R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi,
Ik merk dat ik het heel erg moeilijk vind om mensen los te laten, omdat ik bang ben dat ik niet ruimdenkend genoeg ben en te kieskeurig ben.
Ik ga nu om met een meisje.. en ze is best depressief en ze zegt vaak tegen mij 'jij bent de enige vriendin die ik nog heb ' en 'je bent als mijn moeder'. Ik ervaar dit als best een grote druk op mijn schouders. Vooral omdat zij ook letterlijk al mijn adviezen zo letterlijk opvolgt dat ik het eng vind.
Ik merk dat ik het contact met haar saai vind en toch blijf ik met haar omgaan. Dat komt omdat ik bijna 4 jaar geleden ook een vriendin heb gehad die depressief was... en die had uiteindelijk zelfmoord gepleegd. Sindsdien voelde ik mij erg schuldig erover... dat ik er niet meer voor haar was. Ik heb dat nog steeds niet echt verwerkt en heb soms nachtmerries erover. Vooral ook omdat ik een van de weinige vriendinnen was van haar waarin zij zich herkende. Maar toentertijd vond ik het contact met haar ook niet zo geweldig als ik heel eerlijk ben.. en toen had ik daarom dus ook afstand genomen. Zij probeerde telkens met mij af te spreken en ik kon toen niet vanwege mijn verhuizing. En plotsklap pleegde zij zelfmoord. De ouders van dat meisje zeiden dat het meisje zulke goede verhalen had over mij, waardoor ik mij nog meer schuldig voelde dat ik überhaupt dacht aan contact breken met haar.
En nu zegt dit huidige meisje waarmee ik nu zit dus ook weer dat zij zo blij is dat ik haar begrijp. En ze zegt dat iedereen haar verlaat etc. Ik heb haar al gezegd dat ze echt naar een behandelaar moet en dat ik met haar zou meegaan om het gesprek te doen.
Ik ben gewoon bang dat als ik haar laat zitten dat zij dan ook zelfmoord ofzo gaat plegen
Ze is echt behoorlijk depressief en is enorm zoekende in haar leven (naar mannen). Ze lijkt niet echt een eigen identiteit te hebben.
Hebben jullie adviezen voor mij?
Het vervelende is dat ik als een trance er ineens voor hun ben en dan volledig over mijn eigen grenzen ga en uit mezelf voorstellen doe aan hun om te helpen, terwijl ik later denk 'nou.. ik wil dat eigenlijk helemaal niet' en het zijn niet mijn type mensen. Ik kan niet met hun op dezelfde golflengte 'viben' als echte vrienden. En dat ik dit vind, voelt zo egoïstisch van mezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 24-05-2022 00:44:04 ]
Ik merk dat ik het heel erg moeilijk vind om mensen los te laten, omdat ik bang ben dat ik niet ruimdenkend genoeg ben en te kieskeurig ben.
Ik ga nu om met een meisje.. en ze is best depressief en ze zegt vaak tegen mij 'jij bent de enige vriendin die ik nog heb ' en 'je bent als mijn moeder'. Ik ervaar dit als best een grote druk op mijn schouders. Vooral omdat zij ook letterlijk al mijn adviezen zo letterlijk opvolgt dat ik het eng vind.
Ik merk dat ik het contact met haar saai vind en toch blijf ik met haar omgaan. Dat komt omdat ik bijna 4 jaar geleden ook een vriendin heb gehad die depressief was... en die had uiteindelijk zelfmoord gepleegd. Sindsdien voelde ik mij erg schuldig erover... dat ik er niet meer voor haar was. Ik heb dat nog steeds niet echt verwerkt en heb soms nachtmerries erover. Vooral ook omdat ik een van de weinige vriendinnen was van haar waarin zij zich herkende. Maar toentertijd vond ik het contact met haar ook niet zo geweldig als ik heel eerlijk ben.. en toen had ik daarom dus ook afstand genomen. Zij probeerde telkens met mij af te spreken en ik kon toen niet vanwege mijn verhuizing. En plotsklap pleegde zij zelfmoord. De ouders van dat meisje zeiden dat het meisje zulke goede verhalen had over mij, waardoor ik mij nog meer schuldig voelde dat ik überhaupt dacht aan contact breken met haar.
En nu zegt dit huidige meisje waarmee ik nu zit dus ook weer dat zij zo blij is dat ik haar begrijp. En ze zegt dat iedereen haar verlaat etc. Ik heb haar al gezegd dat ze echt naar een behandelaar moet en dat ik met haar zou meegaan om het gesprek te doen.
Ik ben gewoon bang dat als ik haar laat zitten dat zij dan ook zelfmoord ofzo gaat plegen
Ze is echt behoorlijk depressief en is enorm zoekende in haar leven (naar mannen). Ze lijkt niet echt een eigen identiteit te hebben. Hebben jullie adviezen voor mij?
Het vervelende is dat ik als een trance er ineens voor hun ben en dan volledig over mijn eigen grenzen ga en uit mezelf voorstellen doe aan hun om te helpen, terwijl ik later denk 'nou.. ik wil dat eigenlijk helemaal niet' en het zijn niet mijn type mensen. Ik kan niet met hun op dezelfde golflengte 'viben' als echte vrienden. En dat ik dit vind, voelt zo egoïstisch van mezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 24-05-2022 00:44:04 ]
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Waarom ga je zo mee in die 'vriendschap' ?
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Duidelijkheid en eerlijk zijn tegenover haar en vooral tegen jezelf geeft meer voldoening dan blijven hangen in een ongelijkwaardige energie zuigende vriendschap.
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Duidelijkheid en eerlijk zijn tegenover haar en vooral tegen jezelf geeft meer voldoening dan blijven hangen in een ongelijkwaardige energie zuigende vriendschap.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Nou precies om de reden die ik benoemde. Dat ik bang ben dat ik ineens een belletje krijg met dat ze zelfmoord heeft gepleegd.quote:Op dinsdag 24 mei 2022 00:59 schreef puzziepie het volgende:
Waarom ga je zo mee in die 'vriendschap' ?
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Duidelijkheid en eerlijk zijn tegenover haar en vooral tegen jezelf geeft meer voldoening dan blijven hangen in een ongelijkwaardige energie zuigende vriendschap.
Dat is meer traumatisch dan dat je denkt hoor.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Ik krijg daar altijd een beetje een naar gevoel bij, voelt als emotionele chantage zeg maar.quote:Op dinsdag 24 mei 2022 01:03 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Nou precies om de reden die ik benoemde. Dat ik bang ben dat ik ineens een belletje krijg met dat ze zelfmoord heeft gepleegd.
Jij bent niet verantwoordelijk voor haar. Je bent verantwoordelijk voor jou.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Vind je dat ik emotioneel chanteer of juist zij?quote:
[..]
Ik krijg daar altijd een beetje een naar gevoel bij, voelt als emotionele chantage zeg maar.
Jij bent niet verantwoordelijk voor haar. Je bent verantwoordelijk voor jou.
Ze heeft juist alleen maar relaties gehad… achter elkaar.. ze kan niet single zijn.quote:
Regel een vent voor haar, denk dat ze daar heel gelukkig van wordt
Zij.quote:
[..]
Vind je dat ik emotioneel chanteer of juist zij?
Ik had ook zo'n vriendin (ze leeft nog hoor, is alleen geëmigreerd) die mij behandelde alsof ik haar psycholoog was. Meerdere keren per dag bellen, alle ellende die ze had meegemaakt met mij delen. Een schat van een meid, maar dat was geen vriendschap meer zo. Ze kocht ook van alles voor me, ik denk uit onzekerheid? Maar ik voelde me steeds vaker helemaal beroerd als we hadden gesproken. Ik kon niet meer.
Gelukkig heeft ze toen professionele hulp gezocht en ging het uiteindelijk een stuk beter met haar. En met ons als vriendinnen.
Tap tap tap
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Nee , ik krijg dat gevoel een beetje bij haar. Althans wat ik uit jouw verhaal lees.quote:
Wel heftig wat je hebt meegemaakt. Kan me voorstellen dat je daar heel erg mee hebt gezeten.
En toch.. dit is jouw leven en jouw gevoel .Hoe langer je blijft wachten hoe meer jouw last daar zwaarder in wordt .
Misschien kan je proberen met haar te praten en haar uitleggen hoe jij je voelt , en wat de vriendschap met jou doet?
Ik lees nu dat ze van relatie naar relatie hopt. Ik zou echt afstand nemen, misschien vindt ze ook wel weer een andere vriendin. Maar blijf bij jezelf en blijf trouw aan jezelf. Laat je niet claimen maar kom voor jezelf op.
mijn gok is dat ze vast wel weer nieuwe mensen ontmoet.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Wat een lastige situatie @Medusa666 , zeker gezien jouw voorgeschiedenis met die andere vriendin. 
Ik ben het eens met de bovenstaande adviezen dat jij niet de verantwoordelijkheid kan dragen voor haar welzijn, haar lot mag niet in jouw handen liggen. Anders zijn jullie geen vriendinnen meer, maar zorgverlener en patiënt. Als een daadwerkelijke zorgverlener dat stuk zou overnemen, kan jij er weer voor haar zijn als een vriendin. (Als je dat nog zou willen.)
Ik ben het eens met de bovenstaande adviezen dat jij niet de verantwoordelijkheid kan dragen voor haar welzijn, haar lot mag niet in jouw handen liggen. Anders zijn jullie geen vriendinnen meer, maar zorgverlener en patiënt. Als een daadwerkelijke zorgverlener dat stuk zou overnemen, kan jij er weer voor haar zijn als een vriendin. (Als je dat nog zou willen.)
Zal ik dan met haar daarbij moeten meegaan naar haar psycholoog om het gesprek te doen?quote:
Wat een lastige situatie @:Medusa666 , zeker gezien jouw voorgeschiedenis met die andere vriendin.
Ik ben het eens met de bovenstaande adviezen dat jij niet de verantwoordelijkheid kan dragen voor haar welzijn, haar lot mag niet in jouw handen liggen. Anders zijn jullie geen vriendinnen meer, maar zorgverlener en patiënt. Als een daadwerkelijke zorgverlener dat stuk zou overnemen, kan jij er weer voor haar zijn als een vriendin. (Als je dat nog zou willen.)
Zij vertelde dat zij dat wel fijn leek te vinden, omdat ze het zelf niet goed kon uitleggen. Ze is zelf heel vaak naar de psycholoog geweest maar telkens teruggestuurd omdat ze vonden dat ze ermee kon leven ofzo en omdat ze zelf in die gesprekken niet veel inbracht qua informatie.
Wel fijn dat jullie nog vriendinnen konden blijven. Zij belt mij gelukkig niet elke paar uur of super vaak eigenlijk.quote:
[..]
Zij.
Ik had ook zo'n vriendin (ze leeft nog hoor, is alleen geëmigreerd) die mij behandelde alsof ik haar psycholoog was. Meerdere keren per dag bellen, alle ellende die ze had meegemaakt met mij delen. Een schat van een meid, maar dat was geen vriendschap meer zo. Ze kocht ook van alles voor me, ik denk uit onzekerheid? Maar ik voelde me steeds vaker helemaal beroerd als we hadden gesproken. Ik kon niet meer.
Gelukkig heeft ze toen professionele hulp gezocht en ging het uiteindelijk een stuk beter met haar. En met ons als vriendinnen.
Ik krijg het idee dat je een trauma hebt opgelopen in jouw gezonde deel om voor jezelf te kiezen en je grenzen aan te mogen geven. Voor jezelf kiezen en afgrenzen is je geboorterecht maar als dat voor een naaste in jouw beleving dodelijk afloopt doet dat natuurlijk nogal wat met jou; het beperkt je in je vrijheid.
Dat stuk zorgt er imo nu dus voor dat je geen gezonde keuze voor jezelf durft te maken. Voor mijn gevoel zou het goed voor je zijn als je vrede kunt krijgen met hoe het 'toen' is gelopen en je helderheid krijgt in hoeverre en of jij schuldig bent aan die afschuwelijke afloop.
Het contact wat je nu met deze vrouw hebt, kan je dus helpen om te voelen wat jouw stuk is en dit voor jezelf op te lossen, zodat je met haar een keuze kunt maken die het beste voor jou voelt.
Dat stuk zorgt er imo nu dus voor dat je geen gezonde keuze voor jezelf durft te maken. Voor mijn gevoel zou het goed voor je zijn als je vrede kunt krijgen met hoe het 'toen' is gelopen en je helderheid krijgt in hoeverre en of jij schuldig bent aan die afschuwelijke afloop.
Het contact wat je nu met deze vrouw hebt, kan je dus helpen om te voelen wat jouw stuk is en dit voor jezelf op te lossen, zodat je met haar een keuze kunt maken die het beste voor jou voelt.
Een gezonde vriendschap of relatie moet gebaseerd zijn op wederzijds respect, niet medelijden.
blablablabla
Is er niets wat je leuk vindt aan haar? Nooit samen lachen, leuke uitstapjes, geen andere raakvlakken? Kun je daar niet verandering in brengen, iets voorstellen? Als het dan nog hetzelfde is, dan ermee kappen.
Dit is echt lastig. Je hebt er genoeg van. Waarschijnlijk ben je d'r schijtzat maar het is duidelijk wat je tegenhoudt om t contact te verbreken. Probeer d'r zoveel mogelijk naar professionele hulp te leiden en daarover ook te praten.
Je moet niks hè.quote:
[..]
Zal ik dan met haar daarbij moeten meegaan naar haar psycholoog om het gesprek te doen?
Zij vertelde dat zij dat wel fijn leek te vinden, omdat ze het zelf niet goed kon uitleggen. Ze is zelf heel vaak naar de psycholoog geweest maar telkens teruggestuurd omdat ze vonden dat ze ermee kon leven ofzo en omdat ze zelf in die gesprekken niet veel inbracht qua informatie.
Ik zou er in ieder geval voor zorgen dat je niet haar vaste begeleider wordt die telkens meegaat naar de afspraken, hooguit naar de intake.
Ik zou d'r richting de hulpverlening duwen. Die zijn daarvoor opgeleid. Jij waarschijnlijk niet. En het leven is tekort om tegen je zin in toch maar vrienden te blijven met dit meisje.
En als haar zoektocht naar mannen een keer succesvol is, ben jij misschien de eerste die de tweede viool mag spelen.
En als haar zoektocht naar mannen een keer succesvol is, ben jij misschien de eerste die de tweede viool mag spelen.
Dankjewel voor je begrip net als velen anderen de rest hier trouwens. Dat maakte mij wel emotioneel.quote:
Ik krijg het idee dat je een trauma hebt opgelopen in jouw gezonde deel om voor jezelf te kiezen en je grenzen aan te mogen geven. Voor jezelf kiezen en afgrenzen is je geboorterecht maar als dat voor een naaste in jouw beleving dodelijk afloopt doet dat natuurlijk nogal wat met jou; het beperkt je in je vrijheid.
Dat stuk zorgt er imo nu dus voor dat je geen gezonde keuze voor jezelf durft te maken. Voor mijn gevoel zou het goed voor je zijn als je vrede kunt krijgen met hoe het 'toen' is gelopen en je helderheid krijgt in hoeverre en of jij schuldig bent aan die afschuwelijke afloop.
Het contact wat je nu met deze vrouw hebt, kan je dus helpen om te voelen wat jouw stuk is en dit voor jezelf op te lossen, zodat je met haar een keuze kunt maken die het beste voor jou voelt.
Het voelde alsof ik hier een soort van toestemming moest vragen of ik voor mezelf mocht kiezen. Ik zal het dan inderdaad zien als een les..
Het gaat je zeker lukkenquote:
Dankjewel voor je begrip net als velen anderen hier trouwens. Dat maakte mij wel emotioneel.
Het voelde alsof ik hier een soort van toestemming moest vragen of ik voor mezelf mocht kiezen. Ik zal het dan inderdaad zien als een les..
Vriendschap faken, dan ben je pas echt een klootzak, want dat doe je niet voor haar, maar helemaal voor jezelf.
[ Bericht 1% gewijzigd door KillemWieft op 25-05-2022 15:55:26 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door KillemWieft op 25-05-2022 15:55:26 ]
Proud member of the IDGAF+FU2 community
Nogal cynisch. Wat weet jij wat dat meisje aan de TS heeft? Kan veel zijn. Wijf is geestelijk niet in orde dus het is begrijpelijk dat ze haar niet in de steek wil laten, zeker niet met d'r vorige ervaring.quote:
Vriendschap faken, dan ben je pas echt een klootzak, any dat doe je niet voor haar, maar helemaal voor jezelf.
Ik heb hier wel over nagedacht en ik blijf idd ook zelf terugkomen naar haar.quote:
Waarom ga je zo mee in die 'vriendschap' ?
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Duidelijkheid en eerlijk zijn tegenover haar en vooral tegen jezelf geeft meer voldoening dan blijven hangen in een ongelijkwaardige energie zuigende vriendschap.
Dat komt omdat zij mij ook een bijzonder gevoel geeft door te zeggen dat zij zo blij is omdat ze in mij herkent. Dat hoor ik niet vaak en dat associeer ik dan met liefde. Ik raak getriggerd wanneer ik écht in iemand herkend, dan zie ik mijn innerlijke kind voor mij, waardoor ik ze wil verzorgen en daarin ver kan gaan. Tegelijkertijd wil ik dit niet.. en duw ik ze weer weg. Daarom heb ik gemerkt dat het toch niet verstandig is om met hun om te gaan voor ons beide.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik heel sterke kenmerken vertoon van codepedentie in ieder geval binnen relaties en vriendschappen waarin ik mijn moeilijkheden (van vroeger) sterk in iemand herken.
Maar wel bedankt voor de eyeopener. Ik moet idd eerlijk durven te kijken naar mezelf, wat niet makkelijk is.
Uh ja weenie misschien om exact de reden die ze aangeeft in de op? Ben ik nou stom of ben jij dat? Weenie hoor staat er gewoon hahaquote:
Waarom ga je zo mee in die 'vriendschap' ?
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb besloten dat ik het gesprek zal aangaan met haar.quote:
Vriendschap faken, dan ben je pas echt een klootzak, want dat doe je niet voor haar, maar helemaal voor jezelf.
Wat een walgelijke kutopmerking, gezien de achtergrond van het verhaal dat TS verteld heeft.quote:
Vriendschap faken, dan ben je pas echt een klootzak, want dat doe je niet voor haar, maar helemaal voor jezelf.
Ik durf gerust te stellen dat jij in deze hier de klootzak bent.
Ik las dit topic en ik dacht meteen, dit komt met bekend voor
R&P / Vriendschappen beëindigen?
Hoe heb je dit toen aangepakt?
R&P / Vriendschappen beëindigen?
Hoe heb je dit toen aangepakt?
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Mooi berichtquote:
[..]
Ik heb hier wel over nagedacht en ik blijf idd ook zelf terugkomen naar haar.
Dat komt omdat zij mij ook een bijzonder gevoel geeft door te zeggen dat zij zo blij is omdat ze in mij herkent. Dat hoor ik niet vaak en dat associeer ik dan met liefde. Ik raak getriggerd wanneer ik écht in iemand herkend, dan zie ik mijn innerlijke kind voor mij, waardoor ik ze wil verzorgen en daarin ver kan gaan. Tegelijkertijd wil ik dit niet.. en duw ik ze weer weg. Daarom heb ik gemerkt dat het toch niet verstandig is om met hun om te gaan voor ons beide.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik heel sterke kenmerken vertoon van codepedentie in ieder geval binnen relaties en vriendschappen waarin ik mijn moeilijkheden (van vroeger) sterk in iemand herken.
Maar wel bedankt voor de eyeopener. Ik moet idd eerlijk durven te kijken naar mezelf, wat niet makkelijk is.
En alleen maar positief dat je beseft wat jouw rol in die vriendschap is, wat het met jou doet/deed.
Ik herken op een andere manier wel eea in wat je zegt over o.a de druk die je voelt als de ander jou zo ophemelt,
Je bijna op een voetstuk zet, maar jou tegelijkertijd toch ook emotioneel chanteert door telkens te zeggen dat jij de enige bent die haar begrijpt , dat iedereen haar verlaat.
Jouw schuldgevoel over de dood van jouw vroegere vriendin, en de nachtmerries die je soms nog hebt : dat lijkt mij heel moeilijk.
Het was jouw schuld niet, het is jouw schuld niet, maar ik kan me wel voorstellen dat dat heel heftig moet zijn geweest.
Probeer zoveel mogelijk in het nu te leven. Het verleden is geweest .(makkelijk gezegd maar wel wat nodig is)
Het is nu tijd voor jou
Heel veel sterkte.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Vervelend, ook voor jou, om om te gaan met een vriendin die niet lekker in haar vel zit. Toch, vind ik dat je iemand hierom niet zonder meer moet laten vallen als de relatie nu wat minder gezellig is. Dat is even wat ik als eerste wil zeggen.
Ten tweede, en eigenlijk zou dat als eerste punt zijn: Jij hebt er niets aan kunnen doen dat iemand kiest om het leven te beëindigen. Je hoeft je niet schuldig te voelen. En ook niet om twijfels dat je de vriendschap op dat moment minder leuk vond. Het is nu eenmaal zwaar om met iemand om te gaan, die jou ook niet veel kon bieden op dat moment. Mensen die depressief zijn kunnen over het algemeen zelf niet alles 'terug geven' wat ze krijgen, het draait vaak emotioneel grotendeels om hen. Ik zeg dit even globaal, in algemeenheid.
Je kunt het ook omdraaien. Hoe fijn is het om er voor iemand te zijn die dat nu even nodig heeft? Later in het leven zul je ook weleens een keer op een moment komen waarin je je echte vrienden leert kennen. Diegene die je niet in de steek laten en door dik en dun zijn. Het is juist mooi om er voor iemand te kunnen zijn. Het leven is niet altijd maar rozengeur en maneschijn.
MAAR! Je kunt wel je grenzen aangeven. Je moet je niet laten verstikken of dat iemand op je gaat leunen zodat het een last gaat worden (soms kun je dat niet tegengaan, zoals bij een levenspartner of ouder) maar een vriendin, hierin kun je ook best wat afstand nemen. Ik krijg eigenlijk vooral de indruk (denk ik) dat je erg gevoelig bent en je het niet kunt loslaten en het als een stempel je eigen leven en dag gaat beheersen. Probeer haar leven en gevoel los te koppelen van je eigen leven en bezigheden. Dat zou mijn advies zijn voor nu. Maar als relaties toxisch worden, het echt teveel energie kost, neem dan afstand maar je hoeft niet meteen de hele relatie te verbreken toch? het hoeft niet zwart-wit te zijn.
Ten tweede, en eigenlijk zou dat als eerste punt zijn: Jij hebt er niets aan kunnen doen dat iemand kiest om het leven te beëindigen. Je hoeft je niet schuldig te voelen. En ook niet om twijfels dat je de vriendschap op dat moment minder leuk vond. Het is nu eenmaal zwaar om met iemand om te gaan, die jou ook niet veel kon bieden op dat moment. Mensen die depressief zijn kunnen over het algemeen zelf niet alles 'terug geven' wat ze krijgen, het draait vaak emotioneel grotendeels om hen. Ik zeg dit even globaal, in algemeenheid.
Je kunt het ook omdraaien. Hoe fijn is het om er voor iemand te zijn die dat nu even nodig heeft? Later in het leven zul je ook weleens een keer op een moment komen waarin je je echte vrienden leert kennen. Diegene die je niet in de steek laten en door dik en dun zijn. Het is juist mooi om er voor iemand te kunnen zijn. Het leven is niet altijd maar rozengeur en maneschijn.
MAAR! Je kunt wel je grenzen aangeven. Je moet je niet laten verstikken of dat iemand op je gaat leunen zodat het een last gaat worden (soms kun je dat niet tegengaan, zoals bij een levenspartner of ouder) maar een vriendin, hierin kun je ook best wat afstand nemen. Ik krijg eigenlijk vooral de indruk (denk ik) dat je erg gevoelig bent en je het niet kunt loslaten en het als een stempel je eigen leven en dag gaat beheersen. Probeer haar leven en gevoel los te koppelen van je eigen leven en bezigheden. Dat zou mijn advies zijn voor nu. Maar als relaties toxisch worden, het echt teveel energie kost, neem dan afstand maar je hoeft niet meteen de hele relatie te verbreken toch? het hoeft niet zwart-wit te zijn.
Helemaal eens!quote:
Waarom ga je zo mee in die 'vriendschap' ?
Jij hebt dus blijkbaar ook iets nodig van die ander. Bang zijn dat je niet ruimdenkend genoeg bent zegt iets over jou. Jij hebt haar ook nodig, waarom zou je anders met haar om blijven gaan terwijl je weinig positiefs haalt uit de vriendschap .
Duidelijkheid en eerlijk zijn tegenover haar en vooral tegen jezelf geeft meer voldoening dan blijven hangen in een ongelijkwaardige energie zuigende vriendschap.
Met iemand omgaan omdat je medelijden hebt met die persoon, maakt je op geen enkele manier een beter mens dan een ander. Integendeel zelfs!
Als ik helemaal niemand zou hebben, crepeer ik nog liever in eenzaamheid dan dat ik me inlaat met mensen die mij zo zielig vinden en alleen contact met mij hebben omdat ze daarbij zelf het gevoel krijgen iets te kunnen betekenen voor de 'arme kneusjes'.
TS hoeft die persoon niet te laten vallen, maar ik vind het wel fair dat ze in ieder geval aangeeft dat ze hoofdzakelijk met die persoon omgaat omdat ze zich zorgen maakt. Het is dan aan die persoon om daaruit op te maken dat ze verantwoordelijkheid moet nemen voor haar eigen leven, want anders hebben mensen alleen maar medelijden met haar. Als die persoon dat niet kan begrijpen, dan hoeft TS zich op geen enkele manier schuldig te voelen als ze zichzelf vervolgens wat aandoet.
Beste TS,
Ik was nogal hard in mijn laatste reactie, echter ik wil daarmee iets duidelijk maken en niet jou als persoon veroordelen.
Ik herken zeker wat jij schrijft en ik weet hoe destructief het uiteindelijk uitpakt. Voor de ander, maar vooral voor jezelf. Ik weet ook dat het erg moeilijk kan zijn om dit los te laten, omdat je dan van zoveel mensen te horen krijgt dat je zo'n mooi mens bent dat je je betrokken opstelt naar anderen.
Maar als het zo mooi zou zijn, dan zou het goed moeten voelen voor jou en had je niet dit topic gemaakt. De realiteit is dat jij je laat manipuleren. Hoe zou jij overigens in haar plaats reageren? Stel dat je zo ontzettend met jezelf in de knoop zit dat je afhankelijk bent van de hulp en steun van een ander, zou je dan op dezelfde manier te werk gaan als zij? Of zou je het op een andere manier vragen.
Ik herken ook de andere kant. In die zin dat ik tot vorig jaar regelmatig contact had met iemand die ook altijd voor een ander wilt klaarstaan. Ik had eerst een gelijkwaardige vriendschap met hem, echter het kwam een paar keer voor dat ik heel erg met mezelf in de knoop zat. Hij bood direct zijn steun aan, ondanks dat hij zelf ook zijn issues had en ik zei hem dat hij zichzelf niet voor mij hoeft op te offeren en dat ik me echt wel kan redden. Maar hij stond erop mij te helpen en beloofde elke keer mij te bellen. Het voelde voor mij toch goed dat er iemand leek te zijn die om mij gaf.
Hij kwam elke keer zijn beloftes niet na, omdat hij idd zichzelf voorbij liep door altijd voor anderen klaar te staan. Het gevolg voor mij was wel dat ik elke keer blij werd gemaakt met een dooie mus. Het enige wat ik hem vervolgens wilde duidelijk maken, was dat hij iig zou proberen geen beloftes te maken die hij waarschijnlijk niet kan nakomen. En dan bedoel ik ook dat als we af hadden gesproken met elkaar om elkaar op te zoeken en er een leuke dag van te maken, hij meestal op het allerlaatste moment af zei, omdat hij zich vermoeid voelde, want de afgelopen nacht kon hij door stress niet slapen en ging hij daarom de hele nacht rijden met zijn auto. Hij leek zich daarbij totaal niet te beseffen dat zoiets nogal onverantwoordelijk is. Als ik bijvoorbeeld afspreek om zondag overdag met iemand af te spreken, ga ik niet de nacht ervoor feesten en me klem zuipen, omdat ik weet dat ik dan niet fit genoeg ben voor mijn afspraak.
Hij bleef zichzelf allemaal zelfverwijten maken dat hij het niet had moeten doen. Ik was helemaal niet boos - ik vertelde het hem alleen maar, zodat hij zou weten wat het effect ervan kan zijn bij mij om mij zulke dingen te beloven en ze vervolgens niet na te komen. Dus of hij er rekening mee houdt. Verwijt hij mij opeens dat ik overdag geen tijd heb en dat ik geen rekening hou met hem, omdat hij 's avonds geen energie meer heeft.
Ik verwijderde zijn nummer van mijn telefoon, om mezelf te beschermen dat ik me inlaat met mensen die andersom waarschijnlijk niet zoveel oprechte interesse hebben in mij. Bij een oprechte vriendschap komt het contact van twee kanten. Het is nu een jaar verder en ik heb nooit meer iets van hem vernomen
Ik was nogal hard in mijn laatste reactie, echter ik wil daarmee iets duidelijk maken en niet jou als persoon veroordelen.
Ik herken zeker wat jij schrijft en ik weet hoe destructief het uiteindelijk uitpakt. Voor de ander, maar vooral voor jezelf. Ik weet ook dat het erg moeilijk kan zijn om dit los te laten, omdat je dan van zoveel mensen te horen krijgt dat je zo'n mooi mens bent dat je je betrokken opstelt naar anderen.
Maar als het zo mooi zou zijn, dan zou het goed moeten voelen voor jou en had je niet dit topic gemaakt. De realiteit is dat jij je laat manipuleren. Hoe zou jij overigens in haar plaats reageren? Stel dat je zo ontzettend met jezelf in de knoop zit dat je afhankelijk bent van de hulp en steun van een ander, zou je dan op dezelfde manier te werk gaan als zij? Of zou je het op een andere manier vragen.
Ik herken ook de andere kant. In die zin dat ik tot vorig jaar regelmatig contact had met iemand die ook altijd voor een ander wilt klaarstaan. Ik had eerst een gelijkwaardige vriendschap met hem, echter het kwam een paar keer voor dat ik heel erg met mezelf in de knoop zat. Hij bood direct zijn steun aan, ondanks dat hij zelf ook zijn issues had en ik zei hem dat hij zichzelf niet voor mij hoeft op te offeren en dat ik me echt wel kan redden. Maar hij stond erop mij te helpen en beloofde elke keer mij te bellen. Het voelde voor mij toch goed dat er iemand leek te zijn die om mij gaf.
Hij kwam elke keer zijn beloftes niet na, omdat hij idd zichzelf voorbij liep door altijd voor anderen klaar te staan. Het gevolg voor mij was wel dat ik elke keer blij werd gemaakt met een dooie mus. Het enige wat ik hem vervolgens wilde duidelijk maken, was dat hij iig zou proberen geen beloftes te maken die hij waarschijnlijk niet kan nakomen. En dan bedoel ik ook dat als we af hadden gesproken met elkaar om elkaar op te zoeken en er een leuke dag van te maken, hij meestal op het allerlaatste moment af zei, omdat hij zich vermoeid voelde, want de afgelopen nacht kon hij door stress niet slapen en ging hij daarom de hele nacht rijden met zijn auto. Hij leek zich daarbij totaal niet te beseffen dat zoiets nogal onverantwoordelijk is. Als ik bijvoorbeeld afspreek om zondag overdag met iemand af te spreken, ga ik niet de nacht ervoor feesten en me klem zuipen, omdat ik weet dat ik dan niet fit genoeg ben voor mijn afspraak.
Hij bleef zichzelf allemaal zelfverwijten maken dat hij het niet had moeten doen. Ik was helemaal niet boos - ik vertelde het hem alleen maar, zodat hij zou weten wat het effect ervan kan zijn bij mij om mij zulke dingen te beloven en ze vervolgens niet na te komen. Dus of hij er rekening mee houdt. Verwijt hij mij opeens dat ik overdag geen tijd heb en dat ik geen rekening hou met hem, omdat hij 's avonds geen energie meer heeft.
Ik verwijderde zijn nummer van mijn telefoon, om mezelf te beschermen dat ik me inlaat met mensen die andersom waarschijnlijk niet zoveel oprechte interesse hebben in mij. Bij een oprechte vriendschap komt het contact van twee kanten. Het is nu een jaar verder en ik heb nooit meer iets van hem vernomen
Jij ook bedankt voor je lieve bericht. Ik ben inderdaad niet verantwoordelijk voor haar gevoel.. en ook mijn behandelaar zei dat ze haar emotioneel manipulatief vond.quote:
[..]
Mooi bericht
En alleen maar positief dat je beseft wat jouw rol in die vriendschap is, wat het met jou doet/deed.
Ik herken op een andere manier wel eea in wat je zegt over o.a de druk die je voelt als de ander jou zo ophemelt,
Je bijna op een voetstuk zet, maar jou tegelijkertijd toch ook emotioneel chanteert door telkens te zeggen dat jij de enige bent die haar begrijpt , dat iedereen haar verlaat.
Jouw schuldgevoel over de dood van jouw vroegere vriendin, en de nachtmerries die je soms nog hebt : dat lijkt mij heel moeilijk.
Het was jouw schuld niet, het is jouw schuld niet, maar ik kan me wel voorstellen dat dat heel heftig moet zijn geweest.
Probeer zoveel mogelijk in het nu te leven. Het verleden is geweest .(makkelijk gezegd maar wel wat nodig is)
Het is nu tijd voor jou
Heel veel sterkte.
Ik zal over een aantal weken contact met haar breken en uitleggen dat ik niet genoeg een klik voel en zij mensen moet kiezen met dezelfde interesses als zijzelf.
[ Bericht 2% gewijzigd door Medusa666 op 27-05-2022 20:14:34 ]
Het komt bij mij over alsof je heel erg gretig van zijn hulp hebt gebruikgemaakt toen hij het aanbood. Hij verwachtte dat je naast hulp misschien ook iets qua positiviteit zou opleveren, maar je bleef in diezelfde gat zitten. Daarom nam hij afstand.quote:
Beste TS,
Ik was nogal hard in mijn laatste reactie, echter ik wil daarmee iets duidelijk maken en niet jou als persoon veroordelen.
Ik herken zeker wat jij schrijft en ik weet hoe destructief het uiteindelijk uitpakt. Voor de ander, maar vooral voor jezelf. Ik weet ook dat het erg moeilijk kan zijn om dit los te laten, omdat je dan van zoveel mensen te horen krijgt dat je zo'n mooi mens bent dat je je betrokken opstelt naar anderen.
Maar als het zo mooi zou zijn, dan zou het goed moeten voelen voor jou en had je niet dit topic gemaakt. De realiteit is dat jij je laat manipuleren. Hoe zou jij overigens in haar plaats reageren? Stel dat je zo ontzettend met jezelf in de knoop zit dat je afhankelijk bent van de hulp en steun van een ander, zou je dan op dezelfde manier te werk gaan als zij? Of zou je het op een andere manier vragen.
Ik herken ook de andere kant. In die zin dat ik tot vorig jaar regelmatig contact had met iemand die ook altijd voor een ander wilt klaarstaan. Ik had eerst een gelijkwaardige vriendschap met hem, echter het kwam een paar keer voor dat ik heel erg met mezelf in de knoop zat. Hij bood direct zijn steun aan, ondanks dat hij zelf ook zijn issues had en ik zei hem dat hij zichzelf niet voor mij hoeft op te offeren en dat ik me echt wel kan redden. Maar hij stond erop mij te helpen en beloofde elke keer mij te bellen. Het voelde voor mij toch goed dat er iemand leek te zijn die om mij gaf.
Hij kwam elke keer zijn beloftes niet na, omdat hij idd zichzelf voorbij liep door altijd voor anderen klaar te staan. Het gevolg voor mij was wel dat ik elke keer blij werd gemaakt met een dooie mus. Het enige wat ik hem vervolgens wilde duidelijk maken, was dat hij iig zou proberen geen beloftes te maken die hij waarschijnlijk niet kan nakomen. En dan bedoel ik ook dat als we af hadden gesproken met elkaar om elkaar op te zoeken en er een leuke dag van te maken, hij meestal op het allerlaatste moment af zei, omdat hij zich vermoeid voelde, want de afgelopen nacht kon hij door stress niet slapen en ging hij daarom de hele nacht rijden met zijn auto. Hij leek zich daarbij totaal niet te beseffen dat zoiets nogal onverantwoordelijk is. Als ik bijvoorbeeld afspreek om zondag overdag met iemand af te spreken, ga ik niet de nacht ervoor feesten en me klem zuipen, omdat ik weet dat ik dan niet fit genoeg ben voor mijn afspraak.
Hij bleef zichzelf allemaal zelfverwijten maken dat hij het niet had moeten doen. Ik was helemaal niet boos - ik vertelde het hem alleen maar, zodat hij zou weten wat het effect ervan kan zijn bij mij om mij zulke dingen te beloven en ze vervolgens niet na te komen. Dus of hij er rekening mee houdt. Verwijt hij mij opeens dat ik overdag geen tijd heb en dat ik geen rekening hou met hem, omdat hij 's avonds geen energie meer heeft.
Ik verwijderde zijn nummer van mijn telefoon, om mezelf te beschermen dat ik me inlaat met mensen die andersom waarschijnlijk niet zoveel oprechte interesse hebben in mij. Bij een oprechte vriendschap komt het contact van twee kanten. Het is nu een jaar verder en ik heb nooit meer iets van hem vernomen
Ik vind jou op een of andere manier ook manipulatief overkomen, omdat je mij nu ook een schuldgevoel lijkt aan te praten.
En kom niet met ‘je weet niet hoe het voelt’. Ik heb meer meegemaakt dan wat de meeste mensen hebben meegemaakt en ik doe tenminste mijn best om mijn shit bij hulpverleners en fok te droppen en vind nog steeds dat anderen niet verantwoordelijk zijn voor mijn gevoel, ondanks wat ik heb meegemaakt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Medusa666 op 27-05-2022 20:20:06 ]
Dat is diezelfde meid dus. Vorig jaar wilde ik het dood laten bloeden, maar is niet echt gelukt :’)quote:
Ik las dit topic en ik dacht meteen, dit komt met bekend voor
R&P / Vriendschappen beëindigen?
Hoe heb je dit toen aangepakt?
Je trekt nu conclusies op basis van jouw emoties. Dat bedoel ik niet als aanval en evenmin als oordeel. Dat je mij manipulatief noemt en concludeert uit mijn verhaal dat ik te gretig gebruik heb gemaakt van zijn hulpaanbod ... ik begrijp dat jij je gekwetst voelt.quote:
[..]
Het komt bij mij over alsof je heel erg gretig van zijn hulp hebt gebruikgemaakt toen hij het aanbood. Hij verwachtte dat je naast hulp misschien ook iets qua positiviteit zou opleveren, maar je bleef in diezelfde gat zitten. Daarom nam hij afstand.
Ik vind jou op een of andere manier ook manipulatief overkomen, omdat je mij nu ook een schuldgevoel lijkt aan te praten.
En kom niet met ‘je weet niet hoe het voelt’. Ik heb meer meegemaakt dan wat de meeste mensen hebben meegemaakt en ik doe tenminste mijn best om mijn shit bij hulpverleners en fok te droppen en vind nog steeds dat anderen niet verantwoordelijk zijn voor mijn gevoel, ondanks wat ik heb meegemaakt.
Mbt de situatie met jouw vriendin zit jij opgescheept met haar verantwoordelijkheden en uiteindelijk help je haar er toch niet mee. Het is weliswaar lief van jou dat je haar wilt steunen. Toch komt het op haarzelf neer om verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen leven. Als ze zich suicidaal voelt en daardoor voel jij je ook klote, dan is het des te belangrijker dat zij maatregelen gaat treffen om te voorkomen dat gaat gebeuren waar jij bang voor bent. Stel dat jij het niet zou trekken of er gebeurt iets waardoor jij er niet voor haar kan zijn, dan staat ze er alsnog alleen voor.
Stel dat het je gewoon niet interesseert en je zou zeggen: "Het is jouw leven, dus als je er persé een einde aan wilt maken, ga je jouw gang maar. Maar val mij er niet mee lastig zeg!" Ze kan jou vervolgens een egoistische trut vinden, maar dat is haar probleem en niet dat van jou.
Of zit er angst voor afwijzing en verlating achter? Vraag je dan eens af waarom je van alle mensen op deze planeet je vooral energie steekt in iemand die niet eens energie in zichzelf wilt steken en jou verantwoordelijk laat voelen voor haar leven.
Wat wel jouw probleem is en jouw eigen verantwoordelijkheid, is de angst dat zij zichzelf wat aandoet als je niet voor haar klaarstaat. Het lijkt mij overigens niet waarschijnlijk dat zij hetzelfde voor jou doet. Als dat wel zo zou zijn, dan zou ze ook het empathisch vermogen hebben om te kunnen begrijpen hoe het jou belast.
Het beste wat je kunt doen, is het haar zelf laten uitzoeken en je handen van haar aftrekken. Zal ze je vast kwalijk nemen, maar wellicht gaat ze dan ook inzien dat ze als volwassene op eigen benen moet staan.
En jij gaat je uiteindelijk ook beter voelen als je je inlaat met mensen waarmee je plezier kan beleven in het leven, in plaats van dat jij hun shit moet gaan oplossen.
Ik ben degene die handelt op basis van op emoties?quote:
[..]
Je trekt nu conclusies op basis van jouw emoties. Dat bedoel ik niet als aanval en evenmin als oordeel. Dat je mij manipulatief noemt en concludeert uit mijn verhaal dat ik te gretig gebruik heb gemaakt van zijn hulpaanbod ... ik begrijp dat jij je gekwetst voelt.
Mbt de situatie met jouw vriendin zit jij opgescheept met haar verantwoordelijkheden en uiteindelijk help je haar er toch niet mee. Het is weliswaar lief van jou dat je haar wilt steunen. Toch komt het op haarzelf neer om verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen leven. Als ze zich suicidaal voelt en daardoor voel jij je ook klote, dan is het des te belangrijker dat zij maatregelen gaat treffen om te voorkomen dat gaat gebeuren waar jij bang voor bent. Stel dat jij het niet zou trekken of er gebeurt iets waardoor jij er niet voor haar kan zijn, dan staat ze er alsnog alleen voor.
Stel dat het je gewoon niet interesseert en je zou zeggen: "Het is jouw leven, dus als je er persé een einde aan wilt maken, ga je jouw gang maar. Maar val mij er niet mee lastig zeg!" Ze kan jou vervolgens een egoistische trut vinden, maar dat is haar probleem en niet dat van jou.
Of zit er angst voor afwijzing en verlating achter? Vraag je dan eens af waarom je van alle mensen op deze planeet je vooral energie steekt in iemand die niet eens energie in zichzelf wilt steken en jou verantwoordelijk laat voelen voor haar leven.
Wat wel jouw probleem is en jouw eigen verantwoordelijkheid, is de angst dat zij zichzelf wat aandoet als je niet voor haar klaarstaat. Het lijkt mij overigens niet waarschijnlijk dat zij hetzelfde voor jou doet. Als dat wel zo zou zijn, dan zou ze ook het empathisch vermogen hebben om te kunnen begrijpen hoe het jou belast.
Het beste wat je kunt doen, is het haar zelf laten uitzoeken en je handen van haar aftrekken. Zal ze je vast kwalijk nemen, maar wellicht gaat ze dan ook inzien dat ze als volwassene op eigen benen moet staan.
En jij gaat je uiteindelijk ook beter voelen als je je inlaat met mensen waarmee je plezier kan beleven in het leven, in plaats van dat jij hun shit moet gaan oplossen.
Kijk eens even naar je eigen lappen tekst, waarin je iets teveel je best doet om mij op andere gedachten te brengen. Ik neem jouw reacties niet echt serieus, sorry.
Ook andere mensen hier zeiden tegen me ‘waarom ga je niet gewoon met dat meisje om?’ Etc. Maar dat is op een héle andere manier dan dat jij doet.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Nee dat doet ze niet, ze ziet het goed.quote:
[..]
Je trekt nu conclusies op basis van jouw emoties.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik erken dat ik eerst te fel reageerde, dus sorry daarvoor!
Enerzijds triggerde je mij met hetgeen wat ik reeds had geprobeerd uit te leggen. Anderzijds kan ik mij ook herkennen in jouw verhaal. Ik cijferde mezelf ook weg om een ander te willen helpen en daarover hoorde ik ook zo vaak dat ik zo'n goed persoon ben en mezelf wat meer zou mogen waarderen. Maar mijn leven werd daar niks beter door, want ik had behoefte aan een rijker sociaal leven en om leuke dingen te doen met anderen. Dus wat had ik er dan aan om van anderen te horen dat ik zo'n mooi mens ben als ik vervolgens me genegeerd voelde wanneer ik behoefte had om zoals de meeste mensen leuke sociale dingen te ondernemen?
Heb ik het goed als jij dat herkent? Ik besefte wel dat je het niet leuk vond en je wellicht door mij gekwetst voelde, want dat zou ik ook hebben. Als ik mij door een ander gekwetst voel, ga ik me afvragen wat ik kan doen om de volgende keer niet meer het slachtoffer te zijn van mensen die over mij heenlopen. Ook daarom reageerde ik fel op jou. Als je mij een onbetrouwbare klootzak vindt, dan is dat prima. Het is nog beter als die boosheid je ertoe aanzet om tegen die meid te zeggen: "Als je psychische problemen hebt, moet je daarvoor naar een psych gaan in plaats van dat je mij met dat manipulatieve gedrag van jou meetrekt in jouw ellende!"
Enerzijds triggerde je mij met hetgeen wat ik reeds had geprobeerd uit te leggen. Anderzijds kan ik mij ook herkennen in jouw verhaal. Ik cijferde mezelf ook weg om een ander te willen helpen en daarover hoorde ik ook zo vaak dat ik zo'n goed persoon ben en mezelf wat meer zou mogen waarderen. Maar mijn leven werd daar niks beter door, want ik had behoefte aan een rijker sociaal leven en om leuke dingen te doen met anderen. Dus wat had ik er dan aan om van anderen te horen dat ik zo'n mooi mens ben als ik vervolgens me genegeerd voelde wanneer ik behoefte had om zoals de meeste mensen leuke sociale dingen te ondernemen?
Heb ik het goed als jij dat herkent? Ik besefte wel dat je het niet leuk vond en je wellicht door mij gekwetst voelde, want dat zou ik ook hebben. Als ik mij door een ander gekwetst voel, ga ik me afvragen wat ik kan doen om de volgende keer niet meer het slachtoffer te zijn van mensen die over mij heenlopen. Ook daarom reageerde ik fel op jou. Als je mij een onbetrouwbare klootzak vindt, dan is dat prima. Het is nog beter als die boosheid je ertoe aanzet om tegen die meid te zeggen: "Als je psychische problemen hebt, moet je daarvoor naar een psych gaan in plaats van dat je mij met dat manipulatieve gedrag van jou meetrekt in jouw ellende!"
KillemWieft heeft gelijk. Ik zou ook niet willen dat iemand uit medelijden mijn vriend wilde zijn.quote:
[..]
Wat een walgelijke kutopmerking, gezien de achtergrond van het verhaal dat TS verteld heeft.
Ik durf gerust te stellen dat jij in deze hier de klootzak bent.
[ Bericht 1% gewijzigd door Horzula op 28-05-2022 13:53:59 ]
Je kunt het contact ook op een wat lager pitje zetten toch? Dat je het vrij minimaal houdt zeg maar.
Zo iemand helemaal in de kou laten staan, als je de enige bent die ze heeft. Dat kan erg pijnlijk zijn, en idd de druppel.
Zo iemand helemaal in de kou laten staan, als je de enige bent die ze heeft. Dat kan erg pijnlijk zijn, en idd de druppel.
Eens kijken
Stel nou dat iedereen die reageert in dit topic geen enkele sympathie voelt voor TS. Ik heb het vermoeden dat dat haar diep raakt en dat ze daardoor voor een paar dagen of nog langer van slag is, omdat dan voor haar het idee bevestigd wordt dat helemaal niemand op deze planeet haar aardig vindt.quote:
[..]
Wat een walgelijke kutopmerking, gezien de achtergrond van het verhaal dat TS verteld heeft.
Ik durf gerust te stellen dat jij in deze hier de klootzak bent.
Echter het gebeurt zo vaak dat mensen er niet eens bij stilstaan hoe hun reactie op anderen kan overkomen, laat staan dat ze er bewust op uit zijn om de ander te kwetsen.
En al zou het zo zijn dat ze die intentie hebben: TS hoeft er geen last van te hebben als ze zich daar niks van aantrekt. Ik begrijp echt wel dat het zo makkelijk niet gaat. Echter zolang zij zich afhankelijk voelt van de bevestiging van een ander, blijft ze verzeild raken in situaties zoals deze en blijft ze zich ook elke keer op dezelfde manier klote voelen.
Ze laat zich nu in met iemand waar ze alleen maar medelijden voor voelt, maar verder wil ze liever niet dan wel met haar omgaan. Dat is respectloos voor die persoon maar ook voor TS zelf om zichzelf daarmee op te zadelen. Hoe kan ze gelukkiger worden als ze daarbij ook de bagger van anderen over zichzelf afroept?
Ik denk dat je eigenlijk vooral aan de slag moet met jezelf op dit vlak in plaats van anderen en mij tips te geven.quote:
Ik erken dat ik eerst te fel reageerde, dus sorry daarvoor!
Enerzijds triggerde je mij met hetgeen wat ik reeds had geprobeerd uit te leggen. Anderzijds kan ik mij ook herkennen in jouw verhaal. Ik cijferde mezelf ook weg om een ander te willen helpen en daarover hoorde ik ook zo vaak dat ik zo'n goed persoon ben en mezelf wat meer zou mogen waarderen. Maar mijn leven werd daar niks beter door, want ik had behoefte aan een rijker sociaal leven en om leuke dingen te doen met anderen. Dus wat had ik er dan aan om van anderen te horen dat ik zo'n mooi mens ben als ik vervolgens me genegeerd voelde wanneer ik behoefte had om zoals de meeste mensen leuke sociale dingen te ondernemen?
Heb ik het goed als jij dat herkent? Ik besefte wel dat je het niet leuk vond en je wellicht door mij gekwetst voelde, want dat zou ik ook hebben. Als ik mij door een ander gekwetst voel, ga ik me afvragen wat ik kan doen om de volgende keer niet meer het slachtoffer te zijn van mensen die over mij heenlopen. Ook daarom reageerde ik fel op jou. Als je mij een onbetrouwbare klootzak vindt, dan is dat prima. Het is nog beter als die boosheid je ertoe aanzet om tegen die meid te zeggen: "Als je psychische problemen hebt, moet je daarvoor naar een psych gaan in plaats van dat je mij met dat manipulatieve gedrag van jou meetrekt in jouw ellende!"
Je excuses zijn niet gemeend, want je praat mij weer medelijden aan.
Mijn excuses waren gemeend, maar ik trek ze weer in. Je reageert ontzettend kinderachtig.quote:
[..]
Ik denk dat je eigenlijk vooral aan de slag moet met jezelf op dit vlak in plaats van anderen en mij tips te geven.
Je excuses zijn niet gemeend, want je praat mij weer medelijden aan.
Ik ben mans genoeg om naar mezelf te kijken en mij proberen te verantwoorden voor de dingen die ik niet goed gedaan heb. Dat kan ik niet bepaald van jou zeggen. Ik vond dat ik te fel op jou reageerde, maar bij nader inzien niet meer.
Kan je stoer proberen te doen dat ik mij met mezelf moet bezighouden en niet met jou, maar het is juist laf om op zo'n manier te reageren als je een reactie krijgt die jou niet aanstaat. Jij bent zelf degene die een topic maakt op FOK! en mensen mogen daarop reageren met hun eigen mening. En die van mij houdt in dat ik jou egoistisch vind, omdat je alleen maar handelt in eigenbelang en niet in belang van die vriendin.
Je bent hier helemaal niet uit op advies, je probeert met een zielig verhaal af te dwingen dat mensen hier medelijden met jou krijgen en vervolgens dingen tegen jou zeggen waardoor je je beter voelt in de trant van dat je goed bent zoals je bent en niet zo hard voor jezelf moet zijn etc.
Helemaal prima, maar geef dat dan in jouw OP eerlijk aan. Maak er geen lulverhaal van dat je advies wilt om het zogenaamde probleem opgelost te krijgen. Blijkbaar heb ik jou een spiegel voorgehouden waarmee je liever niet geconfronteerd wilt worden. En wederom reageer je op een laffe passief-agressieve manier door de situatie te verdraaien en mensen tegen mij probeert op te zetten door de kwetsbare ziel uit te hangen die helemaal ontdaan is omdat ik zo lelijk tegen haar deed.
Grow up!
Puzzie
C'est La Fucking Vie
lol, niet dus.quote:
[..]
Mijn excuses waren gemeend, maar ik trek ze weer in. Je reageert ontzettend kinderachtig.
Wie reageert hier nu kinderachtig
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Wat mankeert jou eigenlijk?quote:Op zondag 29 mei 2022 01:49 schreef puzziepie het volgende:
[..]
lol, niet dus.
Wie reageert hier nu kinderachtig
Waarom ben jij loyaal naar TS terwijl je uit haar posts kan afleiden dat ze alleen maar medelijden heeft met zichzelf?
Ze maakt een topic aan waarin ze zelf zegt dat alleen maar met iemand omgaat omdat ze bang is dat die persoon zichzelf wat kan aandoen als ze het contact verbreekt. Het komt er dus op neer dat zij zich niet schuldig wilt voelen als zoiets gebeurt; daarmee gaat het om haar eigen behoeftes.
En met janken hoe verschrikkelijk moeilijk ze het ermee heeft, wil ze reacties uitlokken zoals "Arme meid! Wat heb jij het toch zwaar, terwijl je dat helemaal niet verdient. Je trekt je het lot aan van jouw vriendin en andersom is ze een trut die jou lastigvalt met haar negativiteit. Voel je vooral nergens schuldig over, want ik vind je een prachtig mens, omdat je klaarstaat voor een ander
"Maar als ze een reactie krijgt dat ze verantwoordelijkheid moet nemen als ze haar problemen graag opgelost wilt en erop gewezen wordt dat het respectloos is voor die ander als zij alleen maar vanwege medelijden, kan ze het niet hebben. En gaat ze inspelen op mijn schuldgevoel, omdat ik erkende dat ik nogal fel reageerde. En als ik mijn excuses ervoor aanbood, gaat ze ermee door. Alleen maar omdat ze zich door mijn post met zichzelf geconfronteerd voelde.
Dan mag jij het kinderachtig vinden dat ik mijn excuses weer intrek, maar ik zou gek zijn als ik mij door zo'n manipulatief persoon inlaat, zodat ze haar eigen fouten op mij kan projecteren.
Waarom hang je er zo'n negatief waardeoordeel aan, dat ze aan haar eigen behoeftes denkt?quote:
Ze maakt een topic aan waarin ze zelf zegt dat alleen maar met iemand omgaat omdat ze bang is dat die persoon zichzelf wat kan aandoen als ze het contact verbreekt. Het komt er dus op neer dat zij zich niet schuldig wilt voelen als zoiets gebeurt; daarmee gaat het om haar eigen behoeftes.
Ze heeft het al een keer meegemaakt hè, een vriendin die zichzelf om het leven heeft gebracht en de schuldgevoelens en de "Wat als ik dit of dat anders had aangepakt?"-gedachten daaromtrent.
Ik vind het daarom juist heel verstandig dat ze dit keer aan zichzelf denkt. De mate waarin de huidige vriendin haar lot in de handen van TS legt is niet gezond, voor beide partijen én hun vriendschap niet.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Je bent weer lekker aan het verdraaien met kinderachtig gedoe en probeert de boel naar jouw hand te zettenquote:
[..]
Wat mankeert jou eigenlijk?
Waarom ben jij loyaal naar TS terwijl je uit haar posts kan afleiden dat ze alleen maar medelijden heeft met zichzelf?
Ze maakt een topic aan waarin ze zelf zegt dat alleen maar met iemand omgaat omdat ze bang is dat die persoon zichzelf wat kan aandoen als ze het contact verbreekt. Het komt er dus op neer dat zij zich niet schuldig wilt voelen als zoiets gebeurt; daarmee gaat het om haar eigen behoeftes.
En met janken hoe verschrikkelijk moeilijk ze het ermee heeft, wil ze reacties uitlokken zoals "Arme meid! Wat heb jij het toch zwaar, terwijl je dat helemaal niet verdient. Je trekt je het lot aan van jouw vriendin en andersom is ze een trut die jou lastigvalt met haar negativiteit. Voel je vooral nergens schuldig over, want ik vind je een prachtig mens, omdat je klaarstaat voor een ander
Maar als ze een reactie krijgt dat ze verantwoordelijkheid moet nemen als ze haar problemen graag opgelost wilt en erop gewezen wordt dat het respectloos is voor die ander als zij alleen maar vanwege medelijden, kan ze het niet hebben. En gaat ze inspelen op mijn schuldgevoel, omdat ik erkende dat ik nogal fel reageerde. En als ik mijn excuses ervoor aanbood, gaat ze ermee door. Alleen maar omdat ze zich door mijn post met zichzelf geconfronteerd voelde.
Dan mag jij het kinderachtig vinden dat ik mijn excuses weer intrek, maar ik zou gek zijn als ik mij door zo'n manipulatief persoon inlaat, zodat ze haar eigen fouten op mij kan projecteren.
Daar doe ik niet aan mee.
[ Bericht 0% gewijzigd door Puzzie op 29-05-2022 19:30:35 ]
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Daar ben ik het helemaal mee eens.quote:
[..]
Waarom hang je er zo'n negatief waardeoordeel aan, dat ze aan haar eigen behoeftes denkt?
Ze heeft het al een keer meegemaakt hè, een vriendin die zichzelf om het leven heeft gebracht en de schuldgevoelens en de "Wat als ik dit of dat anders had aangepakt?"-gedachten daaromtrent.
Ik vind het daarom juist heel verstandig dat ze dit keer aan zichzelf denkt. De mate waarin de huidige vriendin haar lot in de handen van TS legt is niet gezond, voor beide partijen én hun vriendschap niet.
Wat ik zei in het begin is dat als je om die reden met iemand bevriend blijft, het ook respectloos is voor die ander. Bevriend blijven met iemand omdat je bang bent dat die ander zichzelf wat aandoet, maakt jou niet tot een beter mens dan een ander.
En daarmee heb ik blijkbaar een gevoelige snaar bij TS geraakt en kruipt ze in een slachtofferrol om mij neer te zetten als de villain. Als ze zich zo gaat gedragen als ze een reactie krijgt die haar niet aanstaat, dan wordt voor mij alleen maar bevestigd dat zij zichzelf met die betreffende vriendschap een bepaalde status aanmeet om haar gevoel van eigenwaarde op te krikken.
Ik begrijp de emoties wel die daarachter schuilgaan. En daarom vond ik uiteindelijk ook dat ik te fel reageerde. Maar als ze vervolgens dan nog doorgaat met mij aan te vallen door er allemaal negatieve aannames bij te slepen, dan verliest ze mijn respect. Dat zij het moeilijk heeft, geeft haar geen enkele privilege door haar problemen vervolgens op een ander te projecteren.
[ Bericht 9% gewijzigd door PabstBlueRibbon op 30-05-2022 06:48:09 ]
Dat het niet fair is om bevriend te blijven terwijl ze zich geen vriendin meer voelt, staat helemaal niet ter discussie hoor. Dat beseft TS ook wel, en daarom wil ze juist ook van deze vriendschap af. Maar dan wel op zo'n manier dat die ander zich daardoor niet van kant maakt.quote:
Wat ik zei in het begin is dat als je om die reden met iemand bevriend blijft, het ook respectloos is voor die ander. Bevriend blijven met iemand omdat je bang bent dat die ander zichzelf wat aandoet, maakt jou niet tot een beter mens dan een ander.
Heb je toevallig tips hoe ze dat het beste kan aanpakken?
Ik denk dat het belangrijk is om je in zo'n geval te blijven realiseren welk doel je ermee wilt bereiken. Ik snap best dat het voor haar moeilijk en emotioneel beladen is, maar juist die emoties leiden haar teveel af.quote:
Heb je toevallig tips hoe ze dat het beste kan aanpakken?
Het lijkt mij dat TS een leuk leven wilt leiden samen met mensen waarmee ze zich kan identificeren of waardoor ze zich geinspireerd voelt.
Ze ervaart nu zelf al heel lang dat ze zich met iemand inlaat die het tegenovergestelde doet. Zolang ze met die vrouw blijft omgaan, word ze elke keer geconfronteerd met de angst dat die vrouw zichzelf wat gaat aandoen en daarom durft ze die persoon niet los te laten. Klopt toch als ik dat zo begrijp?
Uiteindelijk is TS niet de aangewezen persoon om zo'n iemand te helpen. De enige die dat in wezen kan, is die vrouw zelf. Als die vrouw van haar suicidale gedachten af wilt komen en dat zelf niet kan, moet ze daarvoor echt professionele hulp gaan zoeken. En als ze dat niet durft of wilt, dan moet ze er toch alleen uit proberen te komen. Zoals TS verantwoordelijk is voor haar eigen leven, is die vrouw dat ook voor haar.
Als ik suicidaal zou zijn en ik zou uit wanhoop iemand gaan claimen ... het enige wat ik daarmee uiteindelijk bereik, is dat die persoon uiteindelijk zijn handen van mij aftrekt, omdat hij er anders zelf teveel aan kapotgaat.
Ik hoop dat het kan helpen als TS die persoon nogmaals benadrukt dat ze met haar problemen naar een psych of maatschappelijk begeleider kan gaan. Zij hebben er immers voor gekozen om mensen met dat soort psychische problemen te helpen. En anders moet die vrouw het zelf doen. Als die vrouw vervolgens gaat dreigen met "Jamaar je bent me vriendin en vriendinnen laten elkaar nooit in de steek! Je bent de zoveelste die me in de steek laat, dus ik ga zelfmoord plegen en dat is jouw schuld!" Dan kan TS daarop reageren met dat vriendschap niet betekent dat zij moet opdraaien voor haar verantwoordelijkheden. En dat ze dat uberhaupt niet eens kan, want de suicidale gedachten zitten in het hoofd van die vrouw en niet in het hoofd van TS. TS is niet een goede fee met een toverstokje die haar problemen kan oplossen. En hoe moeilijk ook door die emotionele chantage, het beste is dat TS rustig blijft maar wel benadrukt dat die vrouw eerst aan zichzelf moet gaan werken, omdat ze in de psychische staat zoals ze nu is, niet in staat is om gelijkwaardige vriendschappen met wie dan ook aan te gaan.
Kies eerst voor jezelf. Gezond egoïsme.
Dat andere mensen zelfmoord plegen is niet jouw probleem.
Op dit moment pleegt er in China ook iemand zelfmoord. Dat kan ik niet verhinderen.
Dat andere mensen zelfmoord plegen is niet jouw probleem.
Op dit moment pleegt er in China ook iemand zelfmoord. Dat kan ik niet verhinderen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Volgens mij weet Medusa heel goed hoe ze dat gaat aanpakken zonder zijn tipsquote:
[..]
Dat het niet fair is om bevriend te blijven terwijl ze zich geen vriendin meer voelt, staat helemaal niet ter discussie hoor. Dat beseft TS ook wel, en daarom wil ze juist ook van deze vriendschap af. Maar dan wel op zo'n manier dat die ander zich daardoor niet van kant maakt.
Heb je toevallig tips hoe ze dat het beste kan aanpakken?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |