Het verhaal:
Feiten:
-De gezondheid van me pa speelt me parten, het gaat niet goed met hem, kan helaas niet vertellen wat er met hem is, tis niet levensbedreigend maar er lopen hier veel mensen rond die ik ken en wil niet dat zij hier reageren (vandaar een kloon)... Enneh doe me een lol en ga ook niet gissen wie ik ben.
-Ben de laatste tijd ook lusteloos, wordt wakker, heb nergens zin in... Ik zit op school en als ik daar ben heb ik het hartstikke naar m'n zin vind het leuk om te leren... Afgezien daarvan zijn de resultaten weer zwaar klote...
-Ik maak sinds dat de gezondheid van me pa opspeelt, met iedereen ruzie, alles kan al een druppel zijn ben ik dus achtergekomen....
-Ik kan bij niemand echt m'n verhaal kwijt, vind het moeilijk om erover te praten, behalve bij m'n moeder, maar woon al enige tijd op mezelf en altijd langsgaan vind ik ook niet echt de manier...
-Werk... Tja... Werk gaat klote, kan niet de energie vinden om er uberhaupt heen te gaan (wat weer voor geldprobs zorgt...)
Goed, lijkt als ik het opsom een behoorlijk fucked up situation en misschien is het dat ook wel...
Nu mijn emmertje vol is, weet ik niet meer wat ik moet doen... Moet ik zo doorgaan? Nee lijkt me niet...
Maar ja hoe kan ik het voor mezelf makkelijker maken om me hier doorheen te vechten? Het moeilijkste vind ik m'n pa, ben hartstikke bang om hem kwijt te raken... Maar ja realistisch gezien ga ik hem niet kwijt raken maar ik denk dit wel de hele tijd. Hoe kom ik van deze gedachte af?
Ik hoop dat er mensen zijn die me serieus willen nemen en wat advies willen geven, want ik ben het overzicht even kwijt... thnx alvast 
Je klinkt ook behoorlijk depri en dat kan ik me voorstellen in een situatie die jij hier voorschrijft. Probeer is een tijdje op jezelf te zien, om tot jezelf te komen. Leuke dingen doen, tot je uitslag hoort van je pa(weet niet wat er met hem aan de hand is). Probeer de zonnige kant van het leven is te zien.
quote:Ik vind leren leuk, maar het wil niet echt lukken, tis nogal moeilijk namelijk
Op dinsdag 11 februari 2003 15:52 schreef EggsTC het volgende:
Je zegt dat je leren leuk vind, maar je resultaten niet helemaal naar wens zijn. Waar gaat dat fout?Je klinkt ook behoorlijk depri en dat kan ik me voorstellen in een situatie die jij hier voorschrijft. Probeer is een tijdje op jezelf te zien, om tot jezelf te komen. Leuke dingen doen, tot je uitslag hoort van je pa(weet niet wat er met hem aan de hand is). Probeer de zonnige kant van het leven is te zien.
Depri... Tja dat zou misschien wel kunnen weet het niet echt...
Tja alles wat ik aangrijp gaat mis, misschien een tikkie overdreven, maar ik vind het nu ff moeilijk om het van de positieve kant te bekijken...
Vanavond ben ik weer fokkend, ik moet nu werken
nou veel succes nog ik hoop dat ik je goede raad heb kunnen geven.
Koop een boxbal en ga eens een middag flink erop in slaan.
Dat haalt ook vaak een hoop frustratie weg.
quote:Is dat die van eminem?.. lijkt er wel op, maar ken hier geen muziek luisteren
Op dinsdag 11 februari 2003 16:03 schreef ExTiNCioN het volgende:
http://members.home.nl/gota/TillICollapse.mp3
quote:Yupzz, liedje is: Eminem - Till I Collapse
Op dinsdag 11 februari 2003 16:07 schreef EggsTC het volgende:[..]
Is dat die van eminem?.. lijkt er wel op, maar ken hier geen muziek luisteren
quote:Dies ernstig goede ja..
Op dinsdag 11 februari 2003 16:09 schreef ExTiNCioN het volgende:[..]
Yupzz, liedje is: Eminem - Till I Collapse
naja. : ONTOPIC 
Ik ken de situatie van je vader niet en die wil ik ook helemaal niet weten, maar ik kan me voorstellen dat z'n situatie invloed heeft op jouw gevoelens. Je gaf aan dat je leren wel leuk vond maar dat je resultaten slecht waren. Komt dat door concentratie problemen of is de stof gewoon te moeilijk? Het feit dat je nergens fut voor kan opbrengen kan inderdaad duiden op een depressie, maar dat hoeft helemaal niet. Misschien dat je iets hebt aan deze zelftest:
http://www.ggzdrenthe.nl/idx_dpzt.htm
of
http://www.depressiestichting.nl/
(Met dank aan Pacific)
Mocht daar uitkomen dat je misschien aan een depressie leidt, maak dan alsjeblieft een afspraak met je huisarts. Je hoeft niet bang te zijn dat hij informatie tegen je gaat gebruiken ofzo, hij heeft immers een beroepsgeheim. Ik weet dat het heel moeilijk is om die stap te zetten, maar het heeft mij in ieder geval heel erg geholpen en ik zie weer licht in de duisternis.
Wat je ook doet, heel veel sterkte!!!
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
Praat er thuis (met je pa en je ma) over en vertel hun je gevoelens. Ook kun je dit met je huisarts of de dokter van de vader doen. Ik weet niet wanneer je de uitslag te horen krijgt maar zorg tot die tijd voor wat afleiding, ga met een stel vrienden/vriendinnen een paar dagen uit in een vreemde stad ofzo (london bijvoorbeeld). Omdat je er dan even helemaal uit bent voel je je erna veel beter en is je depressie al weer een heel stuk beter.
Hou ons op de hoogte ok?
Succes!
quote:Tja helaas kan ik geen gekke dingen gaan doen, zoals een dagje naar de sauna of iets in die geest, want ik heb geen geld voor dat soort dingen. Ik heb nu geld voor een dak boven me hoofd en eten maar veel gekke dingen kan ik er niet mee doen.
Op dinsdag 11 februari 2003 16:25 schreef Sigmund-Fruit het volgende:
Ik zou er toch eens ernstig over praten als ik jou was. Een depressie gaat wel weer over maar volgens mij is dit meer dan een depressie, het zal niet de eerste keer zijn dat dit soort gevallen uitdraait tot een inzinking.Praat er thuis (met je pa en je ma) over en vertel hun je gevoelens. Ook kun je dit met je huisarts of de dokter van de vader doen. Ik weet niet wanneer je de uitslag te horen krijgt maar zorg tot die tijd voor wat afleiding, ga met een stel vrienden/vriendinnen een paar dagen uit in een vreemde stad ofzo (london bijvoorbeeld). Omdat je er dan even helemaal uit bent voel je je erna veel beter en is je depressie al weer een heel stuk beter.
Hou ons op de hoogte ok?
Succes!
Dingen zoals gezellig met vrienden iets gaan doen is ook hartstikke tof en doe dat ook meerdere keren per week (meestal gaan we bij mij thuis chillen). Op dat moment voel ik me ook wel tof, maar zo gauw ze weg zijn ben je weer alleen en dan zak ik weer een beetje in.
Toevoeging tot verhaal:
-Ik voel me pas sinds een paar dagen klote omdat ik pas sinds een paar dagen weet van mijn vader. Nogmaals er komt geen uitslag aan binnenkort ofzo in z'n algeheliteit gaat het gewoon niet zo tof.
Hij heeft een ziekte waar je niet meer vanaf komt.
-Verder vind ik het vreemd dat ik niet met m'n ouders kan praten. Normaal ben ik juist goed in het praten met mensen over m'n gevoelens. Ik heb vroeger ook bij het Riagg gezeten. Dat was toen niet zo tof, omdat ik voor m'n gevoel dingen aangepraat kreeg... Nu achteraf heb ik er wel wat aan gehad, omdat een bepaalde manier van denken je wordt aangeleerd wat ik wel weer kan waarderen.
Verders weet ik niet precies of ik een depressie heb of ooit heb gehad. Er waren wel periodes dat ik me zwaar klote voelde net als nu... Maar of het een depressie is weet ik niet.
Ik zit nu op m'n werk en zal als ik thuis ben eens die test doen en kijken wat daar uit komt.
|
|
