Ik moest daar aan denken toen ik gisteren Expeditie Robinson zat te kijken.
Daar is de invloed van het publiek nul, en je merkt dat daar de deelnemers zich dus ook niet veel bezig houden met de camera en het publiek. Mensen die een beetje camerageli lijken te doen, worden er vaak resoluut door de anderen weggestemd. Er is volop intrige, roddel en andere narigheid en lijkt veel actiever dan BB en DB.
Verder begin ik mij heel erg te storen aan de ranzigheid en de normvervaging (god, dat klinkt oud) in de bus..Net als de egotripperij van de BB-ers en hun B-selectie bekende Nederlanders die zich daar elke dag tentoostellen...Heb je een kalendertje uitgebracht, doe je iets 'leuks met de bb-ers'...JUK!
Er lijkt een algehele vervaging op te treden, men is niet meer tevreden met een ontluikende leifde, er moet mee gerotzooid worden. Er moeten steeds labielere mensen in etc..
Duidelijk: ik vind dus dat er duidelijke zchteruitgang in de beide programma's zit..
quote:Jaaa, gruwelijk...zucht!
Op 17 december 2000 13:52 schreef tanjalies het volgende:
Ja, het is de spiegel van onze eigen samenleving waar we in kijken, wat erg he.
quote:Sorry Tanjelies, maar dat vind ik een beetje kort door de bocht.
Op 17 december 2000 13:52 schreef tanjalies het volgende:
Ja, het is de spiegel van onze eigen samenleving waar we in kijken, wat erg he.
Het gedrag van een paar mensen in een huis zie ik absoluut niet als spiegel van de samenleving.
quote:Het gaat niet om het gedrag van die mensen. Het gaat om de omstandigheden die de producenten met dergelijke programma's creëeren. Zij voelen haarfijn aan wat 'de massa' wil zien, laten daar onderzoek naar doen, zijn kijkcijferexperts.
Op 17 december 2000 13:58 schreef MartenJan het volgende:
Sorry Tanjelies, maar dat vind ik een beetje kort door de bocht.Het gedrag van een paar mensen in een huis zie ik absoluut niet als spiegel van de samenleving.
In die zin is het een spiegel van de samenleving, die ook steeds exhibitionistischer, voyeuristischer, brutaler en meedogenlozer wordt. Ben het dus eens met tanjalies.
[Dit bericht is gewijzigd door Gert op 17-12-2000 14:05]
quote:Ja, vroeger was het niet zo gewoon dat je alles maar op TV deelde met anderen..Nu lijkt het er vaak juist om te gaan: kijk es, wat ik durf te doen op tv, ik eet rare rauwe beestjes, ik heb sex, ik durf alles te zeggen, ben ik niet stoer, leuk tegendraads, sociaal, enzovoorts? Allerlei beroepen zijn ineens interessant: Hoe gaat het er aan toe bij parkeerwachters, de douane, de schoonmaakdienst: kijk es, wat een gewone mensen het zijn! De camera is ons machtsmiddel geworden, onze feedback, we leveren een bepaalde integriteit uit aan de camera: We hoeven niet voor onszelf te spreken, op te komen: de camera registreert het (on)recht wel!
Op 17 december 2000 14:03 schreef Gert het volgende:
Het gaat niet om het gedrag van die mensen. Het gaat om de omstandigheden die de producenten van dergelijke programma's creëeren met dergelijke programma's. Zij voelen haarfijn aan wat 'de massa' wil zien, laten daar onderzoek naar doen, zij kijkcijferexperts.In die zin is het een spiegel van de samenleving, die ook steeds exhibitionistischer, voyeuristischer, brutaler en meedogenlozer wordt. Ben het dus eens met tanjalies.
quote:Jaja, dus een omroeporganisartie mag dus de grootst mogelijke rotzooi uitzenden onder het mom van:
Op 17 december 2000 14:03 schreef Gert het volgende:
In die zin is het een spiegel van de samenleving, die ook steeds exhibitionistischer, voyeuristischer, brutaler en meedogenlozer wordt. Ben het dus eens met tanjalies.
1) Als het je niet bevalt zap je maar weg
2) De mensen willen het zien, het is de 'wil' van de samenleving
Noem mij maar naief, maar ik maak me daar kwaad over. En ik weet dat het weinig uitmaakt dat ik dat doe, maar mijn mening kan ik altijd laten horen.
quote:Nee, nu geef je de discussie een morele draai. Vind ik ook best hoor, maar het enig wat ik beweer is dat het niet om die 'paar mensen in het huis' gaat, zoals jij schreef, maar dat die spiegel van de samenleving bestaat uit het soort programma's wat wij blijkbaar willen zien.
Op 17 december 2000 14:16 schreef MartenJan het volgende:
Jaja, dus een omroeporganisartie mag dus de grootst mogelijke rotzooi uitzenden onder het mom van:
1) Als het je niet bevalt zap je maar weg
2) De mensen willen het zien, het is de 'wil' van de samenleving
Maar goed, om nog even op dat morele door te gaan: het is inderdaad zo dat de (comerciële) omroepen zichzelf geen opvoedkundige taken toedichten. Hun motto is: "u vraagt, wij draaien." Alleen dan andersom: ze 'draaien', in de hoop dat er vraag naar is. En vraag creëer je (onder andere)door met wat nieuwers, heftigers, schokkenders te komen. Of met wat doordachter, intelligenters etc. Dat hangt maar helemaal van de doelgroep af. 
Daar kun je het mee eens zijn of niet, maar dat is hoe het systeem werkt. volgens mij. (en dat is een constatering, geen waarde-oordeel.)
Álle programma's die worden uitgezonden door commerciéle omroepen hebben in principe maar één doel: zoveel mogelijk kijkers trekken naar de reclameboodschappen. De inkomstenbron wordt dus gevormd door de adverteerders. Eigenlijk zijn de tv-programma's op zích dus een noodzakelijk kwaad. Áls er maar gekeken wordt.
Bij Big Brother 2 (en De Bus 2) wordt hiernaast tévens gepoogd om zoveel mogelijk geld rechtstreeks van de kijkers binnen te harken, door middel van het continu inlassen van telefoonspelletjes, de zgn, 'nominatierondes'.
Bij Expeditie Robinson is dit laatste niet het geval, hier verkrijgt men alléén inkomsten van de adverteerders. Dus hoeft men zich hier niet al te opdringerig naar de kijkers op te stellen. Derhalve voor de kijkers weliswaar interessante(re) TV, maar voor de uitzendgemachtigden een minder aantrekkelijke formule. Ik voorzie voor deze (laatstgenoemde) vorm van televisie dan ook geen grote toekomst.
quote:Het is niet persoonlijk bedoeld, het was meer een gedachtegang van mezelf naar aanleiding van de postings
Op 17 december 2000 14:32 schreef Gert het volgende:
Nee, nu geef je de discussie een morele draai. Vind ik ook best hoor, maar het enig wat ik beweer is dat het niet om die 'paar mensen in het huis' gaat, zoals jij schreef, maar dat die spiegel van de samenleving bestaat uit het soort programma's wat wij blijkbaar willen zien.
quote:Ja, ik weet dat het systeem zo werkt, maar dat wil nog niet zeggen dat ik het er mee eens ben.
Op 17 december 2000 14:32 schreef Gert het volgende:
Daar kun je het mee eens zijn of niet, maar dat is hoe het systeem werkt. volgens mij. (en dat is een constatering, geen waarde-oordeel.)
Want als er zoveel heren gediend moeten worden met één concept kan dat concept niets anders zijn dan een rare mengelmoes. Adverteerders willen veel kijkers, maar niet te controversiële programma's. Degenen die verdienen aan de inbelrondes moeten het juist hebben van controverses, harde actie. Want de kijker belt pas als er emoties worden losgemaakt. Daardoor krijgen wij, als we Big Brother volgen, maar niet door waar we naar zitten te kijken en lukt het ons ook om er zelfs in de tweede serie te praten over 'wat ons nou eigenlijk zo fascineert'. Volgens mij is wat ons fascineert, niet het programma, maar het feit dat we het niet kunnen begrijpen.
Ik denk dat we daar ook niet achter zullen komen zolang onze logica voorschrijft dat er een duidelijke lijn in iets moet zitten. Want die duidelijke (enkele) lijn zit er niet in Big Brother. En zolang de makers daarmee geld verdienen zal die er ook niet komen.
Big Brother is wel vernieuwende televisie, maar of we daar zo blij mee moeten zijn ?
PS. Survivor, zoals Robinson in de VS heet, was een enorm succes. Uitgezonden op prime time, met een flinke portie publiciteit en deelnemers die ondertussen helden zijn. Het lijkt me dus een nogal plaatsgebonden opmerking dat 'dat soort televisie' niet de toekomst heeft.
[Dit bericht is gewijzigd door HiZ op 17-12-2000 15:37]