Peregrijn | dinsdag 11 februari 2003 @ 09:55 |
Gisteren in de trein was ik in gedachten verzonken en hoorde een stukje gesprek van een oud stel naast me (50+), die hadden gewinkeld. Heb gelijk een stuk opgeschreven op papier en dacht laat ik het hier maar eens plaatsen. Ik moet er bij zeggen dat ik wat gedronken had, dus dat kan de af en toe vage tekst verklaren ![]() "Ouder echtpaar, getekend door het leven. Gezapige man, overheersende vrouw. Flarden van hun gesprek dwalen door de coupé. Zij weten niet in hoeverre hun gesprek hun instelling van het leven kenschetst. Vrouw: "We hebben toch alles waar we voor zijn gekomen?" Op een uitgeputte, droefgeestige wijze geeft dit de vervulling van zijn levensverwachting weer. In hoeverre vervult men de ambities die men als jongeling heeft? De eeuwige "wat als?" vraag. En hoe zit het met mij. Maak ik mijn ambities waar. Vertwijfeling. Ambities, wat zijn ambities. Niet te verwarren met kinderdromen, ouderwensen of maatschappelijke verplichtingen. Kan het zijn dat je eigen ambities botsen? De vraag speelt door, maar waar ze eindigt is onbekend. Ik sta op een kruising. Alle richtingen zijn vrij. En nu maar hopen dat ik de juiste weg neem. Ik denk eigenlijk dat mijn grootste ambitie toch geluk is, hoe gezapig het ook klinkt, en er zullen verscheidene wegen zijn om dit te bereiken. Als ik mijn leven nu bekijk, de afslagen die ik heb genomen dan denk ik dat ik op de goede weg ben. Ik heb een bestemming, een goedgevulde rugzak en fijne reisgenoten. Uiteindelijk zal ik er zijn." Mijn vraag? ... Hoe denken jullie over ambities? Hebben jullie ambities? In hoeverre heb je ze vervuld? Denk je ze ooit te kunnen vervullen? | |
El_Nino | dinsdag 11 februari 2003 @ 09:56 |
diep... heel diep | |
Juup© | dinsdag 11 februari 2003 @ 09:57 |
Ambities maken het leven waardevol, geven uitdagingen. Ik heb zelf ook ambities waarvan er een al vervuld is en de andere ben ik nog niet zo lang achter maar ben bezig om die te vervullen (voor eentje moet alleen het UWV nog meewerken ![]() [Dit bericht is gewijzigd door Juup© op 11-02-2003 10:53] | |
s00z | dinsdag 11 februari 2003 @ 10:16 |
Ik heb Ambities, maar ik heb nog geen doel, en ik ben bang dat ik over 30 jaar nog geen doel heb, zijn er mensen die inderdaad al in de 40 zijn en nog steeds geen doel hebben?? Ik vind het nogal deprimerend, ik zie de reden van werken en school niet in, ik ga het liefst skateboarden - - Zal het ooit nog goed komen??? | |
Roscoo | dinsdag 11 februari 2003 @ 10:32 |
Tsja, wat is ambitie? Is dat een grote carriere op t werk? Is dat een huisje boompje beestje leven met een koophuis, vrouw en 3 kinderen, 2 auto's voor de deur en een duur koophuis, of is dat je leven zo leven dat je het gewoon naar je zin hebt? Ik denk t laatste want ik heb noot de ambitie gehad om hogerop te komen via mn werk. De mogelijkheden waren er wel maar heb t nooit gewild. Ik wilde het gewoon altijd naar mn zin hebben en dat is nu nog steeds zo. Ik heb mn zaakjes aardig voor elkaar. Geen topbaan, geen topsalaris maar ik heb alles wat mn hart begeert en amuseer me kostelijk in t leven. Nu heb ik sinds kort een hele lieve vriendin die er net zo over denkt. Wat wil ik nog meer. | |
dolle_hond | dinsdag 11 februari 2003 @ 10:42 |
ambities en doelen kun je best hebben, maar er komt een moment dat je uiteindelijk moet je vooral niet gefrustreerd zijn als je ambities niet verwezenlijkt kunnen worden. | |
DarkElf | dinsdag 11 februari 2003 @ 10:43 |
mijn enige ambitie op dit moment is een gezond en gelukkig leven te leiden met mezelf en mijn man | |
AntiAlias | dinsdag 11 februari 2003 @ 10:51 |
quote: ![]() | |
Peregrijn | dinsdag 11 februari 2003 @ 11:03 |
quote:Dat heb ik dus ook. Hoe burgerlijk het misschien mag klinken. Ik heb eigenlijk geen zin in 60 uur per week werken, maar meer in een huisje-boompje-beestje-situatie. Bij wijze van spreken dan, want ik heb geen zin in huisdieren ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 11 februari 2003 @ 11:20 |
Mijn eigen ambities: Persoonlijk leven: Werk: Zodra ik op mezelf woon en een vast inkomen heb, en mijn financien en werk het toelaten wil ik ook wat meer de hort op gaan. Wat van de wereld zien. Eigenlijk moet ik al mijn ambities nog gaan vervullen als ik bovenstaande lijst zo zie. Eerst een vaste baan, en dan komt de rest pas. Misschien ben ik wel tot de rest van mijn leven veroordeeld tot een geestdodend typmiep-baantje omdat er in mijn sector niets te vinden is *schrik*. [Dit bericht is gewijzigd door postinggirl op 11-02-2003 11:35] | |
Peregrijn | dinsdag 11 februari 2003 @ 11:37 |
quote:Oke, dat is dan ook niet helemaal mijn verwachting. Ik wil nog wel genieten van wat het leven te bieden heeft. Maar ik bedoel dat ik voor mijzelf echter helemaal niet zo'n carrieredrive heb. Maar als je van jezelf al weet dat je niet een 'typmiepbaan' wilt hebben dan zul je daar toch ook niet in terecht komen. Het lijkt me vreselijk om je hele leven met tegenzin naar je werk te moeten. | |
dogo | dinsdag 11 februari 2003 @ 11:37 |
Mijn enige vaste ambitie is om mijn gezinnetje zo goed mogelijk draaiende te houden. Kost me al heel wat moeite. Verder heb ik de ambitie om reele ambities te bedenken en me daaraan te houden. ![]() | |
yingyang | dinsdag 11 februari 2003 @ 12:25 |
Ik ben zowat de hele dag bezig met ambities en levensdoelen. Maar echt opschieten doet het niet. Dat komt omdat ik op dit moment nog bij het uwv gak zit en die zeggen allemaal dat ik het rustig aan moet doen. Net zoals op het riagg, ze blijven zeggen :" doe maar rustig aan nog". En zij willen mij adviseren welke baan/opleiding ik moet gaan doen. Een zware hbo baan die goed verdient wil ik wel maar dat is niet goed voor mij volgens mij. Ik moet het misschien doen met een middelmatige baan. Ik wil wel 2000 euro verdienen ofzo. In ieder geval minimaal 1500 euro per maand. En mogelijkheden om meer te krijgen. Op mezelf wonen ook. Dat is ook een ambitie. En een lieve vriendin vinden/tegen het lijf lopen. Maar vrijgezel zijn bevalt me voorlopig ook nog wel. Voordat ik uberhaupt een relatie aanga moet ik eerst zelf goed in mijn vel zitten. Ik ben wel bang dat ik op mijn 70ste levensjaar terug kijk en dan bij mezelf denk dat ik er een potje van gebakken heb en niet alles eruit heb gehaald wat erin zat. Gezond blijven is voor mij het belangrijkste nog. Mwoah..ik zie het wel Deze speech vind ik wel interessant trouwens. Wear sunscreen heet het:
Ladies and gentlemen of the class of '97: Wear sunscreen. If I could offer you only one tip for the future, sunscreen would be it. The long-term benefits of sunscreen have been proved by scientists, whereas the rest of my advice has no basis more reliable than my own meandering experience. I will dispense this advice now. Enjoy the power and beauty of your youth. Oh, never mind. You will not understand the power and beauty of your youth until they've faded. But trust me, in 20 years, you'll look back at photos of yourself and recall in a way you can't grasp now how much possibility lay before you and how fabulous you really looked. You are not as fat as you imagine. Don't worry about the future. Or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum. The real troubles in your life are apt to be things that never crossed your worried mind, the kind that blindside you at 4 pm on some idle Tuesday. Do one thing every day that scares you. Sing. Don't be reckless with other people's hearts. Don't put up with people who are reckless with yours. Floss. Don't waste your time on jealousy. Sometimes you're ahead, sometimes you're behind. The race is long and, in the end, it's only with yourself. Remember compliments you receive. Forget the insults. If you succeed in doing this, tell me how. Keep your old love letters. Throw away your old bank statements. Stretch. Don't feel guilty if you don't know what you want to do with your life. The most interesting people I know didn't know at 22 what they wanted to do with their lives. Some of the most interesting 40-year-olds I know still don't. Get plenty of calcium. Be kind to your knees. You'll miss them when they're gone. Maybe you'll marry, maybe you won't. Maybe you'll have children, maybe you won't. Maybe you'll divorce at 40, maybe you'll dance the funky chicken on your 75th wedding anniversary. Whatever you do, don't congratulate yourself too much, or berate yoursel f either. Your choices are half chance. So are everybody else's. Enjoy your body. Use it every way you can. Don't be afraid of it or of what other people think of it. It's the greatest instrument you'll ever own. Dance, even if you have nowhere to do it but your living room. Read the directions, even if you don't follow them. Do not read beauty magazines. They will only make you feel ugly. Get to know your parents. You never know when they'll be gone for good. Be nice to your siblings. They're your best link to your past and the people most likely to stick with you in the future. Understand that friends come and go, but with a precious few you should hold on. Work hard to bridge the gaps in geography and lifestyle, because the older you get, the more you need the people who knew you when you were young. Live in New York City once, but leave before it makes you hard. Live in Northern California once, but leave before it makes you soft. Travel. Accept certain inalienable truths: Prices will rise. Politicians will philander. You, too, will get old. And when you do, you'll fantasize that when you were young, prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders. Respect your elders. Don't expect anyone else to support you. Maybe you have a trust fund. Maybe you'll have a wealthy spouse. But you never know when either one might run out. Don't mess too much with your hair or by the time you're 40 it will look 85. Be careful whose advice you buy, but be patient with those who supply it. Advice is a form of nostalgia. Dispensing it is a way of fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts, and recycling it for more than it's worth . But trust me on the sunscreen. | |
dogo | dinsdag 11 februari 2003 @ 12:39 |
Ja, mooie speech Yingyang. Alleen niet zo makkelijk naar te leven. ![]() | |
Roscoo | dinsdag 11 februari 2003 @ 12:45 |
quote:Kijk dat zie ik nou graag, mensen die er net zo over denken. In mijn omgeving merk ik toch dat ze me minder serieus nemen. Niet dat ik daar wakker van lig want ik heb toch met niemand iets te maken. Men vindt t bijvoorbeeld raar dat mn vriendin en ik geen kinderen willen en ook geen huis willen kopen. Ik moet er niet aan denken dat ik de rest van mn leven krom moet liggen voor huis en kinderen. Dank je de koekoek, wij willen genieten van het leven, daar is toch niks mis mee. | |
shmoopy | dinsdag 11 februari 2003 @ 12:53 |
Mijn belangrijkste ambitie is straks mijn kinderen 'af te kunnen leveren' als zelfstandige, sociale mensen die goed in hun vel zitten. En dat valt nog helemaal niet mee eigenlijk, opvoeding is 1 ding, de rest van hun omgeving heeft ook invloed, zoals school, tv enz. Voor mezelf liggen mijn ambities meer op het vlak van mijn persoonlijke ontwikkeling, | |
yingyang | dinsdag 11 februari 2003 @ 13:03 |
quote:Ik hoef ook geen bak van een huis. Een groot huis kost veels te veel geld. Veel geld aan onderhoud, stookkosten, hypotheek etc etc. Zolang ik maar plaats genoeg heb om te wonen later. Dat kan ook in een mooi appartement, enige nadeel is dat je dan geen tuin hebt ![]() Super dure auto hoeft voor mij ook niet. Dat wilde ik vroeger wel altijd. Een dure auto koop je toch niet voor jezelf maar om anderen de ogen uit te steken. Veel wensen qua materiele zaken heb ik niet. Ik wil wel ruim kunnen rondkomen en doen wat ik wil. Zonder iedere cent om te draaien. Ruim uitkomen is dat ik mijn appartement later kan inrichten zoals ik wil, kan eten en drinken wat ik wil en als ik zin heb om iets te ondernemen of te kopen dat ook kan doen. 2000 euro per maand moet voldoende zijn, als de prijzen dan niet teveel stijgen natuurlijk Kinderen daar denk ik voorlopig ook helemaal niet aan. Ben zelf nog veels te veel kind nog ook af en toe Persoonlijke groei is ook een ambitie van mij. Om steeds verder te groeien persoonlijk. Dit kost ook veel tijd en moeite. Maar is zeker de moeite waard. |