bianca geen goed idee. "Dat is echt zo’n oude-oma-onderbroek." Dit begrijpt Dirk niet, dus vertaalt Robin het nog maar een keer voor hem. "Een hele grote." Dirk vindt dat niet erg, maar Bianca wel.

I.W.

Robin loopt door de tuin. Hij pakt een ijzeren buis van de grond. Hij loopt wat rond en mept tegen planken. Af en toe pakt hij een stuk sneeuw dat hij ver weg slaat met de buis. "Homerun!", roept hij tegen zichzelf. Iemand roept van buiten de hekken. "Ja, hij is al weg! Dirkie is al pleite!", roept hij. Hij krijgt meteen een waarschuwing van Big Brother. "Ik mag niet praten zeker?", vraagt hij ondeugend aan de camera. "Inderdaad", klinkt de stem van Big Brother. Hij toetert wat door de ijzeren buis. "Oh dennenboom", klinkt het gesmoord. Dan gaat Robin weer naar binnen. Maar niet voor lang.

Een uur hangt Robin opnieuw onrustig rond in het huis. De andere bewoners zijn inmiddels al in bed gaan liggen. Maar na een tijdje kruipt iedereen zijn bed weer uit en gaan ze op de bank in de woonkamer zitten. Robin gaat zijn tanden poetsen en besluit zich ook uit te kleden. Maar onrustig als hij is, trekt hij even later zijn broek weer aan. Georgie schenkt ondertussen voor zichzelf een glaasje water in. "Mazzel, ik ga naar huis", zegt Robin tegen Georgie, "Als ze actie willen, kunnen ze actie krijgen. Ik ga naar huis, krijg allemaal maar de..." Georgie lacht. "Mazzel", zegt Georgie droog.

Robin doet de tuindeur open. Hij loopt direct naar het kippenhok. Hij klimt er bovenop. Maar waar de bewoners meestal bovenop het kippenhok blijven staan, gaat Robin nu een stukje verder. Hij klautert op de schutting. Naast de schutting staat een enorme lichtmast. Hij gooit zijn been over de schutting en grijpt de spijlen van de lichtmast. Ook het andere been gaat over de schutting. En zo klimt Robin naar boven, de lichtmast in. Een paar meter boven de schutting blijft hij hangen. Hij steekt zijn duim omhoog. "Big Brother is watching you!", roept hij. Dan klimt hij weer naar beneden, terwijl hij tegen zichzelf zegt: "Ja, dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn." Als hij weer met beide benen op de grond staat, gaat hij gauw weer naar binnen. Het stoute avontuur buiten de schutting is voorbij.

J.O.

Bron
www.big-brother.nl

I'm going on my bike

Robin is opnieuw bezig in de tuin. Hij veegt sneeuw bij elkaar en probeert zijn sneeuwballen zo ver mogelijk over de schutting te gooien.

"Een klein balletje moet ik hebben, een klein hard balletje", zegt hij. Hij maakt de sneeuwbal klaar en met enorme kracht smijt hij de sneeuwbal over de schutting. "Jeetje, wat kan jij ver gooien, zeg", merkt Koos bewonderend op. Maar dan krijgt Robin een ander plan.

Hij loopt naar binnen richting kerstboom. Hij haalt alle ballen, versierselen en slingers uit de boom. Hij grijpt de pot waar de boom in staat en sleept het hele geval naar buiten. Robin plant de boom midden in de tuin. "Zo. Dit is de plek waar 'ie vanavond in de fik gaat", zegt Robin tevreden. "Zullen we er een hele grote fik van maken of een kleine?", vraagt hij aan Koos, die van een afstandje toekijkt. "Doe maar alleen de boom", zegt Koos verstandig.

Missie volbracht, op naar de volgende taak. Robin pakt zijn kleine crossfietsje en vult een emmer met water en sop. Uitgebreid en vol toewijding gaat hij zijn fiets poetsen. "Even je fietsje schoonmaken", zegt Bianca, die met een beitel de namen van de drie finalisten in de schutting hakt. "Precies", zegt Robin. "Voor de exit", zegt Bianca lachend. "I'm going on my bike", zegt Robin stoer. De fiets is schoon. Robin zet zijn pronkstuk binnen in de keuken. Met een theedoek veegt hij zijn fiets glanzend schoon. Klaar voor de grote dag.

J.O.

Wat een sukkel

Na Georgie moeten ook vandaag de namen van Robin, Koos en Bianca in de schutting worden geslagen. Als zij het huis verlaten is er namelijk niemand meer over om dit te doen. Dus bedenkt Bianca dat zij dit deze middag maar even moet doen. Met een pijnlijk gevolg.

Robin weet het nog niet zo goed of hij zijn naam wel op de grote hoge groene schutting in de tuin wil hebben. Maar hij heeft duidelijk niets in te brengen bij Bianca. "Ik ga toch je naam erbij zetten, of je wilt of niet", zegt ze. Robin legt zich er snel bij neer. "Nou, je gaat je gang maar", zegt hij. Volgens Bianca moet het wel. "Koos gaat er dan namelijk een foto van maken." Robin vraagt zich meteen af wanneer hij dat wil doen. Bianca: "Als we weer een keer terugkomen in het huis."

Hierna vertrekt Bianca naar buiten om ook de laatste drie namen, geheel naar voorbeeld van Darius, in de schutting te hakken. "Koos, ik ga lawaai maken", zegt ze als ze buiten komt. Maar bij de tweede slag gaat het al mis. Ze slaat hard op haar vinger. "Auw!!!!", schreeuwt ze. Koos schrikt er niet erg van. "Ach, moet ik er een kusje op geven?", vraagt hij. Hij zit met een boek op de schoot naast de oven.

Toch staat hij niet op. Hoeveel pijn het ook doet. Terwijl Bianca door de tuin heen danst van pijn, komt Robin naar buiten gesneld. "Tatutatu", roept hij op de toon van een sirene. "Oei. Daar moet je even ijs op doen", zegt hij voorzichtig als hij de vinger van Bianca ziet. Aan ijs genoeg op de besneeuwde grond. Met een handvol sneeuw houdt hij een tijdje de vinger van Bianca vast.

Ondertussen klaagt Bianca over haar misslag. "Wat een sukkel", zegt ze. Robin gekscherend: "Wat ben jij ook stom!" Bianca: "Gewoon de tweede slag. Vol. Boem. En Koos die wilde er alleen maar een kusje op geven." En dan tegen Koos: "Dat werkt niet meer." Robin: "Nee Koos, die tijd is over." Bianca snapt niet hoe ze op haar vinger heeft kunnen slaan. "Daarnet zat ik tijdens het ontbijt nog te pochen over wat ik allemaal in de bouw heb gedaan. Nu sla ik bij de tweede slag op mijn vinger. Damn de damn damn!" Als de pijn weg is, vervolgt zij haar klusje.

R.v.Z.

Het laatste broodje!

Bianca kijkt naar Robin. "Je kijkt een beetje duf uit je ogen", merkt ze op. "Ik voel me ook een beetje duf", zegt hij.

"Ben je niet vrolijk dan?", vraagt Bianca. "Waarom zou ik vrolijk zijn? Ik moet nog een dag wachten", zegt Robin. Bianca doet een poging om Robin op te vrolijken. "Je mag me wel helpen bij mijn vogelhokje hoor", zegt ze. "Lieve schat, als je hulp nodig hebt, dan hoor ik het wel", zegt Robin.

Bianca staat op en loopt naar buiten om het brood uit de oven te halen. "Zijn we nou allemaal verdrietig?", vraagt Koos. "Ik weet niet voor wie jij spreekt Koos, wie is 'we'?", vraagt Robin. Hij kijkt de tafel rond. Zijn oog valt op het pak kaarten. "Kunnen we nog klaverjassen? Dan pak ik 16 kaarten in mijn eentje tegen jullie, dat moet lukken", zegt Robin. "Hee, we kunnen het wel proberen hè, met z'n drieën", denkt Koos.

Bianca komt weer naar binnen. "Hier is het brood", zegt ze. "Oh! Het laatste broodje!", roept Robin quasi-dramatisch. Ze babbelen weer verder. Het gesprek gaat opnieuw over de laatste dag. Ondertussen snijdt Koos boterhammen van 'het laatste broodje'. Ze vertellen elkaar dat ze nu allemaal graag naar huis willen. "Weet je, we kunnen ook nu allemaal naar bed gaan, dan is het sneller morgen", zegt Bianca lachend.

J.O.