R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik weet niet zeker of dit een hulpvraag of een van me afschrijfstukje is, maar de grote vraag is: ben ik verstandig bezig.
Ik heb de nodige traumatische dingen meegemaakt. Dat vermeld ik niet om zielig te doen, maar ik heb het niet verwerkt. Emotioneel zit ik volledig op slot. Ik voel meestal helemaal nul komma nul niks noppes nada. Eigenlijk zo depressief als het maar kan, met alle gevolgen van dien. Soms barst het eruit en ben ik een bal jankende ellende, ontroostbaar, soms wel voor een kwartier of zelfs een half uur.
Mijn begeleiders (psychiatrisch verpleegkundigen) zijn bezorgd. Ze vinden het de verkeerde kant opgaan, zo voelt het ook voor mij. Dus er is een overleg geweest in het behandelteam en de psycholoog vindt dat ik mijn trauma's moet gaan verwerken. Echter heb ik al honderden sessies EMDR gehad en die hebben niet geholpen. Eerder averechts. Het gevolg: psychose na psychose, opname na opname, vrijwillig en gedwongen, gesepareerd en open.
De theorie is dat ik eerst moet leren voelen, moet leren delen. Verder moet ik echt leren om minder een controle freak te zijn. Dat ben ik tot in het extreme. Ik heb alleen geen flauw idee hoe ik dit moet aanvliegen. Ik heb geen flauw idee of ik dit aankan. De voorbereiding op EMDR wordt een lange en zware weg. En ik ben bang, doodsbang en weet niet wat ik moet doen.
Als ik het doe: Grote kans op ontregeling. Eng. Kwetsbaar. Emoties. Verzuipen. Geen controle.
Als ik het niet doe: Dit is geen leven. Onverwerkte trauma's. Niet kunnen voelen. Verzuipen. Geen controle.
Er is me verteld dat ik enorm ontregelt ga raken, voor lange tijd, dat de kans op nieuwe opnames groot is. Alleen dat zachte heelmeesters stinkwonden maken. Dat het nodig is om te overleven. Om te gaan leven. Dat ik anders in dit neerwaartse spiraal blijf. Dat destructief gedrag mijn leven blijft. Alleen ik ben zo godallemachtig bang. Ik wil meer controle
Ik weet niet wat ik moet doen en hoe ik het in hemelsnaam moet doen? Hoe moet ik het doen? En hiernaast speelt nog zoveel meer dingen dat ik verzuip. Sorry voor het dagboekverhaal en het spijt me voor het slechte Nederlands. Ik hoop dat iemand een beetje advies voor me heeft...
Edit:
Ik heb de nodige traumatische dingen meegemaakt. Dat vermeld ik niet om zielig te doen, maar ik heb het niet verwerkt. Emotioneel zit ik volledig op slot. Ik voel meestal helemaal nul komma nul niks noppes nada. Eigenlijk zo depressief als het maar kan, met alle gevolgen van dien. Soms barst het eruit en ben ik een bal jankende ellende, ontroostbaar, soms wel voor een kwartier of zelfs een half uur.
Mijn begeleiders (psychiatrisch verpleegkundigen) zijn bezorgd. Ze vinden het de verkeerde kant opgaan, zo voelt het ook voor mij. Dus er is een overleg geweest in het behandelteam en de psycholoog vindt dat ik mijn trauma's moet gaan verwerken. Echter heb ik al honderden sessies EMDR gehad en die hebben niet geholpen. Eerder averechts. Het gevolg: psychose na psychose, opname na opname, vrijwillig en gedwongen, gesepareerd en open.
De theorie is dat ik eerst moet leren voelen, moet leren delen. Verder moet ik echt leren om minder een controle freak te zijn. Dat ben ik tot in het extreme. Ik heb alleen geen flauw idee hoe ik dit moet aanvliegen. Ik heb geen flauw idee of ik dit aankan. De voorbereiding op EMDR wordt een lange en zware weg. En ik ben bang, doodsbang en weet niet wat ik moet doen.
Als ik het doe: Grote kans op ontregeling. Eng. Kwetsbaar. Emoties. Verzuipen. Geen controle.
Als ik het niet doe: Dit is geen leven. Onverwerkte trauma's. Niet kunnen voelen. Verzuipen. Geen controle.
Er is me verteld dat ik enorm ontregelt ga raken, voor lange tijd, dat de kans op nieuwe opnames groot is. Alleen dat zachte heelmeesters stinkwonden maken. Dat het nodig is om te overleven. Om te gaan leven. Dat ik anders in dit neerwaartse spiraal blijf. Dat destructief gedrag mijn leven blijft. Alleen ik ben zo godallemachtig bang. Ik wil meer controle
Ik weet niet wat ik moet doen en hoe ik het in hemelsnaam moet doen? Hoe moet ik het doen? En hiernaast speelt nog zoveel meer dingen dat ik verzuip. Sorry voor het dagboekverhaal en het spijt me voor het slechte Nederlands. Ik hoop dat iemand een beetje advies voor me heeft...
Edit:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 10% gewijzigd door ChildoftheStars op 05-10-2022 09:52:31 ]We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wat heftig...
Ik weet niet wat juist is voor jou maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel.
Ik weet niet wat juist is voor jou maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel.
So rest assured I have the key to every opening
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
Dank je welquote:Op dinsdag 4 oktober 2022 19:36 schreef Speedfight het volgende:
Wat heftig...
Ik weet niet wat juist is voor jou maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik weet niet wat voor trauma's jouw leven verzieken, maar ik heb ook de nodige trauma's achter de rug.
Geen oorlogtrauma's want woon in Nederland, maar evengoed kan je dan ook wel heel diep in de put belanden.
In mijn traumatijd had ik niemand behalve een goede vriendin, maar die had ook niet altijd tijd om naar mij te luisteren.
Mijn ervaring: de trauma's gewoon ondergaan en accepteren en je leven daarnaar inrichten. Net zolang tot je zelf merkt dat het trauma minder angstaanjagend wordt.
Jezelf laten opnemen lijkt mij nogal drastisch, maar ik weet dus niet wat jij allemaal achter de rug hebt.
Ben je verkracht? Ik ook.
Nog een trauma van mij: ik kwam eens thuis en merkte dat mijn geliefde zich had verhangen.
Daar heb ik soms nog steeds nachtmerries over.
Nooit professionele hulp gevraagd. Was wantrouwend door die film 'One flew over the cuckoo's nest".
Niemand van dit forum kan jou helpen, alleen adviseren en steun toewensen.
Het moeilijkste moet je toch zelf doen.
Zoek de moed om alles onder ogen te zien, laat het onderdeel zijn van jouw leven en van jouw karakter, probeer zo sterk mogelijk te zijn.
Veel sterkte.
Geen oorlogtrauma's want woon in Nederland, maar evengoed kan je dan ook wel heel diep in de put belanden.
In mijn traumatijd had ik niemand behalve een goede vriendin, maar die had ook niet altijd tijd om naar mij te luisteren.
Mijn ervaring: de trauma's gewoon ondergaan en accepteren en je leven daarnaar inrichten. Net zolang tot je zelf merkt dat het trauma minder angstaanjagend wordt.
Jezelf laten opnemen lijkt mij nogal drastisch, maar ik weet dus niet wat jij allemaal achter de rug hebt.
Ben je verkracht? Ik ook.
Nog een trauma van mij: ik kwam eens thuis en merkte dat mijn geliefde zich had verhangen.
Daar heb ik soms nog steeds nachtmerries over.
Nooit professionele hulp gevraagd. Was wantrouwend door die film 'One flew over the cuckoo's nest".
Niemand van dit forum kan jou helpen, alleen adviseren en steun toewensen.
Het moeilijkste moet je toch zelf doen.
Zoek de moed om alles onder ogen te zien, laat het onderdeel zijn van jouw leven en van jouw karakter, probeer zo sterk mogelijk te zijn.
Veel sterkte.
Lastig situatie, hoe komt het dat je controle wil hebben op dingen.. door de trauma's van vroeger? Maar dat af en toe een huilbui hebt is wel teken dat je idd niet over je trauma's heen bent.. ken je verder niet goed en je situatie ook niet.
Ik hoop dat je toch door de juiste behandelingen, weer fijn gaat voelen etc. Knuffel
Ik hoop dat je toch door de juiste behandelingen, weer fijn gaat voelen etc. Knuffel
Music is the language of the spirit. It opens the secret of life bringing peace, abolishing strife.
Je moet uiteindelijk out of the comfort zone.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Die controledwang heb ik al mijn hele leven. Het is wel een beetje uit trauma's voortgekomen. Daarnaast heb ik het gevoel dat mensen me liever vinden als ik mezelf altijd 100% onder controle houd.
Omdat ik heel jong uit huis geplaatst ben geweest (wederom niet om zielig te doen) heb ik een hechtingsproblematiek opgelopen. Ik bind me heel slecht aan mensen en als dat lukt is het heel intens met verlatingsangst (nee geen borderline, geen afstoten en aantrekken). Dat liefzijn is controle
En ik ben er zeker niet overheen: nachtmerries, herbelevingen, ontlopen van situaties dat ik eraan moet denken, heel eenvoudig te triggeren etc. Het is een rode draad
Omdat ik heel jong uit huis geplaatst ben geweest (wederom niet om zielig te doen) heb ik een hechtingsproblematiek opgelopen. Ik bind me heel slecht aan mensen en als dat lukt is het heel intens met verlatingsangst (nee geen borderline, geen afstoten en aantrekken). Dat liefzijn is controle
En ik ben er zeker niet overheen: nachtmerries, herbelevingen, ontlopen van situaties dat ik eraan moet denken, heel eenvoudig te triggeren etc. Het is een rode draad
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dank je wel voor delenquote:Op dinsdag 4 oktober 2022 20:07 schreef Hiddendoe het volgende:
Ik weet niet wat voor trauma's jouw leven verzieken, maar ik heb ook de nodige trauma's achter de rug.
Geen oorlogtrauma's want woon in Nederland, maar evengoed kan je dan ook wel heel diep in de put belanden.
In mijn traumatijd had ik niemand behalve een goede vriendin, maar die had ook niet altijd tijd om naar mij te luisteren.
Mijn ervaring: de trauma's gewoon ondergaan en accepteren en je leven daarnaar inrichten. Net zolang tot je zelf merkt dat het trauma minder angstaanjagend wordt.
Jezelf laten opnemen lijkt mij nogal drastisch, maar ik weet dus niet wat jij allemaal achter de rug hebt.
Ben je verkracht? Ik ook.
Nog een trauma van mij: ik kwam eens thuis en merkte dat mijn geliefde zich had verhangen.
Daar heb ik soms nog steeds nachtmerries over.
Nooit professionele hulp gevraagd. Was wantrouwend door die film 'One flew over the cuckoo's nest".
Niemand van dit forum kan jou helpen, alleen adviseren en steun toewensen.
Het moeilijkste moet je toch zelf doen.
Zoek de moed om alles onder ogen te zien, laat het onderdeel zijn van jouw leven en van jouw karakter, probeer zo sterk mogelijk te zijn.
Veel sterkte.
Ik heb wel echt professionele hulp nodig, ook omdat ik schizofreen en bipolair ben. Daarom word ik ook regelmatig opgenomen. Echter worden die klachten versterkt door de trauma's
Jij ook heel erg veel sterkte. Je hebt heftige dingen meegemaakt. Knap dat je het zonder hulp redt!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dank je. Die controledwang herken ik wel. Heb daar ook jarenlang last van gehad.quote:
[..]
Dank je wel voor delen
Ik heb wel echt professionele hulp nodig, ook omdat ik schizofreen en bipolair ben. Daarom word ik ook regelmatig opgenomen. Echter worden die klachten versterkt door de trauma's
Jij ook heel erg veel sterkte. Je hebt heftige dingen meegemaakt. Knap dat je het zonder hulp redt!
En ook heel lang smetvrees. Ik kocht regelmatig pure alcohol (150%) bij de drogist om alles te sterileriseren.
Tot aan de asbakken toe kregen een doekje alcohol.
Niet normaal meer.
Ik ben geen arts en dus moet je mijn 'adviezen' met een enorme zak zout nemen.
In mijn tijd las ik veel, luisterde naar muziek en schreef gedichten (tenminste dat probeerde ik
), en dat heeft me toch wel min of meer op de been gehouden.Plus het feit dat ik mezelf steeds voorhield dat ik helemaal niet belangrijk was in het wereldgebeuren (in die zin dat ik er eentje was uit talloos veel miljoenen), en dat dus niemand in de bus, trein of waar dan ook speciale aandacht voor mij had. Waarom zouden ze? Ik ben gewoon een anonieme sukkel.
Zo heb ik me er bovenop geholpen.
Niemand kent jou zo goed als dat jij je kent. Niemand heeft meegemaakt wat jij hebt meegemaakt.
Dat maakt ook dat niemand je 'het beste' advies kan geven of je wel of niet moet beginnen aan EMDR.
Als ik je verhaal zo lees lijkt het er wel op dat je wel weet dat EMDR (op termijn) de enige mogelijkheid vooruit is. De andere optie is stilstaan. Verder lees ik vooral veel angst. Misschien kan je als 'voorbereiding' bedenken waar je wat steun aan hebt in de ergste momenten, een gewoonte, knuffel, muziek, iets dat je wat rustiger maakt.
Misschien helpt de gedachte dat je enigszins voorbereid bent en dat je 'je vangnet' al klaar hebt liggen met de stap om er aan te beginnen.
Sterkte voor de komende periode
Dat maakt ook dat niemand je 'het beste' advies kan geven of je wel of niet moet beginnen aan EMDR.
Als ik je verhaal zo lees lijkt het er wel op dat je wel weet dat EMDR (op termijn) de enige mogelijkheid vooruit is. De andere optie is stilstaan. Verder lees ik vooral veel angst. Misschien kan je als 'voorbereiding' bedenken waar je wat steun aan hebt in de ergste momenten, een gewoonte, knuffel, muziek, iets dat je wat rustiger maakt.
Misschien helpt de gedachte dat je enigszins voorbereid bent en dat je 'je vangnet' al klaar hebt liggen met de stap om er aan te beginnen.
Sterkte voor de komende periode
And the druids turn to stone...
Ik weet op het moment niet wat handig is. En je hoeft niet goed te dichten om van je af te schrijven hequote:
[..]
Dank je. Die controledwang herken ik wel. Heb daar ook jarenlang last van gehad.
En ook heel lang smetvrees. Ik kocht regelmatig pure alcohol (150%) bij de drogist om alles te sterileriseren.
Tot aan de asbakken toe kregen een doekje alcohol.
Niet normaal meer.
Ik ben geen arts en dus moet je mijn 'adviezen' met een enorme zak zout nemen.
In mijn tijd las ik veel, luisterde naar muziek en schreef gedichten (tenminste dat probeerde ik
Plus het feit dat ik mezelf steeds voorhield dat ik helemaal niet belangrijk was in het wereldgebeuren (in die zin dat ik er eentje was uit talloos veel miljoenen), en dat dus niemand in de bus, trein of waar dan ook speciale aandacht voor mij had. Waarom zouden ze? Ik ben gewoon een anonieme sukkel.
Zo heb ik me er bovenop geholpen.
Als het maar helpt. Fijn dat je dingen en gedachtes hebt gevonden die jou helpen. Op dit moment heb ik nog geen constructieve copingen. Ik krop alles op, houdt de deur stevig dicht, barst uit en wordt verschrikkelijk destructief. Zonder hulpverlening had ik niet meer geleefd. LetterlijkDank je welquote:Op dinsdag 4 oktober 2022 20:30 schreef Panthera1984 het volgende:
Niemand kent jou zo goed als dat jij je kent. Niemand heeft meegemaakt wat jij hebt meegemaakt.
Dat maakt ook dat niemand je 'het beste' advies kan geven of je wel of niet moet beginnen aan EMDR.
Als ik je verhaal zo lees lijkt het er wel op dat je wel weet dat EMDR (op termijn) de enige mogelijkheid vooruit is. De andere optie is stilstaan. Verder lees ik vooral veel angst. Misschien kan je als 'voorbereiding' bedenken waar je wat steun aan hebt in de ergste momenten, een gewoonte, knuffel, muziek, iets dat je wat rustiger maakt.
Misschien helpt de gedachte dat je enigszins voorbereid bent en dat je 'je vangnet' al klaar hebt liggen met de stap om er aan te beginnen.
Sterkte voor de komende periode
Ik ben idd doodsbang. Ik wil niet weer in de problemen komen door EMDR. Ik heb een crisisplan, maar dat lukt niet meer op de ergste momenten. Dan faal ik keer op keer. Ik moet er even goed over nadenken. Het is vooral een klont onoverzichtelijkheid in mijn hoofd.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is ook dat ik van de week een sessie lang bezig ben geweest met trauma's op een rij zetten, we zijn tot de helft gekomen en volgende week gaan we er weer mee verder en ik zie er enorm tegenop. Ik weet niet hoe ik niet moet voelen tijdens dat proces. Naja. Maakt ook niet uit, nait soezen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Idk, like, heb je weleens mindfulness geprobeerd? Dan leer je min of meer dat je je gedachten niet serieus hoeft te nemen en hoe je in het nu kunt blijven. Dan gaan je emoties en angsten niet meer met je op de loop en hou je de boel onder controle. Maar misschien dat jouw problematiek hier te zwaar/ serieus voor is. Ik weet natuurlijk niet wat er allemaal gebeurt is in je leven.
Op vrijdag 14 april 2023 07:00 schreef Lokale_Notabele het volgende:
"Orkun Kokcu is een dynamischere verbeterde versie van Andrea Pirlo".
"Orkun Kokcu is een dynamischere verbeterde versie van Andrea Pirlo".
Ik heb het wel gehad en helpt bij andere dingen. Alleen het traumastukje is hier wel te heftig voor.quote:
Idk, like, heb je weleens mindfulness geprobeerd? Dan leer je min of meer dat je je gedachten niet serieus hoeft te nemen en hoe je in het nu kunt blijven. Dan gaan je emoties en angsten niet meer met je op de loop en hou je de boel onder controle. Maar misschien dat jouw problematiek hier te zwaar/ serieus voor is. Ik weet natuurlijk niet wat er allemaal gebeurt is in je leven.
Er is wel echt EMDR hiervoor nodig. De klachten gaan helaas ook verder dan alleen gedachten.
Maar mindfulness is een goede tool voor veel dingen!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hey CoS.
Ik heb ook mijn hele leven lang rondgelopen met zwaar trauma en ben nu pas op een punt aangekomen dat ik er wat mee kan doen.
Heb je wel eens iemand gespecialiseerd gehad op trauma? Ik ben voor het eerst in behandeling bij een traumapsychologe en het is een wereld van verschil met normale behandelaren.
Heb je wel eens gekeken naar het traumacentrum in Nederland? Ik hoor dat daar veel positieve verhalen van komen bij mensen die al heel veel EMDR enzo hebben gehad.
Het allerbeste
Ik heb ook mijn hele leven lang rondgelopen met zwaar trauma en ben nu pas op een punt aangekomen dat ik er wat mee kan doen.
Heb je wel eens iemand gespecialiseerd gehad op trauma? Ik ben voor het eerst in behandeling bij een traumapsychologe en het is een wereld van verschil met normale behandelaren.
Heb je wel eens gekeken naar het traumacentrum in Nederland? Ik hoor dat daar veel positieve verhalen van komen bij mensen die al heel veel EMDR enzo hebben gehad.
Het allerbeste
Twiddel
Heyquote:
Hey CoS.
Ik heb ook mijn hele leven lang rondgelopen met zwaar trauma en ben nu pas op een punt aangekomen dat ik er wat mee kan doen.
Heb je wel eens iemand gespecialiseerd gehad op trauma? Ik ben voor het eerst in behandeling bij een traumapsychologe en het is een wereld van verschil met normale behandelaren.
Heb je wel eens gekeken naar het traumacentrum in Nederland? Ik hoor dat daar veel positieve verhalen van komen bij mensen die al heel veel EMDR enzo hebben gehad.
Het allerbeste
Wat ongelooflijk dapper e knap dat je (bezig bent) je trauma aanpakt(aanpakken). Ik ben trots op je! Echt heel erg goed bezig
Kan mijn respect niet uitdrukkenIk heb bij PsyTrec behandeling gehad, twee keer, zonder succes helaas. En ook gespecialiseerde therapeuten gehad. Het is nu met een verpleegkundige, klinkt misschien slapjes, maar ik vertrouw hem blind. Dat heb ik niet snel, maar ik voel me veilig bij hem en hij wordt geholpen daarin door een psycholoog. Als ik er klaar voor ben EMDR bij die psycholoog. Ik ben doodsbang en het roept veel op, maar ik voel me wel veilig bij hem. Dus ik denk dat het nu wel de meeste kans heeft.
Liefs
Je bent een sterk mens, nogmaals, respect
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik wil je sterkte wensen. En vooral de moed om dit weer aan te gaan, want ik gun het je zo dat je wat meer rust gaat vinden.
The love you take is equal to the love you make.
Dank je wel lieverdquote:
Ik wil je sterkte wensen. En vooral de moed om dit weer aan te gaan, want ik gun het je zo dat je wat meer rust gaat vinden.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Heb je ook al andere traumatherapie gevolgd? EMDR schijnt goed te werken maar ieder mens is anders natuurlijk. Ik begin volgende maand bij Imaginair Exposure bij Lubec in Leiden. Dit is een intensief programma met 3 behandelingen a 90 min per keer. En anders inderdaad is googlen op opname bij traumatherapie. Schijnen een aantal goed aangeschreven te zijn. Dit is ook mijn volgende stap mocht het bij Lubec niet werken. Sterkte
quote:
Heb je ook al andere traumatherapie gevolgd? EMDR schijnt goed te werken maar ieder mens is anders natuurlijk. Ik begin volgende maand met Imaginair Exposure bij Lubec in Leiden. Dit is een intensief programma met 3 behandelingen a 90 min per keer. En anders inderdaad is googlen op opname bij traumatherapie. Schijnen een aantal goed aangeschreven te zijn. Dit is ook mijn volgende stap mocht het bij Lubec niet werken. Sterkte
Sterkte! Dapperquote:
Heb je ook al andere traumatherapie gevolgd? EMDR schijnt goed te werken maar ieder mens is anders natuurlijk. Ik begin volgende maand bij Imaginair Exposure bij Lubec in Leiden. Dit is een intensief programma met 3 behandelingen a 90 min per keer. En anders inderdaad is googlen op opname bij traumatherapie. Schijnen een aantal goed aangeschreven te zijn. Dit is ook mijn volgende stap mocht het bij Lubec niet werken. Sterkte
Dat heb ik idd gehad bij PsyTrec. Het heeft mij helaas niet geholpen. Ik hoop dat jij wel goede resultaten gaat boeken!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je brein is een Ferrari maar je moet hem wel in de juiste versnelling kunnen zetten. Anders heb je niks aan al die paardenkracht.quote:
Je moet uiteindelijk out of the comfort zone.
Het valt mij juist op dat ik tijdens de jaren dat ik jou op FOK! heb zien posten wel degelijk een vooruitgang opmerk. Je lijkt stukje bij beetje zelfbewuster te worden.
Een jaar terug ofzo postte je iets over de destijds huidige problemen met jouw familie en uit jouw verhalen maakte ik op dat ze alle verantwoordelijkheid bij jou neerleggen en zelf geen enkel besef lijken te hebben hoe jij daaronder lijdt.
Als jij nog steeds contact hebt met hen, vind ik het niet zo raar dat het wat traumaverwerking blijft stagneren. Je bent absoluut niet dom en volgens mij kan je goed rationaliseren. Maar net als ieder ander mens, heb jij daarnaast ook een reptielenbrein die niks met ratio kan. Zolang jij te maken blijft hebben met jouw familie, wordt dat reptielenbrein getriggerd die hen associeert met groot gevaar en jou laat vechten, vluchten of bevriezen. En het wordt bevriezen (jezelf schijndood houden) want dat is de enige optie die overblijft om te kunnen overleven als iemand volledige controle heeft over jou.
Het maakt niet uit in hoeverre jouw familie ontoerekeningsvatbaar was, hoe zielig ze destijds waren en hoe moeilijk het voor hen was geweest. Wat er gebeurd is, heeft nou eenmaal hele grote negatieve consequenties teweeggebracht. En tot nu toe lijkt het alsof jij de enige bent die daarvoor opdraait, is het niet?
De eerste stap die je sowieso moet doe om trauma's te kunnen verwerken, is door jezelf in veiligheid te brengen. Geen contact meer met jouw familie. En de plek waar je wordt behandeld: daar word je toch ook regelmatig geconfronteerd met mensen die psychotisch en schizofreen zijn? In hoeverre is het mogelijk dat jij je daar veilig kunt voelen?
Een jaar terug ofzo postte je iets over de destijds huidige problemen met jouw familie en uit jouw verhalen maakte ik op dat ze alle verantwoordelijkheid bij jou neerleggen en zelf geen enkel besef lijken te hebben hoe jij daaronder lijdt.
Als jij nog steeds contact hebt met hen, vind ik het niet zo raar dat het wat traumaverwerking blijft stagneren. Je bent absoluut niet dom en volgens mij kan je goed rationaliseren. Maar net als ieder ander mens, heb jij daarnaast ook een reptielenbrein die niks met ratio kan. Zolang jij te maken blijft hebben met jouw familie, wordt dat reptielenbrein getriggerd die hen associeert met groot gevaar en jou laat vechten, vluchten of bevriezen. En het wordt bevriezen (jezelf schijndood houden) want dat is de enige optie die overblijft om te kunnen overleven als iemand volledige controle heeft over jou.
Het maakt niet uit in hoeverre jouw familie ontoerekeningsvatbaar was, hoe zielig ze destijds waren en hoe moeilijk het voor hen was geweest. Wat er gebeurd is, heeft nou eenmaal hele grote negatieve consequenties teweeggebracht. En tot nu toe lijkt het alsof jij de enige bent die daarvoor opdraait, is het niet?
De eerste stap die je sowieso moet doe om trauma's te kunnen verwerken, is door jezelf in veiligheid te brengen. Geen contact meer met jouw familie. En de plek waar je wordt behandeld: daar word je toch ook regelmatig geconfronteerd met mensen die psychotisch en schizofreen zijn? In hoeverre is het mogelijk dat jij je daar veilig kunt voelen?
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |