Dinsdagavond om 19 uur onze tijd begint in Malmö de loting voor de halve finales van het Songfestival van dit jaar. Er doen net als vorige keer 37 landen mee. Roemenië pakte vorig jaar 0 punten, en dit jaar doen ze dat weer, want ze hebben afgezegd. Luxemburg is daarentegen na 31 jaar terug op het ESF-podium. De BIG5-landen en de winnaar van vorig jaar Zweden zijn rechtstreeks gekwalificeerd voor de finale. De overige 31 landen moeten zich zien te plaatsen voor deze eindronde in twee halve finales op dinsdag 7 en donderdag 9 mei. In deze twee semi's van 15 en 16 landen plaatst telkens de Top 10 zich voor de finale.
Een kleine disclaimer is natuurlijk dat een goed liedje zich sowieso wel kwalificeert in een veld van 15 à 16 deelnemers en dat het moeilijk is iets te zeggen op het moment dat nog maar 7 liedjes bekend zijn. Maar een finale met Nederland is sowieso leuker en op basis van historische rendementen kan je op het ESF doorgaans al een heel redelijke inschatting maken.
Met relatief weinig landen is het dus een op papier niet zo moeilijke taak voor Nederland en de anderen om zich te kwalificeren. Er is vorig jaar echter nog wel een wijziging doorgevoerd die invloed heeft op de wedstrijd. Dat is dat de vakjury niet meer meestemt in de halve finale, maar alleen in de finale. Na jarenlange onderlinge jury-afspraken in de halve finale, vielen in 2022 meerdere landen door de mand, waarop besloten werd dat het publiek voortaan alleen de finalisten bepaalt. Een goed liedje kwalificeert zich sowieso wel, maar bij het publiek is er natuurlijk sprake van diaspora- en burenstemmen en wat meer liefde voor 'ludieke' inzendingen. Nederland blinkt bij die eerste twee zaken bepaald niet uit, maar we hebben in elk geval zo'n ludieke inzending. Het moet hierbij ook gezegd worden dat met name de kleine en meer excentrisch gelegen landen hier echt last van hebben, zoals Ierland, Malta, San Marino, Australië, Luxemburg of Azerbeidzjan.
![1024x576a.jpg]()
De loting gaat via potten, waarvan de indeling is gemaakt op basis van stempatronen in het verleden. De EBU wil vooral voorkomen dat alle ex-Sovjetrepublieken of ex-Joegoslavische landen bij elkaar komen, omdat dat die landen nogal bevoordeelt. De vriendjes als Nederland en België zitten bijvoorbeeld ook altijd elkaar, net als Griekenland en Cyprus. Het maakt verder niet zo'n groot verschil. De kans dat Nederland bij België komt en de eerste 12 punten binnen heeft, is nog altijd 40%. De precieze indeling van de potten volgt nog.
Belangrijker is waar in de show geloot wordt. Er wordt namelijk ook meteen gekozen voor de eerste of de tweede starthelft. Nederland is er historisch gezien vrij sterk in om de eerste helft te trekken, dus het zou mooi zijn als dat niet gebeurde. Later in de show liggen de liedjes verser in het geheugen, en er stemmen ook mensen mee die pas later ingeschakeld zijn. De ideale startpositie is de laatste positie, waar vanaf nagenoeg alles (Hallo Toppers) zich kwalificeert. Meestal wordt daar wel een vrolijke uitsmijter gezet, dus het Nederlandse lied van Joost zou daar zomaar voor in aanmerking kunnen komen.
Idealiter dus 2e helft en met België. Verder zijn er landen die er op basis van de historie vrij weinig van kunnen, en landen die nagenoeg altijd doorgaan. Iedereen zal vrezen om bij Eurovisietoppers als Oekraïne of Noorwegen terecht te komen, want dat is meestal alvast een garantie voor 1 finaleplek minder. Andersom kan de vlag uit als Letland of San Marino erbij komt, want die sturen meestal lokale genieën die onbegrepen blijven. Met het systeem van alleen televoting geldt dus dat je idealiter ook wat landen trekt die op dat vlak in het nadeel zijn, zoals boven genoemd. De landen die het meeste voordeel hebben in dit systeem hebben fanatiek stemmende buren, en een verspreide bevolking over Europa, zoals de deelnemers van het Scandinavische blok elkaar altijd erg leuk vinden. In de Joegoslavische regio is vooral Servië populair bij de buren en de over Europa verspreide bevolking, met name richting de Alpenlanden. De meest fanatieke groep in recente jaren lijkt uit Litouwen te komen. Dat land is met niet de meest briljante liedjes telkens gekwalificeerd of heeft er juist naast gegrepen. Polen zitten ook overal, maar die laten zich meestal niet zo gelden.
![gaza-strip-231_hpMain_20231102-095246_16x9_1600.jpg]()
Nog een relevante factor dit jaar is de situatie in Israël. Door de situatie daar zal de Israëlische inzending veel aandacht trekken. Hetzelfde kan mogelijk gebeuren met andere landen die indirect refereren aan dit conflict, zoals IJsland, dat een Palestijnse zanger in de voorselectie heeft. Ook als deze landen verder niet om de prijzen zouden meedoen, kan het vervelend zijn om vlak daarvoor of daarna op te moeten treden, omdat het nogal de attentie van de kijker gaat trekken.
Naast de deelnemende landen zijn er nog zes landen die niet meedoen, maar wel meestemmen. Dat zijn de BIG5-landen Frankrijk, Duitsland, UK, Spanje en Italië en gastland Zweden. Drie ervan stemmen in elke semi. De beste vrienden voor Nederland in historisch opzicht lijken hierbij Zweden, UK en Frankrijk te zijn. Duitsland geeft ons normaliter weinig, maar Joost is daar wel bekend, dus dat kan dit jaar anders zijn. Met name Italië is beter te vermijden. Nog een ander voordeeltje is om in de semi met 15 landen te komen.
De semi is dinsdag om 19 uur via het YouTube kanaal van Eurovision te bekijken.