Wie wint de groene trui?

De groene trui in de Tour de France wordt gedragen door de leider van het puntenklassement, en de eindwinnaar is dus degene die de groene trui draagt bij aankomst in Parijs. Het puntenklassement wordt opgemaakt op basis van de tussensprints en de etappe-uitslagen, waarbij vlakke etappes zwaarder meetellen. Dit om de beste sprinters de grootste kans te geven op de overwinning. Omdat de bergetappes juist een grotere rol spelen in het algemeen klassement, zijn de kanshebbers voor de groene trui over het algemeen totaal anders dan die voor de gele trui. Hieronder enkele van de belangrijkste kanshebbers.



De topfavoriet luistert dit jaar naar de naam Wout van Aert. Al jarenlang wordt er gespeculeerd of hij kan meedoen voor het groen, aangezien er geen renner zo veelzijdig is als hij. Van Aert is de enige renner van het peloton die vlakke massasprints, tijdritten én zware bergetappes kan winnen en dat ook recent nog gedaan heeft in de Tour. In eerdere jaren reed hij echter uitsluitend voor de ritzeges of in dienst van Roglic, die immers een van de grootste kanshebbers is voor het geel. Dit jaar is het anders: Van Aert heeft laten weten dit jaar wél te willen strijden voor het puntenklassement, en daarmee is hij meteen de gevaarlijkste man om rekening mee te houden. Krijgen de Belgen daarmee eindelijk, na jaren zeuren, een opvolger van geweldenaar Tom Boonen?



Niet alleen de Belgen, maar ook de Nederlanders mogen dromen van de groene trui. Fabio Jakobsen is helemaal terug na zijn horrorcrash in 2020, en is momenteel misschien wel de beste pure sprinter ter wereld. In de afgelopen Vuelta won hij alvast het puntenklassement, een mooie opmaat om dat kunstje te gaan herhalen in de Tour. Minpuntje is dat hij niet zo best klimt, en dat maakt het wel lastig opboksen tegen Van Aert, die veel langer mee zal kunnen in de zwaardere etappes. Niettemin heeft zijn team Deceuninck-QuickStep alle vertrouwen in hem, wat eens te meer wordt bewezen door het thuishouden van de groenetruiwinnaar van vorig jaar, Mark Cavendish. In ieder geval is de kans op één of meer ritwinsten voor Jakobsen groot, en dat is een goed begin als je op weg wil naar het groen.



Hierboven bewust een wat oudere foto van levende legende Peter Sagan. Niemand won de groene trui zo vaak als hij, en in de jaren '10 was het veelal beslist niet spannend voor het puntenklassement. Niet dat het saai was: de manier waarop Sagan met zijn aanvallende rijstijl én met zijn persoonlijkheid de aandacht trok was een lust voor het oog, ware reclame voor het wielrennen. Maar erg veel concurrentie had hij niet. Nu is hij langzaam maar zeker in zijn nadagen beland, maar af en toe zien we nog een vlaag van zijn klasse, bijvoorbeeld bij zijn ritzege laatst in Zwitserland. Kan hij nog eenmaal zijn kunstje flikken in de Tour de France?



Caleb Ewan had dit jaar hoge verwachtingen van de Giro, en ging lang mee op de heuvelachtige slotklim in de openingsetappe, veel langer dan je normaliter mag verwachten van hem. Misschien door de vermoeidheid maakte hij een onhandige manoeuvre in de laatste bocht, kwam hij ten val en torpedeerde daarmee zijn kansen voor de rest van de Giro. Hij ging nog niet meteen naar huis, maar reed de ronde niet uit en wist geen ritten te winnen. Nu is de Tour daar, en Ewan zint op revanche. Als hij wederom zo goed mee kan komen op de wat pittigere heuveltjes, en zijn sprintcapaciteiten zijn in orde, waarom zou hij dan niet kunnen meedoen voor het groen?



Voormalig wereldkampioen Mads Pedersen is ook van verschillende markten thuis. In de echte bergritten zul je hem niet zien, maar hij kan wel uitstekend meekomen in de tijdritten én op de kasseien, allebei disciplines die we deze Tour ook zullen terugzien. Bovenal heeft hij zich de laatste jaren ontpopt tot een begenadigd sprinter. Zijn team Trek-Segafredo komt voor de rest opdraven met een vrijbuitersensemble, dus Pedersen zal veel voor eigen kans kunnen rijden, en als hij echt goed is kan hij hoge ogen gooien in het puntenklassement.

Outsiders

Nederland heeft nog een topsprinter die genoemd moet worden, en dat is Dylan Groenewegen, al heeft hij nog niet zijn absolute topvorm bereikt bij BikeExchange. Hij zal bovendien samen moeten werken met ploeggenoot Michael Matthews, en met twee kapiteins op een schip strijdt het vaak lastig voor het groen, vandaar dat ze beiden slechts outsiders zijn. Ditzelfde geldt voor Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel, die vermoedelijk zullen afwisselen wie voor welke etappe probeert te gaan. Alexander Kristoff is nog een leuke naam om te noemen, al komt hij normaliter net tekort, net als de Franse hoop Bryan Coquard. Sam Bennett blijft thuis, horen we net (zucht, stukje over hem gedeletet), dus dan moet Danny van Poppel ook nog even genoemd worden als verre outsider.

Wat denken jullie, wie wint de groene trui?