Mooi zo. Iedere reden om het niet te doen is een goede reden.quote:Op woensdag 31 januari 2024 18:13 schreef Thoekie het volgende:
Ik kan het alleen niet maken om er een eind aan te maken, omdat ik mijn ouders geen verdriet wil geven.
De volgende stap: professionele hulp
Sterkte
Zo te lezen ben je nog jong en je leven kan echt nog alle kanten uit! Niet opgeven en vecht voor je leven
Dit herken ik wel, zeker op momenten dat ik me eenzaam voel. Heb me ook lang eenzaam gevoeld. Het grootste gedeelte op de middelbare school en ook tijdens mijn studie. Ben toen verhuisd en heb op die nieuwe plek echt mijn best gedaan om nieuwe mensen te leren kennen en vrienden te maken. Gewoon een nieuwe start. Dat was niet makkelijk en heeft even geduurd maar is wel gelukt. Nu heb ik een klein groepje van wel echt goede vrienden. Nog steeds denk ik nu 'van mij had het allemaal niet gehoeven', maar ja je bent er nu eenmaal en dan kun je er maar beter het beste van proberen te maken. Geef niet op, het is echt nog wel mogelijk om vrienden te makenquote:
Als ik de keus had om nooit te bestaan dan had ik dat liever gewild.
Je moet er alleen ook zelf een beetje voor gemotiveerd zijn, het komt niet vanzelf aanwaaien (helaas).Ook deze gedachte heb ik gehad. Het enige wat ik kan zeggen is praat met iemand. En als je het er niet met je ouders over wil hebben: wat @maily zegt. Sterkte, geef niet opquote:Van mij hoeft het leven niet meer. Ik kan het alleen niet maken om er een eind aan te maken, omdat ik mijn ouders geen verdriet wil geven.
Lieve Thoekie,quote:
Eenzaamheid heeft mij suïcidaal gemaakt. Ik ben al sinds de middelbare school eenzaam; vrienden heb ik nooit gehad. In de pauzes praatte ik wel met anderen en deed ik mee met kaarten, maar buiten school werd ik zelden uitgenodigd. Ik verlang al een hele lange tijd naar een lieve vriend. In mijn hoofd verzin ik dat ik hem knuffel en zoen. Ik weet dat dit een hele ongezonde manier van leven is. Ik ben gewoon bang dat ik nog 70+ jaar in mijn eentje leef zonder vrienden en partner. Doordat het al zo lang gaande is, heb ik niet het gevoel dat het ooit beter gaat worden. Als ik de keus had om nooit te bestaan dan had ik dat liever gewild dan een eenzaam bestaan. Van mij hoeft het leven niet meer. Ik kan het alleen niet maken om er een eind aan te maken, omdat ik mijn ouders geen verdriet wil geven.
Ooit kreeg ik de opmerking, je wilt niet dood in dit leven, je wilt een ander leven leiden dan het leven dat je nu leeft.
Ik weet niet waar je tegen aanloopt, maar ik hoop dat je de kracht vind om een stukje leven te leiden wat je gelukkig maakt.
Ga praten met professionele hulp
Hulp inschakelen is absoluut de allerbeste eerste stap!
En kijk waarom je zo eenzaam bent. Ben je "anders dan de rest"? Zeker als dat zo langdurig gaande is kan het verstandig zijn om psychologische tests aan te vragen. Misschien speelt er wel iets waar je therapieën voor kunt krijgen. Met name groepstherapieën kunnen ongelooflijk goed helpen; dan krijg je eindelijk erkenning van en herkenning bij anderen en dat kan ongelooflijk goed voelen! Dat geeft zelfvertrouwen en een positiever zelfbeeld wat je dan ook uitstraalt, en anderen kunnen dat zeer zeker opmerken.
Dit is echter wel een proces wat een tijdje in beslag zal nemen, mocht er inderdaad iets zijn op gebied van autisme of ADD of wat dan ook. Met therapieën worden de eerste zaadjes geplant en in de loop der maanden of paar jaar groeien die zaadjes uit tot gedachten en overtuigingen, dusdanig dat het echt je eigen opvattingen worden omdat ze gewoon waar zijn.
Die zaadjes die in je gedachten geplant worden kunnen te maken met dat je niets tegenover anderen te bewijzen hebt, of dat je niet te veel hooi op je vork moet nemen of andere dingen die nu erg cliché lijken, maar je zult er op een gegeven moment heel anders naar kijken!
De hunkering naar een partner begrijp ik ook erg goed, maar het cliché klopt wel: werk eerst goed aan jezelf voor je je op Lexa of wat dan ook gaat storten. Als je niet goed in je vel steekt, zal dat ook je uitstraling zijn en dan gaat het mis. Als je te graag wil, werkt dat afstotend. Je kent meme van "Overly attached girlfriend" bijvoorbeeld?
Zorg eerst voor rust in je hart en je koppie, en op een gegeven moment ben je klaar om op jacht te gaan!
Ik ben vroeger gepest, hoorde er nooit echt bij, ik kan me voorstellen hoe naar jij je nu voelt
Maar het kan ook goed komen!!
Ik heb die tijd achter mij gelaten toen school klaar was, ik deed wat sociale activiteiten en maakte wat vrienden, nu heb ik een leuke baan, ben lid van 2 verenigingen en heb wat vrienden waar ik regelmatig mee afspreek, ook de liefde is goedgekomen
En dat gaat jou ook overkomen, ik weet dat zeker, maar je hebt hulp nodig om door die periode heen te komen, de eerste stap is het begin van de opgaande beweging 113 en de huisarts
Zet hem op, je kunt het!
Ik heb 2 zelfmoorden van dichtbij meegemaakt, voor nabestaanden is dat heel lastig te verwerken
Sterkte!
Dat pestverleden heb ik ook gehad. Ik hik nu tegen de 50 en kan het pas sinds kort loslaten.quote:Op woensdag 31 januari 2024 19:10 schreef BiftekiMetFeta het volgende:
Als je suïcidaal bent bel zo snel mogelijk 113 en praat er over, maak gister nog een afspraak bij de huisarts en je krijgt een doorverwijzing naar de ggz praktijk ondersteuner en dan kijken ze verder wat er voor je nodig is.
Ik ben vroeger gepest, hoorde er nooit echt bij, ik kan me voorstellen hoe naar jij je nu voelt
Maar het kan ook goed komen!!
Ik heb die tijd achter mij gelaten toen school klaar was, ik deed wat sociale activiteiten en maakte wat vrienden, nu heb ik een leuke baan, ben lid van 2 verenigingen en heb wat vrienden waar ik regelmatig mee afspreek, ook de liefde is goedgekomen
En dat gaat jou ook overkomen, ik weet dat zeker, maar je hebt hulp nodig om door die periode heen te komen, de eerste stap is het begin van de opgaande beweging 113 en de huisarts
Zet hem op, je kunt het!
Is overigens nooit echt een onderdeel van mijn therapieën geweest.
je mag me wel 'n dm sturen als je lotgenotencontact wil
en verder is 't ups & downs
genieten van de ontelbaar veel opties
Herkenbaar, is heel lastig om te handelen, mijn karakter is gedeeltelijk vervormd door pestverledenquote:
[..]
Dat pestverleden heb ik ook gehad. Ik hik nu tegen de 50 en kan het pas sinds kort loslaten.
Is overigens nooit echt een onderdeel van mijn therapieën geweest.
Oh hier ook absoluut.quote:
[..]
Herkenbaar, is heel lastig om te handelen, mijn karakter is gedeeltelijk vervormd door pestverleden
Toen ik een tijd geleden hoorde dat mijn klas op de basisschool een reünie had, knapte ik helemaal.
Nu achteraf blijkt dat ik Asperger en ADD heb, en tja; als je wat anders bent dan anderen, ben je uiteraard meteen een makkelijk slachtoffer. Je ervaart alles anders in het leven, reageert anders enz. Dus dan ben je raar en zwak.
Nu heb ik een gezin.
Ons zoontje heeft veel dingen die ik van mezelf herken en ik heb dan ook hulp ingeschakeld voor hem zodat hij een heel ander leven zal krijgen dan wat ik heb gehad. Ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis alleen ze kunnen er geen label op plakkenquote:
[..]
Oh hier ook absoluut.
Toen ik een tijd geleden hoorde dat mijn klas op de basisschool een reünie had, knapte ik helemaal.
Nu achteraf blijkt dat ik Asperger en ADD heb, en tja; als je wat anders bent dan anderen, ben je uiteraard meteen een makkelijk slachtoffer. Je ervaart alles anders in het leven, reageert anders enz. Dus dan ben je raar en zwak.
Nu heb ik een gezin.
Goed dat je al snel ingrijpt bij zoontje, dit soort dingen is beter om te proberen voorkomen
Hij heeft al therapie/begeleiding van 2 instanties gehad en komende maand krijgt hij een officieel onderzoek.quote:
[..]
Ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis alleen ze kunnen er geen label op plakken
Goed dat je al snel ingrijpt bij zoontje, dit soort dingen is beter om te proberen voorkomen
Maar het is voor iedereen allang duidelijk! 
Het is een super vrolijk en ontzettend lief, intelligent mannetje die lekker helemaal in z'n eigen wazige wereldje leeft!
Ongeacht wat er nou precies aan de hand is; er is altijd wel expertise te vinden voor wat er is. Je bent op deze aardloot nooit de enige met deze problemen, dus kun je veel hebben aan de ervaring van anderen. Het leven is soms verrekte rot inderdaad, maar ook zo mooi.
Al zijn het kleine dingen. Zonsopgang, bloeiende bloemen, bijtjes.
En weet je....een partner hebben is leuk, echter niet nodig.
Een partner hoort een aanvulling en geen opvulling te zijn.
Jij mag er zijn. De mensen die jou niet kunnen of willen accepteren zijn dan ook niet de mensen die je nodig hebt in je leven.
Ook jij komt nog wel mensen tegen waar het mee klikt.
Wat mij goed geholpen heeft is de gedachte: als ik wil dat mensen me leuk vinden zal ik mezelf eerst leuk moeten vinden.
Na 43 jaar lukt het me nu wel.
Iedereen heeft wel een mening over je.....niet jouw zaak
Blijf alsjeblieft nog op deze aardbol, hij is een stukje mooier met jou erin
Ah ja....ik probeer dat te doen voor mijn kinderen, oudste ASS en jongste...nog onduidelijkquote:
[..]
Oh hier ook absoluut.
Toen ik een tijd geleden hoorde dat mijn klas op de basisschool een reünie had, knapte ik helemaal.
Nu achteraf blijkt dat ik Asperger en ADD heb, en tja; als je wat anders bent dan anderen, ben je uiteraard meteen een makkelijk slachtoffer. Je ervaart alles anders in het leven, reageert anders enz. Dus dan ben je raar en zwak.
Nu heb ik een gezin.
❤❤ Mooie reactie!quote:
Oh Thoekie.....zoek alsjeblieft hulp
Het leven is soms verrekte rot inderdaad, maar ook zo mooi.
Al zijn het kleine dingen. Zonsopgang, bloeiende bloemen, bijtjes.
En weet je....een partner hebben is leuk, echter niet nodig.
Een partner hoort een aanvulling en geen opvulling te zijn.
Jij mag er zijn. De mensen die jou niet kunnen of willen accepteren zijn dan ook niet de mensen die je nodig hebt in je leven.
Ook jij komt nog wel mensen tegen waar het mee klikt.
Wat mij goed geholpen heeft is de gedachte: als ik wil dat mensen me leuk vinden zal ik mezelf eerst leuk moeten vinden.
Na 43 jaar lukt het me nu wel.
Iedereen heeft wel een mening over je.....niet jouw zaak
Blijf alsjeblieft nog op deze aardbol, hij is een stukje mooier met jou erin
Verder een virtuele hug voor jou.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
Nee....geloof me, dat helpt niet.quote:
Er zijn mensen die in zware armoede of oorlog leven.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
Op zulke momenten zit je zo diep in een zwart gat dat je brein je alleen maar laat denken aan hoe je bent, wie je bent. Dat er mensen zijn die in oorlog zitten, een ziekte hebben of stervende zijn doen er niet toe dan. Op dat moment is je wereldje ontzettend klein. En geloof me, je brein kan je ontzettend zwarte gedachtes geven.
Nee, dat helpt (helaas) helemaal niet.quote:
Er zijn mensen die in zware armoede of oorlog leven.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
Wauw.quote:
Er zijn mensen die in zware armoede of oorlog leven.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
Omstandigeheden kunnen stapje voor stapje veranderen als je hulp krijgt.
Ik denk vandaag aan je en zal proberen om je wat positieve energie te sturen.
En woorden van steun vanaf de zijkant kunnen dan soms maar tot op zekere hoogte helpen.
Misschien heb je wat aan deze site https://houdmoed.nl/ waar je verhalen kunt vinden van lotgenoten en hun reis met depressie en suïcidale gedachten.
Hou vol. Het feit dat je hier post zegt me dat je het nog niet helemaal hebt opgegeven.
dat helpt nietquote:
Er zijn mensen die in zware armoede of oorlog leven.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
Waarom niet? Zelf ook lang behandeling gehad en nog steeds. Bij mij werken zulke woorden dus wel, misschien ook voor TS.quote:
[..]
Nee, dat helpt (helaas) helemaal niet.
Begrijp ik het goed dat het jou hielp, als je in je diepste dal zat, als iemand tegen je zei: ‘kop op, anderen hebben het veel zwaarder dan jou?’ Dan ben je de eerste waarvan ik hoor dat dat helpt.quote:
[..]
Waarom niet? Zelf ook lang behandeling gehad en nog steeds. Bij mij werken zulke woorden dus wel, misschien ook voor TS.
Het is wel goed om zaken op zo’n moment in perspectief te plaatsen, want in een depressie zie je je eigen wereld vaak veel gitzwarter dan hij feitelijk is. ALLES is moeilijk, NIETS lukt. Terwijl iemand bij voorbeeld wel zijn tanden heeft gepoetst, muziek heeft geluisterd, even naar buiten is geweest, hoe moeilijk dat ook was. Ook dat zijn prestaties.
In het algemeen is gebleken dat het meer helpend om te kijken naar zulke positieve zaken/prestaties uit iemands eigen leven. En deze te benoemen.
En niet iemands leven afzetten tegen andermans leven. Daardoor het ervaren leed en de zwaarte te bagatelliseren of weg te wuiven.
Ja, dit dus.quote:
[..]
Begrijp ik het goed dat het jou hielp, als je in je diepste dal zat, als iemand tegen je zei: ‘kop op, anderen hebben het veel zwaarder dan jou?’ Dan ben je de eerste waarvan ik hoor dat dat helpt.
Het is wel goed om zaken op zo’n moment in perspectief te plaatsen, want in een depressie zie je je eigen wereld vaak veel gitzwarter dan hij feitelijk is. ALLES is moeilijk, NIETS lukt. Terwijl iemand bij voorbeeld wel zijn tanden heeft gepoetst, muziek heeft geluisterd, even naar buiten is geweest, hoe moeilijk dat ook was. Ook dat zijn prestaties.
In het algemeen is gebleken dat het meer helpend om te kijken naar zulke positieve zaken/prestaties uit iemands eigen leven. En deze te benoemen.
En niet iemands leven afzetten tegen andermans leven. Daardoor het ervaren leed en de zwaarte te bagatelliseren of weg te wuiven.
Jep tijdens mijn opname was er maar 1 iemand die zo hard (is maar hoe je het bekijkt, ik zag het als eerlijkheid) en eerlijk tegen mij durfde te zijn en dat hielp bij mij.quote:
[..]
Begrijp ik het goed dat het jou hielp, als je in je diepste dal zat, als iemand tegen je zei: ‘kop op, anderen hebben het veel zwaarder dan jou?’ Dan ben je de eerste waarvan ik hoor dat dat helpt.
Het is wel goed om zaken op zo’n moment in perspectief te plaatsen, want in een depressie zie je je eigen wereld vaak veel gitzwarter dan hij feitelijk is. ALLES is moeilijk, NIETS lukt. Terwijl iemand bij voorbeeld wel zijn tanden heeft gepoetst, muziek heeft geluisterd, even naar buiten is geweest, hoe moeilijk dat ook was. Ook dat zijn prestaties.
In het algemeen is gebleken dat het meer helpend om te kijken naar zulke positieve zaken/prestaties uit iemands eigen leven. En deze te benoemen.
En niet iemands leven afzetten tegen andermans leven. Daardoor het ervaren leed en de zwaarte te bagatelliseren of weg te wuiven.
En ja, ik was echt depressief en had een psychose. Dus ja.
Ik krijg nu eerder het gevoel alsof je mijn ervaring bagatelliseert door automatisch ervan uit te gaan dat ik geen echte depressie heb gehad. Je moest eens weten.
[ Bericht 4% gewijzigd door Medusa666 op 02-02-2024 12:50:52 ]
Hoho, nu vul je wel erg in voor mij.quote:
[..]
Jep tijdens mijn opname was er maar 1 iemand die zo hard (is maar hoe je het bekijkt, ik zag het als eerlijkheid) en eerlijk tegen mij durfde te zijn en dat hielp bij mij.
En ja, ik was echt depressief en had een psychose. Dus ja.
Ik krijg nu eerder het gevoel alsof je mijn ervaring bagatelliseert door automatisch ervan uit te gaan dat ik geen echte depressie heb gehad. Je moest eens weten.
Omdat jouw ervaring zo buiten het algemene valt vroeg ik naar verduidelijking. Omdat je hierin écht een uitzondering bent. Helder verhaal nu, superfijn dat het jou wel hielp natuurlijk!
Maar ik ken verder alleen maar mensen die juist niets aan zulke opmerkingen hebben.
Hoe zijn de afgelopen dagen gegaan en hoe is het deze morgen met je?quote:
Eenzaamheid heeft mij suïcidaal gemaakt. Ik ben al sinds de middelbare school eenzaam; vrienden heb ik nooit gehad. In de pauzes praatte ik wel met anderen en deed ik mee met kaarten, maar buiten school werd ik zelden uitgenodigd. Ik verlang al een hele lange tijd naar een lieve vriend. In mijn hoofd verzin ik dat ik hem knuffel en zoen. Ik weet dat dit een hele ongezonde manier van leven is. Ik ben gewoon bang dat ik nog 70+ jaar in mijn eentje leef zonder vrienden en partner. Doordat het al zo lang gaande is, heb ik niet het gevoel dat het ooit beter gaat worden. Als ik de keus had om nooit te bestaan dan had ik dat liever gewild dan een eenzaam bestaan. Van mij hoeft het leven niet meer. Ik kan het alleen niet maken om er een eind aan te maken, omdat ik mijn ouders geen verdriet wil geven.
Een relatie lost ook niet alles op, ik denk dat je beter met jezelf door 1 deur kan kunnen.
En dan kan een partner echt wel iets toevoegen, maar een relatie is naar mijn idee niet de oplossing voor eenzaamheid.
Je zou hulp kunnen zoeken, een eerste stap kan zijn om naar de huisarts te gaan.
Sterkte
Knap dat jij weet wat het algemene is.quote:
[..]
Hoho, nu vul je wel erg in voor mij.
Omdat jouw ervaring zo buiten het algemene valt vroeg ik naar verduidelijking. Omdat je hierin écht een uitzondering bent. Helder verhaal nu, superfijn dat het jou wel hielp natuurlijk!
Maar ik ken verder alleen maar mensen die juist niets aan zulke opmerkingen hebben.
Dank je.quote:
[..]
Knap dat jij weet wat het algemene is.
SPOILERNet zoals ik weinig van jouw achtergrond weet, weet jij ook weinig van de mijne, zoals studies die ik heb gedaan en werk wat ik nu doe. Ik denk dat ik een aardig beeld heb ja
Man wat een onzinquote:
Er zijn mensen die in zware armoede of oorlog leven.
Ook mensen die niet kunnen lopen of een handicap hebben die al te graag met jou zouden willen ruilen.
Denk daar aan. Wellicht helpt het.
okay, fair enoughquote:
[..]
Dank je.SPOILERNet zoals ik weinig van jouw achtergrond weet, weet jij ook weinig van de mijne, zoals studies die ik heb gedaan en werk wat ik nu doe. Ik denk dat ik een aardig beeld heb ja
Psiesquote:
[..]
Begrijp ik het goed dat het jou hielp, als je in je diepste dal zat, als iemand tegen je zei: ‘kop op, anderen hebben het veel zwaarder dan jou?’ Dan ben je de eerste waarvan ik hoor dat dat helpt.
Het is wel goed om zaken op zo’n moment in perspectief te plaatsen, want in een depressie zie je je eigen wereld vaak veel gitzwarter dan hij feitelijk is. ALLES is moeilijk, NIETS lukt. Terwijl iemand bij voorbeeld wel zijn tanden heeft gepoetst, muziek heeft geluisterd, even naar buiten is geweest, hoe moeilijk dat ook was. Ook dat zijn prestaties.
In het algemeen is gebleken dat het meer helpend om te kijken naar zulke positieve zaken/prestaties uit iemands eigen leven. En deze te benoemen.
En niet iemands leven afzetten tegen andermans leven. Daardoor het ervaren leed en de zwaarte te bagatelliseren of weg te wuiven.
Echt ja!quote:
[..]
Begrijp ik het goed dat het jou hielp, als je in je diepste dal zat, als iemand tegen je zei: ‘kop op, anderen hebben het veel zwaarder dan jou?’ Dan ben je de eerste waarvan ik hoor dat dat helpt.
Het is wel goed om zaken op zo’n moment in perspectief te plaatsen, want in een depressie zie je je eigen wereld vaak veel gitzwarter dan hij feitelijk is. ALLES is moeilijk, NIETS lukt. Terwijl iemand bij voorbeeld wel zijn tanden heeft gepoetst, muziek heeft geluisterd, even naar buiten is geweest, hoe moeilijk dat ook was. Ook dat zijn prestaties.
In het algemeen is gebleken dat het meer helpend om te kijken naar zulke positieve zaken/prestaties uit iemands eigen leven. En deze te benoemen.
En niet iemands leven afzetten tegen andermans leven. Daardoor het ervaren leed en de zwaarte te bagatelliseren of weg te wuiven.
"Moet je HEM zien en wat HIJ allemaal heeft meegemaakt, en hij gaat ook nog gewoon naar z'n werk en laat niks van z'n problemen merken!"
En serieus ook meegemaakt dat iemand zei dat hongerige mensen in Afrika het zwaarder hebben!
Of: "Je hebt 2 armen en 2 benen, wat heb je nou te klagen?"
Edit: Ah, wat Redbullkid hier allemaal feitelijk loopt te spuien idd!
Volgens mij ben je nog vrij jong omdat je het vooral over school hebt?
De school tijd is hard. Maar geloof me, het gaat beter worden. Je gaat wel een paar mensen vinden op wie je kan bouwen.
In je schooltijd lijkt het alsof je er niet toe doet als je geen groot sociaal netwerk hebt. Later leer je dat een paar goede vrienden veel meer waard zijn dan dat.
Blijf jezelf open stellen voor contact. En dan vooral gericht op wat echt bij jou past. Feesten, partners e.d., natuurlijk is dat ook leuk en is het niet gek dat je dat mist. Maar uiteindelijk uiteindelijk zijn het die paar echte vrienden die je leven lang mee zullen gaan die echt het fundament zullen zijn.
Soms zal je ze zo een half jaar niet echt zien, maar altijd zullen ze er zijn.
En dat zijn geen tientallen of meer. Dat zijn er echt maar een paar. Richt je daarop. Want die zullen er zijn als je het moeilijk hebt en jij zal er voor hun zijn.
Geloof me echt, het gaat beter worden. Vind je eigen weg.
Depressie is vaak niet een opeenstapeling van negatieve dingen, maar een gebrek aan positieve.
Flink sporten maakt endorfines aan in je hersenen, maar je hebt goede voeding nodig om die goed aan te kunnen maken.
Toevallig las ik een paar dagen geleden wat iemand in een ander topic zei, en dat merk ik ook op: creatine innemen brengt je hersenen in een stabielere staat en het helpt tegen depressie.
Arginine en citrulline geven energie, wat ook positief kan aanvoelen.
En dierlijke eiwitten zoals van whey poeder (wat vaak bij Kruidvat in de aanbieding is), helpt je aminozuur-peil in balans te houden wat enorm goed kan helpen voor je mntale stabiliteit.
Er is nog meer onderzoek over nodig, maar er lijkt wel een kern van waarheid in te zitten.
Kijk naar wat je echt wil: zelf wil. Beweeg daar naartoe, in kleine stapjes.
Hoe oud ben je nu dan? Waarom lukt het je niet om vrienden te maken? Heb je professionele hulp gezocht voor je problemen?quote:
Eenzaamheid heeft mij suïcidaal gemaakt. Ik ben al sinds de middelbare school eenzaam; vrienden heb ik nooit gehad. In de pauzes praatte ik wel met anderen en deed ik mee met kaarten, maar buiten school werd ik zelden uitgenodigd. Ik verlang al een hele lange tijd naar een lieve vriend. In mijn hoofd verzin ik dat ik hem knuffel en zoen. Ik weet dat dit een hele ongezonde manier van leven is. Ik ben gewoon bang dat ik nog 70+ jaar in mijn eentje leef zonder vrienden en partner. Doordat het al zo lang gaande is, heb ik niet het gevoel dat het ooit beter gaat worden. Als ik de keus had om nooit te bestaan dan had ik dat liever gewild dan een eenzaam bestaan. Van mij hoeft het leven niet meer. Ik kan het alleen niet maken om er een eind aan te maken, omdat ik mijn ouders geen verdriet wil geven.
Probeer niet vast te raken in doemdenken. Er zijn zoveel dingen die jij nog kunt doen om dingen te veranderen. En je hebt nog een heel leven voor je waarin van alles kan gebeuren en je nog zoveel liefdes kunt vinden.
Als je het niet al gedaan hebt, zoek alsjeblieft professionele hulp want de gedachten die je hebt verschrikkelijk naar om te hebben en niemand zou daar alleen doorheen moeten gaan.
En ik weet dat dit een dooddoener is wanneer jij je zo voelt, maar het wordt beter. Geef vooral niet op.
Ik heb in de afgelopen 3 jaren twee van mijn beste vrienden verloren aan zelfmoord. Ze waren onderdeel van mijn grote vriendengroep en sociale netwerk hier in Utrecht.quote:
Snel goede hulp zoeken lijkt me inderdaad de beste optie
Ik heb 2 zelfmoorden van dichtbij meegemaakt, voor nabestaanden is dat heel lastig te verwerken
Sterkte!
[ Bericht 22% gewijzigd door Armani XL op 23-02-2024 08:20:53 (Laat die details allemaal maar weg oké) ]