SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
Huh je bent toch net van je ex af die je heeft mishandeld?quote:Op zaterdag 9 april 2022 14:49 schreef girlnextdoor. het volgende:
[..]
Ohhh daar komt de aap uit de mouw. Natuulijk allemaal subtiel ingefuisterd door Rachel. 30 en zogenaamd met een schone lei beginnen. En natuurlijk allemaal uit respect voor André
Nu ik zelf zwanger ben vind ik het nog verwonderlijker allemaal. Ik zou dus echt never nooit mijn kind een bepaalde hoek indrukken. Wie die kleine ook kiest, ik zal m steunen
Volgens mij mis ik iets
Gefeliciteerd wel natuurlijk
Op woensdag 25 oktober 2023 21:15 schreef Nattekat het volgende:
Ben je in een pot met sarcasme gevallen als kind ofzo?
Ben je in een pot met sarcasme gevallen als kind ofzo?
is 10 maanden geleden en ik was in de fortuinlijke positie dat ik op mn werk bijna direct mijn huidige partner ontmoette. Een bizar toeval. Omdat ik wel kinderen wilde en boven de 30 ben zijn we twee maanden geleden begonnen om proberen zwanger te worden en met succes. Ik had gedacht dat het minstens een halfjaar zou duren omdat ik allerlei verhalen las dat zwanger worden na je dertigste moeilijker zou zijn, maar die vlieger gaat voor mij niet op blijkbaarquote:Op zaterdag 9 april 2022 19:22 schreef mascara-klodder het volgende:
[..]
Huh je bent toch net van je ex af die je heeft mishandeld?
Volgens mij mis ik iets
Gefeliciteerd wel natuurlijk
Thanks voor je felicitatie
OT: voel me wel een beetje Antwee nu
[ Bericht 0% gewijzigd door girlnextdoor. op 10-04-2022 11:51:12 ]
With love :*
Het is je gegundquote:
[..]
is 10 maanden geleden en ik was in de fortuinlijke positie dat ik op mn werk bijna direct mijn huidige partner ontmoette. Een bizar toeval. Omdat ik wel kinderen wilde en boven de 30 ben zijn we twee maanden geleden begonnen om proberen zwanger te worden en met succes. Ik had gedacht dat het minstens een halfjaar zou duren omdat ik allerlei verhalen las dat zwanger worden na je dertigste moeilijker zou zijn, maar die vlieger gaat voor mij niet op blijkbaar
Thanks voor je felicitatie
OT: voel me wel een beetje Andrie nu
Van harte
Gefeliciteerd en wat fijn dat het zo snel gelukt is.quote:
[..]
is 10 maanden geleden en ik was in de fortuinlijke positie dat ik op mn werk bijna direct mijn huidige partner ontmoette. Een bizar toeval. Omdat ik wel kinderen wilde en boven de 30 ben zijn we twee maanden geleden begonnen om proberen zwanger te worden en met succes. Ik had gedacht dat het minstens een halfjaar zou duren omdat ik allerlei verhalen las dat zwanger worden na je dertigste moeilijker zou zijn, maar die vlieger gaat voor mij niet op blijkbaar
Thanks voor je felicitatie
OT: voel me wel een beetje Andrie nu
Updates tussendoor; nog zoveel maanden en dan ...quote:
over 1,5 jaar worden we doodgegooid met zijn comeback.
Rachel Hazes heeft haar portie leed in haar leven wel gehad. De dood van haar man André, de ruzies met haar kinderen Roxeanne en André, tegenslagen in het liefdjesleven en dat constante gezanik over het feit dat zij jaren na de dood van haar man nog steeds geld haalt uit zijn bekendheid, het doet wat met een mens.
De band tussen moeder en dochter Hazes kan je niet meteen een succesverhaal noemen, Roxeanne en haar moeder hebben namelijk geen contact meer met elkaar. “Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe”, vertelde Rachel in een interview met Nieuwe Revu. Beste bewijs daarvan is dat zoon André Hazes na al die tijd toch maar lekker weer bij Rachel is komen inwonen.
Rachel twijfelt niet dat haar band met Roxeanne ooit weer sterk zal worden. “Tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder en dochter. En van moeder naar zoon”, vertelde zij aan Nieuwe Revu.
De band tussen moeder en dochter Hazes kan je niet meteen een succesverhaal noemen, Roxeanne en haar moeder hebben namelijk geen contact meer met elkaar. “Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe”, vertelde Rachel in een interview met Nieuwe Revu. Beste bewijs daarvan is dat zoon André Hazes na al die tijd toch maar lekker weer bij Rachel is komen inwonen.
Rachel twijfelt niet dat haar band met Roxeanne ooit weer sterk zal worden. “Tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder en dochter. En van moeder naar zoon”, vertelde zij aan Nieuwe Revu.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Woont Antwee nu weer bij zijn moeder?quote:
Rachel Hazes heeft haar portie leed in haar leven wel gehad. De dood van haar man André, de ruzies met haar kinderen Roxeanne en André, tegenslagen in het liefdjesleven en dat constante gezanik over het feit dat zij jaren na de dood van haar man nog steeds geld haalt uit zijn bekendheid, het doet wat met een mens.
De band tussen moeder en dochter Hazes kan je niet meteen een succesverhaal noemen, Roxeanne en haar moeder hebben namelijk geen contact meer met elkaar. “Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe”, vertelde Rachel in een interview met Nieuwe Revu. Beste bewijs daarvan is dat zoon André Hazes na al die tijd toch maar lekker weer bij Rachel is komen inwonen.
Rachel twijfelt niet dat haar band met Roxeanne ooit weer sterk zal worden. “Tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder en dochter. En van moeder naar zoon”, vertelde zij aan Nieuwe Revu.
Vorige week ging hij voor een paar weken naar het buitenland met Mo en Andrie (en de filmploeg)
Wat een lulverhaal weer! Telkens weer diezelfde koeien...quote:
Rachel Hazes heeft haar portie leed in haar leven wel gehad. De dood van haar man André, de ruzies met haar kinderen Roxeanne en André, tegenslagen in het liefdjesleven en dat constante gezanik over het feit dat zij jaren na de dood van haar man nog steeds geld haalt uit zijn bekendheid, het doet wat met een mens.
De band tussen moeder en dochter Hazes kan je niet meteen een succesverhaal noemen, Roxeanne en haar moeder hebben namelijk geen contact meer met elkaar. “Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe”, vertelde Rachel in een interview met Nieuwe Revu. Beste bewijs daarvan is dat zoon André Hazes na al die tijd toch maar lekker weer bij Rachel is komen inwonen.
Rachel twijfelt niet dat haar band met Roxeanne ooit weer sterk zal worden. “Tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder en dochter. En van moeder naar zoon”, vertelde zij aan Nieuwe Revu.
Ze leert het nooit ... o wacht ...quote:
[..]
Wat een lulverhaal weer! Telkens weer diezelfde koeien...
https://www.mediacourant.(...)is-echt-zo-irritant/
Harry heeft het over een maand, weet niet of dit klopt. Daarvoor was hij 1,5 week ziek thuis en daarvoor voorjaarsvakantie. Als hij terugkomt twee weken meivakantie.
Slimme keuze van Monique,
Harry heeft het over een maand, weet niet of dit klopt. Daarvoor was hij 1,5 week ziek thuis en daarvoor voorjaarsvakantie. Als hij terugkomt twee weken meivakantie.
Slimme keuze van Monique,
Als we professioneel Hazeloog Yvonne Coldeweijer moeten geloven, heeft André Hazes tijdens zijn vorige tripje naar de Verenigde Staten de lakens gedeeld met de regisseuse van zijn eigen documentaire. Die onthulling deed zij in een YouTube-video.
Zoenend met onbekende vrouw
Coldeweijer meldde toen dat Hazes zijn vorige avontuur in Amerika niet alleen heeft doorgebracht. Hij was in het gezelschap van een cameraploeg. En daar bleef het niet bij. Dreetje bezocht een concert van artiest Dua Lipa en zou daar kussend zijn gespot met een destijds onbekende vrouw.
Hazes had een hotelkamer geboekt in een hotel, waar toevallig ook meerdere Nederlanders hadden gereserveerd. Zij zouden de vrouw de ochtend na het concert uit de hotelkamer van André hebben zien komen. Een plus een is? Inderdaad. De twee zouden de nacht samen hebben doorgebracht. Tenminste, dat zou je denken.
Complete onzin
Want in het Vlaamse blad Dag Allemaal heeft de (getrouwde) vrouw nu haar kant van het verhaal verteld. Ze laat weten dat de beweringen van Yvonne Coldeweijer ‘’complete onzin’’ zijn en dat zij nooit met André naar bed is geweest. Het verhaal is volgens de vrouw volledig uit de lucht gegrepen en er klopt dan ook niets van.
Zoenend met onbekende vrouw
Coldeweijer meldde toen dat Hazes zijn vorige avontuur in Amerika niet alleen heeft doorgebracht. Hij was in het gezelschap van een cameraploeg. En daar bleef het niet bij. Dreetje bezocht een concert van artiest Dua Lipa en zou daar kussend zijn gespot met een destijds onbekende vrouw.
Hazes had een hotelkamer geboekt in een hotel, waar toevallig ook meerdere Nederlanders hadden gereserveerd. Zij zouden de vrouw de ochtend na het concert uit de hotelkamer van André hebben zien komen. Een plus een is? Inderdaad. De twee zouden de nacht samen hebben doorgebracht. Tenminste, dat zou je denken.
Complete onzin
Want in het Vlaamse blad Dag Allemaal heeft de (getrouwde) vrouw nu haar kant van het verhaal verteld. Ze laat weten dat de beweringen van Yvonne Coldeweijer ‘’complete onzin’’ zijn en dat zij nooit met André naar bed is geweest. Het verhaal is volgens de vrouw volledig uit de lucht gegrepen en er klopt dan ook niets van.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Het is niet meer bij te houden allemaalquote:
[..]
Woont Antwee nu weer bij zijn moeder?
Vorige week ging hij voor een paar weken naar het buitenland met Mo en Andrie (en de filmploeg)
Wie mij niet heeft grootgebracht, zal mij ook niet klein krijgen!
Harry heeft gelijkquote:
https://www.mediacourant.(...)is-echt-zo-irritant/
Harry heeft het over een maand, weet niet of dit klopt. Daarvoor was hij 1,5 week ziek thuis en daarvoor voorjaarsvakantie. Als hij terugkomt twee weken meivakantie.
Slimme keuze van Monique,
In school we learn that mistakes are bad, and we are punished for making them. Yet, if you look at the way humans are designed to learn, we learn by making mistakes.If we never fell down, we would never walk. Robert Kiyosaki
Andre is gewoon heel goed bevriend met haar vader ofzo.quote:
Als we professioneel Hazeloog Yvonne Coldeweijer moeten geloven, heeft André Hazes tijdens zijn vorige tripje naar de Verenigde Staten de lakens gedeeld met de regisseuse van zijn eigen documentaire. Die onthulling deed zij in een YouTube-video.
Zoenend met onbekende vrouw
Coldeweijer meldde toen dat Hazes zijn vorige avontuur in Amerika niet alleen heeft doorgebracht. Hij was in het gezelschap van een cameraploeg. En daar bleef het niet bij. Dreetje bezocht een concert van artiest Dua Lipa en zou daar kussend zijn gespot met een destijds onbekende vrouw.
Hazes had een hotelkamer geboekt in een hotel, waar toevallig ook meerdere Nederlanders hadden gereserveerd. Zij zouden de vrouw de ochtend na het concert uit de hotelkamer van André hebben zien komen. Een plus een is? Inderdaad. De twee zouden de nacht samen hebben doorgebracht. Tenminste, dat zou je denken.
Complete onzin
Want in het Vlaamse blad Dag Allemaal heeft de (getrouwde) vrouw nu haar kant van het verhaal verteld. Ze laat weten dat de beweringen van Yvonne Coldeweijer ‘’complete onzin’’ zijn en dat zij nooit met André naar bed is geweest. Het verhaal is volgens de vrouw volledig uit de lucht gegrepen en er klopt dan ook niets van.
De weduwe van André Hazes kon het geluk in de liefde jarenlang maar niet terugvinden. Totdat Rachel Hazes (52) de vriendschap met voormalig motorclubleider Klaas Otto recentelijk wist om te zetten in dikke verkering. Dat geluk is haar gegund na alle eerdere shit die vijf jaar geleden zelfs tot een zelfmoordpoging leidde. ‘Ik was echt klaar met het leven hier beneden. Ik wilde naar boven, naar de mensen van wie ik onwijs veel houd.’
Als Rachel Hazes op de afgesproken locatie verschijnt, heeft ze tot onze grote verrassing haar nieuwe liefde Klaas Otto meegenomen. De twee zijn dan nog nooit samen voor een interview verschenen.
Mogen we Klaas ook wat dingen vragen?
Klaas: ‘Ik zit er eventjes bij, want over tien minuten ga ik ervandoor. Met interviews heb ik geen problemen, maar het gaat vandaag om Rachel. Stel je vragen vooral aan haar. Ik ben wel media gewend van acht jaar terug met de motorclub, maar dan ging het vooral over rechtszaken. Eigenlijk wilde ik niet meer in de media, ik was een beetje mediaschuw geworden, maar ja: het is zo gelopen.’
Rachel en Klaas delen kusjes, aaitjes en complimentjes uit en kunnen nauwelijks van elkaar afblijven. Rachel schetst ons haar verliefdheid: ‘We kennen elkaar al van jaren geleden en hebben altijd een vriendschappelijke band gehouden. En nu is het iets meer. Ja, we hebben een relatie. Ik ben echt stapel op Klaas. Ik vind alles leuk aan hem, echt alles. Hij is een heel leuke man, een heel lieve man en ik heb het echt getroffen met hem.’
Na de cappuccino moet Klaas weg, naar eigen zeggen ‘naar de zaak’. We praten verder met Rachel.
Zo, Klaas is ervantussen. Wat gaat hij doen?
‘Dat vraag ik nooit. Gek is dat, hč?’
O, haha. Hij gaat gewoon ‘aan het werk’.
‘Ja, sowieso.’
Hoe vind je het dat jouw liefdesleven zo onder de loep ligt? Dat mensen daar zo geďnteresseerd in zijn?
‘Ik denk dat mensen al hadden verwacht dat ik best wel snel een man in mijn leven toe zou laten. Ik ben nu meer dan zeventien jaar verder en denk wel dat ik er nu klaar voor ben. Ik heb het eerst geprobeerd met de Italiaanse Niccolň, maar die kwam te snel in mijn leven. Hij was een heel goeie man, maar ik kon hem niet geven wat hij wilde. Niccolň wilde heel graag trouwen en kinderen, maar dat had ik allemaal al gehad. Hoe triest het ook is en hoeveel je ook van elkaar houdt, je moet dan keuzes gaan maken. Ik heb hem zijn vrijheid gegund en een vrouw die hem kan geven wat hij graag wilde. Dat vind ik ook het meest eerlijk. We zijn nog steeds heel goede vrienden.’
‘Al zou hij alleen maar zeggen: hou even twee tellen je grote mond. Een man moet wel overwicht hebben, anders loop ik over hem heen’
Klaas heeft een motorclub opgericht, hij vertelde ons net al over rechtszaken en je leest weleens wat over hem. Vind je het aantrekkelijk als er aan een man een randje zit?
‘Ja. Ik wil een man die iets kan betekenen voor mij. Al zou hij alleen maar zeggen: hou even twee tellen je grote mond. Een man moet wel overwicht hebben, anders loop ik over hem heen.’
Macht schijnt te erotiseren. Klaas heeft een bepaald verleden...
‘Dat heb ik ook. We hebben allemaal wat bagage in ons rugzakje. Dat gaat iedereen nog wel lezen in mijn boek, daar ben ik gewoon open en eerlijk over. Sommige dingen die ik heb gedaan, verdienen misschien ook niet de schoonheidsprijs. Dat is ook het leven: vallen en opstaan.’
Heb je spijt van dingen die je hebt gedaan?
‘Ik heb in mijn leven heel veel verdriet gehad en ik heb onwijs veel gelachen. Mijn leven was echt wel een rollercoaster. Maar ik heb van één ding spijt, en dat meen ik echt: dat ik ooit ben begonnen met roken. Voor de rest zou ik alles een-op-een zo weer overdoen, want ik heb tot nu toe een heel mooi leven gehad.’
Heb je andere verkeerde keuzes gemaakt?
‘In mijn jongere jaren heb ik bepaalde keuzes gemaakt... Tuurlijk heeft het me gebracht tot wie ik nu ben. Maar toen waren die keuzes niet echt verstandig. Als ik nu terugkijk, denk ik: iedereen doet weleens domme acties.’
Heb je nog een voorbeeld van iets wat je niet had moeten doen?
‘Ik heb een beetje rondgehangen in het verkeerde circuit.’
Wat voor circuit was dat?
‘Dat ga ik niet zeggen. Dat gaan jullie wel lezen in m’n boek. Daar heb ik de ruimte om het goed uit te leggen zonder dat het ergens een heel kort stukje of item wordt en een eigen leven gaat leiden. Eigenlijk is het gewoon een heel mooi liefdesverhaal.’
Je werkt al een tijdje aan je boek, de lancering ervan is een paar keer uitgesteld omdat je vond dat het nog niet af was. Hoever ben je nu?
‘Nog steeds op driekwart. Het wordt een heel eerlijk en oprecht boek. Het is niet zo dat ik in mijn boek de ideale schoondochter ben.’
Je spaart jezelf niet.
‘Met niks. Ik wil ook zo graag eens uitleggen dat ik een waarom en een daarom heb, en hoe ik ben geworden zoals ik nu ben. Dat kan eigenlijk alleen maar in een boek.’
En dat kan ook alleen maar als je het zelf opschrijft. Dus je hebt geen ghostwriter?
‘Nee. Ik heb wel een editor.’
Voor de taalfouten?
‘Ja. Maar ik moet wel zeggen dat dat bij mijn eerste boek reuze meeviel. Toen had ik Rudolf Geel, een heel bekende editor. Die vond het bijzonder hoe weinig fouten ik had gemaakt met schrijven. Ik schreef het met de hand, ook het huidige boek.’
Echt? Op ringbandpapier met voorgedrukte lijntjes? En heb je ook een potje inkt met een ganzenveer op je bureau?
‘Haha. Ik hou digitaal dingen bij in de notities op mijn telefoon, dingen waar ik het over wil hebben. Ik schrijf het dan met de hand en iemand anders tikt het voor me uit.’
Zijn er onderwerpen die je mijdt?
‘Nee. Alles wordt besproken.’
Dus ook over je kinderen André en Roxeanne, over wie we vandaag volgens afspraak geen vragen zullen stellen. Lezen we straks in je boek ook nieuwe dingen over hen?
‘Ik denk het wel, ja. Ik vind het belangrijk om uit te leggen hoe sommige dingen lopen in het leven. Kijk, loslaten is ook houden van. Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe.’
Voor wie even heeft gemist waarover dit gaat: je hebt een pauze gehad met André en hebt momenteel geen contact met Roxeanne. Maar je zegt: de deur blijft altijd open.
‘Altijd. Dat heb je met André ook kunnen zien, die woont nu bij mij in huis.’
Dus je hebt goede hoop dat het met Roxeanne ook weer goedkomt?
‘Ja tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder naar dochter. En van moeder naar zoon.’
De liefde in jouw moederhart blijft natuurlijk.
‘Ja tuurlijk. Onvoorwaardelijk. Het zijn mijn kinderen.’
Wat verwacht je dat het boek gaat doen?
‘Voor mij is het belangrijkste dat de mensen mij een beetje beter gaan begrijpen en dat ze niet altijd zo snel een oordeel over me hebben of hun mening geven. Dat vind ik best vervelend aan Nederland: dat mensen altijd en overal zo snel een beeld hebben van iemand. En ik hoop dat ik met mijn boek kan bereiken dat ik iemands leven kan redden. Of dat nou gaat over het verkeerde circuit waarin ik zat, of de periode in 2017 waarin ik er zelf zwaar doorheen zat...
Ik wil heel graag uitleggen dat een zelfmoordpoging niet altijd de beste beslissing is. Want het leven is namelijk wel heel mooi.’
Dat heb je net ook laten zien toen je nieuwe liefde even bij ons zat: jullie straalden van verliefdheid en hadden de hele tijd jullie handen op elkaars knie. Wat fijn dat je leven zo’n draai heeft gemaakt, want het zag er vijf jaar geleden toch heel anders uit.
‘Eigenlijk waren al mijn reserves op. Alles ging me pijn doen, ik was gewoon moe, het kaarsje was uit
‘Ik zeg je eerlijk: ik ben nu heel dankbaar voor het leven. Dat was toen best een serieus dingetje, het was geen aandacht vragen.’ Rachel laat lange, rood-witte littekens zien op haar rechterpols die – dwars door een tattoo heen – een trieste markering vormen van haar besluit in 2017 om uit het leven te willen stappen.
Je laat je littekens zien, daar heb je jezelf gesneden?
‘Ja, behoorlijk. Van hier tot hier. Een behoorlijke jaap. Dus dat was geen aandacht vragen. En ik was echt teleurgesteld dat het niet gelukt was.’
Bedoel je teleurgesteld dat je leven niet gelukt was, of de liefde niet? Of dat je poging om het leven te stoppen niet gelukt was?
‘Dat laatste. Ik was echt klaar met het leven hier beneden.’
Weet je nog wat er toen in je hoofd omging? Wat was het belangrijkste argument om er toen mee uit te willen scheiden?
‘Ik wilde heel graag naar boven. Naar de mensen die boven zitten, van wie ik onwijs veel houd.’
Je wilde naar André terug.
‘Ja, bijvoorbeeld. En naar mijn moeder.’
Met haar had je ook een hechte band. Je ogen worden nu glazig van traanvocht en het laat mij ook niet onberoerd. Je praat openhartig over een zwaar onderwerp als suďcide.
‘Daarom vind ik het ook belangrijk voor mijn boek. Er zijn zat mensen die het ook even niet meer zien zitten... Het lijkt wel een soort kortsluiting wat je in je hoofd krijgt. En ik vind het fijn om daar iemand mee te mogen helpen. Weet je, mensen oordelen zo snel: als iemand een beetje depressief is, zeggen ze dat hij helemaal gek is. Maar ga je nou eens in iemand verdiepen voordat je zo’n uitspraak doet. Want mensen zijn er soms heel slecht aan toe.’
Kwam het door die grote boze buitenwereld dat je in 2017 tot die daad kwam?
‘Bij mij was het alles wel. Het emmertje zat vol.’
Wat zat er allemaal in dat emmertje?
‘Heel veel verdriet. Heel veel onmacht. Heel veel strijd moeten leveren. Onbegrip. En ik had natuurlijk op dat moment een heel moeizame relatie met mijn zoon André. Daar ging ik wel echt kapot aan.’
Het was alles bij elkaar: de tegenslagen, de kritiek. Het leven glansde niet meer.
‘Ik kon niet meer. Ik kon ook van niets meer genieten. Kijk, in principe kan ik heel rustig leven en heel oud worden met de dingetjes die ik heb. Je wordt ouder en je hebt minder nodig, lijkt het wel. Wat ik heb gehad in 2017, noem ik toch een beetje ziek zijn. Na mijn ziekte ben ik heel erg de kleine dingen gaan waarderen: een vogeltje dat fluit, het zonnetje dat schijnt. Natuurlijk, vroeger was het allemaal aanzien met een mooie klok om je pols en een mooie tas. Ik zal je vertellen: het interesseert me helemaal niks meer.’
Oog hebben voor klein geluk en die kleine dingen die je noemt waarderen: komt dat pas als je heel diep hebt gezeten? Als je de rand van de afgrond hebt gezien?
‘Ja. Je moet van heel ver komen. Want sorry dat ik het zo zeg, maar ik was meer dood dan levend. Pas daarna kun je waarderen hoe mooi het leven wél is.’
Wat fijn dat het goed is gekomen en dat we hier zo zitten om erover te praten. Ik wil er toch nog iets over vragen. Je zegt dat je zelfmoordpoging is mislukt... Kwam die daad in een vlaag bij je op of had je het gepland?
‘Ik heb het helemaal gepland. Een afscheidsbrief geschreven. Weken van tevoren heb ik een mes gekocht.’
Gelukkig is het goed afgelopen, maar even heel hard: waarom is je poging om jezelf van het leven te beroven mislukt? Hoe kon het misgaan?
‘Ik denk dat Dré dacht: wegblijven, ik wil jou helemaal nog niet boven hebben!’
Hij heeft het vanuit de hemel tegengehouden... Heb je hulp gekregen toen, is er iemand komen opdagen?
‘Nee. Het was echt een serieuze wond, ik heb twee, drie weken met die arm rondgelopen. Toen ben ik pas naar het ziekenhuis gegaan. Dus niemand heeft me gevonden en ik heb niemand wat laten blijken. Ook mijn dochter niet. Ik heb die arm altijd ingepakt, shirt erover en niemand heeft het aan mij gezien. Heel lang daarna pas.’
Blij dat je het kan navertellen. Je praat er openhartig over, dat zal ook voor je boek gelden straks. Wat denk je dat het boek gaat doen?
‘Ik denk dat meer mensen weleens depressief zijn. Al zou ik maar één iemand kunnen helpen met mijn verhaal, dan is voor mij de missie volbracht. Dat vind ik gewoon belangrijk. Je hebt nu ook het telefoonnummer 113, de hulplijn van zelfmoordpreventie. Dat had je toen niet. Die hulp is er gekomen omdat veel mensen met die gedachten rondlopen. Kijk, je moet het zélf aangeven als het slecht met je gaat. Overal waar ik kwam: met mij ging het altijd goed.’
Dat past ook wel in het soms plastic showbizzwereldje van ‘haai schat’ en loze luchtkusjes.
‘Klopt. Ik heb zelf ook geen signalen afgegeven.’
Iedereen dacht dat het goed met je ging. Ook omdat je een soort masker op had.
‘Ja. Want ik wil een ander nooit tot last zijn. Dat was ook de reden dat ik dacht: dan ga ik ook serieus snijden. Want dan is ook iedereen van mij af.’
Gelukkig zijn we niet van je af. Ik ben blij dat je nog naast me zit. Zullen we eindigen met een opgewekt onderwerp?
‘Ik ben een opgewekte vrouw.’
Hoe ziet de rest van het jaar er voor jou uit?
‘Alle grote projecten rond André Hazes zijn voor nu klaar, maar we vergaderen alweer over de invulling van Holland zingt Hazes 2023. Ik ga tot rust komen in mijn huis in Barcelona en daar verder aan mijn boek schrijven. Nog één ding, en dan houden we daar ook over op: in 2016, 2017 ging het heel slecht met mij. Dat kwam door een combinatie van alles: altijd maar doorgaan, een burn-out kende ik niet. Als ik mensen hoorde praten over een burn-out, dacht ik: jóh, doe effe normaal, moet je voor de gein eens een weekie bij mij komen meelopen. Om zoiets nog te denken over anderen, daar ben ik nu heel voorzichtig in geworden. Maar al dat werken had zich wel opgestapeld: eigenlijk waren al mijn reserves op. Alles ging me pijn doen, ik was gewoon moe, het kaarsje was uit. Daar wil ik nu voor waken. Ik wil niet meer in een situatie terechtkomen waarin ik mijn bed niet meer wil uitkomen en dat ik lusteloos ben. De momenten dat ik vrij ben, wil ik me-time. En dat mág ik dan ook wel.’
https://www.tijdschrift.n(...)k-pos0&utm_source=ad
Als Rachel Hazes op de afgesproken locatie verschijnt, heeft ze tot onze grote verrassing haar nieuwe liefde Klaas Otto meegenomen. De twee zijn dan nog nooit samen voor een interview verschenen.
Mogen we Klaas ook wat dingen vragen?
Klaas: ‘Ik zit er eventjes bij, want over tien minuten ga ik ervandoor. Met interviews heb ik geen problemen, maar het gaat vandaag om Rachel. Stel je vragen vooral aan haar. Ik ben wel media gewend van acht jaar terug met de motorclub, maar dan ging het vooral over rechtszaken. Eigenlijk wilde ik niet meer in de media, ik was een beetje mediaschuw geworden, maar ja: het is zo gelopen.’
Rachel en Klaas delen kusjes, aaitjes en complimentjes uit en kunnen nauwelijks van elkaar afblijven. Rachel schetst ons haar verliefdheid: ‘We kennen elkaar al van jaren geleden en hebben altijd een vriendschappelijke band gehouden. En nu is het iets meer. Ja, we hebben een relatie. Ik ben echt stapel op Klaas. Ik vind alles leuk aan hem, echt alles. Hij is een heel leuke man, een heel lieve man en ik heb het echt getroffen met hem.’
Na de cappuccino moet Klaas weg, naar eigen zeggen ‘naar de zaak’. We praten verder met Rachel.
Zo, Klaas is ervantussen. Wat gaat hij doen?
‘Dat vraag ik nooit. Gek is dat, hč?’
O, haha. Hij gaat gewoon ‘aan het werk’.
‘Ja, sowieso.’
Hoe vind je het dat jouw liefdesleven zo onder de loep ligt? Dat mensen daar zo geďnteresseerd in zijn?
‘Ik denk dat mensen al hadden verwacht dat ik best wel snel een man in mijn leven toe zou laten. Ik ben nu meer dan zeventien jaar verder en denk wel dat ik er nu klaar voor ben. Ik heb het eerst geprobeerd met de Italiaanse Niccolň, maar die kwam te snel in mijn leven. Hij was een heel goeie man, maar ik kon hem niet geven wat hij wilde. Niccolň wilde heel graag trouwen en kinderen, maar dat had ik allemaal al gehad. Hoe triest het ook is en hoeveel je ook van elkaar houdt, je moet dan keuzes gaan maken. Ik heb hem zijn vrijheid gegund en een vrouw die hem kan geven wat hij graag wilde. Dat vind ik ook het meest eerlijk. We zijn nog steeds heel goede vrienden.’
‘Al zou hij alleen maar zeggen: hou even twee tellen je grote mond. Een man moet wel overwicht hebben, anders loop ik over hem heen’
Klaas heeft een motorclub opgericht, hij vertelde ons net al over rechtszaken en je leest weleens wat over hem. Vind je het aantrekkelijk als er aan een man een randje zit?
‘Ja. Ik wil een man die iets kan betekenen voor mij. Al zou hij alleen maar zeggen: hou even twee tellen je grote mond. Een man moet wel overwicht hebben, anders loop ik over hem heen.’
Macht schijnt te erotiseren. Klaas heeft een bepaald verleden...
‘Dat heb ik ook. We hebben allemaal wat bagage in ons rugzakje. Dat gaat iedereen nog wel lezen in mijn boek, daar ben ik gewoon open en eerlijk over. Sommige dingen die ik heb gedaan, verdienen misschien ook niet de schoonheidsprijs. Dat is ook het leven: vallen en opstaan.’
Heb je spijt van dingen die je hebt gedaan?
‘Ik heb in mijn leven heel veel verdriet gehad en ik heb onwijs veel gelachen. Mijn leven was echt wel een rollercoaster. Maar ik heb van één ding spijt, en dat meen ik echt: dat ik ooit ben begonnen met roken. Voor de rest zou ik alles een-op-een zo weer overdoen, want ik heb tot nu toe een heel mooi leven gehad.’
Heb je andere verkeerde keuzes gemaakt?
‘In mijn jongere jaren heb ik bepaalde keuzes gemaakt... Tuurlijk heeft het me gebracht tot wie ik nu ben. Maar toen waren die keuzes niet echt verstandig. Als ik nu terugkijk, denk ik: iedereen doet weleens domme acties.’
Heb je nog een voorbeeld van iets wat je niet had moeten doen?
‘Ik heb een beetje rondgehangen in het verkeerde circuit.’
Wat voor circuit was dat?
‘Dat ga ik niet zeggen. Dat gaan jullie wel lezen in m’n boek. Daar heb ik de ruimte om het goed uit te leggen zonder dat het ergens een heel kort stukje of item wordt en een eigen leven gaat leiden. Eigenlijk is het gewoon een heel mooi liefdesverhaal.’
Je werkt al een tijdje aan je boek, de lancering ervan is een paar keer uitgesteld omdat je vond dat het nog niet af was. Hoever ben je nu?
‘Nog steeds op driekwart. Het wordt een heel eerlijk en oprecht boek. Het is niet zo dat ik in mijn boek de ideale schoondochter ben.’
Je spaart jezelf niet.
‘Met niks. Ik wil ook zo graag eens uitleggen dat ik een waarom en een daarom heb, en hoe ik ben geworden zoals ik nu ben. Dat kan eigenlijk alleen maar in een boek.’
En dat kan ook alleen maar als je het zelf opschrijft. Dus je hebt geen ghostwriter?
‘Nee. Ik heb wel een editor.’
Voor de taalfouten?
‘Ja. Maar ik moet wel zeggen dat dat bij mijn eerste boek reuze meeviel. Toen had ik Rudolf Geel, een heel bekende editor. Die vond het bijzonder hoe weinig fouten ik had gemaakt met schrijven. Ik schreef het met de hand, ook het huidige boek.’
Echt? Op ringbandpapier met voorgedrukte lijntjes? En heb je ook een potje inkt met een ganzenveer op je bureau?
‘Haha. Ik hou digitaal dingen bij in de notities op mijn telefoon, dingen waar ik het over wil hebben. Ik schrijf het dan met de hand en iemand anders tikt het voor me uit.’
Zijn er onderwerpen die je mijdt?
‘Nee. Alles wordt besproken.’
Dus ook over je kinderen André en Roxeanne, over wie we vandaag volgens afspraak geen vragen zullen stellen. Lezen we straks in je boek ook nieuwe dingen over hen?
‘Ik denk het wel, ja. Ik vind het belangrijk om uit te leggen hoe sommige dingen lopen in het leven. Kijk, loslaten is ook houden van. Soms moet je je kinderen ook even loslaten. Ze weten toch wel dat de deur altijd openstaat en dat de liefde van een moeder altijd onvoorwaardelijk is naar een kind toe.’
Voor wie even heeft gemist waarover dit gaat: je hebt een pauze gehad met André en hebt momenteel geen contact met Roxeanne. Maar je zegt: de deur blijft altijd open.
‘Altijd. Dat heb je met André ook kunnen zien, die woont nu bij mij in huis.’
Dus je hebt goede hoop dat het met Roxeanne ook weer goedkomt?
‘Ja tuurlijk. Alles heeft tijd nodig. Daarom moet je ook niet zomaar dingen gaan roepen. De dingen die ik nu opschrijf in mijn boek mag Roxeanne lezen, omdat het gewoon een heel mooi verhaal is van moeder naar dochter. En van moeder naar zoon.’
De liefde in jouw moederhart blijft natuurlijk.
‘Ja tuurlijk. Onvoorwaardelijk. Het zijn mijn kinderen.’
Wat verwacht je dat het boek gaat doen?
‘Voor mij is het belangrijkste dat de mensen mij een beetje beter gaan begrijpen en dat ze niet altijd zo snel een oordeel over me hebben of hun mening geven. Dat vind ik best vervelend aan Nederland: dat mensen altijd en overal zo snel een beeld hebben van iemand. En ik hoop dat ik met mijn boek kan bereiken dat ik iemands leven kan redden. Of dat nou gaat over het verkeerde circuit waarin ik zat, of de periode in 2017 waarin ik er zelf zwaar doorheen zat...
Ik wil heel graag uitleggen dat een zelfmoordpoging niet altijd de beste beslissing is. Want het leven is namelijk wel heel mooi.’
Dat heb je net ook laten zien toen je nieuwe liefde even bij ons zat: jullie straalden van verliefdheid en hadden de hele tijd jullie handen op elkaars knie. Wat fijn dat je leven zo’n draai heeft gemaakt, want het zag er vijf jaar geleden toch heel anders uit.
‘Eigenlijk waren al mijn reserves op. Alles ging me pijn doen, ik was gewoon moe, het kaarsje was uit
‘Ik zeg je eerlijk: ik ben nu heel dankbaar voor het leven. Dat was toen best een serieus dingetje, het was geen aandacht vragen.’ Rachel laat lange, rood-witte littekens zien op haar rechterpols die – dwars door een tattoo heen – een trieste markering vormen van haar besluit in 2017 om uit het leven te willen stappen.
Je laat je littekens zien, daar heb je jezelf gesneden?
‘Ja, behoorlijk. Van hier tot hier. Een behoorlijke jaap. Dus dat was geen aandacht vragen. En ik was echt teleurgesteld dat het niet gelukt was.’
Bedoel je teleurgesteld dat je leven niet gelukt was, of de liefde niet? Of dat je poging om het leven te stoppen niet gelukt was?
‘Dat laatste. Ik was echt klaar met het leven hier beneden.’
Weet je nog wat er toen in je hoofd omging? Wat was het belangrijkste argument om er toen mee uit te willen scheiden?
‘Ik wilde heel graag naar boven. Naar de mensen die boven zitten, van wie ik onwijs veel houd.’
Je wilde naar André terug.
‘Ja, bijvoorbeeld. En naar mijn moeder.’
Met haar had je ook een hechte band. Je ogen worden nu glazig van traanvocht en het laat mij ook niet onberoerd. Je praat openhartig over een zwaar onderwerp als suďcide.
‘Daarom vind ik het ook belangrijk voor mijn boek. Er zijn zat mensen die het ook even niet meer zien zitten... Het lijkt wel een soort kortsluiting wat je in je hoofd krijgt. En ik vind het fijn om daar iemand mee te mogen helpen. Weet je, mensen oordelen zo snel: als iemand een beetje depressief is, zeggen ze dat hij helemaal gek is. Maar ga je nou eens in iemand verdiepen voordat je zo’n uitspraak doet. Want mensen zijn er soms heel slecht aan toe.’
Kwam het door die grote boze buitenwereld dat je in 2017 tot die daad kwam?
‘Bij mij was het alles wel. Het emmertje zat vol.’
Wat zat er allemaal in dat emmertje?
‘Heel veel verdriet. Heel veel onmacht. Heel veel strijd moeten leveren. Onbegrip. En ik had natuurlijk op dat moment een heel moeizame relatie met mijn zoon André. Daar ging ik wel echt kapot aan.’
Het was alles bij elkaar: de tegenslagen, de kritiek. Het leven glansde niet meer.
‘Ik kon niet meer. Ik kon ook van niets meer genieten. Kijk, in principe kan ik heel rustig leven en heel oud worden met de dingetjes die ik heb. Je wordt ouder en je hebt minder nodig, lijkt het wel. Wat ik heb gehad in 2017, noem ik toch een beetje ziek zijn. Na mijn ziekte ben ik heel erg de kleine dingen gaan waarderen: een vogeltje dat fluit, het zonnetje dat schijnt. Natuurlijk, vroeger was het allemaal aanzien met een mooie klok om je pols en een mooie tas. Ik zal je vertellen: het interesseert me helemaal niks meer.’
Oog hebben voor klein geluk en die kleine dingen die je noemt waarderen: komt dat pas als je heel diep hebt gezeten? Als je de rand van de afgrond hebt gezien?
‘Ja. Je moet van heel ver komen. Want sorry dat ik het zo zeg, maar ik was meer dood dan levend. Pas daarna kun je waarderen hoe mooi het leven wél is.’
Wat fijn dat het goed is gekomen en dat we hier zo zitten om erover te praten. Ik wil er toch nog iets over vragen. Je zegt dat je zelfmoordpoging is mislukt... Kwam die daad in een vlaag bij je op of had je het gepland?
‘Ik heb het helemaal gepland. Een afscheidsbrief geschreven. Weken van tevoren heb ik een mes gekocht.’
Gelukkig is het goed afgelopen, maar even heel hard: waarom is je poging om jezelf van het leven te beroven mislukt? Hoe kon het misgaan?
‘Ik denk dat Dré dacht: wegblijven, ik wil jou helemaal nog niet boven hebben!’
Hij heeft het vanuit de hemel tegengehouden... Heb je hulp gekregen toen, is er iemand komen opdagen?
‘Nee. Het was echt een serieuze wond, ik heb twee, drie weken met die arm rondgelopen. Toen ben ik pas naar het ziekenhuis gegaan. Dus niemand heeft me gevonden en ik heb niemand wat laten blijken. Ook mijn dochter niet. Ik heb die arm altijd ingepakt, shirt erover en niemand heeft het aan mij gezien. Heel lang daarna pas.’
Blij dat je het kan navertellen. Je praat er openhartig over, dat zal ook voor je boek gelden straks. Wat denk je dat het boek gaat doen?
‘Ik denk dat meer mensen weleens depressief zijn. Al zou ik maar één iemand kunnen helpen met mijn verhaal, dan is voor mij de missie volbracht. Dat vind ik gewoon belangrijk. Je hebt nu ook het telefoonnummer 113, de hulplijn van zelfmoordpreventie. Dat had je toen niet. Die hulp is er gekomen omdat veel mensen met die gedachten rondlopen. Kijk, je moet het zélf aangeven als het slecht met je gaat. Overal waar ik kwam: met mij ging het altijd goed.’
Dat past ook wel in het soms plastic showbizzwereldje van ‘haai schat’ en loze luchtkusjes.
‘Klopt. Ik heb zelf ook geen signalen afgegeven.’
Iedereen dacht dat het goed met je ging. Ook omdat je een soort masker op had.
‘Ja. Want ik wil een ander nooit tot last zijn. Dat was ook de reden dat ik dacht: dan ga ik ook serieus snijden. Want dan is ook iedereen van mij af.’
Gelukkig zijn we niet van je af. Ik ben blij dat je nog naast me zit. Zullen we eindigen met een opgewekt onderwerp?
‘Ik ben een opgewekte vrouw.’
Hoe ziet de rest van het jaar er voor jou uit?
‘Alle grote projecten rond André Hazes zijn voor nu klaar, maar we vergaderen alweer over de invulling van Holland zingt Hazes 2023. Ik ga tot rust komen in mijn huis in Barcelona en daar verder aan mijn boek schrijven. Nog één ding, en dan houden we daar ook over op: in 2016, 2017 ging het heel slecht met mij. Dat kwam door een combinatie van alles: altijd maar doorgaan, een burn-out kende ik niet. Als ik mensen hoorde praten over een burn-out, dacht ik: jóh, doe effe normaal, moet je voor de gein eens een weekie bij mij komen meelopen. Om zoiets nog te denken over anderen, daar ben ik nu heel voorzichtig in geworden. Maar al dat werken had zich wel opgestapeld: eigenlijk waren al mijn reserves op. Alles ging me pijn doen, ik was gewoon moe, het kaarsje was uit. Daar wil ik nu voor waken. Ik wil niet meer in een situatie terechtkomen waarin ik mijn bed niet meer wil uitkomen en dat ik lusteloos ben. De momenten dat ik vrij ben, wil ik me-time. En dat mág ik dan ook wel.’
https://www.tijdschrift.n(...)k-pos0&utm_source=ad
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik vind het echt fascinerend wat een continue aandacht zij nodig heeft en hoe weinig reflectie ze toont, naar haarzelf maar ook naar haar familie. Echt schaamteloos. Dit is echt voer voor wetenschappelijk onderzoek hoor.
Alius aliud dicit
Zoveel ellende veroorzaakt en nog. En dan is het enige waar je spijt van hebt dat je bent gaan roken
Ben benieuwd of haar vader ook nog voorkomt in haar nieuwe boek. Of zal die net als de eerste kinderen van Andreen gewoon niet bestaan.
[ Bericht 0% gewijzigd door praadje op 13-04-2022 10:58:43 ]
Ben benieuwd of haar vader ook nog voorkomt in haar nieuwe boek. Of zal die net als de eerste kinderen van Andreen gewoon niet bestaan.
[ Bericht 0% gewijzigd door praadje op 13-04-2022 10:58:43 ]
Wat een zelfkennisquote:‘Ik denk dat Dré dacht: wegblijven, ik wil jou helemaal nog niet boven hebben!’
Ik ga gaten graven! Want waar gaten zijn is hoop!
Precies, die zit helemaal niet op haar te wachtenquote:
[..]
Die zit daar lekker met Ellen natuurlijk. Beter af.
Ik ga gaten graven! Want waar gaten zijn is hoop!
