abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_206677496
@FlyingFish, dank voor je uitgebreide antwoord. Het stelt me aan de ene kant gerust, dat het niet als heel erg absurd gedrag klinkt en het zet me ook ook aan het denken over hoe wij er zelf op reageren.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
@MevrouwCactus, we zullen zeker op een rustig moment het nog een keer ter sprake brengen. Wel een goede tip om ook zíjn verwachting daarin mee te nemen. Soms is het ook lastig om dergelijke gesprekjes te hebben, want Simon antwoordt ook vaak met "ik weet het niet", dan kom je niet echt verder. Maar we gaan het proberen.
  maandag 14 november 2022 @ 20:13:46 #277
57269 Lemijn
luistert ook naar Leijn
pi_206677630
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
pi_206677703
quote:
0s.gif Op maandag 14 november 2022 17:19 schreef Phaidra het volgende:
Bij ons is dat vaak een teken dat het te onverwachts komt. Hij moet plotseling schakelen, terwijl hij nog midden in zijn spel zit. Onze jongste is 7, maar heeft hier ook nog heel vaak last van. Het helpt hem echt om aan te geven dat hij nog even X minuten mag spelen, en dat we dan gaan. Of dat hij nog even XX af mag maken, voor we gaan. Eventueel een timer zetten, zodat ook echt duidelijk is wanneer de tijd om is.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
:Y precies dit heeft de grote kapitein ook. we hebben zelfs hetzelfde bosscenario gehad vorig jaar. Hij heeft het bij veranderingen, rond vakanties, rond van die dagen waarvan anderen weken van tevoren aan hem vragen "en, heb je ook al zin in ...?"


hier is voorbereiden en voorkauwen ook een blijvertje :Y heeft die externe structuur echt nodig want anders maakt hij in zn hoofd n eigen dagplanning en die botst altijd nogal met die van ons.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
pi_206677707
@TolstoiFan ik heb het altijd onder gewoon kleutergedrag geschaard, die drama’s bij het ophalen :@
Pas toen hier een (heel vervelend) vriendje meteen in het gelid stond toen de auto van z’n papa in zicht was werden wij een beetje argwanend…

De andere situaties komen hier ook nog regelmatig voor. Thuis werkt de in z’n eigen sop gaar laten koken het beste. Wij leggen dan bijvoorbeeld de afstandsbediening erg hoog weg en lopen dan al naar boven met Willem. Na ongeveer 10 minuten hard gillen en NEEE, IK GA NIET NAAR BED!! Komt ie van zelf rustig naar boven en kunnen we hem in bed leggen. Dit werkt alleen niet bij vriendjes helaas. Al werkte een “Kevin, wat leuk dat je hier komt wonen” van de moeder van een vriendje laatst best goed. Toen ik zwaaiend weg liep kwam ie heel hard achter mij aan.
pi_206677848
quote:
0s.gif Op maandag 14 november 2022 20:07 schreef TolstoiFan het volgende:
@:FlyingFish, dank voor je uitgebreide antwoord. Het stelt me aan de ene kant gerust, dat het niet als heel erg absurd gedrag klinkt en het zet me ook ook aan het denken over hoe wij er zelf op reageren.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
@:MevrouwCactus, we zullen zeker op een rustig moment het nog een keer ter sprake brengen. Wel een goede tip om ook zíjn verwachting daarin mee te nemen. Soms is het ook lastig om dergelijke gesprekjes te hebben, want Simon antwoordt ook vaak met "ik weet het niet", dan kom je niet echt verder. Maar we gaan het proberen.
Maar nadenken over hoe je het zelf aanpakt is alleen maar goed. Man en ik hebben daar thuis ook nog regelmatig discussies over (naderhand) of we niet beter anders hadden kunnen reageren. Op een gegeven moment merk je wat bij jouw kind het beste werkt (op dat moment… een jaar later is het weer anders :') ).

Momenteel gebruiken we overigens het pedagogisch zeer onverantwoorde: “anders ga ik een van de snoepjes uit jouw zakje opeten”. Werkt heel goed. Één keer daadwerkelijk doen, en je hoeft er voortaan alleen maar mee te dreigen :D
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
pi_206677874
quote:
0s.gif Op maandag 14 november 2022 19:54 schreef Donna het volgende:

[..]
Kleuter vraagt mij ook steeds vaker of ze met iemand mag spelen. Ik vind het wel een beetje spannend ja.
Het was hier heel goed gegaan, twee hele blije meisjes zag ik toen ze haar thuis kwamen brengen :Y

@TolstoiFan , dat klinkt erg pittig, ik heb er (nog) geen ervaring mee :*
And you know I might
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
pi_206677917
Ik herken het ook TolstoiFan en de feestdagen drukte helpt ook niet mee merk ik.
pi_206678113
Wat dat betreft hebben wij een hele brave kleuter die dus meteen klaar staat als we er zijn.
Van de kindjes die zijn komen spelen zijn er 2 die zich bleven verstoppen etc. Ik vond dat wel opvallend toen, maar ik heb dan ook een ander referentiekader. :+

Inderdaad goed om af te stemmen hoe hierop te reageren en ook de ouders van het vriendje daarin mee te nemen als dat nodig is (in voorbereiding van afronden).
Misschien kijken wat voor leuks hij in het vooruitzicht heeft als hij mee gaat? (Kan van nog even buitenspelen tot een kort spelletje of zijn lievelingseten dat toevallig op het menu staat zijn?)

Kleuter hier gaat helemaal op in het sinterklaas gebeuren. Tot nu toe wel het meest van alle jaren. O+
pi_206678218
Sinterklaas gebeuren zal ook wel meespelen. Simon is er erg mee bezig.
Fijn om jullie ervaringen en andere points-of-view te lezen!
  dinsdag 15 november 2022 @ 08:36:43 #285
319308 Tink89
To live is to dance
pi_206681685
Mijn overeenweekkleuter kan ook enorm driften, slaan, wegrennen, gillen enz. En 'nee' is het standaardantwoord op zo'n beetje alles wat we vragen. Ik herken het dus wel enorm, maar heb geen magische oplossing...
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
pi_206694070
quote:
0s.gif Op maandag 14 november 2022 20:17 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]
:Y precies dit heeft de grote kapitein ook. we hebben zelfs hetzelfde bosscenario gehad vorig jaar. Hij heeft het bij veranderingen, rond vakanties, rond van die dagen waarvan anderen weken van tevoren aan hem vragen "en, heb je ook al zin in ...?"

hier is voorbereiden en voorkauwen ook een blijvertje :Y heeft die externe structuur echt nodig want anders maakt hij in zn hoofd n eigen dagplanning en die botst altijd nogal met die van ons.
Dat laatste ja, heel erg :D. Het stomme is dat hij afgelopen weekend de hele ochtend en het eerste deel van de middag lekker had gespeeld met zijn lego. En we hadden al aangegeven dat we maar heel even zouden gaan en hij daarna óók weer kon spelen met zijn lego. Maar hij wilde echt echt echt die 30 minuten niet 'opofferen' om met ons even naar buiten te gaan.

Achteraf kon hij toch wel beter uitleggen wat er mis ging, hij had net iets gebouwd van lego en wilde daar mee gaan spelen toen wij weg wilden gaan. En we hadden best 10 minuten op hem willen wachten, maar op dat moment blokkeerde hij gewoon totaal en was hij niet in staat om zoiets concreets met ons te overleggen.

Maar wij vonden het ook gewoon heel stom, wij hadden de hele ochtend klusjes gedaan in huis en wilden daarna even lekker een frisse neus halen, want het was zulk mooi weer. En dan escaleert het ineens volledig, terwijl we denken: je hebt verdorie al 4 uur gepseeld met lego vandaag, kan er nou écht niet even een half uurtje af voor iets wat wij willen? En over het algemeen vindt hij het hartstikke leuk in het bos.

Met vriendlief heb ik wel besproken dat we in het vervolg hem misschien toch even alleen thuis moeten laten (doen we nog niet zo vaak) en dat wij dan een kleiner rondje lopen rondom het huis ipv naar het bos. Of hopen dat hij een volgende keer beter kan verwoorden waar het misgaat.

En @TolstoiFan wij hebben de afgelopen 2 maanden een aantal sessies speltherapie met A. gedaan. Op die manier heeft hij wel meer inzicht gekregen in zijn eigen emoties. Ik heb wel het idee dat het iets heeft geholpen, al lukt het hem dus duidelijk nog niet altijd om rustiger te reageren :+. Het heeft ons ook geholpen om beter te begrijpen waarom het zo vaak misgaat.

Edit: van de therapeut mocht A. niet meer reageren met 'Ik weet het niet'. Die gooi ik er nu ook nog wel eens in. "Dat mocht je niet meer zeggen van juf Clarien, weet je nog?"
Venus in pocketformaat
© loveli
pi_206701965
Herkenbaarheid hier weer. Gisteren ging het even mis met Kevin.

Kevin had in zijn hoofd dat ik hem kwam halen, maar opa stond bij school (zoals elke dinsdag). Hij wilde niet met opa mee. NEE! Hard schreeuwen en hij klampte zich vast aan het hek. Er was geen beweging in te krijgen, hoe veel de juf ook tegen hem praatte. Uiteindelijk zei de juf: “ok, dan blijf je hier maar achter het hek. Ik ga naar binnen” en toen liet ie los en liep ie heel boos met opa mee. Duurde een paar meter en toen ging de knop om zei opa. Toen was hij weer z’n vrolijke zelf, opa kreeg een hand en hij huppelde mee naar z’n huis.
Opa zei dat ie zich behoorlijk bezwaard begon te voelen: “dadelijk denken ze dat ik hem iets aan doe!” Maar volgens mij komt dit omdat het anders is dan in het zijn hoofd zat en dat hoofd heeft het een paar heftige minuten nodig om te schakelen. Ik vind het echt zo sneu voor opa!
pi_206702248
Wat een herkenbaarheid. Mijn jongste is een heerlijk rebelse kleuter maar wel eentje die je prima kan sturen. Toen zij bij het ophalen haar kont tegen de krib gooide en niet mee wilde, heb ik haar onderweg naar huis gewaarschuwd dat als ze dat nog 1 keer doet ze alleen nog maar thuis mag spelen. Dat was voldoende, sindsdien gedraagt ze zich weer keurig bij het ophalen.

Mijn oudste daarentegen is volstrekt ongevoelig voor dergelijke 'dreigementen'. Bij haar helpt weinig structureel, maar sowieso helpt het het beste om rustig te blijven, haar de tijd te geven om af te maken waar ze mee bezig is en uiteindelijk kordaat te zijn in het weggaan. Komt ze niet mee, dan draai ik mij om en loop ik weg. 9 van de 10 keer komt ze dan gelukkig achter mij aan. De strijd aangaan met haar, door bijvoorbeeld achter haar aan te vangen, maakt het over het algemeen erger omdat ze er dan een spelletje van gaat maken. Dat gedrag negeren is hier dus de beste oplossing.

Hier was het afgelopen maandag weer even mis en deze faal-moeder had verzuimd om dat op voorhand aan te zien komen. Terwijl ik het had kunnen weten. Sinterklaasversiering op school en die overgang kwam voor Jewel onverwachts, dus die klapte dicht en durfde het schoolgebouw niet meer in. Gelukkig heeft de juf haar mee naar binnen gekregen en daarna nog een gesprekje met haar gehad, waarbij Jewel aangaf dat alles was veranderd en dat ze dat eng vond. Even een mentale notitie voor mijzelf gemaakt dat we haar beter moeten gaan voorbereiden met de overgang naar kerst straks.
pi_206702522
quote:
0s.gif Op woensdag 16 november 2022 08:39 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Dat laatste ja, heel erg :D. Het stomme is dat hij afgelopen weekend de hele ochtend en het eerste deel van de middag lekker had gespeeld met zijn lego. En we hadden al aangegeven dat we maar heel even zouden gaan en hij daarna óók weer kon spelen met zijn lego. Maar hij wilde echt echt echt die 30 minuten niet 'opofferen' om met ons even naar buiten te gaan.

Achteraf kon hij toch wel beter uitleggen wat er mis ging, hij had net iets gebouwd van lego en wilde daar mee gaan spelen toen wij weg wilden gaan. En we hadden best 10 minuten op hem willen wachten, maar op dat moment blokkeerde hij gewoon totaal en was hij niet in staat om zoiets concreets met ons te overleggen.

Maar wij vonden het ook gewoon heel stom, wij hadden de hele ochtend klusjes gedaan in huis en wilden daarna even lekker een frisse neus halen, want het was zulk mooi weer. En dan escaleert het ineens volledig, terwijl we denken: je hebt verdorie al 4 uur gepseeld met lego vandaag, kan er nou écht niet even een half uurtje af voor iets wat wij willen? En over het algemeen vindt hij het hartstikke leuk in het bos.

Met vriendlief heb ik wel besproken dat we in het vervolg hem misschien toch even alleen thuis moeten laten (doen we nog niet zo vaak) en dat wij dan een kleiner rondje lopen rondom het huis ipv naar het bos. Of hopen dat hij een volgende keer beter kan verwoorden waar het misgaat.

En @:TolstoiFan wij hebben de afgelopen 2 maanden een aantal sessies speltherapie met A. gedaan. Op die manier heeft hij wel meer inzicht gekregen in zijn eigen emoties. Ik heb wel het idee dat het iets heeft geholpen, al lukt het hem dus duidelijk nog niet altijd om rustiger te reageren :+. Het heeft ons ook geholpen om beter te begrijpen waarom het zo vaak misgaat.

Edit: van de therapeut mocht A. niet meer reageren met 'Ik weet het niet'. Die gooi ik er nu ook nog wel eens in. "Dat mocht je niet meer zeggen van juf Clarien, weet je nog?"
iets als in je eerste voorbeeld kan bij ons ook alleen soepel als we een tijdje daarvoor al aankondigen dat we dat van plan zijn. dan kan ie eerst even sputteren omdat t niet is zoals hij zn dag voor zich zag, en als we dan uiteindelijk gaan (vaak nog met n extra aankondiging 10 min van te voren) dan lukt het wel en vind hij het ook gewoon leuk. Maar het is wel even iets wat we een beetje hebben moeten uitpuzzelen :Y

hij kan erg gefrustreerd raken als ie ergens geen stem in heeft " ik heb echt geen enkele keuze!" roept ie dan soms. En ja :+ dat is zo bij sommige dingen ook gewoon zo, sommige dingen moeten nou eenmaal, maar dat vind ie maar lastig vaak.


tis ook maar complex,kleuter zijn :D
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
pi_206703558
Vraagje: tot ontsteltenis van mijn dochter heb ik haar kinderen 6 minuten alleen thuis gelaten om melk te kopen. De Aldi is praktisch vanuit mijn huis te zien en 1 à 2 (hangt van oversteekmogelijkheden af) van mijn huis verwijderd. I de Aldi, melk pakken, voorrang vragen , max. 1,5 minuut om melk te kopen, weer naar huis.
Volgens haar was dit onverantwoord, ik had een ongeluk kunnen krijgen, wie weet dan dat er een kind van 6,5 en 4,5 alleen in mijn huis zijn? Dan bellen ze haar, want in telefoon aangemerkt als persoon voor noodgevallen.

Bovendien: de oudste, vrij vlot met lezen, leest mee in hogere groep, las de jongste voor, gezellig onder een dekentje, en mijn ervaring van eigen jeugd: kinderen maken vooral ruzie als er een opvoeder bij is, aandacht vragen, strijd om meer waardering dan ander, maar met twee bij elkaar bijna nooit.

Ze keken ook heel trots en blij toen ze doorkregen even zelf de scepter te moeten zwaaien, dat ik dat vertrouwen in ze had.
Ik zag dan ook geen probleem, ooit moet je ze toch zelfredzaam laten worden, en ik ben vroeger op veel jongere leeftijd even alleen gelaten. Mijn dochter en haar hartsvriendin waren als 6-jarigen ieder woensdag alleen tussen de middag en maakten dan een uitgebreide lunch waarbij ze zelfs eieren bakten en knalworstjes opwarmden. Die waren allebei 6,5, maar staken het gas aan. Ze hadden geleerd hoe te handelen, en afgezien van de ongelooflijke rotzooi lekker gegeten.

Ik vind dat even 5 à 7 minuten zelf verantwoordelijk zonder volwassene op roepafstand niet problematisch is, mijn dochter vindt het een drama.

Wat vinden jullie?
  Manager PR/Moderator/Beste crewlid 2022 woensdag 16 november 2022 @ 23:59:05 #291
269689 crew  Viv
pi_206703971
quote:
0s.gif Op woensdag 16 november 2022 23:12 schreef la_perle_rouge het volgende:
Vraagje: tot ontsteltenis van mijn dochter heb ik haar kinderen 6 minuten alleen thuis gelaten om melk te kopen. De Aldi is praktisch vanuit mijn huis te zien en 1 à 2 (hangt van oversteekmogelijkheden af) van mijn huis verwijderd. I de Aldi, melk pakken, voorrang vragen , max. 1,5 minuut om melk te kopen, weer naar huis.
Volgens haar was dit onverantwoord, ik had een ongeluk kunnen krijgen, wie weet dan dat er een kind van 6,5 en 4,5 alleen in mijn huis zijn? Dan bellen ze haar, want in telefoon aangemerkt als persoon voor noodgevallen.

Bovendien: de oudste, vrij vlot met lezen, leest mee in hogere groep, las de jongste voor, gezellig onder een dekentje, en mijn ervaring van eigen jeugd: kinderen maken vooral ruzie als er een opvoeder bij is, aandacht vragen, strijd om meer waardering dan ander, maar met twee bij elkaar bijna nooit.

Ze keken ook heel trots en blij toen ze doorkregen even zelf de scepter te moeten zwaaien, dat ik dat vertrouwen in ze had.
Ik zag dan ook geen probleem, ooit moet je ze toch zelfredzaam laten worden, en ik ben vroeger op veel jongere leeftijd even alleen gelaten. Mijn dochter en haar hartsvriendin waren als 6-jarigen ieder woensdag alleen tussen de middag en maakten dan een uitgebreide lunch waarbij ze zelfs eieren bakten en knalworstjes opwarmden. Die waren allebei 6,5, maar staken het gas aan. Ze hadden geleerd hoe te handelen, en afgezien van de ongelooflijke rotzooi lekker gegeten.

Ik vind dat even 5 à 7 minuten zelf verantwoordelijk zonder volwassene op roepafstand niet problematisch is, mijn dochter vindt het een drama.

Wat vinden jullie?
Voor beide zienswijzen valt wat te zeggen, maar ik denk dat het hier vooral misgegaan is doordat je het niet vooraf met je dochter hebt overlegd. Zo van "Ik wil even iets halen bij de Aldi, zal ik de jongens dan meenemen of vind je het okay als ze even 6 minuten alleen thuis zijn?" :Y)
pi_206704407
Ja, wat @Viv zegt. Ooit moet je ze zelfredzaam laten worden inderdaad, maar wanneer 'ooit' is, is meer aan de ouders dan aan de grootouders.

Mijn oudste (nu 7,5) blijft ook al een tijdje alleen thuis wanneer ik 3 minuten verderop de jongste van de opvang haal. Maar als er een vriendje komt spelen overleg ik of de ouders dat ook oké vinden, en anders gaat iedereen even mee.
  donderdag 17 november 2022 @ 08:42:45 #293
319308 Tink89
To live is to dance
pi_206704907
Ik vind 4,5 en 6,5 ook wel echt klein eigenlijk. En je voorbeeld van hoe goed het vroeger was met 'die bakten eieren en zetten het gas aan' vind ik zelfs doodeng. Gas en vuur en hete pannen zijn wat mij betreft voor een 6-jarige zonder toezicht echt nog zes stappen te ver.

Ik denk dat je vooral even had moeten overleggen. Dat zou ik iig van mijn moeder of schoonouders wel verwachten in die situatie, vooral omdat de meningen over dit soort onderwerpen nogal kunnen verschillen...
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
pi_206704945
Of ze te jong zijn is discutabel. Wel vind ik dat je het even had kunnen overleggen inderdaad. Maar daar leer je weer van :) Als je het niet meer doet zonder toestemming zal het verder wel goed komen toch?
  donderdag 17 november 2022 @ 10:28:30 #295
93505 SaskiaR
The sword of ice and fire
pi_206705753
Ik liet N ook wel alleen thuis vanaf dat ze 5 was. Dan was ik wel 20 minuten weg ofzo, maar haar vader was dan altijd in onze winkel die onder het huis is (je moet wel buitenom om daar te komen). Maar dan zat N altijd op de ipad en bleef ze braaf zitten. Nu is ze 7 en laat ik haar ook wel eens zo lang alleen als er geen volwassene in de buurt is.
Ik heb haar ook wel eens met een vriendinnetje samen ijsjes laten kopen, dat is 5 minuten lopen door het drukke stadscentrum en weer terug.

Overleg is hier het cruciale punt denk ik.

Ook met de kinderen trouwens, als je ergens heen wil moet je dat 's ochtends al aangeven en dan voor vertrek nog een paar keer (we gaan over 20 minuten - 10 minuten - 5 minuten weg).
Carpe diem, quam minimum credula postero.
pi_206706539
Ik vind het niet zo schokkend. Ik zit wel eens langer dan 6 minuten op de wc :') en als er dan iets misgaat, sta ik er ook niet acuut naast.

Mijn oudste (nu 8) blijft inmiddels alleen thuis als zijn vader met z'n zusje (4) naar zwemles gaat en ik nog niet thuis ben van werk. Dan is 'ie een uurtje alleen. Eerder bleef hij wel eens max. een half uurtje alleen - vanaf een jaar of 7. Daarvoor mocht het wel, maar vond hij het zelf nog niet fijn. Ik laat inmiddels ze ook wel eens samen alleen thuis als ik even heel snel een boodschap moet doen. Dan ben ik een half uurtje weg ongeveer.

Ik snap de doemscenario's wel, maar mijn kinderen zijn inmiddels zo groot dat ze duidelijke instructies begrijpen én zo braaf dat ze zich daar ook aan houden. Ja, ik kan aangereden worden als ik die boodschap aan het doen ben, maar ik kan thuis ook zomaar dood neervallen of een hersenbloeding krijgen of weet ik 't.

Of je had moeten overleggen... Hm, ik vind dat niet per se. Als je je kinderen overdraagt aan een andere volwassene, dan doe je dat toch in het vertrouwen dat diegene voldoende kan inschatten wat wel en niet kan met betreffende kinderen.

Sowieso snap ik het drama niet. Ok, iemand heeft iets gedaan wat je niet leuk vindt, maar feitelijk is er niets aan de hand. Dan kun je zeggen wat je vindt en aangeven dat je het in het vervolg niet meer wil. Dan is de kous af, toch?
pi_206706623
quote:
0s.gif Op donderdag 17 november 2022 11:38 schreef Jentin het volgende:
Ik vind het niet zo schokkend. Ik zit wel eens langer dan 6 minuten op de wc :') en als er dan iets misgaat, sta ik er ook niet acuut naast.

Mijn oudste (nu 8) blijft inmiddels alleen thuis als zijn vader met z'n zusje (4) naar zwemles gaat en ik nog niet thuis ben van werk. Dan is 'ie een uurtje alleen. Eerder bleef hij wel eens max. een half uurtje alleen - vanaf een jaar of 7. Daarvoor mocht het wel, maar vond hij het zelf nog niet fijn. Ik laat inmiddels ze ook wel eens samen alleen thuis als ik even heel snel een boodschap moet doen. Dan ben ik een half uurtje weg ongeveer.

Ik snap de doemscenario's wel, maar mijn kinderen zijn inmiddels zo groot dat ze duidelijke instructies begrijpen én zo braaf dat ze zich daar ook aan houden. Ja, ik kan aangereden worden als ik die boodschap aan het doen ben, maar ik kan thuis ook zomaar dood neervallen of een hersenbloeding krijgen of weet ik 't.

Of je had moeten overleggen... Hm, ik vind dat niet per se. Als je je kinderen overdraagt aan een andere volwassene, dan doe je dat toch in het vertrouwen dat diegene voldoende kan inschatten wat wel en niet kan met betreffende kinderen.

Sowieso snap ik het drama niet. Ok, iemand heeft iets gedaan wat je niet leuk vindt, maar feitelijk is er niets aan de hand. Dan kun je zeggen wat je vindt en aangeven dat je het in het vervolg niet meer wil. Dan is de kous af, toch?
Mijne van 8 krijg ik echt nergens meer mee naartoe. Ze blijft ook regelmatig een uurtje alleen thuis. Gaat prima.
pi_206707649
Tussen 8 en 4 jaar zit nogal een verschil en het verschilt sowieso per kind. Echt niet dat ik mijn 4jarige alleen thuis kan laten. Die spookt al levensgevaarlijke dingen uit als ik op de wc zit.
Baby laat ik dan wel weer alleen thuis als ik L naar school breng. Die ligt dan veilig in zijn bed te slapen, het is binnen het bereik van de babyfoon en zowel op school als de buren weten dat er een baby thuis ligt.

[ Bericht 2% gewijzigd door Elleska op 17-11-2022 13:35:14 ]
pi_206707725
quote:
0s.gif Op woensdag 16 november 2022 23:12 schreef la_perle_rouge het volgende:
Vraagje: tot ontsteltenis van mijn dochter heb ik haar kinderen 6 minuten alleen thuis gelaten om melk te kopen. De Aldi is praktisch vanuit mijn huis te zien en 1 à 2 (hangt van oversteekmogelijkheden af) van mijn huis verwijderd. I de Aldi, melk pakken, voorrang vragen , max. 1,5 minuut om melk te kopen, weer naar huis.
Volgens haar was dit onverantwoord, ik had een ongeluk kunnen krijgen, wie weet dan dat er een kind van 6,5 en 4,5 alleen in mijn huis zijn? Dan bellen ze haar, want in telefoon aangemerkt als persoon voor noodgevallen.

Bovendien: de oudste, vrij vlot met lezen, leest mee in hogere groep, las de jongste voor, gezellig onder een dekentje, en mijn ervaring van eigen jeugd: kinderen maken vooral ruzie als er een opvoeder bij is, aandacht vragen, strijd om meer waardering dan ander, maar met twee bij elkaar bijna nooit.

Ze keken ook heel trots en blij toen ze doorkregen even zelf de scepter te moeten zwaaien, dat ik dat vertrouwen in ze had.
Ik zag dan ook geen probleem, ooit moet je ze toch zelfredzaam laten worden, en ik ben vroeger op veel jongere leeftijd even alleen gelaten. Mijn dochter en haar hartsvriendin waren als 6-jarigen ieder woensdag alleen tussen de middag en maakten dan een uitgebreide lunch waarbij ze zelfs eieren bakten en knalworstjes opwarmden. Die waren allebei 6,5, maar staken het gas aan. Ze hadden geleerd hoe te handelen, en afgezien van de ongelooflijke rotzooi lekker gegeten.

Ik vind dat even 5 à 7 minuten zelf verantwoordelijk zonder volwassene op roepafstand niet problematisch is, mijn dochter vindt het een drama.

Wat vinden jullie?
als er iets was gebeurd was het bij veilig thuis beland en die vinden dit te jong om alleen thuis te blijven.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
pi_206708219
quote:
0s.gif Op donderdag 17 november 2022 13:11 schreef Elleska het volgende:
Tussen 8 en 4 jaar zit nogal een verschil en het verschilt sowieso per kind.
Dat lijkt me nogal logisch. Ik zeg toch ook nergens dat het voor iedereen zo werkt omdat het bij mijn kinderen zo werkt? Er wordt gevraagd wat ik vind. Dit vond ik, op basis van mijn ervaringen met mijn kinderen.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')