Depressie

Weet je zeker dat je niet gewoon een testosteronbom nodig hebt?

De dokter schrijft het je voor

quote:

Op zondag 4 september 2022 11:29 schreef Lenny77 het volgende:

[..]
Orale inname?
Ik vraag dit want vaak helpt dit niet meer en heb je injecties nodig wegens beperkte opname via het maag-darmstelsel.
En dan niet 1 injectie per maand maar flink starten en dan stilletjes afbouwen. Het kan goed zijn dat daar de oorzaak ligt, de symptomen zijn herkenbaar namelijk.

Wel na goed bloed onderzoek door de arts. Niet zomaar injecties gaan starten, oraal kan zeker helpen maar duurt gewoon langer. Als het goed is laat de huisarts je op controle komen. Anders op controle gaan door zelf na enkele weken een afspraak te maken.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 23:52 schreef corehype het volgende:
Weet je zeker dat je niet gewoon een testosteronbom nodig hebt?

De dokter schrijft het je voor

Goed idee, als je toch voor B12 komt, kan je dit ook laten testen.

Sterkte, TS!

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2022 23:45 schreef christmastsunami het volgende:

[..]
Je vraagt je ook af: 'huh, wat overkomt mij nou?'. Is dit echt, en wat gebeurt er??'
En dan heb je ook alle informatie nodig. En cgt, is ook altijd, de confrontatie aangaan en in actie komen. En dat gaat gewoon ook niet altijd.

Ik kan me herrineren dat ik ging hardlopen en ik haast niet vooruit kwam en me nog depressiever voelde. Volgens cgt had dat iets moeten opleveren.

Ik kan er niet uit persoonlijke ervaring over praten, maar ik vind hardlopen best ambitieus klinken. Ik denk meer aan kleine aanpassingen waardoor je structuur in je dag aanbrengt: een vaste bedtijd aanhouden; 's ochtends op tijd opstaan, douchen en ontbijten; zorgen dat je elke dag even buiten bent; op tijd naar bed gaan.

Dat wil niet zeggen dat dat dé oplossing is - cognitieve gedragstherapie behelst meer - maar je kunt wel afglijden als je gaat nachtbraken, slecht gaat eten, niet meer omkijkt naar je rekeningen, het contact met alledaagse activiteiten verliest.

Mijn instinct als ik me slecht voel is om in bed te gaan liggen, een deken over me heen te trekken en me overal voor af te sluiten. Dat kan misschien een dag, maar daarna moet ik toch echt weer deelnemen aan mijn gezinsleven. Mijn gezin biedt me houvast. Met name na het overlijden van mijn moeder heb ik me lang neerslachtig gevoeld, maar mijn dochter moest elke dag naar school en dus was het geen optie om toe te geven aan lethargie.

Ik weet dat het voor de persoon over wie ik het had een eye-opener is geweest: je komt niet altijd te weten waarom je je depressief voelt, maar door dingen anders te doen kun je je (geleidelijk) anders gaan voelen.

Bij mijn vrouw heeft cognitieve therapie ook goed geholpen.
Ik denk dat cognitieve therapie voor iedereen een aanrader is.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2022 09:18 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Ik kan er niet uit persoonlijke ervaring over praten, maar ik vind hardlopen best ambitieus klinken. Ik denk meer aan kleine aanpassingen waardoor je structuur in je dag aanbrengt: een vaste bedtijd aanhouden; 's ochtends op tijd opstaan, douchen en ontbijten; zorgen dat je elke dag even buiten bent; op tijd naar bed gaan.

Dat wil niet zeggen dat dat dé oplossing is - cognitieve gedragstherapie behelst meer - maar je kunt wel afglijden als je gaat nachtbraken, slecht gaat eten, niet meer omkijkt naar je rekeningen, het contact met alledaagse activiteiten verliest.

Mijn instinct als ik me slecht voel is om in bed te gaan liggen, een deken over me heen te trekken en me overal voor af te sluiten. Dat kan misschien een dag, maar daarna moet ik toch echt weer deelnemen aan mijn gezinsleven. Mijn gezin biedt me houvast. Met name na het overlijden van mijn moeder heb ik me lang neerslachtig gevoeld, maar mijn dochter moest elke dag naar school en dus was het geen optie om toe te geven aan lethargie.

Ik weet dat het voor de persoon over wie ik het had een eye-opener is geweest: je komt niet altijd te weten waarom je je depressief voelt, maar door dingen anders te doen kun je je (geleidelijk) anders gaan voelen.

En toch heb ik een beetje moeite met het anders doen en dan anders gaan voelen.

Een van de kenmerken van een depressie, is dat positieve dingen gewoon niet binnen komen.
Je ziet het niet. Je voelt het niet. In een depressie is het meer 'niets' voelen dan je 'slecht' voelen.

Stel het is lekker weer en de eendjes zijn vrolijk bezig en je ziet het, dan ziet een depressief iemand dat niet.

Of iemand maakt een goeie grap en iedereen moet lachen, een depressief iemand snapt die grap niet. Die depressie slaat die grap over.

Dat is nl. zo moeilijk uit te leggen in een depressie, positive dingen kunnen zwaar irritant zijn en negativiteit juist lekker.
Maar veel komt simpelweg niet binnen. Ook een positieve gedragsverandering, is dan toch maar negatief en schiet niet op. Het gevoelsleven is in de war. En in een depressie gaat het echt om 'het niet meer kunnen voelen'.

Maar er zijn natuurlijk ook andere ervaringen, want niet ieders koppie is hetzelfde.