Het is niet zo makkelijk om over seksueel misbruik te praten
Ik ben Fokker van het eerste uur, BB1.
Maar toen ik zo’n 10 jaar geleden zo erg op het dieptepunt van mijn leven zat heb ik deze Nick aangemaakt. (voor de rechercheurs haaa het was 9 of 12 jaar geleden dus trol)
Ik was zo verdrietig en zo verward. Ik opende een topic en aanvankelijk werd er lief gereageerd.
Tot ik ontmaskert werd door 2 vrouwen, waarvan ik 1 tegenwoordig nog geregeld tegenkom als soort van zelfbenoemd heilige Maria.
Op den duur zei ik sarcastisch sorry voor mijn (zogenaamde) leugens, en ik werd door bijna iedereen inclusief alle mods belachelijk gemaakt. In R&P. En dat maakte me zo woest dat ik topic na topic bleef openen. Die snel gesloten werden, want liegende trol.
Ik zei dat de eerste piemel die mijn hand ooit voelde, die van mijn vader was.
En ik huilde tranen met tuiten, omdat het de eerste keer was dat ik dit durfde te schrijven.
Dat lijkt me triest genoeg. Als je zelfs je eigen vader al niet meer vertrouwen kunt.
Na mijn snelle ontmaskering als troll kreeg ik reacties als heb je hem ook in je mondje gehad en je zit niet op vivaforum , verwacht je kusjekroel. En schaam je diep , ik heb het echt meegemaakt.
Gewoon zeggen, is dat nou zo moeilijk? John de Mol