SEX Seksualiteit
Seks! Vrijwel iedereen doet het of heeft het erover. Maar wat betekent seks nu voor jou (en je partner)? Meningen, ideeën, vragen en discussies zijn welkom. Geen puberaal gedrag aub.
Om met de deur in huis te vallen. Liefste heb ik zo'n beetje om de dag seks of in elk geval twee keer per week. En dan niet alleen een of twee standjes maar wat meer experimenteren met elkaars en je eigen lichaam. Mijn partner is daarin echter behoorlijk behoudend en ook wel afhoudend en neemt eigenlijk nooit het initiatief. Waardoor het veel stiller is in de slaapkamer dan ik zou wensen.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het is (nog) niet zo dat ze me seksueel keihard afwijst maar ze doet wel spastisch en een tikkeltje kleinerend waarbij en probeert de situatie zo te beïnvloeden dat het er niet van kan komen. Bijvoorbeeld door eerder naar bed te gaan of snel uit bed te gaan. PMS te gebruiken, hoofdpijn, moeheid eigenlijk alle klassieke voorbeelden. Ik krijg hoewel ze dit niet zo uitspreekt non-verbaal heel sterk het gevoel heb je die zeurpiet weer die moet wat van me. Terwijl seks voor mij juist binding binnen de relatie definieert op een diep emotioneel level.
Heb een langere periode geprobeerd om stukje seksen dan maar bij haar te laten en vooral niet er telkens zelf mee te komen maar dan doen we het hooguit eens in de twee weken/maand. Wat ik te weinig vind. Vooral omdat het dan ook vaak nog wederzijdse masturbatie betreft en geen gemeenschap tenzij ik daar (gaan we weer) expliciet om vraag.
We hebben er over gepraat, (dat wil zeggen ik heb het aangekaart) maar zij zei eigenlijk alleen dat ze er aan moest werken. Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk. Waarop ik heb gezegd dat het geen moeten moet zijn dat ze zelf ook moet willen. Maar zei vond stellig dat het haar taak was. Ze gaf toen aan dat ze het wel fijn/lekker vond als we het deden en bereikt ook eigenlijk altijd wel een orgasme maar gaf aan het boeide haar niet zo?? Wat ik vervolgens dan weer niet snap als je er wel van kan genieten. Wellicht sprake van een laag of lager libido....
Maar los van de seks wat eigenlijk pijnlijker is snak ik naar een oprechte knuffel of een oprecht compliment dat een keer niet gaat over de vaatwasser die ik gerepareerd heb het huishouden of zaken gerelateerd aan de kinderen.
De manier van liefhebben doet mij meer moederlijk aan dan als een liefdespartner. Ze geniet er bijvoorbeeld van om voor me te zorgen en lekker te koken, strijkt mijn kleding, maar er is niets sensueels of seksueels meer aan.
Ik probeer naar haar toe wel die affectie te blijven tonen door plagende appjes te sturen (als ze vrij is), complimentjes te geven of haar regelmatig spontaan te zoenen/knuffelen/strelen/masseren en waar mogelijk taken uit handen te nemen.
Maar het is al jaren eenrichtingsverkeer. En dat elke vorm van initiatief bij ligt ben ik spuugzat.
Merk ook dat ik fysiek en emotioneel steeds meer blokkeer als ze dan wel een keer na weken of een maand halfslachtig initiatief neemt tot seks. Ik wil niet plichtmatig vrijen omdat ze dat als haar taak ziet en ik anders misschien wel de buurvrouw ga neuken. Misschien totale bullshit maar zo voelt het.
Haar afwijzen doe ik echter ook niet op zo'n moment. Enerzijds omdat het toch wel geil is na langere periode zonder maar belangrijker om dat ik haar niet wil kwetsen of misschien wel mijn eigen glazen in wil gooien.
Maar het voelt niet fijn, het voelt voor mij alsof ik zoals je wel eens ziet in films opgesloten zit onderwater in een aquarium en eens in de paar weken een hap adem kan nemen. Om vervolgens weer onderwater benauwd te moeten zijn.
Hoe komen we hier in godsnaam ooit samen uit zonder scheiding of vreemdgaan?
We hebben dus nooit ruzie en ik zou de relatie los van de intimiteit wel als heel respectvol en liefdevol willen omschrijven. T.a.v. elkaar en ook richting de kinderen. We kunnen goed lachen en goed praten samen. Ik mis alleen enorm de sensuele en seksuele affectie die ik wel richting haar voel maar nooit echt terugkrijg.
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.quote:Op donderdag 7 maart 2024 16:47 schreef VEM2012 het volgende:
Is dit nieuw, of eigenlijk altijd zo geweest (op de eerste x maanden na)?
Het is mijn kant van het verhaal dus spreek veel vanuit de ik-persoon. Of vind je me te egoïstisch in bepaalde zaken?quote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Vertel je ook wat het met je doet en hoe je je erbij voelt? Of geef je alleen aan dat er te weinig affectie/seks is?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dan lijkt het mij dat daar het probleem zit. En de hamvraag is dan: wat heeft zij nodig om weer bergop te geraken?quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zinquote:
Omdat ze moe en druk is met de kinderen en werk.
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
[ Bericht 3% gewijzigd door sturmpie op 07-03-2024 18:16:29 ]
vrede, voedsel, vrijheid, veiligheid, vooruitgang
Ik heb ook meestal niet vaker dan één keer per week seks. Maar we houden zielsveel van elkaar. 
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
Mijn libido is zó laag dat ik meestal gewoon mijn vriendje wil laten genieten. Dat vind ik ook gewoon leuk.
Dit hebben we besproken en zo is 't prima.
MNy paws caiuse aaS ;lotr of typo'zx 🦊
Zegt degene met Ik als begin van zijn usernamequote:
pfoe, dat zijn een hele hoop 'ikjes' in de OP, daar schrik ik van
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.
Seksualiteit komt niet zomaar terug na 14 haar huwelijk, 3 kinderen en een stevige burn-out. Ik denk dat je vrouw qua seksualiteit heel ver van zichzelf af is gaan staan en dat de gedachte aan seks haar meer stress dan plezier oplevert. Misschien dient de overgang zich aan? Het kan natuurlijk zijn dat ze ooit een herontdekking gaat doen en dat hoop ik dan ook voor je. Ik denk alleen dat zoals het er nu voor staat, je toch echt bij jezelf ten rade moet gaan over hoe je jouw behoefte aan seks kan vervullen, misschien bij een andere vrouw indien je hier geen morele bezwaren tegen hebt natuurlijk.quote:
[..]
Het speelt vermoed ik achteraf al wat langer zo'n 3 jaar. Kort na de komst van ons derde kind. We zijn 14 jaar samen.. Ze heeft ook een stevige burn-out gehad waarbij ze aangaf dat het snel teveel werd.. Dat zoiets tijd en energie kost is evident echter ondanks dat de kinderen al lang en breed naar school zijn en zij allang een andere baan heeft lijkt het eerder bergafwaarts te gaan dan dat er licht is aan de horizon.
Le Diable
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
[ Bericht 0% gewijzigd door C64 op 11-03-2024 16:15:56 ]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Life is a highway...let's ride it!
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....quote:
[..]
ik heb al 'ns 'n dergelijk topic gelezen met ongeveer dezelfde grondslag: vrouw heeft geen zin
dit zal ook wel niet 't laatste topic zijn dat over 'n vrouw gaat die geen zin heeft in sex, want daar komt 't gewoon op neer, ze heeft geen zin
betekent vaak, of voorzichtig gezegd, soms, einde relatie.
zo zijn vrouwen en zo werken de hormonen, als ze zwanger zijn geweest en kinderen hebben die alle aandacht opeisen is sex niet meer belangrijk.
dan wordt sex 'n soort bindmiddel van de relatie. ze wil niet maar ze moet wel want anders gaat de man weg. dan wordt sex voor de vrouw 'n noodzakelijk kwaad.
dan houdt de vrouw de man aan 't lijntje.
je krijgt de minimale dosis die nodig is om te zorgen dat je haar niet verlaat.
volgende stap is relatietherapeut en uiteindelijk scheiden want de man wil graag veel sex en de vrouw niet.
en zo loopt de relatie op de klippen vanwege sex.
en daarom scheiden mensen vaak, want de man wil op z'n minst dagelijks sex en als de vrouw dat niet meer wil dan is dat voor de man 't seintje om 'n andere vrouw te zoeken.
er zijn ook mannen die met minder genoegen nemen en zo is 't mogelijk dat 'n koppel levenslang bij elkaar blijft.
Biden zegt dat 't geheim van 'n goed huwelijk goede sex is.
Dus, dan kan je zeggen dat sex wel 'n middel is wat kan resulteren in 'n vaste relatie waarbij sex de beslissende factor is voor 't bij elkaar blijven.
Is de sex niet meer goed/fijn, dan is dat 'n serieuze reden tot 't beëindigen van de relatie.
Dus nu is de vraag, houden jullie van elkaar op 'n manier waarbij sex niet belangrijk is.
Oftewel, neem je genoegen met handje vasthouden
https://charlottelabeesup(...)rmate-je-ouder-wordt
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 11-03-2024 18:45:07 ]
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
To BG or not to BG!
shit ik besef dat ik dit tot op zekere hoogte bij een ex ook heb gedaan...quote:
Heb zoiets ook gehad met een ex. Die wilde graag elke dag en probeerde het ook elke dag want 'nee heb je en ja kun je krijgen' was zijn 'motto' als ik het wilde bespreken.
Op een gegeven moment werd het stomvervelend en durfde ik hem niet meer aan te raken want elke kus of aanraking van mijn kant werd gezien als mogelijk startpunt van sex. Zeer vervelende situatie vond ik het en die relatie had oa daardoor geen schijn van kans.
Blij dat mijn huidige man en ik er gelijk in staan kwa libido. Moet hem soms zelfs overhalen als hij moe is. Wat altijd lukt overigens.
maar ik moet toegeven dat als ze vaker thuis was geweest
ik ook prima ff dagje (of meer) haar met rust had kunnen laten...
vooral toen ze in de laatste 1+ jaar van onze relatie maar 1dag in de week hier was
moest ik er wel even bovenop, jammer maar had gewoon behoeftes
dat snapte ze ook wel begreep daardoor wel dat de lol er beetje af was
lastige is dat ik in mijn huidige situatie de dame 1x per 'alleen' zie...
dan is er ook altijd wel sex, in mijn verdediging ziet ze ons als FWB
dus dan kan ze het ook wel verwachten...
daarnaast zie ik haar ook vrij regelmatig bij iemand anders (haar vriendinnen)
of met haar dochtertje dus dan gebeurt er sowieso niks
toch bedankt dat je mij er over hebt laten nadenken
het is iets waar ik zeker moet proberen mee rekening te houden
Begin eens met het verschil te zien en te maken tussen affectie en seks.
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Als affectie moet uitdraaien op seks,of zelfs wordt ingezet om seks te krijgen, krijg je daar als vrouw een afkeer van.
[ Bericht 46% gewijzigd door Ziedezon op 12-03-2024 10:48:15 (Toevoeging) ]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.quote:
Allereerst bedankt voor alle reacties. Ik zal straks nog apart op wat quotes en vragen in gaan.
Afgelopen vrijdag hebben wij relatietherapie gehad om dit aspect van de relatie bespreekbaar te maken. Wij hebben 15 minuten apart gesproken en 20 minuten samen.
Hier is wel een en ander naar voren gekomen en niet de dingen die we vooraf hadden verwacht. Hij legde eigenlijk direct de vinger op de zere plek.
Haar gebrek aan interesse zit vooral dat ik de dingen niet goed heb aangepakt. Namelijk door mijn levensgeluk te koppelen aan seks met haar en de manier waarop ik reageerde als het er vervolgens weer een keer niet van kwam.
Zeker in een situatie met hele jonge kinderen die constant iets moeten en een baan die baan die veel stress gaf tot het punt van burnout aan toe gaf dat haar het gevoel dat ze er nog een extra taak bij kreeg terwijl het in haar hoofd al overvol was en er geen ruimte was.
Plus dat ik daardoor een ongezonde relatie t.a.v. onze seksualiteit ontwikkeld heb! Als ik seks initieerde en het kwam er niet van gevoelens van frustratie en onmacht en als het er wel van kwam ontlading maar nog steeds een onvoldaan gevoel en het hele ritueel herhaalt zich na enkele dagen weer van voren. Het is letterlijk een soort drugs geworden.
