Sinds de jaren '70 bestaat er een nieuwe 'religieuze' stroming die zichzelf "chaosmagie" noemt en afkomstig is uit Engeland. Dit fenomeen begint vooral weer populariteit te winnen onder adolescenten in obscure hoekjes van het internet - al dan niet met het gebruik van allerlei instrumenten. Wikipedia schrijft er het volgende over:
quote:
The founding figures of chaos magic were of the mind that other occult traditions had become too religious in character. They attempted to strip away the symbolic, ritualistic, theological or otherwise ornamental aspects of these occult traditions, to leave behind a set of basic techniques that they thought to be the basis of magic.
Chaos magic teaches that the essence of magic is that perceptions are conditioned by beliefs, and that the world as we perceive it can be changed by deliberately changing those beliefs. Chaos magicians subsequently treat belief as a tool, often creating their own idiosyncratic magical systems and frequently borrowing from other magical traditions, religious movements, popular culture and various strands of philosophy.
In mijn ogen komt de definitie van 'magie' - dus niet toverstokjes, spreuken en groene drankjes - zoals hierboven gegeven vrij dicht bij hoe ik filosofie zie. Je kunt tenslotte Schopenhauer of Kant lezen, hun gedachten proeven en toelaten, en vervolgens in een 'andere' wereld verkeren. Je perceptie van de realiteit, en misschien wel van jezelf, is compleet veranderd. Dit zal ook de reden zijn waarom sommige mensen niks met filosofie ophebben - je moet er maar net van houden, dit soort ontwrichtende ervaringen...
Ook de boeddhistische filosofie kent een lange traditie van het analyseren van hoe het menselijk verstand de wereld actief vormt, denk aan de "vijf aggregaten", of de idee van "dependent arising". De gedachte is dat door het begrijpen van deze mechanismes de praktiserende boeddhist zichzelf vrij(er) kan maken van besluieringen omtrent het zelf en anderen, en tenslotte die van de realiteit zelf (die in sommige stromingen zelfs tot illusie van de menselijke geest wordt verklaard) en daardoor een ethischer leven kan leiden.
In de laatste alinea wordt de relatie tot filosofie explicieter:
quote:
Hugh Urban has described chaos magic as a union of traditional occult techniques and applied postmodernism – particularly a postmodernist skepticism concerning the existence or knowability of objective truth. Namely, according to him, chaos magic rejects the existence of absolute truth, and views all occult systems as arbitrary symbol-systems that are only effective because of the belief of the practitioner.
Misschien is dit wel het noodzakelijke gevolg van Nietzsche's bekende uitsmijter op het eind van zijn "Hoe de ware wereld eindelijk tot fabel werd"?
quote:
De ware wereld - we hebben haar afgeschaft: welke wereld bleef over? De schijnbare soms? Welnee! Met de ware wereld hebben we ook de schijnbare afgeschaft!
Wat vinden we hiervan?