R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kom dus uit een zogenoemde schaamtecultuur. Mensen moeten er vaak een beetje om grinniken maar veel dingen bespreek je gewoon niet met je ouders. De verbazing was ook groot toen ik zag dat andere Nederlandse vrienden en kennissen bijna alles met hun ouders bespreken.
Toch denk ik dat binnen gereformeerde kringen in Nederland ook een soort schaamtecultuur heerst. Een homo zal niet zijn geaardheid met ouders bespreken wetende dat zij erg religieus zijn.
Wat denken jullie? Is er binnen Nederland ook sprake van een soort schaamtecultuur?
Toch denk ik dat binnen gereformeerde kringen in Nederland ook een soort schaamtecultuur heerst. Een homo zal niet zijn geaardheid met ouders bespreken wetende dat zij erg religieus zijn.
Wat denken jullie? Is er binnen Nederland ook sprake van een soort schaamtecultuur?
Nee, geen schaamtecultuur. Ik bespreek alles. In andere landen/culturen zijn veel meer dingen niet bespreekbaar.
Ja. <-- antwoord op TT of laatste zin van OP?
Om maar verder niet in te gaan op specifieke onderwerpen.
Ik bedoel: Als man/jongen... "He Ma, gister een lekkere tjik gebald. Eg wel beter als jij door Pa!, Moehaha)
Je stel 2 vragen verdomme
Schaamteculuur: Ja, op sommige onderwerpen eg wel.
Alles met ouders bespreken: Neen (gisteren wel 16 lijntjes gesnovuh!/babies vermoord)
[ Bericht 24% gewijzigd door Het_Bokje op 17-01-2022 19:31:20 ]
Om maar verder niet in te gaan op specifieke onderwerpen.
Ik bedoel: Als man/jongen... "He Ma, gister een lekkere tjik gebald. Eg wel beter als jij door Pa!, Moehaha)
Je stel 2 vragen verdomme
Schaamteculuur: Ja, op sommige onderwerpen eg wel.
Alles met ouders bespreken: Neen (gisteren wel 16 lijntjes gesnovuh!/babies vermoord)
[ Bericht 24% gewijzigd door Het_Bokje op 17-01-2022 19:31:20 ]
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Toen ik jong was, waren er inderdaad dingen waarover ik met mijn ouders niet sprak. Zoals seks en drugs. Maar nu zij hoogbejaard zijn en ikzelf Abraham heb gezien zijn die taboes verdwenen.
Minder dan in andere landen, gok ik zo. Over het algemeen bespreek je (op latere leeftijd) bijna alles met je ouders.quote:Op maandag 17 januari 2022 19:19 schreef 100above het volgende:
Wat denken jullie? Is er binnen Nederland ook sprake van een soort schaamtecultuur?
Als puber absoluut niet; seks bespreken zou ik mij ook teveel voor schamen.
Niet dat ik nu een favoriet standje met mijn ouders bespreek, maar je snapt het punt vast wel.
Op emotioneel gebied is er absoluut geen schaamte onderling.
Je bent hoe je bent en dat bespreek je.
Letterlijk alles weet ik niet maar ik bespreek best veel met mijn ouders. Het is wel meer geworden sinds ik uit huis ben en een eigen leven ben gaan leiden.
Op zondag 22 november 2015 20:44 schreef Bart2002 het volgende:
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
Je zou op zicht alles met je ouders kunnen bespreken maar van nature weet men zelf wel wat men liever niet met ouders deelt vanwege hun oordeel die je dan niet wilt horen.quote:
Ik kom dus uit een zogenoemde schaamtecultuur. Mensen moeten er vaak een beetje om grinniken maar veel dingen bespreek je gewoon niet met je ouders. De verbazing was ook groot toen ik zag dat andere Nederlandse vrienden en kennissen bijna alles met hun ouders bespreken.
Toch denk ik dat binnen gereformeerde kringen in Nederland ook een soort schaamtecultuur heerst. Een homo zal niet zijn geaardheid met ouders bespreken wetende dat zij erg religieus zijn.
Wat denken jullie? Is er binnen Nederland ook sprake van een soort schaamtecultuur?
Je zal maar ook een relatie met je ouders hebben waarbij je hen bij hun voornaam noemt in plaats van de titel die ze hebben. Dat moeten die mensen inderdaad weten. Ik ken twee mensen persoonlijk die hun ouders gewoon bij hun voornaam aanspreken alsof het hun vriend en vriendin is.
Met mijn moeder wel, met mijn vader wat minder. Maar ik zou weinig kunnen bedenken wat niet besproken zou kunnen worden
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Nee, vooral mijn moeder heeft een sterke mening over van alles, iedereen en nog en een beeld van hoe mijn leven zou moeten zijn. Een ieder die anders leeft is raarrr en daar wordt over geroddeld.
Achteraf gezien veel te vaak mijn leven aangepast aan haar verwachtingen en dat is nu klaar.
Verder is het vroeger regelmatig gebeurd dat ik dingen in vertrouwen vertelde die dan later tegen mij werden gebruikt of bij derden terecht kwamen.
Achteraf gezien veel te vaak mijn leven aangepast aan haar verwachtingen en dat is nu klaar.
Verder is het vroeger regelmatig gebeurd dat ik dingen in vertrouwen vertelde die dan later tegen mij werden gebruikt of bij derden terecht kwamen.
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Kan wel, maar doe ik niet.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Nee, denk ik. Maar dat kan ook volledig aan mezelf liggen omdat ik die behoefte absoluut niet heb.
I solemnly swear i'm up to no good
Niet echt. Mijn pa is een binnenvetter en mijn moeder kan het niet. Die zegt al na een paar minuten "en nu een ander onderwerp". Ook al zit je met iets en wil je je hart luchen.
Ô mon citoyens vous serez unis.
Ik kan alles bespreken met mijn ouders en ben gezegend met hele open en begripvolle ouders en vrijwel altijd een zeer stabiele thuissituatie.
Wel denk ik dat er in bepaalde kringen ook in Nederland inderdaad sprake is van wat je een schaamtecultuur noemt. Als je ziet hoe er vanuit religieuze kringen en de sportwereld soms op bijvoorbeeld homoseksualiteit gereageerd wordt, dan is er op dat gebied nog een lange weg te gaan.
Op het gebied van mentale gezondheid speelt dit denk ik relatief sterk in Nederland. De manier waarop er bijvoorbeeld, ook op FOK!, over millennials en studenten gesproken wordt en de uitdagingen waar zij voor staan, dan snap ik best dat er nog veel schaamte rond dat onderwerp heerst.
Wel denk ik dat er in bepaalde kringen ook in Nederland inderdaad sprake is van wat je een schaamtecultuur noemt. Als je ziet hoe er vanuit religieuze kringen en de sportwereld soms op bijvoorbeeld homoseksualiteit gereageerd wordt, dan is er op dat gebied nog een lange weg te gaan.
Op het gebied van mentale gezondheid speelt dit denk ik relatief sterk in Nederland. De manier waarop er bijvoorbeeld, ook op FOK!, over millennials en studenten gesproken wordt en de uitdagingen waar zij voor staan, dan snap ik best dat er nog veel schaamte rond dat onderwerp heerst.
Ik kom uit streng christelijk milieu en ik bespreek bijna niets meer met mijn vader. Mijn moeder is al vroeg overleden maar daar deelde ik meer mee toen ze er nog was. En mijn vader is gewoon Nederlands.
Ik denk dat we een paar keer per jaar bellen. Fysiek zien zal voorlopig niet gaan want hij is natuurlijk niet geprikt
, bovendien woont die in Duitsland en ik in Ierland. Laatste keer was bij de bruiloft van mijn broer vorig jaar.
Bij het bellen gaat het meestal over allerhande willekeurige zaken zoals dat ik weer eens wat lekkers heb gekookt ofzo, of hij praat bijvoorbeeld over de verbouwing van z'n vakantiehuisje. Ja hij heeft meerdere koophuizen en ik geen.
Ik krijg geen rotte cent van hem, hoef ik ook niet. Daar staat dan ook weer tegenover dat mocht hij hulp nodig hebben zoals thuiszorg of een bejaardentehuis, ik dat niet zal faciliteren dat zoekt hij dan ook zelf maar uit. Naar zijn begrafenis zal ik wel komen maar ik wens hem nog een lang leven toe hoor.
Ik denk dat we een paar keer per jaar bellen. Fysiek zien zal voorlopig niet gaan want hij is natuurlijk niet geprikt
, bovendien woont die in Duitsland en ik in Ierland. Laatste keer was bij de bruiloft van mijn broer vorig jaar.Bij het bellen gaat het meestal over allerhande willekeurige zaken zoals dat ik weer eens wat lekkers heb gekookt ofzo, of hij praat bijvoorbeeld over de verbouwing van z'n vakantiehuisje. Ja hij heeft meerdere koophuizen en ik geen.
Ik krijg geen rotte cent van hem, hoef ik ook niet. Daar staat dan ook weer tegenover dat mocht hij hulp nodig hebben zoals thuiszorg of een bejaardentehuis, ik dat niet zal faciliteren dat zoekt hij dan ook zelf maar uit. Naar zijn begrafenis zal ik wel komen maar ik wens hem nog een lang leven toe hoor.
Let's all accept each other's differences and different opinions and live together in harmony :)
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Ik kan alles bespreken met mijn moeder, en ik bespreek ook veel met haar maar niet alles 
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Vroeger niet (drugs bijv.) maar nu wel; eigen levens dit dat. Of ik ook alles daadwerkelijk bespreek, nee, want ik ben niet echt een prater. Maar ik weet zeker dat het wel zou kunnen.
Op
Ik kan thuis en bij mijn vrienden alles kwijt, zonder schaamte. Daar kan ik erg van genieten!
Just say hi!
Met mijn moeder moet je niet alles bespreken, mits je daarna een uren lange preek sessie over wat zij er van vind en meer van die blablabla en een piepje in het oor wil.
Met mijn moeder doe je politiek correct of je neemt afscheid, ik heb laatste gedaan.
Met mijn moeder doe je politiek correct of je neemt afscheid, ik heb laatste gedaan.
Zou wel kunnen maar ik doe het niet.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Ja ik heb een goede band met mijn beide ouders. Ik zou alles wel kunnen bespreken maar ik kies ervoor om niet alles te delen.
Ik kan en durf eigenlijk wel alles te bespreken met mijn ouders. Het meest heftige voor ze zal ongetwijfeld mijn relatie met een dominante vrouw zijn waarbij ze weten dat ik alles laat leiden door haar. Hierbij scheelt dat ze van mijn interesses hierin al op de hoogte waren voordat ik mijn vriendin leerde kennen anders had dit geheim voor ze gebleven.
Niet alles, maar wel bijna alles. En ja vanuit mij ook dingen die misschien door de ander als taboe worden gezien. Zijn er gelukkig niet echt, maar ook gevoelige zaken wil ik kunnen bespreken. (Zoals of ik er ben met kerst, geen blije gezichten als het antwoord nee is maar het blijft gewoon nee. De tijd van pleasen is echt voorbij.).
Dat ligt aan je ouders maar hoe dan ook weet ik niet of je dat zou moeten willen.
Ik weet ook niet of ouders dat zouden moeten willen.
Het lijkt me heel gezond voor beide kanten niet alles te vertellen.
Ik weet ook niet of ouders dat zouden moeten willen.
Het lijkt me heel gezond voor beide kanten niet alles te vertellen.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Kan wel, een soort van, maar het ook willen is weer een ander verhaal.
Ik val er bijvoorbeeld niet zo over als - waarschijnlijk - niet gelovig persoon X op televisie kruisjes in de oren heeft, en laat m'n ouders lekker uitrazen zonder al teveel woorden van mijn kant (dit was een paar dagen terug het geval). Wordt er anders niet gezelliger op. Er is wat verschil in levenshouding. Maar goed, dat weten ze ook.
Ze zijn duidelijk rechtser, zijn veel met 'de kerk' bezig (ik niet), en het klassieke 'zuilen-denken' is sterk aanwezig. Een diepgewortelde afkeer van de Randstad (die ikzelf, ook diep in 'de provincie' wonend, niet heb) eveneens.
Dat übertraditionele plattelandsdenken is bij mij gewoon minder aanwezig; iets wat überhaupt nogal dominant is in de familie. Ook bij jongere generaties. Andere golflengte.
[ Bericht 14% gewijzigd door Eightyone op 27-01-2022 07:00:21 ]
Ik val er bijvoorbeeld niet zo over als - waarschijnlijk - niet gelovig persoon X op televisie kruisjes in de oren heeft, en laat m'n ouders lekker uitrazen zonder al teveel woorden van mijn kant (dit was een paar dagen terug het geval). Wordt er anders niet gezelliger op. Er is wat verschil in levenshouding. Maar goed, dat weten ze ook.
Ze zijn duidelijk rechtser, zijn veel met 'de kerk' bezig (ik niet), en het klassieke 'zuilen-denken' is sterk aanwezig. Een diepgewortelde afkeer van de Randstad (die ikzelf, ook diep in 'de provincie' wonend, niet heb) eveneens.
Dat übertraditionele plattelandsdenken is bij mij gewoon minder aanwezig; iets wat überhaupt nogal dominant is in de familie. Ook bij jongere generaties. Andere golflengte.
[ Bericht 14% gewijzigd door Eightyone op 27-01-2022 07:00:21 ]
Met m'n vader kon ik alles bespreken, maar die is helaas al jaren dood. Ik hou veel van m'n moeder maar die is gewoon een beetje.......dommig, dus daar bespreek ik geen serieuze dingen mee want dat roept enkel ergernis op.
[ Bericht 1% gewijzigd door Twiitch op 26-01-2022 07:12:10 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Twiitch op 26-01-2022 07:12:10 ]
Zou misschien kunnen, maar totaal geen behoefte aan om alles te bespreken. Ik bepspreek eerder alles met mijn man en vriendinnen.
Weet ze ook dat je dat vindt?quote:Op woensdag 26 januari 2022 07:04 schreef Twiitch het volgende:
Met m'n vader kon ik alles bespreken, maar die is helaas al jaren dood. Ik hou veel van m'n moeder maar die is gewoon een beetje.......dommig, dus daar bespreek ik geen serieuze dingen mee want dat roept enkel ergernis op.
quote:
Op dinsdag 10 mei 2022 20:00 schreef Souryhet volgende: Dan was ik fout, maar zover mijn radar gaat is die troela niet echt overtuigend en ze was een fan. Please dit riekt naar aandacht
Nah. Daar komt alleen maar ellende van. En misschien was dommig de verkeerde woordkeuze. Maar ze heeft een nogal in graniet gehouwen wereldbeeld zeg maar. Zoals zij het ziet is het en als je een andere mening hebt dan is die automatisch fout. Dat heeft vroeger doodvermoeiende discussies (nou ja, discussies, zij had gelijk en de ander was achterlijk) opgeleverd dus dat doe ik gewoon niet meer. Pap kon er prima mee omgaan wat dat betreft, ik niet.quote:
[ Bericht 10% gewijzigd door Twiitch op 27-01-2022 09:04:31 ]
Toen ik jong was waren er best veel dingen waar ik het met mijn ouders niet over had, ondanks dat ze best liberaal zijn. Nu op latere leeftijd zijn er veel meer dingen waar ik het met mijn moeder over heb (vader 15 jaar geleden al overleden) maar nog steeds niet alles.
Of dat te maken heeft met een schaamtecultuur weet ik niet, maar sommige dingen voelden gewoon niet goed om met mijn ouders te bespreken in mijn jonge jaren, niet dat ze zozeer afkeurend zouden reageren, meer dat ze het gewoon niet snapten of te gemakzuchtig dachten over met name emotionele zaken.
Ik heb als kind ook te weinig liefde en aandacht gehad, mijn ouders waren tweeverdieners, ze hielden van me en bedoelden het goed , waren totaal niet streng en ik moch bijna alles, zeiden ook niet vaak nee als ik iets wilde hebben, Maar echt aandacht voor mij als persoon kreeg ik gewoon te weinig, ja vragen hoe het op school ging enzo, niet hoe ik in mijn vel zat. Ja en dan praat je daar ook niet over.
Of dat te maken heeft met een schaamtecultuur weet ik niet, maar sommige dingen voelden gewoon niet goed om met mijn ouders te bespreken in mijn jonge jaren, niet dat ze zozeer afkeurend zouden reageren, meer dat ze het gewoon niet snapten of te gemakzuchtig dachten over met name emotionele zaken.
Ik heb als kind ook te weinig liefde en aandacht gehad, mijn ouders waren tweeverdieners, ze hielden van me en bedoelden het goed , waren totaal niet streng en ik moch bijna alles, zeiden ook niet vaak nee als ik iets wilde hebben, Maar echt aandacht voor mij als persoon kreeg ik gewoon te weinig, ja vragen hoe het op school ging enzo, niet hoe ik in mijn vel zat. Ja en dan praat je daar ook niet over.
"Ik zou alles met mijn ouders kunnen bespreken"
Onlangs kwam ik er helaas zelf achter ze zelf het meest essentiële niet met mij bespraken.
Onlangs kwam ik er helaas zelf achter ze zelf het meest essentiële niet met mij bespraken.
Huisarts Van Waalwijk Van Doorn en/of voorouders net boven Neder-Rijn? Doe een DNA-test.
Herkenbaar. In zekere zin heb ik daar nu nog steeds last van.quote:
Toen ik jong was waren er best veel dingen waar ik het met mijn ouders niet over had, ondanks dat ze best liberaal zijn. Nu op latere leeftijd zijn er veel meer dingen waar ik het met mijn moeder over heb (vader 15 jaar geleden al overleden) maar nog steeds niet alles.
Of dat te maken heeft met een schaamtecultuur weet ik niet, maar sommige dingen voelden gewoon niet goed om met mijn ouders te bespreken in mijn jonge jaren, niet dat ze zozeer afkeurend zouden reageren, meer dat ze het gewoon niet snapten of te gemakzuchtig dachten over met name emotionele zaken.
Ik heb als kind ook te weinig liefde en aandacht gehad, mijn ouders waren tweeverdieners, ze hielden van me en bedoelden het goed , waren totaal niet streng en ik moch bijna alles, zeiden ook niet vaak nee als ik iets wilde hebben, Maar echt aandacht voor mij als persoon kreeg ik gewoon te weinig, ja vragen hoe het op school ging enzo, niet hoe ik in mijn vel zat. Ja en dan praat je daar ook niet over.
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht. Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenbladeren wiegen.
Ik noem het eerder schijnheiligcultuur.quote:
Ik kom dus uit een zogenoemde schaamtecultuur. Mensen moeten er vaak een beetje om grinniken maar veel dingen bespreek je gewoon niet met je ouders. De verbazing was ook groot toen ik zag dat andere Nederlandse vrienden en kennissen bijna alles met hun ouders bespreken.
Toch denk ik dat binnen gereformeerde kringen in Nederland ook een soort schaamtecultuur heerst. Een homo zal niet zijn geaardheid met ouders bespreken wetende dat zij erg religieus zijn.
Wat denken jullie? Is er binnen Nederland ook sprake van een soort schaamtecultuur?
In die zin dat het makkelijk oordelen is over een ander.
Maar het antwoord is ja.
Je komt dit tegen bij:
- Kerkelijke gemeenschappen
- Woonwagenkampen
- Allochtonen
- Motorbendes en meer van dat slag
Ja dus, het bestaat ook in NL.
|
|
