LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Mijn broer is verstandelijk gehandicapt en woont op een zorgboerderij.
Vorige week kreeg ik een telefoontje dat ze per toeval hadden op gemerkt dat hij zich zelf had geslagen op zijn hoofd.
Op basis heb ik goedkeuring gegeven om hem tijdelijk te filmen om zijn gedrag in kaart te brengen.
Vandaag evaluatie hierover gehad.
Wat is te zien;
Mijn broer slaat dagelijks meerdere malen met zijn vuisten en een versierde gummihamer (hij maakt van hamers gezichten op dagbesteding) op zijn voorhoofd.
Hij doet dit niet hard maar wel altijd op dezelfde plek en misschien wel 30 tot 50x verdeeld over de dag.
De hamer is nu uiteraard van zijn kamer. Psycholoog gaat maandag met hem in gesprek. Arts krijg ik nog gesprek mee. Op dit gesprek wil ik mij goed voorbereiden.
Is een schedel sterk genoeg om hersenen te beschermen om zoiets te incasseren?
[ Bericht 12% gewijzigd door Ponsai op 16-09-2023 00:18:17 ]
Vorige week kreeg ik een telefoontje dat ze per toeval hadden op gemerkt dat hij zich zelf had geslagen op zijn hoofd.
Op basis heb ik goedkeuring gegeven om hem tijdelijk te filmen om zijn gedrag in kaart te brengen.
Vandaag evaluatie hierover gehad.
Wat is te zien;
Mijn broer slaat dagelijks meerdere malen met zijn vuisten en een versierde gummihamer (hij maakt van hamers gezichten op dagbesteding) op zijn voorhoofd.
Hij doet dit niet hard maar wel altijd op dezelfde plek en misschien wel 30 tot 50x verdeeld over de dag.
De hamer is nu uiteraard van zijn kamer. Psycholoog gaat maandag met hem in gesprek. Arts krijg ik nog gesprek mee. Op dit gesprek wil ik mij goed voorbereiden.
Is een schedel sterk genoeg om hersenen te beschermen om zoiets te incasseren?
[ Bericht 12% gewijzigd door Ponsai op 16-09-2023 00:18:17 ]
Die helm (vragen) is een goeiequote:Op vrijdag 15 september 2023 23:36 schreef Hiddendoe het volgende:
Hoe moeten wij dat weten? Vraag dat aan je arts. En geef je broer een helm.
De schedel zal dit wel aankunnen maar bij elke klap worden de hersenen ook weer iets geschud. Daarnaast zal de huid ook wel gaan protesteren als die zo vaak geraakt wordt.
Maar inderdaad beter open het gesprek met die arts aangaan, die heeft er veel meer verstand van en weet hopelijk ook veel meer details over wat roer nu precies doet en met welke kracht.
Sterkte
Maar inderdaad beter open het gesprek met die arts aangaan, die heeft er veel meer verstand van en weet hopelijk ook veel meer details over wat roer nu precies doet en met welke kracht.
Sterkte
Zoals qajariaq al aangeeft, het probleem zit hem niet in de sterkte van de schedel. Om die te breken zijn gigantische krachten nodig, het helpt ook dat de schedel min of meer bolvormig is.quote:Op vrijdag 15 september 2023 23:24 schreef Ponsai het volgende:
Is een schedel sterk genoeg om hersenen te beschermen om zoiets te incasseren?
Het probleem zit hem in het doorgeven van de schok naar de hersenen. In de meeste gevallen dat mensen problemen oplopen na een klap op het hoofd is niet dat de schedel het begeeft, maar dat de hersenen een schok krijgen : een hersenschudding. En de schokken die je broer geeft zijn misschien niet zo sterkt, maar veel kleine schokjes kunnen ook een cumulatief effect hebben, af en toe een gesprongen adertje kan je wel hebben, maar als dat zo vaak gebeurt kan het een probleem gaan worden.
Ik wens je veel sterkte met je broer.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik haak hier even op in, in mijn verleden veel automutilatie gedaan met hoofd bonken (nu niet meer, dit is geheel als advies bedoeld)
Je moet nu gaan opletten of hij een hersenschudding heeft. De schedel is vrij moeilijk te breken, maar een hersenschudding is erg snel gebeurd.
Let op hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid, humeurig.
Als hij moet overgeven direct aan de bel trekken.
Bespreek ook waarom hij dit doet. Is hij te druk in zijn hoofd? Is hij kwaad op zichzelf? Kan hij een emotie niet uiten?
Succes ermee!
Je moet nu gaan opletten of hij een hersenschudding heeft. De schedel is vrij moeilijk te breken, maar een hersenschudding is erg snel gebeurd.
Let op hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid, humeurig.
Als hij moet overgeven direct aan de bel trekken.
Bespreek ook waarom hij dit doet. Is hij te druk in zijn hoofd? Is hij kwaad op zichzelf? Kan hij een emotie niet uiten?
Succes ermee!
Twiddel
Aan zijn huid is niks te zien.quote:
De schedel zal dit wel aankunnen maar bij elke klap worden de hersenen ook weer iets geschud. Daarnaast zal de huid ook wel gaan protesteren als die zo vaak geraakt wordt.
Maar inderdaad beter open het gesprek met die arts aangaan, die heeft er veel meer verstand van en weet hopelijk ook veel meer details over wat roer nu precies doet en met welke kracht.
Sterkte
Maar zouden de hersenen al tegen de schedelwand botsen bij relatief weinig kracht? Want als ze gewoon bewegen zou denk ik niet uit hoeven maken?
Idd het zijn dagelijks schokjes.quote:
[..]
Zoals qajariaq al aangeeft, het probleem zit hem niet in de sterkte van de schedel. Om die te breken zijn gigantische krachten nodig, het helpt ook dat de schedel min of meer bolvormig is.
Het probleem zit hem in het doorgeven van de schok naar de hersenen. In de meeste gevallen dat mensen problemen oplopen na een klap op het hoofd is niet dat de schedel het begeeft, maar dat de hersenen een schok krijgen : een hersenschudding. En de schokken die je broer geeft zijn misschien niet zo sterkt, maar veel kleine schokjes kunnen ook een cumulatief effect hebben, af en toe een gesprongen adertje kan je wel hebben, maar als dat zo vaak gebeurt kan het een probleem gaan worden.
Ik wens je veel sterkte met je broer.
Maar de vraag die ik mij vooral stel is of hersenen niet goed tegen deze schokken kunnen, of dat ze niet tegen botsen kunnen.
Met zijn klapjes gebeurd dat laatste niet denk ik.
Tegen mij zegt hij dat niet.quote:
Ik haak hier even op in, in mijn verleden veel automutilatie gedaan met hoofd bonken (nu niet meer, dit is geheel als advies bedoeld)
Je moet nu gaan opletten of hij een hersenschudding heeft. De schedel is vrij moeilijk te breken, maar een hersenschudding is erg snel gebeurd.
Let op hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid, humeurig.
Als hij moet overgeven direct aan de bel trekken.
Bespreek ook waarom hij dit doet. Is hij te druk in zijn hoofd? Is hij kwaad op zichzelf? Kan hij een emotie niet uiten?
Succes ermee!
Hij krijgt vanaf maandag een psycholoog spel therapeut
De schedel kan het waarschijnlijk wel hebben, maar dit is ook afhankelijk van de plek. Voorhoofd is volgens mij iets sterker. De hersenen worden echter wel flink door elkaar geschud als het echt harde klappen zijn. Ook de huid zal het niet echt fijn vinden.
Daar doet hij het ook. Rechts voor dan.quote:
Voorhoofd is volgens mij iets sterker
Wel gevaarlijk dichtbij de slaap.
Dat lijkt mee te vallen, maar goed wat is hard voor de hersenen.quote:
De hersenen worden echter wel flink door elkaar geschud als het echt harde klappen zijn.
Misschien is wat lijkt op de beelden niet hard maar wel voor de hersenen.
Het is meer alsof je een stoeptegel nog wat zorgvuldiger wilt bij tikken zeg maar.
Dat valt nog mee.quote:
Ook de huid zal het niet echt fijn vinden.
Komt denk ik omdat het een gummi hamer is en geen klauwhamer oid.
Daarnaast is die hamer ook nog ingepakt met een stofje erom heen, maar goed dat zal weinig tegen houden
Om me te beperken tot de vraag in de TT:
Een schedel is sterk, maar die van mij is wel gebroken toen ik als puber uit/van een hek gevallen ben en met mijn hoofd op de straat ben gevallen.
Maar je ziet het, ik ben er nog en kan nog voutloos teksten schrijven…
Een schedel is sterk, maar die van mij is wel gebroken toen ik als puber uit/van een hek gevallen ben en met mijn hoofd op de straat ben gevallen.
Maar je ziet het, ik ben er nog en kan nog voutloos teksten schrijven…
Vanmiddag met hem gesproken.
Op zijn niveau verteld hij wel dat hij na een (hamer/vuist) slag zich soms duizelig voelde. Niet lang wat ik er uit kan opmaken.
Misschien zijn dit wel tekenen dat zijn hersenen toch op en neer zijn geschud?
Op zijn niveau verteld hij wel dat hij na een (hamer/vuist) slag zich soms duizelig voelde. Niet lang wat ik er uit kan opmaken.
Misschien zijn dit wel tekenen dat zijn hersenen toch op en neer zijn geschud?
Voetballers hebben een verhoogde kans op dementie en andere hersenkwalen door het heel vaak koppen van een bal, dat is ook niet zo hard. Maar dat is slechts een kans en je zal nooit zeker weten of het daardoor gekomen is.quote:
Idd het zijn dagelijks schokjes.
Maar de vraag die ik mij vooral stel is of hersenen niet goed tegen deze schokken kunnen, of dat ze niet tegen botsen kunnen.
Met zijn klapjes gebeurd dat laatste niet denk ik.
Verder is er nu toch niks meer aan te doen behalve het gedrag afleren.
Las het idd. Noem je chronische traumatische encefalopathie.quote:
[..]
Voetballers hebben een verhoogde kans op dementie en andere hersenkwalen door het heel vaak koppen van een bal, dat is ook niet zo hard. Maar dat is slechts een kans en je zal nooit zeker weten of het daardoor gekomen is.
Verder is er nu toch niks meer aan te doen behalve het gedrag afleren.
Bron; https://www.alzheimercentrum.nl/ziek-door-klappen-op-je-hoofd/
Keer op keer kleine klappen is dus niet onschuldig
Ik heb vandaag met zijn arts gesproken.
Voor de geïnteresseerden de terugkoppeling;
De arts verteld me dat als je vaak op dezelfde plek een vuist- of hamerslag krijgt dit kan zorgen voor puntbloedingen in de hersenen.
Mijn broer deed dit tientallen keren op een dag, op een groot aantal dagen van de week.
De adertjes zijn vaak dun, frontaal en temporaal schedel gebied niet erg hard, vaatjes scheuren daar door snel en laten druppeltjes bloed los. Daarna herstellen ze zich weer. Je houdt dan littekens over.
Deze puntbloedingen zorgen normaliter niet voor halfzijdige verlammingen etc, maar wel voor cognitieve en gedragsverandering zei hij.
Bij iemand als mijn broer moeilijk objectiveerbaar omdat hij al die klachten sowieso heeft.
Arts zegt dat ik hem kan doorgeven of ik een mri wil aanvragen, gezien ik mijn broer zijn mentor ben.
Achten jullie de kans aannemelijk dat er puntbloedingen op een mri te vinden zijn?
Ik overweeg alle kanten.
De arts zegt het kan nooit kwaad. Maar ik moet ook de angst etc van broerlief meenemen
Voor de geïnteresseerden de terugkoppeling;
De arts verteld me dat als je vaak op dezelfde plek een vuist- of hamerslag krijgt dit kan zorgen voor puntbloedingen in de hersenen.
Mijn broer deed dit tientallen keren op een dag, op een groot aantal dagen van de week.
De adertjes zijn vaak dun, frontaal en temporaal schedel gebied niet erg hard, vaatjes scheuren daar door snel en laten druppeltjes bloed los. Daarna herstellen ze zich weer. Je houdt dan littekens over.
Deze puntbloedingen zorgen normaliter niet voor halfzijdige verlammingen etc, maar wel voor cognitieve en gedragsverandering zei hij.
Bij iemand als mijn broer moeilijk objectiveerbaar omdat hij al die klachten sowieso heeft.
Arts zegt dat ik hem kan doorgeven of ik een mri wil aanvragen, gezien ik mijn broer zijn mentor ben.
Achten jullie de kans aannemelijk dat er puntbloedingen op een mri te vinden zijn?
Ik overweeg alle kanten.
De arts zegt het kan nooit kwaad. Maar ik moet ook de angst etc van broerlief meenemen
Het lijkt me belangrijker een manier te vinden om zijn gedrag aan te passen, dan hem aan onderzoeken te onderwerpen. Onderzoek is stressvol en wat levert het op?
Als het doel is om je broer een zorgeloos leven te bezorgen op een zorgboerderij, dan kun je de energie beter steken in leuke dingen met je broer dan een onderzoek wat niets wijzigt aan zijn situatie.
Ik weet niet hoe je broer precies is, als hij baat heeft bij een onderzoek, go for it.
Als het doel is om je broer een zorgeloos leven te bezorgen op een zorgboerderij, dan kun je de energie beter steken in leuke dingen met je broer dan een onderzoek wat niets wijzigt aan zijn situatie.
Ik weet niet hoe je broer precies is, als hij baat heeft bij een onderzoek, go for it.
crap in = crap out
Ik zou eerder focussen op het afleren van zijn gedrag en of extra bescherming (een helm). Hier in buurt is er een woonlocatie voor verstandelijk beperkten, een bewoner daarvan loopt dagelijks rond met een helm. Ik weet niet in hoeverre je broer dat gaat accepteren uiteraard.
Absoluut. Daar gaan ze ook mee aan de slag.quote:
Het lijkt me belangrijker een manier te vinden om zijn gedrag aan te passen
Punt is dat nu zijn "versierde hamer" weg is hij zich met de vuisten op het hoofd slaat.
Ze vertelde me dat hij zich mogelijkerwijs niet anders goed kan uiten en gaan dit nu spelenderwijs onderzoeken.
Stressvol zal het zijn. Arts zei wel dat hij medicatie kon voorschrijven dat hij rustiger wordt.quote:
Onderzoek is stressvol en wat levert het op?
Maar het gaat ons vooral meer inzicht geven of er daadwerkelijk schade optreedt of niet.
De klappen, ook zeker nu met de vuisten, lijken hard.
Maar de vraag is of dat hard genoeg is om puntbloedinkjes te krijgen. Hij slaat bv niet zijn schedel kapot.
Indien er nu al puntbloedinkjes zijn dan zal daar iets mee moeten.
Indien nee is de zorg wellicht iets minder (op dat gebied, wel om te onderzoeken waarom hij dit doet).
En dan komt ook de vraag: hoe betrouwbaar is een mri om eventuele puntbloedinkjes bij hem te zien.
Zelf heb ik ook een zware hersenschudding gehad.
Ik ondervind daar nu ook nog de cognitieve gevolgen van, maar niet in de zin van bloedingen in mijn hoofd.
Maar goed bij mij komt het ook door een ongeval en door één klap, en hij doet tientallen klappen op zijn hoofd.
Daar zit volgens de artsen mogelijkerwijs het verschil. Ook omdat hij het vaak op dezelfde plek doet zien we.
De klachten die ik heb overgehouden van mijn letsel kunnen we bij hem niet checken in verband met zijn niveau.
Wat ik zeg doet hij.quote:
k weet niet hoe je broer precies is, als hij baat heeft bij een onderzoek, go for it.
Hij is wat dat betreft heel makkelijk.
Maar ik wil het eigenlijk pas doen als ik weet dat het effect heeft en bijvoorbeeld dat rustgevende pilletje nodig is. Van dat laatste heeft hij namelijk wel veel last als hij die wel eens voor andere dingen krijgt. Of vooral kreeg in het verleden.
Helaas heeft dat geen effect.quote:
Ik zou eerder focussen op het afleren van zijn gedrag en of extra bescherming (een helm). Hier in buurt is er een woonlocatie voor verstandelijk beperkten, een bewoner daarvan loopt dagelijks rond met een helm. Ik weet niet in hoeverre je broer dat gaat accepteren uiteraard.
Hij laat die niet op zijn hoofd. Ook geen verstevigde pet.
Maar was er niets te zijn op de huid van zijn hoofd waar hij slaat dan? Geen beschadiging of blauwe plek?
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Begrijp ik tussen de regels door dat het onderzoek vooral voor jou gemoedsrust zou geven?
Laat het gaan als het voor je broer niets toevoegt.
Laat het gaan als het voor je broer niets toevoegt.
crap in = crap out
Hij kan er zelf niet over beslissen.quote:
Begrijp ik tussen de regels door dat het onderzoek vooral voor jou gemoedsrust zou geven?
Laat het gaan als het voor je broer niets toevoegt.
De arts geeft aan dat veelvuldig slaan op het hoofd geen cva kan veroorzaken, maar dat puntbloedinkjes snel ontstaan.
Ik dacht dat dit alleen gebeuren kon als de hersenen tegen de schedel botsen, maar hij zei dat dit ook al kon door schudden.
Op basis daar van geeft hij aan dat het altijd goed is om dit in kaart te hebben.
Ik ben de mentor en bekijk het van alle kanten. Ik luister naar de arts, ik luister naar mijn broer en ik weet dat confronteren bij hem heel goed werkt.
Hij weet bv dat slaan tegen zijn hoofd niet hoort. Hij snapt mri beelden natuurlijk niet, maar als er iets op te zien is en dit wordt op zijn niveau uitgelegd snapt hij dit wel. Althans hij legt linken. Vrij goed ook nog.
En dan zou het dus een oplossing kunnen zijn dat hij ermee stopt.
Maar ik wil ook niet tegen hem liegen door te zeggen dat er iets te zien was op beelden terwijl dit niet zo is.
Voor mijn gemoedsrust?
Ik weet dan voor mezelf wel beter hoe ik er in moet staan.
Moet ik er bv vol boven op zitten met remmen.
Dat ligt vooral aan hoe gevaarlijk het is, of hoe groot de kans op een blijvende schade is.
Dit gedrag zomaar af leren schijnt nl niet iets te zijn wat snel kan.
Nee. Althans niet wat zichtbaar blijft. Misschien net na de klap.quote:Op zaterdag 23 september 2023 13:04 schreef FlippingCoin het volgende:
Maar was er niets te zijn op de huid van zijn hoofd waar hij slaat dan? Geen beschadiging of blauwe plek?
Hij deed het met een gummihamer die verkleed was als pop. En met de hand. Dus geen scherpe onderdelen.
Maar hij slaat vrij hard.
Als hij met de hand slaat slaat hij vooral met het stuk handpalm thv de duim, of de zijkant van de vuist aan pinkzijde.
Arts dacht ook dat hij zou bonken op de muur. Maar dat zien we niet terug
Met zijn hamer was het niet uithalen, maar bv 50x tikken op dezelfde plek.
Kan je die hamer niet 'inpakken'. Zodat de klap wat minder hard aankomt?
Doet ie het uit verveling of heeft hij zat andere activiteiten?
Doet ie het uit verveling of heeft hij zat andere activiteiten?
Die hamer was een soort van pop, dus die was al ingepakt met een stofje.quote:
Kan je die hamer niet 'inpakken'. Zodat de klap wat minder hard aankomt?
Maar de hamer is nu weg. Die is zogenaamd logeren. Maar nu doet hij het dus met zijn vuist.
Balt zijn vast en slaat dan et de buitenkant van zijn vuist op zijn voorhoofd of met de handpalm net boven de vuist.
Het lijkt dat dit nog harder gaat dan met de hamer.
Dat zijn ze aan het onderzoeken.quote:
Doet ie het uit verveling of heeft hij zat andere activiteiten?
Hij heeft opzich genoeg te doen.
Hij doet aan veel dingen mee die ze hem daar aanbieden en hij lijkt dat leuk te vinden.
Het lijkt wel een stukje verslaving zei de arts. Er komt nl een stofje vrij wat hem mogelijkerwijs een fijn gevoel bleef.
Een jaar geleden deed hij dit met af trekken.
Te pas en te onpas maar vooral vaak op een dag.
Zover tot dat het ging bloeden. Hij naar de dokter en hij legt dan de link: aftrekken = bloeden.
Dus hij doet dat niet meer vanaf het moment dat hij bij de dokter is geweest.
Daarom heb ik nu ook de hoop met die scan.
Als daar wat op te zien is kan ik, of professionals daar, daarover met hem in gesprek.
Ik weet bijna zeker als hij daar iets zou zien van een bloedpuntje oid dat hij het niet meer doet.
Het geluk zou zijn dat hij zeer goed is in beeld.
Hij ziet heel erg verschillen op een plaatje bv.
Bij dit kan het helpend zijn.
Maar ook nadelig werken want als we een scan laten maken en er is niks, of hij ziet niks vooral, dan gaat het juist door vrees ik.
Vandaar mijn zorgvuldigheid en twijfel op twee fronten.
1) is de kans realistisch op een puntbloeding door zijn gedrag
2) zo ja, is het dan ook nog eens te zien op een MRI scan
Zo te horen heeft ie toch iets nodig om te ontladen. Misschien toch dat aftrekken in iets beperktere vorm weer aan moedigen. Of puzzels oplossen of zo.
Ik mijmer maar wat want heb er geen verstand van.
Dat aftrekken tot het pijnlijk wordt herken ik wel van periodes dat het gewoon niet lekker met me gaat. Helaas helpt het ook niet echt dan.
Ik mijmer maar wat want heb er geen verstand van.
Dat aftrekken tot het pijnlijk wordt herken ik wel van periodes dat het gewoon niet lekker met me gaat. Helaas helpt het ook niet echt dan.
Serieuze vraag: is de zorg zo zwaar dat hij op een zorgboerderij woont? Waarom woont hij niet thuis?
Zware vorm van autisme o.a.quote:
Serieuze vraag: is de zorg zo zwaar dat hij op een zorgboerderij woont? Waarom woont hij niet thuis?
En (mede daar door) onvoorspelbaar en agressief.
Heeft een prikkelarme omgeving nodig en die kan ik hem thuis met kinderen bv niet bieden.
Wat is de meerwaarde van de MRI? Buiten dag je misschien weet dat die puntbloedinkjes er zijn. Wat dan?
Overigens is automutilatie echt lastig om ' af te leren'.
Soms zit het in kleine dingen die bij toeval goed uitpakken. Zo ken ik iemand die zichzelf ook sloeg en dat 'opeens' niet meer deed met gewichtjes aan de polsen. Een andere dame sloeg zichzelf niet meer nadat ze handschoenen aanhad. Maar ik heb ook hele constructies gezien waar ik de elleboog niet meer te buigen was (spalken) om slaan te voorkomen. Dat is helaas alleen maar preventief.
Ik ben sinds kort ook mentor van iemand en vind het soms maar lastig: ik hoor steeds de stem: wat is de meerwaarde van weten/ handelen? Wat levert het mij/ de cliënt op? En maak op basis daarvan afwegingen. Uiteraard met input van betrokkenen.
Overigens is automutilatie echt lastig om ' af te leren'.
Soms zit het in kleine dingen die bij toeval goed uitpakken. Zo ken ik iemand die zichzelf ook sloeg en dat 'opeens' niet meer deed met gewichtjes aan de polsen. Een andere dame sloeg zichzelf niet meer nadat ze handschoenen aanhad. Maar ik heb ook hele constructies gezien waar ik de elleboog niet meer te buigen was (spalken) om slaan te voorkomen. Dat is helaas alleen maar preventief.
Ik ben sinds kort ook mentor van iemand en vind het soms maar lastig: ik hoor steeds de stem: wat is de meerwaarde van weten/ handelen? Wat levert het mij/ de cliënt op? En maak op basis daarvan afwegingen. Uiteraard met input van betrokkenen.
Is ook een lastige.quote:
Wat is de meerwaarde van de MRI? Buiten dag je misschien weet dat die puntbloedinkjes er zijn. Wat dan?
Overigens is automutilatie echt lastig om ' af te leren'.
Soms zit het in kleine dingen die bij toeval goed uitpakken. Zo ken ik iemand die zichzelf ook sloeg en dat 'opeens' niet meer deed met gewichtjes aan de polsen. Een andere dame sloeg zichzelf niet meer nadat ze handschoenen aanhad. Maar ik heb ook hele constructies gezien waar ik de elleboog niet meer te buigen was (spalken) om slaan te voorkomen. Dat is helaas alleen maar preventief.
Ik ben sinds kort ook mentor van iemand en vind het soms maar lastig: ik hoor steeds de stem: wat is de meerwaarde van weten/ handelen? Wat levert het mij/ de cliënt op? En maak op basis daarvan afwegingen. Uiteraard met input van betrokkenen.
Mij zelf zal het vooral laten in zien of het gedrag wel of niet gevaarlijk is voor zijn hersenen.
Zoja kan ik hem dit ook uitleggen. Zonee weet ik dat we hier mogelijk wat milder in kunnen zijn met zijn allen (wel oorzaak automutilatie uitzoeken).
In een van je eerdere posts zei je dat hij zich er soms wat duizelig door voelde. Is het echt ewust automutilatie of eerder een soort high?quote:
[..]
Is ook een lastige.
Mij zelf zal het vooral laten in zien of het gedrag wel of niet gevaarlijk is voor zijn hersenen.
Zoja kan ik hem dit ook uitleggen. Zonee weet ik dat we hier mogelijk wat milder in kunnen zijn met zijn allen (wel oorzaak automutilatie uitzoeken).
Voor jou is het beschadiging. Voor hem was het een nieuwe gewoonte. Als het lukt om die te vervangen door een andere, onschuldige gewoonte, hoef je niets uit te zoeken.
Als de simpele oplossing werkt, hoef je geen ingewikkeld onderzoek te doen naar de oorzaak/achtergrond.
crap in = crap out
Hele goeie vraag. Zal hem eens opschrijven en voorleggen.quote:
In een van je eerdere posts zei je dat hij zich er soms wat duizelig door voelde. Is het echt ewust automutilatie of eerder een soort high?
Want het is bv niet dat we met zijn allen het idee hebben wij dat hij niet vrolijk is etc.
Als je tegen je hoofd klopt komt er vast een stofje vrij wat hem mogelijkerwijs een goed gevoel kan geven.
Ik begrijp wat je zegt.quote:
Maar mogelijkerwijs voor hem ook. En weten we dat nu niet.
Ik zou het persoonlijk zelf erg shit vinden voor hem (en mij) als hij dadelijk wel letsel heeft en we daar over een paar weken achter komen. Mede gezien de beelden die ik heb gezien: tientallen keren per dag op zijn voorhoofd slaan.
Het lijkt mij (op dit moment) niet zinvol om die MRI te doen. Je zegt dat hij dit meerdere keren op een dag doet. Dus eigenlijk is die MRI een momentopname. De volgende 50 klappen kan wel schade opleveren. Ik zou eerder inzetten op kijken hoe dit gedrag te verwelkomen/ af te remmen of hoe je het dan wil noemen en dan na stoppen kijken of er schade is. Als je dit zou willen weten
We weten van boksers/ voetballers etc dat zij vaak op jongere leeftijd dementie ontwikkelen vanwege hersenschade dus het gedrag stoppen zou mijn prioriteit hebben.
Buiten dat er ook lichamelijke (schedel) afwijkingen kunnen ontstaan door veelvuldig slaan op dezelfde plek.
En terwijl ik dit tik realiseer ik mij dat ook pijn kan zorgen dat iemand zichzelf pijn doet. Maar dan zou ik de MRI doen om te kijken of er iets zit dat het zichzelf slaan versterkt/ de oorzaak is. Dan kijken of het schade is. Want dat dan?
We weten van boksers/ voetballers etc dat zij vaak op jongere leeftijd dementie ontwikkelen vanwege hersenschade dus het gedrag stoppen zou mijn prioriteit hebben.
Buiten dat er ook lichamelijke (schedel) afwijkingen kunnen ontstaan door veelvuldig slaan op dezelfde plek.
En terwijl ik dit tik realiseer ik mij dat ook pijn kan zorgen dat iemand zichzelf pijn doet. Maar dan zou ik de MRI doen om te kijken of er iets zit dat het zichzelf slaan versterkt/ de oorzaak is. Dan kijken of het schade is. Want dat dan?
Inderdaad, minimaal 50x en vaak nog meer.quote:
Het lijkt mij (op dit moment) niet zinvol om die MRI te doen. Je zegt dat hij dit meerdere keren op een dag doet. Dus eigenlijk is die MRI een momentopname. De volgende 50 klappen kan wel schade opleveren. Ik zou eerder inzetten op kijken hoe dit gedrag te verwelkomen/ af te remmen of hoe je het dan wil noemen en dan na stoppen kijken of er schade is. Als je dit zou willen weten
Zeker met je eens dat we er voor moeten zorgen dat dit gedrag stopt. Hun zijn er daar mee bezig en ik probeer ook uit te zoeken of er misschien iets is wat zorgt voor dit gedrag. Maar goed, dat is vrij lastig bij hem.
Fijn dat je dit zegt.quote:
We weten van boksers/ voetballers etc dat zij vaak op jongere leeftijd dementie ontwikkelen vanwege hersenschade dus het gedrag stoppen zou mijn prioriteit hebben.
Ik had vanochtend toevallig een discussie met de stagiaire van de psycholoog.
Zij vertelde dat je gedrag wat niet af te leren is moet verpakken in een beschermende vorm.
Dus in zijn geval zorgen dat hij bokshandschoenen krijgt en zich daar dan geen pijn meer mee kan doen.
Inderdaad zou ik ook graag willen weten wat er achter die schedel gebeurd.
Mede ook omdat hij steeds op dezelfde plek slaat. Hij zegt zelf wel geen pijn te hebben daar.
Anderzijds kan ik me ook voorstellen dat als je steeds op dezelfde plek slaat hersenen of bloedvaatjes daar (kleine) schade op lopen meer keer op keer ook pijn doet. Net zoals wij ons steeds op de arm zouden tikken bv.
Ik ben het er niet mee eens.
Want precies zoals je zegt; er zijn volgens mij genoeg boksers wat schade hebben. Niet zo zeer door harde klappen maar vaak klappen. In mijn geval maak je het dus met bokshandschoenen nog gevaarlijker.
Mogelijk ook omdat hij daardoor nog harder of vaker kan slaan omdat het hem minder pijn doet op de hand.
Op het filmpje nu zie je dat als hij met de hand slaat hij wel af en toe zijn hand terug trekt en mee schud, als teken van pijn.
Wat vindt jij / jullie van het bokshandschoen advies?
Dat het meer de hand, dan het hoofd beschermd. Zonder handschoen breek je je hand.quote:
Wat vindt jij / jullie van het bokshandschoen advies?
Dat is een lastige. Dit voelt als symptoombestrijding. Je weet de oorzaak niet en de vraag is of je deze gaat vinden. Maar je wil ook iets doen.quote:Wat vindt jij / jullie van het bokshandschoen advies?
Het kan dwangmatigheid zijn, het kan gewoonte zijn, het kan een fijn gevoel geven.
Maar mijn ervaring is wel dat het ene vaak wordt vervangen door het andere. Dus dan zou het tikken op zijn hoofd vervangen kunnen worden door hoofdbonken. Ik zeg niet dat het zo is, maar het kan wel.
Wat is de kracht van het zichzelf slaan? Hoe hard doet hij dit? Ik heb de indruk dat het vaak en veel gebeurd, maar niet met heel veel kracht want dan was het veel eerder opgevallen.
Dit is zo lastig te doorbreken.
Er aandacht aan besteden kan het gedrag ook versterken/ in stand houden. Negatieve aandacht is namelijk ook aandacht. Dat maakt dit soort zaken zo lastig. Er is geen kant en klaar antwoord op te vinden.
Advies?.
- Onderzoek laten doen naar de medische kant. Dan heb je dat uitgesloten.
- onderzoek naar wanneer? Dus een gedragsobservatie. Wanneer doet hij dit?
Bij geluid? Bij prikkels? Bij vul maar in
- SI (sensorische integratie) therapeut laten inschakelen als er geen medische oorzaak te vinden is omdat het vaak het prikkels te maken heeft. Is het onderprikkeling of juist overprikkeling? Waar is hij gevoelig voor? Waar kan hij stimulans gebruiken?
Vraag om een pijn observatie. Er zijn mensen gespecialiseerd in pijn en non verbale communicatie.
En tot slot: zorg dat het team op dezelfde manier handelt (en misschien NIET handelt).
De bokshandschoen. Tja, valt te proberen, maar het beperkt het gebruik van zijn handen wel. Ik weet niet waar hij zich precies slaat, maar ik zou eerder denken aan een helm, zoals sommigen met epilepsie hebben. Al las ik volgens mij wel dat hij dat ook niet leuk vindt. Maar misschien is hij te trainen, belonen weet ik veel wat door zelf invloed uit te oefenen. (Door kleur, model te kiezen) etc etc. Ook hierin is veel mogelijk.
(In ergste geval vragen of intern expertise team van de zorgaanbieder meekijkt of anders het CCE. maar dan ben je wel wat stappen verder)
Hele lap tekst. Excuus
Klopt.quote:
Dat het meer de hand, dan het hoofd beschermd. Zonder handschoen breek je je hand.
Maar haar doel was de schedel / hersenen meer bescherming bieden. Door dat het zachter is.
Die logica snap ik niet. Dat heb ik haar ook verteld. Ook aangeven van die boksers verhalen die je hoort.
Ergens gaat het mis in communicatie.
Zij denkt dat de klappen dusdanig hard moeten zijn zodat de hersenen de schedel bereiken en bv gaan bloedingen. De andere psycholoog gaat hierin mee.
Ik (en de arts ook) denk dat de klappen al snel TE hard zijn voor de hersenen, kortom: ze snel gaan schudden.
En dat je met schudden ook al sneller tegen de wand botst misschien, maar vooral dat steeds schudden ook niet gezond is. Volgens de arts ontstaan dan al gauw die die puntbloedingen door hersenzenuwen die kapot gaan
Heb je een handschoen aan voel je de pijn inderdaad niet in je hand en kun je mijn inziens nog langer door slaan. Daar waar broertje stopt bij 50x en met zijn hand schut, slaat hij dan misschien wel 70x bij wijze van.
Maar goed het is lastig.
Dat gebeurd nu inderdaad.quote:
Maar mijn ervaring is wel dat het ene vaak wordt vervangen door het andere. Dus dan zou het tikken op zijn hoofd vervangen kunnen worden door hoofdbonken. Ik zeg niet dat het zo is, maar het kan wel.
Eerst was het zijn gummihamer versierd als poppetje die hij tegen zijn hoofd sloeg. Die pop is nu "met vakantie" (voor hem, ging in een koffertje met mij zijn kamer uit) en toen zagen we op beelden dat hij zich met zijn vuisten ging slaan.
Hoe hard is het?
Ik vind het vrij hard wat ik zie op beelden.
Hij haalt, vooral met zijn vuisten, toch behoorlijk uit.
Centimeter of 30 of meer van zijn hoofd en dan zonder remming slaan.
Je ziet wel in de loop van de klappen dat deze minder worden door fysieke vermoeidheid denk ik.
We houden het nu bij via beeldmateriaal.
Daar heb ik voor getekend maar weet hij zelf niet. Op deze manier vinden de observaties meest plaatst.
Je zit dan op zo'n 50 a 100 x verdeeld over het etmaal.
Schaadt het hem is de hamvraag.quote:
De bokshandschoen. Tja, valt te proberen Schaadt het hem? Vraag wel om duidelijke observaties.
Voor zijn hand zal het beter zijn. Maar de kans op door slaan door geen pijn te voelen mijn inziens ook.
Maar ook vooral door dat verhaal wat je van boksers leest. Hoe harder je slaat hoe sneller de hersenen schudden vrees ik.
Waarom hij dit doet is een lastige.
Het gebeurd eigenlijk de hele dag door.
Ik kan het me niet voorstellen, maar ze hebben het over een mogelijk fijn gevoel of om verdriet te uiten.
Ik kom bv minder bij hem omdat ik zelf ook ziek ben. Vroeger ging ik er iedere dag een uurtje heen. Nu mijn zus, maar de band tussen hen is minder. De beste band van ons gezin heeft hij met mij. Dus ik voel me ook nog wel wat schuldig moet ik bekennen. Daarom denk ik ook die drang om het wel nu goed voor hem te doen qua onderzoek.
Goeie adviezen.
Schrijf ze op en neem ze zeker mee.
Ik had mijn bericht nog aangepast. Want een bokshandschoen zal hem wel beperken in het gebruik van zijn handen. Hoe ziet de gedragskundige dit voor zich? Is het zijn dominante hand?
Ik zou beginnen zijn hoofd gaan beschermen.
En voel je aub niet schuldig. Daar schiet je niets mee op. Wel logisch hoor! Maar er kunnen wel 101 oorzaken zijn waardoor hij dit gedrag vertoond.
Ik zou beginnen zijn hoofd gaan beschermen.
En voel je aub niet schuldig. Daar schiet je niets mee op. Wel logisch hoor! Maar er kunnen wel 101 oorzaken zijn waardoor hij dit gedrag vertoond.
Zal FOK! Nova hetzelfde antwoord hebben zoals chatGPT?
You have to stop the Q-tip when there's resistance!
Heel stom idee, maar je hebt ook van die honden speeltjes die eruit zien als hamer. Is dat iets om aan te bieden? Of iets anders waarmee hij wel op zijn hoofd kan slaan/tikken, maar geen schade aanricht.
Geeft hij met zijn gunmihamer die op vakantie is meer kracht dan met zijn vuist? Zal een interpretatie zijn, maar is alternatief niet slechter?
Geeft hij met zijn gunmihamer die op vakantie is meer kracht dan met zijn vuist? Zal een interpretatie zijn, maar is alternatief niet slechter?
Boksers slaan zichzelf niet, maar gebruiken hun hele arm en lichaam om de klap kracht bij te zetten.
Moment = kracht x arm
De impact van een bokser is vele malen groter dan wat je zelf kunt aanrichten. Idem voor de impact van een voetbal die met beenkracht wordt geschopt en daarna gekopt.
Hersenen worden redelijk goed beschermd in de schedel, vloeistof eromheen enzo.
Ga eens op de rem staan met alle stagiaires van psychologen, mri's en wat je er meer bij haalt. Kijk eens naar wat zinvol is.
Een nieuwe hobby. Of een bokskussen ipv zijn hoofd.
Moment = kracht x arm
De impact van een bokser is vele malen groter dan wat je zelf kunt aanrichten. Idem voor de impact van een voetbal die met beenkracht wordt geschopt en daarna gekopt.
Hersenen worden redelijk goed beschermd in de schedel, vloeistof eromheen enzo.
Ga eens op de rem staan met alle stagiaires van psychologen, mri's en wat je er meer bij haalt. Kijk eens naar wat zinvol is.
Een nieuwe hobby. Of een bokskussen ipv zijn hoofd.
crap in = crap out
Die vraag heb ik ook gesteld.quote:
Want een bokshandschoen zal hem wel beperken in het gebruik van zijn handen. Hoe ziet de gedragskundige dit voor zich? Is het zijn dominante hand?
Ze zei dat ze de hoop had dat hij dan X aantal keer per dag X aantal tijd die handschoen aan krijgt.
En dat hij dan zou mogen slaan. Ik vraag me uberhaupt of hij dat zal begrijpen, maar goed je probeert alles.
En dan met iets waar hij op kan slaan, opblaasbaar kussen oid. Zoals @loveli ook al schrijft (goed idee overigens).
Helm doet hij gelijk af.quote:
Ik zou beginnen zijn hoofd gaan beschermen.
Daarna verharde pet geprobeerd, maar die doet hij ook af.
Hij wilt niks op zijn hoofd. Maar dat is eigenlijk altijd al zo geweest.
Het proberen waard als het zo blijft.quote:
Heel stom idee, maar je hebt ook van die honden speeltjes die eruit zien als hamer. Is dat iets om aan te bieden? Of iets anders waarmee hij wel op zijn hoofd kan slaan/tikken, maar geen schade aanricht.
Maar ik zou liever een alternatief zien. Dat je hem dus aan kan leren dat slaan op hoofd niet oké is.
De hamer heeft hij dichtbij zijn hoofd en blijft dan aan een stuk door tikken.quote:
Geeft hij met zijn gunmihamer die op vakantie is meer kracht dan met zijn vuist? Zal een interpretatie zijn, maar is alternatief niet slechter?
Met de vuist doet hij dit volgens filmpje:
Strekt zijn rechterarm volledig naar de zijkant. Zet hem dan in 90 graden houding. En begint dan te slaan.
Zal zeker harder zijn dan als hij bij zichzelf doet.quote:
Boksers slaan zichzelf niet, maar gebruiken hun hele arm en lichaam om de klap kracht bij te zetten.
Maar gaat mij vooral om de frequentie. Tientallen, zo niet wel 100x per dag.
Op dezelfde plek. Niet aaien maar toch wel redelijk kracht. Hij is best wel sterk en heeft een hoge pijngrens.
Absoluut. Dat realiseer en weet ik ook.quote:
Hersenen worden redelijk goed beschermd in de schedel, vloeistof eromheen enzo.
Maar ik vergelijk het met van die plumbudding. Als ik die in een bak zet en ik sla daar tegen dan gaat het heen en weer. Ook al raken ze de kant niet. Ik vraag me af wat dat doet als het zijn hersenen zouden zijn geweest. Steeds schudden lijkt me niet gezond. Tientallen keren. Dag in dag uit.
En volgens de arts ontstaan daardoor ook snel scheurtjes in de zenuwen, bloedinkjes etc. Ik ben wel gerust gesteld door de arts dat hij zich geen grote hersenbloeding zou kunnen slaan.
Ik denk ook als wij het zouden doen wij het minder hard zouden doen dan hem.
Wij beseffen dat dit niet oké is. Hij beseft dit niet en zal doorgaan.
[ Bericht 1% gewijzigd door Ponsai op 25-09-2023 20:25:00 ]
|
|
