[NPO2] Het water komt - 70 jaar na de Watersnoodramp

Vierdelige tv-serie en zeven podwalks naar aanleiding van de 70e herdenking van de Watersnoodramp in 1953.

In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 vindt een ramp van ongekende omvang plaats in Nederland. Door een zware storm in combinatie met springtij gebeurt het schijnbaar onmogelijke: de dijken breken door in Zeeland, West-Brabant, Zuid-Holland en op Texel. Grote delen van West-Nederland komen onder water te staan. Huizen spoelen weg, mensen en dieren verdrinken.

Winfried Baijens presenteert de vierdelige documentaireserie Het water komt. De vier documentaires brengen met archiefmateriaal en indringende ooggetuigenverslagen in kaart hoe de ramp zich kon voltrekken, hoe van tevoren onvoldoende werd geanticipeerd op het dreigende gevaar en wat we hebben geleerd van de ramp. Maar hébben we wel voldoende geleerd? Winfried Baijens (zelf opgegroeid in Zeeland) neemt ons mee terug in de tijd en mee vooruit in de toekomst.


https://www.ntr.nl/site/tekst/Het+water+komt/127

Vrijdag 6 januari, 20.30 uur, NPO 2

Wat gebeurde er nu precies in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953? In de eerste aflevering een reconstructie van die fatale nacht. Ooggetuigen van de ramp in Zeeland vertellen wat ze, vaak als jonge kinderen, hebben meegemaakt. “Mijn vader zette net de laatste stap op zolder en de trap sloeg weg.” Reddingswerkers zijn dagenlang in touw om mensen van de daken te redden. Een van hen vertelt hoe ze vijf dagen achtereen aan het werk was. “Je bent net een machine, je doet het, je denkt niet meer.” Ook in deze aflevering het verhaal van de Urker vissers die te hulp schoten en van een Terschellingse kapitein en zijn bemanning, die tot de eerste slachtoffers van de ramp behoorden.

Vrijdag 13 januari, 20.30 uur, NPO 2

Was de Watersnoodramp te voorkomen geweest? In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog wordt Walcheren onder water gezet om de Duitsers te verjagen en Zeeland te bevrijden. De Braakman, een zeearm van de Westerschelde, wordt in 1952 gedicht en heel Zeeland loopt er voor uit. Tussen dit alles door schrijft waterstaatkundig ingenieur en medewerker van Rijkswaterstaat Johan van Veen al het eerste Deltaplan: ver vóór de ramp waarschuwt hij dat de dijken kunnen breken. Maar zijn woorden worden in de wind geslagen. Uit gesprekken met een dochter en een kleinzoon van Van Veen en tal van documenten blijkt dat Van Veen niet moe wordt om te waarschuwen. Maar het leidt allemaal tot niets. “Ze vonden hem een drammer.” Zijn plannen worden pas na de ramp ten uitvoer gebracht.

Vrijdag 20 januari, 20.30 uur, NPO 2

“Je moet door.” Jarenlang is dat het devies in Zeeland en de andere zwaar getroffen gebieden in Nederland. Er wordt niet of nauwelijks over de Watersnoodramp gepraat. Wat dat betreft is er een parallel met andere grote traumatische gebeurtenissen in de 20e eeuw, zoals de Tweede Wereldoorlog. Het idee is: stop het weg en het verdwijnt. Maar dat is niet zo. Pas na veertig jaar, nadat vanuit Den Haag de eerste landelijke herdenking wordt georganiseerd, worden de trauma’s langzaamaan bespreekbaar. Ooggetuigen vertellen over hun traumaverwerking - of het gebrek daaraan - en de zogeheten ‘stormneurose’.

Vrijdag 27 januari, 20.30 uur, NPO 2

Wat hebben we geleerd van de Watersnoodramp en is dat voldoende om Nederland droog te houden? In de slotaflevering aandacht voor de discussie over de Deltawerken, de strijd tegen het water, klimaatverandering, maar ook over het ontsluiten van Zeeland, de groei van toerisme in de provincie en het verhaal van de Biesbosch. De gevolgen van de Watersnoodramp, positief en negatief, komen in deze laatste aflevering aan bod.

Net de eerste aflevering gezien. Opgegroeid op Schouwen-Duiveland, met de verhalen van opa en vader die met het gezin toen zijn gevlucht. Mn ouderlijk huis en het dorp hebben lang en flink in het water gestaan. Dus zo'n docu doet me dan toch altijd meer dan verwacht. Zeker als je bedenkt hoeveel dorpsgenoten en eilandbewoners toen zijn verdronken