Ik heb dit boek vorig jaar gekocht direct nadat het uitkwam. Ik ben ongeveer dezelfde leeftijd als Lisa (ik ben nu 35) en twee jaar geleden heb ik ook een gigantische angststoornis ontwikkeld terwijl ik hier voorheen nooit last van had. Ik heb het er met mijn moeder over gehad, en zij vertelde dat zij rond haar 33ste ook last van angsten begon te krijgen en ze heeft er nu nog steeds last van van tijd tot tijd.
Deze video gaat over haar boek:
Ik ben vorig jaar tot bladzijde 25 gekomen maar vanwege onrust in mijn hoofd niet verder gelezen. Ik wil dit weekend weer verderlezen.
Soms heb ik dagen dat ik letterlijk mijn bed niet uitkom. Ik heb ook kalmeringsmiddelen (oxazepam) maar dat mag ik van de huisarts maar beperkt gebruiken. En ik slik al jaren anti-depressiva, vooral tegen de angst.
Zijn er mensen die dit herkennen? Of mensen die dit boek gelezen hebben?
Welkom. Welke angststoornis?
Bedankt.quote:
Sociale angststoornis. Ik heb jaren bij de psychiatrie gezeten maar sinds 1,5 jaar alle contact daarmee verbroken. Medicatie gaat nu via de huisarts. Ik heb nog andere psychische problemen maar daar kon de psychiatrie mij niet mee helpen. Ik ben dus eigenlijk "uitbehandeld". Gelukkig weet ik wanneer ik me psychisch niet lekker begin te voelen. Belangrijk is om prikkels te vermijden en goed medicatie blijven nemen. En vooral rust nemen.
quote:Op donderdag 20 april 2023 14:43 schreef deutschefrau het volgende:
[...] twee jaar geleden heb ik ook een gigantische angststoornis ontwikkeld terwijl ik hier voorheen nooit last van had. Ik heb het er met mijn moeder over gehad, en zij vertelde dat zij rond haar 33ste ook last van angsten begon te kr[...]
Uitbehandeld zijn na twee jaar is wel bijzonder, zeker als je aangeeft al anderhalf jaar geen pychische hulp meer te hebben. Vind je zelf dat je uitbehandeld bent of is dat tegen je gezegd?quote:
[..] sinds 1,5 jaar alle contact daarmee verbroken. Medicatie gaat nu via de huisarts. [...]
Ik zat al sinds mijn vijftiende bij de psychiatrie (ben nu 35). Ik heb toen een eetstoornis ontwikkeld en later is PTSS bij mij vastgesteld. Afgelopen 3 jaar ben ik meerdere keren opgenomen geweest in het ziekenhuis vanwege de eetstoornis. Ik werd altijd op een gesloten afdeling geplaatst en kreeg de ziekenhuispsychiaters op bezoek. Zij belden dan mijn hulpverleners van de GGZ maar de psychiaters bevestigden ook dat ik niet in de war was of psychotisch. Alleen dat ik mijn lichaam kapotmaak met die eetstoornis.quote:
[..]
[..]
Uitbehandeld zijn na twee jaar is wel bijzonder, zeker als je aangeeft al anderhalf jaar geen pychische hulp meer te hebben. Vind je zelf dat je uitbehandeld bent of is dat tegen je gezegd?
Ik heb jarenlang therapie gevolgd voor de PTSS maar niets hielp. Dus we hebben in goed overleg besloten (samen met de psychiater, psychologen en huisarts) dat de zorg (vooral medicatie voorschrijven) overgedragen werd naar de huisarts. Vooral de laatste paar jaar ging het alleen maar slechter met me hoe vaker ik bij de psychiatrie kwam. Niks hielp terwijl ik altijd heb meegewerkt, op afspraken kwam opdagen en met een open blik de gesprekken aanging. Het hielp gewoon niet meer.
Mijn moeder is net eten komen brengen want ik heb de afgelopen 3 dagen weer heel slecht gegeten en ben verzwakt. Ik heb al jaren last van overgeven en ik durf ook niet in het bijzijn van anderen te eten. Ik zorg wel dat ik de belangrijkste vitamines binnenkrijg (die krijg ik op doktersrecept). Maar heel moe dus ga nu in bed liggen.
Als het echt niet gaat mag ik 1 Oxazepam nemen, hooguit 2 per dag.quote:Op donderdag 20 april 2023 21:26 schreef Armani XL het volgende:
Oxazepam is een middel om een bepaalde periode te overbruggen tot behandeling of medicatie gaat werken. Dus waar werk je momenteel naartoe dat de huisarts dit geeft?
Weet ik niet. Ik weet wel dat ze bij De Slimste Mens heeft meegedaan. Daar gaat het in het boek ook over.quote:Op donderdag 20 april 2023 18:46 schreef Speedfight het volgende:
Is zij van het lieDje "she's falling apart"?
Herkenbaar. Ik heb een lang GGZ verleden, een angst stoornis en gebruik medicatie. Het bed niet uit kunnen komen ligt gelukkig grotendeels achter me, zo lang ik op tijd mijn rust pak. Ik ben ooit begonnen aan het boek ´Pil´ van Mike Bodde en kon hem niet uitlezen omdat hij in het boek herstelde en ik op dat moment nog verder afgleed.quote:
hey
Ik heb dit boek vorig jaar gekocht direct nadat het uitkwam. Ik ben ongeveer dezelfde leeftijd als Lisa (ik ben nu 35) en twee jaar geleden heb ik ook een gigantische angststoornis ontwikkeld terwijl ik hier voorheen nooit last van had. Ik heb het er met mijn moeder over gehad, en zij vertelde dat zij rond haar 33ste ook last van angsten begon te krijgen en ze heeft er nu nog steeds last van van tijd tot tijd.
Deze video gaat over haar boek:
Ik ben vorig jaar tot bladzijde 25 gekomen maar vanwege onrust in mijn hoofd niet verder gelezen. Ik wil dit weekend weer verderlezen.
Soms heb ik dagen dat ik letterlijk mijn bed niet uitkom. Ik heb ook kalmeringsmiddelen (oxazepam) maar dat mag ik van de huisarts maar beperkt gebruiken. En ik slik al jaren anti-depressiva, vooral tegen de angst.
Zijn er mensen die dit herkennen? Of mensen die dit boek gelezen hebben?
Gelukkig heb ik de afgelopen vijf jaar en bepaalde mate van herstel weten te realiseren waardoor ik nu weer een goede baan heb en kan houden. Maar het is af en toe nog hard werken om het hoofd boven water te houden.
Ik ga nu slaapmedicatie nemen en morgen kijk ik wel verder. Ik moest vannacht toen ik wakker werd al overgeven, daarna 1 kop thee en direct overgeven, daarna weer een kop thee en ik kon niks binnen houden. Ik heb niet eens geprobeerd om alle medicatie te nemen vanochtend. Heb alleen maar in bed gelegen. Maar zelfs als ik slaap heb ik al jaren geen rust want ik heb nachtmerries door de trauma's.
Als ik ergens bang voor beng is het voor de rest van dit leven. De dood ben ik niet bang voor, dat bespreek ik sinds een half jaar regelmatig met mijn moeder. Maar pijn ben ik wel bang voor. Zo veel ellende meegemaakt en ik ben gewoon moegestreden. Geen seconde rust in je hoofd. Om helemaal ziek van te worden.
Niet dat het per sé de oplossing is, maar 't kan helpen om van je af te schrijven.