Na tijden op mijn tandvlees gelopen te hebben ging het sinds augustus snel bergafwaarts. Ondertussen is er hulp en heb ik de stempel depressief gekregen. Het is allemaal behoorlijk pittig en mijn vrienden, partners en familie hebben helaas al aardig wat te incasseren van mij gehad doordat ik continu het gevoel heb dat ik ze niet waard ben. De daarbij behorende paniek aanvallen en het figuurlijk om mij heen slaan.
Nu heb ik de optie gekregen om de antidepressiva citalopram te gaan gebruiken. Maar ik twijfel enorm. Want vind het nog al een stap. Zijn er mensen die in dezelfde situatie zitten/gezeten hebben met ervaring in het gebruik van deze medicatie of andere varianten van antidepressiva?
Hoe beviel dat? Werd het eerst erger om daarna beter te worden en hoe lastig was het om er weer vanaf te geraken?
Alvast enorm bedankt
quote:
Ik heb echt de energie niet om mij door zo’n topic te ploeteren. Sorry. Mocht ik van het weekend wat minder moe zijn dan wil ik wel kijken.quote:Op woensdag 30 november 2022 21:35 schreef Modus het volgende:
R&P / Depressie & Angst #173 de "feest"dagen doorkomen
Op dit moment werk ik nog wel gewoon enzo. Probeer zo normaal mogelijk te functioneren
quote:
Dankjewelquote:
Ik lijd aan een best heftige dwangstoornis. Al vanaf dat ik een klein kind was. Deze dwangstoornis zorgt voor dwanggedachten en zorgde ervoor onder andere dat ik overal doodsbang voor was.
Alles was doodeng, en dan bedoel ik echt alles.
Als kind kon ik niet leren koken, de was doen of op school met handenarbeid of techniek met machines werken.
Zelfs naar het toilet gaan, naar boven gaan, naar buiten gaan, mijn eigen huis, alles was doodeng en zorgde ervoor dat ik compleet verlamt van angst vaak was.
Ik heb hiermee geworsteld van 6 tot 22 jaar, toen kreeg ik het antidepressiva Citalopram voor het eerst voorgeschreven. En ik kan echt zeggen dat het mijn leven zoveel beter heeft gemaakt. De angst en dwang verdween als sneeuw voor de zon. Ik kon zonder angst de was doen, koken, met het OV reizen, douchen en zoveel dingen die mijn leven ondraaglijk maakte.
Ik kon zelfs een enge film kijken, en dat was echt ongekend.
Voor mij was citolapram echt een wereld van verschil
Als je aan de medicijnen begint wordt het vrij snel een chronisch probleem waar je lastig nog uit komt.
Mijn ervaring met citalopram is dat het mijn emoties afvlakte en me weinig tot geen gevoel meer liet ervaren.quote:Op woensdag 30 november 2022 21:11 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Hoe beviel dat? Werd het eerst erger om daarna beter te worden en hoe lastig was het om er weer vanaf te geraken?
Begonnen in 2008 en eindigend ook in 2008. Is al wat jaar geleden.
Voor mij was het niet zo moeilijk om er vanaf te blijven, aangezien ik zo'n hekel kreeg aan het middel en telkens vergat de pillen in te nemen.
Het doel van de inname van citalopram was overigens niet depressieve klachten zoals jij ze beschrijft, bij mij was het de intentie om een laag (?) te kweken om de ontvangst van ritalin meer houvast te bieden. Ik heb hier altijd vraagtekens bij gezet en op de dag van vandaag snap ik de redenatie van de psychiater niet die me het medicijn voorschreef.
Wat fijn dat je er zo veel baas bij hebt gehad. Wat heerlijk en wat een opluchting moet dat geweest zijnquote:
Uit eigen ervaring.
Ik lijd aan een best heftige dwangstoornis. Al vanaf dat ik een klein kind was. Deze dwangstoornis zorgt voor dwanggedachten en zorgde ervoor onder andere dat ik overal doodsbang voor was.
Alles was doodeng, en dan bedoel ik echt alles.
Als kind kon ik niet leren koken, de was doen of op school met handenarbeid of techniek met machines werken.
Zelfs naar het toilet gaan, naar boven gaan, naar buiten gaan, mijn eigen huis, alles was doodeng en zorgde ervoor dat ik compleet verlamt van angst vaak was.
Ik heb hiermee geworsteld van 6 tot 22 jaar, toen kreeg ik het antidepressiva Citalopram voor het eerst voorgeschreven. En ik kan echt zeggen dat het mijn leven zoveel beter heeft gemaakt. De angst en dwang verdween als sneeuw voor de zon. Ik kon zonder angst de was doen, koken, met het OV reizen, douchen en zoveel dingen die mijn leven ondraaglijk maakte.
Ik kon zelfs een enge film kijken, en dat was echt ongekend.