Omdat wederzijdse emotionele en seksuele intimiteit over het algemeen gezien niet gekoppeld is aan gevoelens van afhankelijkheid door/voor één van beide partners is dat helemaal scheefgegroeid. Ook van mijn kant overigens want ik streefde al die tijd juist het gevoel na om weer begeerd te voelen.
Inmiddels zijn de kinderen iets minder hulpbehoevend gaan naar school en de stress rondom werk is veel minder, maar de situatie die ontstaan is tussen lost zichzelf natuurlijk niet vanzelf op.
Hoewel ik me herken in de patronen die omschreven zijn door de therapeut en deze erken is het wel een beetje een mixed bag vanuit mijn kant.
-Wanneer je in een monogame relatie zit dan ben je toch afhankelijk van je partner voor seks en intimiteit (masturbatie daargelaten)? Zijn mijn behoeften irrelevant en moet ik die wegcijferen?
- Ben nooit boos geworden omdat er geen seks was, hooguit wat in mezelf gekeerd. Dan ging ik maar met de hond een stuk lopen want de telleurstelling en frustratie was er wel degelijk. Niet met een boze smoel of door met deuren te slaan maar blijkbaar heeft ze dat alsnog gevoeld en daar aanstoot aan gegeven.
- Ook een hele poos niets laten merken vrolijk gedaan en zelf leuke dingen gaan doen maar dan zocht ze me op voor seks omdat ze bang was dat ik vreemd ging omdat ik me niet druk maakte terwijl ze weet dat het belangrijk is voor me.
Het afgelopen weekend hebben we gepraat en gesekst maar de verwarring is bij mij eigenlijk alleen maar groter geworden. Haar gedrag rondom mij en de seks was ronduit bizar. Alsof ze totaal zichzelf niet was.
Volgende week staat er een nieuwe therapiesessie op de planning. Zij heeft ondertussen aangeboden om elke donderdag als ze vrij is en ik thuis werk qualitytijd voor elkaar te maken. Maar ik weet niet of ik nog wel seks wil met haar op dit moment ik voel erg onzeker en als het van haar kant kennelijk een 'moetje' is om mij te pleasen of kalm te houden laat dan maar helemaal zitten. Met die insteek kan ik geen seks hebben of überhaupt intiem zijn op welke manier dan ook.
Het voelt echt alsof we ons in de meest bizarre bochten moeten wringen om op dat vlak tot elkaar te komen.
Wat een mooie metafoor, hoop echt dat dat aan de gang is.quote:Op maandag 11 maart 2024 17:47 schreef Luuntje het volgende:
[..]
Zo te lezen mist zij het ook maar wist ze niet meer hoe het te doorbreken en de therapeut die dan de vinger op de zere plek legt kan best een verademing zijn dan op dat moment. Ze is nu waarschijnlijk gaan bedenken hoe ze weer seks met je kan hebben. En niet omdat het een moetje is.
Zoiets als: als je van het paard valt moet je er meteen weer op. Waarom? Om angst en onzekerheid tegen te gaan. Zij klimt nu spreekwoordelijk weer terug het paard op maar wel met wat onzekerheid en een beetje angst.
Misschien omdat ik man ben of te simpel of een combinatie daarvan maar ik begrijp oprecht niet hoe je je seksualiteit kan kwijt kan raken. Wel dat het te druk is in je hoofd en/of je te moe bent maar niet dat het daarna niet weer vanzelf terugkeert.
Is het wellicht vanuit jouw redenatie verstandig om het initiatief vanaf nu dan ook voorlopig bij haar te laten omdat ze zich anders misschien weer onder druk gezet voelt?
Ik geef wel affectie in de zin van een knuffel en een kus maar het kan zijn dat zij bang is dat het uitdraait op meer en dat ze daarom behoudend is ten aanzien van dat stukje. Praten doen we wel over haar gevoel over mijn gevoel maar hoewel ze te herkennen wat ik zeg kan ze er moeilijk vrijuit over praten. We komen te snel op het punt dat ze zegt dat zij daar iets mee moet.quote:
[..]
hij geeft ook aan dat t de affectie is die hij mist....
dus een gemeende niet gescripte knuffel of zoen, zoals hij dat wel doet!
van seks geniet ze wel zegt hij, alleen is het voor haar minder belangrijk dan voor hem
dat lijkt me vrij normaal, gelukkig (of t waar is tenminste) geniet ze er nog wel van
denk dat de liefde gewoon beetje foetsie is van haar kan...
vraag me meer af hoe t ging tussen kind 1 en 2
hoeveel tijd zat hier tussen etc.
kan zijn dat ze bij 3 een soort van postnatale depressie heeft opgelopen
hopelijk in haar geval een vrij matige, die wel resulteert in de huidige situatie
ze moeten idd meer praten
misschien moet hij haar een brief schrijven
want met woorden kan je cruciale info vergeten
waardoor het nogsteeds onduidelijk blijft
misschien gaat ze het langzaamaan weer leuk vinden
en pakken jullie tzt de maandag er ook bij
Zij stelde dit voor in de auto op de terugweg. Maar het lijkt me eerlijk gezegd ook niet de juiste manier. Maar als zij dit voorstelt neem ik aan dat het voor haar goed voelt?quote:EDIT: ik lees nu pas zijn toevoeging over de therapie...
fijn te horen dat t wat ogen heeft geopend...
maar je moet niet verwachten dat t meteen resultaat heeft
dat jullie direct of vrij vlot hebben proberen te seksen
heeft het niet makkelijker gemaakt
wellicht was 2e afspraak afwachten beter?
die geplande donderdag tja het heeft voor en nadelen
1 je hoeft de andere dagen niks te verwachten of ondernemen
kunt dus vooruitkijken naar die donderdag iets waar je zin in hebt
zo erg is het voor haar ook niet al is het een semi-moetje
dan heeft ze 6dagen rust aan dr kop'
Het is ook wel raar als ik graag meer seks en intimiteit wil en zij doet een heel concreet voorstel en dan ga ik zeggen laten we dat maar niet.
Verder was ze gisteren al wat aan het terugkrabbelen. Namelijk als zij andere afspraken had dan slaan we over want het moet geen verplichting worden. Misschien gemeen van mij om gelijk zo negatief te denken maar een afspraak is zo gemaakt en dan heb je zo weer een week rust.
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Deels ben ik het met hem eens dat ik de seks met haar veel te groot heb gemaakt. Het is daadwerkelijk een soort obsessie geworden. En dat de rol van mijn gedrag daarin te wensen over liet waardoor bij haar de passie wellicht bedaard is..quote:
[..]
Is het wel echt zo dat de conclusies die je hier trekt vanuit de therapeut komen? Of is het jouw invulling? Want als het niet jouw invulling is, dan komt het op mij niet over als een goede therapeut.
Tegelijk vind ik dat als er gewoon seks was geweest het helemaal niet zover had hoeven komen. Zeker omdat wanneer we dan eindelijk seks hebben zij altijd kletsnat is en in no time een of meerdere orgasmes bereikt.
Je kan heel erg gaan inzoomen op wie wat precies doet en wanneer maar je zit nu eenmaal samen in een monogame relatie daar hoort seks voor mij bij en dat weet ze .
Mijn vertrouwen heeft in die zin ook wel een deuk opgelopen maar het gaat bij die therapie vooral over hoe zij zich voelt en hoe we haar samen kunnen helpen. .
Heb ik maanden terug al eens voorgesteld. Om haar de ruimte te geven en tot rust te komen.quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
Maar dan gaat ze zelf seks initiëren, vermoedelijk omdat ze bang is dat ik het elders ga halen.
Maar in mijn ogen geen oprechte seks die energie is dan walgelijk.
Wat mij zo obsessief maakt en gefrustreerd is niet eens de kwantiteit maar de kwaliteit het is nooit eens compromisloos of oprecht voelt.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
Verder heb ik het gevoel dat ze allerlei spelletjes speelt, smoesjes bedenkt en zelfs de kinderen gebruikt om er maar vanaf te komen.
Als ze de seks zat is of desnoods mij beu is om welke reden ook heb ik liever dat ze daar eerlijk over is.
ja maar als ik t zo lees maak je het dan nog lastiger...quote:
Misschien even afspreken om een tijdje helemaal geen seks te hebben. Maar wel andere intimiteit zoals knuffelen etc op te bouwen?
tuurlijk wilt ie die knuffel en kussen...
dan wil je toch al snel meer lijkt me...
geeft ze alleen maar meer blauwe ballen haha
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |