Bastard | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:20 |
Naar mijn idee deze wel.. bijzonder goed uitgedrukt hoe je je kunt voelen in een songtekst: Houten hart Mijn hart is niet van steen Een geval van zuiver hout Het was het beste dat ik vinden kon Toen iemand wegging met het goud Mijn hart is van het hardste hout Maar het buigt nog als het moet Maar niet te ver en rustig aan Ik weet nog niet echt wat het doet Dit is mijn hart Mijn houten hart De dames voor u hebben het alvast verzwaard Dus wees maar lief Het kan geen kwaad En stelen lijkt me niet de moeite waard Je kan er goed op laten lopen Dan doet het niet zo'n pijn Als toen ik het origineel nog had Het gouden, goud maar klein Dit hart, ik heb het pas gekocht Bewust een tweedehands Je blijft geen gouden kopen Ook al had je wel de kans Dit is mijn hart Mijn houten hart De dames voor u hebben het alvast verzwaard Dus wees maar lief Het kan geen kwaad En stelen lijkt me niet de moeite waard Het voordeel van een houten hart Je bent voorzichtiger met vuur De splinters zijn voor anderen Er hoeft geen slot op en is dus helemaal niet duur Dit is mijn hart Mijn houten hart |
madmatt | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:22 |
kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng kedeng tuuut tuuut!!!!
|
Lucille | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:22 |
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur |
ChOas | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:23 |
Fratsen, Dorst... Zo voel ik me heel vaak... Dorst M'n hoofd zit vol tot aan de rand Dit klote land, ik wil hier weg 't Is elke dag hetzelfde, ik sta op en was m'n kop Waarna ik m'n brood beleg Ik drink m'n koffie, lees de krant Ik aai de poesen in hun mand Waarna ik naar buiten ga en even in de regen sta M'n kop wordt nat Ik denk: Dat heb ik al eerder gehad Waarna ik weer naar binnen ga Ik wil hier weg
Op m'n fiets naar de soos Zonder doel en werkeloos Hang ik wat aan de bar Ik lul met vrienden over 't weer 't Waait, 't valt, 't slaat me neer 't Maakt me in de war Ik drink m'n bokbier, grote glazen En ik blijf mezelf verbazen Morgen weer een zware kop en toch drink ik 't allemaal op En langzaam wordt ik ladderzat En denk: Dat heb ik al eerder gehad Waarna ik 't zuipen stop
Ik wil hier weg
Ik wil naar België, naar Antwerpen De haven, de café's Luisteren naar Jacques Brel In 'n kroeg, waar ik eerder ben geweest De storm, het najaar, dagelijks leven Is me even helemaal worst Ik wil eruit, even wat anders Ik heb een vreslijke dorst En dorst naar anders avontuur Weg met de tijd Ik wil bestaan Ik wil weten dat ik leef Ik wil hier weg, laten we gaan Ik heb dorst, ik heb dorst
Ik wil hier weg
M'n hoofd zit vol tot aan de rand Dit klote land, ik wil hier weg...
|
#ANONIEM | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:24 |
Tekst uit de allerbeste smartlap ooit geschreven Dr. Bernard, u moet me zeggen, hoe gaat het met hem nu? Dr. Bernard ik kan alleen maar bidden voor hem en u Elke keer, denk ik weer, hij ligt daar zo alleen dr. Bernard help me, breng hem door het ergste heen Zeg me alleen de waarheid maar, is hij nu niet meer in gevaar dokter...... ik ben zo bang Heel mijn leven was altijd alleen voor hem heel mijn leven is niets meer zonder hem alles geven wil ik, maar hou hem bij mij O, ik mis hem Ik hou zo van hem en ik mis hem Maakt u zich niet zo veel zorgen, net was ik nog bij hem hij slaapt nu zeker door tot morgen, de zuster blijft bij hem Maar gisteravond was hij op, hij heeft me zelfs gekust Er is ook niets bijzonders nu, maar 't is beter dat hij rust Zeg me alleen de waarheid maar, is hij nu niet meer in gevaar dokter...... ik ben zo bang Heel mijn leven was altijd alleen voor hem heel mijn leven is niets meer zonder hem alles geven wil ik, maar hou hem bij mij O, ik mis hem Ik hou zo van hem en ik mis hem (telefoon) hallo? nee, nee, nee
|
HassieBassie | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:25 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende: Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur
Oost Berlijn, Unter den Linden Er wandelen mensen Langs vlaggen en vaandels Waar Lenin en Mrx Nog steeds op een voetstuk staan.Die? |
Zander | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:26 |
"De Bom" van Doe Maar is de laatste tijd ook wel weer erg actueel, helaas. Wel een goede tekst, naar mijn mening.  |
dj-ango | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:27 |
De pizzahut,de pizzahut, Kentucky Fried chicken en de pizzahut. Mac Donalds, Mac Doooonalds, Kentucky Fried Chicken en de pizzahut!Of: Het feestteam, purudupu pupupuhhhhh pududurupupuh pududududuhhhhhhhhh |
Nadientje | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:27 |
Margeritha van Marco Borsato  |
Lucille | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:27 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:25 schreef HassieBassie het volgende:[..] Oost Berlijn, Unter den Linden Er wandelen mensen Langs vlaggen en vaandels Waar Lenin en Mrx Nog steeds op een voetstuk staan. Die?
Yep.  |
Hiawatha | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:29 |
"Mooie dag" - Blof De zon, het zand De hitte en de rustige rivier De stilte en de droogte En de leegt van dit hier De hemel en de Aarde De weidsheid van het land En de wijsheid van een man Dat is genoeg Er is niets waar ik op wacht Morgen blijft het nacht Ik overdacht mijn zorgen en de wereld En alle keren dat ik wakker lag Ik besloot Wat een mooie dag, Wat een mooie dag De grond, het gras De wegen naar de horizon dit trilt De tijd is hier de ruimte De diepte hier is wild De onzin en de noodzaak Ze naderen de grens De liefde van een mens Was mij genoeg Er is niets waar ik op wacht Morgen blijft het nacht Ik overdacht mijn zorgen en de wereld En alle keren dat ik wakker lag Ik besloot Wat een mooie dag, wat een mooie dag Er is niets waar ik op wacht Morgen blijft het nacht Ik overdacht mijn zorgen en de wereld En alle keren dat ik wakker lag Ik besloot Wat een mooie dag, wat een mooie dag Er is niets waar ik op wacht Morgen blijft het nacht Ik overdacht mijn zorgen en de wereld En alle keren dat ik wakker lag Ik besloot Wat een mooie dag, wat een mooie dag Wat een mooie dag, wat een mooie dag Voor de dood. |
Bastard | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:30 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende: Margeritha van Marco Borsato 
Ook een leuke inderdaad  |
Mike | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:30 |
De verzoening Het was een onbekende weg die ik heb afgelegd, naar het licht op zoek naar het donker. Verlangen naar verlangen, uit dat harnas van spijt, jaloezie en belangen. Onderweg spuwden stuurlui aan wal hun gal, ze hebben nooit iets bereikt, ik bleef eigenwijs.
En toen, toen zag ik jou, je bent zoveel voor me geweest, een moeder, een dochter, de mooiste vrouw. Maar als altijd met iemand die nooit iets zeker weet, won mijn twijfel van ons geluk maar vanavond ben ik hier terug, en ik vraag je... Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief. Bemin mij, bevrijd mij van het duister in mijn hoofd, mijn straat loopt hier dood. Wat achtervolgde mij hier naar toe, was het de prijs van de roem, of het verlangen voor één nacht iemand te vertrouwen. Of was het die hyena, die jakhals, die wacht tot ik neerval en waarvan ik dacht dat het een vriend was. Maar zijn wij samen niet sterker dan alles wat mij bedreigt, ik sta klaar voor de strijdt, met als wapen de waarheid, en dat is Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief. Bemin mij, bevrijd mij van dat gevoel van schuld, verraad mij met een kus Heb me lief, heb me lief, ik weet meer vragen kan ik niet. Wij verzoenen ons vannacht, bemin mij, streel mij, heel mij, heb me lief Dit is een nummer van Frank Boeijen...niet alleen een mooie tekst maar helemaal een mooi nummer.  |
Mike | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:31 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende: Margeritha van Marco Borsato 
Ja...mooie tekst inderdaad...net als 'Waarom nou jij'.  |
HARB | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:33 |
Het spel kaarten Gerard de Vries Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant, naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon 'ie te preken. Die jongens die een kerkboek hadden haalden het te voorschijn. Maar 1 van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat 'ie voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat 'ie deed en zei dat 'ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. "Waarom heeft u 'm hier gebracht, sergeant?", vroeg de officier. "Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord. "Wat heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant. "Heel veel", was het antwoord van de bewuste soldaat. "Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook." De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van m'n bedoelingen". Nadat 'ie dit had gezegd, begon 'ie z'n verhaal. "Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar 1 God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is, het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evanchelisten die het woord predikten, Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en de aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z'n vrouw, z'n zonen en hun vrouwen. Bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving. Zie ik de koning, dan weet ik dat er slechts 1 grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er zijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u luitenant, m'n speelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almanak en een kerkboek tegelijk."
Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die soldaat, dat was ik. Kippevel  |
SheDeviltje | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:34 |
De poema's - zij maakt het verschil  |
Ronhui | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:34 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende: Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur
Geweldig nummer ja, met een ongelovelijk mooie tekst!!Oost-Berlijn, Unter den Linden: Er wandelen mensen langs vlaggen en vaandels. Waar Lenin en Marx nog steeds op hun voetstuk staan. En iedereen werkt, hamers en sikkels, Terwijl in paradepas de wacht wordt gewisseld. Veertig jaar socialisme er is in die tijd veel bereikt... Maar wat is nou die heilstaat, als er muren omheen staan? Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan? Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is 'ie waard, Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard? En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn. Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten. Over de muur, over het IJzeren Gordijn, Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn. Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn. West-Berlijn, de Kurfürstendamm: Er wandelen mensen langs porno en peepshow. Waar Mercedes en Cola nog steeds op een voetstuk staan. En de neonreclames, die glitterend lokken: Kom dansen! Kom eten! Kom zuipen! Kom gokken! Dat is nou veertig jaar vrijheid, er is in die tijd veel bereikt... Maar wat is nou die vrijheid, zonder huis, zonder baan? Zoveel Turken in Kreuzberg die amper kunnen bestaan. Goed, je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur. En de vogels vliegen van West- naar Oost-Berlijn. Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten. Over de muur, over het IJzeren Gordijn, Omdat ze soms in het oosten, soms ook in het westen willen zijn. Omdat er brood ligt soms bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein... [Dit bericht is gewijzigd door Ronhui op 04-02-2003 11:35] |
HassieBassie | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:34 |
Lena tekst en muziek: Thomas Acda, Paul de Munnik Het is half elf 's ochtends hier En Amsterdam droogt op Om straks weer in de regen te verdrinken Het was rustig in de zaak Ik dacht ik bel je op Maar ik voel de moed nu in mijn schoenen zinken Sorry van het tijdsverschil Ik had beter moeten weten Maar als jij wakker bent dan is het hier weer nacht Ik wil je zo graag zeggen Wat ik toen niet kon die dag Zeggen wat ik eigenlijk niet mag Het komt doordat ik gisteren In onze oude buurt moest wezen Wacht, er zit iemand anders op de lijn Je spreekt het vloeiend zo te horen Ik heb een vermoeden wie dat was Ik had niet gedacht dat jij nu nog alleen zou zijn Ik had alles willen houden wat het was En dat was dan ook alles wat ik probeerde Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde Het is te laat Ik had niet moeten bellen Sorry van het tijdsverschil Maar ik moet weer aan het werk De lunch gaat hier beginnen Het is te laat Al ruim een jaar te laat Goed je te horen en alles Wat ik eigenlijk zeggen wou Na al die jaren toch weer loze zinnen Ik had alles willen houden wat het was En dat was dan ook alles wat ik probeerde Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde |
dJ-Zcore | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:36 |
Glimlach van een kind Jij bent zo wijs, dat zegt een kind Jij bent zo grijs, dat zegt een kind Jij bent getrouwd, dat zegt een kind Jij bent al oud, dat zegt een kind Dan denk je: Ja, een rimpel meer Je wordt al echt een oude heer Maar voor je denkt: Hoe moet dat nou? Pakt ze je hand en lacht naar jou De glimlach van een kind Doet je beseffen dat je leeft De glimlach van een kind Dat nog een leven voor zich heeft Dat leven is de moeite waard Met soms wel wat verdriet Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet De glimlach van een kind Dat met een trein speelt of een pop Die glimlach maakt je blij Daar kan geen feest meer tegenop Wat geeft het of je ouder wordt Dat maakt toch niks meer uit Want je voelt je gelukkig al heb je geen duit De glimlach van een kind Doet je beseffen dat je leeft De glimlach van een kind Dat nog een leven voor zich heeft Dat leven is de moeite waard Met soms wel wat verdriet Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet [Dit bericht is gewijzigd door dJ-Zcore op 04-02-2003 11:37] |
ChrisJX | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:36 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende: Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur
Een hele tijd geleden heb je dit al in een ander topic gezet en naar aanleiding daarvan heb ik ''em gedownload. Ben het helemaal met je eens! |
Tia_Tijger | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:37 |
De Dijk - Als ze er niet is Als ze er niet is tien tegen een dat ik mijn mond hou als ik je weer zie ik ken mezelf zo onderhand een prater ben ik niet hoe was het hier zal je vragen en ik zal zeggen goed maar ik zeg je niet wat ik nu denk dat ik je eigenlijk zeggen moet een man weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist een man weet niet wat hij mist maar Als ze er niet is Als ze er niet is weet een man pas wat hij mist jij praat honderduit over hoe het was over hoe je het hebt gehad en misschien als ik op dreef ben zeg ik een keertje schat dan vraag je mij hoe was het bij jou hooguit zeg ik dan stil en ik zeg je weer niet wat ik nu denk dat ik je eindelijk zeggen wil een man weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist een man weet niet wat hij mist maar Als ze er niet is Als ze er niet is pas nu je hier niet bent nu voel ik het in mij nu je mij niet hoort voel ik het woord voor woord voor woord een man weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist weet niet wat hij mist een man weet niet wat hij mist maar Als ze er niet is Als ze er niet is weet een man pas wat hij mist |
sweek | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:40 |
* Spinvis - Smalfilm Ik ben een vrouw van 40 met een sigaret Ik heb een buitenaardse stof in mijn bloed Ik werd verleden jaar ontvoerd door een ruimteschip En sindsdien gaat het met mij niet zo goed Ik weet wel waar ze wonen want je kunt het zien als je de letters van m'n naam omdraait De waarheid is een raadsel en het gaat als volgt 't Is een goeie vriend, maar altijd te laat Ik heb een eigen flat, ik heb de radio aan 't Is alweer woensdag, ik heb een Golf GTI Een tijdje terug reed ik een fietser dood Gelukkig heeft geen mens mij gezien Het komt maar zelden voor dat ik een zin afmaak En je maakt mij echt niks wijs Het noodlot is een raadsel en het gaat als volgt Het kost je niks en toch altijd prijs Als ik uitga ben ik een fotograaf En ik ben schrijver als ik vrienden bezoek Op het ogenblik zit ik heel even zonder werk Maar binnenkort begin ik aan een nieuwste boek In een spiegel neem ik soms alvast de pose aan Voor de foto op de achterkant Dromen zijn een raadsel en het gaat als volgt Het smelt in je hoofd en niet in je hand Ik ben een monoliet, ik ben de wetenschap Ik ben een grote man van 50 jaar Vandaag knipte ik een muis in twee En die naaide ik toen mooi maar weer aan elkaar En soms vanuit een hoek kijken mij dingen aan Vanuit de schaduw van de kathedraal Alles is een raadsel en ik weet nog niet In wat voor vorm en in welke taal Ik ben al heel erg oud en ik mis mijn vrouw M'n ouwe handen trillen heel de dag Beneden kun je kaarten bij de automaat Alhoewel dat van mijn dochter niet mag Dan zeggen ze dat ik zo goed de kaarten schud En dan lach ik elke keer maar weer mee Ik heb een raadsel over vergetelheid en het gaat als volgt Wat doet pijn en telt voor twee edit: sommige tekens deed die lastig bij. [Dit bericht is gewijzigd door sweek op 04-02-2003 11:43] |
Ronhui | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:41 |
Deze tekst vind ik ook heel erg mooi. ik ken alleen de versie van Acda en de Munick, maar het orgineel schijnt van iemand anders te zijn: Heel mooi is het feit dat er geen refrein in zit, er worden geen delen herhaald! Kees Verdomme Kees, al weer een jaar vandaag Dat jij begraven bent Gek toch hoe vlug dat went Want God je weet, ik mocht je erg graag Ik wist wat ik aan je had Nou ja, hoe noem je dat Behalve dus, dat ik je een beetje mis Nou ja, op mijn manier Is alles eender hier Denk niet Kees, dat er veel veranderd is Hoogstens een kleinigheid In nauwelijks één jaar tijd Er is nog altijd ster-reclame En bij de politieke namen Is er 1 nieuwe: Drees En er zijn intercity treinen En jij hebt andere gordijnen Gekregen, naar ik vrees, Kees Verdomme Kees, een jaar is toch wel lang Als je elkaar niet ziet Ik weet het eigenlijk niet Het gaat allemaal toch doodgewoon zijn gang En het draait, bedenk ik nou Hier ook wel zonder jou Carmiggelt schrijft nog steeds in het Parool En de Apollo's gaan Nog altijd naar de maan Nou ja, je dochtertje gaat nu naar school En volgend jaar je zoon Nou och, dat is heel gewoon En toch als ik mij zo hoor praten Vallen er opeens hiaten Tussen mijn cliche's Want dat jouw rozen niet meer bloeien Omdat ze niet voldoende sproeien Dat zeg iets, naar ik vrees, Kees Verdomme Kees, ik weet het nou niet meer Denk steeds aan wat je zei Het gaat allemaal voorbij En dat de tijd van leven telkens weer Gewoon opnieuw begon Niks nieuws onder de zon Maar dat is niet waar, want jij was enkel jij Jij hebt hier rondgedwaald En dat wordt nooit herhaald Als ik jouw huis zie, dan hoor jij daarbij En naast een kinderfiets Mis ik toch ook wel iets Maar verder valt er niets te melden Er drijft nog olie op de Schelde Er zijn nog steeds cafe's En verder hoorde ik zoeven Hiernaast het lied: Lang zal ze leven Geweldig, naar ik vrees, Kees |
QyRoZ | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:43 |
Boudewijn de Groot - Verdronken Vlinder Zo te sterven op het water met je vleugels van papier, zo maar drijven na het vliegen, in de wolken drijf je hier. Met je kleuren die vervagen, zonder zoeken, zonder vragen. Eindelijk voor altijd rusten met de bloemen die je kuste. Geuren die je hebt geweten, alles kan je nu vergeten, op het water wieg je heen en weer. Zo te sterven op het water met je vleugels van papier. Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht, als een vlinder, altijd vrij en voor het leven op de vlucht, wil ik sterven op het water, maar dat is een zorg van later. Ik wil nu als vlinder vliegen, op de bloemenblaren wiegen. Maar zo hoog kan ik niet komen, dus ik vlieg maar in mijn dromen. Altijd ben ik voor het leven op de vlucht, als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht. Om te leven, dacht ik, je zou een vlinder moeten zijn, om te vliegen heel ver weg van alle leed en alle pijn. Maar ik heb niet langer hinder van jaloers zijn op een vlinder. Want zelfs vlinders moeten sterven, laat ik niet mijn vreugd bederven. Ik kan zonder vliegen leven. Wat zal ik nog langer geven om een vlinder die verdronken is in mij? Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn. |
SheDeviltje | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:43 |
Zij maakt het verschil - De Poema's Ze is geen medicijn, tegen het tikken van de klok Geen hoop geen gids Geen haven in de nacht Geen bron in de woestijn Als je kapot gaat van de dorst Niet de glimlach op je allerslechtste grapZe is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt Niet de allerduurste wijn, die je zonder kater drinkt Geen bloementuin in bloei Niet 1 uit duizend nachten Geen uitgestoken hand Niet het eind van al mijn wachten Nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil Zij maakt het verschil Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn Geen droom geen doel, geen stok om mee te slaan Geen enkele garantie voor een lang gelukkig leven Geen antwoord op de vraag van ons bestaan Niet de mooiste symfonie, onder de film genaamd 'wij tweeën' Niet het schone koele bed, dat mijn koortsen weg kan nemen Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten Ze kwam niet op het juiste moment, en dat kan me ook niet schelen want, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil Zij maakt het verschil Tussen alles wat ik had, en hoe dat ineens ging leven Wat met potlood staat geschetst Kan met kleur worden ingetekend Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven Tussen nooit en misschien, heel soms Tussen heek en ons Zoveel zangers, zoveel woorden Het moet allemaal gezegd Maar wat ze ook proberen, geen vergelijking is terecht Misschien is het wat simpel maar alles wat ik horen wil Is zij maakt het verschil Zij maakt het verschil Ze is geen goed gesprek, waar geen hond op zit te wachten niet de vlag waar ik onder strijd, geen advies bij al mijn klachten Niet de allerlaatste uitweg waar wij al lang niet meer aan dachten nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil Zij maakt het verschil |
Musiquence | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:46 |
Het Dorp - Wim Sonneveld Zelfs Je Naam Is Mooi - Henk Westbroek Zijn best mooie Nederlandstalige nummers... mjah, hoewel ik echte love-songs in het Nederlands toch wat minder vind. |
TdaClown | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:46 |
De Fles van Jan Boezeroen (later nog eens gecoverd door André Hazes en Herman Brood) De fles speelde een grote rol in heel mijn droef bestaan Omdat ik nooit geen liefde kreeg ben ik aan de fles gegaan M'n trouwe vriend, jij schonk sindsdien mij menig levensles Ik heb gelachen en geweend bij de oude trouwe fles refr: Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen prijken Hij kon niet meer op z'n benen staan Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen prijken Hij kon niet meer op z'n benen staan En als ik afgemonsterd ben dan was m'n eerste gang Naar 't meisje waar ik zo van hield, m'n hele leven lang En als 'n ander naar haar keek dan flikkerde m'n mes Dan werd ik om m'n neus wat bleek en greep ik naar de fles refr. En mocht ik 's nachts op de oceaan, wanneer de stormwind brult Bezopen op de voorplecht staan, de fles nog half gevuld Ik sein dan onze marconist het noodsein, S.O.S. Dan gaat m'n laatste groet naar wal, gesloten in 'n fles refr. Prachtig gewoon!! |
JooB | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:47 |
Mijn mooiste tekst: Zo Mooi
Ik heb zo lang geprobeerd je te vergeten Zo lang tegen beter weten in Zo lang ontkend dat ik bleef hopen Je ooit in mijn leven weer te zien Ik dacht dat wij wel nooit vrienden zouden worden Te vers, te zeer, een open wond Veel te veel gebeurd in het verleden Totdat je gisteren plots weer voor me stond Het was, alsof er nooit iets was veranderd Ik zag je ogen, je lippen, je mond Tegelijkertijd wist ik, je hebt een ander Toch stond ik weer als genageld aan de grond Refrein: Want je bent zo mooi Zo mooi Zo mooi Het gesprek verliep voor het eerst sinds tijden Zoals het jaren niet verliep We lachten als in onze beste tijden En genoten weer van de muziek Ik heb zo lang geprobeerd je te vergeten Zo lang, tegen beter weten in Zo lang geprobeerd je te vergeten Maar het heeft geen zin Reft; En ik kan alleen maar denken wat ben je mooi En ik kan alleen maar denken wat ben je mooi En ik kan alleen maar denken: je bent te mooi Je woorden braken door de vesting rond mijn hart Zo zorgvuldig opgebouwd, na alle smart Toen je bij me wegging, creëerde dat een gat Dat niet snel meer word gedicht Nu vraag je mij om mijn vriendschap Je weet niet wat je aanricht. Refrein; ©1998/Joop Boom/Bikrophone Music |
fotoloog | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:48 |
vriendschap-"het goede doel" |
Bastard | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:50 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:43 schreef QyRoZ het volgende: Boudewijn de Groot - Verdronken Vlinder
Erg mooi ook..Ook deze van hem: Testament Na tweeÙntwintig jaren in dit leven maak ik het testament op van mijn jeugd. Niet dat ik geld of goed heb weg te geven, voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd. Maar ik heb nog wel wat mooie idealen, goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn. Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen, vooral jonge mensen vinden ze nog fijn. Aan mijn broertje dat zo graag wil gaan studeren laat ik met plezier het adres na van mijn kroeg, waar ik te veel dronk om een vrouw te imponeren en daarna de klappen kreeg waarom ik vroeg. En dan heb ik nog een stuk of wat vriendinnen die wel opgevoed en zeer verstandig zijn en waarmee je dus geen donder kunt beginnen, maar misschien krijgt iemand anders ze wel klein. Voor mijn neefje zijn mijn onvervulde wensen wel wat kinderlijk, maar ach ze zijn zo diep. Ik behoorde immer tot die groep van mensen voor wie het geluk toch altijd harder liep. Aan mijn vrienden laat ik gaarne het vermogen om verliefd te worden op een meisjeslach. Zelf ben ik helaas een keer te veel bedrogen, maar wie het eens proberen wil, die mag. Mijn vriendinnetje, ik laat je alle nachten dat ik tranen om jouw ontrouw heb gestort. Maar onthoud dit wel: ik zal geduldig wachten tot ik lach omdat jij ook belazerd wordt. En de leraar die mij altijd placht te dreigen: jongen, jij komt nog op het verkeerde pad, kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen. Dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad. Voor mijn ouders is het album met de plaatjes die zo vals getuigen van een blijde jeugd. Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes die een kind opvoeden in eer en deugd. En verder krijgen ze alle dwaze dingen terug die ze mij te veel geleerd hebben die tijd. Ze kunnen mij tenslotte ook niet dwingen groot te worden zonder diep berouw en spijt. En dan heb ik ook nog enkele goede vrienden maar die hebben al genoeg van mij gehad. Dus ik gun ze nu het loon dat ze verdienden, alle drank die ze van mij hebben gejat. Verder niets, er zijn alleen nog een paar dingen die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft, dat zijn mijn goede jeugdherinneringen, die neem je mee zolang je verder leeft. |
HARB | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:56 |
Clouseau - Domino (ofzo) 't Is niet zo lang geleden. 't Lijkt een ver verleden. Ze heette Domino, of ze noemde zich zo. Zij had in haar ogen het blauw van regenbogen. Ze hield niet van Clouseau, wel van Mozart en zo. En bij het ochtendgloren was ik al lang verloren. Het was echt goed raak. Ik heb een vreemde smaak. Ze is niet zo lang gebleven, heeft geen adres gegeven. Ze heette Domino, Domino of zo. Ze hield van verre landen, van godverlaten stranden, van wachten op Godot. Zij had cultuur en zo. Er was iets in haar haren, 't was moeilijk te verklaren. Het leek wel maneschijn, 't moet mijn verbeelding zijn. Dan zei ze: 'Ik vergeet je.' Ze lachte zelfs een beetje. 'Je komt er wel doorheen, Jij redt het wel alleen.' 't Was hard om te verduren, maar 'k ging door heter vuren. Ze heette Domino, Domino of zo. En zij had in haar ogen het blauw van regenbogen. Ze hield niet van Clouseau, wel van Mozart en zo. Er was iets in haar haren, 't was moeilijk te verklaren. Het leek wel maneschijn, 't moet mijn verbeelding zijn. Ze zeggen dat ik taai ben, dat ik een echte haai ben. Het lijkt alleen maar zo, vraag maar aan Domino. Ik heb in heel m'n leven om niemand veel gegeven, maar wel om Domino, Domino of zo. Ik heb in heel m'n leven om niemand veel gegeven, maar wel om Domino, Domino of zo. 
|
shmoopy | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:57 |
Voor haar-Frans Halsema Voor haar - Frans Halsema Zij verstaat de kunst van bij me horen In mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee In mijn ogen woont ze, in mijn oren Ze hoort en ziet mijn hele leven met me mee Soms begint ze in mijn hart te zingen Waar het nacht wordt heeft ze lichtjes aangedaan En door haar weet ik dan door te dringen Tot de onvermoede schat van ons bestaan Zo alleen maar wil ik verder leven Schuilend bij elkaar En als ik oud moet worden, dan alleen met haar Zij kent al mijn dromen en mijn wanen Al mijn haast en al mijn hoon en mijn spijt Als ik lach kent zij alleen de tranen Die daar achter liggen in de tijd Zo alleen maar wil ik verder leven Schuilend bij elkaar En als ik oud moet worden, dan alleen met haar Zij is meer dan deze woorden zeggen In mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee Maar wie weet een wonder uit te leggen En een wonder draag ik met me mee ---------- En in de categorie hartverscheurende smartlap Het hondje van Dirkie Kleine Dirkie had een hondje door een auto overreden Met gebroken poot in 't straatgewoel gevonden Met twee houtjes en een stukkie van een ouwe gonjezak Had ie 't pootje eerst gespalkt en toen verbonden Daarna had ie 't dier heel zacht opgepakt en thuisgebracht En vervuld van stille angst en diepe zorgen Zei ie: "Mormel, had ook uitgekeken voor je overstak" En 't voorzichtig in een zolderhoek geborgen Als 'ie boterhammen kreeg verborg 'ie iedere keer een stukkie Voor zijn zieke kameraad onder z'n kieltje En dan sloop ie op z'n tenen met een koppie zonder oor Naar de zolder en zei: "Vreet nou maar, schlemieltje" Hekkie keek 'm nou en dan met z'n koppie scheef 's an De filantropie kon 't beestje niet verwerken Toen 'ie op een keer wou blaffen siste Dirkie: "Houd je bek Je ligt zo uit je pension als ze 't merken" Op een keer kwam Hekkie onverwachts, z'n poot nog in 't verband De kamer in, een hondje laat zich niet verbieden Moeder zei: "Nou is de boot an, kijk me zo'n scharminkel an 't Lijkt waarachtig wel de Joodse invalide Van wie hoort dat stuk gespuis? Straks heb ik Artis in me huis" Dirkie stamelde, hij kon 't nauwelijks zeggen "Toen ie onder een auto lee, dacht ik, ik neem 'm effe mee Anders hadden ze 'm zo maar laten leggen" "As 'ie binnen 't uur m'n huis niet uit is gaat 'ie in de plomp" Verklaarde ma "da's wat voor mij, die nare krengen" Toen zei pa gedecideerd: "Wanneer z'n poot genezen is, Zal ik 'm persoonlijk naar 't asiel toe brengen" Dirk zei liefdevol: "Nou teef, de eerste maand ben je weer safe" Intuitief was ie van de patient gaan houden Moeder schamperde: "Zeg ober, geef u Hekkie een stukkie kreeft Man, je moet een villa voor 'm laten bouwen." Kleine Mies 't jongste zusje noemde Hekkie smalend viezerik Dan hulde Dirkie zich in hooghartig zwijgen Soms werd 't 'm wat al te machtig en dan kreet ie: "Treiterkop Wat is vies, kijk jij maar liever naar je eige" Eens beet Hek in Miesje's pop, 't meisje gaf het beest een schop Dirk vloog op en loeide: "Valse Salamander Raak dat beessie nog 's aan, dan zal ik je effe kreupel slaan Als 'ie slaag krijgt is 't van mij en van geen ander" Hekkie leefde ongestoord temidden van conflicten voort Schoon onbewust dat ze de oorzaak was van rampen De 1 vervolgde haar met haat, de ander werd 'r kameraad Het huisgezin had zich gescheiden in twee kampen Het ppotje was weer gecureerd, Dirkie had de hond geleerd Mooi te zitten en nou was ie reuze branie Vader zei soms: "Klein serpent, zo'n beest is toch intelligent" "Ja", zei Moeder, "Ga d'r mee naar Sarasani" Na zes maanden stille oorlog had 't noodlot zich voltrokken Hekkie had iets raars gedaan in Moeder's kamer Bertus 't oudste broertje zag 't en riep: "Kijk 's wat een zwijn Op de trijpen stoelen, Moe", hij greep een hamer Wierp die Hekkie naar z'n kop, 't beestje vloog schuim-bekkend op Viel toen neer, op dat moment kwam Dirkie binnen Bleef als vastgenageld staan, keek lijkwit zijn broertje aan Niemand wist toen wat met Dirkie te beginnen Zacht als was 't een kostbaar kleinood heeft toen Dirk 't verstarde beest Naar z'n hoekie op de zolder meegenomen 's Avonds in het donker groef ie in het Vondelpark een kuil In een eenzaam laantje onder iepebomen Met een snuitje bleek als was lei 'ie Hekkie onder 't gras En zei trillend, beide oogjes toegeknepen "Hekkie, 't was niet mijn schuld, mensen hebben geen geduld Arm dier, ze hebben jou thuis nooit begrepen" ------------ Er zijn heel veel mooie teksten geschreven, het is alleen wat de huidige NL-talige bandjes betreft zo jammer dat er geluid bij zit. |
HARB | dinsdag 4 februari 2003 @ 11:58 |
Deze is ook erg goed:  Van Dikhout - Mijn held zijn je ogen rood, je hoofd gebogen het woord viel op je neer je hoeft niet meer je stem gebroken het kwam zo snel, zomaar uit het niets of wanneer je bent verstoten door het leven keer op keer de waarheid je heeft voorgelogen het leek zoveel, het leidde je tot niets zou het uit de hoogte klinken je het onbescheiden vinden als ik je vraag wil je mijn held zijn? in harnas met schild tegen de pijn wil je mijn held zijn vanavond, vannacht daar ga je weer, het moest niet mogen gewoon van vooraf aan terwijl je alles hebt doorlopen het leek zo veel , het leidde je tot niets of alle schuld op jou geschoven oude wonden stinken weer als je weerstand is gebroken het leek zo veel maar nemen kon je niet zou het uit de hoogte klinken je het onbescheiden vinden als ik je vraag wil je mijn held zijn in harnas met schild tegen de pijn wil je mijn held zijn vanavond vannacht? |
Da_Sandman | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:02 |
Hmmmm moeilijk... Mijn Houten Hart is zeker geniaal... Dan denk ik dat dees ook nog wel in de buurt komt: Acda en de Munnik - Dag Esmee Ik herkende je wel Kwam alleen even niet op je naam 'tuurlijk, Ik weet het, 4 HAVO Jij kon zo mooi zingen Wat doe je hier achter het raam? Nee, 'k denk niet dat 'k me schaam Okee, één kopje koffie dan Maar mag het gordijn dan wel dicht? Of moet ik je dan soms betalen? Ha ha, 't was een grapje, hoe is het? Je schrok, zag het aan je gezicht Ik zie geen pest door dit licht Ik woon hier al maanden Ik had je niet eerder gezien De kortste weg richting de supermarkt Ja, lang geleden, 's denken Toch zeker een jaartje of tien? '83 misschien? Ach, gewoon Na de HAVO de kleinkunst En toen met de band Plaatje gemaakt nog, nee niet zo'n succes Maar hoe is het met jou, nou? En waarom ben je dit wat je bent? Is het drugs of een vent? Gek kan het lopen, ja, ach En wat doe je er aan? Blij dat je zegt zo gelukkig te zijn Ik geloof je, bedankt En ik denk da'k maar weer eens moet gaan Bel gewoon maar eens aan Wat wou je worden dan? Nou, dan probeer je het weer Weet ik veel, ga weer naar school of je ouders Of het arbeidsbureau Daar weten ze vast wel wat meer Tot de volgende keer Gewoon door mijn droom te onthouden En laat me nu gaan Of denk je soms dat het zo simpel is Vier jaar studeren, en dan Achter duizend artiesten te staan Sta nog steeds onderaan Ja, 't gaat me lukken, ja Ga weg want ik wil naar de kroeg Wat wil je weten 't Is ieder voor zich En wat kan ik het helpen? Ik heb het al moeilijk genoeg Nou, het beste ermee Dag Esmee |
Likkebeesie | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:02 |
Oud en afgedankt van Marco Borsato Oud en afgedankt In een straatje zonder bomen Zit ze voor het raam Door niemand serieus genomen Oud en weggedaan Zelfs voor haar eigen zonen Die met hun vrouw en kinderen Vier straten verder wonen Alleen met haar verjaardag Dan komen ze nog aan Maar vorig jaar toen zijn ze Na een uur al weggegaan Oud en afgedankt In een flat met kleine ramen Herkent hij de gezichten wel Maar herinnert zich geen namen En hij zou wel willen schreeuwen Van de eenzaamheid en pijn Zijn einde is zijn troost Want dan zal alles anders zijn Afhankelijk en eenzaam Niet in de maatschappij Rennen we in sneltreinvaart Aan hem en haar voorbij We denken niet aan later En houden ze maar klein Totdat we zelf ook oud En heel erg eenzaam zullen zijn Oud en afgedankt Slijt hij zijn tijd met dromen Het bezoekuur is voorbij En ze zijn weer niet gekomen |
hyperfuzz | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:04 |
Hmmm... erg moeilijk... Paar kilometer teksten van Boudewijn de Groot posten dan maar? Of de Pastorale van Shaffy & List? Zij Maakt Het Verschil van de Poema's? Een stapeltje ander Acda en de Munnik werk? Dit is een redelijke samenvatting van mijn toppers, denk'  |
shmoopy | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:08 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 12:04 schreef hyperfuzz het volgende: Hmmm... erg moeilijk...Paar kilometer teksten van Boudewijn de Groot posten dan maar? Of de Pastorale van Shaffy & List? Zij Maakt Het Verschil van de Poema's? Een stapeltje ander Acda en de Munnik werk? Dit is een redelijke samenvatting van mijn toppers, denk' 
Dan doe ik het wel.  Pastorale - Liesbeth List & Ramses Shaffy Mijn hemel blauw met gouden harp Mijn wolkentorens, ijskristallen Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde En bij het water speelt een kind En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach 'k Hou van je warmte op mijn gezicht Ik hou van de koperen kleur van je licht Ik geef je water in mijn hand En schelpen uit het zoute zand Ik heb je lief, zo lief Ik scheur de rotsen met mijn stralen Verhoog de meren in de dalen en Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt Verberg je ogen in een hand Voordat m'n glimlach ze verbrandt M'n vuur, m'n liefde, mijn gouden ogen 't Is beter als je nog wat wacht Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan De nacht is te koud, de maan te grijs Toe neem me toch mee naar je hemelpaleis Daar wil ik zijn alleen met jou En stralen in het hemelblauw Ik heb je lief, zo lief Als ik de aarde ga verwarmen Laat ik haar leven in m'n armen Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht Maar soms ben ik als kolkend lood Ik ben het leven en de dood In vuur, in liefde, in alle tijden M'n kind ik troost je, kijk omhoog Vandaag span ik mijn regenboog Die is alleen voor jou Nee nooit sta ik een seconde stil 'k Wil liever branden neem me mee Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil Wanneer je vanavond gaat slapen in zee Geen leven dat ik niet begon En vliegen langs jouw hemelbaan Je kunt niet houden van de zon Ik wil niet meer bij jou vandaan Ik heb je lief, zo lief Ik heb je lief, zo lief Ik heb je lief, zo lief Ik heb je lief, zo lief Ik heb je lief, zo lief |
jellyrose | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:08 |
Kronenburg Park - Frank Boeijen Ga die wereld uit, één seconde En rij snel door, die wereld uit Ga die wereld uit, één seconde En kijk goed rond in ons paradijs En vraag niet naar de weg Want iedereen is de weg kwijt 
|
Bolletje... | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:11 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:20 schreef Bastard het volgende: Houten hart
Eens  |
Frollo | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:12 |
Gorki - Red mijn ziel vooral van Eindelijk vakantie! (2000). Kan het cynischer? op deze dag sta ik eindelijk droog mijn brein is vol van deze nieuwe tijd ik ben zo dankbaar dat ik hier mag zijn in deze nieuwe tijd van overvloed de auto's worden mooier en sneller dan wij droomden ze rijden hier voorbij op weg naar de toekomst de meisjes worden blonder en slimmer dan ooit ze rijden hier voorbij red mijn ziel vooral maar ook ook mijn mooie lichaam de spoken komen om middernacht de zee is nat de zandman dood van dat soort dingen zijn we zeker en al de rest heeft iemand verzonnen op deze dag sta ik eindelijk droog en op tv is er een film over mij over iemand die zit te staren naar de vloer en vervolgens na een tijd weer verdwijnt de rijken worden mooier en rijker dan zij droomden de armen sterven uit en branden in de hel de meisjes worden blonder en slimmer dan ooit ik grijp ze naar de keel tot ze buigen voor mijn wil |
hyperfuzz | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:12 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 12:08 schreef shmoopy het volgende: Dan doe ik het wel. 
Ik heb je lief, zo lief Bedankt voor het posten  Maareh, je doet het voor mij of sta je er zelf ook wel achter  |
sweek | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:13 |
Drs. P - Dodenrit. We rijden met de trojka door 't eindeloze woud Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw 't Is avond in Siberië, en nergens is een leeuw We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond: Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel Het is een hele massa en ze lopen nogal snel En door ons achterna te lopen halen zij ons in Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek We kennen onze bundel en we zingen heel wat af Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst 't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt We doen heel onbekommerd en we zingen continu Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw "Wie moet er aan geloven," vraag ik, "toe, bedenk eens gauw" "Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool" "Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!" "En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt" Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos Nog tweeënvijftig werst en daar was laatst een meisje loos Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet En als 't even mee wil zitten halen we het net Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg" (Trojka hier, trojka daar) Ja, je ziet er veel dit jaar (Trojka hier, trojka daar) Overal zit paardehaar (Trojka hier, trojka daar) Steeds uit voorraad leverbaar (Trojka hier, trojka daar) Zachtjes snort de samovaar (Trojka hier, trojka daar) Met een Slavisch handgebaar (Trojka hier, trojka daar) Doe het zelf met naald en schaar (Trojka hier, trojka daar) Is dat nu niet wonderbaar (Trojka hier, trojka daar) Twee halfom en een tartaar (Trojka hier, trojka daar) Een liefdadigheidsbazaar (Trojka hier, trojka daar) Hulde aan het gouden paar (Trojka hier, trojka daar) Foei hoe suffend staat gij daar (Trojka hier, trojka daar) Moeder is de koffie klaar (Trojka hier, trojka daar) Kijk daar loopt een adelaar (Trojka hier, trojka daar) Is hier ook een abattoir (Trojka hier, trojka daar) Basgitaar en klapsigaar (Trojka hier, trojka daar) Flinkgebouwde weduwnaar (Trojka hier, trojka daar) Leve onze goede Tsaar! |
jellyrose | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:15 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 12:13 schreef sweek het volgende: Drs. P - Dodenrit.
Tja, we kunnen eigenlijk alles van Drs P wel opnoemen.. briljant!!  |
Sigmund_Freud | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:16 |
Is Dit Nu Later Stef Bos We speelden ooit verstoppertje In de pauze op het plein We hadden grote dromen Want we waren toen nog klein De ene werd een voetballer De ander werd een held We geloofden in de toekomst Want de meester had verteld Jullie kunnen alles worden Als je maar je huiswerk kent Maar je moet geduldig wachten Tot je later groter bent Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Een diploma vol met leugens Waarop staat dat je volwassen bent Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Ik snap geen donder van het leven Ik weet nog steeds niet wie ik ben Is dit nou later We spelen nog verstoppertje Maar niet meer op het plein En de meeste zijn geworden Wat ze toen niet wilde zijn We zijn allemaal volwassen Wie niet weg is gezien En ik zou die hele choas Nu toch helder moeten zien Maar ik zie geen hand voor ogen En het donker maakt me bang Mamma, mamma... Mag het licht aan op de gang Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Een diploma vol met leugens Waarop staat dat je de waarheid kent Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Ik snap geen donder van het leven Ik weet nog steeds niet wie ik ben Is dit nou later |
shmoopy | dinsdag 4 februari 2003 @ 12:34 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 12:12 schreef hyperfuzz het volgende:[..] Ik heb je lief, zo lief Bedankt voor het posten  Maareh, je doet het voor mij of sta je er zelf ook wel achter 
yw  Nee, ik vind het zelf ook een prachtig nummer, en twijfelde al of ik 'm zou posten.  |
hyperfuzz | dinsdag 4 februari 2003 @ 14:16 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 12:34 schreef shmoopy het volgende:[..] yw  Nee, ik vind het zelf ook een prachtig nummer, en twijfelde al of ik 'm zou posten. 
s.u.p.e.r.b. !!  |
Engelaartje | dinsdag 4 februari 2003 @ 14:19 |
Brainpower - Je moest waarschijnlijk gaan Ik lees de advertentie De zwarte omlijning benadrukt de essentie Omschrijving voor die andere dimensie De letters van je naam ze branden in mijn netvlies Emoties hectisch ik wil rustig blijven maar t lukt me net niet Brok in m'n keel druk op m'n oren Wil de vraag die ik van binnen stel niet horen Heb ik echt mijn beste vriend verloren?' Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon Maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan niet weggaan Hee ik zal m'n pijn niet in de weg staan Door mezelf te confronteren met de feiten niemand iets verwijten Maar flarden van spijt ze vliegen als tapijten Door m'n hoofd maar yo ik kan de klok niet keren Even later al op weg je familie te conduleren [...] Ik loop langzaam degene achterna waar ik achter sta neem alles in me op En omhels eerst je pa & ma En zie daarna het verdriet van je zus doe even lief en ik sus Geef haar een brief en een kus ik vraag: ...wil je dit aan Michiel geven?' Ze belooft dat ze m voorleest Ik hoop dus dat m hoort voordat je doorsjeest naar het leven na de dood Probeer m'n verstand op nul te zetten Maar sta rationeel even rood En voel me slap als ik stap naar je kist ik stik van onbegrip En klap haast dicht als ik naar adem hap Angst schuld en woede worden aangekaart maar verdriet bedaart Je wordt door velen aangestaard in een staat opgebaard Daar lig je dan is dit t man Wist je er zelf van trok je het niet meer of was dit je plan? Ik maak een vuist stamel je naam en pink een traan Ik wil bij alles stilstaan maar ik moet zodadelijk gaan Want de condoleance is voorbij het afscheid is nabij Je weet Brain is zeker niet van steen maar blijft nu wel een kei Nog een laatste blik ik slik en ga vlug Want yo je moest waarschijnlijk gaan maar komt zeker nooit meer terug Refrein (2X): Op veel te jonge leeftijd is van ons heengegaan Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan Maar je moest waarschijnlijk gaan De ceremonie is voorbij iedereen doet semi opgelucht en quasi blij Meer echte rust is er haast niet bij Meer een suggestieve sfeer van een schone lei Er vormt zich wederom een rij en met vrienden sta ik zij aan zij Een net kloffie en een smile fake laat het roffe in de steek Nog even medeleven met koffie en cake Ey yo Verbeek denk ik van binnen maar woordeloos kom ik tot mijn zinnen Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen De klap en leegte het besef van het verlies Mijn hersenvlies kraakt en net zoals servies breekt de spanning heel gemakkelijk T leven is vergankelijk soms verachtelijk altijd van tijd afhankelijk Maar tijdloos ben je nu feilloos ook al was je grenzeloos je bent nooit mateloos Het is een schrale troost misschien maar ik blijf geloven in vriendschap eindeloos Hier beneden of daar bovenin sprakeloos Werden we tegen het einde er was het één en ander loos We werden minder close je was boos maar niemand koos Voor die manier waarop het afliep Schuld is niet toepasselijk maar hee t doet zeer dat t zo maf liep En t vreemde is je bent gecremeerd geen steen of urn Nooit teruggekeerd naar een plek door jouw ziel beheerd Begrijp me niet verkeerd het is zo gegaan zoals het ging Je bent vergaan verre van de herinnering die blijft bestaan Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf Alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf Het klinkt raar naar onwerkelijk maar waar Misschien ben je daar nu echt onsterfelijk En is het hiernamaals de sigaar Want je vibe is wat me altijd bij blijft En aan mijn zij blijft voordat ik optreed of als k een rhyme schrijf Connect ik even met je ziel met Michiel T klink debiel maar t is real net zoals m'n liefde voor vinyl En altijd op je sterfdag ben ik even alleen En koop een plaat die me raakt dan zijn we eventjes één He yo die band zal voor altijd doorgaan Want ook al lijk je soms teloor gegaan je ziel blijft voor altijd doorbestaan
Refrein (2X): Op veel te jonge leeftijd is van ons heengegaan Alsof het lot mijn partner was en ze is nu vreemdgegaan Zoveel niet gezegd zoveel niet gemaakt zoveel niet gedaan Maar je moest waarschijnlijk gaan |
Bengeltje | dinsdag 4 februari 2003 @ 14:33 |
BLøF HARDER DAN IK HEBBEN KAN Je buien maken vlekken Op mijn hagelwit humeur Ik heb m'n handen op je heupen Maar m'n hoofd is bij de deur Ze zeggen dat het went Ik heb het geprobeerd Maar hoe ik het ook wend of keer Mn huis beschermt niet meer
Het regent harder dan ik hebben kan Harder dan ik drinken kan Het regent harder dan de grond aankan Harder dan ik hebben kan Je buien zijn de wolken Aan mijn hemelsblauw humeur Ik heb m'n handen op je heupen Maar m'n hoofd is bij de deur Je ogen blijven grijs Ontkennen elke kleur Het is alsof hier niemand woont Alsof er niets gebeurt Het regent harder dan ik hebben kan Harder dan ik drinken kan Het regent harder dan de grond aankan Harder dan ik hebben kan Je buien zijn te donker Voor mijn hemelsblauw humeur Want mijn hoofd is in de wolken En mn hand al bij de deur Harder dan ik hebben kan Harder dan ik drinken kan Het regent harder dan de grond aankan Harder dan ik hebben kan Het regent harder dan ik hebben kan Harder dan ik drinken kan Het regent harder dan de grond aankan Harder dan ik hebben kan |
Da_Sandman | dinsdag 4 februari 2003 @ 15:06 |
Mmmmmm Bløf...! Dan zou ik voor Laatste Ronde hebben gekozen, kippevel!Ik hang aan het biljart van deze donkerbruine kroeg En langzaam wordt het licht, is het nog laat of alweer vroeg? Het is stil op straat, de barman spoelt de glazen om En jij drinkt nog een bier, en ik zie al het rechte krom Laatste ronde, laatste ronde Vanavond heb ik niets gevonden Laatste ronde, laatste ronde Gewogen maar te licht bevonden Nog een keer naar 't toilet, ik stommel zat het trapje af Ik zat nergens mee, totdat de stemming het begaf Het wordt niets tussen ons, dat heb ik inmiddels wel gemerkt Dus ik heb me flink gelaafd, zo de teleurstelling verwerkt Laatste ronde, laatste ronde Vanavond heb ik niets gevonden Laatste ronde, laatste ronde Gewogen maar te licht bevonden Ik hang aan het biljart van deze donkerbruine kroeg En langzaam wordt het licht, is het nog laat of alweer vroeg? Laatste ronde, laatste ronde Vanavond heb ik niets gevonden Laatste ronde, allerlaatste ronde Gewogen maar te licht bevonden Laatste ronde |
thefreezeman | dinsdag 4 februari 2003 @ 16:40 |
(Naar aanleiding van de dood van Meidert Tjoelker) De kast - Zo jong in het hart van de nacht toonde hij zijn ware gezicht hij zei wat hij dacht tegen schimmen in het schemerlicht maar al zijn goed bedoelde woorden gingen verloren door het toeval geraakt onnodig en onverwacht want hij kwam op voor het goede waarom moest hij bloeden in die donkere nacht hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang voor wat de toekomst brengen zou hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang omdat hij iemand helpen wou wat zijn dag had moeten zijn werd met een harde dreun geveld het werd een dag van stilte en pijn omdat elk mensenleven telt vanwaar die blinde woede, waarom moest hij bloeden door dit zinloos geweld hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang voor wat de toekomst brengen zou hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang omdat hij iemand helpen wou er blijven mensen achter, achter in de tijd die niets meer kunnen doen die moeten leven met het feit ik schrik van de berichten, ze grijpen me aan ik kijk naar de gezichten, er zijn teveel gegaan hij was zo jong, zo jong, maar nooit bang voor wat de toekomst brengen zou hij was zo jong, zo jong, 't is zo wrang omdat hij iemand helpen wou hij was zo jong... |
Cynix ® | dinsdag 4 februari 2003 @ 18:51 |
Soms kan een simpel liefdesliedje ook wel mooi zijn: Raymond van het Groenewoud: Omdat ik van je hou. Stormen zal ik trotseren hitte en bittere kou Niets kan me nu nog deren omdat ik van je hou Bergen kan ik verzetten verdraag elke beet en snauw Niemand zal dit beletten omdat ik van je hou Vroeger leek ik op deze plek verloren ik wist toen nog niet wat zij me brengen zou Rijken, ze mogen rijk zijn vol waanzin en vol berouw nooit zal ik ze benijden omdat ik van je hou Vroeger leek ik op deze plek verloren ik wist toen nog niet wat zij me brengen zou Niets kan mijn hart nog breken niets maakt mijn hart benauwd zelfs niet je kwaadste streken omdat ik van je hou omdat ik van je hou omdat ik van je hou |
Dieptriest | dinsdag 4 februari 2003 @ 21:49 |
Mijn favoriete zin uit een nederlands liedje: Ze is net een franse auto Mooi en overslijtbaar volgens de reclamespot Maar als de motor begint te lopen Is het plaatwerk al verrot (Mooi en overslijtbaar - Het Goede Doel) briljant, als ik zo'n tekst bedacht had ging ik met een fles jenever in de kroeg zitten en kon mijn dag niet meer stuk... |
Walhalla | dinsdag 4 februari 2003 @ 22:16 |
Is ook schitterend - Voltooid verleden tijd Een volle asbak, lege glazen Staren me aan vanaf de bar Jij hebt net je kruk verlaten Ik heb je niet eens weg zien gaan Ik wenk de barman vul de glazen En denk nog jij komt zo meteen Mensen lachen, mensen praten Mensen kijken langs me heen Iemand vraagt me om n vuurtje Ik schrik op, uit mijn afwezigheid Ik kijk m aan en lach een beetje Ik ben haar kwijt Is dit dan t einde van t feest Wil jij dan soms beweren, dat er Nooit iets is geweest, maar wat je Niet hebt gehad, raak je ook niet kwijt. Voltooid verleden tijd. Straten nat, de stad verlaten. Loop ik die zelfde weg alleen. Jij moet hier ook hebben gelopen, Maar wist ik maar waarheen. t Laatste sprankje hoop vervliegt, als ik de kamer binnenloop. Jouw hoofd niet op mn kussen ligt. Lijkt t bed weer veel te groot. Ik hoor geluiden van de straat. Een deur valt in het slot. Is dit t einde Is dit dan t einde van t feest Wil jij dan soms beweren dat er Nooit iets is geweest, maar wat je Niet hebt gehad, raak je ook niet kwijt. Voltooid verleden tijd. Zoekend naar de juiste woorden, De muren komen op me af. Heb ik jou dan echt verloren? Ben ik echt weer terug bij af? Zoekend naar de juiste woorden, Oehhh Voor een gevoel dat ik niet ken. Zonder jou ben ik verloren. Weet ik niet meer wie ik ben. |
Hukkie | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:07 |
Herman van Veen - Zingende doden Op een avond om een uur of halfelf, liep ik wat te wandelen met mezelf en de mensen van een nette nieuwe wijk zag ik zitten huis en huis aan huis aan huis te kijk. Uitgeteld en uitgezakt en uitgepraat en ik dacht: als nu de wereld eens vergaat is er niemand die het in de gaten heeft want ze zitten aan de beeldbuis vastgekleefd. De televisie staat nog aan maar de wereld is vergaan. Nu is het hier een poppenkraam met dooien achter het raam. Op een avond komt ons hele volkje om niet door kwik of door vergif of door de bom, maar door een slaapdrank die een vreemde mogendheid over de beeldbuis en het avondblad verspreidt. Er is een drank vol pessimisme in de maak opportunisme daaraan toegvoegd naar smaak en wat cynisme, ja, een korreltje of drie en wat racisme na een borreltje of drie. En als de wereld is vergaan dan blijft de televisie aan dan is het hier een poppenkraam met dooien achter het raam. Iedere woning is opeens een glazen kist waar men het leven en de liefde niet meer mist waar men geen plaat beluistert en geen boek meer leest waar slechts gemompeld wordt: ik ben al geweest. Daar is geen mens meer die nog ooit de straat opging daar is geen vreugde meer en geen bewondering daar is geen hartstocht meer en zelfs niet eens meer angst daar hangt het spreekwoord: dood zijn duurt het langst. En als de wereld is vergaan dan blijft de televisie aan dan is het hier een poppenkraam met dooien achter het raam. |
spirit69 | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:08 |
Ik zoek de rust van een kist, van een lange houten kist In een hoekje van het kerkhof, waar geen tuinman komt, Waar mijn botten stil verrotten en de tijd verstomt. Zonder drank en sigaretten, Met wat maden en een mol Zonder werk om op te letten: ‘k Maak mijn eigen kist wel vol.En jij komt nooit langs mijn zerk, Want mijn vlees was zwak, maar mijn botten zijn vast sterk En de kans bestaat dat dan het deksel opengaat. En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist. Ik zoek de rust van een kist, van een dorre houten kist Waar ik stil kan overdenken wat ik hier niet kan, Met een paar ogen die verdrogen in mijn hersenpan. Zonder ooit te hoeven eten Zonder lach en zonder traan En gerust te kunnen weten: ‘k Houd dit nachthemd altijd aan. En jij komt nooit langs mijn graf, Want zonder dat je het weet werd je mijn grootste straf En dan kan het heel goed dat ik gewoon naar boven moet. En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist. Ik zoek de rust van een kist, van een sobere houten kist, Onder een spotvogel die in een treurwilg 'Feuille morte' zingt, Zijn neus gesloten met zijn poten omdat het lijkt nog stinkt, Zonder oorlog, zonder vrede, Zonder moraal, zonder moreel, Met mijn afgevallen leden En mijn tanden en mijn keel. En jij, kom jij ooit in nood, Dan heb je mij nog altijd ook al ben ik dood, Want omdat jij het bent staat in mijn testament Dat je de rootzooi mag verkopen aan een medische student. Jaap Fisher...
Maar Het Goede Doel - Vriendschap of inderdaad Brainpower met "je moest waarschijnlijk gaan" zijn ook toppie! |
tong80 | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:32 |
Deze. Mooi in z'n gemeende sentiment. M'n zoon was gisteren jarig, hij werd acht jaar oud m'n schat. Hij vroeg aan mij een vlieger, en die heeft hij ook gehad.
Naar z'n bal, z'n fiets, z'n treinen, nee daar keek hij niet naar om. Want z'n vlieger was hem alles, alleen wist ik niet waarom. En toen de andere morgen, zei hij "vader ga je mee" De wind die is nu gunstig, dus ik neem m'n vlieger mee. In z'n ene hand een vlieger, in de andere een brief. Ik kon hem niet begrijpen, maar toen zei m'n zoontje lief. Ik heb hier een brief voor m'n moeder. Die hoog in de hemel is. Deze brief bind ik vast aan m'n vlieger. Tot zij hem ontvangt, zij die ik mis. En als zij dan leest, hoeveel ik van haar hou. Dat ik niet kan wennen, aan die andere vrouw. Ik heb hier een brief voor m'n moeder. Die hoog in de hemel is. Ik heb hier een brief voor m'n moeder. Die hoog in de hemel is. Deze brief bind ik vast aan m'n vlieger. Tot zij hem ontvangt, zij die ik mis. En als zij dan leest, hoeveel ik van haar hou. Dat ik niet kan wennen, aan die andere vrouw. Ik heb hier een brief voor m'n moeder. Die hoog in de hemel is. Maar Shaffy en List zijn ongeëvenaard. Pastorale is het mooiste Nederlandstalige nummer. No question about it ( Pardon my English )

|
Bauhaus | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:34 |
Nou, de mijne dan maar : Osdrp Posse - Liefdaderheid Moord en brand staat in de krant En de straf is als een mug voor een olifant Hoor maar altijd die paardenschijt van Ogij zijt uwe normen en waarden kwijt!¹ Moet je deze gare tijd voor de aardigheid alle narigheid zien door liefdaderheid! Net als op Vlijmscherp waar ik deze rijm werp behandel en bewandel ik dit terrein scherp Want het lijkt nu niet echt, dat juridisch gevecht Iemand pakt een overvaller en wordt kritisch berecht als dat iets te hard gaat, je iets te hard slaat en het gerecht slechts onterrecht verward praat Men is boos, gekweld, maar verkoos het geld En nou kaatst de bal terug als zinloos geweld De dader had mazzel, jammer voor het slachtoffer Ons recht is krom, dus maak zelf straf roffer! Want ons rechtssysteem doet aan: LIEFDADERHEID! Helpt niemand nog iemand? Nou niet in mijn straat Omdat de dader vrij gaat waar je bij staat Ze trappen je lam voor de vreugd als je deugd En zeggen dan: OJa, ik had een moeilijke jeugd¹ Het volk wordt hoe langer hoe banger en tammer Zien ze iemand in gevaar? Doorlopen maar, jammer! Geef je daders vrij spel, dan wordt de straat een hel En de cellen zijn hier net een vijf sterrenhotel! En kosten bakken met poen, is dat nou fatsoen? Wie hier gerechtigheid wil, die moet het zelf maar doen! Dus als iemand jou op straat van je poen beroofd Wat doe je er aan? Schiet Om door z¹n hoofd! En als iemand je zuster heeft aangerand Wat doe je er aan? Steek Om in de brand! En als je iemand thuis bij een inbraak betrapt Steek een staak door z¹n hart en je wraak is hard! 
|
Matthijs1975 | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:40 |
Ik mis Frans Bauer in de lijst...?! Of mag dat hier niet gezegd worden  |
Bauhaus | dinsdag 4 februari 2003 @ 23:44 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 23:40 schreef Matthijs1975 het volgende: Ik mis Frans Bauer in de lijst...?! Of mag dat hier niet gezegd worden 
Even aan Marianne vragen  |
evert | woensdag 5 februari 2003 @ 00:12 |
natuurlijk ze maakt het verschil en houten hart van de poema's. en Is dit nu later van Stef Bos, ook zo mooi!en van blof mooie dag, maar ook zeker deze van blof: welkom thuis. ---- Welkom in ons midden Welkom in dit huis Nu je eindelijk weer hier bent Welkom, jongen Welkom thuis We waren ongerust We hebben lang gewacht We hadden nooit gedacht Dat je ons ooit kon verlaten Kom aan tafel en vertel ons je verhalen Was je handen als je wilt We sliepen jaren slecht We dwaalden door de nacht We hadden niet de kracht Om je voor altijd los te laten Kom aan tafel en vertel ons je verhalen Eet ons brood en drink zoveel je kan Welkom in ons midden Welkom in dit huis Nu je eindelijk weer hier bent Welkom, jongen Welkom thuis Niemand ging ooit weg Zonder iets als afscheid We dachten dat de noorderzon Voor ons niet echt bestond Maar welkom, jongen Welkom thuis Kom aan tafel en vertel ons je verhalen Spaar ons niet voor wat je hebt gezien Welkom in ons midden Welkom in dit huis Nu je eindelijk weer terug bent Welkom, jongen Welkom thuis ------ en deze tekst kan ik even niet vinden: ze geeft om mij van frank boeijen, ook zo fantastisch mooi poetisch ---- |
Goofup | woensdag 5 februari 2003 @ 00:20 |
nederlandstalig. Ik denk dat ik dan voor blauwe ruis van bløf ga. Vooral in combinatie met de muziek komt het tot zijn recht vind ik. |
wogoheid | woensdag 5 februari 2003 @ 00:21 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende: Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur
|
Cynix ® | woensdag 5 februari 2003 @ 00:38 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 22:16 schreef Walhalla het volgende: Is ook schitterend - Voltooid verleden tijd
Wel een van mijn favorieten van deze eendagsvlieg. Ik hou sowieso wel van een beetje triestige liedjes.  |
Cynix ® | woensdag 5 februari 2003 @ 00:41 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende: Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur
De tekst is wel mooi, m.i. wel ietwat té theatraal en ik ben een beetje allergisch voor het óver-articuleren van Harrie Jekkers. Eigenlijk jammer van zo'n prachttekst. |
Mugger | woensdag 5 februari 2003 @ 00:47 |
'k heb een syndicaat, 'k heb een agent de een werkt per tarief, de ander op percent degenen die, zoals ik, werken op 't sentiment worden door 't leven niet lang verwend.... wanneer een artiest succesvol is dan heeft ie talent, fans, wordt geëerd als een vorst wanneer het minder goed gaat, wat heeft ie dan nog? paranoia en twijfels en vooral veel dorst. ... liefde voor mij en voor mijn hond die heel de nacht in de auto op me wacht ik wil er zelfs voor de premier al heeft ie zijn smoeltje niet mee je veux de l'amour, je veux de l'amour voor mijn slapeloze vrouw, van tranen nat als ik thuiskom, strontzat, om vier uur 's-ochtens je veux de l'amour voor m'n vrienden, die ook vanavond weer de weg naar mijn optreden niet vinden je-je-je-je veux de l'amour voor mijn verstrooide madam die haar pil vergat, voor abortus, op weg naar Amsterdam Je veux de l'amour nu, niet seffes, niet direkt, niet sebiet, niet weldra, maar nu maintenant, tout de suite, heute, godverdomme! je veux de l'amour, en ook geld, geld om kadootjes te kopen en aan iedereen te geven opdat ze van me houden. |
Sanne | woensdag 5 februari 2003 @ 12:38 |
Karin Bloemen - Geen kind meer Je leeft je eigen leven wat zij er ook van vindt Je bent al lang geen kind meer al blijf je ook haar kind Je wilt 'r over praten, maar niet op haar manier Je zult haar best verdriet doen maar niet voor je plezier Wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag En dan opeens dan is 'ie er, die dag De dag waarop je moeder sterft, dat jij wordt losgelaten En al haar eigenschappen erft, die jij zo in haar haatte De scherpe tong, de bokkepruik, de zure schooljuffrouw Die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou En hopelijk ook de andere kant, de aardige, de zachte Maar of je die hebt meegeeft valt nog maar af te wachten De dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn De dag waarna je nooit meer kind zult zijn Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht En wat je nog wou zeggen blijft eeuwig ongezegd De machteloze frasen van je genegenheid En dat 't niet haar schuld was en ook dat 't je spijt De dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou En dan zo graag nog één keer zeggen zou De dag waarop je moeder sterft, de dag die al je dagen Van dan af aan wat grijzer verft, al hou je niks te klagen Je hebt je goeie vrienden nog, die staan je ook dichtbij En als je soms een minnaar zoekt dan staan ze in de rij Maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen En niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen De dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kan en klein De dag waarna je nooit meer kind zult zijn |
SportsIllustrated | woensdag 5 februari 2003 @ 14:20 |
Refrein: Onder de groene hemel, in de blauwe zon speelt het blikken harmonie orkest in een grote regenton. Daar trekt over de heuvels en door het grote bos de lange stoet de bergen in van het circus Jeroen Bosch. En we praten en we zingen en we lachen allemaal want daar achter de hoge bergen ligt het land van Maas en Waal. Ik loop gearmd met een kater voorop. Daarachter twee konijnen, met een trechter op hun kop. En dan de grote snoeshaan die legt een glazen ei. Wanneer je 't schudt dan sneeuwt 't op de Egmondse abdij. Ik reik een meisje mijn koperen hand. Dan komen er twee moren, met hun slepen in de hand. Dan blaast er de fanfare ter ere van de schaar. Die trouwt met de vingerhoed, ze houden van elkaar.
Refrein: En onder de purperen hemel in de bruine zon, Speelt nog steeds het ....
We zijn aan de koning van Spanje ontsnapt. Die had ons in zijn bed en de proviciekast betrapt. We staken alle kerken met brandewijn in brand. 't is koud vuur, dus het geeft niet en komt niet in de krant. Het leed is geleden, de horizon schijnt. Wanneer de doden dronken zijn en pierlala verdwijnt, dan steken we de loftrompet en ook een dikke draak. En we eten 's avonds zandgebak op het feestje van Klaas Vaak.
Refrein: En onder de gouden hemel in de zilveren zon, speelt nog steeds het ....
|
Erosjuhhh | woensdag 5 februari 2003 @ 14:25 |
Het was een mooie dag, Dat ik jou daar zo zag, Jij liep me lonkend voorbij, Terwijl je lachtte naar mij, Dat had ik niet verwacht, En nog diezelfde dag, Trok jij me aan met je lach, En toen ik naast je stond, Kuste jij op mijn mond, Dat had ik niet verwacht.[Refrein] Met mijn ogen dicht, Denk ik terug aan die tijd, Dat ik vele nachten heb gevrijt Maar dat is allemaal herinnering, Aan een hele mooie meid. Met mijn ogen dicht, Denk ik terug aan die tijd, Dat ik vele nachten heb gevrijt Maar dat is allemaal herinnering, Aan een hele mooie meid. En toen de avond kwam, Jou in mijn armen nam, En je vroeg aan mij, Blijf vannacht bij mij, Dat mij dat overkwam. Het werd een lange nacht, Jij was zo heerlijjk zacht, Ja al die uren met jou, Gingen o zo gauw, Dat had ik niet verwacht. [Refrein 3 X] (Burdy - met mijn ogen dicht) |
menjo | woensdag 5 februari 2003 @ 14:34 |
Andre Manuel / Krang - De Kraaien De kraaien op het land Zwart als de raven Zullen schateren op de dag Dat deze jongen wordt begraven De stoet vanuit de kerk Tegen al mijn wensen in Een laatste avond in de kroeg Maar de familie had geen zin 'T zijn zulke brave burgermensen Grijze mussen berelaf Ik kan sputteren wat ik wil Ze dragen me naar mijn graf Alwaar de goegemeente rouwend Luistert naar de dominee In zijn hart een goeie jongen En de schare knikt gedwee Terwijl ik de kist graag had gezien Op de bar de deksel open Een joint gaat in het rond En jullie allemaal bezopen Lul de oren van mijn kop En dan de laatste drank besteld Waarop een heldere geestverwant Een taxibusje belt Zet deze jongen bij het raam Neem brood en koffie mee En rij dan in het holst Met z'n allen naar de zee Zet me rechtop in het zand Veeg het vuil van mijn gezicht Zing de maan nog eenmaal toe Tot aan het eerste ochtendlicht Ga wandelen in de duinen Leg wat schelpen in m'n schoot Verzamel al het spoelhout En bouw een kleine boot En als dan 's avonds heel de zon In die bak met water dooft Duw me dan de zee op Zoals me is beloofd Maak allemaal een fakkel Steek het bootje in de brand Ik zal mijn lied nog eenmaal zingen Jullie dansen op het strand Als indianen |
Joppy | woensdag 5 februari 2003 @ 14:37 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:43 schreef QyRoZ het volgende: Boudewijn de Groot - Verdronken Vlinder....tekst....
idd. En natuurlijk Jimmy (de eenzame fietser)! |
Grunnie | woensdag 5 februari 2003 @ 14:42 |
Acda & de Munnik met Slaap zacht, Elisabeth Werd wakker in de namiddag En Elisabeth was er niet Met mijn ogen gesloten door het huis gegaan Want echt zien wil ik het niet Ik had zo graag dat je wel hier was Maar waar je dan ook bent Ik hoop dat ik daar ook mag komen, ooit En dat je mij nog kent Slaap zacht, Elisabeth Niet iedereen kan een held zijn Er moeten ook mensen gered De truc is dansen op de gulden middenweg En dat red ik nog maar net Niemand die vertellen kan Waarom en waarom jij En ik want ik ben er nog Ik sleep me naar de voordeur En dan kijk ik is de middenweg al vrij En ik zeg Slaap zacht, Elisabeth Soms zie ik je in de kleedkamer Vlak voor het eerste lied Soms zie ik je ineens tussen de mensen staan Maar als ik later bij d'r weg ga was je 't niet Ik weet dat je nooit meer komen zal Maar ik hou vast aan wat het was Vannacht droom ik ons weer als koningin En koning van ons tweedehands matras En ik zeg Slaap zacht, Elisabeth Slaap zacht Elisabeth, slaap zacht 
|
HaPe | woensdag 5 februari 2003 @ 14:48 |
Als je Bij Me Weggaat tekst: Thomas Acda muziek: Thomas Acda en David MiddelhoffIk ken je nu een dag of twee Wil je nu al nooit meer missen Besef ineens dat het nu beginnen gaat En ik vraag me stiekem af Wat ik zou doen als jij zou sterven Of een ander vindt of mij gewoon verlaat En op slag ben ik jaloers En denk aan vreselijke dingen Die nu komen gaan omdat ik zo van je hou Waarom kan ik niet gewoon hier zijn Zonder te verdwalen Waarom kan ik niet gewoon hier zijn bij jou En dan kan ik het niet laten Met geen leger te bedwingen Stap ik zachtjes uit het bed en pak een bier En terwijl ik naar je kijk Hoe jij in ons bed ligt te slapen Schrijf ik huilend die twee regels op papier Als je bij me weggaat Mag ik dan met je mee? |
Muurbloempje | woensdag 5 februari 2003 @ 18:35 |
Er zijn er velen die ik mooi vind (Dromendief, Stilte valt zo hard-Van Dik Hout en Mooie dag- Bløf o.a. ) maar deze vind ik ook een topper... Zeker omdat mijn vader er ook niet meer is... Ben trouwens blij dat ik nog kaartjes heb kunnen bemachtigen voor hun concerttournee  Ren Lenny ren - Acda en de Munnik
Zoek me om je heen als je voelt dat je me mist Ik weet gerust wat mijn vertrek heeft aangericht Ik kom wanneer je wilt Denk maar mijn vader is de wind Ik ben zo licht nu Ik vind altijd je gezicht Zoek me om je heen als je boos bent of verdrietig Of vertellen wilt van wat je hebt beleefd Ik kom wanneer je wilt Ik ben je vader toch, de wind En veel verschilt het niet van hoe snel ik heb geleefd Als het pannen van daken waait Als het gras naar je voeten graait Als de wind langs je wangen aait Hier ben ik! Als de zee je met schuim bezingt Als het huilen langs huizen klinkt Als de wind je voorover dwingt Hier ben ik! Ren Lenny ren Als je me mist ren even heel hard met me mee Ren Lenny ren En ben je boos, heb je geen zin Ren toch, maar hard tegen me in Ren Lenny ren Zoek me in de bomen Zie de toppen zwaaiend gaan Ik ben je vader de wind, ik kom er aan! Zoek me in de havens En als de boten langzaam dansen gaan Je vader de wind komt er aan! Als het graan op de velden wuift Als het zand over duinen stuift Als de wind zelfs je fiets verschuift Hier ben ik! Als het haar voor je ogen waait Als je jas om je lichaam draait Als de wind langs je wangen aait Weet dat ik je mis! Ren Lenny ren Als je me mist ren even heel hard met me mee Ren Lenny ren En ben je boos, heb je geen zin Ren toch, maar hard tegen me in Ren Lenny ren |
Da_Sandman | woensdag 5 februari 2003 @ 18:40 |
quote: Op woensdag 5 februari 2003 14:42 schreef Grunnie het volgende: Niet iedereen kan een held zijn Er moeten ook mensen gered De truc is dansen op de gulden middenweg En dat red ik nog maar net Niemand die vertellen kan Waarom en waarom jij En ik want ik ben er nog Ik sleep me naar de voordeur En dan kijk ik is de middenweg al vrij
 Blijft schitterend... |
Solane | woensdag 5 februari 2003 @ 18:41 |
De eerste die in me op kwam was Zij maakt het verschil, maar die staat al op een eerdere pagina.  Een tekst die ik ook erg mooi vind is: Lopen Tot De Zon Komt Acda en de Munnik Kijk naar buiten door het raam Zie me staan hier in de sneeuw Ik ben gekomen om te lachen Om de blunder van de eeuw Laat je man maar rustig slapen Hebben wij even de tijd Blijf maar warm bij het raam staan Ik wil alleen even wat kwijt Of eigenlijk wil ik wat weten Heb je nu alles wat je wou? Werd je wakker met een glimlach? Zegt ie vaak: 'Ik hou van jou'? Houdt ie je vast als je soms bang bent? Kent hij je angst en je verdriet? Alleen maar schudden met je hoofd, lief Logisch dat je me verliet Ik ga weg Ik ga lopen tot de zon komt Ik ga weg Tot de zon me achterhaalt Lopen tot de zon komt Tot ie straalt Blijf maar binnen, het is goed zo 'k Wou je zien, als laatste keer Wat we samen vroeger droomden Weet de helft van ons niet meer Ik hoop dat je gelukkig wordt Ik hoop dat ik me niet vergis Ik hoop dat ik gelukkig word Nu ik zie wat ik zo mis Ik ga lopen tot de zon komt Tot de zon me achterhaalt Lopen tot de zon komt Tot ie straalt |
Da_Sandman | woensdag 5 februari 2003 @ 18:46 |
Lopen tot de zon komt... Die tekst past ook zo mooi op de melodie, de combinatie is echt genieten... |
Muurbloempje | woensdag 5 februari 2003 @ 19:27 |
quote: Op woensdag 5 februari 2003 18:46 schreef Da_Sandman het volgende: Lopen tot de zon komt... Die tekst past ook zo mooi op de melodie, de combinatie is echt genieten...
Valt me wel op dat Acda en de Munnik wel vaak voorkomen in dit topic, toeval Maar ze maken dan ook toppers en "zij maakt het verschil" is ook toppie maar dat zongen ze dan ook met een zanger van een band die ook mooie teksten heeft (Van Dik Hout) |
Mavi | donderdag 6 februari 2003 @ 00:02 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:41 schreef Ronhui het volgende: Deze tekst vind ik ook heel erg mooi. ik ken alleen de versie van Acda en de Munick, maar het orgineel schijnt van iemand anders te zijn: Ik ken de versie van Acda en de Munnik niet, maar het origineel is van Frans Halsema (die zelf ook niet erg oud is geworden)
en verder Stil in mij - Vandikhout |
iemoe | donderdag 6 februari 2003 @ 00:08 |
quote: Op woensdag 5 februari 2003 19:27 schreef Muurbloempje het volgende: met een zanger van een band die ook mooie teksten heeft (Van Dik Hout)
- ik zag je lopen met de zon in je haar 'god' toen je langsliep en 'verdomme' erna -
|
Nyame | donderdag 6 februari 2003 @ 00:11 |
Ik kan niet kiezen tussen de volgende 3: -meisje met anorexia van Herman van Veen -Halverwege van Blof -meneer Alzheimer van Youp van't HekTeksten plaats ik morgen... |
-Wepeel2- | donderdag 6 februari 2003 @ 01:10 |
Moeilijk. Er zijn zoveel mooie teksten geschreven. In ieder geval Pastorale. Dat is zo'n mooie beeldende tekst. Fantastisch nummer ook.  Verder is De Kraaien van Krang wel een zeer mooie teksttekst. Bepaalde hier genoemde suggesties van Acda en de Munnik en Klein Orkest sluit ik me ook wel bij aan. |
odinio | donderdag 6 februari 2003 @ 01:22 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 23:34 schreef Bauhaus het volgende: Nou, de mijne dan maar :Osdrp Posse - Liefdaderheid Lap text
Osdorp Posse - Wat zou je doendan vind ik dit nummer toch een stuk mooier van ze, tenminste de tekst dan: [b]Osdorp Posse - Wat zou je doen
Soms heb je wel eens van die dingen dat je denkt O da¹sraar¹ Zo gebeurt het je nooit, zo twee keer achter elkaar Zoals dit jaar, we kregen op een dag een brief te lezen van een meisje die schreef: OMijn vriend is niet te genezen¹ OHij heeft kanker, z¹n linkerbeen is al geamputeerd, maar de kanker was al uitgezaaid, dus hij crepeert¹ OHij heet Sander, hij houdt van Nederhop als geen ander, maar hij heeft niet zo lang meer, niemand die dat veranderd¹ ODus nu hebben wij; zijn vrienden; nog een laatste verzoek Dat is mag Sander een keer in de studio op bezoek¹ OMisschien kan hij een stukje rappen of iets zeggen op cd, want daar maak je hem voor ons gevoel onsterfelijk mee¹ Ik zei: OO.K., laat hem maar wat schrijven, volgende week kan hij dan meedoen aan een nieuwe O.P.-studiotake Sander vond dat wel tof, dus ik dacht: ODie komt gewoon¹ Maar voor dat het zover was ging alweer de telefoon Het was zijn vriendin weer, ze zei: OMoet je horen¹ OSander is net overleden dus die afspraak gaat niet door en hij heeft nog wel een tekst gemaakt, die stuur ik wel op¹ Ik zei: Ogecondoleerd, ik draag nog wel een nummer aan hem op¹ En ik dacht: OWat een lullig en een triest verloop, om zo jong te moeten sterven aan een ziekte zonder hoop¹ Ik wou wel schrijven hierover, maar ik wist niet wat Want alles wat ik kon bedenken leek zo simpel en plat Want ik dacht: OWat zou ik doen als ik wist dat ik zelf nog geen twee weken meer te leven had? Zou ik mijn geld op zuipen en neuken in een sjiek bordeel? Of zou ik heroïnespuitend bungeejumpen? weet ik veel! Toen kreeg ik Sander zijn tekst en die zei juist relaxed: OGa jij dan helemaal los? Dan ben je eerder de klos!¹ OIk kom er door en krijg de kracht van boven of opzij¹ OIk weet alleen¹ zei hij, Ode kracht komt naar mij!¹
Wat zou je doen als jij wist dat je door kanker nog geen maandje meer te leven had? Wat zou je doen als je niets kan doen? Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen? Wat zou je doen als iemand tegen je zei: OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹ Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt? Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt? Vlak na dit alles kwam er opeens weer een bericht Het ging om Willem van Magnifiosie, het gezicht van een jongerencentrum waar wij vaak optraden en waar Willem altijd kookte, dat was niet te versmaden! Maar wat bleek? Ook Willem was door kanker afgetaaid De ziekte was bij hem al door zijn hele lijf gezaaid Hij had nog maar een paar weken en daarom zei hij: OIk wil nog een keer wat drinken met de O.P. d¹r bij¹ Dus wij gingen snel naar Lisse om met Willem te praten En het voelde wel vreemd toen we daar zo zaten en te weten dat je hem dan voor de laatste keer ziet Maar Willem hield zich ijzersterk en toonde geen verdriet Het werd zelfs nog gezellig en het bier ging vlot We praatten over leuke dingen, maar ook over het lot Ik vertelde hem van Sander en zijn laatste tekst Ik zei: OIk moet een nummer schrijven, maar dat gaat niet best¹ OWant hoe het ook loopt, het eindigt steeds in een knoop want kanker is en blijft een ziekte zonder enige hoop¹ Toch, ondanks alle pijn moet zo¹n nummer wel goed zijn en niet depressief, want verdriet zal er genoeg zijn En toen zei Willem zonder na te denken: OSchrijf gewoon maar de waarheid, dat is wat je kunt schenken!¹ Een nummer over kanker vraagt niet om een happy end Maar ik eindig toch met Oblij dat ik jou heb gekend¹ Wat zou je doen als jij wist dat je door kanker nog geen maandje meer te leven had? Wat zou je doen als je niets kan doen? Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen? Wat zou je doen als iemand tegen je zei: OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹ Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt? Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt |
Muurbloempje | donderdag 6 februari 2003 @ 09:39 |
quote: Op donderdag 6 februari 2003 00:08 schreef iemoe het volgende:[..] - ik zag je lopen met de zon in je haar 'god' toen je langsliep en 'verdomme' erna - 
Van Dik Hout, i rest my caseDe stilte valt zo hard dat het wel waar moet zijn ik breng je niets lief meer dan pijn...  |
JooB | donderdag 6 februari 2003 @ 13:25 |
En van die zelfde band ook: Ga naar je pa en hou je hand weer op Ga maar en word zijn lapjes pop Dus gooi die munt maar op en ga voor alles of niets |
Riesz | donderdag 6 februari 2003 @ 13:32 |
Sammath - Strijd Zwaaiend op het slagveld, trots wordt het lied der overwinning gezongen "goden van oorlog en storm zegen ons met u macht, nu en altijd" Drenkend in bloed en eindeloze haat chorus: "goden van oorlog en storm zegen ons met u macht, nu en altijd" laat onze schilden en zwaarden stralen als maanlicht schijnend op een schild Jij zal mijn ogen zien voordat jij sterft over de hoogste bergen rijden wij, deze dag zal onze vlag zwaaien in strijd Zwaaiend op het slagveld doorboord door onze wapens, schreeuwend in pijn onder de sterren van onze trotse goden "Krijgers rijd als de wind" Duizend zwaarden en het bloed van het slagveld Jij zal mijn ogen zien voordat jij sterft over de hoogste bergen rijden wij, deze dag zal onze vlag zwaaien in strijd |
Muurbloempje | donderdag 6 februari 2003 @ 16:06 |
quote: Op donderdag 6 februari 2003 13:25 schreef JooB het volgende: En van die zelfde band ook:Ga naar je pa en hou je hand weer op Ga maar en word zijn lapjes pop Dus gooi die munt maar op en ga voor alles of niets
Jaaaaaaaahhhh.....hmmm ik ga toch maar weer eens naar een concert van Van Dik Hout! Ben gek op goede songteksten Eerst maar eens naar de "Acda en De Munnik" concerttour eind februari ...Hier nog eentje: DROMENDIEF - VDH je geeft me alles wat je hebt al je tijd, je geld, je lichaam je liefde, mij zoveel zelfrespect en nog meer respect van vrienden je bouwt voor mij een wit paleis met feesten wijnfonteinen je vertrouwt me je geheimen toe laat alle spoken 's nachts verdwijnen je vertelt me alles wat je denkt elke wens of stil verlangen je weeft je roze liefdesweb en in dat web laat ik me vangen je bent mijn tegendeel, mijn zelfkritiek mijn nog minder kritiek van vrienden je wilt me helemaal of anders niet bent het geluk dat ik niet verdiende en ik blijf een dief, een dromendief en je hebt me lief je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf als ik het leven aan elkaar verzin dan druk jij me op de feiten je brengt me water als ik koortsig ben bent het geduld dat ik nooit zal krijgen geen mens die ooit mijn fouten snapt alleen jij zult het begrijpen als ik oogsten wil maar het lukt me niet dan zeg jij laat het nou rijpen en ik blijf een dief, een dromendief en je hebt me lief je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf maar als je dan zo zeker bent, als je echt zo zeker bent als je zo heel veel om me geeft zou je me ook laten gaan? zou je me laten gaan als het nodig was? zou je me laten gaan, laten gaan? zou je me laten gaan als het nodig was? zou je me laten gaan, laten gaan? zou je me laten gaan, laten gaan? je bent de ophaaldienst van mijn verdriet mijn kompas op open water en je geeft me alles wat je hebt maar betalen doe ik later [Dit bericht is gewijzigd door Muurbloempje op 06-02-2003 16:22] |
Muurbloempje | donderdag 6 februari 2003 @ 16:15 |
-edit- [Dit bericht is gewijzigd door Muurbloempje op 06-02-2003 16:23] |
M.ALTA | donderdag 6 februari 2003 @ 17:46 |
Belgie; is er leven op Pluto ? |
Anita | vrijdag 7 februari 2003 @ 12:22 |
Alles van Acda en de Munnik.. en van Van Dik Hout!! Kan niet kiezen.. alleen maar genieten! |
Vulcanus | vrijdag 7 februari 2003 @ 12:39 |
Over 100 jaar -- Klein Orkest Hebbie verkering, een pracht van een meid Op 'n dag wordt ze lesbisch en dan ben je d'r kwijt Je eet vegetarisch, principieel doe je dat Wordt je aangereden op een zebrapad, ooh 't Zit wel vaker tegen Gewoon blijven bewegen, want
Refrein: Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood En wij ook Je loopt mee met demonstraties, altijd paraat Uitgerekend valt de bom bij jou in de straat Hoera, een revolutie, 't is eind'lijk zover Maar de nieuwe leiders blijken net zo autoritair 't Zit wel vaker tegen Gewoon blijven bewegen, want Refrein: Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood En wij ook {Gesproken:}Het leven is tijdelijk En de dood is onvermijdelijk Maar stel dat je niet dood kon gaan Dan had je stomweg niet bestaan Wees blij dus dat je straks mag sterven En laat 't je leven niet bederven Begrepen?
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood (en begraven) (5x) (Refrein) |
Tan | vrijdag 7 februari 2003 @ 13:02 |
Ik vind veel teksten van Stef Bos (bijv. 'niets is sterker dan de stilte') erg goed, ook krijg ik kippevel van 'avond' van Boudewijn de Groot |
janique | zondag 23 februari 2003 @ 20:43 |
 Als ik uitga ben ik fotograaf en ik ben schrijver als ik vrienden bezoek op het ogenblik zit ik heel even zonder werk maar binnenkort begin ik aan mijn eerste boek in de spiegel neem ik soms alvast de pose aan voor de foto op de achterkant dromen zijn een raadsel en dat gaat als volgt het smelt in je hoofd en niet in je hand.
|
Dieptriest | zondag 23 februari 2003 @ 21:33 |
quote: Op zondag 23 februari 2003 20:43 schreef janique het volgende:
 Als ik uitga ben ik fotograaf en ik ben schrijver als ik vrienden bezoek op het ogenblik zit ik heel even zonder werk maar binnenkort begin ik aan mijn eerste boek in de spiegel neem ik soms alvast de pose aan voor de foto op de achterkant dromen zijn een raadsel en dat gaat als volgt het smelt in je hoofd en niet in je hand.
Hee, we gaan niet sarcastisch doen he.... Ik blijf het een goed nummer vinden.... |
the-O | zondag 23 februari 2003 @ 21:39 |
Wereldnummer, in dialect: Waarom benk ik zuo dikke En ziej hie graetemaer Ip 't platteland doa kwjikken z'oe goed ip
Wik i de latste gedachte Vuo dai goat goan sloapen Verzorgd u leugens nu toch o ne kji En moest je 't nog nie weten Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen Oe ist nog met de wesley Hardcore lik de bjisten 't Goa blikboar o nog goe kom dizze kji Nu dak unne nummer goe vanbutten kenne Zin der hun redens mi voer u te beln Enk zoet wel anders wil Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen En achteraf is 't Gemakkelijk gezeid 't Kan mie nie skiln D'ai me nen andern vrijt Doet de groetn an jun oeders H'et ze were van de minne woarek uteindlijk goegekeurd of nie? Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen |
janique | zondag 23 februari 2003 @ 21:46 |
quote: Op zondag 23 februari 2003 21:39 schreef the-O het volgende: Wereldnummer, in dialect: Waarom benk ik zuo dikke En ziej hie graetemaer Ip 't platteland doa kwjikken z'oe goed ip
Wik i de latste gedachte Vuo dai goat goan sloapen Verzorgd u leugens nu toch o ne kji En moest je 't nog nie weten Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen Oe ist nog met de wesley Hardcore lik de bjisten 't Goa blikboar o nog goe kom dizze kji Nu dak unne nummer goe vanbutten kenne Zin der hun redens mi voer u te beln Enk zoet wel anders wil Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen En achteraf is 't Gemakkelijk gezeid 't Kan mie nie skiln D'ai me nen andern vrijt Doet de groetn an jun oeders H'et ze were van de minne woarek uteindlijk goegekeurd of nie? Nog ne welgemeende fuck you Nog ne welgemeende kust min kluoten En oi hie peist dak ik mie goa loaten doen
en wie is de uitvoerende van dit wereldnummer? |
the-O | zondag 23 februari 2003 @ 21:49 |
quote: Op zondag 23 februari 2003 21:46 schreef janique het volgende:[..] en wie is de uitvoerende van dit wereldnummer?
Knippen mag janique.Uitvoerend artiest is Flip Kowlier, en het liedje heet welgemeende. |
scanman01 | zondag 4 mei 2003 @ 15:31 |
quote: Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende: Margeritha van Marco Borsato 
Helemaal mee eens. Zonder twijfel de mooiste tekst ooit.In de verte spreekt een stem Die ik herken van onze ruzies Over kleine misverstanden Over grote desillusies En ik hoor de kille klanken Van jouw ingehouden woede Maar wat kan ik meer dan janken Als ik dit niet kon vermoeden In een waas hoor ik je zeggen Dat je alles op wilt geven Dat je alles met je meeneemt Wat me lief is in dit leven En ik luister hoe jouw woorden Langzaam opgaan in de zinnen Die me treffen als een bliksem Met vernietigende kracht Deze kilte maakt me gek En dit gevoel is angstaanjagend Maar je woorden malen verder En m'n ogen kijken vragend Waarom zei je mij niet eerder Dat je zo van me vervreemd was Waarom sprak je over liefde Als je nooit van mij gehouden hebt Ik verlies het van de wanhoop En ik voel m'n tranen branden En ik zou niets liever willen Dan m'n hoofd weer in jouw handen Maar wat tot een uur geleden Nog zo veilig heeft geleken Is 'n hele grote leugen En 'n kaartenhuis gebleken Het is net of iemand anders In jouw lichaam is gekropen En ik heb niet eens gemerkt Dat ie naar binnen is geslopen Om jouw liefde uit te wissen En m'n wereld te vernielen Wil er niemand me vertellen Dat ik alles heb gedroomd |
yvonne | zondag 4 mei 2003 @ 15:34 |
PATSY single Rein de Vries 1962 heruitgave: 1965 Mann/Kolber/Bulterman-------------------------------------------------------------------------------- Vlak bij de haven staan heel oude huizen, somber en donker, bouwvallig en koud. Daar woont een meisje, ze noemen haar Patsy. Zij is het meisje dat veel van me houdt. Kaal en versleten zijn Patsy haar kleren. Ondanks die kleren hoort Patsy bij mij. Thuis wil geen mens van m'n meisje iets weten. Toch gaat m'n liefde voor haar nooit voorbij. Patsy, 'k hoor toch bij jou, nooit wil 'k een ander als vrouw. Ook al woon je in een krot met de huisdeur kapot, je weet toch hoeveel ik van je hou. Iedere nacht lig ik rustloos te dromen, 'k zie hoe je wacht in die sombere straat, denkend dat ik niet meer bij je zal komen. Maar als ik kom is 't misschien al te laat. Laatst vroeg een buurman heel zachtjes aan vader: ken jij die Patsy, ze kwam wel eens hier? 't Meisje is droef aan haar einde gekomen. Gisteren vond men haar in de rivier. Patsy, 'k hoor toch bij jou, nooit wil 'k een ander als vrouw. M'n geluk is voorbij, jij bent niet meer bij mij. Patsy, straks kom ik bij jou. -------------------------------------------------------------------------------- Stomme seborik *&^*&%&*%^&^:{ |
-Ma3stro- | zondag 4 mei 2003 @ 18:16 |
Space Marines - Sneller dan god Het is doelloos, zinloos, nutteloos, ik word er gek van Zeg niet wat ik niet mag zeggen, man ik word er gek van Iedere lul heeft toch zijn eigen gedachten Ben je het daar niet mee eens, ga dan in China overnachten Vrijheid van meningsuiting, dat is mijn grondrecht Vrijheid van drukpers, dat is jouw grondrecht Zit niet aan de mijne en ik kom niet aan de jouwe Maar kom je aan de mijne dan zal ik mijn bek niet houdenNee, jouw krantekolommen zullen mij niet doen verstommen Ik blijf grommen, grr, ik ga me echt niet vermommen Als de ideale schoonzoon met z'n mooie praatjes Niet voor jouw familie, domneuk, praatjes vullen geen gaatjes Maar m'n pik wel! Nee, mijn praatjes vullen weinig, maar ik weet dat jij ze hoort In het Nederlands, is dat het soms waar jij je aan stoort Als ik zeg: "Ik ben geil" is dat seksistische taal Maar "Face down, ass up" is doodnormaal In het Engels mag ik iemand in z'n reet pijpen En dat komt omdat je dom bent en die taal niet kan begrijpen Dus ga jij maar eens naar school en tap eens uit een ander vaatje Ken je dat gezegde, vast niet, praatjes vullen geen gaatjes Maar m'n pik wel Maar dat is nog niet alles waar ik me druk om maak Eigenlijk doe ik dat helemaal niet, nee ik ben geen man van wraak Maar ik stoor me aan die mensen die achter mijn rug om lullen Die een grote bek hebben als ik het niet hoor, ja die achter mijn rug om lullen Ja, het is zo makkelijk om te schieten voor open doel Maar als ik even voor keeper speel weten ze niet wat ik bedoel Jij bent tenminste eerlijk, want je zorgt dat ik het lezen kan En dat vind ik nu pas heerlijk, want je zorgt dat ik weer schrijven kan En wat jij zegt, beschrijf ik En wat jij denkt, bestrijd ik En wat jij vind, daar schijt ik op En wat jij bent, da's pas een mop Maar tjonge , jonge, jonge, wat bereik je er toch mee Je blijft maar publiceren en ik trek het door de plee Als ik wat schrijf krijg ik alleen maar meer fans Maar met jouw troep kom je niet verder dan de stadsgrens Besef je nu dan eindelijk dat je niks waard bent Dat je nog geen vrouw hebt als je straks bejaard bent En dan zit je in zo'n tehuis met op je schoot een pornoblaadje En dan denk je vast: "Praatjes, praatjes vullen |
Xilantof | zondag 4 mei 2003 @ 19:30 |
blij ben ik, nadat ik zag dat er ook erg veel acda en de munnik liedjes hier gepost werden. ik als fan blijf niet achter dit is van de vele die ik mooi vindt. ___________________________________________________________ Als je me morgen ziet Zul je dan weten wat ik voel Zul je je mooie vrienden zeggen Kijk dat is die leuke jongen die ik bedoel Of weet je soms niet wat ik droom elke nacht En zie je alleen maar een gek Die heel eng naar je lachtAls je me morgen ziet En ik je eindelijk vertel Hoelang ik jou al wil en al wachtend Luister je dan wel Lach je naar mij Of maak ik je bang Loop je nooit meer, nooit meer voorbij Is het beter om alleen te verlangen naar jou Dan te vertellen hoe het is, te verlangen naar jou Misschien is het beter om iets niet te hebben Dan om het gelijk al weer kwijt te zijn Waarom zou ik dat wat ik niet heb en koester verspelen Voor iets wat niet waar kan zijn Als je me morgen ziet Als je me morgen ziet ___________________________________________________________ ook vind ik lopen tot de zon komt erg mooi.... en zo kan ik nog wel ff door gaan. tis moeilijk kiezen wees gegroet |
Reddiablo | zondag 4 mei 2003 @ 19:35 |
Hier stroomt het bier - Stef Bos Hier stroomt het bier Het schuim der natie dat zie je hier Hier wordt het feest Van de wanhoop gevierd En het is zolang geleden Maar nu ben ik weer hier Vanaf de dag Dat ik weg ben gegaan Heb ik mezelf In het spotligt zien staan Ik keek naar een vreemde Ik stond aan de kant De glimlach op foto's Was altijd verkrampt Maarhier stroomt het bier En ik ben niet gemaakt Voor het recht van de sterken Ik ben een verliezer In mijn beste momenten Dus laat me maar drinken Dan verlies ik me hier... ...Stroomt het bier Ik drink me zoals vroeger Naar de ochtend toe Ik weet niet hoeveel vrienden In de storm ik heb verloren Maar één is er gebleven En dat is misschien genoeg Ik heb zoveel te vertellen Over wat ik heb gezien De vedettes van het volk Die zichzelf zo graag zien Het circus van de waanzin De klippen en de rotsen Ik zag ik zong Ik overwon en Ik moest kotsen Ik ging mee met het circus En voor ik het wist Was ik alleen nog Een naam en een gezicht En langzaam word Wat een ander in je ziet Een naam en een gezicht Meer ben ik niet Kijk, daar in de hoek Van de kroeg zit een man In slaap gevallen Met het glas in zijn hand Te dronken om te voelen Wat hij niet voelen wil Hier zijn we samen En thuis is het stil Ik had een ster kunnen zijn Die de mensen betovert Ach, ook al had ik misschien De wereld verovert Wat had dat betekent Het heelal is zo groot Het einde bestaat niet Nee, het einde bestaat niet Maar toch Gaan we dood Ik ben niet degene Waarvoor ik word versleten Ik ben niet degene Die op de barricades staat En die veel te veel praat Die zijn naam heeft gemaakt Je moet niet geloven Wat je ziet met je ogen Ik ben nog zoveel anderen Het beste moet nog komen En het beste ligt hier Want hier stroomt het bier Hier stroomt het bier Hier ben ik thuis want hier Stroomt het bier |
Reddiablo | zondag 4 mei 2003 @ 19:35 |
Hilton Barcelona - Stef Bos Hilton Barcelona Elf uur in de avond Een zeer geslaagde zakenman Zit moederziel alleen Hij heeft hier op een beurs De hele dag vergaderd En nu kijkt hij uit verveling Doelloos in het rond Zijn ogen dwalen, dwalen af Naar een dame in de hal Zij zit alleen, zij is één van de luxepaarden Van een spaanse hoerenstal En ze geeft je de illusie Dat ze zich verleiden laat Zij is niet goedkoop maar je kunt betalen Met een goede creditcard Eerst speelt hij nog de onschuld Hij stelt zichzelf voor Totdat hij in de alcohol Z'n onschuld heeft vermoord Hij vraagt haar hoe ze heet Zij noemt alleen een prijs Opeens trekt in een vage flits Zijn vrouw aan hem voorbij Dan zakken al z'n hersens Een halve meter lager Hij weet zich tot zijn kamerdeur Nog netjes te gedragen Maar daarna trekt hij hitsig Alle kleren van haar lijf Hij komt na vijf minuten Zij gaat...en hij, hij blijft Hij staart naar het plafond De spanning is gebroken Hij doet zijn ogen dicht maar Hij ziet overal die slet En daarna komt het schuldgevoel Zijn kamer ingeslopen Maar als redding ligt de Bijbel In vier talen naast zijn bed Hilton Barcelona Langzaam wordt het licht Vijf sterren van z'n klote Hij doet geen oog meer dicht De spaanse nacht is stil Er hangt niets in de lucht Wie altijd maar vooruit wil Verliest de weg terug De heimwee naar vervlogen tijden Kamers op de Place Pigalle Een halve ster, een krakend bed En de toiletten in de hal Maar een leven zonder zorgen Een droom die nog bestaat En een liefde, zoveel liefde Die je met een kus betaalt God, hij had zoveel idealen En hij sliep onder de sterren Hij vertelde alles wat hij voelde Want hij had niets te verbergen Zijn fantasie was een paleis Hij had een hoofd om in te wonen En hij praatte over later Want het beste moest nog komen Hilton Barcelona Tien uur in de ochtend Hij zit aan het ontbijt, ziet zichzelf En voelt de neiging om te kotsen Hij wil weg hier, terug naar huis Het is een choas in zijn hoofd Want dit hotel is het huis Waar de heimwee woont Dit hotel is het huis Waar de heimwee woont Zie ze lopen hier die mannen Kleurloos tussen koud en warm Met hun zware aktentassen Met hun ziel onder hun arm In dit hotel regeert de leugen Hier is de tederheid onttroond Want dit hotel is het huis Waar de heimwee woont |
Reddiablo | zondag 4 mei 2003 @ 19:36 |
Brand - The Scene doet me iedere keer wel iets..... prachtigvoor jou is het niet moeilijk, vriend het zit niet in je hoofd drukt niet op je gedachten knaagt niet aan je geloof je hoeft niet eens te spreken ik heb je al verstaan: vecht door totdat het doodgaat rust niet zolang het leeft maar ik ben in staat van oorlog, vriend en jij, jij bent neutraal wij zien hier niet hetzelfde spreken niet dezelfde taal je hoeft niet eens te spreken ik heb je al verstaan: vecht door totdat het doodgaat rust niet zolang het leeft blaas het op of brand het af maar laat het niet begaan je hoeft niet eens te spreken ik heb je al verstaan: vecht door totdat het doodgaat rust niet zolang het leeft blaas het op of brand het af maar laat het niet begaan |
scanman01 | woensdag 24 december 2003 @ 17:57 |
Allemaal op weg naar niets, doen we zus of zomaar iets Soms net echt, maar meestal kitsch, want wie speelt er nog zichzelf Weet je nog wanneer dat was, toen je nog geen ander was Niet in harnas achter glas, maar je eigenlijke zelfrefr.: Zoek jezelf broeders, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf Dikkerdoenerij genoeg, op kantoor en in de kroeg Als je nou 'ns geen masker droeg, zou je dat niet beter staan Wat moet je met die Januskop, daar schiet niemand iets mee op 't Is een kwestie van een knop, die moet enkel even om refr.: Zoek jezelf zusters, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf De man die op z'n tenen loopt en alleen zichzelf verkoopt En nooit iets in z'n oren knoopt, die gaat nog eens lelijk dood En met make-up van oor tot oor stelt z'n vrouw een ander voor En hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat refr.(3x) |
scanman01 | woensdag 24 december 2003 @ 18:00 |
in de verte spreekt een stem die ik herken van onze ruzies over kleine misverstanden over grote desillusies en ik hoor de kille klanken van jouw ingehouden woede maar wat kan ik meer dan janken als ik dit niet kon vermoeden in een waas hoor ik je zeggen dat je alles op wilt geven dat je alles met je meeneemt wat me lief is in dit leven en ik luister hoe jouw woorden langzaam opgaan in de zinnen die me treffen als een bliksem met vernietigende krachtdeze kilte maakt me gek en dit gevoel is angstaanjagend maar je woorden malen verder en 'n ogen kijken vragend waarom zei je mij niet eerder dat je zo van me vervreemd was waarom sprak je over liefde als je nooit van mij gehouden hebt ik verlies het van de wanhoop en ik voel m'n tranen branden en ik zou niets liever willen dan m'n hoofd weer in jouw handen maar wat tot een uur geleden nog zo veilig heeft geleken is 'n hele grote leugen en 'n kaartenhuis gebleken het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen en ik heb niet eens gemerkt dat ie naar binnen is geslopen om jouw liefde uit te wissen en m'n wereld te vernielen wil er niemand me vertellen dat ik alles heb gedroomd
|
E- | woensdag 24 december 2003 @ 20:39 |
Dagen Dat Ik Je Vergeet by Kadanz Album : Dagen dat ik je vergeet
Soms geloof ik dat er nooit iets is gebeurt Tussen ons tweeen D'r is geen spoor meer, alles uitgewist Ik heb je verdreven, yeah Onze liefde is voorbij Ik red me best, ik voel me vrij En er zijn dagen dat ik je vergeet Al m'n vrienden die je nooit wou zien Ze zijn gebleven Ik rook in bed en drink weer veel te veel Maar dit is m'n leven, yeah Onze toekomst was voorbij Ik red me best, ik voel me vrij En er zijn dagen dat ik vergeet refr.: Maar dan dring je weer binnen Telkens onverwacht Is het verbeelding Sta je naast me, ben jij het die daar lacht Hou je me altijd in je macht Raak ik je nooit kwijt In de stad, overal op straat Kom ik je tegen Zoveel mensen met dezelfde loop als jij Dezelfde kleren, yeah Onze liefde is voorbij Ik red me best, ik voel me vrij En er zijn dagen dat ik je vergeet refr. Oh baby refr. Hou je me altijd in je macht Raak ik je nooit kwijt |
sooty | woensdag 24 december 2003 @ 20:44 |
De beste Nederlandstalige songteksten zijn/werden/worden geschreven door Harrie Jekkers van Het Klein Orkest (aka. klorkestein Harry). I Rest my case  |
Helaaz | maandag 5 januari 2004 @ 13:12 |
Door dit topic kijkende schieten me steeds andere nummers te binnen die ik erg goed vind. Zo slecht is het dus niet gesteld met de nederlandstalige muziek! Er zijn verschillende nummers die ik hoog heb zitten, zoals "Zeg me dat het niet zo is" van Frank Boeijen en "Lopen tot de zon komt" en "Zwerver met een wekker" van Acda en de Munnik. Maar vanwege het feit dat ik twee weken geleden plotseling een goede vriend heb verloren post ik hier toch de tekst van "De Hemel" van Stef Bos.
Toen ik klein was, was de hemel Ergens boven in de lucht En je kon er enkel komen Met een allerlaatste zucht Iedereen droeg witte lakens En je liep langs gouden straten Over pleinen met fonteinen Vol met rode limonade En je vloog door witte wolken En een engel hield je vast En je kon op water lopen Want het water was van glas Iedereen was daar gelukkig Nooit meer honger Nooit meer pijn Had je hier alleen ellende Daar zou alles anders zijn Maar ik weet niet meer Waar de hemel is Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven Toen zag ik de hemel Met de ogen van een kind Maar die hemel is voorgoed verdwenen De hemel is verdwenen Ik werd ouder en geloofde In een andere fantasie En ik volgde Zarathustra Met een soort van anarchie Want ik vloog over de wolken Naar een land hier ver vandaan Maar ik zag geen gouden poorten En ik zag geen fonteinen staan En ik weet niet meer Waar de hemel is Ik weet niet waar ik heen ga na dit leven Soms zie ik de hemel In de ogen van een vrouw Maar dat duurt meestal maar even De hemel duurt maar even
[Dit bericht is gewijzigd door Helaaz op 05-01-2004 13:14] |
Erosjuhhh | maandag 5 januari 2004 @ 13:25 |
Padvinderslied Wij zijn de stoere padvinders. We lopen altijd in de pas. Te zoeken naar eendagsvlinders. Met vogelboeken en kompas. We zuipen ranja bij de vleet. Stiekem laten wij een scheet. Wie 't eerst een eekhoorn ziet, zingt dan heel trots 't scoutinglied: Refr: Oweejo Oh Zomerkamp dat is de top. Ik verheug me er al jaren op. Dan bouwen wij een houten brug. Daar lopen wij op heen en terug. We hebben goede-dadendrang. Dan knijpen ze ons in de wang. Spoorzoeken dat kan ik goed. Ik weet waar elke Dodo broedt. Refr: Oweejo Oh De and're welpen ben ik kwijt en dus huil ik zacht. De lucht die wordt al schemerig, het is al bijna nacht. (Eureka Scout bij nacht? RED.) Ik hoor een enge boeh. Daar loopt een echte koe. Ik wil naar mama toe! We maken er een feestje van. Wie 't verste piesen kan. Daar is de hopvrouw dus kijk uit! Straks ziet zij jou scoutingfluit. Refr: Oweejo Oh Plotseling staat daar een hele enge grote man. Hij vraagt of ik een snoepje wil, wat is-tie nu van plan? Mijn hartje klopt heel vlug. Hij aait mijn onderrug Ik wil naar mama terug! |
Safire | dinsdag 6 januari 2004 @ 00:35 |
Nuclear Family - Memento Dit moet de hemel zijn Ik hoor ze zingen Nu zie ik de scènes van m'n leven in projecties alsof ik de video terug spoel Ik voel me goed Beeld is onscherp de pijn scherp. Zwarte lijnen op m'n lijf. Silhouetten van een mantel en een zeis. Door schimmen omringt, ik voel wat er in Tommy Cooper omging. Als een film zie ik wat m'n leven is, wat het was en wat vergeten is. M'n linkerarm is lam, overbodig als een blinde darm. Koortszweet druppelt van de mic in m'n palm. Voor mezelf ben ik als een antagonist, die z'n leven meer zat is dan een alcoholist Als m'n hart dat wordt gedood door z'n bloedsomloop Ik herken me zelf niet. M'n tatoeages irriteren. Zwarte inkt die m'n aderen kanaliseren. Van m'n biceps een baan naar m'n triceps Bloedstroom is donker, vies als rook in longen. Als vonken brand het onderhand van m'n hals tot m'n hand. Snak naar adem, m.n brakende maag die kraakt. Misselijker dan m'n ledige bestaan me maakt Strompel naar de wc de treden naar beneden De toilet dame wetend dat m'n benen staan te beven Wordt door de ogen in de spiegel aangekeken Lees winston kingdom op de ingang Zie een portier als een stier. Bang dat ik niet binnen kwam. Angst in bedwang, ongeremd adrenaline in m'n bloed en onbekende visies die me groeten Claustrofobieën in een mist van nicotine Krijsende remmen, de mensen massa vormt een stoet. Check de hiphop heads en volg ze op de voet. K-swiss op de hielen. Verdoofd en me hoofd begint te spinnen als wielen, ik weet niet waar ik me begeef. En lees winston kingdom op de ingang Conducteuren fluiten. Ik schrik op de deuren sluiten. Voel me thuis tussen tags op de ruiten. Als alles wat ik buiten zie strijken tijdig voorbij. Alsof ik de wereld vanaf de grote wijzer bekijk. Want per minuut geschiedt, biedt een ander perspectief. Loop de deur uit begaan met m'n zogenaamde missie Wordt geleid door voorschriften en inscripties Ken m'n bestemming en stap een tram in, ben niet in de stemming. Zoekend naar een punt van herkenning. Van station naar wagon maar waarom? Stekende onderarm wazige blik verlamde hand Giet de alcohol er in en man het brand. Pak het verband, zie de spiegel. Reflecties van gevoelens. Tattoo's van punchlines en wat m'n levens doel is. Alles wat ik nog weet is dat ik HIPHOP leef. Dwalend in vergetelheid leven zonder leidraad. Elke minuut is als een leven dat voorbij gaat. Zwetend niet wetend wat die shit met je doet. Ik steek een pen in m'n pols en vergiftig m'n bloed. Zelfmoord en het vergeten is geen moord op m'n geweten |
marky_mark | dinsdag 6 januari 2004 @ 10:01 |
Frank Boeijen heeft altijd mooie teksten: 1.000.000 sterren Wat zou ik willen wensen Wat zou ik willen wensen Voor een kind in Beiroet Cowboys in Beiroet Spelen op straat 's avonds laat Schieten met scherp de sterren van de hemel Welkom in Utopia 2 En toen was het stil De straten zijn leeg Iedereen slaapt Iedereen leeft Daar ga ik heen Richting Amsterdam Het regent Op weg naar jou Wat heb ik verloren Wat neem ik mee Zal ik ooit vrij zijn Waar ik ook ga |
Morpheus2002 | dinsdag 6 januari 2004 @ 10:20 |
quote: Op donderdag 6 februari 2003 01:22 schreef odinio het volgende:[..] Osdorp Posse - Wat zou je doen dan vind ik dit nummer toch een stuk mooier van ze, tenminste de tekst dan: zonder dat het onzin lijkt
Helemaal met je eens! Super goede tekstVerder vindt ik Godvoordomme van OP ook wel goed qua tekst en goed dat ie z'n eigen mening geeft! Osdorp Posse - Godvoordomme Een zwaar uit de hand gelopen bijgeloof, 't is het geloof, dus niet mijn geloof. Want ik ben geen sukkel die bang is om te sterven of vreest dat m'n ziel met m'n lichaam zal bederven. Alle geloof is gebaseerd op angst, want in hun hart zijn juist de gelovigen het bangst. Want zij kunnen geestelijk niet accepteren, dat zij na hun dood tot as zullen verteren. En dat er daarna helemaal niets is, daarom maken zij elkaar wijs dat er iets is wat wij stervelingen niet kunnen begrijpen, ruiken, proeven, horen, zien of grijpen. Conclusie: het moet wel niets zijn, want als dat alles is dan moet het wel triest zijn om daar je hele leven aan te wijden, want de dood kun je toch niet vermijden. Godvoordomme, God is voor dommen. Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen. Godvoordomme, God is voor dommen. Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen. Gelovige mensen brainwashen zichzelf, doen net als ze gelukkig zijn maar voor de helft zijn ze alreeds gestorven en in geestelijke nood want hun hele leven staat al in het teken van de dood. Ze doen echt alles voor hun geloof, ze maken van zichzelf een afhankelijke sloof. Laten hun hele leven door een boek runnen, waarvan ze nog niet eens de schrijver kunnen. Ze staan als kuddedieren liederen te zingen, en proberen hun geloof aan ons op te dringen. In de media, met foldertjes en zelfs aan de deur, proberen die Jehova's jou te vangen in hun sleur. Ben je bang voor de dood kom er dan maar bij, want de lieve heer is er ook voor jou en mij. Maar waarom is die lul dan niet zo goed, dat ie eens wat aan de ontwikkelingslanden doet? Godvoordomme, God is voor dommen. Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen. Godvoordomme, God is voor dommen. Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen. Goodevening, According to foreign office reports, the number of religiously motivated wars is still heavily increasing. Last night, a minister named a list of countries that seemed to cover the entire civilized world. Countless examples of pelgrims persecution, torture and terrorism, forced the government to view their overall picture as a world threathening situation. Het geloof, wat een pure waanzin, ik kan het journaal nog maar nauwelijks aanzien. Overal oorlog in de naam van Allah, of God of andere dramatische gevallen. Verschillende geloven drijven mensen uit elkaar, wat voor de een een plicht is vind de andere een bezwaar. Elk mensenleven wordt neutraal begonnen en dan wordt door de ouders het geloof op gedrongen. Zonder dat een kind er ooit om vraagt, splitsen idioten het geloof in je maag. Ze zeggen dat het hoort bij je educatie, maar het geeft alleen waanzin en frustratie. En als je opgroeit moet je ook nog gaan kiezen, je leven weggooien of je ouders verliezen. Fok die ouders, dan geloven ze maar wel, want als ze dood gaan gaan ze toch wel naar de hel. Godvoordomme, God is voor dommen. Fok alle bronnen die die shit hebben verzonnen. Godvoordomme, God is voor dommen. Je bent nog niet verloren als je er mee bent begonnen. Amen. [Dit bericht is gewijzigd door Morpheus2002 op 06-01-2004 10:27] |
glueman | dinsdag 6 januari 2004 @ 10:33 |
Er zijn zo ontzettend veel prachtige Nederlandstalige teksten. Ik kan echt niet zeggen welke nu de beste is. Een willekeurige keuze:Mijn Vlakke land - Jacques Brel Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt En over dijk en duin de grijze nevel valt Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn En natte westenwinden gieren van venijn Dan vecht mijn land, mijn vlakke land Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken Op dak en torenspits van hemelhoge kerken Die in dit vlakke land de enige bergen zijn Wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat En bolle oostenwind het land nog vlakker slaat Dan wacht mijn land, mijn vlakke land Wanneer de lage lucht vlak over 't water scheert Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt Wanneer de noordenwind er onze adem steelt Dan kraakt mijn land, mijn vlakke land Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon En elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon Wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft Of dampende het veld in juli-zonlicht beeft Wanneer de zuidenwind er schatert door het graan Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan Dan juicht mijn land, mijn vlakke land |
tillaard | dinsdag 6 januari 2004 @ 11:21 |
En de allermooiste is Avond van Boudewijn de Groot...!! Stef Bos is ook prachtig. Met Acda en de Munnik heb ik totaal niets.
|
dennisjv | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:01 |
Henk Hofstede - Inktman Inktman loopt door een witte woestijn Hij trekt een rechte zwarte lijn Jaren geleden schreef hij witte letters Werden woorden werden zinnen Zinnen die je hoofd in liepen Hij schreef ZONLICHT in het donker Hij schreef DROMEN als niemand keek Hij schreef BOMEN in stegen Hij schreef ONSCHULD op een stuk zeep Inktman schaatst nu een witte 8 Op het donkere ijs hij lacht Om alle woorden woorden die zinnen werden In de huizen Door de gangen Over trappen liepen Hij schreef ZOMER in de winter Hij schreef BOMEN die niemeand zag Hij schreef DROMEN die niemand had Hij schreef ONSCHULD op een stuk zeep Inktman loopt door een witte woestijn Hij trekt een rechte zwarte lijn Henk Hofstede (van de Nits) heeft een Nederlandstalig solo-album met een verzameling juweeltjes van popliedjes met prachtige poetische teksten, waarvan hierboven een voorbeeld staat. http://www.nits.nl/henk -dennis- |
Bioslock | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:02 |
Blof is wel leuk af en toe. |
shilizous_88 | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:04 |
"Mooie dag" - Blof ; de tekst staat eerder in deze topic |
CarDen | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:24 |
Deze vindt persoonlijk erg goed: Youp van 't Hek
Johannes Er is een gek, een lieve gek en die gek is gek geboren Je kan het aan hem zien en nog beter aan hem horen Een en een is drie! Dat schreeuwt hij door de straat Ziet hij de fanfare dan loopt hij in de maat s Ochtends komt een busje en Dat busje haalt hem op Brengt hem naar een werkplaats, Daar drukt hij op een knop Ze hebben hem daar jaren geleden neergezet En als hij op die knop drukt plakt hij een etiket En 's zondags staat hij bij de kerk in de stad Te schudden met zijn kop En te krabben aan een wrat En Johannes weet niet wat een neger is Want Johannes is enigszins gestoord En Johannes weet ook niet wat oorlog is Omdat hij het nieuws nooit hoort En Johannes weet niet wat een Turk is Hij haalt alle mensen door elkaar Let niet op de ogen, let niet op de snor Let niet op de kleur van huid en haar Een auto is een auto en verder geen gezeik Johannes is Johannes en Johannes die is rijk Hij speelt met een touwtje of met een magneet Hij weet waar hij woont en hij weet hoe hij heet Johannes maakt geen wapens, Heeft nooit iemand vermoord Johannes is geen hooligan, Johannes is gestoord Danst in de regen of trekt een rare bek Hij lacht naar de vogels, want Johannes die is gek Hij praat met de paarden, staat uren bij het hek Hij vrijt soms met de bomenen want Johannes die is gek En Johannes is Johannes en schiet nooit iemand lek Johannes die is zielig, want Johannes... Die is niet helemaal goed! ___________________________________________________________
Of deze
Vertel me waarom ik leef Leg mij maar uit wat ik moet doen Is het verkeerd dat ik steeds streef Naar heel veel tijd of heel veel poen Vertel mij waarom ik besta Ik eet, ik drink, ik slaap, ik vrij Ik huil, ik lach, ik blijf, ik ga En werken doe ik er soms bij Ik streef naar eindeloos geluk Ik wil volmaakt in rijkdom sterven Maar ik maak onderweg veel stuk Wat blijft er over? Scherven!
Leg mij maar uit hoe of het zit De rijke heeft een mooie vrouw Jan Lul alleen een kunstgebit Terwijl hij toch wel iets meer wou. Vertel mij maar: waar gaat het om? Gezondheid is het hoogste goed Dat weet ik ook, ik ben niet dom Maar leg mij uit hoe of het moet Ik heb een eindeloos mooi huis Maar ook dat ligt al aan scherven Ik voel mij nergens echt thuis Wat blijft er over? Zwerven! Ik zie de files naar de stad Ik vind de mensen o zo sneu Ze kijken moe en afgemat Ze lijken vaak het leven beu. Ik zoek naar vuur en binnenbrand Alles wat stilstaat gaat bederven Ik wil porseleinkast/olifant Ja, ik wil scherven!
Ik weet 't niet, ik weet 't niet Ik ben de man die zo vaak lacht Maar ik verberg mijn verdriet Ben niet zo vrolijk in de nacht Dan dool ik in mijn waarheid rond En die waarheid is te groot Met hem sloot ik nog geen verbond Want die waarheid is de dood En als ik dood ben, ben ik weg En dan valt er niks te erven Wou je wat? Dan heb je pech: Ik heb alleen maar scherven
[Dit bericht is gewijzigd door CarDen op 06-01-2004 13:32] |
-Wepeel2- | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:35 |
quote: Op dinsdag 6 januari 2004 13:01 schreef dennisjv het volgende: Henk Hofstede - Inktman
Inderdaad een mooi en zeer originele tekst.  L. Nijght blijft voor mij trouwens de beste Nederlandstalige tekstschrijver. De manier waarop hij zinnen laat vloeien en ongecompliceerd rijmen, dat is gewoon poezie. quote: Zo te sterven op het water met je vleugels van papier Zomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier Met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen Eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste Geuren die je hebt geweten Alles kan je nu vergeten Op het water wieg je heen en weer Zo te sterven op het water met je vleugels van papierAls een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen Maar zo hoog kan ik niet komen Dus ik vlieg maar in mijn dromen Altijd ben ik voor het leven op de vlucht Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder Want zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven Ik kan zonder vliegen leven Wat zal ik nog langer geven Om een vlinder die verdronken is in mij Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn
En de volgende tekst van Shaffy vind ik ook prachtig. Gewoon heel direct en raak geformuleerd.quote: De wereld heeft mij failliet verklaard Ik heb me nog nooit zo goed en licht gevoeld als nu Ik heb me nog nooit zo schoon en bevrijd gevoeld als nu Weg met de kroegen Weg gezuip Weg zijn de katers Dronken flaters Glazige morgens En hun zorgen; niet te betalen De wereld heeft mij failliet verklaard Het is een verbazingwekkend lot, waar men mij mee stoorde Een verbazingwekkend lot, van wat eens bij mij behoorde Geen parasieten Geen gevlij Geen gestroop meer Geen gevrij Geen gelik meer 't Is voorbij, niets meer te halenDe wereld heeft mij failliet verklaard Het is een geschenk van God en niet van de maatschappij Het is een geschenk van God en dit is wat hij zei: Je moet weer werken Je moet weer zingen Je moet weer lachen Je moet weer spelen Je moet weer geven En beleven Je moet weer stralen De weg is vrij De weg is open De weg is mateloos van mij Zonder bagage Kan ik weer lopen Want ik ben nu vogelvrij De wereld heeft mij failliet verklaard Ik ben ontstegen aan het groot krakeel Ik ben ontslagen aan het maffe oordeel Ik heb niets meer te verliezen Ik heb alleen Te winnen Te beminnen Te beginnen Ik ben niet meer Te achterhalen
[Dit bericht is gewijzigd door -Wepeel2- op 06-01-2004 13:40] |
_Flea_ | dinsdag 6 januari 2004 @ 13:42 |
Jullie verklaren me misschien voor gek, maar die van Hero - Toen ik je zag vind ik erg goed. Het slaat ook precies op mij en m'n vriendin. Van Van Dik Hout vind ik Meer Dan een Ander erg sterk. Die draaide ik veel toen het uit ging met m'n ex.Van Dik Hout - Meer dan een ander Er is niemand die meer dan ik zal weten over jou. Hoe je je gedragen zou, hoe je iets vragen zou. Er is niemand die meer dan ik zal zwijgen over jou. Omdat ik de woorden niet heb nu ik ze nodig heb. Meer dan een ander heb ik jouw liefde gekend. Meer dan een ander ben ik weggerend. Meer dan een ander heb ik je naast me gehad. Meer dan een ander heb ik je liefgehad. Maar nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft. Er is niemand die meer dan ik zal weten over jou. Welke kleur je draagt, welke geur je draagt. Er is niemand die meer dan ik zal liegen over jou. Omdat ik de waarheid niet ken, nu je gelogen hebt. Meer dan een ander heb ik jouw liefde gekend. Meer dan een ander ben ik weggerend. Meer dan een ander heb ik je naast me gehad. Meer dan een ander heb ik je liefgehad. Maar nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft. Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft. Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft. Ja, nu wil ik je meer dan een ander je ooit gewild heeft. Er is niemand die meer dan ik zal zwijgen over jou. Hero - Toen ik je zag Ik dacht nooit aan morgen, vandaag was lang genoeg Totdat ik jou zag, en ik dacht ineens aan morgenvroeg Ik hield niet van de liefde, voor mij was er geen vrouw Totdat ik jou zag, en ik hield zomaar ineens van jou
Chorus Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet En toen heb je mij misschien, niet eens gezien Ik ging nooit naar buiten, echt vrolijk was ik niet Nu loop ik zelfs te fluiten, en ik kijk of ik jou ergens zie Ik kon om niemand lachen, ik was tot niets in staat Nu ben ik dag en nacht een zon, omdat ik weet dat jij bestaat Chorus Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet En toen heb je mij misschien, niet eens gezien Als ik jou zou vragen, drink jij wat van mij Zou je dan lachen, blijft het daarbij Ik moet het toch proberen, ik weet alleen niet hoe Niet langer verlegen, ik wil ik zal ik ga naar je toe Er was een donder een bliksem, een slag toen ik je zag Ik ben veranderd een ander, sinds die ene lach Ik geef me over je hebt me, verzetten heeft geen zin Ik ben veranderd een ander, en dit is pas het begin Chorus Want je hebt niet in de gaten wat je allemaal met me doet En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet En toen heb je mij misschien, ja heel misschien, niet eens, gezien |
Abbadon | dinsdag 6 januari 2004 @ 14:22 |
mooiste tekst is zonder enige twijfel 'verdronken vlinder' van Boudewijn de Groot...  al een paar keer voorbijgekomen in dit topic... |
RemCOW | dinsdag 6 januari 2004 @ 14:34 |
Om maar eens wat anders te noemen. Zitten veel goeie tussen zeg. Fontane - Slapeloos Kan niet slapen vannacht zei zij zachtjes tegen mij. De telefoon gaat telkens, maar ik geef geen gehoor. Aan de klank van warmte in de kou, van een wereld zonder jou. Kan ik er tegen, in eenzaamheid te leven. Is het over verder gaan en gedaan. Ik slenter door straten, leeg en ja verlaten. Mij voelen waar het was wat jij me gaf. Zou ik niet een maal voor heel even alles moeten geven voor die laatste keer, die laatste nacht met jou. Kan niet slapen vannacht zei zij zachtjes tegen mij. 2x In herinnering een glinstering. Zij lacht, de kaarsen uit en de kachel aan...owja Flauw licht valt over haar gezicht als een ster aan de hemel, die allang verdwenen is.... nee nee nee. Ik verdrink in mijn gedachten, zal ik op je wachten, op je belletje met de vraag of ik kan komen. Want het vuur is allang gedoofd... m'n hart vat vlam. Voor die woorden van de kant van de lijn, waar de liefde vandaan kwam. Kan niet slapen vannacht zei zij zachtjes tegen mij. 2x Dit is de voicemail van Michiel, ik ben er niet spreek maar iets in.... Kan niet slapen, Kan niet slapen vannacht. Ik kan niet slapen. Kan niet slapen vannacht zei zij zachtjes tegen mij. 2x Kan niet slapen, Kan niet slapen vannacht. Ik kan niet slapen Ik kan niet slapen... Kan niet slapen vannacht zei zij |
AnnekeM | dinsdag 6 januari 2004 @ 14:55 |
Ik mis Volumia in deze lange topic. "Er is altijd een weg" heeft me erg veel moed en steun gegeven in mijn zware tijden met operaties en lang herstel. "Vergeet nu maar je zorgen" van Danny de Munk en "Over de muur" van Clouseau zijn ook erg mooi. Er is altijd een weg - Volumia Lange dagen, moederziel alleen Het lijkt alsof echt niemand om je geeft Onbewogen, starend naar de klok Vragend aan jezelf waarvoor je leeft Iedereen kan soms het leven niet meer aan Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan Er is altijd een weg, altijd een licht Veeg de tranen nu uit je gezicht Want er komt een moment dat het geluk voor je staat Dus hou nog even vol als het niet gaat Het komt eraan Niet geslapen, weer een lange nacht Waar is alles toch zo mis gegaan Duizend vragen, tollend in je hoofd Zoekend naar de zin van het bestaan Iedereen kan soms het leven niet meer aan Iedereen heeft pijn soms, dus laat jezelf niet gaan Er is altijd een weg, altijd een licht Veeg de tranen nu uit je gezicht Want er komt een moment dat het geluk voor je staat Dus hou nog even vol als het niet gaat Als het geluk je plots verrast Denk dan niet na maar grijp het vast Er is altijd een weg, altijd een licht Veeg de tranen nu uit je gezicht Want er komt een moment dat het geluk voor je staat Dus hou nog even vol als het niet gaat Het komt eraan |
RemCOW | woensdag 7 januari 2004 @ 00:59 |
Grof geschut - Heel veel hebben Vroeger was mijn hart veel groter En het had veel groter kunnen zijn Als ik niet een deel aan jou gegeven had Ik ken je nu een hele tijd Ik wilde je, maar nu wil ik je kwijt Ik dacht, ik zeg 't maar dan weet je dat Je was weer niet thuis vannacht Ik heb gebeld - ik heb gewacht Ik heb je door - ik ben het zat - en ik kan heel veel hebben Ik kan heel veel hebben schat, maar als ik dat geweten had. (2x) Ik dacht dat wij elkaar begrepen Één en één blijft twee en is nooit meer En nu blijkt dat jij niet tellen kan Je was van plan het me te zeggen En het kwam er maar niet van Nou, als je niets wil zeggen - zeg dat dan. Je was weer niet thuis vannacht Ik heb gemaild, ik heb gefaxt Ik heb je door ik ben het zat En ik kan heel veel hebben Ik kan heel veel hebben schat - maar als ik dat geweten had (2x) Ik heb teveel van jou gepikt - ik heb teveel van jou geslikt Ik heb teveel, teveel, teveel - en ik kan heel veel hebben Ik kan heel veel hebben schat,Maar als ik dat geweten had. (2x) |
ondeugend | woensdag 7 januari 2004 @ 01:04 |
2x Van dik hout STIP AAN DE HEMEL: Nu eens niet naar de klote uit pure gewoonte Maar gewoon omdat ik kreeg wat ik vroeg De zoveelste laatste ronde -daarvan komt het gedonder- heeft me verbannen naar deze kroeg Waar sluitingstijd helden zich aan komen melden voor de veldslag tot morgen vroeg De rook in mijn ogen haalt geen traan meer naar boven Wat gedachten,de klank van een lach Sinds ik die niet meer kan horen ben ik zoveel verloren Ben ik ontwaakt uit een hemels roes Een stip aan de hemel spreidt onwennig zijn vleugels Vliegt over de wolken de dag achterna Hoog, onaantastbaar Vrij, onbedachtzaam En zo mooi lief Ik noem hem naar jou Voor als je ooit dichterbij komt Op de wind weer voorbij komt Dan roep ik je naam lief Dan zal ik er staan Muziek dreunt in mijn slapen Ik sta een band aan te gapen waar ik de poster al jaren van ken De zanger heeft niets te melden probeert wat te schelden Schrikt eigenlijk zelf nog het hardst Ook mijn beste bedoeling werd een nare bedoening De hartchirurg met het roestige mes: Hij toont begrip voor Uw lijden, maar heeft het lef niet om te snijden Ontwijkt Uw klachten met het grootste gemak Ik wil niets meer gebruiken dus ik sleep me naar buiten De ochtendzon doet wat ze moet Een stip aan de hemel Spreidt onwennig zijn vleugels Vliegt over de wolken de dag achterna Hoog, onaantastbaar Vrij, onbedachtzaam En zo mooi lief Ik noem hem naar jou Voor als je ooit dichterbij komt Op de wind weer voorbij komt Dan roep ik je naam lief Dan zal ik er staan Wees voor jezelf toch niet zo hard Waarom til je altijd meer dan het gewicht Stel jezelf niet zoveel vragen Gun jezelf een beetje lucht een beetje licht Want net nu alles lijkt verloren Nu ik weet dat ik je stem niet meer kan horen En dan je gezicht Dan je ogen Je mond Je haren En dan 1 voor 1 die momenten En ik alles En dan niets meer voor me kan halen Als alles lijkt verdwenen in de mist Voel ik de zon op mijn kleren. Wordt het tijd om te proberen Achter te laten wat niet van mij meer is Een stip aan de hemel Spreidt onwennig zijn vleugels Vliegt over de wolken de dag achterna Een stip aan de hemel. ------------------------------------------------------------------------------------------------------ Maar de beste is deze : Dromendief je geeft me alles wat je hebt al je tijd, je geld, je lichaam je liefde, mij zoveel zelfrespect en nog meer respect van vrienden je bouwt voor mij een wit paleis met feesten wijnfonteinen je vertrouwt me je geheimen toe laat alle spoken 's nachts verdwijnen je vertelt me alles wat je denkt elke wens of stil verlangen je weeft je roze liefdesweb en in dat web laat ik me vangen je bent mijn tegendeel, mijn zelfkritiek mijn nog minder kritiek van vrienden je wilt me helemaal of anders niet bent het geluk dat ik niet verdiende en ik blijf een dief, een dromendief en je hebt me lief je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf als ik het leven aan elkaar verzin dan druk jij me op de feiten je brengt me water als ik koortsig ben bent het geduld dat ik nooit zal krijgen geen mens die ooit mijn fouten snapt alleen jij zult het begrijpen als ik oogsten wil maar het lukt me niet dan zeg jij laat het nou rijpen en ik blijf een dief, een dromendief en je hebt me lief je hebt me lief in al je nachten vol van tederheid je hebt me lief wanneer je zegt ik wil je nooit meer kwijt je zegt je geeft om mij veel meer dan om jezelf maar als je dan zo zeker bent, als je echt zo zeker bent als je zo heel veel om me geeft zou je me ook laten gaan? zou je me laten gaan als het nodig was? zou je me laten gaan, laten gaan? zou je me laten gaan als het nodig was? zou je me laten gaan, laten gaan? zou je me laten gaan, laten gaan? je bent de ophaaldienst van mijn verdriet mijn kompas op open water en je geeft me alles wat je hebt maar betalen doe ik later ........... Waanzinnig waar  |