Bij collega-breedbijter de Nijs zie je dat ie lacht, hij doet zn lippen ook van mekaar, maar bij Nico is het erin geschoten, hij lijkt chronisch geblesseerd. Je ziet zowel Tycho als Baantjer in eerste instantie wat angstig reageren op de aanwezigheid van Nico. "Wat doet die gezellige trui zo dicht bij me? Ze zenden hem toch niet uit? Is het misschien een granaatvanger vanwege toegenomen internationale spanning?" We zien inderdaad een ruim lichaam met lichte tred dat zich moeiteloos en elegant op ieder explosief zou storten. Een perfect dempende massa die tevens geruisloos alle hittezoekende projectielen aantrekt en opvangt binnen een wijde straal. "Eén Nico op 15 kuub mevrouw, is ruim voldoende tegen een gemiddeld enthousiast Hezbollah-groepje. Gaat u tegen de 10 kuub aanzitten, dan zit u volledig terror-safe. Hij absorbeert ook allerlei chemische rommel. Losjes neerzetten en vrij rond laten kijken, liefst nabij een decolleté en uw Nico zit vastgeklonken. Dat beweegt niet meer hoor."

Voorlopig snuift en sist het inderdaad alleen maar. Het geluid lijkt uiteindelijk rustgevend te werken op de gasten van het programma, misschien in combinatie met het knikkende hoofd en de immer zwoegende borst, het heeft iets aards. Met je blote voeten in het zand je bouvier wassen, dat werk. Een Nico krijgt al gauw iets vertrouwds.
"Euh ja, maar..". Verrek, hij wil wat zeggen. "Nou, ik dacht..". Het herhaalt zich enkele malen. Nico moet waarschijnlijk plassen, maar niemand schenkt aandacht, hij kan gewoon opstaan maar hij snapt het niet. Eindelijk valt er een stilte, waarop het gesis toeneemt. Nico gaat praten. Stukjes spuug vormen zich op de knijpende lippen, de wenkbrauwen in een kinetisch gevecht. E=mc2 ofwel energie = massa x snelheid, het is nu alleen even afwachten hoe dat precies tot uiting gaat komen. Er ontstaat lichte paniek bij de aanwezigen. Vreemd genoeg verroert het lichaam zich nauwelijks, alleen de wenkbrauwen bewegen en het hoofd blijft lichtjes schudden, oscillerend als een impulsgenerator voor iedere te vormen letter. Vanonder de zware wenkbrauwen loert een wreed-blije blik van een joch dat voor de kerst te horen krijgt dat ie eindelijk zn konijn mag verdrinken. Een wat dommige sadistische grijns. Nico lispelt een korte zin. De blessure, een Oost-Mokumse naar zo blijkt, vergt concentratie. Isa trekt een pijnlijke grimas, je ziet haar adem stokken, ze leeft enorm mee.

Autistisch. Het hoge woord is eruit. Opluchting rond de tafel. Gegiechel in de zaal. Hij zei autistisch. Gaandeweg het gesprek zegt Nico nog een paar keer wat, hij leest het duidelijk voor op het ritme van zn knikkende hoofd. "Een-twee-drie-vier, hup ik ga het nú zeggen." Er wordt genegeerd of gegiecheld, het lijken de enige passende reacties te zijn. Iedere keer dat ie wat zegt blijven de bewegingen onveranderd, of anders gezegd, het geheel blijft nagenoeg onbeweeglijk.

Voor de aanwezigen is het duidelijk een aparte ervaring. De gasten komen vanzelf los, ze begrijpen dat hier geen sprake is van een scherpe criticus, een angstwekkende bulldozer waar in de wandelgangen heel even sprake van was, zoiets werd althans opgevangen. Nee, men kan gerust zijn, ze hebben een koddigerd aan tafel. Je ziet dat steeds meer de laatste tijd, gisteren nog bij Manuela Kemp, een slangenmens dat uit een koffer hupste en lekker losjes op een rand van het podium plaatsnam met één been in zijn nek. Binnenkort ook betaalbaar voor thuisgebruik: uw eigen Nico aan tafel. Tot de 5000 koddigheden, willekeurig gelispeld, genoeg voor weken vertier. En volgend najaar de interactieve Nico II versie met sensor, die de juiste grap kan kiezen voor het moment.

Haha die Nico, hij zou de stralende glamourjongens en -meisjes wel eens mores leren. Kwaliteit past alleen in een lelijk groot hoofd, dat zou hij ze hard laten voelen. Mioch maakt er graag gebruik van en ook Heleen kan weer eens heerlijk de stapels stripboeken opbergen. En Nico komt er eens uit, eventjes helemaal uit het boekenkafterscircuit. "Uw man wordt weer thuisgebracht", hadden de medewerkers van Yorin haar gerustgesteld.
"De skippybal doen we gewoon achterin."

Oh my God, ik kan er niet meer tegen. Het begon vorige week al toen ik dat cafe Hollywood-hoofd van Dijkshoorn eens naast die waanzinnige satanspics van hem legde. Ik heb altijd gedacht dat er een echte gek achter de nick Nico Dijkshoorn schuil ging mede door die Poltergeistpasfoto's van hem maar niets is minder waar. Een doodgewone lamlul die aan een kroegtafel geen pakkende grap uit z'n mombakkes krijgt is ie gebleken. Een man die het op 't moment supreme faliekant laat afweten. Een Willem van BB-1 zogezegd, een matennaaier.

In de Panorama las ik deze week een stukje waar Dijkshoorn zich zonder knipoog lovend uitliet over z'n langs de kant van de gracht gevonden kruiwagentje; Rene Mioch. Hoe kan 't ook anders? Een kruiwagen liefkoos je ook al zit ie onder de meest ranzige modder moet ie hebben gedacht. Dat je als echte man van de wereld een kruiwagen gewoon behoort te laten liggen en 't liefst nog een keer lekker tegen die half holle body trapt is Dijkshoorn met z'n verdorven geest allang vergeten.

Oh ja, ik weet het, Nico houdt écht van films, net zoals ie van Japanse comics houdt en lekkere zware Tennessee Whisky Rock. Je weet wel, van die gitaar-standje-9-muziek waarbij je 't leven pas echt door je vains voelt stromen. Van die muziek die je laat weten dat je er eigenlijk helemaal alleen voor staat maar dat jij, ja jij, eigenlijk hardstikke oke bent want jij hebt die fokken rotten wereld wel door, hé, maar die ánderen hè, die duigen niet, dat soort muziek dus.

Maar ik voel dat ik afdwaal. Ik wou alleen maar zeggen dat Nico dus echt wel serieus van films houdt whatever that may be, 'van films houden'. Hij heeft z'n typetje Doordevil gelaten voor wat 't is en is op zoek gegaan naar een van z'n eerste liefdes, de film en 't liefst, de amerikáánse. Want hé, amerika weet je, freedom, Hollywood, cruising with a Bonny en Clide-Harley langs route 66, dat soort dingen allemaal. Amerika, een land dat Nico alleen nog maar heeft bezocht met z'n Grote Bosatlas 43-ste druk. En ja, dat je al die onderbuikverlangens als mid-veertiger dus een keertje echt wilt uitleven. Hoe zeg ik dat in Godsnaam? Dat Nico via de fantasiewereld van de film, de amerikáánse film, z'n leven kleur wil geven, bouquet, body, whatever. Keeping the dream alive.

Ik dwaal weer af, ik kan mezelf nauwelijks volgen. Ik probeer 't nog een keer maar nu met die gepakte rust:
Nico houdt van films. Hij kan er nauwelijks grapjes over maken maar 'is dat aan z'n stand verplicht'. Een onmogelijke combinatie zo is gebleken. Iets vanwege je verleden afzeiken en tegelijkertijd willen laten zien dat je 't mooi vindt. Je vrouw slaan (omdat ze dat als bokser nou eenmaal van je verwachten, dat je overal en altijd slaat) en in dezelfde ronde haar ten huwelijk vragen, daarmee kan je 't ook vergelijken.

Maar nu de uitzending even. Fascinerende backside-close-ups van Nico zo af en toe er tussendoor. Zit je net lekker zuiver via camera 1 naar dat bezwete nichtenporum van Mioch te kijken en met name naar dat vlak getrokken bovenlipje zie je zo aan de zijkant van je beeld opeens een vage pixel-massa verschijnen dat als je goed kijkt de knikkende knieen-kop van Dijkshoorn moet voorstellen. Leidt enorm af, niet meer doen Yorin, geen mistige side-close-ups van Dijkshoorn er meer doorgooien. Alleen full-front nemen dat hoofd en met een hoge resolutie zodat we net dat ene neushaartje kunnen zien zitten dat z'n vrouw is vergeten weg te knippen.

De grappen van Dijkshoorn, moeten we die nog even doornemen hier? Nee toch hè? De stiltes op de set waren al flink mamma-vertelt-mop-pijnlijk dus laat ik dan zo schappelijk zijn om die hier niet ook nog 's te laten vallen, die stiltes. Oke, een paar om 't af te leren dan:
Mioch neemt altijd leverworst mee als binnenkomertje bij amerikáánse sterren. Hé, maar alleen in stukjes hè, gesnéden leverworst.
Volgende. Mioch doet altijd klompen aan als ie op interview pad gaat in 't buitenland. Zag j'm? Nee, ik ook niet.

Ik ga trouwens zwijgen over die verschrikkelijke amerikaanse charity-shuffle die ze bij cafe Hollywood uit het verre A-me-ri-ka hebben overgenomen. Wat is nou een sterrenprogramma zonder goed doel, is de gedachte. Whitney Houston die 1 keer per jaar live coast-to-coast uitgezonden een schaamhaar laat veilen voor arme horrelvoetnegers in Zimbabwe. Dolly Parton die uit eigen kelder een 25-kilozak doperwtjes laat overvliegen naar Somalie en héél A-me-ri-ka oproept om 't zelfde te doen. Met 6 kilo goud om je nek een aalmoes weggeven voor 't oog van de wereld, hé, en zonder bijbedoelingen hè, wat dacht jij dan?
Die goedkope armenhulp hebben ze in cafe Hollywood proberen over te nemen.
Elke megaster mag een hema-bordje beschilderen en daar z'n handtekening onder zetten, ja, nee, en nou komt 't dus, dat bordje wordt geveild, kapotgegooid, opgehangen, weet ik 't, VOOR DE GEHANDICAPTE KINDJES IN HUIZE KANKERHAVE!
Héééé, goed man, en Dijkshoorn stond er bij en keek er naar..

Voor de rest hebben jullie wel gelijk hoor.
Dijkshoorn, die hier onder de naam attelenooje hier zo stoer komt afgeven op bb is in werkelijkheid gewoon een mietje.

Haha, als Dijkshoorn aan bb zou meedoen, dan zou ie zichzelf helemaal de tyfus schrijven.

Hier nog een memorabele quote van 'held' Nico:

quote:

---

Ha, rekels, vraag het toch gewoon aan mij zelf. Inderdaad schrijf ik vier keer in de week een column voor Veronica. Twee keer op de mediapagina en twee keer een afsluiting in het forum. Had ook de VPRO, de VARA of FOK kunnen zijn. Het is een veelbezochte site en ik heb te veel plezier gekregen in het schrijven. Doe ik nog bijna dagelijks op mijn homepage en nu dus ook bij veronica. ik vind de contructie wel prettig. Ik schrijf ongecensureerd over media en in het forum kan men er op reageren.
Ik proef, met name in het stukje van Rob, een verbazing. Weigeren op de televisie te komen en er wel voor schrijven. Dat is precies het verschil voor mij. Ik schrijf, en iedereen die mij, ongecensureerd een groot poudium biedt, wil ik ter wille zijn. Ik doe het graag. Heb er plezier in Vind het gek, maar ik wordt liever door 70.000 mensen dan door 7 mensen gelezen. Met je kop op de televisie is weer andere koek. dat wilde en wil ik niet. Zolang ik ongebreideld kritisch kan zijn over all tv-programma's zie ik het probleem niet zo. Jullie wel? In sfeer of stijl zijn ze exaxct hetzelfde als mijn lange dingen hier voor Fokzine.

Ondertussen vind ik dat ik nu ook wel een heel klein beetje kapsones mag hebben met , omgerekend , 250.000 lezers in vier maanden. Blijkbaar vinden mensen het leuk om felle, gemeende stukken over televisie te lezen.

Niet om me in te dekken, maar iedereen die mijn stukken heeft gelezen weet dat ik dat vijandbeeld van veronica altijd absurd heb gevonden. Ik ben gaan schrijven door dat prachtige , absurde programma.

Ik zal de laatste zijn die hier beweert dat veronica alleen maar prachttelevisie uitzendt. Ze hebben het in ieder geval wel aangedurfd om mij een plek daar te geven.En ik mag er alles schrijven. Dat is hier uiteindelijk wel anders geweest. maar, genoeg = genoeg

Kom af en toe eens langs, vind ik leuk.

groeten, Nico

---

quote:

---

Ik keek gisteren met mijn babebrilletje op naar Rozengeur & wodka lime en toen zag ik het pas: wat doet die Isa Hoes in godsnaam in deze serie? Het is toch een programma over strakke vrouwen met een gevoelsleven waar mannen niets van begrijpen?

Maar Isa, die moet toch baren in dienst van gevoelshunk Antonie Kamerling? Ze acteert er wat naast, maar als haar man heeft bedacht dat hij de nieuwe Rutger Hauer van de Balkan wil worden, hopla, dan staat ze de koffers alweer in te pakken.
Isa heeft een specialisatie. De net niet mooie chick met redelijke borsten die mag figureren in series waarin de man uitgekeken raakt op zijn vrouw. Na drie minuten ben je als kijker al op haar uitgekeken, laat staan als je er nacht na nacht mee in bed moet liggen. Doet ze goed.

Je neemt haar niet echt serieus als lekker ding. Het heeft iets met haar hoofd te maken. Je zult mij nooit horen zeggen dat we hier te maken hebben met een waterhoofd, maar je houdt wel iedere keer je hart vast als ze opeens omkijkt. Je zit te wachten op die knak waarna haar topzware rinocerosschedel slap naar voren valt.

Isa is koningin "hè gezellig, hè wat naar". Niemand die zo snel van euforie naar desolaat kan schieten. Een schat aan ervaring. Isa speelt 90% van haar acterend leven de volgende rol: komt enthousiast met een tas vol cadeautjes voor man lief binnen en kijkt hem na binnenkomst recht in zijn overspelige knoopsgat. Die emoties laat zij als geen ander zien.

Thuis kan ze er ook permanent op oefenen. Komt ze dolgelukkig thuis met een fijne nieuwe aanbieding voor een rol in een sterke vrouwen film, zit Antonie in de kamer met een zwart geschminkt hoofd en heeft hij bedacht dat hij ook een heel goede R & B zanger is. Hij voelt zich opeens neger. Meneer kan alles in zijn hoofd. Spelen in een bandje, acteren, beetje schilderen en tussendoor een kind opvoeden, Kamie draait er zijn hand niet voor om. Isa zorgt voor hem, dat is wel zo prettig.

Net als de Golden Earring gaat hij volgende maand voor de zeventiende keer proberen door te breken in Amerika. Isa rijdt en doet ondertussen inspiratie op voor haar nieuwe playboy-shoot. Beetje arty wil ze het. Beetje Erwin Olaf. Zij naakt en dan ondersteunen vier naakte sm-dwergen haar hoofd. Ik verheug me er op.

---

Weet iemand misschien het e-mail adres van Isa Hoes, zodat 'we' haar alvast een geheugensteuntje kunnen geven? Isa '1-hersencel' Hoes kan ongelikte beer Nico nog wel wat peentjes laten zweten.
"Ssssorrrrryyy, wwwat zzei jjee iiissa? Hhheb iiik ddat ooover jje ggeschrrevven?"

Ik vind het jammer dat Nico zoon eikel is. ik keek namelijk zoooo tegen um op.
Wat jij?

Hahahah ja tuurlijk Instijl gewoon melen naar Isa hoes, lekker opstoken dat vuurtje!
Eens kijken wat we dan zien volgende week, een geknakte rinocerosschedel of een geknakte Nicoserosschedel!!HAHAHAHAHAHAHA

Jeetje, ben je dan een ljusur of een losert?

Hilarisch! Altijd al zun columns lame gevonden; toen ik las dat hij zou gaan dat filmprogramma zou mede-presenteren moest ik hem gewoon een keer zien. Zielig ventje, totaal geen wit. Waarschijnlijk spendeert ie 16 uur per dag om 1 column bij elkaar te krijgen

Good job

"Als ik niet tegen kritiek kon had ik geen leven. Ik schrijf al twee jaar mijn columns in een glazen huis.
Iedereen mag reageren. Ik antwoord. Noem mij iemand die dat doet en aandurft?"

"Die column van mij over Ruud de Wild (bij retecool) gaat als een gek van hand tot hand bij radio 3.
ik hoorde dat De Wild mij deze week wil opbellen, maar ik heb een pleurishekel aan radio gekregen."

Een dik jaar later laat hij zich graag bellen door Adam Curry.

Zo van alsof alleen Nico Dijkshoorn al geweldig is maar ook nog een Reneetje Mioch op de koop toe!!!
Nou gelukkig maar voor Nico dat die Mioch er ook bij zit anders moet ie bijna in ze eentje die uitzending volstotteren!!
Hahahahahahahahahah!

Inhoudelijke ondersteuning, waaruit bestaat dat in godsnaam?!
Magtie Isa's tiete soms vasthouden dan of zo?!
Hahahahahahahaha!!

Ik en een hoop maten van me, we staan morgen allemaal op scherp morgen om 19.00 uur!!
Allemaal naar Nico kijken en hem dan nadoen!!!
En wie de slechtse Nico-grap kan maken!!
Lachen man!!

En als uitsmijter er dan een column van Sandemann over lezen!!

Ons weekend kan niet meer stuk!!!!
Hahahahahahahahahaha!!!!!

Die Nico!! Vantevoren ff indrinken zal ie gedacht hebben!!
Maar dan moet je je wel een BEETJE kunnen beheersen hoor!!

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH