Beste Nederlandstalige songtekst

Dorst

M'n hoofd zit vol tot aan de rand
Dit klote land, ik wil hier weg
't Is elke dag hetzelfde, ik sta op en was m'n kop
Waarna ik m'n brood beleg
Ik drink m'n koffie, lees de krant
Ik aai de poesen in hun mand
Waarna ik naar buiten ga
en even in de regen sta
M'n kop wordt nat
Ik denk: Dat heb ik al eerder gehad
Waarna ik weer naar binnen ga

Ik wil hier weg

Op m'n fiets naar de soos
Zonder doel en werkeloos
Hang ik wat aan de bar
Ik lul met vrienden over 't weer
't Waait, 't valt, 't slaat me neer
't Maakt me in de war
Ik drink m'n bokbier, grote glazen
En ik blijf mezelf verbazen
Morgen weer een zware kop
en toch drink ik 't allemaal op
En langzaam wordt ik ladderzat
En denk: Dat heb ik al eerder gehad
Waarna ik 't zuipen stop

Ik wil hier weg

Ik wil naar België, naar Antwerpen
De haven, de café's
Luisteren naar Jacques Brel
In 'n kroeg, waar ik eerder ben geweest
De storm, het najaar, dagelijks leven
Is me even helemaal worst
Ik wil eruit, even wat anders
Ik heb een vreslijke dorst
En dorst naar anders avontuur
Weg met de tijd
Ik wil bestaan
Ik wil weten dat ik leef
Ik wil hier weg, laten we gaan
Ik heb dorst, ik heb dorst

Ik wil hier weg

M'n hoofd zit vol tot aan de rand
Dit klote land, ik wil hier weg...

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Die?

Of: Het feestteam,
purudupu
pupupuhhhhh
pududurupupuh
pududududuhhhhhhhhh

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:25 schreef HassieBassie het volgende:

[..]

Oost Berlijn, Unter den Linden
Er wandelen mensen
Langs vlaggen en vaandels
Waar Lenin en Mrx
Nog steeds op een voetstuk staan.

Die?

---

De zon, het zand
De hitte en de rustige rivier
De stilte en de droogte
En de leegt van dit hier

De hemel en de Aarde
De weidsheid van het land
En de wijsheid van een man
Dat is genoeg

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, Wat een mooie dag

De grond, het gras
De wegen naar de horizon dit trilt
De tijd is hier de ruimte
De diepte hier is wild

De onzin en de noodzaak
Ze naderen de grens
De liefde van een mens
Was mij genoeg

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Ik overdacht mijn zorgen en de wereld
En alle keren dat ik wakker lag
Ik besloot
Wat een mooie dag, wat een mooie dag

Wat een mooie dag, wat een mooie dag
Voor de dood.

Het was een onbekende weg die ik heb afgelegd,
naar het licht op zoek naar het donker.
Verlangen naar verlangen, uit dat harnas van spijt,
jaloezie en belangen.
Onderweg spuwden stuurlui aan wal hun gal,
ze hebben nooit iets bereikt, ik bleef eigenwijs.

En toen, toen zag ik jou,
je bent zoveel voor me geweest,
een moeder, een dochter, de mooiste vrouw.
Maar als altijd met iemand die nooit iets zeker weet,
won mijn twijfel van ons geluk maar vanavond ben ik hier terug,
en ik vraag je...

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van het duister in mijn hoofd,
mijn straat loopt hier dood.

Wat achtervolgde mij hier naar toe,
was het de prijs van de roem,
of het verlangen voor één nacht iemand te vertrouwen.
Of was het die hyena, die jakhals, die wacht tot ik neerval
en waarvan ik dacht dat het een vriend was.

Maar zijn wij samen niet sterker dan alles wat mij bedreigt,
ik sta klaar voor de strijdt, met als wapen de waarheid,
en dat is

Heb me lief, heb me lief, heb dit lichaam lief.
Bemin mij, bevrijd mij van dat gevoel van schuld,
verraad mij met een kus

Heb me lief, heb me lief,
ik weet meer vragen kan ik niet.
Wij verzoenen ons vannacht,
bemin mij,
streel mij,
heel mij,
heb me lief

Dit is een nummer van Frank Boeijen...niet alleen een mooie tekst maar helemaal een mooi nummer.

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:27 schreef Nadientje het volgende:
Margeritha van Marco Borsato

---

Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant, naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon 'ie te preken. Die jongens die een kerkboek hadden haalden het te voorschijn. Maar 1 van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat 'ie voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat 'ie deed en zei dat 'ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. "Waarom heeft u 'm hier gebracht, sergeant?", vroeg de officier. "Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord. "Wat heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant. "Heel veel", was het antwoord van de bewuste soldaat. "Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook." De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van m'n bedoelingen". Nadat 'ie dit had gezegd, begon 'ie z'n verhaal.
"Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar 1 God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is, het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evanchelisten die het woord predikten, Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en de aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z'n vrouw, z'n zonen en hun vrouwen. Bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving. Zie ik de koning, dan weet ik dat er slechts 1 grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er zijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u luitenant, m'n speelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almanak en een kerkboek tegelijk."

Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die soldaat, dat was ik.

Kippevel

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Oost-Berlijn, Unter den Linden:
Er wandelen mensen langs vlaggen en vaandels.
Waar Lenin en Marx nog steeds op hun voetstuk staan.
En iedereen werkt, hamers en sikkels,
Terwijl in paradepas de wacht wordt gewisseld.
Veertig jaar socialisme er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die heilstaat, als er muren omheen staan?
Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan?
Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is 'ie waard,
Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard?

En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn.
Omdat ze soms in het westen, soms ook in het oosten willen zijn.

West-Berlijn, de Kurfürstendamm:
Er wandelen mensen langs porno en peepshow.
Waar Mercedes en Cola nog steeds op een voetstuk staan.
En de neonreclames, die glitterend lokken:
Kom dansen! Kom eten! Kom zuipen! Kom gokken!
Dat is nou veertig jaar vrijheid, er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die vrijheid, zonder huis, zonder baan?
Zoveel Turken in Kreuzberg die amper kunnen bestaan.
Goed, je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur
En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.

En de vogels vliegen van West- naar Oost-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het oosten, soms ook in het westen willen zijn.
Omdat er brood ligt soms bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein...

[Dit bericht is gewijzigd door Ronhui op 04-02-2003 11:35]

tekst en muziek: Thomas Acda, Paul de Munnik

Het is half elf 's ochtends hier
En Amsterdam droogt op
Om straks weer in de regen te verdrinken
Het was rustig in de zaak
Ik dacht ik bel je op
Maar ik voel de moed nu in mijn schoenen zinken

Sorry van het tijdsverschil
Ik had beter moeten weten
Maar als jij wakker bent dan is het hier weer nacht
Ik wil je zo graag zeggen
Wat ik toen niet kon die dag
Zeggen wat ik eigenlijk niet mag

Het komt doordat ik gisteren
In onze oude buurt moest wezen
Wacht, er zit iemand anders op de lijn
Je spreekt het vloeiend zo te horen
Ik heb een vermoeden wie dat was
Ik had niet gedacht dat jij nu nog alleen zou zijn

Ik had alles willen houden wat het was
En dat was dan ook alles wat ik probeerde
Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon
Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde

Het is te laat
Ik had niet moeten bellen
Sorry van het tijdsverschil
Maar ik moet weer aan het werk
De lunch gaat hier beginnen

Het is te laat
Al ruim een jaar te laat
Goed je te horen en alles
Wat ik eigenlijk zeggen wou
Na al die jaren toch weer loze zinnen

Ik had alles willen houden wat het was
En dat was dan ook alles wat ik probeerde
Van alle wegen die ik toen met jou bewandelen kon
Koos ik, eigenlijk als vandaag, net de verkeerde

Jij bent zo wijs, dat zegt een kind
Jij bent zo grijs, dat zegt een kind
Jij bent getrouwd, dat zegt een kind
Jij bent al oud, dat zegt een kind
Dan denk je: Ja, een rimpel meer
Je wordt al echt een oude heer
Maar voor je denkt: Hoe moet dat nou?
Pakt ze je hand en lacht naar jou

De glimlach van een kind
Doet je beseffen dat je leeft
De glimlach van een kind
Dat nog een leven voor zich heeft
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet
Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet

De glimlach van een kind
Dat met een trein speelt of een pop
Die glimlach maakt je blij
Daar kan geen feest meer tegenop
Wat geeft het of je ouder wordt
Dat maakt toch niks meer uit
Want je voelt je gelukkig al heb je geen duit

De glimlach van een kind
Doet je beseffen dat je leeft
De glimlach van een kind
Dat nog een leven voor zich heeft
Dat leven is de moeite waard
Met soms wel wat verdriet
Maar met liefde, geluk en plezier in het verschiet

[Dit bericht is gewijzigd door dJ-Zcore op 04-02-2003 11:37]

quote:

---

Op dinsdag 4 februari 2003 11:22 schreef Lucille het volgende:
Het enige Nederlandstalige nummer waar ik kippevel van krijg is Over de muur

---

Als ze er niet is
tien tegen een dat ik mijn mond hou
als ik je weer zie
ik ken mezelf zo onderhand
een prater ben ik niet
hoe was het hier
zal je vragen
en ik zal zeggen
goed
maar ik zeg je niet wat ik nu denk
dat ik je eigenlijk zeggen moet

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is
weet een man pas wat hij mist

jij praat honderduit over hoe het was
over hoe je het hebt gehad
en misschien als ik op dreef ben
zeg ik een keertje schat
dan vraag je mij
hoe was het bij jou
hooguit zeg ik dan
stil
en ik zeg je weer niet wat ik nu denk
dat ik je eindelijk zeggen wil

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is

pas nu je hier niet bent
nu voel ik het in mij
nu je mij niet hoort
voel ik het woord voor woord
voor woord

een man weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
weet niet wat hij mist
een man weet niet wat hij mist
maar Als ze er niet is
Als ze er niet is
weet een man pas wat hij mist

Ik ben een vrouw van 40 met een sigaret
Ik heb een buitenaardse stof in mijn bloed
Ik werd verleden jaar ontvoerd door een ruimteschip
En sindsdien gaat het met mij niet zo goed
Ik weet wel waar ze wonen want je kunt het zien
als je de letters van m'n naam omdraait
De waarheid is een raadsel en het gaat als volgt
't Is een goeie vriend, maar altijd te laat

Ik heb een eigen flat, ik heb de radio aan
't Is alweer woensdag, ik heb een Golf GTI
Een tijdje terug reed ik een fietser dood
Gelukkig heeft geen mens mij gezien
Het komt maar zelden voor dat ik een zin afmaak
En je maakt mij echt niks wijs
Het noodlot is een raadsel en het gaat als volgt
Het kost je niks en toch altijd prijs

Als ik uitga ben ik een fotograaf
En ik ben schrijver als ik vrienden bezoek
Op het ogenblik zit ik heel even zonder werk
Maar binnenkort begin ik aan een nieuwste boek
In een spiegel neem ik soms alvast de pose aan
Voor de foto op de achterkant
Dromen zijn een raadsel en het gaat als volgt
Het smelt in je hoofd en niet in je hand

Ik ben een monoliet, ik ben de wetenschap
Ik ben een grote man van 50 jaar
Vandaag knipte ik een muis in twee
En die naaide ik toen mooi maar weer aan elkaar
En soms vanuit een hoek kijken mij dingen aan
Vanuit de schaduw van de kathedraal
Alles is een raadsel en ik weet nog niet
In wat voor vorm en in welke taal

Ik ben al heel erg oud en ik mis mijn vrouw
M'n ouwe handen trillen heel de dag
Beneden kun je kaarten bij de automaat
Alhoewel dat van mijn dochter niet mag
Dan zeggen ze dat ik zo goed de kaarten schud
En dan lach ik elke keer maar weer mee
Ik heb een raadsel over vergetelheid en het gaat als volgt
Wat doet pijn en telt voor twee

edit: sommige tekens deed die lastig bij.

[Dit bericht is gewijzigd door sweek op 04-02-2003 11:43]

Heel mooi is het feit dat er geen refrein in zit, er worden geen delen herhaald!

Kees

Verdomme Kees, al weer een jaar vandaag
Dat jij begraven bent
Gek toch hoe vlug dat went
Want God je weet, ik mocht je erg graag
Ik wist wat ik aan je had
Nou ja, hoe noem je dat
Behalve dus, dat ik je een beetje mis
Nou ja, op mijn manier
Is alles eender hier
Denk niet Kees, dat er veel veranderd is
Hoogstens een kleinigheid
In nauwelijks één jaar tijd
Er is nog altijd ster-reclame
En bij de politieke namen
Is er 1 nieuwe: Drees
En er zijn intercity treinen
En jij hebt andere gordijnen
Gekregen, naar ik vrees, Kees

Verdomme Kees, een jaar is toch wel lang
Als je elkaar niet ziet
Ik weet het eigenlijk niet
Het gaat allemaal toch doodgewoon zijn gang
En het draait, bedenk ik nou
Hier ook wel zonder jou
Carmiggelt schrijft nog steeds in het Parool
En de Apollo's gaan
Nog altijd naar de maan
Nou ja, je dochtertje gaat nu naar school
En volgend jaar je zoon
Nou och, dat is heel gewoon
En toch als ik mij zo hoor praten
Vallen er opeens hiaten
Tussen mijn cliche's
Want dat jouw rozen niet meer bloeien
Omdat ze niet voldoende sproeien
Dat zeg iets, naar ik vrees, Kees

Verdomme Kees, ik weet het nou niet meer
Denk steeds aan wat je zei
Het gaat allemaal voorbij
En dat de tijd van leven telkens weer
Gewoon opnieuw begon
Niks nieuws onder de zon
Maar dat is niet waar, want jij was enkel jij
Jij hebt hier rondgedwaald
En dat wordt nooit herhaald
Als ik jouw huis zie, dan hoor jij daarbij
En naast een kinderfiets
Mis ik toch ook wel iets
Maar verder valt er niets te melden
Er drijft nog olie op de Schelde
Er zijn nog steeds cafe's
En verder hoorde ik zoeven
Hiernaast het lied: Lang zal ze leven
Geweldig, naar ik vrees, Kees

Zo te sterven op het water
met je vleugels van papier,
zo maar drijven na het vliegen,
in de wolken drijf je hier.
Met je kleuren die vervagen,
zonder zoeken, zonder vragen.
Eindelijk voor altijd rusten
met de bloemen die je kuste.
Geuren die je hebt geweten,
alles kan je nu vergeten,
op het water wieg je heen en weer.
Zo te sterven op het water
met je vleugels van papier.

Als een vlinder die toch vliegen kan
tot in de blauwe lucht,
als een vlinder, altijd vrij
en voor het leven op de vlucht,
wil ik sterven op het water,
maar dat is een zorg van later.
Ik wil nu als vlinder vliegen,
op de bloemenblaren wiegen.
Maar zo hoog kan ik niet komen,
dus ik vlieg maar in mijn dromen.
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht,
als een vlinder die toch vliegen kan
tot in de blauwe lucht.

Om te leven, dacht ik,
je zou een vlinder moeten zijn,
om te vliegen heel ver weg
van alle leed en alle pijn.
Maar ik heb niet langer hinder
van jaloers zijn op een vlinder.
Want zelfs vlinders moeten sterven,
laat ik niet mijn vreugd bederven.
Ik kan zonder vliegen leven.
Wat zal ik nog langer geven
om een vlinder die verdronken is in mij?
Om te leven hoef ik
echt geen vlinder meer te zijn.

Ze is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt
Niet de allerduurste wijn, die je zonder kater drinkt
Geen bloementuin in bloei
Niet 1 uit duizend nachten
Geen uitgestoken hand
Niet het eind van al mijn wachten

Nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn
Geen droom geen doel, geen stok om mee te slaan
Geen enkele garantie voor een lang gelukkig leven
Geen antwoord op de vraag van ons bestaan
Niet de mooiste symfonie, onder de film genaamd 'wij tweeën'
Niet het schone koele bed, dat mijn koortsen weg kan nemen
Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten
Ze kwam niet op het juiste moment, en dat kan me ook niet schelen

want, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Tussen alles wat ik had, en hoe dat ineens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend

Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven
Tussen nooit en misschien, heel soms
Tussen heek en ons

Zoveel zangers, zoveel woorden
Het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook proberen, geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel maar alles wat ik horen wil
Is zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil

Ze is geen goed gesprek, waar geen hond op zit te wachten
niet de vlag waar ik onder strijd, geen advies bij al mijn klachten
Niet de allerlaatste uitweg waar wij al lang niet meer aan dachten

nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil