OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Gefeliciteerd Ingrid 
Ik verbaas me ook over wat mijn 6-jarige naar binnen werkt. 2x 2 a 3 boterhammen, een bakje fruit, 2 a 3 goedgevulde borden avondeten. En dan nog honger idd. Ze eten een kilo worteltjes weg met z’n drieën als we dat als groente hebben.
Ik heb als snelle hap tussendoor liga’s en fruit, en op korte/niet schooldagen mogen ze ook nog iets lekkers, meestal een gewone koek. En regelmatig hebben ze ook gewoon pech als ze honger hebben, na 16:00 uur krijgen ze niets meer, tenzij we laat/ongezond avondeten. En dan is het meestal alvast wat groente dat ze krijgen (komkommer, tomaatjes of paprika). Ik ben gezegend met kinderen die (meestal) graag groente eten.
Ik verbaas me ook over wat mijn 6-jarige naar binnen werkt. 2x 2 a 3 boterhammen, een bakje fruit, 2 a 3 goedgevulde borden avondeten. En dan nog honger idd. Ze eten een kilo worteltjes weg met z’n drieën als we dat als groente hebben.
Ik heb als snelle hap tussendoor liga’s en fruit, en op korte/niet schooldagen mogen ze ook nog iets lekkers, meestal een gewone koek. En regelmatig hebben ze ook gewoon pech als ze honger hebben, na 16:00 uur krijgen ze niets meer, tenzij we laat/ongezond avondeten. En dan is het meestal alvast wat groente dat ze krijgen (komkommer, tomaatjes of paprika). Ik ben gezegend met kinderen die (meestal) graag groente eten.
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Wat is er mis met extra boterhammen met pindakaas? Ik ga ervan uit dat dat idioot vele eten in vlagen groeien is, en dat ze dan simpelweg calorieën nodig hebben. Dus dan mag er iets voedzaams in van mij. Als het meer hangerigheid of zin in snaaien lijkt dan kan hij een cracker krijgen
Tussendoor bedoel ik - in tijden dat de maaltijden ook gewoon gegeten worden.
Tussendoor bedoel ik - in tijden dat de maaltijden ook gewoon gegeten worden.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ik ben ook een groot voorstander van pindakaas. Droge rijstwafel geven? Tien minuten later weer trek. Rijstwafel met pindakaas: geen gezeur. En het is een grote misvatting dat pindakaas ongezond is. Het vet wat erin zit is prima, zeker voor kinderen in de groei. Chocopasta en hagelslag mag oudste alleen in het weekend. Daar wordt ook nooit om gevraagd doordeweeks.
Niks hoor. Maar Burdie had het er ook over dat haar kind ook in bed honger had en daar doelde ik eigenlijk op. Dat heeft de mijne ook soms. En dan ga ik geen boterham met beleg meer geven, ook omdat dan de tanden al zijn gepoetst.quote:Op woensdag 6 juli 2022 23:37 schreef Lemijn het volgende:
Wat is er mis met extra boterhammen met pindakaas? Ik ga ervan uit dat dat idioot vele eten in vlagen groeien is, en dat ze dan simpelweg calorieën nodig hebben. Dus dan mag er iets voedzaams in van mij. Als het meer hangerigheid of zin in snaaien lijkt dan kan hij een cracker krijgen
Tussendoor bedoel ik - in tijden dat de maaltijden ook gewoon gegeten worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Sunshine1982 op 07-07-2022 13:07:55 ]
Je kunt dat ook anders aanpakken, bijvoorbeeld door op vaste momenten in de week met hem naar zijn planning te kijken en hem vragen te stellen. Welke toetsen komen er de komende periode aan? Wat moet je daarvoor doen? Wat voor plan heb je om daarvoor te leren?quote:
Met pushen bedoel ik meer stimuleren; als ik bijvoorbeeld niks zeg, leert hij niet voor zijn toetsen, zit hij de hele middag te gamen en haalt hij een "3".
En als je merkt dat hij moeite heeft met het leren leren, dan kun je hem hulp daarbij bieden. Bedenk samen wat een handige leerstrategie is. Overhoor hem. Spreek toetsen na zodat je samen kunt kijken wat er goed is gegaan en waar ruimte voor verbetering is.
Oftewel: je kunt ook structuur bieden zonder te pushen. En die structuur kun je afbouwen naar mate hij zelf meer leervaardigheden en -discipline krijgt. Wat @Phaidra zegt klopt ook helemaal: het kan leerlingen enorm helpen om een toekomstperspectief te hebben, om te weten waar ze het voor doen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik waardeer je tips, maar ik vind dat we na een halfjaar proberen, proberen, proberen, straffen, belonen en nog meer proberen nu een redelijk werkbare oplossing hebben; namelijk een uurtje per dag aan de keukentafel zodra er een toets in Magister staat. Dit is in samenspraak met hem gegaan.quote:
[..]
Je kunt dat ook anders aanpakken, bijvoorbeeld door op vaste momenten in de week met hem naar zijn planning te kijken en hem vragen te stellen. Welke toetsen komen er de komende periode aan? Wat moet je daarvoor doen? Wat voor plan heb je om daarvoor te leren?
En als je merkt dat hij moeite heeft met het leren leren, dan kun je hem hulp daarbij bieden. Bedenk samen wat een handige leerstrategie is. Overhoor hem. Spreek toetsen na zodat je samen kunt kijken wat er goed is gegaan en waar ruimte voor verbetering is.
Oftewel: je kunt ook structuur bieden zonder te pushen. En die structuur kun je afbouwen naar mate hij zelf meer leervaardigheden en -discipline krijgt. Wat @:phaidra zegt klopt ook helemaal: het kan leerlingen enorm helpen om een toekomstperspectief te hebben, om te weten waar ze het voor doen.
Sinds maart, nadat hij dat geld had gestolen, en wij onze aanpak met hem hebben veranderd, doen we het op deze manier en sindsdien zijn zijn cijfers wel een stukkie beter geworden. De enige onvoldoendes die hij haalt zijn voor Engels (en af en toe leestoetsen voor Nederlands en héééél af en toe eens een toets voor MM, Biozorg, etc.). Ja, en soms moet ik hem ‘helpen herinneren’, anders haalt hij sowieso een onvoldoende (behalve voor wiskunde of technas of iets dergelijks). Daarnaast krijgt hij remedial teaching vanuit school, waarbij hij de dingen die jij aandraagt krijgt aangeleerd, dus ik vind het wel best zo. Ik heb het dit jaar maar een paar keer meegemaakt dat hij meer dan één toets had in de week. Soms zelfs een hele maand helemaal niets.
Hij is echt een doener. Veel trotser op de dingen die hij maakt en mee naar huis neemt dan wanneer hij een “9” heeft gehaald voor een toets. Of als hij een nieuw recept heeft geleerd, staat hij dat diezelfde avond nog voor ons te koken. Hij accepteert namelijk echt geen hulp van ons bij het maken van huiswerk of leren voor toetsen. Wat dat betreft had hij biologisch gezien zó van mij kunnen zijn. Hulp van ouders? Brrrr, daar moet je toch niet aan denken….
Eens hoor, maar het is niet altijd een boterham-met-pindakaas moment. Bijvoorbeeld omdat ze al op bed liggen, omdat we 2 minuten geleden weg moesten, of omdat we over 50 minuten gaan eten. Ik wil ook voorkomen dat er een extra "eetmoment" bij in sluipt op een dag, ze nemen nu eigenlijk al redelijk standaard in de middag (dus tussen theetijd en avondeten) een boterham, ik vraag me wel eens af in hoeverre dat behoefte is of gewoonte is geworden.quote:
Wat is er mis met extra boterhammen met pindakaas? Ik ga ervan uit dat dat idioot vele eten in vlagen groeien is, en dat ze dan simpelweg calorieën nodig hebben. Dus dan mag er iets voedzaams in van mij. Als het meer hangerigheid of zin in snaaien lijkt dan kan hij een cracker krijgen
Tussendoor bedoel ik - in tijden dat de maaltijden ook gewoon gegeten worden.
Ik ben eigenlijk gewoon op zoek naar suggesties of ideetjes anders dan een boterham of appel.
De vraag is wat je doel is: goede cijfers halen of het aanleren van kennis, vaardigheden en attitudes waardoor hij zelf een bevredigend leven kan vormgeven. Hartstikke goed dat jullie en de remedial teacher hem helpen en dat jullie een modus met elkaar zoeken die voor jullie werkt. Hulp nodig hebben is geen schande, zeker niet als het gaat om leren leren. Maar houd de langetermijndoelen ook voor ogen! Het is meteen een advies aan mezelf, want ik ben heel betrokken geweest bij het eerste jaar op de middelbare school van onze zoon en hij mag in het tweede jaar wel wat meer ruimte van me krijgen.quote:
[..]
Ik waardeer je tips, maar ik vind dat we na een halfjaar proberen, proberen, proberen, straffen, belonen en nog meer proberen nu een redelijk werkbare oplossing hebben; namelijk een uurtje per dag aan de keukentafel zodra er een toets in Magister staat. Dit is in samenspraak met hem gegaan.
Sinds maart, nadat hij dat geld had gestolen, en wij onze aanpak met hem hebben veranderd, doen we het op deze manier en sindsdien zijn zijn cijfers wel een stukkie beter geworden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik weet even niet zo goed wat ik met de situatie moet, misschien ook wel niks, maar misschien heeft iemand een gouden tip of ervaring met hetzelfde.
Mijn dochter (eind groep 5 nu) klaagt eigenlijk al het hele schooljaar en ook vorig jaar al dat ze alles zo moeilijk vind. Dat ze antwoorden niet weet op dingen die de juf vraagt en ook dat kinderen haar uitlachen als ze iets fout zegt.
Dat kan en dat mag natuurlijk, dingen moeilijk vinden en dat vind ik ook niet erg. Zo lang ze haar best doet ben ik al lang tevreden.
Maar nu kreeg ze vandaag haar rapport mee en wat schetst mijn verbazing eigenlijk, ze heeft voor alles een RV of G. Behalve rekenen daar heeft ze een M.
En ook haar Cito scores zitten allemaal op boven gemiddeld en ruim boven gemiddeld.
Dit strookt dus echt niet met wat ik van haar hoor, want wat ik zie in het rapport is een kind dat makkelijk mee kan, en wat ik hoor van haar zou ik haast denken dat er misschien een keer een jaar over gedaan zou moeten worden (bij wijze van spreken) omdat het allemaal nog te moeilijk is.
Bij het vorige rapport speelde dit ook al en hebben we dit ook met de juf besproken. Zij geeft aan dat ze (dochter) de lat voor zichzelf te hoog legt.
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet, ik ben haar al aan het inprenten dat ze het hartstikke goed doet en dat we trots op haar zijn (en sowieso dat het goed doen niet perse te maken heeft met het resultaat zo lang ze haar best doet, maar ook dat het resultaat wat ze dus heeft echt wel heel goed is).
Maar ik weet niet zo goed of ik er helemaal doorheen geprikt kom.
Ik weet ook niet of het onzekerheid is of onwetendheid of dat ze het gewoon echt heel moeilijk vind maar door er keihard voor te werken dit voor elkaar bokst. Ik krijg het er bij haar niet uit.
Man zegt dat het vast wel goed komt en we er niet druk om moeten maken. Misschien is dat ook wel zo, maar het speelt toch wel bij mij.
Ze hebben hier op school allemaal combinatie klassen en ze zit volgend jaar in groep 6 van groep 5/6 dus geen kinderen van een hoger leerjaar in de klas. Misschien dat dat wel goed doet, maar aan de andere kant toen ze in groep 4 zat (van groep 3/4) speelde het ook al.
En ik zou het haar zo gunnen om onbezorgd naar school te kunnen gaan
[ Bericht 94% gewijzigd door hilliebillie op 07-07-2022 18:55:33 ]
Mijn dochter (eind groep 5 nu) klaagt eigenlijk al het hele schooljaar en ook vorig jaar al dat ze alles zo moeilijk vind. Dat ze antwoorden niet weet op dingen die de juf vraagt en ook dat kinderen haar uitlachen als ze iets fout zegt.
Dat kan en dat mag natuurlijk, dingen moeilijk vinden en dat vind ik ook niet erg. Zo lang ze haar best doet ben ik al lang tevreden.
Maar nu kreeg ze vandaag haar rapport mee en wat schetst mijn verbazing eigenlijk, ze heeft voor alles een RV of G. Behalve rekenen daar heeft ze een M.
En ook haar Cito scores zitten allemaal op boven gemiddeld en ruim boven gemiddeld.
Dit strookt dus echt niet met wat ik van haar hoor, want wat ik zie in het rapport is een kind dat makkelijk mee kan, en wat ik hoor van haar zou ik haast denken dat er misschien een keer een jaar over gedaan zou moeten worden (bij wijze van spreken) omdat het allemaal nog te moeilijk is.
Bij het vorige rapport speelde dit ook al en hebben we dit ook met de juf besproken. Zij geeft aan dat ze (dochter) de lat voor zichzelf te hoog legt.
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet, ik ben haar al aan het inprenten dat ze het hartstikke goed doet en dat we trots op haar zijn (en sowieso dat het goed doen niet perse te maken heeft met het resultaat zo lang ze haar best doet, maar ook dat het resultaat wat ze dus heeft echt wel heel goed is).
Maar ik weet niet zo goed of ik er helemaal doorheen geprikt kom.
Ik weet ook niet of het onzekerheid is of onwetendheid of dat ze het gewoon echt heel moeilijk vind maar door er keihard voor te werken dit voor elkaar bokst. Ik krijg het er bij haar niet uit.
Man zegt dat het vast wel goed komt en we er niet druk om moeten maken. Misschien is dat ook wel zo, maar het speelt toch wel bij mij.
Ze hebben hier op school allemaal combinatie klassen en ze zit volgend jaar in groep 6 van groep 5/6 dus geen kinderen van een hoger leerjaar in de klas. Misschien dat dat wel goed doet, maar aan de andere kant toen ze in groep 4 zat (van groep 3/4) speelde het ook al.
En ik zou het haar zo gunnen om onbezorgd naar school te kunnen gaan
[ Bericht 94% gewijzigd door hilliebillie op 07-07-2022 18:55:33 ]
Mijn dochter zit nu midden in de toetsweek. Ze legt haar lat zelf heel erg hoog. Geeft haar enorm stress. Wat wij ook doen of zeggen.
Het ging hier laatst trouwens over bijbaantjes. Ze is 14 en is gisteren bij de ijssalon begonnen. Gisteren, vandaag en morgen drie uurtjes.
En ze zou zondag ook werken. Maar dat heeft ze afgezegd omdat ze dus moet leren. Hier hebben we het van tevoren wel over gehad. Want zij vroeg aan mij of ze in de toetsweek zou moeten werken. En toen heb ik aangegeven misschien wel goed voor je zodat je even afgeleid bent van het leren.
Het ging hier laatst trouwens over bijbaantjes. Ze is 14 en is gisteren bij de ijssalon begonnen. Gisteren, vandaag en morgen drie uurtjes.
En ze zou zondag ook werken. Maar dat heeft ze afgezegd omdat ze dus moet leren. Hier hebben we het van tevoren wel over gehad. Want zij vroeg aan mij of ze in de toetsweek zou moeten werken. En toen heb ik aangegeven misschien wel goed voor je zodat je even afgeleid bent van het leren.
Mijn dochter die naar groep 5 gaat heeft hier ook last van. Ze legt de lat heel hoog terwijl ze waarschijnlijk dyslexie heeft. Dit botst nogal. Ze heeft ook snel stress. Ze heeft hiervoor therapie gehad en samen met de aanpak op school is ze zo gegroeid. De stress is er nog zeker bij toetsen en dictee. Maar ze wordt er nu niet meer ziek van gelukkig.
Stress of paniek voor een toets heeft dochter dan weer niet, ik heb het idee dat ze van zichzelf geaccepteerd heeft ‘dat ze het toch niet kan’. Maar dat is dus zeker niet zo want ze doet het beter dan dat ze zelf door heeft. Ik weet niet of het een laag zelfbeeld is, want op persoonlijk vlak heeft ze dat gelukkig niet (of weinig) maar ik denk wel dat het daar mee te maken heeft.
Gisteravond was ze ook uit zichzelf nog even aan het opnoemen wat twee vriendinnen als Cito score hadden (allemaal a’tjes, ‘natuurlijk’ zei ze) ik ben bang dat ze dat als gemiddeld/normaal ziet (of wil zien) en dat dat van haar dus niet goed genoeg is, omdat haar vriendinnen wel alles makkelijk vinden.
(Wat ook niet helemaal waar is want een ander vriendinnetje heeft dat ook niet, maar die trekt zich dat niet aan)
Gisteravond was ze ook uit zichzelf nog even aan het opnoemen wat twee vriendinnen als Cito score hadden (allemaal a’tjes, ‘natuurlijk’ zei ze) ik ben bang dat ze dat als gemiddeld/normaal ziet (of wil zien) en dat dat van haar dus niet goed genoeg is, omdat haar vriendinnen wel alles makkelijk vinden.
(Wat ook niet helemaal waar is want een ander vriendinnetje heeft dat ook niet, maar die trekt zich dat niet aan)
Hier hebben we een geval: Bang om iemand teleur te stellen -> lat hoog leggen voor de zekerheid -> lat ligt zo hoog dat het onmogelijk is/lijkt -> opgeven voor je begonnen bent -> je stelt iemand teleur..
En eigenlijk valt dat laatste wel mee, want vaak vult hij zelf in dat hij iemand teleurgesteld heeft. Een opmerking dat hij volgende keer meer op 'iets' moet letten valt bij hem als teleurstelling ipv opbouwende kritiek. Zelfs een juf die zegt dat ze nu even geen tijd heeft om het na te kijken voelt al zo bij hem..
Er wordt aan gewerkt, maar de leerkrachten krijgen er weinig grip op.
Nog een jaartje groep 8 voor de groei met ondersteuning. Vanmiddag weer een afspraak met de leerkrachten en zijn PMT therapeut. En dan hopen dat hij over een jaar klaar genoeg is voor het VO. We doen ons best, hopelijk heeft hij er baat bij..
(Mijn andere kind is niet bang om te falen. Doet niet panisch als hij 4 onvoldoendes staat. Een 5,5 is ook een voldoende mentaliteit, meer leren dan dat ga je toch niet tijd aan besteden. Alleen prestaties/mondelingen heeft hij een hekel aan, maar erg praterig is hij niet, dus dat is niet gek)
En eigenlijk valt dat laatste wel mee, want vaak vult hij zelf in dat hij iemand teleurgesteld heeft. Een opmerking dat hij volgende keer meer op 'iets' moet letten valt bij hem als teleurstelling ipv opbouwende kritiek. Zelfs een juf die zegt dat ze nu even geen tijd heeft om het na te kijken voelt al zo bij hem..
Er wordt aan gewerkt, maar de leerkrachten krijgen er weinig grip op.
Nog een jaartje groep 8 voor de groei met ondersteuning. Vanmiddag weer een afspraak met de leerkrachten en zijn PMT therapeut. En dan hopen dat hij over een jaar klaar genoeg is voor het VO. We doen ons best, hopelijk heeft hij er baat bij..
(Mijn andere kind is niet bang om te falen. Doet niet panisch als hij 4 onvoldoendes staat. Een 5,5 is ook een voldoende mentaliteit, meer leren dan dat ga je toch niet tijd aan besteden. Alleen prestaties/mondelingen heeft hij een hekel aan, maar erg praterig is hij niet, dus dat is niet gek)
Mijn dochter heeft het normaal ook niet. Alleen op school en als ze een uitvoering heeft.quote:
Stress of paniek voor een toets heeft dochter dan weer niet, ik heb het idee dat ze van zichzelf geaccepteerd heeft ‘dat ze het toch niet kan’. Maar dat is dus zeker niet zo want ze doet het beter dan dat ze zelf door heeft. Ik weet niet of het een laag zelfbeeld is, want op persoonlijk vlak heeft ze dat gelukkig niet (of weinig) maar ik denk wel dat het daar mee te maken heeft.
Gisteravond was ze ook uit zichzelf nog even aan het opnoemen wat twee vriendinnen als Cito score hadden (allemaal a’tjes, ‘natuurlijk’ zei ze) ik ben bang dat ze dat als gemiddeld/normaal ziet (of wil zien) en dat dat van haar dus niet goed genoeg is, omdat haar vriendinnen wel alles makkelijk vinden.
(Wat ook niet helemaal waar is want een ander vriendinnetje heeft dat ook niet, maar die trekt zich dat niet aan)
Dat vergelijken is inderdaad zo onhandig. Hopelijk valt dat volgende week mee. Die e voor de dmt staat niet zo fraai
Gisteren had ze het laatste grote dictee over alles wat ze geleerd hebben. Ze had heel knap een 5.2 gehaald. Moest ze huilen want een onvoldoende. Kreeg ze toch een sticker en de complimenten van de juf.
Ik snap niet waarom we DMT afnemen. Je kan er werkelijk geen kont mee. En wat meet je nou: hoe snel je woordjes kan lezen? Nou nou super handig hoor.quote:
[..]
Mijn dochter heeft het normaal ook niet. Alleen op school en als ze een uitvoering heeft.
Dat vergelijken is inderdaad zo onhandig. Hopelijk valt dat volgende week mee. Die e voor de dmt staat niet zo fraai
Gisteren had ze het laatste grote dictee over alles wat ze geleerd hebben. Ze had heel knap een 5.2 gehaald. Moest ze huilen want een onvoldoende. Kreeg ze toch een sticker en de complimenten van de juf.
Begrijpt ze wat ze leest? Dat is veel waardevoller. Ook al gaat het langzaam.
Nou dit.quote:Op vrijdag 8 juli 2022 10:58 schreef amaranta het volgende:
[..]
Ik snap niet waarom we DMT afnemen. Je kan er werkelijk geen kont mee. En wat meet je nou: hoe snel je woordjes kan lezen? Nou nou super handig hoor.
Begrijpt ze wat ze leest? Dat is veel waardevoller. Ook al gaat het langzaam.
Als begrijpend lezen goed is, wat heeft de DMT dan nog voor waarde?
Definitely not CIA
Hier doen ze niet aan een rapport uitgedrukt in cijfers of ruim voldoendes.
Mijn rapportfolio kent alleen ik kan het, ik kan het een beetje, ik kan het niet.
Ze krijgen geen fysiek rapport in de hand dus er wordt onderling niet vergeleken, mijn kind maakt zich niet druk om de resultaten want hij weet prima wat hij wel of niet kan, hij is drukker met het zelfportret die onder het kopje dit ben ik altijd wordt geupload
Als ouders (schoolbreed) vinden we mijn rapportfolio niet heel briljant, hoewel dat ook loslaten is van wat je gewend bent, maar voor de kinderen is het heel fijn zo.
Net als IPC waarbij binnen een thema alle zaak- en creatieve vakken aan bod komen. Ik kan me van vroeger gort droge toetsen voor geschiedenis etc herinneren. Elk thema sluiten ze af met werkstukken, maquettes oid waar ook uit blijkt wat ze geleerd hebben maar er komt geen toets aan te pas. IPC is echt het favoriete moment van de dag voor mijn zoon en zijn vrienden. De externe plusklas wordt er op afgestemd aankomend schooljaar, IPC is te leuk om te missen
Ik vind het voor de kinderen heerlijk dat er zo weinig focus op cijfers en toetsen ligt. Dat komt de komende jaren nog genoeg in het vervolgonderwijs.
Mijn rapportfolio kent alleen ik kan het, ik kan het een beetje, ik kan het niet.
Ze krijgen geen fysiek rapport in de hand dus er wordt onderling niet vergeleken, mijn kind maakt zich niet druk om de resultaten want hij weet prima wat hij wel of niet kan, hij is drukker met het zelfportret die onder het kopje dit ben ik altijd wordt geupload
Als ouders (schoolbreed) vinden we mijn rapportfolio niet heel briljant, hoewel dat ook loslaten is van wat je gewend bent, maar voor de kinderen is het heel fijn zo.
Net als IPC waarbij binnen een thema alle zaak- en creatieve vakken aan bod komen. Ik kan me van vroeger gort droge toetsen voor geschiedenis etc herinneren. Elk thema sluiten ze af met werkstukken, maquettes oid waar ook uit blijkt wat ze geleerd hebben maar er komt geen toets aan te pas. IPC is echt het favoriete moment van de dag voor mijn zoon en zijn vrienden. De externe plusklas wordt er op afgestemd aankomend schooljaar, IPC is te leuk om te missen
Ik vind het voor de kinderen heerlijk dat er zo weinig focus op cijfers en toetsen ligt. Dat komt de komende jaren nog genoeg in het vervolgonderwijs.
Ik heb je lief mijn hele leven
Ze toetsen hier op zich niet heel vaak volgens mij. Maar vind het dus toch wel fijn. Nu kan ik zien dat het beeld wat ze me schetst over hoe het gaat op school heel anders is als dat ze zelf zegt dat het gaat. En kunnen we daarin hopelijk iets bereiken, dat ze zelf ook voelt dat het gewoon goed gaat.
(En nogmaals al zou ze lager scoren omdat dat haar niveau is is dat ook helemaal prima). En ook niet alles hoeft prestatie gebonden te zijn. Ik hoop alleen dat ze vooral gaat zien wat ze wel kan en dat dat gewoon echt goed genoeg is, en dat ze bij lange na niet de slechtste is.
Hopelijk kunnen we haar helpen dit in te laten zien. Ik weet alleen nog niet goed hoe.
Ik ben zelf ook altijd heel onzeker geweest maar dat was meer over mezelf en of ik het wel goed deed. (Nog steeds wel maar wel minder dan toen ik jong was gelukkig). Dus ik zou het haar zo gunnen er minder last van te hebben als ik heb gehad..
(En nogmaals al zou ze lager scoren omdat dat haar niveau is is dat ook helemaal prima). En ook niet alles hoeft prestatie gebonden te zijn. Ik hoop alleen dat ze vooral gaat zien wat ze wel kan en dat dat gewoon echt goed genoeg is, en dat ze bij lange na niet de slechtste is.
Hopelijk kunnen we haar helpen dit in te laten zien. Ik weet alleen nog niet goed hoe.
Ik ben zelf ook altijd heel onzeker geweest maar dat was meer over mezelf en of ik het wel goed deed. (Nog steeds wel maar wel minder dan toen ik jong was gelukkig). Dus ik zou het haar zo gunnen er minder last van te hebben als ik heb gehad..
Gaat beter was ze ook iets in gegroeid. Maar het is een zware kluif. Er wordt gedacht aan dyslexie.quote:
[..]
Ik snap niet waarom we DMT afnemen. Je kan er werkelijk geen kont mee. En wat meet je nou: hoe snel je woordjes kan lezen? Nou nou super handig hoor.
Begrijpt ze wat ze leest? Dat is veel waardevoller. Ook al gaat het langzaam.
Ben er ook geen fan van hoor maar is schijnbaar nodig om dyslexie te kunnen vaststellen.
quote:
Begrijpt ze wat ze leest? Dat is veel waardevoller. Ook al gaat het langzaam.
Ik las laatst een artikel in Didactief waarin medewerkers van een school uitlegden hoe ze aandacht besteden aan begrijpend lezen omdat ze dat zo belangrijk vinden, maar dat het allemaal niet bleek te helpen voor het halen van goede citoscores op dit onderdeel. De ene toets of methode is de andere dus niet. Het stelt de school voor een dilemma: willen we kinderen leren begrijpend lezen op een manier waar wij (op basis van jarenlang wetenschappelijk onderzoek) in geloven of willen we dat de kinderen goede citoscores halen zodat ze optimale kansen hebben op een schooladvies dat bij hen past?
[ Bericht 6% gewijzigd door Claudia_x op 08-07-2022 12:34:05 ]
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Kim is ook heel faalangstig, staat ook op haar rapport. Iets in de trant van je kunt het goed, je hoeft het niet eerst te vragen. Ze gaat er dan vooraf al vanuit dat het toch niet lukt. Terwijl ze het dan wel kan of weet.
Dat is thuis ook te merken. Ook met de praktijkopdrachten oefenen.
Ik heb het haar zelf laten doen, want ze vroeg direct wat moet ik eerst doen bijvoorbeeld. En ja hoor, ze wist het wel. En het ging ook goed.
Tyler is ook onzeker, maar hij heeft dan ook lang geen scholing gehad en heeft meerdere problemen. (adhd/tourette en een reactieve hechtingsstoornis)
Hij krijgt nu dus hulp met schoolwerk om te oefenen. Dit was op de zorgboerderij. De docente zei al dat hij bang is om te falen, terwijl hij het heel goed doet. Zeker voor iemand die bijna 2 jaar geen school heeft gehad. Hij wil zo graag weer terug naar school, normaal zijn. Dat hij bang is als hij een foutje maakt, of iets niet weet in de stress schiet, meer tics krijgt, soms paniekerig is. En dan heel bang is dat hij niet naar school meer mag gaan.
Gelukkig gaat dat nu steeds beter. Nu voor de vakantie is hij een paar keer op locatie geweest, in schoolse setting, met een aantal andere kinderen in de klas. Dat ging goed.
Dat is thuis ook te merken. Ook met de praktijkopdrachten oefenen.
Ik heb het haar zelf laten doen, want ze vroeg direct wat moet ik eerst doen bijvoorbeeld. En ja hoor, ze wist het wel. En het ging ook goed.
Tyler is ook onzeker, maar hij heeft dan ook lang geen scholing gehad en heeft meerdere problemen. (adhd/tourette en een reactieve hechtingsstoornis)
Hij krijgt nu dus hulp met schoolwerk om te oefenen. Dit was op de zorgboerderij. De docente zei al dat hij bang is om te falen, terwijl hij het heel goed doet. Zeker voor iemand die bijna 2 jaar geen school heeft gehad. Hij wil zo graag weer terug naar school, normaal zijn. Dat hij bang is als hij een foutje maakt, of iets niet weet in de stress schiet, meer tics krijgt, soms paniekerig is. En dan heel bang is dat hij niet naar school meer mag gaan.
Gelukkig gaat dat nu steeds beter. Nu voor de vakantie is hij een paar keer op locatie geweest, in schoolse setting, met een aantal andere kinderen in de klas. Dat ging goed.
Precies dit is de spagaat waar je in zit in het onderwijs. Ik begeleid leerlingen die best meekomen met de vakken, maar op Cito altijd uitvallen. En dat kost je dan wel je schooladvies, als je daar niets mee doet.quote:
[..]
Ik las laatst een artikel in Didactief waarin medewerkers van een school uitlegden hoe ze aandacht besteden aan begrijpend lezen omdat ze dat zo belangrijk vinden, maar dat het allemaal niet bleek te helpen voor het halen van goede citoscores op dit onderdeel. De ene toets of methode is de andere dus niet. Het stelt de school voor een dilemma: willen we kinderen leren begrijpend lezen op een manier waar wij (op basis van jarenlang wetenschappelijk onderzoek) in geloven of willen we dat de kinderen goede citoscores halen zodat ze optimale kansen hebben op een schooladvies dat bij hen past?
Hier hetzelfde. Dochter lijkt best redelijk te kunnen lezen als ze op basis van de context kan raden wat er staat, maar uit de DMT blijkt dat ze echt nog niet op niveau leest. Ze zit nu eind groep 4 op E3. Ze gaat wel gewoon over, want blijven zitten gaat niet helpen. We gaan ervan uit - en school ook - dat we er in groep 5 echt een dyslexie-stempel op mogen gaan plakken.quote:
[..]
Gaat beter was ze ook iets in gegroeid. Maar het is een zware kluif. Er wordt gedacht aan dyslexie.
Ben er ook geen fan van hoor maar is schijnbaar nodig om dyslexie te kunnen vaststellen.
Toch snap ik dat niet. School mag toch gewoon een passend advies geven, wat de Cito’s ook zeggen?quote:
[..]
Precies dit is de spagaat waar je in zit in het onderwijs. Ik begeleid leerlingen die best meekomen met de vakken, maar op Cito altijd uitvallen. En dat kost je dan wel je schooladvies, als je daar niets mee doet.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Dat klopt. Je mag het advies onderbouwen. Er zijn helaas genoeg leerkrachten die toch vooral kijken naar de Cito's (hoe kun je anders een bepaald niveau hardmaken, denken die). Er zijn ook best veel VO scholen die alsnog op basis van getallen een leerling weigeren voor een bepaald niveau.quote:
[..]
Toch snap ik dat niet. School mag toch gewoon een passend advies geven, wat de Cito’s ook zeggen?
