Ik zat nog te twijfelen tussen dit subforum en R&P sorry hoor ik ben ook maar een mens en ben niet in alles perfect, wij zijn allen zondaars.
Nou TS heeft een vader die in Duitsland woont. Hij is daarheen verhuisd om te trouwen met zijn huidige vrouw die daar reeds woonde. Mijn vader is helaas een coimpleet labiel persoon (ik ben niet van de melkboer he). Hij heeft een vrouw nodig die hem volledig domineert en alles voor hem regelt en bepaalt want hij kan zelf echt helemaal niks, vandaar dat hij destijds ook heel snel is hertrouwd na het overlijden van moeder. Als hij zich in een stressvolle situatie bevindt, barst hij regelmatig en plein public in huilen uit. Je kan je niet voorstellen hoe ongelooflijk gênant en irritant het is als je eigen vader dat doet. Een vader hoort een sterk en dapper figuur te zijn die je beschermt, niet een labiel GGZ geval. Helaas is het niet anders en hij doet het niet expres, hij kan er niks aan doen, maar het is gewoon erg naar om te zien. Ik vind het ook een vorm van aandachttrekkerij. Kijk mij nou eens zielig zijn, ik was even verdwaald in de auto omdat het navigatiesysteem kuren gaf en nu barst ik in huilen uit. Ik vind het gewoon niet hoe een vader zich dient te gedragen. Dan moet je geen kinderen nemen maar goed helaas is dat te laat en ik ben er al.
Zijn vrouw is zo'n narcistisch kutwijf die hem precies kan bieden wat hij nodig heeft. Zij bepaalt alles en haar wil is wet. Dit heeft in het verleden regelmatig voor conflicten gezorgd tussen mij en mijn vader en er zijn ook periodes geweest zonder enig contact. Zij wilde immers ook financiele dingen bepalen tussen mij en mijn vader. Wat mijn vader al dan niet wil is volstrekt irrelevant want zij controleert hem volledig. Dit is niet 'zielig' voor hem, hij zocht bewust naar een vrouw die hem dit soort dominantie kon bieden en heeft dat dan ook gevonden. Hij kiest daar zelf voor dus ik beschouw hem niet als slachtoffer van een toxische relatie.
Nou ja ik vind het nogal wat om alle contact met familie permanent volledig te verbreken. En zolang er nog contact is moet ik toch wel heel af en toe daarheen voor de Kerst. De laatste keer dat ik ze met Kerst zag is alweer 3 jaar terug dus eens in de 3 jaar lijkt me wel het minimum zo'n beetje. Überhaupt is de laatste keer dat ik ze zag alweer meer dan een jaar terug (en nee ik mis ze dan absoluut niet).
Mijn broer is nogal goeiïg en laat het allemaal maar gebeuren, echter mijn schoonzus voelt ook haarfijn aan dat het een kutwijf is. Ze brengt dit dan wel voorzichtig ('ja ik vind het nogal intens als ik bij hen ben') maar de boodschap is duidelijk. Zij slapen in een hotel, ik kan dat helaas niet betalen omdat ik bijvoorbeeld ook geen koophuis kan betalen vind ik een hotel in een duur land als Duitsland niet een verantwoorde uitgave voor mij dus mijn enige optie is bij mijn vader en diens vrouw te blijven tijdens de kerst. Heb al moeten kromliggen voor de vlucht.
Ik blijf maar voor 3 dagen maar ik vraag me dus af hoe ik dit het beste kan overleven zonder gillend gek te worden want ik zie er als een berg tegenop. Vorige 2 jaar ben ik niet gegaan ivm de corona.
Heeft iemand tips over hoe je om kan gaan met vreselijk irritante familieleden? Zeker als je 3 dagen blijft en ook bij ze moet blijven slapen.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)