Zij vertelde nadat zij had gekeken dat zij een andere arts erbij wilde hebben.
Haar conclusie is dat de baby niet meegroei en dat mijn vriendin placenta wel groei! Dus wat wij nu meemaken is een "uitzonderlijke" miskraam.
Nadat wij heen en weer gingen door de ziekenhuis omdat mijn vriendin bloed moest prikken en alle controles moest afgaan, drong het later tot ons door dat wij onze kind hebben verloren..............
Wij hadden zo'n leuke ideeen hoe het zal zijn als onze kind zou worden geboren. Wij hebben al 1 kind een zoon en een tweede hadden wij eigenlijk niet gepland.
We waren zo blij dat we een kind kregen, dat we het tegen iedereen vertelden.
Mijn vriendin heeft de hele tijd zitten huilen en nu is ze gaan slapen.
Sinds vanmiddag tot nu heb ik geen traan laten zien. Maar nu ben ik erg verdrietig en vraag ik mij af: Waarom??? Ik ben boos en verdrietig tegelijk.
Ik huil bijna nooit ik krijg altijd alleen maar tranen. Nu kan ik het niet meer inhouden ik wil alleen maar huilen.
Ik heb wel vrienden die mij steunen maar ik ben iemand die zich altijd groot houd, en ik moest het gewoon kwijt.
Dit is verdriet genoeg om je te laten gaan.
Sterkte.
quote:Hey bro ff janken met je vriendin zal echt opluchten. zij weet precies hoe jij je voelt en vice versa..
Op zaterdag 8 februari 2003 02:04 schreef Zilencer het volgende:
We hadden om 15.00 uur een afspraak bij een vrouwelijke gynocoloog voor een echo test, we zouden voor het eerst zien hoe klein onze kind is na 3 maanden zwangerschap.
Zij vertelde nadat zij had gekeken dat zij een andere arts erbij wilde hebben.
Haar conclusie is dat de baby niet meegroei en dat mijn vriendin placenta wel groei! Dus wat wij nu meemaken is een "uitzonderlijke" miskraam.
Nadat wij heen en weer gingen door de ziekenhuis omdat mijn vriendin bloed moest prikken en alle controles moest afgaan, drong het later tot ons door dat wij onze kind hebben verloren..............
Wij hadden zo'n leuke ideeen hoe het zal zijn als onze kind zou worden geboren. Wij hebben al 1 kind een zoon en een tweede hadden wij eigenlijk niet gepland.
We waren zo blij dat we een kind kregen, dat we het tegen iedereen vertelden.
Mijn vriendin heeft de hele tijd zitten huilen en nu is ze gaan slapen.
Sinds vanmiddag tot nu heb ik geen traan laten zien. Maar nu ben ik erg verdrietig en vraag ik mij af: Waarom??? Ik ben boos en verdrietig tegelijk.
Ik huil bijna nooit ik krijg altijd alleen maar tranen. Nu kan ik het niet meer inhouden ik wil alleen maar huilen.
Ik heb wel vrienden die mij steunen maar ik ben iemand die zich altijd groot houd, en ik moest het gewoon kwijt.
Ik moet zeggen ik vind het echt klote voor je dat dit gebeurd dat wens je niemand.
Anywayz Veel sterkte aan jou en je vriendin/vrouw
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
ik heb het ook gehad, en mijn vriedje was, mede door zijn eigen verdriet, een enorme steun. Onze relatie is er uiteindelijk sterker door geworden.
Jullie staan zeker nu heel dicht bij elkaar, hou dat zo, deel dit vreselijke moment. Op die manier kun je elkaar helpen!
Heeel erg veel sterkte
Ik zou zeggen dat je tranen later komen.. Mischien ook wel niet.
Maar je hebt toch wel verdriet. Dat zal je vriendin ook wel begrijpen.
Wees lief voor mekaar. En mischien kunnen jullie het later nog eens proberen om zwanger te worden..
Sterkte voor nu.. En later.
quote:Heb je msn of icq?
Op zaterdag 8 februari 2003 02:04 schreef Zilencer het volgende:
We hadden om 15.00 uur een afspraak bij een vrouwelijke gynocoloog voor een echo test, we zouden voor het eerst zien hoe klein onze kind is na 3 maanden zwangerschap.
Zij vertelde nadat zij had gekeken dat zij een andere arts erbij wilde hebben.
Haar conclusie is dat de baby niet meegroei en dat mijn vriendin placenta wel groei! Dus wat wij nu meemaken is een "uitzonderlijke" miskraam.
Nadat wij heen en weer gingen door de ziekenhuis omdat mijn vriendin bloed moest prikken en alle controles moest afgaan, drong het later tot ons door dat wij onze kind hebben verloren..............
Wij hadden zo'n leuke ideeen hoe het zal zijn als onze kind zou worden geboren. Wij hebben al 1 kind een zoon en een tweede hadden wij eigenlijk niet gepland.
We waren zo blij dat we een kind kregen, dat we het tegen iedereen vertelden.
Mijn vriendin heeft de hele tijd zitten huilen en nu is ze gaan slapen.
Sinds vanmiddag tot nu heb ik geen traan laten zien. Maar nu ben ik erg verdrietig en vraag ik mij af: Waarom??? Ik ben boos en verdrietig tegelijk.
Ik huil bijna nooit ik krijg altijd alleen maar tranen. Nu kan ik het niet meer inhouden ik wil alleen maar huilen.
Ik heb wel vrienden die mij steunen maar ik ben iemand die zich altijd groot houd, en ik moest het gewoon kwijt.
Zet me anders even neer als leviathanfd@hotmail.com
[Dit bericht is gewijzigd door leviathanfd op 08-02-2003 02:42]
http://shop.kapaza.nl/artemisonlineshop/page1/
gegroet,
mark
[Dit bericht is gewijzigd door gelly op 08-02-2003 03:10]
http://shop.kapaza.nl/artemisonlineshop/page1/
quote:bedankt gelly... deze misplaatste onzin kunnen we niks mee... ook niet na het uitgaan.
Op zaterdag 8 februari 2003 03:09 schreef thetruth het volgende:
en nu normaal doen.
En voor de topicposter... veel sterkte.
quote:lekker gepast topic om onzin uit te kramen, ik voel een ban aankomen. Dat ze je account direct een week mogen wegtiefen. Kutnewbie.
Op zaterdag 8 februari 2003 03:19 schreef thetruth het volgende:
-edit-
Voor topicstarter, verdrietig verhaal 
Ik zou zeggen je hoeft je niet altijd groot te houden, veel sterkte !
[Dit bericht is gewijzigd door gelly op 08-02-2003 03:34]
gaat het hier om een mola-zwangerschap?
gezien je e-mailsterkte man in deze moeilijke periode
wees er voor je vriendin en deel jullie verlies
dat zal je ook dichter bij elkaar brengen
lief en leed delen he
sterkte
Zijn de krenten dan zinloos geweld?
Sterkte
Er zijn sites waar je met lotgenoten in contact kan komen
www.freya.nl
www.lieve-engeltjes.nl
Wij hebben zelf een kindje verloren met 18 weken zwangerschap ,
we wisten niet dat ik zwanger was omdat ik nogal een onregelmatige
cyclus had.
Ik kan je wel het advies geven , laat zien dat het ook jou verdrietig maakt!
Ik heb er des tijds veel moeite mee gehad dat ik alleen verdrietig was ,
dat heeft mijn relatie toen geen goed gedaan , we zijn uit elkaar gegaan.
Ik storte me op internet om mijn gevoelens de baas te kunnen blijven en sprak eigenlijk alleen nog online met mensen over deze gebeurtenis , puur omdat mijn vriend mijn gevoelens niet snapte.
Dus als je er voor haar wilt zijn , vertel haar dan ook hoe erg jij het vind.... Laat haar praten...praat zelf.... das meestal de beste manier om er samen weer bovenop te komen.
Mocht je behoefte hebben om je verhaal kwijt te kunnen mag je me invoegen bij je msn ezra_peeters@hotmail.com
|
|
