FOK!forum / Filosofie & Levensbeschouwing / Waarom willen jullie leven, of willen jullie dat eigenlijk wel?
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 00:29
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
pokkerdepokzaterdag 28 januari 2023 @ 01:06
je hebt nog veel te leren.
dus nog effe door, totdat je wel wil leven.
Thaddeuszaterdag 28 januari 2023 @ 01:31
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:..
Misschien zou je dit vraagstuk het beste persoonlijk kunnen bekijken. Je afvragen waarom jij niet wil leven. Wat zijn je drijfveren in het leven? Ben je een reiziger of zoek je partnerschap? Dat zijn allerlei vragen die jij jezelf kan stellen.
Akathisiazaterdag 28 januari 2023 @ 01:39
Absurde held.
Lost22zaterdag 28 januari 2023 @ 01:43
[/quote]Tanatos[/url] het volgende:[/b]

Best herkenbaar,
Ik ben hier zonder reden punt.
Ene kant wellicht zonde maar ik zie het echt niet.
kreezaterdag 28 januari 2023 @ 01:46
voor mezelf, ondanks struggles. denk dat er nog genoeg voor mij te zien is en wat ik wil zien..
DecoAorestezaterdag 28 januari 2023 @ 11:03
Je hebt in ieder geval een toepasselijke username gekozen!

Het leven kan soms kut zijn, dus dan moet je jezelf afvragen wat je kan doen om het minder kut te maken. Of om in ieder geval daar een kans op te hebben. Eventueel kan therapie daarbij helpen, heb je dat overwogen?
AlexanderCzaterdag 28 januari 2023 @ 11:09
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Naar mijn idee ben je er 'gewoon' en het is ook niet dat je zelf alles bepaald maar en wel een mate van invloed erop hebt, vooral op jezelf. Het leven is ook echt, naar mijn idee, een go with the flow achtig iets. En het kan inderdaad wel ruig aan toe gaan.
Ik zou zeggen, sta voor een gulden middenweg, anders onstaat er onnodig conflict.
corehypezaterdag 28 januari 2023 @ 11:11
omdat ik geen watje ben en omdat er 5-jarigen met kanker aan het bidden zijn om te leven
corehypezaterdag 28 januari 2023 @ 11:12
en als het leven zo saai is neem dan boxlessen en ga in de ring staan
AlexanderCzaterdag 28 januari 2023 @ 11:14
Een mate van spanning is oke, maar teveel spanning zoals mortal combat in de ring is toch wel even dat je stap terug mag nemen... Als een vorm van stressmanagement.

[ Bericht 11% gewijzigd door AlexanderC op 28-01-2023 11:21:57 ]
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 11:26
Omdat er meer moois is dan slechte zaken.
Zelfs als alles even kut lijkt te gaan is er dat kleinigheidje die maakt dat ik blij ben dat meegemaakt te hebben. Die me rust, vrede en een fijn gevoel brengt.

Het leven is mooi, maar sons moet je ondanks alles het zien.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:27
quote:
1s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 01:31 schreef Thaddeus het volgende:

[..]
Misschien zou je dit vraagstuk het beste persoonlijk kunnen bekijken. Je afvragen waarom jij niet wil leven. Wat zijn je drijfveren in het leven? Ben je een reiziger of zoek je partnerschap? Dat zijn allerlei vragen die jij jezelf kan stellen.
Reizen is leuk en interessant, maar slechts een fractie v/h leven.
Ik heb soms relaties maar nu niet, en ik ben er nooit actief naar op zoek, het gebeurt of het gebeurt niet.
En een relatie verandert mijn blik op het leven niet fundamenteel.
Overigens ben ik niet geneigd anderen hier mee lastig te vallen, ik zie het als mijn probleem.

Nieuwsgierigheid is wel een drijfveer, ik ben wel benieuwd hoe het uitpakt met die rare mensheid, zeker als ze er in slaagt superieure AI te ontwikkelen.
Ik ben erg benieuwd wat die superieure AI van haar bouwers zal vinden.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:37
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 01:06 schreef pokkerdepok het volgende:
je hebt nog veel te leren.
dus nog effe door, totdat je wel wil leven.
Waar haal je het (absurde) idee vandaan dat langer leven automatisch zal leiden tot willen leven?

Ik zie het eerder andersom, je hebt dingen gedaan en gezien, en daar kun/hoef je dus niet meer naar uit te kijken.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:44
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:03 schreef DecoAoreste het volgende:
Je hebt in ieder geval een toepasselijke username gekozen!

Het leven kan soms kut zijn, dus dan moet je jezelf afvragen wat je kan doen om het minder kut te maken. Of om in ieder geval daar een kans op te hebben. Eventueel kan therapie daarbij helpen, heb je dat overwogen?
Therapie werkt of werkt niet vrijwel volledig afhankelijk van de client, ik ben weleens in therapie geweest maar ervoer dat als niet veel meer dan een time-out.
Ik ken geen therapie van zingeving.

Dan zou ik eerder denken dat een verandering in afgifte of heropname van bepaalde neurotransmitters verbetering kan geven, en rommelen met neurotransmitters in de vorm van mdma (en de daarop volgende oxytocine) werkt idd prima,.
Maar dat is geen zingeving maar drugsgebruik.
Maar het zou kunnen dat in mijn neurotransmitters een bepaalde balans mist.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:45
quote:
14s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:11 schreef corehype het volgende:
omdat ik geen watje ben en omdat er 5-jarigen met kanker aan het bidden zijn om te leven
En waarom zou dat mijn leven zin geven?
laforestzaterdag 28 januari 2023 @ 11:48
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:44 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Therapie werkt of werkt niet vrijwel volledig afhankelijk van de client, ik ben weleens in therapie geweest maar ervoer dat als niet veel meer dan een time-out.
Ik ken geen therapie van zingeving.

Dan zou ik eerder denken dat een verandering in afgifte of heropname van bepaalde neurotransmitters verbetering kan geven, en rommelen met neurotransmitters in de vorm van mdma (en de daarop volgende oxytocine) werkt idd prima,.
Maar dat is geen zingeving maar drugsgebruik.
Maar het zou kunnen dat in mijn neurotransmitters een bepaalde balans mist.
Volgens zijn jouw houding en wil het probleem. Daar kun je zelf wat aan doen i.p.v. externe oplossingen afwijzen.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:49
quote:
6s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:12 schreef corehype het volgende:
en als het leven zo saai is neem dan boxlessen en ga in de ring staan
Het levenis grosso modo vooral saai, niet altijd, maar het meeste is sleur en dat is vrijwel onvermijdelijk.

Ik heb echt geen enkele behoefte willekeurige andere mensen voor hun kop te slaan.
Weinig zo achterlijk als vecht"sport".

In Afghanistan is het leven ook minder saai, maar bepaald niet aangenaam.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:52
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:26 schreef Cause-mayhem2 het volgende:
Omdat er meer moois is dan slechte zaken.
Zelfs als alles even kut lijkt te gaan is er dat kleinigheidje die maakt dat ik blij ben dat meegemaakt te hebben. Die me rust, vrede en een fijn gevoel brengt.

Het leven is mooi, maar sons moet je ondanks alles het zien.
Ik vind het hartstikke fijn voor jou dat jij het zo ziet/voelt maar ik vind het vooral saaie sleur.
Niet per se pijnlijk maar net zo min per se interessant.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 11:54
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:48 schreef laforest het volgende:

[..]
Volgens zijn jouw houding en wil het probleem. Daar kun je zelf wat aan doen i.p.v. externe oplossingen afwijzen.
Dat kun je stellen, maar kan ik die wil fundamenteel veranderen?
(Ik neem aan dat mij ontbrak in je zin?)

Hoezo externe oplossingen afwijzen?
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 11:57
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:27 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Reizen is leuk en interessant, maar slechts een fractie v/h leven.
Ik heb soms relaties maar nu niet, en ik ben er nooit actief naar op zoek, het gebeurt of het gebeurt niet.
En een relatie verandert mijn blik op het leven niet fundamenteel.
Overigens ben ik niet geneigd anderen hier mee lastig te vallen, ik zie het als mijn probleem.

Nieuwsgierigheid is wel een drijfveer, ik ben wel benieuwd hoe het uitpakt met die rare mensheid, zeker als ze er in slaagt superieure AI te ontwikkelen.
Ik ben erg benieuwd wat die superieure AI van haar bouwers zal vinden.
Lust voor leven zit niet in de 'hoogtes'.
Tuurlijk is die reis leuk en ga je hard op die verliefdheid.

Maar zo op die hoogtes richten geeft ook diepe dalen.

Je bewust zijn, genieten van die kleine dingen. Dat maakt voor mij het leven echt waardevol.

Het is persoonlijk, maar ik ken een ontzettend simpel moment dat me echt geholpen heeft.
In een tijd dat vanalles mis leek the gaan en ik echt even waarvoor doe ik dit dacht zat ik zo down als maar kon op een bankje tegen de schemer aan.
Een vos kwam op het veld onder me, met jongen. De schoonheid van het stervende licht en dat tafreel maakte dat ik voor het eerst in weken echt adem haalde en rust vond.

En ik dacht aan alles begint met die eerste stap...
Het leven is vol van mooie dingen, ik had enkel dat moment nodig om het weer te zien.

Geen reis naar India nodig ervoor, maar enkel dat moment.
pokkerdepokzaterdag 28 januari 2023 @ 11:58
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:37 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Waar haal je het (absurde) idee vandaan dat langer leven automatisch zal leiden tot willen leven?

Ik zie het eerder andersom, je hebt dingen gedaan en gezien, en daar kun/hoef je dus niet meer naar uit te kijken.
denk je niet gewoon dat je dus iets mist? vrijwel iedereen heeft levensdrang. behalve jij.
dat kun je wel proberen intellectueel rond te breien in je hoofd, maar lijkt me toch dat er dan bij jou specefiek iets mis zit.
dat bedoelde ik dus eigenlijk met mn post. hopelijk is het jongen desinteresse, depressie, of zoiets, en groei je erover heen. als je gaat ontdekken wat het leven voor jou interessant kan maken.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:05
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:57 schreef Cause-mayhem2 het volgende:

[..]
Lust voor leven zit niet in de 'hoogtes'.
Tuurlijk is die reis leuk en ga je hard op die verliefdheid.

Maar zo op die hoogtes richten geeft ook diepe dalen.

Je bewust zijn, genieten van die kleine dingen. Dat maakt voor mij het leven echt waardevol.

Het is persoonlijk, maar ik ken een ontzettend simpel moment dat me echt geholpen heeft.
In een tijd dat vanalles mis leek the gaan en ik echt even waarvoor doe ik dit dacht zat ik zo down als maar kon op een bankje tegen de schemer aan.
Een vos kwam op het veld onder me, met jongen. De schoonheid van het stervende licht en dat tafreel maakte dat ik voor het eerst in weken echt adem haalde en rust vond.

En ik dacht aan alles begint met die eerste stap...
Het leven is vol van mooie dingen, ik had enkel dat moment nodig om het weer te zien.

Geen zieksreis naar India nodig ervoor, maar enkel dat moment.
Ik word niet verliefd, ik heb relaties.(Niet dat ik nooit verliefd ben geweest, maar dat is wel enkel tijdens mijn jeugd geweest.)

Er zijn idd zeker wel mooie momenten en veel mooie plekken op de wereld.
Maar dat verandert er weinig aan dat het grootste gedeelte van het leven sleur is (/ik dat zo ervaar).

Ik ga af en toe hardlopen in het bos, en ik ervaar de natuur idd als veel aangenamer dan de wereld zoals mensen die voor zichzelf maken.

Je hebt absoluut gelijk dat het beter is waardering te zoeken in kleine dingen dan in grootse zaken.
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 12:05
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:52 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik vind het hartstikke fijn voor jou dat jij het zo ziet/voelt maar ik vind het vooral saaie sleur.
Niet per se pijnlijk maar net zo min per se interessant.
Maar wat verwacht je dan van het leven?
Dat je je altijd zo voelt als op de top van een achtbaan?

Dat gaat niet gebeuren en zal ook diepe dalen veroorzaken, want zonder die geeft dat niet dat gevoel.

Is het echt saai of weiger jij te kijken?
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:13
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:58 schreef pokkerdepok het volgende:

[..]
denk je niet gewoon dat je dus iets mist? vrijwel iedereen heeft levensdrang. behalve jij.
dat kun je wel proberen intellectueel rond te breien in je hoofd, maar lijkt me toch dat er dan bij jou specefiek iets mis zit.
dat bedoelde ik dus eigenlijk met mn post. hopelijk is het jongen desinteresse, depressie, of zoiets, en groei je erover heen. als je gaat ontdekken wat het leven voor jou interessant kan maken.
Nou dan zou ik daar ondertussen wel overheen gegroeid moeten zijn.
Ik heb geen klinische depressie, en ik ben uitermate nieuwsgierig naar allerlei zaken.

Maar dat verandert er niets aan dat het grootste gedelte v/h leven sleur en herhaling is.
Overigens is dat tot op zekere hoogte ook noodzakelijk voor het menselijke brein.

Volgens mij zijn wel meer oude mensen die het gevoel hebben klaar te zijn met het leven, zo uniek is dat volgens mij niet.
Ik ben wel iets jonger maar in de kern vind ik het niet heel anders.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:20
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:05 schreef Cause-mayhem2 het volgende:

[..]
Maar wat verwacht je dan van het leven?
Dat je je altijd zo voelt als op de top van een achtbaan?

Dat gaat niet gebeuren en zal ook diepe dalen veroorzaken, want zonder die geeft dat niet dat gevoel.

Is het echt saai of weiger jij te kijken?
Ik voel me enkel als op de top van een achtbaan als ik mdma heb genomen.

Overigens zie of ervaar ik het ook niet als een heel diep dal maar veel meer als het zal wel en ik verwacht eigenlijk gewoon meer van hetzelfde.
Meer van hetzelfde is niet per se heel onaangenaam, maar ook niet bijster interessant.

Je kun stellen dat ik weiger te kijken maar ik vraag me af hoe ik het op die zelfde manier als jij cq de meeste mensen kan zien.
Wellicht is het een biochemische disbalans in mijn brein/emotie.
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 12:24
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:13 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Nou dan zou ik daar ondertussen wel overheen gegroeid moeten zijn.
Ik heb geen klinische depressie, en ik ben uitermate nieuwsgierig naar allerlei zaken.

Maar dat verandert er niets aan dat het grootste gedelte v/h leven sleur en herhaling is.
Overigens is dat tot op zekere hoogte ook noodzakelijk voor het menselijke brein.

Volgens mij zijn wel meer oude mensen die het gevoel hebben klaar te zijn met het leven, zo uniek is dat volgens mij niet.
Ik ben wel iets jonger maar in de kern vind ik het niet heel anders.
Ik heb in mijn leven best veel zaken meegemaakt die geen sleur waren. Ten goede en ten kwade.

Misschien kan ik daarom wel gewoon lekker door kabbelend erg waarderen op zijn tijd.

Oma geeft advies.
Leer gewoon lekker helemaal niets te waarderen. Stop met dat de hele tijd moet er iets.
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 12:28
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:20 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik voel me enkel als op de top van een achtbaan als ik mdma heb genomen.

Overigens zie of ervaar ik het ook niet als een heel diep dal maar veel meer als het zal wel en ik verwacht eigenlijk gewoon meer van hetzelfde.
Meer van hetzelfde is niet per se heel onaangenaam, maar ook niet bijster interessant.

Je kun stellen dat ik weiger te kijken maar ik vraag me af hoe ik het op die zelfde manier als jij cq de meeste mensen kan zien.
Wellicht is het een biochemische disbalans in mijn brein/emotie.
Mdma ken ik.
Weet je ook wat het doet? Heel grofweg leegt het je serotonine. Waardoor daarna dat weer aan moet vullen en in de tussentijd je je gewoonweg wat minder voelt.

Je daar bewust van zijn kan al helpen (bij normaal gebruik ipv misbruik).
Azula2.0zaterdag 28 januari 2023 @ 12:30
Omdat er een kind uit m’n doos is gekomen. Ben 32 en heb het inmiddels wel gezien hier. De mensheid is wreed en bizar. En alles is saai ook gewoon geworden. Je maakt drie keer hetzelfde mee alleen ben je steeds een stukje ouder en zie en ervaar je het op een andere wijze, maar nog steeds saai. Niets is nieuw meer.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:32
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:24 schreef Cause-mayhem2 het volgende:

[..]
Ik heb in mijn leven best veel zaken meegemaakt die geen sleur waren. Ten goede en ten kwade.

Misschien kan ik daarom wel gewoon lekker door kabbelend erg waarderen op zijn tijd.

Oma geeft advies.
Leer gewoon lekker helemaal niets te waarderen. Stop met dat de hele tijd moet er iets.
Met dat laatste heb je misschien een punt, maar dat moet ik eerst eens laten bezinken.
Maar dat is teglijkertijd ook een beetje de kern dat het voor mij voelt alsof het leven moet en dat ik het soort van moet waarderen.

Ik betwijfel ten zeerste of je ouder bent dan ik, mijn oma kun je onmogelijk zijn, en mijn ouders zijn ook al best lang dood.

Alhoewel die niet heel oud zijn geworden en mijn jeugd idd wel wat soort van hechtingsstoornis/problematiek heeft gekend cq opgeleverd.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tanatos op 28-01-2023 12:51:51 ]
Cause-mayhem2zaterdag 28 januari 2023 @ 12:34
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:32 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Met dat laatste heb je misschein een punt, maar dat moet ik eerst eens laten bezinken.
Maar dat is teglijkertijd ook een beetje de kern dat het voor mij voelt alsof het leven moet en dat ik het soort van moet waarderen.

Ik betwijfel ten zeerste of je ouder bent dan ik, mijn oma kun je onmogelijk zijn, en mijn ouders zijn ook al best lang dood.

Alhoewel die niet heel oud zijn geworden en mijn jeugd idd wel wat soort van hechtingsstoornis/problematiek heeft gekend cq opgeleverd.
Ben 45...

En ken de 'down' na mdma en andere drugs wel. Ben geen new age alles is perfect persoon.
Farenjizaterdag 28 januari 2023 @ 12:34
Het leven heeft vooral zin doordat het eindig is. Doordat je zeker weet dat je vroeg of laat doodgaat kun je maar beter doorleven, want doodgaan kan altijd nog en de dood komt gegarandeerd vanzelf. Ik vind de eindigheid van het leven een uiterst geruststellende gedachte, iets wat me op de been houdt zelfs. Doordat je een beperkte tijd kan blijven leven zul je ook keuzes moeten maken: wat doe je wel en wat niet; wat is wel en niet belangrijk. Die keuzes geven het leven zin. Als je oneindig de tijd hebt kun je alles oneindig tot "morgen" uitstellen en lijkt er helemaal geen reden meer om uberhaupt uit je bed te komen of iets te doen.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:49
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:28 schreef Cause-mayhem2 het volgende:

[..]
Mdma ken ik.
Weet je ook wat het doet? Heel grofweg leegt het je serotonine. Waardoor daarna dat weer aan moet vullen en in de tussentijd je je gewoonweg wat minder voelt.

Je daar bewust van zijn kan al helpen (bij normaal gebruik ipv misbruik).
MDMA zorgt voor sterk verhoogde afgifte van serotonine en blokkering van heropname en heeft ook effect op dopamine.
Ik heb jarenlang stevig gerookt, en ik kwam er pas vrij recent achter dat nicotine rommelt met je dopaminebalans, voor mij reden om te stoppen met roken, dat is nu bijna 3 maanden maar nog wel 3 weken met een e-sigaret met nicotine.
Die dopaminebalans zou ongeveer 3 maanden nodig hebben om te herstellen, dus over een maand zou de verstoring van die dopaminebalans ongeveer hersteld moeten zijn.

Ik gebruik overigens ongeveer 1 a 2 keer per jaar MDMA, volgens mij is dat niet problematisch.

Ik sluit niet uit dat een beter functionerend beloningssysteem van dopamine mij emotioneel beter kan doen voelen.
Maar dopamine doet nogal veel, en niet enkel in het brein, nogal gecompliceerd.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:51
quote:
1s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:30 schreef Azula2.0 het volgende:
Omdat er een kind uit m’n doos is gekomen. Ben 32 en heb het inmiddels wel gezien hier. De mensheid is wreed en bizar. En alles is saai ook gewoon geworden. Je maakt drie keer hetzelfde mee alleen ben je steeds een stukje ouder en zie en ervaar je het op een andere wijze, maar nog steeds saai. Niets is nieuw meer.
Als je een kind hebt ben je verplicht er voor je kind te zijn.
Ik heb geen kinderen, en ik wil ze ook absoluut niet.
Gedeeltelijk vanwege mijn eigen jeugd.
Marsenalzaterdag 28 januari 2023 @ 12:53
Het leven is ook niet voor iedereen, denk ik.
Azula2.0zaterdag 28 januari 2023 @ 12:53
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:51 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Als je een kind hebt ben je verplicht er voor je kind te zijn.
Ik heb geen kinderen, en ik wil ze ook absoluut niet.
Gedeeltelijk vanwege mijn eigen jeugd.
Begrijpelijk. Spijt heb ik niet want ik vind het leven zelf wel een mooi iets om mee te mogen maken, maar zonder kind was de kans dat ik het had opgegeven wel een stuk aannemelijker.

Al die druk en politiek gezeik wat op onze schouders komt :r
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:54
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:34 schreef Cause-mayhem2 het volgende:

[..]
Ben 45...

En ken de 'down' na mdma en andere drugs wel. Ben geen new age alles is perfect persoon.
En ik ben ouder dus idd zeker geen oma geeft advies.

Ik heb eigenlijk nooit echt een down na MDMA ervaren.

Dat gevoel heb ik ook helemaal niet bij je hoor.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 12:59
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:34 schreef Farenji het volgende:
Het leven heeft vooral zin doordat het eindig is. Doordat je zeker weet dat je vroeg of laat doodgaat kun je maar beter doorleven, want doodgaan kan altijd nog en de dood komt gegarandeerd vanzelf. Ik vind de eindigheid van het leven een uiterst geruststellende gedachte, iets wat me op de been houdt zelfs. Doordat je een beperkte tijd kan blijven leven zul je ook keuzes moeten maken: wat doe je wel en wat niet; wat is wel en niet belangrijk. Die keuzes geven het leven zin. Als je oneindig de tijd hebt kun je alles oneindig tot "morgen" uitstellen en lijkt er helemaal geen reden meer om uberhaupt uit je bed te komen of iets te doen.
Ik ben idd helemaal met je eens dat sterfelijkheid een zegen is, en ik snap dan ook helemaal niets van gelovigen die hopen op eeuwig leven.
Dat is voor mij zo ongeveer de grootste nachtmerrie die ik me in kan denken.

Zingeving is iets wat als zinnig voor/door mensen/mensheid wordt gezien/ervaren.
Zingeving buiten de context van menselijkheid zie ik absoluut niet.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:03
quote:
1s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:53 schreef Azula2.0 het volgende:

[..]
Begrijpelijk. Spijt heb ik niet want ik vind het leven zelf wel een mooi iets om mee te mogen maken, maar zonder kind was de kans dat ik het had opgegeven wel een stuk aannemelijker.

Al die druk en politiek gezeik wat op onze schouders komt :r
Ja, ik ben daarin wellicht wat onredelijk, maar als je kinderen hebt dan heb je wat mij betreft de plicht er te zijn voor die kinderen.
Een verplichting die ik voor mijn gevoel niet waar zou kunnen maken.
Mijn vader was een vrij waardeloze vader, en mijn verwachtingspatroon voor mezelf is/was niet heel erg anders.
En daarnaast natuurlijk die soort van onwil om te leven, weinig zin om dat door te geven.

[ Bericht 4% gewijzigd door Tanatos op 28-01-2023 13:08:13 ]
Sorellazaterdag 28 januari 2023 @ 13:04
Het is dat ik een man, zoon en moeder heb maar voor mij hoeft het eigenlijk niet meer en dan niet eens vanwege alle rotzooi wat nu aan de gang is zoals: oorlog, regering, prijsverhoging na prijsverhoging, de sleur, etc. wat ook niet echt meewerkt om het leven leuk te vinden, maar ook vanwege de lichamelijke ongemakken waarvan ik zeg als ik dit nog 30 jaar moet vol houden dan hoeft het voor mij niet meer dan kap ik er liever vandaag nog mee.
Je doet het niet omdat je nog mensen om je heen hebt waar je van houdt maar anders.
Azula2.0zaterdag 28 januari 2023 @ 13:09
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:03 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ja, ik ben daarin wellicht wat onredelijk, maar als je kinderen hebt dan heb je wat mij betreft de plicht er te zijn voor die kinderen.
Een verplichting die ik voor mijn gevoel niet waar zou kunnen maken.
Mijn vader was een vrij waardeloze vader, en mijn verwachtingspatroon voor mezelf is/was niet heel erg anders.
Mijn moeder heeft ons in de steek gelaten begin puberteit en vaders deed ook niet wat hij zou moeten.

Ik vind mezelf wel een goede moeder. Niet perfect, maar mijn kind is gelukkig, gevoed, verzorgd, kan zich goed uiten, er wordt naar zijn gevoelens geluisterd en er wordt daarna ook actief iets mee gedaan.

Eigenlijk is mijn canvas van wat moederschap in zou moeten houden blanco en dat is in geval van mijn eigen moeder wel een zegen. Als ik dat als voorbeeld had moeten hebben, zou ik een stuk slechter af zijn. Ik zou dan binnen haar stramien en naar haar voorbeeld gaan moederen. Was niet al te best. Ik mag het nu zelf invullen. _O_
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:13
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:04 schreef Sorella het volgende:
Het is dat ik een man, zoon en moeder heb maar voor mij hoeft het eigenlijk niet meer en dan niet eens vanwege alle rotzooi wat nu aan de gang is zoals: oorlog, regering, prijsverhoging na prijsverhoging, de sleur, etc. wat ook niet echt meewerkt om het leven leuk te vinden, maar ook vanwege de lichamelijke ongemakken waarvan ik zeg als ik dit nog 30 jaar moet vol houden dan hoeft het voor mij niet meer dan kap ik er liever vandaag nog mee.
Je doet het niet omdat je nog mensen om je heen hebt waar je van houdt maar anders.
Je hebt idd een soort van sociaal contract met die directe familie en daardoor ben je soort van met handen en voeten gebonden, zeker aan een kind.
Mijn moeder is overleden toen ik 13 was, en de combitie daarvan met een vader die zichzelf enkel als kostwinner zag heeft mij ook wel gevormd.

Ik heb het geluk geen lichamelijke klachten te hebben, sterkte daar mee en dat vind ik heel vervelend voor je.
Bij mij is het soort van een zieke geest in een gezond lichaam.
Waarbij ik wel regelmatig sport om dat zo te houden, geen idee wat mijn brein doet/zal doen als ik dat niet doe.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tanatos op 28-01-2023 13:33:31 ]
Tijnzaterdag 28 januari 2023 @ 13:16
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:59 schreef Tanatos het volgende:

[..]

Zingeving is iets wat als zinnig voor/door mensen/mensheid wordt gezien/ervaren.
Zingeving buiten de context van menselijkheid zie ik absoluut niet.
Maar dat is toch ook prima? Je bent nou eenmaal een mens en je leeft nou eenmaal. Dat is een gegeven en daar moet je het mee doen. Alles daarbuiten is helemaal niet relevant.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:16
quote:
1s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:09 schreef Azula2.0 het volgende:

[..]
Mijn moeder heeft ons in de steek gelaten begin puberteit en vaders deed ook niet wat hij zou moeten.

Ik vind mezelf wel een goede moeder. Niet perfect, maar mijn kind is gelukkig, gevoed, verzorgd, kan zich goed uiten, er wordt naar zijn gevoelens geluisterd en er wordt daarna ook actief iets mee gedaan.

Eigenlijk is mijn canvas van wat moederschap in zou moeten houden blanco en dat is in geval van mijn eigen moeder wel een zegen. Als ik dat als voorbeeld had moeten hebben, zou ik een stuk slechter af zijn. Ik zou dan binnen haar stramien en naar haar voorbeeld gaan moederen. Was niet al te best. Ik mag het nu zelf invullen. _O_
Dat is heel vervelend, ik weet hoe onaangenaam het is geen moeder te hebben, en mijn vader was ook geen getalenteerd ouder, die dacht dat geld genoeg was.

In mijn optiek is verreweg het belangrijkste aandacht en tijd aan je kind besteden.
Geld is maar heel beperkt belangrijk.

Als jij genoeg tijd en aandacht geeft aan je kind dan doe je het naar mijn idee goed, vergeet ook niet af en toe een knuffel voor de oxytocine.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:32
quote:
14s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:16 schreef Tijn het volgende:

[..]
Maar dat is toch ook prima? Je bent nou eenmaal een mens en je leeft nou eenmaal. Dat is een gegeven en daar moet je het mee doen. Alles daarbuiten is helemaal niet relevant.
Ja dat klopt, maar ik neig ernaar dat pseudorationeel te willen benaderen, en dat resulteert in onttovering en een afgrond die in me terugstaart.
Wat natuurlijk uiterst emotioneel is (daarmee bedoel ik het gedrag, niet de ervaring).
ZarBzaterdag 28 januari 2023 @ 13:38
Het leven is ook maar het leven. Je word geboren (waar je niet om vraagt) en je gaat dood (waar je in de meeste gevallen ook niet om vraagt). In de tussentijd ben je er en heb je nog best wel wat invloed in hoe leuk/waardig/draaglijk je dat voor jezelf maakt. Je hoeft het leven niet op te hemelen, want dat slaat helemaal nergens op. Van oorsprong is dat ook niet eens de bedoeling geweest. Elk diersoort wil óverleven dus daarom worden we geboren. Van nature is het dus eigenlijl alleen maar de bedoeling om te overleven. De invulling van het leven maakt niet zoveel uit. Dus laat je sowieso niet gek maken door opzoek te gaan naar de zin van het leven, of hoe het geweldig te maken etc etc. Want hoe meer je je fixeert op dat vraagstuk, hoe zwaarmoediger het allemaal wordt.
spierbalzaterdag 28 januari 2023 @ 13:42
Als je in een sleur zit pak je het leven verkeerd aan.

Veel mensen zullen in de sleur raken als ze niets kunnen of durven, hierdoor zal het inkomen laag blijven en is er weinig te ondernemen.

Dan zal er gezegd worden we moeten alleen werken blablabla. Hoeft niet, maar wss wil je een bepaalde comfort en dat zal betaald moet worden.

In deze tijd heb je het echt aan jezelf te danken als je leven mislukt(op gezondheids afspecten).

Alles zou je kunnen leren waar je kennis voor nodig hebt tegenwoordig via het internet:

- Hydrauliek en pneumatiek
- Programmeren ( Apps, Website, backend)
- Naaien
- Lassen
- Auto onderhoud

Noem maar op de lijst zou in principe oneindig zijn.

Eigenlijk is het best knap als je het laat gebeuren dat je leven doelloos is.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:42
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:38 schreef ZarB het volgende:
Het leven is ook maar het leven. Je word geboren (waar je niet om vraagt) en je gaat dood (waar je in de meeste gevallen ook niet om vraagt). In de tussentijd ben je er en heb je nog best wel wat invloed in hoe leuk/waardig/draaglijk je dat voor jezelf maakt. Je hoeft het leven niet op te hemelen, want dat slaat helemaal nergens op. Van oorsprong is dat ook niet eens de bedoeling geweest. Elk diersoort wil óverleven dus daarom worden we geboren. Van nature is het dus eigenlijl alleen maar de bedoeling om te overleven. De invulling van het leven maakt niet zoveel uit. Dus laat je sowieso niet gek maken door opzoek te gaan naar de zin van het leven, of hoe het geweldig te maken etc etc. Want hoe meer je je fixeert op dat vraagstuk, hoe zwaarmoediger het allemaal wordt.
Ja precies, ons brein is geëvolueerd om te overleven, niet om gelukkig te zijn of het leven daadwerkelijk te kunnen waarderen.
ZarBzaterdag 28 januari 2023 @ 13:43
Er is trouwens best een grote groep mensen die niet suicidaal is, maar ook niet per se zin of reden heeft om verder te leven. Maar die dus niet per se dood willen. Daar wordt vaak niet over gepraat want dat is natuurlijk voor veel mensen een heel vreemd grijs gebied. Wat mij betreft zou er best wel wat meer ruimte mogen komen om te praten over die levensinstelling. Nu is het vaak, zeker als die mensen in zorg komen, dat ze ervan overtuigd moeten worden om te blijven leven etc etc etc. Dat zie ik in mijn organisatie wel veel gebeuren
Met name vrouwelijke hulpverleners die alles uit de kast trekken om die mensen te laten zoeken naar lichtpuntjes en positieve dingen. Met het gevolg dat ze nog verder wegzakken. Gelukkig gaan we er nu steeds meer naartoe dat we een chronische niet-per-se-willen-leven wens (ik noem t maar zo, officieel noemen ze het chronische suicidaliteit) erkennen en dat het wel hand in hand kan gaan met en enigszins draaglijk leven. Wat dan goed genoeg is voor die mensen.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:46
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:42 schreef spierbal het volgende:
Als je in een sleur zit pak je het leven verkeerd aan.

Veel mensen zullen in de sleur raken als ze niets kunnen of durven, hierdoor zal het inkomen laag blijven en is er weinig te ondernemen.

Dan zal er gezegd worden we moeten alleen werken blablabla. Hoeft niet, maar wss wil je een bepaalde comfort en dat zal betaald moet worden.

In deze tijd heb je het echt aan jezelf te danken als je leven mislukt(op gezondheids afspecten).

Alles zou je kunnen leren waar je kennis voor nodig hebt tegenwoordig via het internet:

- Hydrauliek en pneumatiek
- Programmeren ( Apps, Website, backend)
- Naaien
- Lassen
- Auto onderhoud

Noem maar op de lijst zou in principe oneindig zijn.

Eigenlijk is het best knap als je het laat gebeuren dat je leven doelloos is.
Het klopt dat je doelen kunt stellen, maar het slaat nergens op om te doen alsof het leven daardoor obectief zinvol wordt of is.

Het idee van een gelukt leven vind ik nogal onzin.
Het enige wat je gelukt zou kunnen noemen is als jouw leven nuttig was voor voor veel andere mensen, wat het tegelijkertijd voor veel andere dieren/natuur helemaal niet zo gelukt maakt.
Lao-Zizaterdag 28 januari 2023 @ 13:48
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is. En net als bij een doodlopende weg is de oplossing: omkeren en terugkeren naar een punt waar je andere wegen in kan slaan en daarin een juiste keuze maakt.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 13:56
quote:
1s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:43 schreef ZarB het volgende:
Er is trouwens best een grote groep mensen die niet suicidaal is, maar ook niet per se zin of reden heeft om verder te leven. Maar die dus niet per se dood willen. Daar wordt vaak niet over gepraat want dat is natuurlijk voor veel mensen een heel vreemd grijs gebied. Wat mij betreft zou er best wel wat meer ruimte mogen komen om te praten over die levensinstelling. Nu is het vaak, zeker als die mensen in zorg komen, dat ze ervan overtuigd moeten worden om te blijven leven etc etc etc. Dat zie ik in mijn organisatie wel veel gebeuren
Met name vrouwelijke hulpverleners die alles uit de kast trekken om die mensen te laten zoeken naar lichtpuntjes en positieve dingen. Met het gevolg dat ze nog verder wegzakken. Gelukkig gaan we er nu steeds meer naartoe dat we een chronische niet-per-se-willen-leven wens (ik noem t maar zo, officieel noemen ze het chronische suicidaliteit) erkennen en dat het wel hand in hand kan gaan met en enigszins draaglijk leven. Wat dan goed genoeg is voor die mensen.
Ja, dat is inderdaad de discussie die ik wil voeren.
Het is ook een discussie die ik niet IRL wil voeren vanwege de reactie van mensen die je dan gaan willen helpen of zich zorgen maken.

Ik zoek geen hulp of medelijden, ik vind het leven gewoon niet bijster interessant.
Het meeste heb ik wel gezien/gedaan, en ik heb sowieso van nature al niet erg veel levenswens.

Wel vraag ik me af in welke mate dat gevoel/die houding valt te veranderen maar ik heb daarbij helemaal niet het idee of uitgangspunt dat dat wel zal kunnen.
Ons brein is gericht op overleven, niet per se op dat daadwerkelijk aangenaam te vinden.
laforestzaterdag 28 januari 2023 @ 14:00
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:48 schreef Lao-Zi het volgende:
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is. En net als bij een doodlopende weg is de oplossing: omkeren en terugkeren naar een punt waar je andere wegen in kan slaan en daarin een juiste keuze maakt.
Ik ben agnost en zit hier helemaal niet mee.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 14:03
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:48 schreef Lao-Zi het volgende:
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is. En net als bij een doodlopende weg is de oplossing: omkeren en terugkeren naar een punt waar je andere wegen in kan slaan en daarin een juiste keuze maakt.
Waar doel je op?
Het idee dat religie zingeving biedt is wat mij betreft volstrekte onzin.
Ik ben een agnost maar tov de grootheidswaanzin v/d monotheïstische religies een atheïst.

Met het begrip tao kan ik helemaal niets.
pokkerdepokzaterdag 28 januari 2023 @ 14:03
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 12:13 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Nou dan zou ik daar ondertussen wel overheen gegroeid moeten zijn.
Ik heb geen klinische depressie, en ik ben uitermate nieuwsgierig naar allerlei zaken.

Maar dat verandert er niets aan dat het grootste gedelte v/h leven sleur en herhaling is.
Overigens is dat tot op zekere hoogte ook noodzakelijk voor het menselijke brein.

Volgens mij zijn wel meer oude mensen die het gevoel hebben klaar te zijn met het leven, zo uniek is dat volgens mij niet.
Ik ben wel iets jonger maar in de kern vind ik het niet heel anders.
ja oude mensen zat ja. maar die leven met verlies, pijn, kwijtraken van van alles, geen toekomst meer zien

niet om te blijven zeggen dat je te jong bent, maar vroeger haatte ik ook sleur. nu ben ik 52 en vind ik het heerlijk. maar dan wel sleur zoals ik het wil, dus rustig mn eigen dingetjes doen. liefst elke dag zo. heel iets anders dan elke dag vervelende sleur, of saaie sleur.

maar geod, het kan best hoor, dat dingen je gewoon weinig boeien. dat je dus nooit echt het gevoel krijgt dat leven leuk is. maar hje hersenen zijn toch gewoon chemische fabriekjes. wel eens een xtc pil gedaan, of mdma?
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 14:08
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:03 schreef pokkerdepok het volgende:

[..]
ja oude mensen zat ja. maar die leven met verlies, pijn, kwijtraken van van alles, geen toekomst meer zien

niet om te blijven zeggen dat je te jong bent, maar vroeger haatte ik ook sleur. nu ben ik 52 en vind ik het heerlijk. maar dan wel sleur zoals ik het wil, dus rustig mn eigen dingetjes doen. liefst elke dag zo. heel iets anders dan elke dag vervelende sleur, of saaie sleur.

maar geod, het kan best hoor, dat dingen je gewoon weinig boeien. dat je dus nooit echt het gevoel krijgt dat leven leuk is. maar hje hersenen zijn toch gewoon chemische fabriekjes. wel eens een xtc pil gedaan, of mdma?
Ik neem ca 2 keer per jaar MDMA, en in die euforie voelt het leven uiteraard wel als zinvol aan.
Maar goed, dat heeft maar erg beperkt nut natuurlijk.

Maar ik sluit zeker niet uit dat ik wellicht een bepaalde balans mis qua neurotransmitters.
Ik heb wat betreft psychofarmaca enkel ervaring met recreatieve drugs.
ZarBzaterdag 28 januari 2023 @ 14:14
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:56 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ja, dat is inderdaad de discussie die ik wil voeren.
Het is ook een discussie die ik niet IRL wil voeren vanwege de reactie van mensen die je dan gaan willen helpen of zich zorgen maken.

Ik zoek geen hulp of medelijden, ik vind het leven gewoon niet bijster interessant.
Het meeste heb ik wel gezien/gedaan, en ik heb sowieso van nature al niet erg veel levenswens.

Wel vraag ik me af in welke mate dat gevoel/die houding valt te veranderen maar ik heb daarbij helemaal niet het idee of uitgangspunt dat dat wel zal kunnen.
Ons brein is gericht op overleven, niet per se op dat daadwerkelijk aangenaam te vinden.
Wil je het veranderen of wil je meer begrip of erkenning? Als je er echt veel last van hebt, als in: het belemmert je dagelijks functioneren zou je er wat aan kunnen veranderen. Je kunt het ook leren verdragen. Klinkt zwaar, maar vaak is dat een prima optie. Of je het in je eentje kunt veranderen/verdragen weet ik niet. Als je het met iemand wilt doen zou je eens kunnen kijken naar ACT (acceptance and commitment therapy). Heb je trouwens ook boeken van, is misschien laagdrempeliger.
pokkerdepokzaterdag 28 januari 2023 @ 14:33
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:08 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik neem ca 2 keer per jaar MDMA, en in die euforie voelt het leven uiteraard wel als zinvol aan.
Maar goed, dat heeft maar erg beperkt nut natuurlijk.

Maar ik sluit zeker niet uit dat ik wellicht een bepaalde balans mis qua neurotransmitters.
Ik heb wat betreft psychofarmaca enkel ervaring met recreatieve drugs.
geen nut. maar laat wel zien dat als je meer serotonine hebt in je hersenen, het ineens wel leuk is. dat kan dus het verschil maklen, puur stofjes in je hersenen.
antidepressiva zou ik niet aanraden, tenzij je het echt niet meer weet.
google voeding die serotonine bevorderd, en koop wat l-triptofaan/magnesium bij de kruidvat.
ook sporten helpt veel, maar dan weer voor dopamine.
Lao-Zizaterdag 28 januari 2023 @ 14:43
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:00 schreef laforest het volgende:

[..]
Ik ben agnost en zit hier helemaal niet mee.
Ik zeg ook niet dat alle atheïsten/agnosten daarmee zitten (alhoewel vroeg of laat loopt men er toch wel tegen aan), maar dat het vooral mensen met die overtuiging zijn die met dit soort vragen zitten.
Lao-Zizaterdag 28 januari 2023 @ 14:44
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:03 schreef Tanatos het volgende:
Het idee dat religie zingeving biedt is wat mij betreft volstrekte onzin.
Hoe weet je dat als agnost/atheïst? Voor de overgrote meerderheid van de mensen op aarde die wel geloven/spiritueel bezig zijn biedt het wel zingeving en komen over het algemeen niet met dit soort vragen. Ik vind het wel opvallend dat zodra mensen niet geloven het doel van het leven daarmee opeens wegvalt. Dat is toch wel een grote hint die het leven je geeft.
corehypezaterdag 28 januari 2023 @ 14:48
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:45 schreef Tanatos het volgende:

[..]
En waarom zou dat mijn leven zin geven?
Het veranderd in ieder geval je houding.

Depressie is een luxe die ze in half Afrika niet hebben want overleven.
Libertarischzaterdag 28 januari 2023 @ 14:59
Omdat het leven zo heerlijk is. Mmm lekker lekker
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:14
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:14 schreef ZarB het volgende:

[..]
Wil je het veranderen of wil je meer begrip of erkenning? Als je er echt veel last van hebt, als in: het belemmert je dagelijks functioneren zou je er wat aan kunnen veranderen. Je kunt het ook leren verdragen. Klinkt zwaar, maar vaak is dat een prima optie. Of je het in je eentje kunt veranderen/verdragen weet ik niet. Als je het met iemand wilt doen zou je eens kunnen kijken naar ACT (acceptance and commitment therapy). Heb je trouwens ook boeken van, is misschien laagdrempeliger.
Ik zoek niet zozeer begrip of erkenning, het is meer een soort van kijken hoe uniek/afwijkend dit is, en of er dingen zijn die ik kan proberen om meer zin in het leven te krijgen.
Het belemmert me niet in mijn dagelijkse functioneren, het is meer een soort van weltschmerz die ietwat knaagt, een soort van melancholieke ondertoon of zo.
Ik heb dit ook al vrijwel heel mijn leven, maar wel in wisselende mate.

Dank je voor de tip van ACT, ik begin met boeken, want zo zit ik in elkaar.
Toevallig nog tips qua boeken?
Steven Hayes, Russ Harris?
spierbalzaterdag 28 januari 2023 @ 15:18
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:46 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Het klopt dat je doelen kunt stellen, maar het slaat nergens op om te doen alsof het leven daardoor obectief zinvol wordt of is.

Het idee van een gelukt leven vind ik nogal onzin.
Het enige wat je gelukt zou kunnen noemen is als jouw leven nuttig was voor voor veel andere mensen, wat het tegelijkertijd voor veel andere dieren/natuur helemaal niet zo gelukt maakt.
Wat is de definitie van een gelukt leven?

Het gaat erom of je plezier hebt in het leven.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:19
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:33 schreef pokkerdepok het volgende:

[..]
geen nut. maar laat wel zien dat als je meer serotonine hebt in je hersenen, het ineens wel leuk is. dat kan dus het verschil maklen, puur stofjes in je hersenen.
antidepressiva zou ik niet aanraden, tenzij je het echt niet meer weet.
google voeding die serotonine bevorderd, en koop wat l-triptofaan/magnesium bij de kruidvat.
ook sporten helpt veel, maar dan weer voor dopamine.
Ja dat klopt, en dat is ook idd zeker wel iets waar ik over nadenk.
Tegenover antidepressiva sta ik afhoudend, we hebben wat dat betreft eigenlijk vooralsnog enkel de botte bijl die weinig precies valt toe te passen.
Prima voor een klinische depressie, maar in mijn geval lijkt het me overkill.

Ik sport regelmatig en ik ben ook vanwege de dopamine gestopt met roken.
Ik zal eens kijken naar je supplemententips, dank daarvoor.
Watuntrikzaterdag 28 januari 2023 @ 15:29
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?
Logica is redeneerkunst. Iets is logisch volgens een bepaalde leer... Leven als fenomeen is geen van alle en daar is dus niets logisch aan. :)

quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden,
Die irritante reflexen, is wetenschappelijk logisch te beredeneren, voor de meerderheid geldt:
quote:
Angst is een emotie veroorzaakt door een waargenomen of vermeende bedreiging en leidt tot vermijding of ontwijking van de oorzaak. Angst wordt beschouwd als een basaal overlevingsmechanisme, als reactie op een specifieke prikkel, zoals pijn of dreiging van gevaar. Dit laatste kan, bij een confrontatie met die prikkel of juist een ontwijking daarvan, een vecht-of-vluchtreactie tot gevolg hebben. Bij extreme angst kan verstarring en desoriëntatie optreden.
De wil om te leven is dus instinctief gevaar ontwijken... Althans dat is wat jezelf in dit geval al aangeeft, de angst voor de daad weegt zwaarder dan de twijfel over het leven. Je bent dus eigenlijk liever zielig dan dood en dat is heel natuurlijk.

De mens zelf is niet logisch, want dan zou niemand met de wil om te leven in een killer koekblik stappen en met 120kmh over de autoweg elkaar achterna jagen of in een vliegtuig zonder de broek vol te schijten en peentjes te zweten. Ondanks de nodige er jaarlijks dood bij neerkwakken wanen we ons alsnog veilig.

Dus logisch is, leven heeft niets met bewust willen te maken, je leeft of je leeft niet... De rest is perseptie en daarin kun je je goed of slecht voelen.

quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.
Ok!? Dan hoef ik hier met deze hopeloze dooddoener verder ook geen energie te verspillen.

Succes! ^O^
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:29
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:44 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Hoe weet je dat als agnost/atheïst? Voor de overgrote meerderheid van de mensen op aarde die wel geloven/spiritueel bezig zijn biedt het wel zingeving en komen over het algemeen niet met dit soort vragen. Ik vind het wel opvallend dat zodra mensen niet geloven het doel van het leven daarmee opeens wegvalt. Dat is toch wel een grote hint die het leven je geeft.
Het is prima mogelijk spiritueel te zijn cq spitituele ervaringen te hebben zonder gelovig te zijn.
Ik weet niet op welke religie je doelt maar het concept van leven na de dood en al helemaal onsterfelijkheid zijnn voor mij een volstrekte nachtmerrie.

Het leven heeft geen daadwerkelijk doel of zin, het idee dat het leven een doel zou hebben is idd een religieus concept.
Helemaal best als mensen dat fijn vinden, maar voor mij is het echt volstrekt onaantrekkelijk.

Ik mis overigens over welke religie je het hebt, want het boeddhisme en hindoeïsme zijn natuurlijk totaal anders dan de monotheïstische religies, en de opvatting van wat er gebeurt als de verlichting wordt bereikt kun je zien als dat dan juist het zijn wordt beëindigt.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:30
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:48 schreef corehype het volgende:

[..]
Het veranderd in ieder geval je houding.

Depressie is een luxe die ze in half Afrika niet hebben want overleven.
Ja dat klopt, het is absoluut een luxe probleem.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:33
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:59 schreef Libertarisch het volgende:
Omdat het leven zo heerlijk is. Mmm lekker lekker
Het is fijn voor jou dat je dat zo ervaart, maar dat is natuurlijk nogal subjectief.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:38
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 15:18 schreef spierbal het volgende:

[..]
Wat is de definitie van een gelukt leven?

Het gaat erom of je plezier hebt in het leven.
Dat laatste ben ik met je eens, het eerste vind ik volstrekt onbelangrijk.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 15:48
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 15:29 schreef Watuntrik het volgende:

[..]
Logica is redeneerkunst. Iets is logisch volgens een bepaalde leer... Leven als fenomeen is geen van alle en daar is dus niets logisch aan. :)
[..]
Die irritante reflexen, is wetenschappelijk logisch te beredeneren, voor de meerderheid geldt:
[..]
De wil om te leven is dus instinctief gevaar ontwijken... Althans dat is wat jezelf in dit geval al aangeeft, de angst voor de daad weegt zwaarder dan de twijfel over het leven. Je bent dus eigenlijk liever zielig dan dood en dat is heel natuurlijk.

De mens zelf is niet logisch, want dan zou niemand met de wil om te leven in een killer koekblik stappen en met 120kmh over de autoweg elkaar achterna jagen of in een vliegtuig zonder de broek vol te schijten en peentjes te zweten. Ondanks de nodige er jaarlijks dood bij neerkwakken wanen we ons alsnog veilig.

Dus logisch is, leven heeft niets met bewust willen te maken, je leeft of je leeft niet... De rest is perseptie en daarin kun je je goed of slecht voelen.
[..]
Ok!? Dan hoef ik hier met deze hopeloze dooddoener verder ook geen energie te verspillen.

Succes! ^O^
Waar ik op doel is de houding die mensen nogal een hebben dat je zogenaamd dankbaar zou moeten zijn voor het leven.
Het leven is mij overkomen, en ik voel me daar niet dankbaar voor, als ik het cadeau had kunnen weigeren dan had ik dat gedaan.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tanatos op 28-01-2023 16:31:52 ]
CharlesKinbotezaterdag 28 januari 2023 @ 16:01
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 15:29 schreef Tanatos het volgende:
Ik mis overigens over welke religie je het hebt, want het boeddhisme en hindoeïsme zijn natuurlijk totaal anders dan de monotheïstische religies, en de opvatting van wat er gebeurt als de verlichting wordt bereikt kun je zien als dat dan juist het zijn wordt beëindigt.
Waarom doe je het niet op zijn Schopenhauers dan? "Dood" in leven bereiken, het Niets actualiseren. Nirvana, rangtong, sunyata.
rosita1zaterdag 28 januari 2023 @ 16:05
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Het leven is ook waanzin. Eens. Opgelegde waanzin wat je moet uitzitten. Waar je jezelf moet wapenen tegen tegenslagen. Waar sommige liefde, niet wederkerig blijkt te zijn. Centen omkeren, huisraad verslepen, taarten bakken. Schaatsen met botte ijzers. Katers die erger worden naar mate je ouder wordt vergezeld met ouderdoms pijntjes en kwaaltjes. Dan nog niet te spreken over de kat die ondertussen een vogel verscheurt in de binnentuin. Hoe goddelijk is het bestaan? Diegene die op te jonge leeftijd een sterfelijke ziekte krijgt. De oorlog. De mensheid. Het gedraas. De wekker die elke dag weer smeekt om een nieuwe dag te beginnen. Verstopte gootstenen, volgepoepte luiers, kliko's die meuren, en de thuisbezorgd bezorger die te laat is.

Tip: Stel een doel. Wat wil je graag. Maak dit doel waar. Als je het wilt, lukt het. In de tussentijd: klaag minder, leef in het 'nu', daarmee bedoel ik 'geniet'. Maak je minder druk, neem tijd voor jezelf (slaap, lees, en vergeet alle verplichtingen op dat moment). En heel veel seks.
Jappiezaterdag 28 januari 2023 @ 17:46
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 14:08 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik neem ca 2 keer per jaar MDMA, en in die euforie voelt het leven uiteraard wel als zinvol aan.
Maar goed, dat heeft maar erg beperkt nut natuurlijk.

Maar ik sluit zeker niet uit dat ik wellicht een bepaalde balans mis qua neurotransmitters.
Ik heb wat betreft psychofarmaca enkel ervaring met recreatieve drugs.
Ben wel benieuwd eigenlijk wat het dan is met MDMA waardoor je dan opeens wel iets van zinvolheid ervaart.
Wat is het verschil dan zelfs al is het alleen maar een roes ?

Ik vraag dit omdat mijn ervaring is dat alles wat met drugs te ervaren is uiteindelijk ook gewoon in jezelf zit maar in sommige gevallen kennelijk een soort van kickstart nodig heeft. Wellicht kun je op zoek naar dat gevoel zonder de drugs.

Overigens kan ik deels mee in je verhaal dat het 3d materiele leven zoals wij dat kennen rationeel bekeken vrij simpel van aard en daardoor saai is; echter wat mij betreft is het met name de diepte van een gevoelde ervaring welke het leven zeer mooi en waardevol maken. Dit kunnen overigens ook negatieve ervaringen zijn. Het voelen zelf is achteraf voor mij altijd weer iets om dankbaar voor te zijn.
Lao-Zizaterdag 28 januari 2023 @ 18:05
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 15:29 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Het is prima mogelijk spiritueel te zijn cq spitituele ervaringen te hebben zonder gelovig te zijn.
Ik weet niet op welke religie je doelt maar het concept van leven na de dood en al helemaal onsterfelijkheid zijnn voor mij een volstrekte nachtmerrie.

Het leven heeft geen daadwerkelijk doel of zin, het idee dat het leven een doel zou hebben is idd een religieus concept.
Helemaal best als mensen dat fijn vinden, maar voor mij is het echt volstrekt onaantrekkelijk.

Ik mis overigens over welke religie je het hebt, want het boeddhisme en hindoeïsme zijn natuurlijk totaal anders dan de monotheïstische religies, en de opvatting van wat er gebeurt als de verlichting wordt bereikt kun je zien als dat dan juist het zijn wordt beëindigt.
Concept van leven na de dood en onsterfelijkheid zijn een nachtmerrie voor je, omdat je het bekijkt vanuit de toestand waar je nu in zit, dat projecteer je dan op de toekomst, ja dan is het een nachtmerrie. Maar de toestand waar je nu in zit is slechts een ervaring, het is niet wie je werkelijk bent of je werkelijke staat.

Alles heeft een doel en zin. Zelfs een zandkorreltje heeft een doel, samen met andere zandkorreltjes vormt het een strand waarop bijv. mensen recreëren, bomen, planten, insecten hebben allemaal een doel en zin. Alles wat jij doet heeft een doel en zin, elke ademteug die je neemt, elke stap die je ergens naartoe zet, alles in je kamer/huis heeft een doel en zin, dus waarom zou je leven dan geen doel hebben.

Zo anders zijn die religies niet, het uiterlijk is wat anders, maar de kern is hetzelfde. Ik zie heel veel overeenkomsten in religies, vooral als je kijkt naar de mystieke kern ervan. Alle religies kennen ook een vorm van gebed, vasten, meditatie, aalmoezen geven, hiernamaals, reiniging dmv water, goed zijn voor jezelf en anderen, niet liegen, niet stelen, enz. enz. Verder houdt verlichting niet de beëindiging van het ‘zijn’ in.
Watuntrikzaterdag 28 januari 2023 @ 18:18
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 15:48 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Waar ik op doel is de houding die mensen nogal een hebben dat je zogenaamd dankbaar zou moeten zijn voor het leven.
Het leven is mij overkomen, en ik voel me daar niet dankbaar voor, als ik het cadeau had kunnen weigeren dan had ik dat gedaan.
Ik denk dat je dat moet zien als een beeldspraak, ook dit is zoals eerder aangehaald een luxe uitdrukking van mensen die het allemaal relatief voor de wind is gegaan. Natuurkundig gezien heb je voor ongeveer de helft het leven alweer uit basaal overlevingsmechanisme aan jezelf te danken je was immers het snelste en slimste zaadcelletje uit de kwak. :P Daar zul je het dan mee moeten doen... Je kunt je ouders wel of niet dankbaar zijn voor de genoten opvoeding en geboden mogelijkheden. Dat vult ieder voor zich zelf maar in.

Je moet het leven niet bedanken, maar de mensen en of dieren die met je leven en je helpen... En help terug waar geholpen kan worden. Dan vind je de zin van het leven en dankbaarheid vanzelf wel weer terug. *O*
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 19:25
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 17:46 schreef Jappie het volgende:

[..]
Ben wel benieuwd eigenlijk wat het dan is met MDMA waardoor je dan opeens wel iets van zinvolheid ervaart.
Wat is het verschil dan zelfs al is het alleen maar een roes ?
Nee daar heb je gelijk in, dat is geen gevoel van zingeving maar enkel van zin.
En het is nepgeluk door te rommelen met de biochemie van mijn brein.
Het is echter wel zo dat ik in die roes wel echt wil leven terwijl ik meestal zoiets heb van van mij hoeft dit eigenlijk niet.

quote:
Ik vraag dit omdat mijn ervaring is dat alles wat met drugs te ervaren is uiteindelijk ook gewoon in jezelf zit maar in sommige gevallen kennelijk een soort van kickstart nodig heeft. Wellicht kun je op zoek naar dat gevoel zonder de drugs.
Wellicht, ik heb weinig wat ik kan relateren tot het euforische gevoel wat MDMA bij me creëert.
Wat daar qua "natuurlijke" ervaring voor mij ook maar enigszins in de buurt komt ken ik alleen de vrije val van parachutespringen (tandemsprong), maar dat is natuurlijk ook een extreem iets.

quote:
Overigens kan ik deels mee in je verhaal dat het 3d materiele leven zoals wij dat kennen rationeel bekeken vrij simpel van aard en daardoor saai is; echter wat mij betreft is het met name de diepte van een gevoelde ervaring welke het leven zeer mooi en waardevol maken. Dit kunnen overigens ook negatieve ervaringen zijn. Het voelen zelf is achteraf voor mij altijd weer iets om dankbaar voor te zijn.
Tja, uiteindelijk komt en gaat het allemaal voor en door mijn materiële brein.
Het idee van een immateriële ziel vind ik vrij nutteloos aangezien die zogenaamd immateriële ziel uiteindelijk kennelijk toch met mijn materiële brein/lichaam kan communiceren om het in gang te zetten.
Ik vind persoonlijk het loskoppelen van ziel en lichaam/materie niet geloofwaardig.

Alhoewel ik je gevoel van dankbaarheid niet wil ondermijnen is me niet duidelijk aan wat of wie die dankbaarheid dan wel gericht is.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 20:19
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 18:05 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Concept van leven na de dood en onsterfelijkheid zijn een nachtmerrie voor je, omdat je het bekijkt vanuit de toestand waar je nu in zit, dat projecteer je dan op de toekomst, ja dan is het een nachtmerrie. Maar de toestand waar je nu in zit is slechts een ervaring, het is niet wie je werkelijk bent of je werkelijke staat.
Het concept van leven na de dood sec is geen nachtmerrie voor me, dat is vanwege de eeuwigheid die aan onsterfelijkheid hangt.
Dat idee van een transformatie ken ik uiteraard, maar dan ben ik dus in de kern niet onsterfelijjk in mijn huidige vorm/toestand, en heb ik geen idee van wat die eventuele toekomstige vorm/toestand dan wel kan zijn.
Ik denk dan eerst en vooral aan het concept eeuwigheid wat door concepten als oerknal, big freeze, big rip, big crunch ed nogal lastig is aangezien ik dan buiten de dimensie van tijd moet denken (of zo).
Ik vind iig dat de ik die ik dan kennelijk ben/word werkelijk helemaal niets meer te maken heeft met de beperkte ik die ik nu ben, en dat die ik dus niet onsterfelijk is.

quote:
Alles heeft een doel en zin. Zelfs een zandkorreltje heeft een doel, samen met andere zandkorreltjes vormt het een strand waarop bijv. mensen recreëren, bomen, planten, insecten hebben allemaal een doel en zin. Alles wat jij doet heeft een doel en zin, elke ademteug die je neemt, elke stap die je ergens naartoe zet, alles in je kamer/huis heeft een doel en zin, dus waarom zou je leven dan geen doel hebben.
Volstrekte onzin wat mij betreft, toevalligheid is geen doel.
Wat gebeurt dat gebeurt, dat maakt het geenszins nuttig of zinvol.
Het hele concept zinvol is Menschliches, Allzumenschliches.

quote:
Zo anders zijn die religies niet, het uiterlijk is wat anders, maar de kern is hetzelfde. Ik zie heel veel overeenkomsten in religies, vooral als je kijkt naar de mystieke kern ervan. Alle religies kennen ook een vorm van gebed, vasten, meditatie, aalmoezen geven, hiernamaals, reiniging dmv water, goed zijn voor jezelf en anderen, niet liegen, niet stelen, enz. enz. Verder houdt verlichting niet de beëindiging van het ‘zijn’ in.
Er zijn zeker overeenkomsten tussen religies, maar in de perceptie van de verlichting, wat in het hindoeïsme en het boeddhisme ronduit het doel van het leven is te noemen ligt toch echt ingesloten dat met het bereiken van de verlichting de samsara (wedergeboorte) eindigt.
Er zijn uiteraard verschillende opvattingen over binnen hindoeïsme en boeddhisme maar ik vind een einde aan zijn toch wel een fundamenteel ander doel dan eeuwig zijn.

Overigens is die perceptie waarin je je niet-zijn niet kunt voorstellen juist precies waarom ik het menselijke bewustzijn zie als een soort ontologische neurose die gevangen zit in het zijn.
Ik heb voordat ik tot zijn kwam/werd een slordige 13,5 miljard jaar ervaring met niet-zijn, het idee dat ik vervolgens niet kan ophouden met zijn omdat ik toevallig eventjes ben (geweest) vind ik vrij bizar.
Ook ik leef uiteraard in een egoversum waar alles om mij heen draait, maar dat is duidelijk een perversie vanuit mijn zijn.
Jappiezaterdag 28 januari 2023 @ 20:48
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 19:25 schreef Tanatos het volgende:

Alhoewel ik je gevoel van dankbaarheid niet wil ondermijnen is me niet duidelijk aan wat of wie die dankbaarheid dan wel gericht is.
Domweg dankbaar voor het kunnen voelen en het gevoel zelf.

Ook ik heb in mijn jeugd de nodige zaken meegemaakt die mij dusdanig kwetsten dat ik op enig moment besloot dat gevoel niet meer toe te laten. "Hard" te worden..niets of niemand meer toelaten om zodoende niet meer zo kwetsbaar te zijn. Daar was ik behoorlijk in geslaagd maar tegelijkertijd vervlakte elke ervaring zelf. Het niet meer geraakt worden kende dus een keerzijde. Niets was nog de moeite waard.

Ahwel; op enig moment besloten het compleet langs de andere kant te proberen, mezelf volkomen openstellen en elk gevoel toe te laten..dat heeft mij de nodige jaren gekost maar uiteindelijk is het gelukt en ben ik des te meer dankbaar dat ik weer kan voelen..ook al betekent dat dat je je daardoor ook gekwetst kan worden.

Mijn leven is er iig een stuk rijker en fijner op geworden, het leven is weer mooi.
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 21:04
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 18:18 schreef Watuntrik het volgende:

[..]
Ik denk dat je dat moet zien als een beeldspraak, ook dit is zoals eerder aangehaald een luxe uitdrukking van mensen die het allemaal relatief voor de wind is gegaan. Natuurkundig gezien heb je voor ongeveer de helft het leven alweer uit basaal overlevingsmechanisme aan jezelf te danken je was immers het snelste en slimste zaadcelletje uit de kwak. :P Daar zul je het dan mee moeten doen... Je kunt je ouders wel of niet dankbaar zijn voor de genoten opvoeding en geboden mogelijkheden. Dat vult ieder voor zich zelf maar in.

Je moet het leven niet bedanken, maar de mensen en of dieren die met je leven en je helpen... En help terug waar geholpen kan worden. Dan vind je de zin van het leven en dankbaarheid vanzelf wel weer terug. *O*
Uiteraard is niet gelukkig zijn een luxe van mensen die niet echt meer bezig zijn met overleven.
Het concept van mijn ouders dankbaar of juist niet moeten zijn voor mijn genoten opvoeding is nogal een lastige voor mij.
Mijn moeder is overleden toen ik 13 was, wat ik haar uiteraard niet kwalijk kan nemen.
Mijn vader is daarna doorgegaan op de weg die hij eerder al ingeslagen was door zichzelf te zien als broodwinner, maar dat maakte hem na het overlijden van mijn moeder eigenlijk gewoon een slechte vader/ouder/opvoeder.
Een opvoeder die om 8 a 9 uur 's ochtends de deur uitgaat en 's avonds om 21 a 22 uur weer thuiskomt is wel een goede broodwinner, maar geen goede opvoeder, mijn broer en ik hebben toen 2 jaar her en der bij verschillende mensen ons avondeten genoten.
2 Jaar later is mijn vader hertrouwd, en dacht daarmee helemaal niets meer aan opvoeding van zijn kinderen te hoeven doen.
Een jaar later ben ik uit huis gegaan, ik was toen 16 en allesbehalve volwassen of daar echt aan toe, maar ik vond de omgeving waarin ik toen opgroeide met een workaholic vader, een gokverslaafde broer (die ondermeer mijn pasoort stal om geld van mijn bankrekening te jatten) en een stiefmoeder met 2 zoons en een dochter (die al uit huis was) weinig aangenaam en ik wilde daar eigenlijk vooral weg.
Die jattende broer zorgde uiteraard voor ellerlei spanningen binnen dat samengestelde gezin en bij mij uiteraard voor loyaliteitsproblemen, in principe ben je als kind geneigd tot vergaande loyalitieit naar je ouder en dan vooral als je er nog maar 1 hebt.
Nadat die stelende broer uit huisgezet werd heb ik jarenlang geen enkel contact met mijn familie (/stieffamilie) meer gehad (en ook niet met mijn broer).
Overigens was vakantie voor mij na het hertrouwen van mijn vader iets wat ik zelf moest regelen, ik kreeg er geld voor maar hij ging op vakantie met zijn nieuwe vrouw, iets dat heel stoer klinkt voor 15-jarigen maar het is wel een beetje anders als het niet mag maar moet.

Alhoewel ik mijn vader geen goede vader vond was het natuurlijk wel ongelofelijk lastig voor hem om min of meer plotseling alleen te staan in de opvoeding van 2 zoons waarvan 1 van 13 en 1 van 15 en ik kan hem dan ook niet heel veel kwalijk nemen (ik denk niet dat ik het beter had gedaan), maar ook daarin speelt natuurlijk weer een (emotioneel) loyaliteitsprobleem).
(Nou is ook dat niet de hele waarheid want tijdens het ziekbed van mijn moeder heeft een zus van mijn vader mantelzorg gegeven, zodat hij door kon gaan met werken en zich ook toen niet met het opvoeden van zijn kinderen hoefde bezig te houden.)

Het is ook wel enigszins vanuit die situatie/houding/ervaring dat ik het leven niet heel erg kan waarderen vermoed ik.
Ik ben geen grote fan van mensen en heb wel soort van hechtingsproblematiek, alhoewel dat dan misschien eerder onthechting is of iig pas optreedt op latere leeftijd, en dus niet echt raakvlak heeft met de theorie van Bowlby.

In principe ben ik geneigd mensen te willen helpen, maar ik ben wel enigszins wantrouwig.
Daarnaast is goede wil niet zaligmakend, de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.
De zin van het leven is een onzin concept, het leven heeft geen daadwerkelijke zin, hoogstens voor je medemens.
Ik heb vele malen liever te maken met dieren dan met mensen (maar ja ik eet ook weer dieren).

[ Bericht 1% gewijzigd door Tanatos op 28-01-2023 21:15:16 ]
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 21:10
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 20:48 schreef Jappie het volgende:

[..]
Domweg dankbaar voor het kunnen voelen en het gevoel zelf.

Ook ik heb in mijn jeugd de nodige zaken meegemaakt die mij dusdanig kwetsten dat ik op enig moment besloot dat gevoel niet meer toe te laten. "Hard" te worden..niets of niemand meer toelaten om zodoende niet meer zo kwetsbaar te zijn. Daar was ik behoorlijk in geslaagd maar tegelijkertijd vervlakte elke ervaring zelf. Het niet meer geraakt worden kende dus een keerzijde. Niets was nog de moeite waard.

Ahwel; op enig moment besloten het compleet langs de andere kant te proberen, mezelf volkomen openstellen en elk gevoel toe te laten..dat heeft mij de nodige jaren gekost maar uiteindelijk is het gelukt en ben ik des te meer dankbaar dat ik weer kan voelen..ook al betekent dat dat je je daardoor ook gekwetst kan worden.

Mijn leven is er iig een stuk rijker en fijner op geworden, het leven is weer mooi.
Daar zou je gelijk in kunnen hebben, ik ben idd niet erg geneigd me open of afhankelijk op te stellen.
Dat laatste is mooi voor je.
Chandlerzaterdag 28 januari 2023 @ 21:14
Leven wil ik zeker, want zonder leven heb ik niets. Echter leef ik om kennis op te nemen en door te geven! Denk dat dat de reden is van het leven en die past mij goed! :Y
Tijnzaterdag 28 januari 2023 @ 21:18
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:32 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ja dat klopt, maar ik neig ernaar dat pseudorationeel te willen benaderen, en dat resulteert in onttovering en een afgrond die in me terugstaart.
Wat natuurlijk uiterst emotioneel is (daarmee bedoel ik het gedrag, niet de ervaring).
Ja, vervelend. Ik zit er zelf niet zo mee. Ik vind 'ik weet het niet' ook een prima acceptabel antwoord op fundamentele vragen over de zin van het leven of het ontstaan van het universum enzo. Ik moet zeggen dat ik sowieso totaal niet zit te wachten op kosmische relevantie, ik ben blij dat ik gewoon wat kan aanrommelen en dat is het dan :+
Cockwhalezaterdag 28 januari 2023 @ 21:21
Heb je iets beters te doen dan leven?
Tanatoszaterdag 28 januari 2023 @ 21:21
quote:
14s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 21:18 schreef Tijn het volgende:

[..]
Ja, vervelend. Ik zit er zelf niet zo mee. Ik vind 'ik weet het niet' ook een prima acceptabel antwoord op fundamentele vragen over de zin van het leven of het ontstaan van het universum enzo. Ik moet zeggen dat ik sowieso totaal niet zit te wachten op kosmische relevantie, ik ben blij dat ik gewoon wat kan aanrommelen en dat is het dan :+
Je hebt helemaal gelijk, ik ga werken aan die houding.
CharlesKinbotezaterdag 28 januari 2023 @ 21:24
Mooie en herkenbare opmerkingen van Jappie ja. Kan me verder op de details na ook wel in grote lijnen herkennen in je beschrijving van je eigen jeugd.

Wat Jappie eerder zei over dat drugs je iets laten zien wat er al zit is iets wat ik ook heb ondervonden. Dat gevoel dat je van MDMA krijgt is iets wat Nietzsche "amor fati" noemt, maar dat hoef ik je vast niet te vertellen, je verwijst zelf in je post al naar een van zijn boeken.

Verder is inzicht natuurlijk niet iets wat je kunt delen, daar wil en moet je zelf naar op zoek gaan. Wat ik wel kan zeggen is wat mij in ieder geval heel erg geholpen heeft, en dat is om dat beeld van jezelf als een soort biologische machine achter je te laten. Het is niet waar en het richt heel veel schade aan, vooral als je al niet stabiel bent. Helaas is de hele Westerse maatschappij gebaseerd op dit nihilistische fabeltje, en word je over het algemeen voor gek verklaard wanneer je het afwijst. Hangt ook dicht samen met het beeld van "wetenschap" als een soort volksreligie.

Er zijn grote gevoelens, ervaringen die het leven de moeite waard maken, maar je moet zelf de deur openzetten natuurlijk.
Watuntrikzondag 29 januari 2023 @ 10:23
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 21:04 schreef Tanatos het volgende:
Uiteraard is niet gelukkig zijn een luxe van mensen die niet echt meer bezig zijn met overleven.
Die moet je vasthouden... Vice versa bezit je hier dezelfde luxe en mogelijkheden om gelukkig(er) te zijn. dat je die mogelijkheid al hebt kun je al dankbaar voor zijn. Je hoeft ze alleen maar te zien en aan te grijpen. De luxe van zelfmedelijden en denken dat alles toch maar kut is gaat je daar niet bij helpen.

Beslist niet leuk wat je hebt meegemaakt en zo heeft elk huisje zijn kruisje en bijna iedereen wel een zielig verhaal. En je gaat er niet uitkomen met oude koeien uit de sloot blijven trekken en achteraf te lullen te denken in verleden tijd en weg te kwijnen met mentale moeheid over zelfmedelijden.

Zoek een dankbare toekomst en die vind je niet met nadenken over een (slecht of moeilijk) verleden. Toekomst hoef geen weelderige baan met een hoop geld te zijn...

Ergens moet dit kwartje vallen dat je anders moet gaan denken... Het mes snijdt hier aan 2 kanten

Ik heb ook ooit met dat bijltje gehakt en ga je het verhaal besparen. Wat mij heeft geholpen om uit de mentale moeheid van teveel nadenken te komen. Dat was geen praatgroep waar de één erger is dan de ander en ze elkaar de shit uit het verleden voor de voeten gooien. Het was de overstap maken naar fysieke moeheid, fiets gekocht en gaan fietsen, de sportschool in en gaan trainen, wandelen, rennen... Wat dan ook!! Met fysiek moe moet je slapen i.p.v nadenken. Dan wordt je weer wakker, nieuwe dag eet goed en maak je opnieuw fysiek moe en zo wordt je met de toekomst niet alleen fysiek maar ook mentaal weer fitter.

Voor toekomst heb je niet meer dan een fiets nodig... Fietsen doe je vooruit de toekomst in met een doel, naar een mooie plek waar je van kunt genieten en eenmaal weer terug thuis val je als een blok in slaap. Zo wordt je fysiek fit en staat gelijk aan schoon, resulteert in mentaal fit en schoon.

Het neemt een moeilijk verleden niet weg, maar met mentale fitheid kun je zaken beter relativeren en laten voor wat het is. Zien wat dat leven en al die shit jou heeft geleerd en hoe dit positief te gebruiken in de toekomst door het anders te doen.
^O^
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 11:46
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 10:23 schreef Watuntrik het volgende:

[..]
Die moet je vasthouden... Vice versa bezit je hier dezelfde luxe en mogelijkheden om gelukkig(er) te zijn. dat je die mogelijkheid al hebt kun je al dankbaar voor zijn. Je hoeft ze alleen maar te zien en aan te grijpen. De luxe van zelfmedelijden en denken dat alles toch maar kut is gaat je daar niet bij helpen.

Beslist niet leuk wat je hebt meegemaakt en zo heeft elk huisje zijn kruisje en bijna iedereen wel een zielig verhaal. En je gaat er niet uitkomen met oude koeien uit de sloot blijven trekken en achteraf te lullen te denken in verleden tijd en weg te kwijnen met mentale moeheid over zelfmedelijden.

Zoek een dankbare toekomst en die vind je niet met nadenken over een (slecht of moeilijk) verleden. Toekomst hoef geen weelderige baan met een hoop geld te zijn...

Ergens moet dit kwartje vallen dat je anders moet gaan denken... Het mes snijdt hier aan 2 kanten

Ik heb ook ooit met dat bijltje gehakt en ga je het verhaal besparen. Wat mij heeft geholpen om uit de mentale moeheid van teveel nadenken te komen. Dat was geen praatgroep waar de één erger is dan de ander en ze elkaar de shit uit het verleden voor de voeten gooien. Het was de overstap maken naar fysieke moeheid, fiets gekocht en gaan fietsen, de sportschool in en gaan trainen, wandelen, rennen... Wat dan ook!! Met fysiek moe moet je slapen i.p.v nadenken. Dan wordt je weer wakker, nieuwe dag eet goed en maak je opnieuw fysiek moe en zo wordt je met de toekomst niet alleen fysiek maar ook mentaal weer fitter.

Voor toekomst heb je niet meer dan een fiets nodig... Fietsen doe je vooruit de toekomst in met een doel, naar een mooie plek waar je van kunt genieten en eenmaal weer terug thuis val je als een blok in slaap. Zo wordt je fysiek fit en staat gelijk aan schoon, resulteert in mentaal fit en schoon.

Het neemt een moeilijk verleden niet weg, maar met mentale fitheid kun je zaken beter relativeren en laten voor wat het is. Zien wat dat leven en al die shit jou heeft geleerd en hoe dit positief te gebruiken in de toekomst door het anders te doen.
^O^
Ik vind het leven niet uitgesproken kut, ik vind het leven niet bijster interessant.

Ik heb geen fiets nodig, ik heb hardloopschoenen en loop regelmatig in het bos, op dit moment tussen de 12 en 17 km.
Naar de sportschool gaan vind ik helemaal niets, maar ik heb wel wat dumbbells om thuis wat fitness oefeningen te doen.
Dat betekent niet dat ik als een blok in slaap val, dat doe ik vrijwel nooit.

Ik vertel over mijn verleden omdat dat invloed heeft op mijn omgang met mensen.
Door mijn verleden ben ik geneigd mensen op afstand te houden, maar een mens is uiteindelijk een sociaal dier en heeft wel andere mensen om zich heen nodig.

Ik eet relatief gezond, ik kook altijd verse maaltijden, maar eten en drinken zijn wel de belangrijkste genotsmiddelen in mijn leven en ik ga mezelf in dat opzicht geen dingen ontzeggen.
Ik heb geen overgewicht en ik sport regelmatig dus het is ook niet nodig om me dingen te ontzeggen.

Wat jij vind dat ik moet vasthouden vind ik volstrekte onzin.
Ja, we hebben het in het westen relatief goed en hebben dus dergelijke luxe problemen, maar doen alsof je gelukkig moet zijn omdat je het beter hebt dan andere mensen is volstrekte onzin.
De ellende van anderen maakt mij niet gelukkig, die hele gedachtegang is onzinnig.
Watuntrikzondag 29 januari 2023 @ 12:18
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 11:46 schreef Tanatos het volgende:
Wat jij vind dat ik moet vasthouden vind ik volstrekte onzin.
OK!? dan heb ik je helemaal fout begrepen, sorry...

Ga gewoon lekker verder met zinvol vertellen en lezen hoe ongelooflijk oninteressant het leven wel niet is.

Veel plezier... ^O^
CharlesKinbotezondag 29 januari 2023 @ 12:21
Ja, dit is ook meer iets voor R&P denk ik.
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 12:47
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 12:21 schreef CharlesKinbote het volgende:
Ja, dit is ook meer iets voor R&P denk ik.
Zou kunnen, de algemene vraag van zingeving naar mijn mening dan weer minder.
Maar uiteraard komt bij het gevoel van zingeving psychologie kijken.
Echter ook bij filosofie kunnen we er niet omheen dat de mens in essentie eerst en vooral een emotionele aap is.
We hebben een beperkt vermogen tot rationaliteit, maar die emotionele aap blijft altijd aanwezig.

Het gaat mij ook helemaal niet om mij persoonlijk, maar over de algemene vraag van waarom moeten we doen alsof mensen soort van per se moeten willen leven.
En in die wil/wens om wel of niet te leven speelt psychologie natuurlijk zeker een grote rol, en waarschijnlijk ook de biochemie van de hersenen.

En eigelijk spreken veel reacties in dit topic boekdelen, als je zegt dat je het leven niet bijster interessant vind krijg je allerlei advies over wat je moet doen om het leven wel interessant te vinden.
Er rust een soort van taboe op het zeggen dat je het leven niet de moeite waard vind.

Als je het menselijke zijn aanspreekt op de mogelijkheid van niet zijn ontlokt dat allerlei in mijn optiek rare reacties.
Het menselijke bewustzijn lijkt een soort van ontologische neurose die het oprecht nadenken over niet-zijn soort van uitsluit.
laforestzondag 29 januari 2023 @ 12:50
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 12:21 schreef CharlesKinbote het volgende:
Ja, dit is ook meer iets voor R&P denk ik.
Het hangt af en toe meer in R&P, maar dan zie ik toch ook weer F&L. Ik kijk even hoe het topic verder ontwikkeld.

Zolang het maar geen zelfmoord/aanmoedigstopic wordt. :)
CharlesKinbotezondag 29 januari 2023 @ 12:56
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 12:47 schreef Tanatos het volgende:
Echter ook bij filosofie kunnen we er niet omheen dat de mens in essentie eerst en vooral een emotionele aap is.
Er zijn geen feiten, alleen interpretaties.

quote:
We hebben een beperkt vermogen tot rationaliteit, maar die emotionele aap blijft altijd aanwezig.
Gelukkig maar, rationele mensen zijn erg vermoeiend en saai!

quote:
Het gaat mij ook helemaal niet om mij persoonlijk, maar over de algemene vraag van waarom moeten we doen alsof mensen soort van per se moeten willen leven.
"Wij" bestaat niet. Niemand kan spreken namens "wij". Jij bent gewoon Tanatos, met je eigen angsten, verlangens en neuroses.


quote:
En eigelijk spreken veel reacties in dit topic boekdelen, als je zegt dat je het leven niet bijster interessant vind krijg je allerlei advies over wat je moet doen om het leven wel interessant te vinden.
Er rust een soort van taboe op het zeggen dat je het leven niet de moeite waard vind.
Is dat zo vreemd?

quote:
Als je het menselijke zijn aanspreekt op de mogelijkheid van niet zijn ontlokt dat allerlei in mijn optiek rare reacties.
Het menselijke bewustzijn lijkt een soort van ontologische neurose die het oprecht nadenken over niet-zijn soort van uitsluit.
Over niet-zijn kun je niet nadenken noch praten.
Lao-Zizondag 29 januari 2023 @ 13:00
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 20:19 schreef Tanatos het volgende:
[..]
Volstrekte onzin wat mij betreft, toevalligheid is geen doel.
Wat gebeurt dat gebeurt, dat maakt het geenszins nuttig of zinvol.
Het hele concept zinvol is Menschliches, Allzumenschliches.
Je doet in je posts zaken snel af als onzin (niet alleen bij mij in meerdere posts, maar ook bij andere users), maar zelf kom je er niet uit. Je reactie hier is dan ook niet echt een antwoord op wat ik stelde als je er goed over nadenkt.

quote:
[..]
Er zijn zeker overeenkomsten tussen religies, maar in de perceptie van de verlichting, wat in het hindoeïsme en het boeddhisme ronduit het doel van het leven is te noemen ligt toch echt ingesloten dat met het bereiken van de verlichting de samsara (wedergeboorte) eindigt.
Er zijn uiteraard verschillende opvattingen over binnen hindoeïsme en boeddhisme maar ik vind een einde aan zijn toch wel een fundamenteel ander doel dan eeuwig zijn.

Overigens is die perceptie waarin je je niet-zijn niet kunt voorstellen juist precies waarom ik het menselijke bewustzijn zie als een soort ontologische neurose die gevangen zit in het zijn.
Ik heb voordat ik tot zijn kwam/werd een slordige 13,5 miljard jaar ervaring met niet-zijn, het idee dat ik vervolgens niet kan ophouden met zijn omdat ik toevallig eventjes ben (geweest) vind ik vrij bizar.
Ook ik leef uiteraard in een egoversum waar alles om mij heen draait, maar dat is duidelijk een perversie vanuit mijn zijn.
Met verlichting eindigt wedergeboorte, maar niet het 'zijn'. Je laat hiermee blijken dat je het begrip verlichting uit het boeddhisme/hindoeïsme niet goed begrijpt.

Dat je je tijd als baby niet 'herinnert' wil niet zeggen dat je als baby niet bestond. Zo herinner je je bestaan van voor je geboorte ook niet, maar dat kun je herinneren zoals bijv. Boeddha deed. Maar goed, dat is het punt van mijn eerste post niet.
CharlesKinbotezondag 29 januari 2023 @ 13:03
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:00 schreef Lao-Zi het volgende:
Met verlichting eindigt wedergeboorte, maar niet het 'zijn'. Je laat hiermee blijken dat je het begrip verlichting uit het boeddhisme/hindoeïsme niet goed begrijpt.
Lijkt mij anders een prima interpretatie van één van de duizend betekenissen die verlichting kan hebben. Nirvana is in principe het einde van het bestaan (zijn), het oplossen in het Niets.
Maharskizondag 29 januari 2023 @ 13:05
Wat/wie is die 'ik' die wel of niet wil leven?
De grap is dat om dat wel of niet te willen er leven nodig is.
Er zijn heel wat draadjes en schakeltjes nodig om een 'ik-gevoel' 'dat-niet-wilt-leven' in elkaar te zetten. Daar besta je uit. Dat maakt dat er nu zoiets ervaren wordt als 'ik vind het leven maar kut'. Je zou kunnen zeggen: het leven zet een leven in elkaar dat zichzelf niet wilt ervaren. It's a litlte bizarre.

Maar los daarvan: je hebt de keuze er een eind aan te maken.

Maar zijn er geen mogelijk oorzaken weg te nemen die dat gevoel veroorzaken? Zuip je bijvoorbeeld niet te veel? Anders drugs? etc.
Lao-Zizondag 29 januari 2023 @ 13:09
quote:
6s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:03 schreef CharlesKinbote het volgende:

[..]
Lijkt mij anders een prima interpretatie van één van de duizend betekenissen die verlichting kan hebben. Nirvana is in principe het einde van het bestaan (zijn), het oplossen in het Niets.
Die interpretatie van verlichting ben ik dan ook nergens tegengekomen, heb je een bron?
Jappiezondag 29 januari 2023 @ 13:42
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:27 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Reizen is leuk en interessant, maar slechts een fractie v/h leven.
Ik heb soms relaties maar nu niet, en ik ben er nooit actief naar op zoek, het gebeurt of het gebeurt niet.
En een relatie verandert mijn blik op het leven niet fundamenteel.
Overigens ben ik niet geneigd anderen hier mee lastig te vallen, ik zie het als mijn probleem.

Nieuwsgierigheid is wel een drijfveer, ik ben wel benieuwd hoe het uitpakt met die rare mensheid, zeker als ze er in slaagt superieure AI te ontwikkelen.
Ik ben erg benieuwd wat die superieure AI van haar bouwers zal vinden.
Ik heb het topic nog even een keer opnieuw bekeken omdat er m.i. te veel het idee gewekt wordt dat je niet zou willen leven. Ik vroeg mij af of ik daar soms overheen gelezen had maar ook na herlezen kom ik het niet expliciet tegen. Wel is daar de vraag in de OP of het omgekeerd logisch is om het gevoel te hebben te moeten willen leven.

Deze post waar ik nu op reageer geeft wat mij betreft toch een extra indicatie waar de schoen mogelijk wringt.
Kennelijk bestaat er in jouw ervaring in tegenstelling tot je openings statement iig iets wat als plezierig en de moeite waard wordt gevonden te weten het reizen. Tevens bestaat er een nieuwsgierigheid naar de ontwikkeling van onze maatschappij. In zekere zin zijn er dus wel degelijk verlangens.

Stel nu eens dat je je leven zo inricht dat reizen een veel groter deel van je leven zou kunnen vertegenwoordigen waarbij je tevens de mogelijkheid hebt om de technologische en sociale ontwikkelingen vanaf de 1e rij te kunnen aanschouwen; zou dit naar jouw idee dan ook het huidige onbevredigende gevoel wegnemen ?
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 18:50
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 12:50 schreef laforest het volgende:

[..]
Het hangt af en toe meer in R&P, maar dan zie ik toch ook weer F&L. Ik kijk even hoe het topic verder ontwikkeld.

Zolang het maar geen zelfmoord/aanmoedigstopic wordt. :)
Dat is een beetje het probleem, ik zit niet echt te wachten op allerlei advies hoe ik specifiek zin in het leven kan krijgen/maken, ik vind het uitgangspunt dat iedereen maar wordt geacht zin in het leven te hebben eigenaardig en dat is waar ik het eigenlijk over wil hebben.

Kijk emotie en gemoedstoestand hangen uiteraard samen met allerlei psychologische, sociologische en neurologische aspecten, maar er is min of meer het uitgangspunt dat er wordt verwacht van je als mens dat je zin in het leven hebt.
En dat heb ik niet zo sterk, ik ben niet suïcidaal, ik heb gen klinische depressie, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant en kennelijk mag dat niet en wordt dat automatisch als een roep om hulp gezien.

Het is natuurlijk enigszins lastig omdat mijn gebrek aan zin in het leven vrijwel meteen als pathologisch wordt ervaren juist vanuit dat uitgangspunt wat ik eigenlijk onjuist vind.
Maar het is uiteraard best mogelijk dat ik door een disbalans van bepaalde neurotransmitters zo in het leven sta, dat is domweg niet iets wat ik uit kan sluiten dus als mensen over dat soort zaken beginnen dan reageer ik daar wel op, nog los van dat dat ook gewoon beleefd is.
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 19:02
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 12:56 schreef CharlesKinbote het volgende:

[..]
Er zijn geen feiten, alleen interpretaties.
Daar kun over soebatten.
Maar dat is een hele andere discussie.
quote:
Gelukkig maar, rationele mensen zijn erg vermoeiend en saai!
Ik denk dat rationele mensen een onmogelijk iets is.
Maar alhoewel ze idd saai zouden zijn zou het wel interessant zijn te zien wat ze van mensen zoals wij vinden, wellicht dat we het te weten komen als we superieure AI bouwen.
quote:
"Wij" bestaat niet. Niemand kan spreken namens "wij". Jij bent gewoon Tanatos, met je eigen angsten, verlangens en neuroses.
Dat klopt maar dat zijn wel mijn eigen angsten, verlangens en neuroses en die hoeven anderen niet voor me in te vullen.
Ik heb geen enkele angst voor het einde van mijn zijn, veel mensen snappen dat niet.
quote:
Is dat zo vreemd?
Niet heel vreemd, maar niet nodig om te praten over waarom dat uitgangspunt van dat iedereen maar moet willen leven de standaard is en dat het een soort van taboe is daar niet in mee te gaan.

quote:
Over niet-zijn kun je niet nadenken noch praten.
Nee, maar het is ook niet iets om angst voor te hebben.
Ik heb een slordige 13,5 miljard jaar ervaring met niet-zijn, nooit enige last van gehad.
Van niet-zijn na het eventjes wel-zijn, wat volgens mij is wat het menselijk bestaan inhoudt, verwacht ik hetzelfde.
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 19:06
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:00 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Je doet in je posts zaken snel af als onzin (niet alleen bij mij in meerdere posts, maar ook bij andere users), maar zelf kom je er niet uit. Je reactie hier is dan ook niet echt een antwoord op wat ik stelde als je er goed over nadenkt.
[..]
Met verlichting eindigt wedergeboorte, maar niet het 'zijn'. Je laat hiermee blijken dat je het begrip verlichting uit het boeddhisme/hindoeïsme niet goed begrijpt.

Dat je je tijd als baby niet 'herinnert' wil niet zeggen dat je als baby niet bestond. Zo herinner je je bestaan van voor je geboorte ook niet, maar dat kun je herinneren zoals bijv. Boeddha deed. Maar goed, dat is het punt van mijn eerste post niet.
Het lijkt me evident dat ik het begrip verlichting niet volledig begrijp, anders was ik tenslotte wel verlicht.

Jij bent degene die doet alsof hij de expert is, niet ik.
Het staat je helemaal vrij om dat te vinden, maar ik ga er niet in mee.
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 19:15
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:05 schreef Maharski het volgende:
Wat/wie is die 'ik' die wel of niet wil leven?
De grap is dat om dat wel of niet te willen er leven nodig is.
Er zijn heel wat draadjes en schakeltjes nodig om een 'ik-gevoel' 'dat-niet-wilt-leven' in elkaar te zetten. Daar besta je uit. Dat maakt dat er nu zoiets ervaren wordt als 'ik vind het leven maar kut'. Je zou kunnen zeggen: het leven zet een leven in elkaar dat zichzelf niet wilt ervaren. It's a litlte bizarre.

Maar los daarvan: je hebt de keuze er een eind aan te maken.

Maar zijn er geen mogelijk oorzaken weg te nemen die dat gevoel veroorzaken? Zuip je bijvoorbeeld niet te veel? Anders drugs? etc.
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.

Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.

Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
Tanatoszondag 29 januari 2023 @ 19:26
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:42 schreef Jappie het volgende:

[..]
Ik heb het topic nog even een keer opnieuw bekeken omdat er m.i. te veel het idee gewekt wordt dat je niet zou willen leven. Ik vroeg mij af of ik daar soms overheen gelezen had maar ook na herlezen kom ik het niet expliciet tegen. Wel is daar de vraag in de OP of het omgekeerd logisch is om het gevoel te hebben te moeten willen leven.

Deze post waar ik nu op reageer geeft wat mij betreft toch een extra indicatie waar de schoen mogelijk wringt.
Kennelijk bestaat er in jouw ervaring in tegenstelling tot je openings statement iig iets wat als plezierig en de moeite waard wordt gevonden te weten het reizen. Tevens bestaat er een nieuwsgierigheid naar de ontwikkeling van onze maatschappij. In zekere zin zijn er dus wel degelijk verlangens.

Stel nu eens dat je je leven zo inricht dat reizen een veel groter deel van je leven zou kunnen vertegenwoordigen waarbij je tevens de mogelijkheid hebt om de technologische en sociale ontwikkelingen vanaf de 1e rij te kunnen aanschouwen; zou dit naar jouw idee dan ook het huidige onbevredigende gevoel wegnemen ?
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.

Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.

Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.

Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
Jappiezondag 29 januari 2023 @ 20:25
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 19:26 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.

Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.

Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.

Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
Nu ja..t was niet echt de bedoeling een advies te geven, ik probeer meer een beetje te poken naar wat hetgeen je zegt nu eik werkelijk behelst. Eigenlijk vind ik wat je zegt wel de makke van de huidige tijdsgeest waarbij Dit topic min of meer hetzelfde lijkt aan te halen alleen op een hele andere manier gebracht.
Maharskizondag 29 januari 2023 @ 22:36
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 19:15 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.

Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.

Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.

Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.

Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
DecoAorestezondag 29 januari 2023 @ 23:19
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:48 schreef Lao-Zi het volgende:
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is.
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Lao-Zimaandag 30 januari 2023 @ 08:14
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 23:19 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.
DecoAorestemaandag 30 januari 2023 @ 09:24
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 08:14 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.
Dan zijn we het eens :) . Ik wilde alleen even benadrukken dat het geen schande is om dergelijke gevoelens te hebben, ook niet als je gelovig bent.
ems.maandag 30 januari 2023 @ 13:42
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
Maharskimaandag 30 januari 2023 @ 14:21
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 13:42 schreef ems. het volgende:
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.
Mr_Belvederemaandag 30 januari 2023 @ 14:43
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:

Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.
Tanatosmaandag 30 januari 2023 @ 22:52
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 22:36 schreef Maharski het volgende:

[..]
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.

Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.

Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
Uiteraard is het mijn leven waar ik zo over denk, en dat komt ook voort uit de biochemie die mijn brein is.
(En wat ik zeker niet als vrij van allerlei mankementen en gebrekkigheden zie.)

Uiteraard weet ik niet wat het is om niet te zijn, als ik er ben is de dood er niet, en als de dood er is ben ik er niet (meer...hoop ik).

En er zijn zeker zaken in het leven waar ik ook wel van kan genieten, het is meer de afweging van de vele dingen die moeten cq nodig zijn om het genieten mogelijk te maken.

Maar ik blijf die soort van maatschappelijke soortelijk dwang to het moeten willen leven een beetje raar vinden.
En zeker naar mensen van een bepaalde leeftijd vind ik dat op een bepaald moment onredelijk worden.
Ik moet er toch echt niet aan denken 100 te worden (en dan tot mijn 100e die rare maatschappelijke dwang tot moeten willen leven te voelen).
En dan ga ik nog uit van 100, wie weet wat dat in de toekomst wordt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:24:26 ]
Tanatosmaandag 30 januari 2023 @ 23:13
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 23:19 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Ja, dat soort van gevoel van verzadiging van zijn/ervaren herken ik wel.
Niet zozeer echt levensmoe, maar het komt en gaat en ik heb het wel gezien.
Ik denk wel dat we hier met het woord ijdel een soort van vertaalprobleempje hebben, ik spreek geen Hebreeuws en kan het dus niet duiden.(Maar ik voel mij wel een soort van ijlige leegte soms.)

Maar ik snap er dus geen snars van dat je in die context kunt hopen op een (eeuwig) leven na de dood.
(Nog los van de grootheidswaanzin van een almachtige god die de mens (stomtoevallig) buitensporig belangrijk vind.)

Overigens vind ik een gebrek aan levenswil eigenlijk geen probleem, ik zit de rit wel uit, maar het idee dat ik per se zou moeten willen leven vind ik onzin
Wellicht dat ik wat vroeg ben qua leetijd voor dat gevoel, maar ik ben ervan overtuigd dat de menselijke geest niet gemaakt is voor de eeuwigheid.
Maar goed dat kan een ernstig vooroordeel mijnerzijds zijn (of wellicht een psychiatrisch ziektebeeld, maar dat lijkt me te sterk gesteld).

[ Bericht 8% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:38:22 ]
Tanatosmaandag 30 januari 2023 @ 23:18
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 14:21 schreef Maharski het volgende:

[..]
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.
Tja, dan zou je het niet-zijn enkel voor het worden (/zijn) moeten zoeken/vinden.
Hiddendoedonderdag 2 februari 2023 @ 12:18
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Dat idee stamt nog uit de tijd dat het leven een geschenk was. En dit geschenk kon je niet ruilen of in een donkere zolder gooien. Nee, je moest vooral dankbaar zijn en vervolgens proberen je leven zo mooi en nuttig mogelijk te maken.
Zonder dat jij daar om gevraagd had.

Wat vind jij precies dan opgedrongen waanzin? En wat vind je zelf leuk of nuttig om te doen?

Waarom ben je er nog niet uitgestapt? Angst? Twijfels?
Heb je werk? Zit je nog op school? Ben je ooit verliefd geweest?
Ooit iets leuks meegemaakt? Of iets intens?
Hiddendoedonderdag 2 februari 2023 @ 12:23
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.

Aan jou de keus. Sterkte.

O-) })
Libertarischdonderdag 2 februari 2023 @ 12:52
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc

In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.

:)
Libertarischdonderdag 2 februari 2023 @ 13:54
quote:
0s.gif Op donderdag 2 februari 2023 12:23 schreef Hiddendoe het volgende:
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.

Aan jou de keus. Sterkte.

O-) })
Nou, het valt wel mee met die zinloosheid. Kijk is wat we als mensheid allemaal gedaan hebben. Wat een genot is het toch om dit allemaal te mogen ervaren. De vliegvakanties etc :D

Lekker doorwerken mensen!
Haushofervrijdag 3 februari 2023 @ 10:24
quote:
0s.gif Op donderdag 2 februari 2023 12:52 schreef Libertarisch het volgende:
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc

In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.

:)
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Libertarischvrijdag 3 februari 2023 @ 18:32
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 10:24 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.

Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Tanatosvrijdag 3 februari 2023 @ 20:05
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 18:32 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.

Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Wie ben jullie, waarom zijn wij ik?
CharlesKinbotevrijdag 3 februari 2023 @ 20:21
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 18:32 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Vind dit citaat van Scruton wel mooi:
quote:
It is no longer silence to which we return when we cease to speak, but the empty chatter of the music-box. Silence must be excluded at all cost, since it awakens you to the emptiness that looms on the edge of modern life, threatening to confront you with the dreadful truth, that you have nothing whatever to say.
Tanatosvrijdag 3 februari 2023 @ 20:52
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 10:24 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
Also-von-Oderzaterdag 11 februari 2023 @ 03:45
Leven? Wat zien jullie onder leven? Is dat niet de eerste vraag die ons zouden moeten stellen?
Ja sorry dat ik niet alle 100 + reacties niet allemaal doorgelezen heb.

Waar wat is leven? Leef je als je in een coma bent, vastgekoppeld aan een machine die jouw hart vervangt?
Leef je als je nog wel zelfstandig kunt ademhalen, zelfs pijn kunt voelen maar niet kunt uiten... en feitelijk als het ware in jouw brein opgesloten bent? Is dat leven?
Of leef je nog zoals Al Nouri, die nog wel enkele signalen kan geven naar zijn familie, met af en toe een glimlach en oogcontact? Is dat leven?

Of is leven ook echt leven tot op het bot, met genoeg geld, genoeg te ontdekken op vakanties... gezond zijn, onbeperkt zijn... geld genoeg hebben om het meeste te doen wat je wilt?

Of zit het er ergens tussen in?

En kun je nog echt leven als je zoals (meerdere mensen) die ik ken, in een uitkeringssituatie zitten en elke maand moeten beknibbelen op de uitgaven, zelfs beknibbelen op de schoolvakantie van jouw kind(eren)?

Wat betreft mezelf; ik denk dat meestal gelukkig zijn (dan wel niet ongelukkig zijn) en met mijn katten... toch wel als leven telt. Ik heb geen hele hoge eisen aan de term leven... op de korte termijn van een paar jaar.
Maar wat is voor jullie "echt leven"?
Muisje22zaterdag 11 februari 2023 @ 17:14
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:03 schreef DecoAoreste het volgende:
Je hebt in ieder geval een toepasselijke username gekozen!

Het leven kan soms kut zijn, dus dan moet je jezelf afvragen wat je kan doen om het minder kut te maken. Of om in ieder geval daar een kans op te hebben. Eventueel kan therapie daarbij helpen, heb je dat overwogen?
Ja maar moet dat?
Waarom moet je er iets van maken dan? Moet dat van de maatschappij? Wat als je daar geen zin in hebt?
Wat is er mis met mensen die er gewoon klaar mee zijn?
Beathovenzondag 19 februari 2023 @ 13:58
Ieder leven staat op zich. Als mens moeten we niet de illusie hebben dat het leven in de absolute kern meer dan voortplanting als doel heeft. De rest eromheen is mooi meegenomen en de mate van comfort is vaak onderhevig aan geografische stabiliteit, sociale klasse en talent.

Maar als we alle redenenen weglaten waarin iemand het terecht niet meer zit zitten en puur op TS focussen.

Als saaiheid en sleur de reden is en je bent in NL geboren met toch een redelijk inkomen. Dan is dat doorbreken door je niet aan dingen te hechten wellicht een optie. Geen relatie nemen, geen koopwoning etc en het avontuur opzoeken. En dan heb ik het niet over extremen maar kijk eens of je in een ver buitenland eens een vakantie kunt houden en daar kunt werken en wellicht kunt wonen. Ben je van de sleur af.
Micsondonderdag 23 februari 2023 @ 11:24
Als je ermee stopt, doe je waarschijnlijk andere mensen een hoop verdriet (je ouders bijv.). Dat zou genoeg reden moeten zijn om er niet mee te stoppen. Je leeft om de hoeveelheid geluk te vergroten en verdiet te verkleinen; niet omdat leven nou zo superleuk is. Lees Dirk de Wachter, die kan dat wel mooi vertellen.

Als je niemand verdriet doet door dood te gaan dan is er niet zoveel mis mee.
Klikzaterdag 25 februari 2023 @ 07:47
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 20:52 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
Ga een marathon lopen, begin met de halve marathon en dan leer je nieuwe mensen kennen. Dan de hele marathon en kom je weer terug in dit topic. Dan ervaar je zinloosheid van het leven helemaal anders.

Tot die tijd een podcast van BBC over psychiatrie: https://www.bbc.co.uk/programmes/b039dks7

[ Bericht 11% gewijzigd door Klik op 25-02-2023 07:50:46 (podcast) ]
bedachtzaammaandag 27 februari 2023 @ 13:35
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Die aanname moet je niet verpersoonlijken, de meerderheid zal graag nog wat doorleven terwijl het witte laken des doods neder daalt maar dat geldt niet voor iedereen.
Je hoeft dus niet te willen leven, als je dat niet wil dan zij het zo.
Het is uit eigen ondervinden zelfs enorm verrijkend om de dood te bezigen, sterven aan die sleur en aan je verleden dat jou richting geeft.
We zijn zelf onze grootste beperking.
Akathisiamaandag 10 april 2023 @ 21:10
Om de 18-jarige gitzwarte pessimist die nog altijd in mij schuilt er maar weer even uit te laten, een van mijn favoriete citaten:

Als het voornaamste en meest directe doel van ons leven niet het lijden is, dan is ons bestaan het meest zinloze te wereld.- A. Schopenhauer
Candaasjemaandag 10 april 2023 @ 22:07
Ik herken je beschrijving wel TS. Ik heb geen actieve doodswens, ben ook niet zozeer levensmoe… maar ik verbaas me er toch vaak over hoe hard mensen willen blijven vechten om (over)leven (bijvoorbeeld bij een ziekte). Vind dat wel bijzonder om te zien, het is ook meer positieve verwondering dan negatieve….maar ik zie het mezelf niet snel doen.

Zoals mijn opa ooit vertelde over de watersnoodramp waar hij hielp: de paarden bleven vechten om hun hoofd boven water te houden, de koeien ‘gingen’ gewoon ten onder.
Ik ben zo’n koe. ):O

Betekent niet dat ik bepaalde momenten of gebeurtenissen niet intens kan beleven. Ik kan echt wel huilen van geluk of verwondering. En ook in het dagelijks leven heb ik het op zich best naar mijn zin. Maar als je zegt dat er geen morgen meer zou komen… dan nouja, dan ben ik daar niet per se heel erg rouwig om geloof ik.

Nogmaals; geen actieve doodswens. Ik spring niet voor een trein. Maar reanimeer me liever niet. ;)

Vrees wel dat er in mijn geval (ook?)een stukje verdriet/schuldgevoel achter schuilt. Niet om mijzelf (ik heb het meer dan goed) maar om het leed dat voor vele anderen het leven tot een afschuwelijke lijdensweg maakt.
Laat het dan voor iedereen gewoon stoppen, wens ik wel eens.

Dit soort gedachtes spreek ik zelden uit. Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars. Het is niet goed, het is niet slecht, het is gewoon zoals het is.
Akathisiamaandag 10 april 2023 @ 22:20
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:07 schreef Candaasje het volgende:
Ik ben zo’n koe. ):O

Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars.
Is dit wel eens op de proef gesteld?
Candaasjemaandag 10 april 2023 @ 22:53
quote:
0s.gif Op maandag 10 april 2023 22:20 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Is dit wel eens op de proef gesteld?
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nee eigenlijk niet. Dus ik kan enkel beschrijven hoe ik het tot nu toe ervaar.

Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.


Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.

Wat ik beschrijf is dus grotendeels hypothetisch. Maar als ik anderen hoor/zie/lees, kan ik wel stellen dat ik op dit moment vaak wat minder euforisch ben over het leven dan veel anderen. Zonder dus gelijk actief dood te willen. Ik scharrel gewoon rustig verder en geniet echt wel op mijn momenten.
bedachtzaammaandag 10 april 2023 @ 22:53
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:07 schreef Candaasje het volgende:
Vrees wel dat er in mijn geval (ook?)een stukje verdriet/schuldgevoel achter schuilt. Niet om mijzelf (ik heb het meer dan goed) maar om het leed dat voor vele anderen het leven tot een afschuwelijke lijdensweg maakt.
Laat het dan voor iedereen gewoon stoppen, wens ik wel eens.

Dit soort gedachtes spreek ik zelden uit. Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars.
Of het goed hebben gelijk staat aan niet lijden vraag ik me af.
Ondanks dat ik het als kind niet goed had is het lijden gestopt en juist een kracht geworden, men omschrijft dat als een overlevingsmechanisme waardoor je weer door kunt.
Zoals ik er nu naar kijk is het juist van belang om dat ene gezonde deeltje te zijn tussen de zieke deeltjes, wellicht kunnen we de andere deeltjes gezond(er) maken waardoor het net allemaal weer wat beter word.
Met wat licht en liefde, omzien naar, kunnen we heel veel ten goede veranderen.
Akathisiamaandag 10 april 2023 @ 23:02
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nou ja, of je weet of je écht een koe bent dus :+.

quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.
Ik kan me voorstellen dat een ziekte een perspectiefsverandering kan bewerkstelligen. Misschien wel bijkomend spijt voor een gebrek aan waardering aan de ziekte voorafgaand. Dat hoor je toch wel regelmatig; het onstaan van waardering voor het leven, wanneer je dood lijkt te gaan, of opeens veel niet meer kan.

quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.
Dit herken ik wel trouwens, of althans, het gebrek aan zulke aspiraties/hechtingen. T.a.v. het leven ontbeer ik sinds ik mij kan heugen de instrinieke motivatie om er ''iets van te maken". Tegelijkertijd vind ik het leven, anders dan TS, wel rete-interessant, als toeschouwer welteverstaan. Het is, mijn Sisyphusiaanse strijd terzijde, in veel opzichten spectaculair verwarrend, ontzagwekkend en heerlijk absurd. Of anders gezegd: het is de afstand die ik neem, of (uit enige noodzakelijkheid) aangeleerd heb, die de waardering in stand weet te houden.

[ Bericht 11% gewijzigd door Akathisia op 10-04-2023 23:45:06 ]
Libertarischdinsdag 11 april 2023 @ 00:17
Dat lijden negatief is is slechts een subjectieve interpretatie. Het is gewoon een mentaal effect.
Belugastroopdinsdag 11 april 2023 @ 02:22
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.

[ Bericht 5% gewijzigd door Belugastroop op 11-04-2023 02:35:10 ]
Haushoferdinsdag 11 april 2023 @ 08:52
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 20:52 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
Wel, het Hebreeuwse woord wordt vaak met "leegte" vertaald, wat mij in de verte doet denken aan het Boeddhistische begrip Shunyata,

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunyata

Overigens is dat woord etymologisch verwant aan de naam "Abel", de broer van Kaïn die het eerste slachtoffer van moord is in de bijbel, geen nageslacht nalatend. :P

Maar Prediker is één van mijn favoriete Bijbelboeken, omdat het laat zien dat meer dan 2000 jaar geleden men zich ook al afvroeg of er een inherente betekenis aan het leven is. De auteur sleept daar uiteindelijk, als jood, JHWH bij, maar ik vraag me wel eens af in hoeverre de auteur dat zelf als bevredigend antwoord zag.
capriciadinsdag 11 april 2023 @ 08:55
Heb je je al eens verdiept in logotherapie van Viktor Frankl?

Lees er eens wat over, ook over die man. Het adresseert precies de zaken die je in je OP beschrijft.
Haushoferdinsdag 11 april 2023 @ 08:57
quote:
1s.gif Op dinsdag 11 april 2023 02:22 schreef Belugastroop het volgende:
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.
Ik hoop dat je ooit nog een manier vindt om met het lijden om te gaan :)

Ik vind gelukkig zijn ook niet makkelijk, terwijl ik alle juiste randcondities heb: ik ben gelukkig getrouwd, heb 2 gezonde kinderen, geen financiële problemen, hoog opgeleid (2 masters en een PhD), gezond (op een gegeneraliseerde angststoornis en nogal hardnekkige en uitgebreide psoriasis na; die jeuk is dus wel herkenbaar :P ), fijne vrienden, stabiele (schoon)familie, geen trauma's (op een lange burn-out periode van 4 jaar na dan) een baan waarbij ik zowel prima verdien als mezelf maatschappelijk relevant kan voelen en die voldoet aan mijn idealen...

Wat dat betreft ben ik een schoolvoorbeeld van hoe waar geluk niet in externe factoren is te vinden. Op papier zou ik heel gelukkig moeten zijn. In de praktijk ben ik dat lang niet altijd en heb ik meer hulpverleners op dat gebied versleten dan dat ik schoenen heb gekocht de afgelopen 20 jaar. Dat komt met name vanwege een gevoel van eenzaamheid omdat ik qua (intellectuele) interesses en overtuigingen niet bepaald aansluit bij het gros van mijn dagelijkse omgeving, en een angststoornis die nooit weg is maar hooguit op de achtergrond sluimert.

Waarmee ik maar wil zeggen: er zou ook een manier voor jou moeten zijn om je lijden te verminderen als de externe factoren een kleinere rol spelen dan dat we vaak denken.

[ Bericht 2% gewijzigd door Haushofer op 11-04-2023 09:35:57 ]
Tanatosdinsdag 11 april 2023 @ 10:33
quote:
0s.gif Op zaterdag 25 februari 2023 07:47 schreef Klik het volgende:

[..]
Ga een marathon lopen, begin met de halve marathon en dan leer je nieuwe mensen kennen. Dan de hele marathon en kom je weer terug in dit topic. Dan ervaar je zinloosheid van het leven helemaal anders.

Tot die tijd een podcast van BBC over psychiatrie: https://www.bbc.co.uk/programmes/b039dks7
Waarom een marathon (of een halve)?

Ik loop regelmatig hard, maar doe dat bij voorkeur alleen in het bos, en ik voel me niet geroepen om voor een marathon te gaan trainen.
Dat lichaam en geest 1 zijn is wat mij betreft een duidelijk feit, en dus ook dat fysieke conditie invloed op mentale conditie heeft maar het waarom van een marathon ontgaat me.

En een podcast over psychiatrie impliceert dat niet zo nodig willen leven per definitie een psychiatrische aandoening zou zijn, wat ik dus niet met je eens ben.
Onze psyche is geëvolueerd om te overleven, niet om gelukkig te zijn of te willen leven (laat staan zo lang mogelijk).
Tanatosdinsdag 11 april 2023 @ 10:48
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:

[..]
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nee eigenlijk niet. Dus ik kan enkel beschrijven hoe ik het tot nu toe ervaar.

Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.

Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.

Wat ik beschrijf is dus grotendeels hypothetisch. Maar als ik anderen hoor/zie/lees, kan ik wel stellen dat ik op dit moment vaak wat minder euforisch ben over het leven dan veel anderen. Zonder dus gelijk actief dood te willen. Ik scharrel gewoon rustig verder en geniet echt wel op mijn momenten.
Het is volgens mij vrijwel niet te voorspellen hoe je reageert op een noodsituatie, prima mogelijk dat dan instincten in werking treden.
Ons brein is daar nou juist wel voor geëvolueerd, niet om gelukkig te zijn.
Tanatosdinsdag 11 april 2023 @ 10:55
quote:
0s.gif Op maandag 10 april 2023 23:02 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Nou ja, of je weet of je écht een koe bent dus :+.
[..]
Ik kan me voorstellen dat een ziekte een perspectiefsverandering kan bewerkstelligen. Misschien wel bijkomend spijt voor een gebrek aan waardering aan de ziekte voorafgaand. Dat hoor je toch wel regelmatig; het onstaan van waardering voor het leven, wanneer je dood lijkt te gaan, of opeens veel niet meer kan.
[..]
Dit herken ik wel trouwens, of althans, het gebrek aan zulke aspiraties/hechtingen. T.a.v. het leven ontbeer ik sinds ik mij kan heugen de instrinieke motivatie om er ''iets van te maken". Tegelijkertijd vind ik het leven, anders dan TS, wel rete-interessant, als toeschouwer welteverstaan. Het is, mijn Sisyphusiaanse strijd terzijde, in veel opzichten spectaculair verwarrend, ontzagwekkend en heerlijk absurd. Of anders gezegd: het is de afstand die ik neem, of (uit enige noodzakelijkheid) aangeleerd heb, die de waardering in stand weet te houden.
Het leven als toeschouwer van mondiale gebeurtenissen is een soort van paralel naast de dagelijkse sleur en onvermijdelijkheid daarvan, ik vind het niet hetzelfde.

Ik ben wel degelijk nieuwsgierig en vind zaken interessant, tegelijkertijd ben ik niet heel ambitieus om nog van alles te gaan ondernemen, ik heb de halve wereld gezien, in meerdere landen geleefd en gewerkt, veel dingen zijn gewoon niet meer erg nieuw voor me.

Overigens zijn de ontwikkelingen op het gebied van AI natuurlijk wel heel interessant en openen ze een raam naar daadwerkelijke vernieuwing (/revolutie).
Als we er in slagen een superieure AGI te ontwikkelen dan krijgen we eindelijk een andere (superieure) intelligentie waarmee we goed kunnen communiceren (vanuit ons perspectief, voor de AI zal dat anders zijn), heel interessant wat die van ons (emotionele apen) zal vinden.

[ Bericht 10% gewijzigd door Tanatos op 11-04-2023 14:27:45 ]
Tanatosdinsdag 11 april 2023 @ 14:32
quote:
0s.gif Op maandag 27 februari 2023 13:35 schreef bedachtzaam het volgende:

[..]
Die aanname moet je niet verpersoonlijken, de meerderheid zal graag nog wat doorleven terwijl het witte laken des doods neder daalt maar dat geldt niet voor iedereen.
Je hoeft dus niet te willen leven, als je dat niet wil dan zij het zo.
Precies en dat zou geen taboe moeten zijn.
quote:
Het is uit eigen ondervinden zelfs enorm verrijkend om de dood te bezigen, sterven aan die sleur en aan je verleden dat jou richting geeft.
Wat vind je zo verrijkend aan je met de dood (het nietzijn) te bezigen?
quote:
We zijn zelf onze grootste beperking.
Klopt zonder meer (maar we hebben een vrij grote dode hoek).
Tanatosdinsdag 11 april 2023 @ 14:39
quote:
1s.gif Op dinsdag 11 april 2023 02:22 schreef Belugastroop het volgende:
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.
De menselijke geest is idd niet gemaakt voor zelfmoord.

Op FOK! zit je natuurlijk wel vrijwillig.
Er zitten uiteraard de nodige gekken op FOK!, maar ik kom hier ook genoeg "normale" mensen tegen.

Ik denk dat je empathie veel beter in het echte leven kunt zoeken dan online.
Sterkte met je problemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tanatos op 11-04-2023 14:50:00 ]
Libertarischdinsdag 11 april 2023 @ 15:11
Ja, het fundamenteel ongelukkige gevoel is geen pretje.
Klikdinsdag 11 april 2023 @ 17:14
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 april 2023 10:33 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Waarom een marathon (of een halve)?

Ik loop regelmatig hard, maar doe dat bij voorkeur alleen in het bos, en ik voel me niet geroepen om voor een marathon te gaan trainen.
Dat lichaam en geest 1 zijn is wat mij betreft een duidelijk feit, en dus ook dat fysieke conditie invloed op mentale conditie heeft maar het waarom van een marathon ontgaat me.

En een podcast over psychiatrie impliceert dat niet zo nodig willen leven per definitie een psychiatrische aandoening zou zijn, wat ik dus niet met je eens ben.
Onze psyche is geëvolueerd om te overleven, niet om gelukkig te zijn of te willen leven (laat staan zo lang mogelijk).

De podcast toont wat anderen, vaak ook succesvolle mensen, met wanhoop doen en ombuigen naar concrete acties op plannen. Dan kan de luisteraar misschien relativeren wat zijn of haar omgeving zingeving biedt, of liever een andere omgeving opzoeken die wel levenslust te bieden heeft.

Terug naar marathon, daar treft men soortgenoten en kunnen nieuwe vriendschappen ontstaan. Het brein is geëvolueerd voor uitdaging en overleven.

Hier resoneert bovengemiddeld vaak dezelfde gedachtegang en het recent verlies van mijn belangrijkste vertrouwenspersoon moeder (religieus) en mijn atheïsme maken het leven schijnbaar nog zinlozer. Mijn perspectief is gewoon blijven zoeken naar een goede psychiater (doel zo goed als behaald).

Tegenwoordig bestaat psychotherapie veel uit digitale hulpmiddelen (113 backup bijv.) Of groepsactiviteiten. Sommigen zijn daarvoor niet geschikt en gooien het liever op een forum, heel begrijpelijk. Maar minder dan 2 weken geleden had ik vanwege oneindige tegenslag een suïcidaal persoon op het dak van mijn huis en met hulp van politie is alles goed gekomen. Aaneengesloten is desbetreffende persoon momenteel deels vrijwillig deels rechterlijke crisismaatregel in een gesloten afdeling van plaatselijk ggz-instelling.

Emotieleer van spinoza zegt iets over dat de grootste tegenslag vaak aanleiding is tot succes c.q. passie c.q. levensdoelen. Gebrek aan levenslust is inderdaad geen ziekte, helemaal eens.
Klikdinsdag 11 april 2023 @ 17:19
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 april 2023 14:39 schreef Tanatos het volgende:

[..]
De menselijke geest is idd niet gemaakt voor zelfmoord.

Op FOK! zit je natuurlijk wel vrijwillig.
Er zitten uiteraard de nodige gekken op FOK!, maar ik kom hier ook genoeg "normale" mensen tegen.

Ik denk dat je empathie veel beter in het echte leven kunt zoeken dan online.
Sterkte met je problemen.
Een sterk voorbeeld van de echte leven is een rechtbank, een rechtszitting bijwonen of een meervoudige strafzaak bijwonen geeft ook een goede realistische kijk op de leven en wellicht aanleiding tot filosofische belevingen danwel perspectief op een bovengemiddeld waardevol leven. Niks persoonlijks verder @Tanatos @TS