U zult net zoals ik wel eens de woorden in zo'n volgorde zetten dat het poëzie is.
Soms met rijmschema, soms compleet willekeurig.
Soms met een diepere betekenis, al dan niet met metaforen.
Altijd met emotie, altijd met gedachtes.
Kortom deel ze hier!
de tijd tikt verder
Schone schijn, fris gewassen
Niemand mag weten
Plannen voor de dood
Automatische piloot voor het leven
Tijd tikt verder, geen actie
Wachtend op het leven
Schone schijn, automatische piloot
breathe out
the smell of pine
the smell of rain
the smell of beech
and rotting leaves
the smell of never alone
and always at home
the smell of wood
enlightend mood
the smell I take home
in my heart, in my thoughts
breathe in
Ongrijpbaar
Mysterieus en zo ver weg
Groningen
Ooit, jij, wij, dromen
Romantiek
dankjewelquote:
Op Dat is puffen en hijgen op de maat van de muziek
Je zal er een kind van krijgen
quote:Op zondag 19 maart 2023 20:41 schreef roos94 het volgende:
Zwangerschapsgymnastiek
Dat is puffen en hijgen op de maat van de muziek
Je zal er een kind van krijgen
Verlies ik
op FOK!
Maar wat krijg ik ervoor terug?
hij versleet slijters bij de vleet
hij hijgde amechtig
het zweet druppelde stapsgewijs,
drapeerde zijn vocht bedachtzaam
hij besteedde de bron uit
beduusd van het geweld der
poriën, uitgeteld, bezweken
geraakt door nattigheid
hij was dorstig, gulzig
de dronken schavuit, de schuit
voerde hem langs de kanalen
dronken van geluk, eeuwig uitgeteld
ik heb
een briljant gedicht geschreven
het papier is echter gevlogen
vervlogen tijd
stond deze geniale regels
niet in de weg
edoch
wel het ultieme gemis
Herman
maar hij dook zwijgend achter een komma.
Ik schreef toen maar een halve regel,
en noemde dat:
mijn dag.
Soms wou ik dat ik Sophie heette.
Dan kon ik in de file staan en zeggen:
“Sorry dat ik te laat ben, ik had weer een potje filo-Sophie.”
Of gewoon… omdat ik dan met recht kon zeggen:
“Sophie staat weer in de file. En jawel hoor, ze is aan het filosoferen.”
Dan had alles geklopt: de file, de verwarring, het hoofd vol waarommetjes.
Dan klonk het alsof ik iets dieps deed,
in plaats van gewoon vastzitten tussen een caravan, een scheefstaande boom en m’n gedachten – een koekje dat smelt in mijn handtas.
Maar goed — ik ben Q.
En ook ik beoefen de kunst van langzaam denken in langzaam verkeer.
Alleen zonder naam die het zo lekker verkoopt.
SPOILER(P.S.: wie mee wil doen aan het filosophie-clubje der langzaam voortbewegenden: ik heb mueslirepen.)
Gras groen
Lucht blauw
Hart grijs
Hoofd vol
Lopen
Bomen kaal
Gras groen
Roodborstje zingt
Hart opgewekt
Hoofd rust
Huppelen
Dansen