Gedoe met recoverydocumenten regelen bij de huisarts, 1 van de 4 had geen covid gehad dus die moet de dag voor de reis nog even een wattenstaaf in zijn neus en toen was de papiermolen compleet.
We vlogen SAS premium economy op de heenweg. Tussenlanding in Bergen en Kopenhagen, op beide vliegvelden was de status van de volgende vlucht al “go to gate”, dus geen tijd gehad op lounges te bezoeken.
In Kopenhagen nog even de CDC declaration form afgekruist en hop aan boord.
De eerste twee vluchten waren met een CRJ900, een nauw vliegtuig, maar het waren maar korte vluchten dus dat is prima uit te houden. Fijn dat mondmaskers niet meer verplicht zijn aan boord op binnenlandse vluchten en vluchten tussen Noorwegen en Denemarken.
De derde vlucht was met een A330, een wide-body met in business class en 1-2-1 set-up, in premium economy 2-3-2 en gewone economy 2-4-2.
Ik vind SAS Plus een prima product op de intercontinentale routes. Een ruime stoel die best ver achterover kan, groot genoeg IFE scherm en je krijgt genoeg te eten en te drinken. Je kan ook de SAS lounge in als je daar de tijd voor hebt. Vaak is het ook niet zo heel veel duurder dan de niet-premium economy.
Onderweg naar Newark een paar films gekeken en een uurtje geslapen. Bij aankomst was er een relatief korte rij bij de immigration. Ik gaf mijn pas en kreeg de vraag “purpose of visit?”, na mijn antwoord “holiday” kreeg ik “welcome back” te horen en dat was alles. Erg soepel dus. De overige 3 reizenden waren er ook zo doorheen, maar 2 moesten ze de vingerafdrukken van afnemen omdat het hun eerste keer in de VS was.
3 van de 4 koffers kwamen op de band, de 4e niet. Dus maar een PIR rapport bij de balie laten maken.
Een Uber naar het hotel gepakt, er was wat file dus het duurde zo’n 45 minuten voordat we er waren. Doubletree Times Square West zaten we, loopafstand naar een paar van de attracties waar we heen wilden. Beide kamers kregen een upgrade. De lift was lekker snel en dat is wel prettig als je kamer op de 26e verdieping is. De ene kamer had een kingsize bed en was vrij klein, maar toch ruimte genoeg om fatsoenlijk je baggage kwijt te kunnen, de andere kamer had twee queensize bedden en was iets groter. Standaard dingen als koffie/thee stonden klaar, maar er was geen koelkast.
Uitzicht op “The Edge” vanaf de hotelkamer.
Na wat relaxen even de stad in gelopen, naar Macys toe om wat nieuwe kleding te kopen voor mijn zoon (zijn koffer was er niet) en even over Times Square gesjouwd en wat gegeten, grilled cheese. Allemaal zo weinig interessant dat ik er geen fotos van heb.
Het ontbijt was ala carte in het restaurant en de rekening was dagelijks 0 dollar. Dat zijn de betere rekeningen. Maargoed, dat was omdat zowel mijn vriendin als ik hilton gold status hebben en daardoor per dag 60 dollar aan food/drink credit kregen.
Het weer was niet helemaal top, maar goed genoeg voor een wandeling in Central Park, deze keer maar in het noorden begonnen want daar was ik nog niet geweest. Geen aanrader, omdat er in tegenstelling tot het zuidelijke deel bijzonder weinig te zien is behalve wat struiken en bomen en misschien wat water en daarna was baseballvelden. Maar toch blijft het fascinerend om te zien dat er natuur is tussen alle gebouwen.
We zijn tot het Jacqueline Kennedy Onassis Reservoir doorgelopen alvorens we een gele taxi richting Rockefeller Plaza pakten. Die nieuwe supersmalle wolkenkrabbers vind ik erg tof.
Ondertussen een keer honger gekregen en Bill’s Bar & Burger zag eruit als een prima plek om daar wat mee te doen.
Veel wijsheden op hun uh, tja, hoe heten die dingen eigenlijk? Dingen… kijk zelf maar.
Contrast tussen oud en nieuw vind ik altijd wel leuk om te zien.
Aangezien de weervoorspelling voorspelde dat het vanaf ca 17u zonnig zou worden, niet zo lang voordat de zon onder gaat, hadden we tickets gekocht voor “The Edge”, een terras op de 100e verdieping, die driehoek die je op onderstaande foto ziet uitsteken:
Tickets rond zonsondergang kosten 10 dollar meer per persoon, want tja, ze moeten natuurlijk niet te weinig verdienen.
Wolkenkrabbers zien als je naar onder kijkt heeft altijd iets speciaals.
En bij The Edge kan je zelfs op een glazen plaat gaan staan en direct naar onder kijken. Tof!
De smalle wolkenkrabbers vanaf de andere kant:
Zonsondergang:
De verlichting gaat aan:
Toen was het wel weer genoeg geweest, lift naar onder gepakt en een Uber naar het hotel.
Bij aankomst in het hotel kreeg ik opeens een bericht dat ik de hele dag gevolgd was…
Deze reis hadden we voor het eerst Airtag in de rugzakken en baggage. De rugzak van mijn vriendin is de hele dag bij mij in de buurt geweest, met een airtag die niet op mij geregistreerd is. En dan krijg je dus dit. Wist niet dat die functie er was, maar wel handig op zich voor mensen die last hebben van stalkers.
De volgende dag was het tijd voor de Landmark tour met Circle Line. Het was te merken dat het laagseizoen was, zowat iedereen kon een raamplek hebben.
Een “must see”
De Staten Island ferry, voor als je met maximaal 6000 commuters Lady Liberty gratis wil bekijken.
Een brug
De reisleider vertelde veel en probeerde humoristisch te zijn (het lukte soms), en probeerde ook te pushen om dingen in de kiosk te kopen. Al met al een leuke boottocht en het geeft je een ander perspectief dan vanaf het land.
Ons volgende doel… Intrepid Sea, Air, & Space Museum!
Ik heb hier zoveel fotos gemaakt dat het bijna een eigen topic waard is. Een van de toffere musea waar ik ben geweest. Dat vond mijn zoon ook, en hij heeft zich na het bezoek daar zelfs ingeschreven voor een vliegtuigonderhoudstechnicusopleiding.
Een Concorde heb ik nog nooit van binnen bezocht, dus dit gaf me hoop.
Maar helaas… wegens covid gesloten.
Het enige juiste perspectief voor dit vliegtuig, toch?
Een gedeeltelijke overzichtfoto ipv alle vliegtuigen en helicopters ieder voor zich:
Een spaceshuttle hadden ze ook aan boord.
Je mocht er helaas niet in. Niet vanwege covid, maar gewoon niet.
Naast het vliegdekschip lag een duikboot waar je in mocht, dus dat ook maar even gedaan. Voor mij de 3e US duikboot waar ik aan boord ben geweest, vergeleken met de Ohio class was dit een kleintje.
Dit soort “snoepwinkels” vond je overal in het straatbeeld, zowel op wielen als op vaste locaties.
Vreemd genoeg ziet het er een stuk minder shady uit dan de covid teststations die je overal hebt…
(en dit was zelfs een van de goed verzorgde plekken, er waren ook bussen met triplexplaten op de ramen, veel graffiti, en meer van dat soort dingen wat iets betrouwbaar laat lijken)
Beetje zoals dit pinautomaat…
Bij aankomst bij het hotel was de vermiste koffer inmiddels afgeleverd, twee dagen later.
De dag afgesloten met een bezoek aan Birdland, alwaar Big Chief Donald Harrison met zijn trio/kwartet speelde (de eerste paar nummers als trio).SPOILERBij thuiskomst een verzekeringsrapport gemaakt en het geld voor de trip naar Macys stond een dag later al op mijn rekening… sneller dan de koffer!
Jazz is nooit mijn ding geweest en gaat het waarschijnlijk ook nooit worden. Maar de energie van die lui was fantastisch, ze speelde met volle inleving en dat aspect maakte het toch wel de moeite waard. Een ander hoogtepunt die avond was dat ik een mail kreeg van SAS dat we een upgrade hebben naar business class, alle 4.
Inmiddels is het alweer tijd om naar huis te gaan, maar de vlucht vertrekt pas laat in de middag. Eerst nog even ground zero bezocht, maar dat was met linten/kettingen afgezet, dus we konden er helaas niet dichtbij komen. Verder wandelen via Chinatown en Little Italy.
Sinds de 18 graden de eerste dag was het iets frisser geworden:
Even wat pasta gegeten en een taxi naar het hotel gepakt.
Tijd voor het vliegveld… weer een Uber en deze keer geen file dus we waren zo op Newark.
Geen rij om in te checken, security check fast track was gesloten, maar de gewone rij was ook maar een minuut of 5.
Lekker soepel dus allemaal.
Pre-departure Champagne (Gosset) om te vieren dat we weer naar huis gaan.
Ruim voldoende beenplek.
Ook meer dan voldoende ligplek.
Wat op zich wel jammer is op deze trip; het is eigenlijk te kort! Je krijg na vertrek wat te eten en je bent zo anderhalf a 2 uur verder voor je kan gaan slapen. Anderhalf uur voor landen komt het ontbijt (ze vragen of je ervoor gewekt wil worden), dan blijft er maar een ruime 3 uur over om plat te gaan.
De vlucht verder naar Trondheim was met een 737, heb de hele vlucht geslapen.
Qua New York… ik begin de stad steeds meer te waarderen, maar heb nog steeds geen “wow gevoel”. Het gevoel van "ik hoef er niet perse heen" is wel veranderd naar "nog een keer kan geen kwaad".
Volgende reisverslag, LA en Las Vegas, komt in juni. Tot dan!
NYC staat mss wel op nummer 1 op nog te bezoeken steden.
Intrepid staat ook nog op mijn verlanglijstje 
En die foto dat je zo recht naar beneden kunt kijken
Dat kon op het oude WTC ook, ik krijg nog de kriebels als ik eraan denk Wel grappig dat je benoemd dat de vlucht zo kort is, ik zou juist de vlucht korter zien en het verblijf langer
Geen idee, stond geen bord bij ofzo. Er donderde wel ijs van de omliggende daken af, maarja, daar heb je in dat hele gebied last van niet alleen precies binnen de afzetting.quote:Op woensdag 20 april 2022 00:06 schreef MaJo het volgende:
Waarom was ground zero afgezet?
En die foto dat je zo recht naar beneden kunt kijken
Wel grappig dat je benoemd dat de vlucht zo kort is, ik zou juist de vlucht korter zien en het verblijf langer
Volgende maand vliegen we naar LA, da´s een prima afstand wat mij betreft (en het verblijf is dan ook iets langer), we rijden naar Las Vegas toe, daar overweeg ik om niet de lift te pakken bij The Strat, maar in plaats daarvan aan een kabel aan de buitenkant naar onder. Dat is net een tikje toffer dan een glazen plaat, maar weet nog niet zeker of dat het gaat worden.
Toevallig vandaag/gister naar LA gevlogen, voor mij de langste vlucht ooit.quote:Op woensdag 20 april 2022 00:35 schreef Fogel het volgende:
Volgende maand vliegen we naar LA, da´s een prima afstand wat mij betreft (en het verblijf is dan ook iets langer), we rijden naar Las Vegas toe, daar overweeg ik om niet de lift te pakken bij The Strat, maar in plaats daarvan aan een kabel aan de buitenkant naar onder. Dat is net een tikje toffer dan een glazen plaat, maar weet nog niet zeker of dat het gaat worden.
Dan ga je richting de 11 uur, met KLMs Dreamliner.
Maar dat is wel echt heel lang zeg pff.
Zeker zonder service (zelf achteraan hobbelen), niet werkende check in gezeur en daardoor een niet gewenste stoel aan de isle.
En bij iemand die de hele reis raam gedimd had -.-
Dan vind ik een reis Parijs-Dubai, zo'n 6,5-7uur stuk fijner.
Alle voorzieningen aanwezig en je zit echt in de vlucht, maar niet zo overmatig lang.