Ik was bezig met mijn metaaldetector opzoek naar sieraden die door de jaren heen naar boven komen drijven. Volgende week trouw ik en zoek ik naar een trouwring .
Was al halfuurtje bezig en de vangst was niet zo groot. Een paar koperen tanden en daar bleef het bij. Kwam er een idioot naar me toe. Hij had een Wolvenhoodie aan was vies dik. Hij vroeg wat ik aan het doen was
Heb die idioot wijs gemaakt dat ik gouden tanden heb gevonden en heb die gegeven aan hem zodat hij mij me met rust laat Heb die gozer niet meer gehoord.
Klacht; mensen die bemoeien met andermans zaken.
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo