DaphneFoundation (studentenhuis met een staartje)

De Daphnefoundation. Studentenhuizen in Amsterdam, Leiden, Groningen en Nijmegen.
Het zijn meer "gestructureerde" huizen, en ze doen me eerder denken aan een oud klooster met schizofrene paters dan aan een studentenhuis... Waarom:

quote:

---

Je weet inmiddels dat Daphne woonruimte biedt aan vrouwelijke studenten. Dat de benadering gebaseerd is op straf en beloning. Op het eerste gezicht lijkt dat raar. Ongebruikelijk is het in ieder geval wel. Toch is de kans groot dat jij iemand bent die zich daardoor aangesproken voelt. Net als de bewoonsters van de Daphnehuizen. Misschien ben je inderdaad ook studente, maar onzeker of de studie wel zal lukken. En dat is niet omdat je het niet zou kunnen, maar omdat je zo vreselijk jezelf kunt zijn. Bepaalde beslissingen nemen (of juist: geen beslissingen nemen). En daar later spijt van hebben. Meestal: als het telaat is. En op deze manier een vijand van jezelf zijn.

Voor de duidelijkheid: bewoonsters van de Daphnehuizen zijn geen zwakke, besluiteloze mensen. Zij hebben de moed gehad om bepaalde aspecten van zichzelf onder ogen te zien. En daarnaar te handelen. De meeste bewoonsters zien zich niet als onderdanig. Sommigen zelfs: integendeel. Er zijn ook aantal meisjes die zich wel onderdanig noemen, en zich daarvoor ook niet schamen. Maar allemaal hebben ze gemeenschappelijk dat ze op hun (blote) billen krijgen als ze dat verdiend of nodig hebben. Dat is hun keuze.

Wij hopen dat je op deze manier een goed beeld krijgt van de mogelijkheden en de beperkingen van Daphne, en kunt inschatten of het wonen in een Daphnehuis voor jou een goede mogelijkheid zou zijn.

[..]

Aan de ene kant zou je kunnen denken dat Stichting Daphne heel ouderwets is. En dat klopt. Zij gaat ervan uit dat jij, als studente, moet gehoorzamen. Dat klinkt inderdaad hopeloos ouwerwets. Binnen Daphne betekent het: "trouw zijn aan je eigen doel". Gehoorzaam aan jezelf. Geen slappe smoesjes. Geen uitstelgedrag. Als je hieraan niet voldoet, dan wordt je gestraft. Op je billen.

En ongetwijfeld is deze billenkoek in de praktijk het meeste onderscheidend aan Stichting Daphne. Andere vormen van studentenhuisvesting en begeleiding hebben dat inderdaad niet. Enige tientallen jaren geleden, in de tijd dat de oprichtster van Stichting Daphne in Amerika opgroeide, was het echter volkomen normaal dat studenten, ook aan Highschools, Collages en Universities, aan lijfstraf met de paddle blootgesteld werden. Ook in de "Campus residents & dormitories" van universiteiten gebeurde dat. Ook elders en al eeuwenlang zijn schoolmeiden en studentes veelvuldig op hun billen bestraft. Deze geprononceerde opvoedingsvlakten lenen zich daar ook uitstekend voor. Die oude traditie is binnen Stichting Daphne nog steeds heel normaal en dagelijks gebruik. De algemene benadering is simpel en duidelijk, streng en doelgericht. Wie niet horen wil, die moet maar voelen.

[..]

Doelstelling
Stichting Daphne stelt zich ten doel om het lichamelijk straffen van volwassen vrouwen die daar mee akkoord gaan en die dit zelfs op prijs stellen uit de taboesfeer te halen.

Stichting Daphne beoogt bij te dragen aan de acceptabiliteit van spanking als geïntegreerd deel van het dagelijks leven.

Stichting Daphne heeft een duidelijk praktizerende kant en biedt daarbij huisvesting en begeleiding aan vrouwelijke studentes aan universiteiten en hogescholen. De Stichting kent een aantal studentenhuizen waar een gezellige, maar ook een resultaatgerichte sfeer heerst.

Daarnaast tracht Stichting Daphne deze doelstelling te verwezenlijken door het hebben, onderhouden en uitbreiden van deze website.

---

De begeleiders zijn mannen, die zowel studiebegeleider als een soort van opvoedkundigen zijn.

De site leek mij eerst een slechte pr0n-site. Daarna leek het me gewoon een slechte grap, maar na wat genavraag blijkt het hele initiatief ook daadwerkelijk te bestaan.

Hoe denken jullie hierover?
Mij lijkt het een broednest voor onjuistheden. Ik vind de grens moeilijk te leggen tussen vrijwillig, en een verkeerde machtsstructuur. Op de site is ook al te lezen dat er liever geen pottenkijkers zijn, wat ik ook vreemd vind, zeker bij zo'n instelling.

quote:

---

Kan ik een Daphnehuis bezoeken

De kans is erg, erg klein.

Het is stringent beleid dat het adres van een Daphnehuis nooit aan iemand verteld mag worden. Via internet, email of chat is helemaal uit den boze.

Uiteraard heeft dit te maken met de bescherming van de bewoonsters.

Het feit dat de meisjes in een Daphnehuis kiezen voor een structuur, waarbinnen zij gehoorzaamheid verschuldigd zijn en gestraft kunnen worden op de manier zoals Daphne die voorstaat, betekent nog niet dat zij daardoor anders zijn dan anderen. Wij willen voorkomen dat er voor de meisjes nare ervaringen ontstaan. Een mogelijkheid hiertoe zou zijn dat er mensen zijn die denken dat de Daphnemeisjes dus door iedereen geslagen willen worden. Uiteraard is dit niet het geval. Om dit soort misverstanden (en erger) te voorkomen, is het absoluut verboden dat het adres aan andere mensen bekend gemaakt wordt.

In de praktijk is dat soms wel eens lastig of geforceerd. In Nederland is het trouwens bij "Blijf van mijn lijf"-huizen niet anders. Ironisch gezien is een Daphnemuis misschien meer een "Zit alsjeblieft dicht op mijn huid"-huis, maar de gevoeligheden zijn dezelfde.

Alleen bewoonsters en begeleiders mogen het adres van een Daphnehuis vertellen, nadat dit van te voren overlegd is met de hoofdbegeleiding van het huis of het bestuur van de Stichting. Het gaat hierbij in de praktijk dan meestal om:

Studentes, meestal vriendinnen van huidige Daphnebewoonsters of kennissen van de begeleiders, die zich aangesproken voelen door de benadering, en het misschien zelf in een Daphnehuis willen wonen.

Aspirant-begeleiders, ook haast altijd kennissen van huidige begeleiders, bestuursleden of bewoonsters.

Familie-leden, zoals ouders en broers of zussen, op verzoek van de studentes. De hoofdbegeleiding of bestuursleden nemen vervolgens contact op met de ouders om duidelijk te maken wat precies de aard en de doelstelling van Daphne is. In de praktijk zijn slechts enkele ouders op de hoogte van het feit dat hun dochter in een dergelijke situatie leeft. Dat is op zich geen probleem, omdat de keuze van de studentes zelf het belangrijkste is.
Het is praktijk dat mensen buiten deze groep niet in de Daphnehuizen worden toegelaten, en ook niet te weten krijgen waar deze zich bevinden. Een uitzondering kan worden gevormd door de vrienden van bewoonsters. Ook hier is het beleid tamelijk restrictief. Dat heeft vooral met solidariteit tussen de meisjes te maken. Dit wordt nader uitgelegd bij de vragen en antwoorden.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Reintje op 11-02-2003 15:27]

quote:

---

Op dinsdag 11 februari 2003 15:44 schreef Oxazepam het volgende:

[..]

Aan wie heb je het dan nagevraagd?

---

Maarja, dat zegt niets... Broodjes aap heb je overal...

quote:

---

Op woensdag 12 februari 2003 07:52 schreef Oxazepam het volgende:
Het kan volgens mij niet echt zijn, want op de site staat ook dat de bewoonsters geen huur hoeven te betalen en ook hun eten en drinken niet.

Nou, dus wie subsidieert dat dan?

---

quote:

---

De kosten van het verblijf in een Daphnehuis zijn de normale kosten, niet anders dan die van mensen in vergelijkbare situaties.

Bij de beslissing of een Daphne-structuur passend is, speelt geld geen rol. Hooguit wellicht, dat bij een gedisciplineerde structuur minder (studie)tijd verspild wordt.

---