Voor mij was citolapram echt een wereld van verschil
Gedaan met die onzin! Er wordt een vraag gesteld naar ervaringen en daar mag je van alles over vinden maar dat hoeft hier niet uitgespuwd te worden
Thank youquote:
[modbreak]Gedaan met die onzin! Er wordt een vraag gesteld naar ervaringen en daar mag je van alles over vinden maar dat hoeft hier niet uitgespuwd te worden[/modbreak]
Ik sport meerdere keren per week en er is mij inderdaad op het hart gedrukt dat de blijven doen idd. Goede hormonen en andere stofjes enzo die dan vrij komenquote:Op woensdag 30 november 2022 21:44 schreef cosmosis het volgende:
Indien je het nog niet doet, ga beginnen met sporten het is de beste antidepressant die er op aarde te krijgen is.
Als je aan de medicijnen begint wordt het vrij snel een chronisch probleem waar je lastig nog uit komt.
Wat een aparte manier idd. Nu ben ik bekend met ritalin maar waarom zou daar in hemelsnaam antidepressiva bij gebruikt moeten worden..quote:Op woensdag 30 november 2022 21:46 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Mijn ervaring met citalopram is dat het mijn emoties afvlakte en me weinig tot geen gevoel meer liet ervaren.
Begonnen in 2008 en eindigend ook in 2008. Is al wat jaar geleden.
Voor mij was het niet zo moeilijk om er vanaf te blijven, aangezien ik zo'n hekel kreeg aan het middel en telkens vergat de pillen in te nemen.
Het doel van de inname van citalopram was overigens niet depressieve klachten zoals jij ze beschrijft, bij mij was het de intentie om een laag (?) te kweken om de ontvangst van ritalin meer houvast te bieden. Ik heb hier altijd vraagtekens bij gezet en op de dag van vandaag snap ik de redenatie van de psychiater niet die me het medicijn voorschreef.
Dat wat jij omschrijft had ik trouwens met Ritalin ook.
Ik hoop uiteraard dat je al snel iets beter gaan voelen. Depressies zijn behoorlijk klote.
Persoonlijk geen ervaring met antidepressiva, maar als ik kijk naar de ervaringen van mensen in mijn omgeving dan zou ik eerst kijken of therapie zonder medicatie aanslaat: beginnen met antidepressiva is in veel gevallen een stuk makkelijker dan ermee stoppen.quote:
Hallo Fok!kers
Na tijden op mijn tandvlees gelopen te hebben ging het sinds augustus snel bergafwaarts. Ondertussen is er hulp en heb ik de stempel depressief gekregen. Het is allemaal behoorlijk pittig en mijn vrienden, partners en familie hebben helaas al aardig wat te incasseren van mij gehad doordat ik continu het gevoel heb dat ik ze niet waard ben. De daarbij behorende paniek aanvallen en het figuurlijk om mij heen slaan.
Nu heb ik de optie gekregen om de antidepressiva citalopram te gaan gebruiken. Maar ik twijfel enorm. Want vind het nog al een stap.
Wat adviseren de specialisten, en waarom? Hoe dan ook: sterkte
.Ik heb een poos citalopram geslikt en ik kan me eigenlijk niet goed herinneren wat het deed. Wat ik nog wel weet is dat het afbouwen goed ging en dat het voor mij niet moeilijk was om te stoppen. Ik zou nu zeggen dat ik meer heb gehad aan de mensen om me heen, het verstrijken van de tijd en de gesprekken met een therapeut.
Wat zorgde ervoor dat je op je tandvlees moest lopen?quote:
Na tijden op mijn tandvlees gelopen te hebben
Het heeft voor mij vooral (sociale) angst minder gemaakt, en ik pieker ‘anders’, minder intens. Maar qua stemming doet het niet genoeg dus ik ga binnenkort waarschijnlijk overstappen naar een ander middel(dat bij een familielid heel goed werkte).
Ik had wel enorm last van fysieke bijwerkingen de eerste 2 weken, zo erg dat ik me een week ziek moest melden (toen werkte ik nog…) dus ook iets om mee rekening te houden. Maar na die 2 weken had ik geen enkele bijwerking meer en hoeveel last je er van hebt verschilt ook per persoon.
Succes met beslissen en hopelijk voel je je snel beter.
Het haalt hier de scherpe randjes van de pijn af. Ik dacht op een bepaald moment dat het niets meer deed en ben toen uit eigen overweging gestopt. Toen viel ik echter in zo'n diep gat dat ik door had hoeveel de AD kennelijk toch hielp.
Ik heb meerdere medicijnen gehad voorheen en voordeel van deze is voor mij dat ik er niet zo lamgeslagen moe van word. Dat effect hadden sommige andere medicatie wel. Ik merk wel dat de escitalopram wat afvlakt, dus ook positieve emoties, maar ik ben blij dat ik het slik en het helpt mij zeker de dagen door. Ik voel mij zowel lichamelijk als in mijn hoofd minder onrustig ook.
Ik ben gestart met citalopram. Tot op heden vooral vaak misselijk en hoofdpijn. Hopelijk houden de bij effecten snel op en gaat dit binnen nu en een paar weken zijn werk doen. Volgende week evaluatie bij mijn arts meteen na mijn gesprek met de GGZ praktijk ondersteuner
quote:
Het was niet mijn bedoeling om dit topic te verwaarlozen. Maar it went from bad to worse.. en had even echt nergens energie meer voor.
Ik ben gestart met citalopram. Tot op heden vooral vaak misselijk en hoofdpijn. Hopelijk houden de bij effecten snel op en gaat dit binnen nu en een paar weken zijn werk doen. Volgende week evaluatie bij mijn arts meteen na mijn gesprek met de GGZ praktijk ondersteuner
beste medicijn
Even doorbijten, de bijwerkingen gaan weg. En mocht je rond week 2/3 emoties krijgen of ideeën in je hoofd dat niets er nog toe doet en dat je nog erger in de put zinkt: DIT IS OOK EEN BIJWERKING! Dus onthou dit aub en negeer dat gevoel voor een dikke week en dan vlakt dat weer af en komt dat -door medicatie gestuurde- gevoel niet meer terug. Maar let daar even op en let dan op jezelf: licht desnoods even iemand in dat ze jou die periode ook wat in het oog houden.quote:
Het was niet mijn bedoeling om dit topic te verwaarlozen. Maar it went from bad to worse.. en had even echt nergens energie meer voor.
Ik ben gestart met citalopram. Tot op heden vooral vaak misselijk en hoofdpijn. Hopelijk houden de bij effecten snel op en gaat dit binnen nu en een paar weken zijn werk doen. Volgende week evaluatie bij mijn arts meteen na mijn gesprek met de GGZ praktijk ondersteuner
veel sterkte en ik hoop dat je snel wat profijt mag vinden van de medicatie En waarom toch deze keuze gemaakt?
Noobie asks
[ Bericht 21% gewijzigd door #ANONIEM op 07-12-2022 16:13:16 ]
Die heb ik al ruim 14 jaarquote:
Had dit ook gelezen ja. Heb mijn partners en hechtste vrienden dit ook verteld. Die kunnen mij het beste in de gaten houden.quote:
[..]
Even doorbijten, de bijwerkingen gaan weg. En mocht je rond week 2/3 emoties krijgen of ideeën in je hoofd dat niets er nog toe doet en dat je nog erger in de put zinkt: DIT IS OOK EEN BIJWERKING! Dus onthou dit aub en negeer dat gevoel voor een dikke week en dan vlakt dat weer af en komt dat -door medicatie gestuurde- gevoel niet meer terug. Maar let daar even op en let dan op jezelf: licht desnoods even iemand in dat ze jou die periode ook wat in het oog houden.
Dit was niet mijn eerste gesprekje met de huisartsquote:
Is het normaal dat je zo snel medicijnen krijgt?
En waarom toch deze keuze gemaakt?
Noobie asks
En heb de keuze gemaakt omdat ik steeds minder happy ben. Donkere nare gedachten..
Heb je al een gesprek gehad met de ondersteuner, hoe kijk je tegen die gesprekken aan?quote:
[..]
Dit was niet mijn eerste gesprekje met de huisarts
En heb de keuze gemaakt omdat ik steeds minder happy ben. Donkere nare gedachten..
Ja is 'normaal'. Je krijgt direct citalopram als eerste bij de huisarts. Gewoon protocol.quote:
Is het normaal dat je zo snel medicijnen krijgt?
En waarom toch deze keuze gemaakt?
Noobie asks
Overigens moet je ook niet raar opkijken als het niet werkt. Het werkt ook heel vaak gewoon niet. Dus absoluut niet denken dat het aan jou ligt ofzo waardoor je veel meer depressief wordt. Pas na een aantal maanden mentale zorg krijg je wel dingen op een rijtje.
Gesprek staat voor volgende week gepland. Ik weet niet zo goed wat ik moet verwachten maar ga er open in. Ik verwacht dat deze persoon gaat bepalen in welke richting ik doorverwezen ga worden.quote:
[..]
Heb je al een gesprek gehad met de ondersteuner, hoe kijk je tegen die gesprekken aan?
Meeste mensen die ik er over gesproken heb zijn juist heel positiefquote:
[..]
Ja is 'normaal'. Je krijgt direct citalopram als eerste bij de huisarts. Gewoon protocol.
Overigens moet je ook niet raar opkijken als het niet werkt. Het werkt ook heel vaak gewoon niet. Dus absoluut niet denken dat het aan jou ligt ofzo waardoor je veel meer depressief wordt. Pas na een aantal maanden mentale zorg krijg je wel dingen op een rijtje.