F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Hmm, dat is slechts 1 van de vele betekenissen van dat woord, zoals vaker in oudgriek. Het kan ook vorm, Vorm, voorkomen, verschijnen of bijvoorbeeld klasse/type betekenen (zoals in Boek V van de Staat).quote:Op maandag 9 mei 2022 14:22 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
Ik vind het vreemd dat we een discussie hebben waarin rationaliteit en ethiek gescheiden zijn, want dat zijn ze absoluut niet. De gedachte dat het toepassen van "de rede" inherent goed is is een ethische gedachte, het is een imperatief. Er zijn maar heel weinig filosofen geweest die het gelukt is zich daar van te ontworstelen.
Ook geinig om te zien hoe het begrip "idee" een nieuwe betekenis heeft gekregen binnen de moderne filosofie. Het wordt opgevat als een soort abstracte entiteit die mensen met elkaar kunnen uitwisselen. Oorspronkelijk komt het van het Griekse werkwoord "idein", wat "zien" betekent.
Haha mooi hoor, maar ben je niet wat streng naar die oude lieve Kant?quote:
[..]
Die sneer naar Kant heeft te maken met het correlationisme en de correspondentiewaarheid die hij verdedigd, en de manier waarop hij, in navolging van Descartes, zijn eigen versie van de "ego-substantie" formuleert in de vorm van het transcendentaal subject en een heel gebied van de menselijke ervaring niet alleen uitsluit maar afwijst als niet van de orde van mogelijke ervaring. Representatie wordt de enige "redelijke" vorm van verhouden tot de werkelijkheid, met dank aan het "ding-an-sich", een van de stomste en meest giftige concepten uit de moderne filosofie.
Om Descartes als dogmatisch af te zetten tegenover Kant vind ik gniffelwaardig. Kant's project is om de grenzen van mogelijke kennis te bepalen door alle faculteiten te onderwerpen aan de "Rede" als een soort rechter, waaronder de zintuigen. Hij is dus ook gewoon een rationalist; sterker nog, hij maakt die verschrikkelijke koppeling tussen moraal en rationaliteit canonisch, zegt dat mensen alleen vrij kunnen zijn door het gebruiken van de "Rede", en maakt er een sport van om ieder aspect van het bestaan te omsluiten met zijn spinnenwebben.
Goed om kritiek te hebben op zijn valstrikken, dat zeker, maar we kunnen zijn verdiensten toch niet helemaal ontkennen.
Zonder Kant geen Schopenhauer, en zonder Schopenhauer geen Nietzsche. Ik denk dat we niet moeten onderschatten hoe zeer deze mannen op elkaar leunen.
Nemen wij het niet maar al te zeer voor lief dat wij weten dat tijd en ruimte categorieën van het verstand zijn, en niet, zoals ook vandaag nog velen denken, externe realiteiten? Dat de ratio inherent tautologisch van aard is? Is dat niet Kant zijn invloed die hier door ons spreekt?
En wat dit laatste betreft, misschien ook niet hoor, het is best lastig in te schatten wie precies wie heeft beïnvloed en hoe denkbeelden gegroeid zijn daar waar wij er niet bij waren. Maar het lijkt me toch aannemelijk.
Uiteindelijk is de claim dat de wereld die wij ervaren op wat voor manier dan ook de ware niet is natuurlijk niet vol te houden, ik ben het met je eens. Maar het is toch op zijn minst een mooie ontsnappingsweg uit het naïef realisme, het materialisme, en allerhande vormen van onderdrukkende dogmatiek? Dat hij zijn eigen dogmatiek hier voor in de plaats zou stellen, ach, hij was ook maar gewoon een mens...
Waarom niet? Wij ervaren de wereld niet direct, dus we kunnen het niet weten. Kant was dat betreft agnostisch.quote:Op maandag 9 mei 2022 18:31 schreef Amerauder het volgende:
[..]
Uiteindelijk is de claim dat de wereld die wij ervaren op wat voor manier dan ook de ware niet is natuurlijk niet vol te houden, ik ben het met je eens. Maar het is toch op zijn minst een mooie ontsnappingsweg uit het naïef realisme, het materialisme, en allerhande vormen van onderdrukkende dogmatiek? Dat hij zijn eigen dogmatiek hier voor in de plaats zou stellen, ach, hij was ook maar gewoon een mens...
En gelijk had ie. Je weet hoe ogen werken en hoe wij dan een representatie van de wereld verwerken? Dát is wat wij weten. En onze zintuigen zijn niet bepaald betrouwbaar. Zowel ons zicht niet (optische illusies) en als je weet hoe het voelen van een voorwerp in z'n werk gaat dan is dat ook een truuk van je hersenen zoals de kleuren die je ziet ook niet accuraat zijn.
Kant zat fout in de details, maar hij was zeker op het spoor naar een pijnlijke waarheid. Ook Niels Bohr nam veel van Kant voor het interpreteren van kwantummechanica. Kant afschuiven omdat zijn gerechtvaardigde conclusies je niet aanstaan is niet filosofisch en niet wetenschappelijk. Kant zijn epistemologie afwijzen vanwege zijn Kant's plichtethiek is eem drogreden.
Overigens kan ik een ieder die dit topic binnen komt wandelen in de hoop een manier te vinden de filosofie wat toegankelijker, luchtiger, lichtzinniger te maken van harte aanraden eens kennis te maken met het prachtige stukje kunst dat bekend staat als The Kant song, ofwel: The Transcendetal Deduction of the Pure Concepts of Understanding.
Hoewel tjokvol met schijnbaar ingewikkelde en voor de leek mogelijk intimiderende concepten – er valt niet aan te ontkomen – worden deze concepten op een nette en humorvolle manier in rijmvorm uitgelegd, wat het mogelijk maakt om daadwerkelijk filosofie te leren door een grappig liedje te luisteren. Geen geringe verdienste, als je het mij vraagt.
Niet alleen dat, de tekst van het liedje raakt ook nog eens mooi aan de confrontatie tussen tussen Descartes en Kant die in het voorgaande besproken wordt.
Hoewel tjokvol met schijnbaar ingewikkelde en voor de leek mogelijk intimiderende concepten – er valt niet aan te ontkomen – worden deze concepten op een nette en humorvolle manier in rijmvorm uitgelegd, wat het mogelijk maakt om daadwerkelijk filosofie te leren door een grappig liedje te luisteren. Geen geringe verdienste, als je het mij vraagt.
Niet alleen dat, de tekst van het liedje raakt ook nog eens mooi aan de confrontatie tussen tussen Descartes en Kant die in het voorgaande besproken wordt.
En wat een prachtige uitdrukking, innate subjective transcental ideality. Dat is nou kunst, woordkunst. En iemand zonder verdere voorkennis kan door enkel dit liedje te beluisteren erachter komen wat het te betekenen heeft.quote:Let us first divide cognition into rational analysis
and sensory perception (which Descartes considered valueless).
Now reason gives us concepts which are true but tautological;
sensation gives us images whose content is phenomenal.
Whatever greets our senses must exist in space and time
for else it would be nowhere and nowhen and therefore slime;
the space and time we presuppose before we sense reality
must have innate subjective transcendental ideality.
Ik ken deze. Leuke toevoeging.quote:
Overigens kan ik een ieder die dit topic binnen komt wandelen in de hoop een manier te vinden de filosofie wat toegankelijker, luchtiger, lichtzinniger te maken van harte aanraden eens kennis te maken met het prachtige stukje kunst dat bekend staat als The Kant song, ofwel: The Transcendetal Deduction of the Pure Concepts of Understanding.
Hoewel tjokvol met schijnbaar ingewikkelde en voor de leek mogelijk intimiderende concepten – er valt niet aan te ontkomen – worden deze concepten op een nette en humorvolle manier in rijmvorm uitgelegd, wat het mogelijk maakt om daadwerkelijk filosofie te leren door een grappig liedje te luisteren. Geen geringe verdienste, als je het mij vraagt.
Niet alleen dat, de tekst van het liedje raakt ook nog eens mooi aan de confrontatie tussen tussen Descartes en Kant die in het voorgaande besproken wordt.
[..]
En wat een prachtige uitdrukking, innate subjective transcental ideality. Dat is nou kunst, woordkunst. En iemand zonder verdere voorkennis kan door enkel dit liedje te beluisteren erachter komen wat het te betekenen heeft.
Ik ben afgestudeerd voor met een dissertation over Kant. Ik ga Dummies over Kant doen, maar later.
Ieder die Kant beter wil leren kennen doet er goed aan deze video te bekijken/beluisteren.
Ik vind het ook een mooie theorie. Maar uiteindelijk onhoudbaar, omdat hij een andere wereld poneert, zoals alle gifmengers dat doen.quote:
Waarom niet? Wij ervaren de wereld niet direct, dus we kunnen het niet weten. Kant was dat betreft agnostisch.
En gelijk had ie. Je weet hoe ogen werken en hoe wij dan een representatie van de wereld verwerken? Dát is wat wij weten. En onze zintuigen zijn niet bepaald betrouwbaar. Zowel ons zicht niet (optische illusies) en als je weet hoe het voelen van een voorwerp in z'n werk gaat dan is dat ook een truuk van je hersenen zoals de kleuren die je ziet ook niet accuraat zijn.
De kleuren niet accuraat? Maar wat zouden we ons bij 'accurate kleuren' dan voor moeten stellen? Wie dit goed overdenkt kan niet anders dan tot de conclusie komen dat deze 'accuraatheid' wel een illusie moet zijn. Wie verder kijkt, die ziet dat het vergif is. We moeten leren zien dat precies dat aspect van kleuren wat hier 'niet accuraat' genoemd wordt juist hun complete werkelijkheid omhelst.
Let op de woorden van Goethe:
quote:Zoek toch niets achter de fenomenen; zij zijn zelf de leer.
Andere wereld? Dat is een grove misinterpretatie van Kant. Zou jij specifiek kunnen definiëren wat jij daarmee bedoelt?quote:
[..]
Ik vind het ook een mooie theorie. Maar uiteindelijk onhoudbaar, omdat hij een andere wereld poneert, zoals alle gifmengers dat doen.
De kleuren niet accuraat? Maar wat zouden we ons bij 'accurate kleuren' dan voor moeten stellen? Wie dit goed overdenkt kan niet anders dan tot de conclusie komen dat deze 'accuraatheid' wel een illusie moet zijn. Wie verder kijkt, die ziet dat het vergif is. We moeten leren zien dat precies dat aspect van kleuren wat hier 'niet accuraat' genoemd wordt juist hun complete werkelijkheid omhelst.
Let op de woorden van Goethe:
[..]
Je weet hoe wij kleur zien? Welke kleur een voorwerp heeft kunnen wij niet weten, wat wij wel zeker weten is dat het niet de kleur is die je ziet. Wij zien alleen de golflengte van het licht dat reflecteert van het object af komt en ons oog stimuleert. Wij zijn dan vervolgens een beeld daarvan gevormd door onze hersenen (representatie van wat daar buiten jouw oog heeft gestimuleerd).
De wereld waarin het ding an sich zou huizen. Inderdaad is zijn andere wereld veel genuanceerder, veel minder grof en veel kunstzinniger dan veel andere. Maar daarom ook juist des te sluwer, venijniger, verleidelijker.quote:
Andere wereld? Dat is een grove misinterpretatie van Kant. Zou jij specifiek kunnen definiëren wat jij daarmee bedoelt?
De kleur die je ziet is de kleur die het voorwerp heeft. Iets anders is er niet. De rest is er, zoals Nietzsche het treffend uitdrukt, slechts bijgelogen.quote:Je weet hoe wij kleur zien? Welke kleur een voorwerp heeft kunnen wij niet weten, wat wij wel zeker weten is dat het niet de kleur is die je ziet. Wij zien alleen de golflengte van het licht dat reflecteert van het object af komt en ons oog stimuleert. Wij zijn dan vervolgens een beeld daarvan gevormd door onze hersenen (representatie van wat daar buiten jouw oog heeft gestimuleerd).
Te denken, dat er nog zoiets als kleur zou kunnen zijn, zonder het eigen perspectief, zoals in de voorstelling waarbij kleur zoiets als een golflengte zou zijn, is een grove onderschatting van de eigen existentie, grenzend aan zelfhaat.
Wishful thinkingquote:
[..]
De wereld waarin het ding an sich zou huizen. Inderdaad is zijn andere wereld veel genuanceerder, veel minder grof en veel kunstzinniger dan veel andere. Maar daarom ook juist des te sluwer, venijniger, verleidelijker.
[..]
De kleur die je ziet is de kleur die het voorwerp heeft. Iets anders is er niet. De rest is er, zoals Nietzsche het treffend uitdrukt, slechts bijgelogen.
Te denken, dat er nog zoiets als kleur zou kunnen zijn, zonder het eigen perspectief, zoals in de voorstelling waarbij kleur zoiets als een golflengte zou zijn, is een grove onderschatting van de eigen existentie, grenzend aan zelfhaat.
Dit is met al je waarnemen zo. Denken dat de wereld zo is als dat jouw hersenen die aan jouw verstand presenteren is jezelf voor de gek houden. Jouw hersenen voegen constant dingen toe (of filteren dingen eruit) aan jouw zintuiglijke ervaring. Nooit zie jij de wereld direct, alleen een representatie daarvan.quote:But the colour that you perceive is about much more than the wavelengths of light. The visual cortex of your brain has evolved to perform lots of context-dependent corrections to correct for the colour and intensity of the ambient light. The effect is that the colour of an object has just as much to do with the colour you think it ‘should’ be.
https://www.sciencefocus.(...)colour-of-an-object/
quote:
The effect is that the colour of an object has just as much to do with the colour you think it ‘should’ be.
Ik ontken toch ook niet dat de geest dat doet? Integendeel, ik bevestig juist de fundamentele kracht van dit proces, en ontken het bestaan van kleuren buiten dit proces om. Dit, en niets anders, is wat kleuren zijn.quote:Jouw hersenen voegen constant dingen toe (of filteren dingen eruit) aan jouw zintuiglijke ervaring.
quote:
[..]
[..]
Ik ontken toch ook niet dat de geest dat doet? Integendeel, ik bevestig juist de fundamentele kracht van dit proces, en ontken het bestaan van kleuren buiten dit proces om. Dit, en niets anders, is wat kleuren zijn.
Ik ben inderdaad onnodig gemeen naar Kant, en alles wat je zegt klopt. Wanneer ik met neo-Kantianen in discussie ga heb ik vaak de neiging om hem een flinke stomp te geven zodat het gesprek wat spannender wordt. In mijn persoonlijke ervaring verzandt het gesprek heel gauw in pedant, academistisch gewauwel als ik dat niet doe. Dat gezegd hebbende val ik natuurlijk een projectie van Kant aan, en niet de beste meneer zelf. Dat is sinds zijn dood niet meer mogelijk, als het ooit al mogelijk is geweest.quote:
[..]
Haha mooi hoor, maar ben je niet wat streng naar die oude lieve Kant?
Goed om kritiek te hebben op zijn valstrikken, dat zeker, maar we kunnen zijn verdiensten toch niet helemaal ontkennen.
Zonder Kant geen Schopenhauer, en zonder Schopenhauer geen Nietzsche. Ik denk dat we niet moeten onderschatten hoe zeer deze mannen op elkaar leunen.
Nemen wij het niet maar al te zeer voor lief dat wij weten dat tijd en ruimte categorieën van het verstand zijn, en niet, zoals ook vandaag nog velen denken, externe realiteiten? Dat de ratio inherent tautologisch van aard is? Is dat niet Kant zijn invloed die hier door ons spreekt?
En wat dit laatste betreft, misschien ook niet hoor, het is best lastig in te schatten wie precies wie heeft beïnvloed en hoe denkbeelden gegroeid zijn daar waar wij er niet bij waren. Maar het lijkt me toch aannemelijk.
Is ook zo. Maar onderschat de duivelse verleidingskracht van zijn gif niet. Ik vind het tragisch dat mensen met een interesse in filosofie algauw naar hem worden doorverwezen en daardoor een beeld (of moet ik zeggen representatie?) krijgen van de wijsbegeerte als een verlengstuk van de wiskunde, in plaats van de kunst van het leven (en sterven). Zie post #34, waarin laforest triomfantelijk mededeeld dat de wereld die hij ervaart een soort halfbakken aftreksel is van de onkenbare wereld van de noumena. Zo stérk is dat beeld van de filosofie tegenwoordig. Het spijt me, en dit is mijn persoonlijke mening, maar ik vind het idee dat filosofie hoofdzakelijk draait om "intellectuele problemen" en discussies winnen met argumentatieve vingervlugheden gewoon sofisme.quote:Uiteindelijk is de claim dat de wereld die wij ervaren op wat voor manier dan ook de ware niet is natuurlijk niet vol te houden, ik ben het met je eens. Maar het is toch op zijn minst een mooie ontsnappingsweg uit het naïef realisme, het materialisme, en allerhande vormen van onderdrukkende dogmatiek? Dat hij zijn eigen dogmatiek hier voor in de plaats zou stellen, ach, hij was ook maar gewoon een mens...
Hoe kun je Kant's algemene (niet bepaalde details) argument afwijzen als onhoudbaar? Een ieder die Kant's eerste Kritiek tot en met de Transcendental Aesthetic zin voor zin leest, en de implicaties daarvan begrijpt, zal begrijpen dat Kant gelijk heeft wat betreft representaties, hoe wij de wereld ervaren, onze hersenen daar aan toevoegen (ook voor wij überhaupt de wereld ervaren met onze zintuigen), en dat het concept van het 'ding-an-sich' serieus moet worden genomen. Niels Bohr deed dat gelukkig ook en dat is terug te zien in de Copenhagen Interpretation.quote:
[..]
[..]
Ik ontken toch ook niet dat de geest dat doet? Integendeel, ik bevestig juist de fundamentele kracht van dit proces, en ontken het bestaan van kleuren buiten dit proces om. Dit, en niets anders, is wat kleuren zijn.
Hoe kunnen we de processen in de hersenen nauwkeurig waarnemen? Worden we niet gemanipuleerd door diezelfde hersenen wanneer we deze processen proberen te meten; krijgen we niet enkel een representatie van het ding-an-sich voor ogen? Of alleen dan niet? Hoe weten we überhaupt dat het ding-an-sich bestaat als het per definitie ontoegankelijk is voor het menselijke verstand? En ten slotte: wat geeft wetenschappers het recht om ontologische uitspraken te doen?quote:
[..]
Hoe kun je Kant's algemene (niet bepaalde details) argument afwijzen als onhoudbaar? Een ieder die Kant's eerste Kritiek tot en met de Transcendental Aesthetic zin voor zin leest, en de implicaties daarvan begrijpt, zal begrijpen dat Kant gelijk heeft wat betreft representaties, hoe wij de wereld ervaren, onze hersenen daar aan toevoegen (ook voor wij überhaupt de wereld ervaren met onze zintuigen), en dat het concept van het 'ding-an-sich' serieus moet worden genomen. Niels Bohr deed dat gelukkig ook en dat is terug te zien in de Copenhagen Interpretation.
Ik kan je Philosophy and the Mirror of Nature van Richard Rorty van harte aanraden. Hij gebruikt een analytisch-filosofisch vocabulaire om op een heldere wijzen aan te tonen dat dit soort metafysische speculaties niets meer dan taalspelletjes zijn die voortkomen uit een onbegrip van hoe taal werkt. Misschien is "taalspelletjes" een te milde beschrijving, dit zijn ideeën die mijn eigen leven jarenlang tot een abstracte hel hebben gemaakt, en ik zal zeker niet de enige zijn. Als je naar een psycholoog gaat word doodleuk aan je medegedeeld dat je gemoedstoestand eigenlijk gewoon "kapotte" stofjes in je hersenen zijn. Gelukkig maar dat daar pilletjes voor zijn! Deze wereld begint steeds meer op een Houellebecq-roman te lijken.
Ik ga niet reageren. Ik ga het boek bestellen en bestuderen.quote:
[..]
Hoe kunnen we de processen in de hersenen nauwkeurig waarnemen? Worden we niet gemanipuleerd door diezelfde hersenen wanneer we deze processen proberen te meten; krijgen we niet enkel een representatie van het ding-an-sich voor ogen? Of alleen dan niet? Hoe weten we überhaupt dat het ding-an-sich bestaat als het per definitie ontoegankelijk is voor het menselijke verstand? En ten slotte: wat geeft wetenschappers het recht om ontologische uitspraken te doen?
Ik kan je Philosophy and the Mirror of Nature van Richard Rorty van harte aanraden. Hij gebruikt een analytisch-filosofisch vocabulaire om op een heldere wijzen aan te tonen dat dit soort metafysische speculaties niets meer dan taalspelletjes zijn die voortkomen uit een onbegrip van hoe taal werkt. Misschien is "taalspelletjes" een te milde beschrijving, dit zijn ideeën die mijn eigen leven jarenlang tot een abstracte hel hebben gemaakt, en ik zal zeker niet de enige zijn. Als je naar een psycholoog gaat word doodleuk aan je medegedeeld dat je gemoedstoestand eigenlijk gewoon "kapotte" stofjes in je hersenen zijn. Gelukkig maar dat daar pilletjes voor zijn! Deze wereld begint steeds meer op een Houellebecq-roman te lijken.
Ik heb een afkeer van analytische filosofie, maar dat betekent niet dat ik er niet van kan leren. Ik kom hier op terug totdat ik het gelezen heb.
Je kunt wel hersenactiviteit waarnemen, maar wat het betekent is niet exact te weten. Het is onderhevig aan interpretatie en correlatie.
Dat je alleen kan weten dat alleen jij bestaat omdat jij denkt betekent niet dat je weet dat jij de enige bent die (in een ruimte) denkt. En aan wat worden ze toegespeeld als het niet is wat we omschrijven met 'ik'? Nietzsche durfde het ook niet over een 'ik' te hebben. We mogen van hem louter concluderen dat 'het denkt' zoals we kunnen constateren dat 'het regent'. Het is de ontkenning van het subject ondanks dat we regen kunnen correleren aan wolken. Van Lichtenberg stelde op zijn minst nog 'denken impliceert bestaan'. Hoe je 'denken' ook beziet, het is 'iets' (op de schaal van bewustzijn) dat zich verhoud tot een ik, of iets. Iets ergo iets. Is dat de absurditeit waartegen je ageert? Want ik zie daar alleen maar in dat Descartes te vroeg afhaakte in zijn poging waarheid tot ''zekerheid'' te reduceren, zover dat klopt. Ik denk namelijk heus dat je in zekerheden kan spreken terwijl je waarheid voor mogelijk houdt.quote:Op maandag 9 mei 2022 06:26 schreef CharlesKinbote het volgende:
Wie zegt dat er een "ik" is dat "denkt", worden de gedachten niet toegespeeld in plaats van autonoom bedacht? Wat is denken überhaupt? Denk "ik" "over" iets na, en moet dat "over" dan geïnterpreteerd worden in ruimtelijke zin? Is er iemand tegen wie "ik" denk; en zo nee, waarom denk "ik" dan, als enige aanwezige in de denkruimte? Is denken "kijken" naar gedachten, naar woorden? Doen we dat met een soort onzichtbaar psychisch zintuig dat betrouwbaarder is dan de "normale" zintuigen? Wellicht het allerbelangrijkst: waar zijn we wanneer we nadenken (Hannah Arendt)?
Plotseling ontstaat er een (illusoir) lichaam-geest probleem, en vanuit daar weer een heel substratum van filosofosche non-problemen die waarheid reduceren tot "zekerheid".
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
Dat is nobel van je, maar ik ben misschien wat te voorbarig geweest, en een waarschuwing van mijn kant is wel op zijn plek lijkt me. Rorty ontmantelt zo ongeveer het hele beeld van filosofie als "wetenschap" die tot zekere kennis kan leiden, en het idee van de rede, en dat kan behoorlijk schokkend en ronduit beangstigend zijn als je heel erg op die aannames gesteld bent, zeker in dit tijdperk waarin filosofie wordt gezien als fundament van de wetenschap, en de uitspraken van neurologen doorgaan voor fundamentele waarheden die ons gedrag bepalen.quote:
[..]
Ik ga niet reageren. Ik ga het boek bestellen en bestuderen.
Ik heb een afkeer van analytische filosofie, maar dat betekent niet dat ik er niet van kan leren. Ik kom hier op terug totdat ik het gelezen heb.
Het is denk ik niet ongewoon om een existentiële crisis te ervaren op het moment dat je de implicaties van zijn werk laat doordringen; dat gaat uiteraard verloren in mijn simplistische samenvatting. Als je daar allemaal geen behoefte aan hebt en veel waarde hecht aan de zekerheid die je op dit moment ervaart, zou ik je afraden het boek te lezen. Het idee dat "waarheid" altijd beter is dan illusie is een aanname waar filosofen graag mee kokketeren, maar maar zelden echt trouw aan zijn.
Heb je het gelezen en begrepen? Ja? Nou, je bent er nog en klinkt vrij normaal. Ik denk dat het wel goedkomt.quote:
[..]
Dat is nobel van je, maar ik ben misschien wat te voorbarig geweest, en een waarschuwing van mijn kant is wel op zijn plek lijkt me. Rorty ontmantelt zo ongeveer het hele beeld van filosofie als "wetenschap" die tot zekere kennis kan leiden, en het idee van de rede, en dat kan behoorlijk schokkend en ronduit beangstigend zijn als je heel erg op die aannames gesteld bent, zeker in dit tijdperk waarin filosofie wordt gezien als fundament van de wetenschap, en de uitspraken van neurologen doorgaan voor fundamentele waarheden die ons gedrag bepalen.
Het is denk ik niet ongewoon om een existentiële crisis te ervaren op het moment dat je de implicaties van zijn werk laat doordringen; dat gaat uiteraard verloren in mijn simplistische samenvatting. Als je daar allemaal geen behoefte aan hebt en waarde hecht aan de zekerheid die je op dit moment ervaart, zou ik je afraden het boek te lezen. Het idee dat "waarheid" altijd beter is dan illusie is een aanname waar filosofen graag mee kokketeren, maar maar zelden echt trouw aan zijn.
Ik geef zo'n aan mensen als ze Kant gaan lezen (eerste Kritiek). Als je het snapt kan je je erg depressief en alleen voelen als je begrijpt in welke epistemologische gevangenis je zit zonder uitweg.
Ik wil verder niks over het boek weten, want dan ga ik het boek met bepaalde verwachtingen en vooroordelen lezen, naast die we allemaal al standaard hebben. Ik wil mijn eigen mening vormen en analyse geven.
Niet eens met Kants ethiek...quote:
Echter, ik ben het niet eens met Kant's ethiek. Die is inderdaad dogmatisch zoals beschreven in Grundlegung zur Metaphysik der Sitten. Echter, daar focust men te veel op. Kant's laatste woord over ethiek komt uit een heel ander werk Die Metaphysik der Sitten uit 1797. Dat is niet zo dogmatisch, eerder praktisch, toepasbaar, en introduceert hij ook een vorm van virtue ethics in zijn ethisch systeem.
Zijn categorische imperatief is het belangrijkste ethische beginsel!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Welke van zijn imperatieven refereer je naar? En waarom is dat zo?quote:Op maandag 9 mei 2022 22:50 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Niet eens met Kants ethiek...
[ afbeelding ]
Ik heb mijn master's dissertation over Kantian virtue (Kantiaanse deugden) geschreven (een deel waar de meeste mensen niets van weten, omdat ze niet verder dan het Grondwerk komen). Daar ben ik het grotendeels (95%) mee eens. Ik vind de eerste formulering van zijn categorische imperatief zwak, gewoon Christelijke ethiek die al lang bestond. De waarde van Kant zit hem in zijn de tweede en derde formuleringen daarvan (en waarschijnlijk de belangrijkste ethische beginselen in de ethiek voor de universele rechten van mensen).
[ Bericht 9% gewijzigd door laforest op 10-05-2022 05:59:58 ]
Juiste vanwege de praktische toepasbaarheid in het dagelijks leven. Als je je afvraagt of iets het juiste is om te doen, kun je jezelf de vraag stellen of je zou willen dat het een algemene wet is.quote:
[..]
Welke van zijn imperatieven refereer je naar? En waarom is dat zo?
Voor wie er meer over wil lezen, is dit een aardig stukje. Daarin word meteen het belang van de wet uitgelegd (en waarom het niet louter een herformulering van bestaande, christelijke moraal is).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het probleem is dat een enkele uitzondering soms gerechtvaardigd is. Dan is het absurd te vragen of je het zou willen als algemene wet. Het is te rigide. Daarom is de eerste formulering dus juist niet geheel praktisch.quote:
[..]
Juiste vanwege de praktische toepasbaarheid in het dagelijks leven. Als je je afvraagt of iets het juiste is om te doen, kun je jezelf de vraag stellen of je zou willen dat het een algemene wet is.
Voor wie er meer over wil lezen, is dit een aardig stukje. Daarin word meteen het belang van de wet uitgelegd (en waarom het niet louter een herformulering van bestaande, christelijke moraal is).
Voor mensen die een algemene behandeling willen bekijken:
Niet alle scenarios die het breken van de regel kunnen verantwoorden zijn kenbaar en dus geen regel is formuleerbaar als wet waarvan ik zou willen dat iedereen zich er in alle gevallen aan houdt.
Edit, ik zie dat Sandel mij voor was.
Edit, ik zie dat Sandel mij voor was.
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
Een uitzondering maakt de wet niet overbodig. Integendeel. Zoals Sebastien Valkenberg zo mooi omschrijft: "Naar mijn smaak stelt hij zich soms te rigoureus op, bijvoorbeeld als hij zegt dat liegen onder geen enkele omstandigheid is toegestaan. Desondanks is hierin voor mij zijn waarde gelegen. Hij moet ons een aarzeling aanleveren – of het besef dat een minder fraaie handeling misschien nodig is, maar een uitzondering op de regel moet blijven. Zo houd je de norm tenminste overeind."quote:
[..]
Het probleem is dat een enkele uitzondering soms gerechtvaardigd is. Dan is het absurd te vragen of je het zou willen als algemene wet. Het is te rigide. Daarom is de eerste formulering dus juist niet geheel praktisch.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
|
|
