Semi klaagbaak topic, maar beter in muziek.
Ik beschouw gewone albums in de best gemasterde uitvoering beter dan al die special/limited/whatever editions bijelkaar.
Er is een reden waarom bepaalde uitvoeringen van tracks de 'cut' hebben gehaald en anderen niet.
Laatst zat ik weer eens een oud album van REM op shuffle te spelen via spotify toen er een voorstudie van een nummer voorbij kwam. Zat al te kijken of mijn koptelefoon kaduuk was, maar het bleek om een embryonale versie van een van hun hits te gaan. Heel leuk ter kennisgeving, misschien voor een studie, en vast heel leuk voor als je perse alles moet bezitten. Maar zelfs de producer heeft er zn best nog niet op gedaan en het laat niet echt het beste van de band zien.
Als het niet deze halfbakken versies zijn dan gooien ze er weleens slecht gemixte live versies op die een eigen album net niet waard zijn.
Klacht: Onder de noemer special edition reguliere albums opgedient krijgen waar men ook de tracks uit de prullenbak bij serveert.