R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit al jaren niet lekker in mijn vel. De laatste tijd is het zo erg dat ik niet meer naar school kan. Ik ken mijn ouders, en die gaan het nooit goed vinden als ik zeg dat ik weg wil. Ze bepalen alles en ik wordt daar gek van. Ik wil dolgraag samenwonen met mijn vriendin 
, ik zit dan alleen met een probleem: we kunnen mijn school nooit betalen. Ik ben dus afhankelijk van mijn ouders en daar wil ik van af. Heeft iemand tips zodat ik ze kan laten begrijpen dat ik hier echt weg moet?
, ik zit dan alleen met een probleem: we kunnen mijn school nooit betalen. Ik ben dus afhankelijk van mijn ouders en daar wil ik van af. Heeft iemand tips zodat ik ze kan laten begrijpen dat ik hier echt weg moet?
ga met je ouders praatten...
je zegt ze, dat je heel graag wil samen wonen met je vriendin...maar dat je denkt dat je dan je school niet kan betalen....leg het ze gewoon uit...zeg wat je precies voelt en wat je wil!! dan komen jullie er vast wel uit!
je zegt ze, dat je heel graag wil samen wonen met je vriendin...maar dat je denkt dat je dan je school niet kan betalen....leg het ze gewoon uit...zeg wat je precies voelt en wat je wil!! dan komen jullie er vast wel uit!
hoe oud zijn jullie ???????
afhankelijk van een ander zijn is nooit goed, weet je jou ouders mogen best dingen aandragen is alleen aan jou of jij hun advies op wil volgen.
het is jouw / jullie leven .en als jullie liefde goed zit wacht dan nog even tot je je school afgemaakt hebt ...daarna ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt
het samenwonen met je vriendin is leuk maar brengt ook een berg verantwoordelijkheid met zich mee
wie zegt dat jij je school af gaat maken. ???? wie zegt dat je nu de juiste keuze maakt
is het misschien niet zo dat je graag met je vriendin wil gaan samenwonen om van het gezeik van je ouders af te zijn ????
zou een slechte vlucht wezen je zou namelijk je huidige vriendin gaan gebruiken om te vluchten en is je gevoel voor haar daarom zo gegroeid ....
iig sterkte....
afhankelijk van een ander zijn is nooit goed, weet je jou ouders mogen best dingen aandragen is alleen aan jou of jij hun advies op wil volgen.
het is jouw / jullie leven .en als jullie liefde goed zit wacht dan nog even tot je je school afgemaakt hebt ...daarna ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt
het samenwonen met je vriendin is leuk maar brengt ook een berg verantwoordelijkheid met zich mee
wie zegt dat jij je school af gaat maken. ???? wie zegt dat je nu de juiste keuze maakt
is het misschien niet zo dat je graag met je vriendin wil gaan samenwonen om van het gezeik van je ouders af te zijn ????
zou een slechte vlucht wezen je zou namelijk je huidige vriendin gaan gebruiken om te vluchten en is je gevoel voor haar daarom zo gegroeid ....
iig sterkte....
Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik kan me je situatie een klein beetje indenken.
Bij mij was het een periode van een paar maanden, beetje puberteit.
Praat er in elk geval wel over met ouders, mischien dat zij zich je situatie kunnen aantrekken en er samen met jou doorheen te komen.
Denk je dat je dat niet aankunt, maak dan eens een afspraak met decaan of vertrouwenspersoon op school. Zij kunnen je ook advies geven.
thnx. Ik ben 18 en mijn vriendin is 24. En ja ik weet wat jullie gaan zeggen. Ik weet dat ik nog jong ben, maar het zit zo: Ik ben mijn hele leven al een beetje ongelukkig, ik hoor nergens bij en wil ook nergens bij horen. Ik wordt onringt door een stel kleuters. Ik ben een jaar geleden mijn vriendin tegengekomen en wij zijn gelijk. We horen bij elkaar. Ik zie het samenwonen niet als een vlucht. Ik wil zo graag 24 uur per dag mezelf zijn en dat kan bij haar. Als ik niet bij haar ben moet ik altijd op mijn woorden letten en na zoveel jaar proberen iemand anders te zijn word je helemaal gek.
Nee hoor, ik ga echt niet zeggen dat je nog jong bent enzo, daar kan ik niet over oordelen. Als jij graag samen wilt gaan wonen met je vriendin, moet je dat vooral doen. Maar je kunt je ouders niet zomaar voorbijlopen, probeer het er vooral toch nog eens met ze over te hebben (en dan in een open gesprek natuurlijk). Want waarschijnlijk hebben ze ergens ook wel gelijk. (Irritant genoeg, uiteindelijk hebben ouders toch vaak meer door dan je denkt).
"I can't explain myself, Sir," said Alice, "'cause I'm not myself, you see"
Ach ik kan alleen mijn ervaring opschrijven... ik ging ook samenwonen toen ik 18 was.... het was de ergste tijd van mijn leven...
"Smile", said the Lord! "Things could be worse" So i did and they were || Computers are like airconditioners, they stop working when you open Windows.
quote:En waar lag dat dan aan? (Just curious...)
Op zaterdag 15 februari 2003 18:37 schreef sjorsie het volgende:
Ach ik kan alleen mijn ervaring opschrijven... ik ging ook samenwonen toen ik 18 was.... het was de ergste tijd van mijn leven...
"I can't explain myself, Sir," said Alice, "'cause I'm not myself, you see"
quote:Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik heb zelf ook zoiets gehad... Maar ik zou toch proberen nog even door te zetten. Hoe lang moet je nog naar school? Een jaar? Twee jaar? Drie jaar? Het lijkt heel erg lang, maar aan de andere kant: je houdt het al 18 jaar voor, dus die paar jaartjes kunnen er ook nog wel bij. Das veel goedkoper en maakt je waarschijnlijk een stuk sterker. Ik zelf deed op het laatst niet eens meer mijn best me aan te passen aan die kleuters. In plaats van mijn aandacht op hen te richten, richtte ik me op andere vriendschappen die wel kans van slagen hadden. 't Is niet leuk, maar het moet maar. Dat vond ik tenminste. En op den duur leerde ik er vanzelf mee leven.
Op zaterdag 15 februari 2003 16:06 schreef -Shadow- het volgende:
thnx. Ik ben 18 en mijn vriendin is 24. En ja ik weet wat jullie gaan zeggen. Ik weet dat ik nog jong ben, maar het zit zo: Ik ben mijn hele leven al een beetje ongelukkig, ik hoor nergens bij en wil ook nergens bij horen. Ik wordt onringt door een stel kleuters. Ik ben een jaar geleden mijn vriendin tegengekomen en wij zijn gelijk. We horen bij elkaar. Ik zie het samenwonen niet als een vlucht. Ik wil zo graag 24 uur per dag mezelf zijn en dat kan bij haar. Als ik niet bij haar ben moet ik altijd op mijn woorden letten en na zoveel jaar proberen iemand anders te zijn word je helemaal gek.
Gewoon niet teveel verwachten van de kleuters op school, doorzetten, en kracht putten uit de fijne tijd met je vriendin en vrienden waarbij je wel jezelf kunt zijn. Succes!
Ouders hebben vaak het gevoel dat wat zij goed vinden altijd goed is voor hun kinderen. Het los laten van hun kinderen is vaak erg moeilijk voor hen. Ga gewoon om de tafel met ze zitten en vertel ze hoe jij je voelt en waarom je je zo voelt. Het zal uitlopen op dat je ouders zich aangevallen voelen maar zullen er absoluut er over nadenken. In ieder geval veel succes
Nee dit kan niet volgens mensen, je vriendin is namelijk te oud voor je... je zou 27 moeten zijn omdat je vriendin 24 is.. zijn 3 jaar ouder geestelijk... 
Pff complete bullshit natuurlijk... nu for real :
Ga gewoon met je ouders praten. Als ze er nix van willen weten, maak eerst je school af, en ga daarna pleite
Lambo of Rekt
quote:ben er maar voorzichtig mee..op je 18e al direct gaan samen wonen.....
Op zaterdag 15 februari 2003 16:06 schreef -Shadow- het volgende:
thnx. Ik ben 18 en mijn vriendin is 24. En ja ik weet wat jullie gaan zeggen. Ik weet dat ik nog jong ben, maar het zit zo: Ik ben mijn hele leven al een beetje ongelukkig, ik hoor nergens bij en wil ook nergens bij horen. Ik wordt onringt door een stel kleuters. Ik ben een jaar geleden mijn vriendin tegengekomen en wij zijn gelijk. We horen bij elkaar. Ik zie het samenwonen niet als een vlucht. Ik wil zo graag 24 uur per dag mezelf zijn en dat kan bij haar. Als ik niet bij haar ben moet ik altijd op mijn woorden letten en na zoveel jaar proberen iemand anders te zijn word je helemaal gek.
ik weet wel dat het mischien nu allemaal goed voelt....geniet nu toch nog ff van het thuiswonen....al die verplichtingen die het samenwonen met zich mee brengt zijn echt niet altijd even leuk, en zeker niet als je daarnaast ook nog moet studeren, en dus een niet al te ruim inkomen!
maarja als je dit echt wilt..zul je goed met je ouders moeten praten!
Het gaat weer helemaal nergens over
|
|
