Yvette zit al 13 jaar in de bijstand.

Yvette stopte met haar baan en zit inmiddels al 13 jaar in de bijstand: 'Ik wil een stukje van mezelf terug’
Hoewel Yvette Lowes (44) na haar studie meteen een baan vindt als ergotherapeut, komt ze acht jaar later toch in de bijstand terecht. Wanneer ze besluit een andere uitdaging te zoeken, lukt het haar jarenlang niet om aan de bak te komen. Wanhopig richt ze zich tot haar netwerk op LinkedIn.

Ik had destijds een tijdelijk contract bij een nieuwe werkgever en zei: verleng ‘m maar niet, ik heb even rust nodig


Yvettes carrière gaat na haar studie ergotherapie vlot van start. In de eerste zes jaar werkt ze zich op tot ze een mooie functie heeft met een goed salaris. Ze is gelukkig, tot ze merkt dat ze na een drukke werkdag de slaap niet meer goed kan pakken. ,,Ik begon de problemen van cliënten mee naar huis te nemen. Ik kon het emotionele deel van het werk niet meer aan.”

Al snel weet ze zeker: ik moet hiermee stoppen. ,,Ik had destijds een tijdelijk contract bij een nieuwe werkgever en zei: verleng ‘m maar niet, ik heb even rust nodig.” Even van een WW-uitkering leven terwijl ze op zoek gaat naar een nieuwe uitdaging die beter bij haar past, voelt voor de twintiger acceptabel. Maar dan breekt de crisis uit, en verandert een selectieve zoektocht in wanhopig solliciteren op alles wat géén ergotherapie is. Maar ze komt nergens meer aan de bak. ,,En zo belandde ik in de bijstand.”

In de bijstand
In de jaren die daarop volgen, probeert Yvette van alles om aan een baan te komen. ,,Ik begon met vrijwilligerswerk bij een omroep. Vanuit daar volgde ik een opleiding tot camerajournalist, die vergoed werd door de sociale dienst.” Maar na enige tijd wordt Yvette van de opleiding gegooid. ,,Ik was niet goed genoeg, zeiden ze. Een betere onderbouwing kreeg ik niet.”

Ze komt weer thuis te zitten, nu met een sterk gevoel van faalangst. Een fietstaxi komt op haar pad, en maandenlang trapt ze zich letterlijk weer omhoog. Maar na verloop van tijd breekt het continu stand-by moeten staan haar op. ,,Ik had zoveel stress van mijn telefoon, die altijd maar over kon gaan, dat ik wederom geen oog dicht deed en in een slaapstoornis terechtkwam.”

Nog meer pogingen volgen. ,,Ik voerde netwerkgesprekken, probeerde vrijwilligersbanen en volgde trainingen. Dat laatste lag mij wel.” Trainingen geven als zzp’er maakt haar enthousiast, en even denkt ze haar roeping gevonden te hebben. ,,Maar toen werd ik zwanger – van een spermadonor, een gevalletje: nu of nooit – en kwam corona om de hoek kijken. Als alleenstaande moeder is het me nooit meer gelukt om dat weer op te pakken.”

veel reacties gekregen, waanzinnig

Yvette Lowes
Schreeuw om hulp
Yvette voelt zich dolgelukkig met haar tweejarige zoon, maar mist iets voor zichzelf. Bovendien wil ze, nu ze moeder is, liever dan ooit een inkomen genereren. ,,Ik denk dat het goed is om iets voor mezelf te hebben, iets anders dan alleen moeder zijn. Ook wil ik het goede voorbeeld aan mijn zoon geven. Een moeder zijn die werkt.”

Wanhopig richt ze zich op LinkedIn tot haar netwerk, en dat pakt beter uit dan verwacht. ,,Ik heb zo ontzettend veel reacties gekregen, waanzinnig.” Mensen proberen massaal met haar mee te denken, en ze krijgt ook verschillende gratis coachingssessies aangeboden. ,,Ik heb echt keuzes moeten maken: met wie ga ik om de tafel zitten? Inmiddels heb ik vijf afspraken gehad.”

De reactie die haar het meest raakt, komt van een vrouw die Yvette gratis een hele opleiding tot transformationeel trainer aanbiedt. ,,Na vijf minuten met haar aan de telefoon was ik al in tranen. Ze zei: ik ga mijn best doen om dit voor jou voor elkaar te krijgen. Dat deed zoveel met mij. Trainingen geven maakt mij heel enthousiast. Het is de interactie, de dynamiek en het gegeven dat mensen van elkaar leren en elkaar inspireren wat mij zo aanspreekt. Je gaat altijd positief de deur uit.”

Een antwoord
Een opleiding tot trainer klinkt haar dan ook als muziek in de oren. ,,Ik heb inmiddels zoveel verschillende dingen voor een korte periode op mijn cv staan, dat ik nu graag één pad wil bewandelen. Veel carrièrekeuzes waren noodsprongen. Ik wil me nu ergens in vastbijten, ergens beter in worden.”

Of haar netwerk een antwoord heeft gegeven op haar vraag – hoe nu verder? – kan ze nog niet zeggen. ,,Je komt in een proces terecht van gesprekken met mensen die je op een bepaald pad brengen. Het enige wat ik wél al kan zeggen, is dat ik heel blij ben met alle gunsten. Het is nu een kwestie van dichtbij mezelf blijven en niet meer van dat pad afwijken.”


https://www.ad.nl/geld/yv(...)zelf-terug~acaf75b3/

Welkom in Nederland, waar sociale vangnetten compleet zijn doel voorbij schieten. 'Verleng mijn contract maar niet, ik heb rust nodig' Echt
Ik kan echt wel vaak nog het goede in dingen zien, maar dit is gewoon zielig doen en de misbruik maken van de staat. En dan zelf zielig doen en het ligt aan alles en iedereen behalve aan haarzelf.

Sociale vangnetten: prima. Tot op zekere hoogte ja. Dit is gewoon kansloos dat zo iemand op zo'n manier 13 jaar op de staat blijft teren.