'complexe' problematiek a priori geweigerd

quote:

Op zaterdag 9 juli 2022 09:01 schreef PietjePuk2000 het volgende:

[..]
Zeer interessant voor dit topic lijkt me dan. Mijn eigen visie is dat de diagnoses vaak een versimpeling van de werkelijkheid zijn. Online kom je ook veel handleidingen en pagina's tegen met van die heerlijke zwart-wit antwoorden. Kan een autist gevoelens uiten? Antwoord: Autisten kunnen zeer moeilijk hun gevoelens uiten, etc.

Het interessante hieraan is natuurlijk dat er een enorm diversiteit is aan mensen met de diagnose autisme en dat je hem ook gewoon kunt omdraaien. Er bestaan mensen die moeilijk hun gevoelens kunnen uiten, in een enorme variatie. (Zeer moeilijk tot enigszins moeilijk)

Meer is het niet. Maar door het vast te leggen in een diagnose zorg je ervoor dat de grote groep "enigszins moeilijk" zich vaak meer vereenzelvigen met hun label dan nodig is. Ik heb zelf een goede vriend die nooit enige diagnose heeft gehad maar wel veel kenmerken van de (zelfbedachte) term autisme in zich heeft: Hij pikt signalen niet op, heeft moeite met intimiteit en is erg gericht op 1 doel etcetera.

Toch is hij dolgelukkig, gewoon aan een vriendin gekomen en heeft hij juist ook zonder diagnosestelling zijn weg prima in het leven gevonden. Ben er van overtuigd dat we meer op de flexibiliteit van mensen mogen vertrouwen en dat veel mensen er prima komen zonder labels.

Weet je, het is dat 'zelfbedachte' waar je wel meer over schrijft, dat hier als een rode lap op een stier werkt. Je laat het overkomen als iets wat iemand maar snel snel heeft verzonnen om een paar moeilijke mensen een naam te geven zodat de cijfertjes weer kloppen en het boek (DSM) een beetje voller mag worden.
Uiteindelijk is elke term zelfverzonnen he? Iemand heeft ooit het woord hartfalen verzonnen, een ander de ziekte van Crohn,... Alle termen zijn zelfverzonnen: picknikken, poetsen, metselen.
Maar als je daar een nadruk op zet dan lijkt alles minderwaardig.

Ik heb veel omgang gehad (en nog steeds) met mensen met autisme, incl op een professionele manier. Dit vooral met kinderen en pubers. Autisme/ASS is inderdaad een ruime diagnose die teveel vormen onder zich gooit (en veel gradaties bevat). Ik persoonlijk vond de opdeling iets prettiger want iemand met bv zwaar kernautisme is heel anders dan een kind met Asperger. De benadering is ook anders. Dan heb je vaker ook nog dat er comorbiditeiten voor komen bij mensen met autisme. Als zo een kind er een flinke ADHD bij heeft of een Tourette dan zie je een heel ander beeld. En toch is het kind met autisme/ADHD weer heel anders dan een klassiek ADHD kind en de benadering dus ook.
Daar bovenop zie je ook nog dat de opvoeding een grote impact heeft. De gezinnen waar de ouders het kind bevechten in zijn noden omdat het maar normaal moet doen en maar gewoon mee aan moet kunnen met iedereen, geeft een heel ander beeld dan het kind met autisme dat wel aanvaard is geworden en handvatjes heeft gekregen om rustig op te groeien.
Als laatste heb je nog de intelligentie niveaus van deze mensen. Een laag functionerend kind vertoont heel ander gedrag dan een hoog functionerend. Hoewel ik soms wel eens het gevoel krijg dat de hoogfunctionerenden zich ongelukkiger voelen daar ze zeer intelligent zijn en dus maar al te goed beseffen dat ze hun potentieel niet verkocht krijgen door het gebrek aan een paar andere skills.
Het zijn dus net mensen en die zie je ook in alle vormen en maten.

En we kennen uiteindelijk allemaal wel verhalen van mensen met autisme die het gewoon goed hebben gedaan zonder hulp, anderen die er niet zijn geraakt zelfs met hulp. Dat zijn echter maar persoonlijke ervaringen en deze tellen niet voor iedereen.

Het alfabet is ook door de mens bedacht: fakking handig

[ Bericht 4% gewijzigd door Puzzie op 09-07-2022 12:30:05 ]