Zowel voor- als nadat ze elkaar hadden ontmoet is hij vreemdgegaan en is het enorm veel keren uit gegaan, besteedde hij geen tijd aan 'r en zet hier nog maar een paar excuzen neer om me er 'iets' minder slecht over te voelen. Goed, het ging dus erg slecht en ik was inmiddels bevriend met 'r, deelde wat verhalen overmislukte liefdes en spendeerde aardig wat tijd met 'r, tot het moment dat het écht erg slecht begon te gaan met haar relatie (leugens van hem, etc.).
Inmiddels was zij erg jaloers geworden dat ik hevig verliefd was op een ander meisje, die mij weer niet wilde, en op een gegeven moment groeide er toch iets meer hecht tussen haar en mij omdat ik me voor het eerst in lange tijd toch 'gewild' voelde. Er gingen nog een paar maanden voorbij en toen was de kogel toch echt de kerk uit en dumpte zij haar vriend. Wees niet bevreesd, het wordt nog minder romantisch, dus lees maar door...
Omdat ik wist dat ik haar niet 'echt' wilde, raadde ik 'r eerst aan om gewoon te genieten van 'r vrijheid en op zoek te gaan naar een leuke vent in haar eigen buurt. Echter, ze werd woedend dat ik haar nu niet nam, en dat ik verantwoordelijk was dat ze nu alleen was doordat ik zo lief tegen haar was geweest, en ze dreigde met zelfmoord want ze wilde niet verder leven zonder liefde. Nadat ze zei dat ze in 'r polsen was gaan snijden voelde ik me in een hoek gedreven en heb toen maar gezegd dat ik voorlopig met 'r zou samen zijn en haar die liefde zou geven. Ik had immers zelf ook niemand...
Een paar hobbels later zijn we nu op de dag exact 2 maanden verder, en het gaat echt NIET goed. Ze probeert zichzelf zó aan te passen dat ik geen excuus heb om 'r niet te willen en hoewel ik het een paar keer uit heb willen maken, verdween ze weer in het zelfmoord-trucje. Ik heb 'r een hoop pijn gedaan, en ook dat wil ik écht, écht niet. Ik denk dat ze echt tot zelfmoord toe in staat is (haar familie wil 'r niet, 'r ex wilde 'r niet en ik wil 'r nu ook niet meer...).
Ik lieg tegen 'r om maar een paar uur per dag van 'r weg te kunnen zijn om op adem te komen (zoals nu) en ook m'n familie weet er niets vanaf omdat ik me dood schaam. Ze claimde me tot voor kort vrij erg, totdat ik zei dat ik dat niet meer wilde. Sindsdien liegt ze soms om me 'vrij' te laten (zodat ik geen excuus meer heb om het uit te maken) ondanks dat ze zich dat kut voelt. Ik ben nu ook weer zo dat ik wel van 'r houd en wil dat ze zich absoluut niet kut voelt, waardoor ik zelf weer niet zonder zorgen en zonder beklemmend gevoel kan 'genieten' van de tijd die ik alleen en met m'n eigen familie doorbreng.
Ik hoop écht dat de opmerkingen over internet-relaties achterwege blijven, maar ik verwacht ook echt geen zielige replies. Ik weet dat ik een hoop verkeerd doe, en dat dit verhaal me doet klinken als één of ander wreed persoon, maar ik moest het gewoon even kwijt, want ik zit er door dit gedoe echt compleet doorheen en weet absoluut niet meer wat ik moet doen. Ik snak naar de komende maanden waarin ik dagelijks véél en véél meer werk voor m'n school en stage moet doen, zodat ik een geldig excuus heb om de hele dag weg te zijn...
gewoon zeggen wat je er van vind is het beste denk ik, zo niet tsja dan weet ik het ook niet
quote:Ja, dat zie ik ook wel in, want ik trek het zo niet langer. Nu is het natuurlijk wel zo dat er een hoop blaam mij treft, want om haar telkens weer vrolijk en blij te krijgen, moet ik de nodige kniebuigingen (lees: beloftes) doen.
Op zaterdag 8 februari 2003 11:23 schreef micha het volgende:
Wow, wat een verhaal. Als ik dit zo lees, hoe verschrikkelijk hard het ook kan zijn, denk ik dat je echt echt echt voor jezelf moet kiezen. Ze misbruikt het feit dat je haar geen pijn wil doen, leeftijd zal er ook mee te maken hebben. Laat je niet misbruiken, doe er wat aan, maak haar probleem weer haar eigen probleem en niet die van jou.
Het is wel zo dat ze van dit alles op de hoogte is (uiteraard), en ze zegt zelfs dat ze liever heeft dat ik erover lieg dat ik altijd bij haar zal blijven, dan dat ik 'r telkens zoveel pijn doe door te zeggen dat het niet verder kan. Ook zegt ze heel soms dat ze weet dat het niet voor altijd is, maar dat we 'hiervan' moeten genieten hoe lang het duurt.
Dat kan wel zo zijn, maar ik kan er absoluut niet meer van genieten. Ik ben dat punt een paar maanden geleden gepasseerd en ik heb absoluut geen garantie dat ze me vroeger of later 'laat gaan'.
Ze zegt dat ze me zal laten gaan als ik mezelf wil settlen met een meisje hier in de buurt ooit (want ik weet voor mezelf, NOOIT meer een relatie via internet), maar ik vrees dat hoe langer ik met haar ben, hoe meer ik 'r pijn doe als ik 'r ooit verlaat...
En over de dreigingen van zelfmoord; Stel jezelf niet verantwoordelijk. Jij bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk. Ik ken haar natuurlijk niet, maar ik denk dat de bedreigingen slechts een middel zijn om jou in haar leven te blijven houden, en dus niet zo snel zal overgaan tot 'de daad'. Iemand die echt dood wil zal dat niet van de daken schreeuwen.
Laat je niet gebruiken
quote:Het is niet zo dat ik geen gevoelens voor 'r heb. De tranen springen me in de ogen bij de gedachte. Bovendien vrees ik dat ze vrij wraakzuchtig is ook, en met m'n adres, 06 en huis-telefoonnummer ben je toch wat genuanceerder over het 'blokkeren niet meer naar omkijken'...
Op zaterdag 8 februari 2003 11:26 schreef afraidtech het volgende:
hup blokkeren niet meer naar om kijken,
gewoon zeggen wat je er van vind is het beste denk ik, zo niet tsja dan weet ik het ook niet
Ik geef om 'r en hoop dat ze 'na mij' gewoon door zal kunnen leven en iemand kan ontmoeten waar ze gelukkig mee kan worden...Ze heeft al zo'n kut-leven, als ik het zo mag verwoorden...
quote:Hoe heet je, dan hou ik de Telegraaf in de gaten.
Op zaterdag 8 februari 2003 11:33 schreef Blinx het volgende:
Bovendien vrees ik dat ze vrij wraakzuchtig is ook
quote:
Op zaterdag 8 februari 2003 11:35 schreef SunChaser het volgende:[..]
Hoe heet je, dan hou ik de Telegraaf in de gaten.
quote:Tsja...en toch kan ik daar niet emotieloos mee om gaan, als je begrijpt wat ik bedoel...
Op zaterdag 8 februari 2003 11:36 schreef Salvad0R het volgende:
Mensen die gebruik maken van iemand anders medelijden om liefde te ontvangen, zijn het niet waard om liefde aan te verspillen.. Dat soort mensen zorgen voor ongelukkigheid.
En lees dit even heel goed:
Dat ze volgens haarzelf een kutleven heeft is niet jouw verantwoordelijkheid, daar moet ze zelf iets aan doen.
Je wordt op een giganische manier gemanipuleerd, en je hebt het zelf soms in de gaten maar gaat er toch mee door.
Dit gaat niet om jou, dit gaat om haar onvermogen iemand bij zich te houden uit liefde ipv uit medelijden of angst dat ze zichzelf iets aan doet.
Ik zou zeggen, run while you still can.
Je kunt proberen het haar duidelijk maken ,dat als ze echt om je geeft ze je laat gaan.
Weet het is makkelijk gezegd , maar ja , welke ander keus heb je ?
Gewoon laten links liggen? lijkt me niet ,je blijft dat toch bezig met
*zal ze zichzelf wat aan doen ja of nee ?
Dus leg de keus bij haar , ze houd van je? dan moet ze je laten gaan uit liefde voor jou .
Je kunt het op z'n minst eens proberen
succes en sterkte
Er is al een pakketje met wat cadeautjes onderweg wat ik haar afgelopen week heb gestuurd aan 'r...
Laat haar weten dat jij je dood- maar dan ook echt dood-ongelukkig voelt in deze situatie. Dik het desnoods een beetje aan (mocht dat nodig zijn), bv. door te zeggen dat je slapeloze nachten hebt, dat het op school minder goed gaat, dat je familie en vrienden beginnen te vragen wat er aan de hand is enz. enz. Geef HAAR een schuldgevoel (als ze nog een beetje een geweten heeft) over hetgeen wat ze jou aan doet. Is de hint dan nog niet begrepen, trek dan openlijk haar liefde voor jou in twijfel. Iemand die jou zoveel pijn doet KAN gewoon niet van jou houden.
Misschien heb je hier iets aan ...
quote:Leuk afscheids cadeautje dan
Op zaterdag 8 februari 2003 11:49 schreef Blinx het volgende:
Maar...hoe wreed moet ik daarin zijn...Mijn telefoon uitzetten...huistelefoon afsluiten...Gewoon het zeggen, een antwoord krijgen, gedag zeggen en nooit meer terugkomen?Er is al een pakketje met wat cadeautjes onderweg wat ik haar afgelopen week heb gestuurd aan 'r...
volhouden, je moet echt van dr af
quote:Mail.
Op zaterdag 8 februari 2003 11:49 schreef Blinx het volgende:
Maar...hoe wreed moet ik daarin zijn...Mijn telefoon uitzetten...huistelefoon afsluiten...Gewoon het zeggen, een antwoord krijgen, gedag zeggen en nooit meer terugkomen?Er is al een pakketje met wat cadeautjes onderweg wat ik haar afgelopen week heb gestuurd aan 'r...
Schrijf op hoe je je er bij voelt,
en wel op zo'n manier dat je duidelijk maakt dat het niet voor onderhandeling vatbaar is.
Zeg wat dit alles met je doet, en dat je er helaas een punt achter moet zetten.
Dat je hoopt dat ze wat van haar leven gaat maken, maar dat dat niet (meer) met jou kan.
Maar echt heel belangrijk: wees duidelijk.
Ga niet teveel in op wat zij evt fout doet, maar hou het zoveel mogelijk bij jezelf.
Dit om te voorkomen dat ze weer van alles gaat zeggen om je toch bij haar te houden.
En maak ook duidelijk dat je het wat contact betreft bij die mail houdt,
anders mailt zij weer, ga jij weer antwoord geven en zit je in no time in de oude situatie.
Zelfs als ze dreigt met zelfmoord, niet reageren,
dat doet ze om van jou een reactie te krijgen,
en is niet jouw verantwoordelijkheid of schuld.
Ga verder met je eigen leven en bedenk je ajb dat dit van haar kant zeker geen liefde is,
iemand die van je houdt doet je dit niet aan,
simpel.
Heel veel sterkte.
quote:Dank je wel. Ik zal 't nodig hebben, net nadat ik gisteravond een ecard heb gestuurd voor het 2-maanden samenzijn...
Op zaterdag 8 februari 2003 11:56 schreef shmoopy het volgende:
Ik denk dat ik m'n familie ook maar moet inlichten voor de stormvloed telefoontjes...overdag en 's nachts...de komende tijd ...
quote:Vergeet niet dat jij niets hebt om je voor te schamen,
Op zaterdag 8 februari 2003 12:02 schreef Blinx het volgende:[..]
Dank je wel. Ik zal 't nodig hebben, net nadat ik gisteravond een ecard heb gestuurd voor het 2-maanden samenzijn...
Ik denk dat ik m'n familie ook maar moet inlichten voor de stormvloed telefoontjes...overdag en 's nachts...de komende tijd
...
quote:
Op zaterdag 8 februari 2003 12:11 schreef shmoopy het volgende:[..]
Vergeet niet dat jij niets hebt om je voor te schamen,
je bent in al je vriendelijkheid gewoon erg ver voor haar gegaan,
haar gedrag deugt niet,
jij hebt gewoon je best gedaan.
De mail is geschreven en ik twijfel nu nog of ik hem vanavond laat, ná haar nog een 'gelukkige' 2 maandelijkse dag te geven, stuur...of nu direct...
quote:Nu direkt!
Op zaterdag 8 februari 2003 12:37 schreef Blinx het volgende:[..]
De mail is geschreven en ik twijfel nu nog of ik hem vanavond laat, ná haar nog een 'gelukkige' 2 maandelijkse dag te geven, stuur...of nu direct...
quote:Ik heb 'm zojuist verstuurd...Ik wacht af
Op zaterdag 8 februari 2003 12:41 schreef Moonah het volgende:[..]
Nu direkt!
Sterkte.
quote:Hou ons anders op de hoogte,
Op zaterdag 8 februari 2003 12:55 schreef Blinx het volgende:[..]
Ik heb 'm zojuist verstuurd...Ik wacht af
Ik weet in ieder geval wél dat ik me absoluut niet kan concentreren en ik telkens m'n familie wil waarschuwen dat de huistelefoon wel eens een hoop over kan gaan vroeger of later...
quote:Nee, we hebben elkaar niet ontmoet, en ze woont niet in Europa
Op zaterdag 8 februari 2003 15:51 schreef Chayenn het volgende:
Je spreekt over een internetrelatie, maar waar ik benieuwd naar ben hebben jullie elkaar wel ontmoet en waar komt zij vandaan?
Eén van de dingen die ik me véél eerder had moeten realiseren
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |