DayDreamer
Loesje
Australie is veel te leuk! En tijd gaat veel te snel....
Zeg wat je op het hart ligt, dan zal hij dat ook doen
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
mijn moeder noemde mij altijd een einzelganger.
ik speelde altijd in mijn eentje.
ik werd niet echt gepest, maar ook zelden gevraagd voor een feestje.
zo is het altijd gegaan.
soms had ik wel iemand met wie ik omging, maar meer heel vaag , heel oppervlakkig.
en dat is nu nog steeds zo.
Denk wel dat het goed komt en als jullie echte vrienden zijn komt het ook wel goed
iig veel sterkte nu en het gaat wel lukken hoor 
ik ga nu mnet hem praten jullie horen vanmiddag nog hoe het ging
thnx
DayDreamer
Maar mijn advies: blijf gewoon rustig en maak het niet te beladen of te dramatisch. Misschien maak je de situatie dan heftiger dan nodig is, het hoeft namelijk allemaal niet zoveel voor te stellen. Hou het ontspannen en vraag gewoon rustig waarom hij nu zo bezig is.
DayDreamer
quote:Ik weet niet of je dit echt meent, maar als dat wel zo is denk ik dat je daar toch serieus iets aan moet proberen te veranderen. Anders gaat dat je nog een keer opbreken.
Op maandag 3 februari 2003 12:17 schreef drea het volgende:
tja ik wou dat ik je kon helpen, maar ikben 23 jaar en heb nog nooit echt vrienden gehad ook als kind niet.
mijn moeder noemde mij altijd een einzelganger.
ik speelde altijd in mijn eentje.
ik werd niet echt gepest, maar ook zelden gevraagd voor een feestje.
zo is het altijd gegaan.
soms had ik wel iemand met wie ik omging, maar meer heel vaag , heel oppervlakkig.
en dat is nu nog steeds zo.
Je moet niet tegen jezelf zeggen: "ik ben zoals ik ben" want dat is gewoon onzin. Sommige mensen maken "vanzelf" vrienden, anderen moeten daar echt hun best voor doen.
De makkelijkste manier om vrienden te maken is om heel sociaal te zijn tegen mensen die je graag mag. Gewoon aandacht aan hen besteden, aardig zijn. Willen ze geen vrienden met jou zijn (en dat gebeurt echt niet zo snel), dan merk je dat vanzelf.
In ieder geval: Doe er wat gaan. Ga niet als een zombie thuiszitten en je noodlot accepteren.
quote:Voor mij komt het toch wel ongeveer op zelfde neer als wat hij daarboven beschrijft.. Ook weinig vrienden gehad. Ik heb nu nog steeds weinig vrienden, maar degenen die ik wel heb, heb ik 100% houvast aan, in liefde en leed. En denk toch dat ik dat liever heb dan dat ik steeds "vrienden" zie wegvallen. Ik ben enigszins excentriek, en maak daardoor moeilijk vrienden, maar degenen die de moeite nemen om mij te leren kennen is dat dus een ander verhaal voor.
Ik weet niet of je dit echt meent, maar als dat wel zo is denk ik dat je daar toch serieus iets aan moet proberen te veranderen. Anders gaat dat je nog een keer opbreken.
Je moet niet tegen jezelf zeggen: "ik ben zoals ik ben" want dat is gewoon onzin. Sommige mensen maken "vanzelf" vrienden, anderen moeten daar echt hun best voor doen.
Ik denk dus niet dat het per se fout is zoals hij leeft, kan ook juist zijn voordelen hebben. Waarom heb je honderden "vrienden" nodig die bij het minste en geringste je in de steek laten?
|
|
