Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #204

quote:

Op zondag 27 februari 2022 14:34 schreef Barreltje het volgende:
He peace..
Ondanks dat het een niet fijne aanleiding is, zijn zulke pauzes wel altijd goed om te nemen.. spannend van de gyn idd..


Ik ben bijna op het punt om de kliniek aan te schrijven voor een gesprek..

Spannend Barrel Waar hangt het nog op vast?

quote:

Op zondag 27 februari 2022 16:35 schreef Peacefulll het volgende:

[..]
Spannend Barrel Waar hangt het nog op vast?

Mijn hoofd

quote:

Op zondag 27 februari 2022 19:54 schreef MiNi1981 het volgende:

[..]
Wat spannend Barreltje!
Ik heb gemerkt toen ik mijn traject startte dat iedere stap die ik nam goed moest voelen. Want als je straks uiteindelijk op die sneltrein springt gaat het hard.

Weet je al hoe je het met een eventuele donor wil gaan doen? Anoniem (als dat kan waar je zit) of geen anonieme donor of misschien een bekende donor?

Ik zit in het land met de grootste donor Bank in Europa

Ik wil geen bekende donor.. een scharrel van mij is donor , en ik heb er over nagedacht hem te vragen maar dat vind ik op dit moment te ingewikkeld..Ik wil op dit moment een kind en niet een soort van relatie ..

Ik vind wel dat een kind het recht heeft om te weten wie zijn biologische ouders zijn..dus het wordt niet-anoniem..

Ik weet vrij goed wat ik wil en dat dit ook echt het laatste jaar is dat ik het wil proberen .. ( en ja, als je terug zoekt kan je vast nog wel zo'n post van me vinden ) maar ouder en wijzer nu enzo.

Spannend @Barreltje!

Ik ben druk bezig met te onderzoeken hoe sterk de wens naar een tweede is. De wens is er wel maar ik zie ook allemaal praktische bezwaren (onder andere mijn leeftijd, ik word 40 over een paar maanden). Mijn man twijfelt ook maar neigt nog meer naar nee. We hebben nu besloten om een afspraak te maken met het ziekenhuis om eens door te spreken wat zij hiervan denken, gezien mijn leeftijd. Verder ben ik een boek aan het lezen over de tweede. Ik vind het ook heel lastig omdat ik zo vaak hoor dat de tweede ook een stuk zwaarder is, dat het de balans weer uit het gezin haalt, dat het echt gedaan is met alle me time etc. Maar heel veel tijd om erover na te denken hebben we ook niet meer. Dus echt nog heel veel slagen om de arm maar de deur staat weer op een kiertje

Spannend majo. Wij hebben destijds voor dezelfde keuze gestaan toen ik 39 was. We hadden toen nog 2 cryo’s.
Voor mijn man was het ook meer een nee. Ik wilde wel, maar wilde niet tot het uiterste gaan. Ik was tenslotte al moeder geworden van Emmy en wilde van haar kunnen genieten zonder weer die hele achtbaan in te gaan. We hebben toen besloten die cryo’s op te maken. Toen dat mislukte, hadden we opnieuw twijfels. Ik wilde graag nog een keer zwanger zijn, maar gunde het Emmy vooral om op te groeien met een brusje en ik droomde ervan dat ze samen zouden spelen en kattenkwaad uit zouden halen.
We besloten voor nog 1 punctie te gaan. Ook om later aan Emmy te kunnen uitleggen dat we het wel hebben geprobeerd. Na de verse tp kreeg ik een vroege miskraam. Daarna geloof ik nog 2 cryo terugplaatsingen gehad (ik had door mijn leeftijd een stuk minder cryo’s dan toen ik 35 was) die mislukten.
Toen zijn we gestopt. Voor mij was het eerst meer een rationele beslissing, maar nu is het ook goed zo.

Soms steekt het nog een beetje. Als ik bv zie dat de kinderen van mijn vriendin zo dol zijn op elkaar en samen spelen en op elkaars kamer logeren. Emmy zegt ook wel eens dat het niet eerlijk is dat zij niet altijd iemand heeft om mee te spelen. Ze heeft nu een kitten gekregen en we hebben veel speelafspraakjes met andere kinderen en gaan ook op vakantie met mijn vriendin en haar kinderen.

Ik ben nog elke dag dankbaar dat ik moeder mag zijn voor Emmy.

Arja, die laatste zin.

quote:

Op donderdag 3 maart 2022 13:08 schreef Arja het volgende:
Spannend majo. Wij hebben destijds voor dezelfde keuze gestaan toen ik 39 was. We hadden toen nog 2 cryo’s.
Voor mijn man was het ook meer een nee. Ik wilde wel, maar wilde niet tot het uiterste gaan. Ik was tenslotte al moeder geworden van Emmy en wilde van haar kunnen genieten zonder weer die hele achtbaan in te gaan. We hebben toen besloten die cryo’s op te maken. Toen dat mislukte, hadden we opnieuw twijfels. Ik wilde graag nog een keer zwanger zijn, maar gunde het Emmy vooral om op te groeien met een brusje en ik droomde ervan dat ze samen zouden spelen en kattenkwaad uit zouden halen.
We besloten voor nog 1 punctie te gaan. Ook om later aan Emmy te kunnen uitleggen dat we het wel hebben geprobeerd. Na de verse tp kreeg ik een vroege miskraam. Daarna geloof ik nog 2 cryo terugplaatsingen gehad (ik had door mijn leeftijd een stuk minder cryo’s dan toen ik 35 was) die mislukten.
Toen zijn we gestopt. Voor mij was het eerst meer een rationele beslissing, maar nu is het ook goed zo.

Soms steekt het nog een beetje. Als ik bv zie dat de kinderen van mijn vriendin zo dol zijn op elkaar en samen spelen en op elkaars kamer logeren. Emmy zegt ook wel eens dat het niet eerlijk is dat zij niet altijd iemand heeft om mee te spelen. Ze heeft nu een kitten gekregen en we hebben veel speelafspraakjes met andere kinderen en gaan ook op vakantie met mijn vriendin en haar kinderen.

Ik ben nog elke dag dankbaar dat ik moeder mag zijn voor Emmy.

Bedankt dat je dit wil delen

Zelf sta ik er hetzelfde in als jij. We hebben nog 11 (!!) cryo’s in de vriezer en ik heb ook zoiets van laten we deze terugplaatsen en het daarbij houden. Ik heb geen zin meer in puncties en hormonen, daar heb ik genoeg van gehad.

Mijn man is daarentegen bang dat het weer veel verdriet met zich mee gaat brengen en daar heeft hij geen zin in. Goed punt natuurlijk maar ik denk dat ik zelf het traject aardig verwerkt heb, door middel van therapie. En met Aapie als kers op de taart

Zelf ben ik bang dat we later spijt krijgen als we het niet proberen. Daarom hebben we nu ook afgesproken om het op z’n minst goed te onderzoeken, dan heb je daar in ieder geval later geen spijt van.

Volgende week donderdag afspraak met de huisarts voor een verwijzing, ik ben benieuwd hoe lang het dan gaat duren voordat we een afspraak kunnen maken in het ziekenhuis!

Majo en Barreltje, wat een belangrijke besluiten hebben jullie te nemen... Veel wijsheid daarbij

@MaJo, ik kan het gevoel van "not stirring the pot" ook heel goed voorstellen, dat heb ik ook wel gehad bij de overweging voor een tweede en ik heb niet half jouw traject en ellende moeten doorstaan. Maar ik snap ook heel goed dat er anders altijd iets blijft knagen van "we hadden die cryos, wat als..."

Wij hadden trouwens geen verwijzing nodig en waren ook echt heel snel weer aan de beurt!

@Barreltje, hopelijk vind je een donor die past bij jouw situatie en mag het je toch gegund zijn let je goed op je grenzen?

quote:

Op dinsdag 1 maart 2022 12:14 schreef MaJo het volgende:
Spannend @:Barreltje!

Ik ben druk bezig met te onderzoeken hoe sterk de wens naar een tweede is. De wens is er wel maar ik zie ook allemaal praktische bezwaren (onder andere mijn leeftijd, ik word 40 over een paar maanden). Mijn man twijfelt ook maar neigt nog meer naar nee. We hebben nu besloten om een afspraak te maken met het ziekenhuis om eens door te spreken wat zij hiervan denken, gezien mijn leeftijd. Verder ben ik een boek aan het lezen over de tweede. Ik vind het ook heel lastig omdat ik zo vaak hoor dat de tweede ook een stuk zwaarder is, dat het de balans weer uit het gezin haalt, dat het echt gedaan is met alle me time etc. Maar heel veel tijd om erover na te denken hebben we ook niet meer. Dus echt nog heel veel slagen om de arm maar de deur staat weer op een kiertje

Wat leuk en spannend Majo! Ik snap wel heel goed dat je samen de mogelijkheden gaat onderzoeken. Met nog een heel aantal in de vriezer en geen punctie hoeven doen is de belasting minder hoog. Maar ik snap de bezwaren ook wel heel goed. Nu heb je rust, stabiliteit...
Succes donderdag!

Majo ik vond het traject voor een tweede veel minder belastend alleen al omdat ik een veel drukker leven heb door emmy. Je doet het er meer “even bij” en hebt meer afleiding

Wat een moeilijke beslissingen hè. Op alle momenten in het traject.

Met mij gaat het mentaal weer een stuk beter, al heb ik er een flinke dreun van gehad. Fysiek gaat het nog niet helemaal lekker, conditie lijkt niet goed terug te komen, ben veel moe en ruim 5 kg zwaarder dan voor het traject. Lijkt er ook niet echt makkelijk af te gaan, ik ben altijd vrij fanatiek met sporten, maar dit lijkt weinig zoden aan de dijk te zetten met zowel het extra gewicht als mijn conditie.
Herkent iemand dit?

quote:

Op donderdag 10 maart 2022 09:06 schreef PVS18 het volgende:
Wat een moeilijke beslissingen hè. Op alle momenten in het traject.

Met mij gaat het mentaal weer een stuk beter, al heb ik er een flinke dreun van gehad. Fysiek gaat het nog niet helemaal lekker, conditie lijkt niet goed terug te komen, ben veel moe en ruim 5 kg zwaarder dan voor het traject. Lijkt er ook niet echt makkelijk af te gaan, ik ben altijd vrij fanatiek met sporten, maar dit lijkt weinig zoden aan de dijk te zetten met zowel het extra gewicht als mijn conditie.
Herkent iemand dit?

Klinkt als een flinke aanslag op je lijf allemaal PVS. Het is ook niet niks hè? Twee keer een punctie gehad, aantal TP, miskramen.. Kan zijn dat je hormonen nog steeds wat op hol zijn. Zou je schildklier nog een boosdoener kunnen zijn?

Bij mij is het juist andersom het geval: ik ben 6 KG afgevallen, heb het de hele dag gruwelijk koud, klamme handen en voeten en ik ben ook veel moe. Door de synthetische hormonen heb ik ook veel maag- en darmproblemen (veel misselijk, krampaanvallen, diarree). Gezeik iig..

Blijven sporten is altijd goed! Ook al levert dat tot nu toe nog niet op wat je graag wil.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 19:45 schreef B.ertha het volgende:
Majo en Barreltje, wat een belangrijke besluiten hebben jullie te nemen... Veel wijsheid daarbij

@:Majo, ik kan het gevoel van "not stirring the pot" ook heel goed voorstellen, dat heb ik ook wel gehad bij de overweging voor een tweede en ik heb niet half jouw traject en ellende moeten doorstaan. Maar ik snap ook heel goed dat er anders altijd iets blijft knagen van "we hadden die cryos, wat als..."

Wij hadden trouwens geen verwijzing nodig en waren ook echt heel snel weer aan de beurt!

@:Barreltje, hopelijk vind je een donor die past bij jouw situatie en mag het je toch gegund zijn let je goed op je grenzen?

Die verwijzing vind ik ook best raar, er zijn notabene nog cryo's De verwijzing inmiddels gekregen en een half uur later werd ik al zelf door het ziekenhuis gebeld 9 mei afspraak met de arts om alles door te nemen

quote:

Op maandag 7 maart 2022 20:27 schreef Peacefulll het volgende:

[..]
Wat leuk en spannend Majo! Ik snap wel heel goed dat je samen de mogelijkheden gaat onderzoeken. Met nog een heel aantal in de vriezer en geen punctie hoeven doen is de belasting minder hoog. Maar ik snap de bezwaren ook wel heel goed. Nu heb je rust, stabiliteit...
Succes donderdag!

We hebben weer even de tijd om het te laten bezinken en alles goed af te wegen. Maar het blijft toch een beslissing op basis van gevoel, je weet natuurlijk ook niet hoe het gaat lopen en hoe het allemaal zal zijn mocht er een tweede komen.

Hoe gaat het met jou?

quote:

Op dinsdag 8 maart 2022 07:43 schreef Arja het volgende:
Majo ik vond het traject voor een tweede veel minder belastend alleen al omdat ik een veel drukker leven heb door emmy. Je doet het er meer “even bij” en hebt meer afleiding

Dat kan ik me wel voorstellen Het traject was juist zo slopend omdat je echt aan niets anders kon denken. Nu met Aapie die rond rent heb ik wel de ideale afleiding

quote:

Op donderdag 10 maart 2022 09:06 schreef PVS18 het volgende:
Wat een moeilijke beslissingen hè. Op alle momenten in het traject.

Met mij gaat het mentaal weer een stuk beter, al heb ik er een flinke dreun van gehad. Fysiek gaat het nog niet helemaal lekker, conditie lijkt niet goed terug te komen, ben veel moe en ruim 5 kg zwaarder dan voor het traject. Lijkt er ook niet echt makkelijk af te gaan, ik ben altijd vrij fanatiek met sporten, maar dit lijkt weinig zoden aan de dijk te zetten met zowel het extra gewicht als mijn conditie.
Herkent iemand dit?

Ik herken het niet maar ben dan ook totaal niet sportief Ik ben door de jaren wel aangekomen maar ons traject heeft dusdanig lang geduurd dat ik dit niet per se kan toeschrijven hieraan. Al zullen de hormonen er niet bij geholpen hebben.

Fijn dat het mentaal weer beter gaat

Herkenbaar mini. Het is een enorme achtbaan. Maar ik zou deze poging nog niet opgeven. Ik ken zat verhalen van vrouwen met koorts waarbij het juist wel raak bleek.

Sterkte met de rest van de wachttijd.

Mini

quote:

Op woensdag 16 maart 2022 19:28 schreef Arja het volgende:
Herkenbaar mini. Het is een enorme achtbaan. Maar ik zou deze poging nog niet opgeven. Ik ken zat verhalen van vrouwen met koorts waarbij het juist wel raak bleek.

Sterkte met de rest van de wachttijd.

De enige twee keer in mijn leven dat ik positief testte was toen ik ziek was (geweest). Ik ben er inmiddels van overtuigd dat ik alleen zwanger kan raken als ik ziek ben (geweest)

Ach MiNi het is een mega heftige rollercoaster hè? Jouw gevoelens zijn zo verschrikkelijk herkenbaar en ze doen zo verschrikkelijk veel pijn Ook hier weer even een flinke diepe val in een zwart gat nu de TP weer niet gelukt is. Echt enorm moedeloos wordt je ervan. Soms vraag ik me ook af hoe lang onze adem nog is..

Edit: en dan ook nog die klote wachttijden van het ziekenhuis. Na elke TP weer 1 of 2 cycli moeten overslaan i.v.m. drukte en te weinig ruimte op de planning. Echt, fuck it! Op deze manier komen we maar aan maximaal 5 kansen in een jaar tijd! Dat is niks

Jeetje peace! Wat vervelend dat de wachttijden zo lang zijn!! Is dst ook een gevolg van covid dan?

Ik ben nog steeds enorm aan het twijfelen.. afgelopen weekend was mn nichtje van 1 jaar hier een weekend.. en pffftt!! Wat slurpt dat energie zeg!

Daarnaast heb ik ook net covid gehad en dat heeft er hier lichamelijk enorm in gehakt, ben continue moe, ik kan niet eens meer sporten ( en dan vliegen de kilo's er hier wel aan )

Dan zit ik ook in de split met het feit dat ik ineens een leuke vent ben tegen gekomen die evt misschien ook wel kinderen zou willen.. daar is het ruim VEEL te vroeg voor om aan te beginnen, maar is een traject met een donor dan wel handig in dezelfde periode??
Arrghh!!!

https://www.ad.nl/gezin/g(...)-goedkoper~adf21975/

Mooie ontwikkeling

quote:

Op donderdag 17 maart 2022 09:16 schreef Barreltje het volgende:

Dan zit ik ook in de split met het feit dat ik ineens een leuke vent ben tegen gekomen die evt misschien ook wel kinderen zou willen.. daar is het ruim VEEL te vroeg voor om aan te beginnen, maar is een traject met een donor dan wel handig in dezelfde periode??
Arrghh!!!

Ik breek even in

Een vriendin van mij had dit ook. Zij had net gesprekken gehad qua welke donor etc. Ze heeft het toen wel doorgezet, omdat ze ook niet wist hoe alles zou lopen en haar leeftijd “echt” mee ging tellen. Zij heeft dit toen direct kenbaar gemaakt en was toen geen issue. Inmiddels zijn ze bijna 4 jaar verder en heeft haar vriend haar kind ook erkent etc.

@MaJo, wat fijn dat je al zo snel terecht kunt!

@MiNi1981 ik blijf voor je duimen. Beterschap!

@Barreltje wat een mooie ontwikkeling! Veel geluk hopelijk kom je er met deze vent uit qua kinderwens en je traject

quote:

Op donderdag 17 maart 2022 17:00 schreef automatic_ het volgende:

[..]
Ik breek even in

Een vriendin van mij had dit ook. Zij had net gesprekken gehad qua welke donor etc. Ze heeft het toen wel doorgezet, omdat ze ook niet wist hoe alles zou lopen en haar leeftijd “echt” mee ging tellen. Zij heeft dit toen direct kenbaar gemaakt en was toen geen issue. Inmiddels zijn ze bijna 4 jaar verder en heeft haar vriend haar kind ook erkent etc.

Tnx!
Mijn leeftijd is al over datum gelukkig doen ze in dit land iets langer..
Ja zoiets dacht ik ook wel aan, maar vindnop de een of andere manier ook dat ik dit met de vent moet bespreken ofzo..

Oh shit Mini! Wat kut zo op deze manier! Wat een onzekerheid.
Je zou echt de eerste niet zijn waarbij het gewoon goed gaat, maar ja… voor nu kan je niks anders dan afwachten… zenuwslopend!