Van kleuter tot puber deel 167 - over de helft!

ik denk eigenlijk dat ook als je met 5 pas op school begint de kans groot is dat je gewoon in het kalenderjaar dat je 6 wordt naar groep 3 gaat. Net als degene die al met 4 begonnen zijn eigenlijk. Hooguit zal het kind wellicht iets eerder een twijfelgeval zijn als het bijvoorbeeld pas eind december 5 is geworden en dus minder dan een schooljaar gekleuterd heeft.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 16:13 schreef hilliebillie het volgende:
Aan de andere kant denk ik wel dat een jaar langer kleuteren als je met 5 begint op school ook wel zijn nadelen kan hebben later omdat je dan altijd de oudste bent en dat sociaal wel eens lastig kan zijn. Maar ook dat is gebaseerd op m’n eigen kinderen

Dat is mede de reden dat ik mijn kinderen naar de montessori deed, maar dan andersom. Oudste is van augustus en was dus altijd een jonge leerling. Met de gemengde groepen is hij ook een deel van de tijd de oudste van de klas. En dan wordt er toch weer meer van je verwacht en gevraagd van je. Jongste is helemaal jong, dus volgend jaar in groep 8 zijn er toch veel kinderen jonger dan hem. En kan hij dus een jaar niet de afhankelijke jonge uithangen

Alleen bij najaarskinderen die bijna 3 jaar kleuteren zou een tijdje extra thuis misschien niet zoveel uitmaken. Maar je weet pas of ze lang/kort kleuteren als ze in de klas zitten.

Er was hier een kdv/bso die een verlengd kdv aanbood. Daar mochten 4 jarigen heen en werkten ze met montessori materiaal. Maar ik zie het nu niet meer terug op hun site, dus dat is waarschijnlijk ook geen geslaagd experiment geweest.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 15:48 schreef hilliebillie het volgende:
Hier is dat geen optie geweest. Buiten het feit dat de opvang hier maar tot 4 jaar ging waren de kinderen ook gewoon wel echt klaar om naar school te gaan. Ook beiden van augustus en dus precies twee jaar gekleuterd. De oudste was er eigenlijk een half jaar eerder wel klaar mee om naar groep drie te gaan. Maar goed dat was verder geen optie of zo.

Maar hoe zie je het dan voor je? Maar 1 jaar kleuteren en dan naar groep 3? Ik denk dat hij/zij het dan toch echt wel pittig gaat krijgen. Of pas met 7 jaar naar groep 3 laten gaan?

Persoonlijk lijken beiden opties weinig voordelen hebben.

De enige reden waarom het voor mij een optie zou zijn is om met het hele gezin nog een jaar te reizen (zo avontuurlijk ben ik niet hoor om dat te doen, maar dat is voor mij de enige reden om er nog niet voor te kiezen).

En bijvoorbeeld als het kind er nog niet klaar voor lijkt te zijn zou ik juist dat eerste jaar bezig gaan met wennen en opbouwen.

Maar ik ben wel (oprecht) benieuwd wat voor jou de reden zou zijn om de basisschool een jaar uit te stellen

Mijn oudste is van eind juli, ook een vroege leerling dus. Zij is ook gewoon met 4 jaar gestart. Leertechnisch doet ze het vanaf het begin prima, op sociaal vlak ging het veel minder. In dat opzicht had het misschien beter geweest als ze nog even thuis gebleven was. Of ook weer niet, op school heb je natuurlijk meer kinderen om je heen dan thuis. Ze heeft er in groep 1 en 2 duidelijk last van gehad dat ze het moeilijk vond aansluiting te vinden bij andere klasgenootjes. Nu ze in groep 4 zit is het allemaal rechtgetrokken, maar dat heeft dus wel eventjes geduurd.

@Deepfreeze mijn oudste zit ook op het Montessori onderwijs. Hoewel zij er niet zoveel moeite mee had, vind ik het wel een dingetje dat ze in de klas van groep 5, 4 en 3 de allerjongste was. Was meer overbezorgdheid van mijn kant.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 17:10 schreef Sunshine1982 het volgende:
@Deepfreeze mijn oudste zit ook op het Montessori onderwijs. Hoewel zij er niet zoveel moeite mee had, vind ik het wel een dingetje dat ze in de klas van groep 5, 4 en 3 de allerjongste was. Was meer overbezorgdheid van mijn kant.

Wacht maar... Mijn 8-jarige naar de bovenbouw, dat was nog enger Zo'n kleintje tussen die echte pubers uit groep 8.
maar hij hield zich wel staande en speelde evt zijn schattigheidskaart bij de oudste meiden

Voor groep 3 was hij juist cognitief echt klaar voor, dat sociale deel hebben we op de gok gedaan en is prima uitgevallen.

juli en augustus zijn toch geen vroege leerlingen? Tenminste, ik zou daar de kinderen uit november en december en vooruit, wellicht oktober onder laten vallen.
Niet dat dat in de rest van het verhaal echt uitmaakt trouwens..

en inderdaad, hier vond ik een 8 jarige in groep 6/7/8 veel kleiner voelen dan toen ze 5 was in groep 3/4/5...
Mijn dame kan ook echt niets met die kinderen uit groep 8.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 17:18 schreef watmoetikkiezen het volgende:
juli en augustus zijn toch geen vroege leerlingen? Tenminste, ik zou daar de kinderen uit november en december en vooruit, wellicht oktober onder laten vallen.
Niet dat dat in de rest van het verhaal echt uitmaakt trouwens..

In praktijk blijven de meeste kinderen van het najaar bij de kleuters bij ons. Dus er zijn maar weinig echte jonge najaarskinden. De mijne is van eind december, die schiet echt uit. nog eentje van november en de rest is van de zomer of ouder. Zijn vriendjes uit de groep lager zijn ook ouder dan hem. Dus voor mijn gevoel is alles van de zomer en erna jong..

Maar dat is wel mooi, dat hij nu toch kinderen van gelijke speelsheid in de klas heeft. En cognitief een stapje extra kan doen.

quote:

Op maandag 28 maart 2022 17:18 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]
Wacht maar... Mijn 8-jarige naar de bovenbouw, dat was nog enger Zo'n kleintje tussen die echte pubers uit groep 8.
maar hij hield zich wel staande en speelde evt zijn schattigheidskaart bij de oudste meiden

Voor groep 3 was hij juist cognitief echt klaar voor, dat sociale deel hebben we op de gok gedaan en is prima uitgevallen.

Daar heb ik nog helemaal niet bij stil gestaan Maar bedankt, kan ik me alvast geestelijk gaan voorbereiden

quote:

Op maandag 28 maart 2022 17:28 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]
In praktijk blijven de meeste kinderen van het najaar bij de kleuters bij ons. Dus er zijn maar weinig echte jonge najaarskinden. De mijne is van eind december, die schiet echt uit. nog eentje van november en de rest is van de zomer of ouder. Zijn vriendjes uit de groep lager zijn ook ouder dan hem. Dus voor mijn gevoel is alles van de zomer en erna jong..

Maar dat is wel mooi, dat hij nu toch kinderen van gelijke speelsheid in de klas heeft. En cognitief een stapje extra kan doen.

oh grappig, hier gaat vrijwel iedereen van het kalenderjaar door. Mijnen van september en oktober zijn dus niet de jongste van de klas. Bij mijn dochter zit er 1 van 10 dagen ouder zelfs versneld 1 jaar hoger en de jongste uit de klas is van 31 december..
Maar dat verschilt dan blijkbaar per school

quote:

Op maandag 28 maart 2022 18:37 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]
oh grappig, hier gaat vrijwel iedereen van het kalenderjaar door. Mijnen van september en oktober zijn dus niet de jongste van de klas. Bij mijn dochter zit er 1 van 10 dagen ouder zelfs versneld 1 jaar hoger en de jongste uit de klas is van 31 december..
Maar dat verschilt dan blijkbaar per school

Oh, dat is wel anders dan. Hier houden ze liever de 1 oktober grens aan. Alleen bij twijfel wordt je een bespreekgeval. Ik moest echt moeite doen om D naar groep 3 te krijgen, want juf twijfelde niet over hem. Geen moment spijt van gehad verder, hij past in deze groep.

We hebben besloten om te stoppen met zwemles. Ze is nu voor de tweede keer bezig voor haar B diploma en het onder water zwemmen wil gewoon echt niet lukken. Badmeester heeft al aangegeven dat als ze zo doorgaat, ze deze ronde het weer niet gaat halen. Ik wil haar daar niet aan bloot stellen. Weer niet halen, weer alles overnieuw,... Niet goed voor haar zelfvertrouwen denk ik zo.

Ze heeft zwemles nooit leuk gevonden, bij haar A ook niet. Maar A vind ik (net als elke ouder denk ik) echt heel belangrijk, dus ik heb haar altijd nog weten te motiveren ook al was dat soms heel moeilijk. Nu geeft ze huilend aan dat ze echt niet meer naar zwemles wilt. Het is genoeg zo. Voor nu althans. Wanneer ze aangeeft haar B te willen halen gaan we er natuurlijk weer voor. Tot die tijd gaan we regelmatig recreatief zwemmen zodat ze wel een beetje in het water bezig blijft. Dat vindt ze wél heel leuk.

Kan ze niet een 1-op-1 les krijgen van iemand anders? Of even een andere manier proberen? Oudste moest door een verhuizing wisselen van zwemschool. Daar leerden ze het duiken net iets anders en pikte hij het direct op. De pauze van 2 maanden hielp misschien ook wel. Net genoeg om even te ontspannen.

De meters zwemmend kunnen maken en het niet in paniek raken als je in het water valt, dat is belangrijk. Als het verder alleen hangt op het duiken kan ik me de keuze wel voorstellen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Deepfreeze op 30-03-2022 10:49:03 ]

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 09:56 schreef Sunshine1982 het volgende:
We hebben besloten om te stoppen met zwemles. Ze is nu voor de tweede keer bezig voor haar B diploma en het onder water zwemmen wil gewoon echt niet lukken. Badmeester heeft al aangegeven dat als ze zo doorgaat, ze deze ronde het weer niet gaat halen. Ik wil haar daar niet aan bloot stellen. Weer niet halen, weer alles overnieuw,... Niet goed voor haar zelfvertrouwen denk ik zo.

Ze heeft zwemles nooit leuk gevonden, bij haar A ook niet. Maar A vind ik (net als elke ouder denk ik) echt heel belangrijk, dus ik heb haar altijd nog weten te motiveren ook al was dat soms heel moeilijk. Nu geeft ze huilend aan dat ze echt niet meer naar zwemles wilt. Het is genoeg zo. Voor nu althans. Wanneer ze aangeeft haar B te willen halen gaan we er natuurlijk weer voor. Tot die tijd gaan we regelmatig recreatief zwemmen zodat ze wel een beetje in het water bezig blijft. Dat vindt ze wél heel leuk.

Ik vind de suggestie van @Deepfreeze om privéles te nemen wel goed. Hebben jullie dat al geprobeerd? Bij onze zoon bood dat uitkomst toen hij een tijdje geen progressie boekte

Bij onze dochter zijn we op een bepaald moment gestopt met zwemles. Ze heeft zelfs haar A-diploma niet gehaald. Ik heb van geen enkele ouder ooit begrip voor deze keuze gekregen trouwens, maar daar heb ik me weinig van aangetrokken. Zij hebben nooit de diepe ellende mee hoeven maken die wij met onze dochter hebben meegemaakt. Ze heeft een tijdje zwemles gehad, na een incident zijn we gestopt, later zijn we met een nieuwe zwemschool begonnen met kleinere groepen en een andere aanpak, en we hebben een tijd privéles geprobeerd. Niets hielp, de paniek bleef groot en het trauma nam week na week toe. Uiteindelijk heb ik haar zelf leren zwemmen en ze zwemt nu uitstekend. We wonen aan het water en maken in de zomer veel meters.

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 10:40 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Ik vind de suggestie van @:deepfreeze om privéles te nemen wel goed. Hebben jullie dat al geprobeerd? Bij onze zoon bood dat uitkomst toen hij een tijdje geen progressie boekte

Bij onze dochter zijn we op een bepaald moment gestopt met zwemles. Ze heeft zelfs haar A-diploma niet gehaald. Ik heb van geen enkele ouder ooit begrip voor deze keuze gekregen trouwens, maar daar heb ik me weinig van aangetrokken. Zij hebben nooit de diepe ellende mee hoeven maken die wij met onze dochter hebben meegemaakt. Ze heeft een tijdje zwemles gehad, na een incident zijn we gestopt, later zijn we met een nieuwe zwemschool begonnen met kleinere groepen en een andere aanpak, en we hebben een tijd privéles geprobeerd. Niets hielp, de paniek bleef groot en het trauma nam week na week toe. Uiteindelijk heb ik haar zelf leren zwemmen en ze zwemt nu uitstekend. We wonen aan het water en maken in de zomer veel meters.

Wij hebben aan privéles gedacht. Ik denk alleen niet dat dit het beoogde resultaat gaat geven. Ze heeft nu een te negatieve associatie met zwemles. Privéles had ik achteraf gezien eerder mee moeten beginnen. We laten even de boel bezinken ( ) en daarna kijkem we verder.

Verstandige keuze Sunshine! Niks is het waard om een trauma aan over te houden. En ze heeft al haar A-diploma, wat goed! En heel fijn dat ze vrij zwemmen wel leuk vindt, dan komt ze er vast wel zonder les.

Onze jongste startte met zwemles in oktober 2019. Helaas nog steeds geen diploma. Hij heeft er geen hekel aan, maar was in de grotere groep gewoon niet aan het opletten en leerde niks. Sinds augustus zit hij in een groepje van maximaal 4 kinderen en gaat het beter. Geen natuurtalent, maar hij gaat vooruit en zit nu in badje 3. Er zijn echt nog wel wat hobbels te gaan voor het A-diploma, maar nu heb ik er wel vertrouwen in.

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:02 schreef Phaidra het volgende:
Onze jongste startte met zwemles in oktober 2019. Helaas nog steeds geen diploma. Hij heeft er geen hekel aan, maar was in de grotere groep gewoon niet aan het opletten en leerde niks. Sinds augustus zit hij in een groepje van maximaal 4 kinderen en gaat het beter. Geen natuurtalent, maar hij gaat vooruit en zit nu in badje 3. Er zijn echt nog wel wat hobbels te gaan voor het A-diploma, maar nu heb ik er wel vertrouwen in.

Fijn!

Het grappige is dat onze dochter zowel veel plezier heeft in zwemmen als er goed in is, zo is later gebleken. Ze maakt enorme afstanden, zwemt hard (ik moet moeite doen om haar bij te houden, al zal ik dat nooit toegeven ) en heeft een goede techniek. Er is één eigenschap die haar heeft tegengewerkt en dat is dat ze een control freak is. Ze wil alles in de hand houden en zal dus nooit alleen omdat een leraar het zegt in het water springen. Ik heb heel geduldig en creatief moeten zijn in de lessen die ik aan haar gaf om te zorgen dat ze nieuwe dingen probeerde.

Klinkt herkenbaar. Onze jongste accepteert ook niet zo gemakkelijk gezag. Of zoals een kat dat doet. Zo lang je oplet, gaat het goed, maar op het moment dat je je omdraait… . Op zich een prachtige eigenschap hoor, maar soms best lastig.

Motorisch gezien lijkt hij enorm op mij. Ik leerde pas fietsen toen ik 8 was en na 4 jaar schoolzwemmen heb ik op het nippertje mijn zwemdiploma’s gehaald. Jongste kán nu fietsen (hij is 7) maar vindt er niks aan. Zoals hij zelf zei, het is gewoon niet zo zijn ding .

Met mij is het helemaal goed gekomen. Ik zwem sneller dan mijn vriend, dat vindt hij ook niet leuk .

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:34 schreef Phaidra het volgende:
Klinkt herkenbaar. Onze jongste accepteert ook niet zo gemakkelijk gezag. Of zoals een kat dat doet. Zo lang je oplet, gaat het goed, maar op het moment dat je je omdraait… . Op zich een prachtige eigenschap hoor, maar soms best lastig.

Motorisch gezien lijkt hij enorm op mij. Ik leerde pas fietsen toen ik 8 was en na 4 jaar schoolzwemmen heb ik op het nippertje mijn zwemdiploma’s gehaald. Jongste kán nu fietsen (hij is 7) maar vindt er niks aan. Zoals hij zelf zei, het is gewoon niet zo zijn ding .

Met mij is het helemaal goed gekomen. Ik zwem sneller dan mijn vriend, dat vindt hij ook niet leuk .

Alsof ik onze situatie lees. Ik heb ookbmijn A diploma gehaald via schoolzwemmen. Daarna kreeg mijn moeder me met geen stok meer naar zwemles, de badmeesters en juffen die ik gehad heb waren pure horror. Dus ik heb alleen mijn A. Mijn oudste leerde ook heel laat fietsen, ze had er geen zin en het boeide haar niet. Op een gegeven moment heb ik haar toch een beetje aangespoord. Aan de andere kant, op school doet ze het echt prima. Dat zit gelukkig wel goed.

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:34 schreef Phaidra het volgende:
Klinkt herkenbaar. Onze jongste accepteert ook niet zo gemakkelijk gezag. Of zoals een kat dat doet. Zo lang je oplet, gaat het goed, maar op het moment dat je je omdraait… . Op zich een prachtige eigenschap hoor, maar soms best lastig.

Motorisch gezien lijkt hij enorm op mij. Ik leerde pas fietsen toen ik 8 was en na 4 jaar schoolzwemmen heb ik op het nippertje mijn zwemdiploma’s gehaald. Jongste kán nu fietsen (hij is 7) maar vindt er niks aan. Zoals hij zelf zei, het is gewoon niet zo zijn ding .

Met mij is het helemaal goed gekomen. Ik zwem sneller dan mijn vriend, dat vindt hij ook niet leuk .

Hier ging het met fietsen ook stroef! De motoriek was niet het probleem, maar meer dat je voor zulke activiteiten (zwemmen, fietsen) iets moet durven voordat (en opdat) je het kunt. Zo zit m'n dochter niet in elkaar, die doet iets pas als ze weet dat ze het kan. Het duurde bijvoorbeeld lang voordat ze liep, maar ze kon het meteen toen ze het eenmaal deed. Ze is een echte autodidact - en gelukkig neemt ze soms ook iets van mij aan.

Ze is hier trouwens erg onzeker en ongelukkig over geweest. Inmiddels is ze daar overheen. Ze heeft leren accepteren dat iedereen verschillende talenten heeft.

Hier twee types zwemissues..

De oudste was echt bang aangelegd, dus ook voor water. het heeft een half jaar geduurd voor dat hij zijn neus in het water durfde te doen. Dat was wel een zwemclub die goed waren met dit type kinderen en goedkoop.. uiteindelijk 2 jaar over A en een jaar over B gedaan (met 2 maanden verhuistijd eraf). Hij had ook nog een mooi schaarslag, dus dat hielp niet mee om de technische slagen goed te kunnen doen. En dat duiken was helemaal een probleem tot halverwege B.

Jongste is een waterrat, sprong als ukkie al zonder bandjes zo het water in.. En zakte naar de bodem..
Bij zijn eerste zwemles met 4,5 is hij weggestuurd omdat hij gewoon niet deed wat de leraar wilde. Dingen die hij normaal kon bij peuterzwemmen deed hij niet eens meer. Dus wachten tot hij ouder is en klaar om echt les te krijgen. Met 6 begonnen bij een andere zwemschool, tikkie strenger, maarja meneer deed nog steeds zo weinig mogelijk. Plus juffen die gewoon te lief voor hem waren. Doordat ze maar een paar slagen per rondje opletten heeft hij ook een mooie schaarslag gekregen. B ging ook lastig, als deed hij het duiken zo dubbele afstanden. Alleen dat netjes zwemmen, dat was echt niks. maar na 2,5 jaar en A+B werd ons afgeraden om hem C te laten doen. En ik was er ook echt wel klaar mee.

Gelukkig krijgen ze hier in groep 6-7-8 nog natte gymles. Dus dat is nog 3 jaar 30 keer het water in. Niet perse technieken, maar ze blijven eraan gewend..

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:54 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Hier ging het met fietsen ook stroef! De motoriek was niet het probleem, maar meer dat je voor zulke activiteiten (zwemmen, fietsen) iets moet durven voordat (en opdat) je het kunt. Zo zit m'n dochter niet in elkaar, die doet iets pas als ze weet dat ze het kan. Het duurde bijvoorbeeld lang voordat ze liep, maar ze kon het meteen toen ze het eenmaal deed. Ze is een echte autodidact - en gelukkig neemt ze soms ook iets van mij aan.

Ze is hier trouwens erg onzeker en ongelukkig over geweest. Inmiddels is ze daar overheen. Ze heeft leren accepteren dat iedereen verschillende talenten heeft.

Dat speelt bij de jongste ook wel mee inderdaad. Ik dénk dat hij er ook wel eens onzeker over is, maar hij maskeert dat heel handig door te doen alsof het hem niks kan schelen en er een beetje stoer over te doen. Toneelspelen is namelijk ook één van zijn grotere talenten .

Wat fijn om de zwemlesverhalen te lezen! Hoe vaak ik wel niet me heb moeten verantwoorden omdat onze beide kinderen alleen het A-diploma hebben gehaald.. Om dezelfde redenen die hier worden genoemd: niets is het waard om een trauma van op te lopen (de zwemleraar die bij les 3 de jongste met geweld met zijn hoofd onder water duwde denkt daar wellicht anders over). Daarnaast duurde het voor beide kinderen twee jaar en twee jaar is LANGGG als je ergens met tegenzin naartoe gaat, dan mag je wmb je tijd gaan invullen met iets waar je wel van geniet.

We zwemmen regelmatig met ze en het zijn beide prima zwemmers. Ik ben geneigd te denken dat regelmatig zwemmen waardevoller is dan het papiertje.

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 11:38 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]
Alsof ik onze situatie lees. Ik heb ookbmijn A diploma gehaald via schoolzwemmen. Daarna kreeg mijn moeder me met geen stok meer naar zwemles, de badmeesters en juffen die ik gehad heb waren pure horror. Dus ik heb alleen mijn A. Mijn oudste leerde ook heel laat fietsen, ze had er geen zin en het boeide haar niet. Op een gegeven moment heb ik haar toch een beetje aangespoord. Aan de andere kant, op school doet ze het echt prima. Dat zit gelukkig wel goed.

Schoolzwemmen was de hel.

Hier ook een kind dat motorisch niet sterk is. Fietsen was moeizaam maar bijvoorbeeld aankleden ook. Veel fysio voor gehad ook. Fietsen gaat wel maar fijne motoriek zoals veters strikken is nog wel lastig.

Qua zwemmen kwam daar ook nog een grondige hekel aan water in het gezicht bij. Hij heeft 9 maanden in het eerste badje gezeten omdat hij gewoon zijn hoofd niet onder water deed. Maar elke keer als het moeizaam ging, was er weer een instructeurwissel die net een andere aanpak had en daarmee ook het volgende zetje kon geven. Vorig jaar heeft hij zelfs zijn C gehaald. (C hoefde van ons niet maar dat wilde hij zelf graag).

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 12:57 schreef Nanukerst het volgende:

[..]
Schoolzwemmen was de hel.

Ja. De mensen die bij mij toen les gaven hebben het zwemplezier voor een lange tijd grondig verziekt. Beter kan ik het niet omschrijven. Het enige wat ze konden doen was schreeuwen vanaf de kant. Er zijn kinderen die dat weinig doet, maar ik werd daar nerveus en echt niet happy van. Ik kan zelfs na jaren hun gezichten zo voor me halen.

Overigens heb ik mijn ervaringen nooit tegen mijn dochter verteld. Ik ben altijd positief geweest over zwemles.