Schoolgruit. Heet nu EU-schoolfruit. Wij kregen twee keer per week (afgedankte?) appels, peren en weet-ik-het.
Het heeft mij i.i.g. niet enthousiast gemaakt om dit vrijwillig buiten schooltijd te gaan eten.
Schoolzwemmen. Stelde niet veel voor en werd jaarlijks afgebouwd. Eerst was het dat iedereen meezwom en dus een "natte gymles" had. Daarna ging je alleen mee als je B of C(?) nog niet had. Daarna alleen A. Daarna alleen nog maar t/m groep 5 of 6. Kinderen die op school bleven gingen televisie kijken. Kinderen die buiten school nooit zwemles hebben gehad behaalden geen diploma. - ik vraag me nu af hoe in deze tijden met de AVG en privacy de school wil controleren wie wel/niet de minimale zwemdiploma's heeft
Leerlingenvervoer. Wij hadden dat naar het schoolzwemmen, maar ook naar een "gewone" gymleslocatie. Eerst waren het twee kleinere busjes, later stond er een touringcar naast de school op ons te wachten. Dat zal anno nu wel helemaal wegbezuinigd zijn. Ik herinner me nu ook dat de laatste jaren we naar de - weer andere - gymleslocatie moesten lopen.
De vertelkring op maandagochtend. Wij waren allemaal verplicht om wat te vertellen. Niks excuses "ik heb niks gedaan of te vertellen", je moest gewoon heel letterlijk doen wat je gevraagd werd. Als je het hele weekend alleen maar zat te bingewatchen dan wel flauwe kinderprogramma's keek moest je dat dus vertellen en beschrijven.
Verzamelhypes. Ik herinner me iig de Diddlblaadjes, Pokémon flippo's, Super de Boer TV kaarten, Panini Stickers en iets met dierenkaarten nog. (Nu ik erop terugkijk: Panini was echt onwijs duur als je een vol stickeralbum wilde en daar kon je eigenlijk niets mee. Waarom gaven ouders dan wel volwassenen hier geld aan uit
)
De biebbus. De bibliotheek met veel te kinderachtige boeken kwam gewoon naar onze school. Het leuke aanbod voor de grotere kinderen was wrs. al uitgeleend aan andere scholen
Sponsorlopen. Er waren altijd (onderlinge?) wedstrijdjes over wie het meeste geld ophaalt. Veel kinderen hadden alleen hun pa als sponsor voor 5 cent per kilometer.
Schoolreis naar Drievliet. Letterlijk drie jaar hetzelfde reisje achter elkaar. Totdat de reisjes ineens educatief moesten worden. Ik herinner mij de spanning van "welk park zal het dit jaar worden?" om dan op de ochtend van de reis kort teleurgesteld te zijn en toch een leuke dag te hebben gehad.
Het duikelrek op het schoolplein. Het schoolpleinobject waar - door meisjes - het meeste ruzie over werd gemaakt.
Meisjes hadden sowieso iets met dat ze groepjes vormden en elke pauze op een vaste plek zoals bij het duikelrek gingen hangen, totdat ze weer een andere plek kozen.