Slapenloosheid, moedeloos word je ervan

Ik zal even een kleine voorgeschiedenis geven.

Ik ben een man van 28 jaar, en ik ben geboren met ADHD en PDD-NOS, dat is een autisme verwante stoornis.

De adhd was vroeger al zo erg dat ik nooit langer dan 3 jaar ergens op dezelfde school heb gezeten.
- speelt de clown
- is altijd afgeleid
- vervelend aanwezig

En daardoor moest ik van school naar school.
Ook in die tijd had ik al last van slaapproblemen. Meestal tot een uur of 3 wakker, daarna viel ik in slaap, tot die vervelende wekker ging om 7:30...
En dat is het altijd, als ik eenmaal in slaap gevallen ben kan ik wel doorslapen.
Dus puur het inslapen is altijd al een probleem geweest.

Tegenwoordig zijn helaas de problemen steeds groter geworden.

In 2018 begon het, ik leerde mijn vader kennen voor het eerst in m'n leven, en dat viel heel erg tegen.
Hij wou mij wel ontmoeten, maar gewoon 1 keer om te kijken wie ik was.
En ik had ingevuld dat het een start was van een nieuwe band die we gingen opbouwen.

We hebben elkaar dus verkeerd begrepen.
En ik bleef steeds doordrammen voor een nieuwe afspraak, waarop hij kenbaar maakte dat hij niet mijn vader was, enkel m'n biologische vader.

Dat sloeg er toen in als een bom, ik was al zo onzeker over mezelf, en dit maakte helemaal mijn zelfbeeld kapot.
In die periode van 2018 begonnen de slaapproblemen groter te worden.

Ik sliep soms 3 nachten niet ,maar nacht 4 als een blok.

Ik kreeg na een tijdje van de dokter oxazepam voorgeschreven.
Na het slikken van die pil, voelde ik m'n spieren 'verzwakken' .... Mijn lichaam begon in de rust stand te komen.

Alleen die vervelende hersenen bleven actief, ik voelde wat de pil deed (ontspannen van het lichaam)
Alleen de geest was te sterk aanwezig, en ondanks dit middel viel ik niet in slaap.

Ik werd alleen erg moe overdag van de pil, en na enkele weken maar gestopt omdat het niet hielp.

Toen heb ik een ander slaapmiddel gekregen (ook pammetjes) en die hielpen ook niet.

Na deze periode werd het iets beter.
Ik kwam bij een psycholoog, en kon daar praten over mijn vader, en de afwijzing.

Ik kon weer met regelmaat slapen, de nachten dat ik helemaal wakker bleef beperkte zich , stel : ik had om 10 uur ergens een afspraak staan, dan kon ik niet slapen.

Maar als ik wist van te voren dat ik op donderdag bijvoorbeeld niets op de planning had, dan sliep ik gewoon in na een uurtje!

Helaas is het in 2021 weer mis gegaan.
Ik sliep begin 2021 regelmatig, behalve op de nachten waarop ik de dag erna een afspraak had staan.

Maar daar komt het ... Eind 2021 is er iemand overleden, die na mijn moeder de belangrijkste persoon was in mijn leven.
M'n oom. Hij had vroeger de vaderrol een beetje overgenomen, we deden vaak dingen samen.
Samen naar de dierentuin, Efteling, Duinrel, tikibad, met sneeuw gingen we samen op pad om te sleeën.

28 jaar was hij volop in mijn leven, hij heeft mij door alle moeilijke momenten gesleurd.

Ik kwam de laatste jaren elke vrijdag bij hem langs, en dan gingen we samen in de tuin werken, of een anderen hobby.

Maar hij is dus plotseling en helemaal zonder enige aanleiding gestorven, aan een hartaanval hij was nog jong.

Geen afscheid kunnen nemen, en dat sloeg erin als een bom.
Mijn beste vriend was ik kwijt geraakt.

De 3 nachten voor de begrafenis wakker geweest.

ik hoorde in die tijd dat meerdere familieleden niet konden slapen. Dus dat schijnt dan redelijk normaal te zijn.

Maar bij mij bleef die hardnekkige slapenloosheid, ook na de begrafenis.

Ik hield een dagboekje bij over wanneer ik sliep, hoe lang.. Etc

En het bleek dat ik na 5 nachten weer geslapen had.
Daarna weer 6 nachten wakker gebleven, en het werd van kwaad naar erger.

Toen het voorgeschreven middel '' Amitriptyline '' ook niet werkte, begon ik veel bier te drinken voor ik naar bed ging, om mezelf te ''versuffen'' .. Dat hielp niet, ik werd alleen maar misselijk en moest overgeven.

Daarna naar de coffeeshop gegaan en voorgedraaide hasj besteld.
Ik werd daar ook moe en suf van.. Alleen die hardnekkige gedachtes bleven.

En ondanks mijn lichaam kapot was van vermoeidheid kon ik mijn geest niet uitschakelen.

Ik werd steeds meer wanhopig, en het ''slapen'' werd een obsessie.
De hele dag was ik elke seconde bezig met het ''slapen''

En omdat ik juist zo erg gefocust werd, lukte het niet.

Ik merk dat ik door de vermoeidheid
- prikkende ogen heb
- de hele dag draaierig voel
- heel snel emotioneel
- snel misselijk ben.

Ik heb de huisarts weer gebeld, en ook hij heeft geen oplossingen meer zegt hij.

Daarom richt ik nu m'n advies op richting het FOK forum.

Ik ben de hele dag paniekachtig bezig met het slapen gaan....
Kan niet meer normaal functioneren, dus zit elke dag thuis
Heb steeds een angstgolf door m'n lichaam, als ik denk aan de gedachte dat ik straks nooit meer in slaap ga vallen

Zijn er mensen die ook dit probleem herkennen, in meer of mindere mate?
Hebben jullie advies, en is het jullie uiteindelijk altijd wel weer gelukt om in slaap te vallen ?

Ik zou raad ontzettend waarderen want ik weet het nu even niet meer.

Alvast bedankt, groetjes!
En nogmaals, inslapen is tegenwoordig bijna onmogelijk, maar lukt dit wel, dan kan ik zo tot 16:00 in de middag slapen.. Ook na een toilet bezoek val ik daarna gelijk weer in slaap.

Echt alleen het inslapen is dus een heel groot probleem.

quote:

Op woensdag 29 december 2021 16:36 schreef Lenny77 het volgende:
Is het een optie om je af te leiden in de nacht? Als ik echt niet kan slapen dan zet ik de tv aan en leg mij daarbij neer. Ideaal is natuurlijk een tv in de slaapkamer zodat je al echt lekker ligt. Ik kijk dan rustige dingen zoals eigendom in het buitenland kopen, een docu over iets niet zo interessants,.. niets spannends alleszins (desnoods koop-tv ). Op die momenten stoppen mijn gedachten en val ik in slaap. Pech dat die tv aanstaat.

Niet slapen is de hel.. ik ben zo jaloers op van die mensen die hun kussen nog maar raken en meteen weg zijn

Bedankt voor je reactie.
En dat is helemaal waar.

Het moeilijke aan niet slapen is dat je er nauwelijks grip op hebt.
Wel goede tips die je opnoemt.

Ik heb gisternacht om 3:00 even buiten gelopen, langs de appartementen waar ik woon.
En zo probeer je toch even uit die vervelende situatie te komen van ''stil liggen '' ''er gebeurt niks '' ''naar de toilet'' ''er gebeurd nog steeds niks ''frustratie dat het niet lukt '' etc

quote:

Op woensdag 29 december 2021 18:16 schreef Naardegallemiezen het volgende:
Herken dit probleem in mindere mate. Vooral in drukke of stressvolle periodes heb ik moeite om echt goed tot rust te komen, in die juiste ´brainwaves´ te komen om te slapen, beetje dat gevoel wat je krijgt als iemand je bijv. over je rug krabt of als je helemaal gefocust bent op iets. Dan lig ik ook makkelijk uren te draaien voordat ik echt slaap, of ik krijg mijn brein niet 'uit' (lig je daar met je ogen dicht, terwijl je wakker blijft).

Ik heb het ook wel eens ernstiger gehad, dagenlang niet slapen, maar dat was gerelateerd aan PTSS. Toen ook zolpidem gebruikt op advies van de huisarts, en daar sliep ik wel goed op, maar het maakte mij de dag erna wel fucked up.

Heb er nu nog steeds in periodes last van, maar meestal zwakt het nadat de 'drukke' dagen weer over zijn ook af. Dan is mijn brein weer gewend aan de routine en slaap ik weer goed. Het beheerst mijn leven in ieder geval niet meer.

Kap ten eerste met al die middelen. Je gaat daardoor je brein niet uitschakelen. Drank en wiet gaat al helemaal niet helpen, want naast dat het dagelijks gebruik slecht voor je is, kom je ook nooit in een diepe slaap die je juist nodig hebt.

Probeer dingen om in die 'slaap' brainwave te komen, zoals:

1. Sporten overdag. Put je jezelf wel genoeg uit? (hoe kut en hoe moe je je ook voelt, gewoon doen). Uit je emoties en het verdriet ook tijdens dit sporten. Ga in het bos staan schreeuwen of wat dan ook.
2. Geen cafeïne meer drinken minstens 3 uur voor het slapen
3. Is je medicatie voor de ADHD nog de juiste en ook juiste dosering?
4. Zit je nog tot laat 's avonds op beeldschermen te kijken? Mee kappen, lees een boek of ga mediteren.
5. Is de verlichting in je kamer 'ontspannend'? Is de temperatuur goed? Is je bed comfortabel, voel je je veilig genoeg om te slapen? Heb je (onbewust) geluids- of lichtoverlast?
6. Wat ook helpt is voordat je gaat slapen even warm douchen of in bad. Je lichaam valt in slaap als het afkoelt. Dat is wat je dan dus kunstmatig doet door die douche/bad van te voren.
7. Maak een vast ritme. Dus elke dag bijv. van 23:00-7:00 (of welk ritme jij zelf dan ook maar wilt). Niet van afwijken, ook al slaap je niet, je traint je lichaam om op die tijden moe te zijn en te slapen.
8. Drink van die slaapthee. Die troep is niet te zuipen, maar het heeft mij soms wel geholpen.
9. Schrijf al je gedachten en/of to-do dingen op en leg dat papiertje weg, komt morgen weer.
10. Kijk die fucking ASMR dingen als je in bed ligt te woelen. Ik haat ASMR uit de grond van mijn hart, maar als ik last heb van angst of van malende gedachten dan luister ik die troep gewoon puur om mijn brein in een staat van 'zen' te krijgen, omdat ik me dan daar op focus.
11. Eet overdag veel voedingsmiddelen rijk aan tryptofaan (google even voor jezelf welke dit zijn). Of overleg met je behandelaar of je misschien een SSRI mag proberen. Duurt wel even voordat die werken, maar veel mensen met slaapproblemen helpt dit bij.
12. Ga opnieuw naar een psycholoog, als je daar niet meer loopt.

Die huisarts van je is trouwens ook een mooie klapviool, want hij had je nadat hij geen oplossingen meer had, eigenlijk moeten doorsturen naar op zijn minst een gespecialiseerd slaapcentrum. Het is leuk om te denken 'als je lichaam moe genoeg is slaap je vanzelf wel' maar dat is bullshit want iemand zijn hele kwaliteit van leven gaat zo naar de filistijnen.

Bedankt voor je bericht, super fijn dit, ga ik regelmatig even terug lezen.

Ik heb al enige tijd geen werk meer, ik heb wel een job coach, die geregeld vraagt of hij kan zoeken naar een baan. Laatst had hij een baan gevonden als bezorger met een busje, maaltijden van een bekend bedrijf moet je dan bij mensen thuis brengen.

Maar ik vertel hem continu dat ik er nog niet klaar voor ben, omdat ik bang ben fouten op die nieuwe baan te maken, want door moeheid kan ik mij nauwelijks op iets focussen.

Mijn dagen zijn eigenlijk vrij leeg.

- hele dag niets, en dan enkele dagen per week naar mijn moeder om daar te eten, vaak is dat tussen 16:00 en 21:00 .. De rest van de dag zit ik thuis, met 1 keer per week boodschappen doen.

Dus een vrij leeg leven.
Nu ik er over nadenk heb je misschien wel gelijk, de dag dat ik bij de Efteling was geweest (heen en terug rijden, + hele dag wandelen ) sliep ik die nacht als een blok.

Nu met het winterweer kom ik eigenlijk nooit buiten, ook omdat ik bang ben voor vuurwerk knallen.. Dus misschien is dit één van de problemen, mijn lichaam zit vol energie omdat ik eigenlijk de hele dag thuis zit te hangen en computeren.

Fijn te horen dat het je leven niet meer beheerst, echt knap van je. Ik hoop dat ik dit ook op een dag kan vertellen.

Over de huisarts heb je helemaal gelijk. Hij ligt er vaak maanden uit, en gaat richting zijn pensioen dus heel erg zijn best doet hij al een tijdje niet meer.

ASMR kende ik niet, maar dat ziet er erg slaapverwekkend uit op YT. ik ga dit vanavond even proberen.

quote:

Op woensdag 29 december 2021 18:37 schreef Aardling het volgende:
Ik heb dit probleem in mindere mate zelf ook gehad (ook voor jaren). Ik kon elke nacht niet slapen, vaak pas na 08:00 in de ochtend (een paar uur). Wat mij grotendeels geholpen heeft is mindfulness/mediteren. Bij mij speelde andere dingen overdag die dan 'doorwerkte' in de nacht waardoor ik niet kon slapen. Als ik tijdens het mediteren doorhad wat het was, dan loste dat zich op (kon ik het voorkomen of anders doen) en kon ik weer slapen, tot er weer iets anders gebeurde overdag en opspeelde. Bij mij was het vaak dat ik (on)bewust dingen deed uit dwang, dus met een "moeten", waardoor ik gevoelsmatig in de knel raakte overdag, dat 'gevoel' werkte dan door in de nacht. Tijdens het mediteren de volgende dag werd ik daar dan bewust van en loste ik dat dmv bepaalde technieken op, waardoor ik dan weer kon slapen.

Dus ik adviseer je, gezien medicatie of therapie niet (goed) helpen, om overdag gewoon 'aandacht' te hebben voor jezelf, zonder afleidingen en in geest/gedachten na te gaan waar je precies overdag blokkeert of wat er precies speelt in je leven waardoor je niet kan slapen. Heb daar aandacht, ruimte en tijd, voor om het te verwerken (vlucht niet steeds weg in allerlei afleidingen overdag). Onderzoek goed wat het gevoel is wat je 's nachts wakker houdt, vaak zijn het gevoelens die zich uiten in veel gedachten. Als je het gevoel oplost, weet te verwerken, vallen de gedachten vanzelf weg.

Wat Lenny77 zegt is ook een goede tip (als tijdelijke oplossing), dus afleiding zoeken als je in bed ligt door TV of iets dergelijks te kijken of luisteren, waardoor je afgeleid wordt van je gedachten en in kan slapen. Dat kan zeker helpen. Maar probeer overdag wel aan de oorzaak van je slaapprobleem te werken bijv. door meditatie/mindfulness. Veel succes en beterschap.

Dank voor je toffe bericht.

Een goed idee, ik ga zeker op een papier in kaart brengen wat mijn grootste angsten en problemen zijn.
Dat ik er niet in de nacht over ga piekeren.

Hele fijne tips staan in dit topic, hiervoor dank allen.

Een kleine update, anderhalve week later.

Slapen lukt helaas nog steeds niet, woensdag heb ik weer een 'bel afspraak' met de dokter. (helaas mag je wegens corona niet meer fysiek langskomen)

Ik had gister 2 slaappillen genomen, 5 blikjes bier gedronken, en een hasj joint.
En ik merkte dat ik in bed behoorlijk begon te draaien (psychisch) het leek wel alsof ik op een boot lag te slapen.

En m'n spieren ontspande zich, en m'n hoofd was behoorlijk leeg (geen vervelende gedachtes)
Maar nog steeds kwam er geen moment dat voelde dat m'n hersenen uitgeschakeld waren.

Dus uit boosheid sprong ik weer uit bed, begon te schreeuwen, en mezelf te straffen door heel hard overal te knijpen.. En toen ging ik weer in bed liggen.

maar natuurlijk nu met een bonkend hart uit adrenaline en frustratie, en met een ontzettend vervelend gevoel.
De 2 uren daarna gebeurde er weer niets, dus ben er dit keer om 5 uur uitgegaan, en nu probeer ik tot 18:00 met cola te zorgen dat die prikkende ogen een beetje verdwijnen (van de moeheid)

Mijn job-coach heeft ook gebeld, we hebben morgen een sollicitatie bij een distributiecentrum.



Nu lig ik enorm te piekeren, ik ben door de moeheid enorm emotioneel, en ik merk ook dat het auto rijden moeilijker lukt door de moeheid.
Ik kijk echt heel erg ''recht voorruit'' en door de moeheid wat minder naar links en rechts.

En dat bedrijf ligt in een anderen gemeente, en moet de snelweg op om daar te geraken.

Ook de tijden zijn compleet anders dan hoe ik nu leef.

(8 tot 17:00) echter mag ik om 9 uur beginnen omdat ik slaapproblemen heb.
En we beginnen met 3 dagen.

Nu mijn vraag aan jullie, is het verstandig om in deze toestand een baan aan te nemen?
Ik ben er totaal niet bij met m'n hoofd, en emotioneel ben ik ook snel.

Ik voel zelf dat ik er niet aan toe ben, maar het is wel iemand van het UWV, en hij denkt dat het door het werk ''beter zal gaan '' het slapen.... Tja. Ik weet het even niet meer, of ik morgen moet komen, of dat ik alles nu moet afzeggen.

Alvast bedankt voor de adviezen, en sorry als ik wat negatief overkom over alles.. Ik ben gewoon ontzettend moe, en gefrustreerd dat slapen niet lukt!

Groeten!

quote:

Op maandag 10 januari 2022 16:30 schreef -Mellon- het volgende:
Is het combineren van alcohol met slaappillen niet gevaarlijk? Als overdag je lichaam aangeeft te willen slapen moet je het 'toelaten' en niet dmv cola of andere zaken proberen wakker te blijven. 'S nachts lukt het om een of andere reden niet, maar als overdag je die kans geboden wordt moet je die nemen, vooral in jouw geval (waarbij je dagen achtereen niet slaapt). Pak je momenten waar nodig, zodat je met een helder geest verder kan gaan met het achterhalen van de oorzaak. Heb je geprobeerd met de TV/laptop aan, met bijv. een film op, te slapen (als tijdelijke oplossing)? Je kan op die apparaten een slaaptimer instellen, zodat je als je eenmaal in slaap valt je later niet door het licht of geluid wakker gemaakt wordt.

Nee, met de klachten die je hier beschrijft kan je de verantwoordelijkheden die komen met een baan niet aan. Als je geen ongeluk veroorzaakt op de weg, dan misschien wel op het werk, of je zakt ergens gewoon in elkaar. Het werken zal nog meer energie van je vergen wat je niet hebt. Ik denk dat je jobcoach de ernst van je situatie niet begrijpt, wil zoveel mogelijk mensen aan het werk zetten door ze onder druk te zetten (wat in jouw geval averechts werkt, want je gaat jezelf nog meer onder druk zetten om te slapen) of je hebt niet goed gecommuniceerd hoe ernstig je situatie is. Je bent meerdere keren naar de huisarts geweest en hebt verschillende medicatie voorgeschreven gekregen (wat niet of slecht werkt), je jobcoach hoort je dan uitstel van sollicitatieplicht te geven. Probeer in een brief/e-mail duidelijk uit te leggen wat je klachten zijn, waarom je momenteel niet in staat bent te werken, leg daar je problemen uit en wat je allemaal al hebt gedaan om eruit te komen. Je jobcoach hoort dan een psycholoog van de gemeente in te schakelen voor een onderzoek waardoor je die uitstel kan krijgen. Maar je moet zelf kijken of je een paar dagen kan werken, zoals die jobcoach zegt, om te kijken of dat je slaapprobleem gaat oplossen. Maar geef het door als dat niet gaat.

Bedankt voor je mooie bericht.

En ik denk dat je volledig gelijk hebt, solliciteren is al enorm spannend, je loopt een nieuw gebouw binnen, ziet allemaal nieuwe gezichten, en je moet jezelf zien te presenteren.

En ook de dagen daarna, je krijgt enorm veel nieuwe indrukken.
Ik snap de redenatie van m'n coach in ''als je een drukke werkdag hebt gehad val je vast snel in slaap''.
Maar wellicht ligt dit bij chronische insomnie toch anders.

maar ik denk inderdaad dat dit alleen nog maar voor meer paniek 's nachts gaat zorgen.
Dan leg je nog meer druk op het slapen gaan, wat weer angst en frustratie met zich mee brengt.
En in mijn toestand is het nu niet verstandig om te rijden met een auto.

Ik heb m'n coach een lang bericht gestuurd, dat ik het afzeg, en deze sollicitatie misschien op een later tijdstip wilt doen als ik er klaar voor ben, bedankt voor je bericht, dit heeft mij mede tot deze beslissing gebracht.

quote:

Op maandag 10 januari 2022 16:40 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Wat mij meestal redelijk goed helpt als ik een slapeloosheid episode heb is het me erbij neerleggen.
Accepteren dat het zo is en niet gefrustreerd raken.

Dat klinkt makkelijker dan gedaan. Maar ik ga dan maar wat mediteren, of wat lezen, of (saaie) tv kijken. Dom spelletje doen op mijn tablet.
En vaak zak ik dan vanzelf wel weg, niet altijd echt in slaap, maar iig in rust. Waardoor het wat minder vervelend is en wat minder zwaar is de volgende dag.

Goede tips, ik heb nu een enorm dik boek, en dat gaat over allemaal verschillende landen en culturen.
Slaapverwekkend, maar dat is ook juist de bedoeling.

Heb je niet dat je in de stress raakt, dat je 's nachts nog leest of tv kijkt, en bang bent niet de gewenste uren slaap te halen?
Knap dat je de stress van het 'niet slapen' naast je neer hebt kunnen leggen. Dat ga ik ook vannacht proberen.

Bedankt voor de mooie reacties!

Ik waardeer het enorm.
Ik lag er vannacht om 23:00 in, en nu is het 3:00 , helaas lukt het nog steeds niet.
Maar het helpt mij enorm om door dit topic te scrollen, alleen de gedachte al dat meerdere personen hiermee te maken hebben stelt mij enigszins gerust. Want ik begon mezelf al te voelen als iemand die sterk afwijkt.

Ik heb al wat positieve dingen doorgevoerd:
Ik wandel elke dag met m'n stappenteller aan.
Vandaag toch 8 km gewandeld door een bos hier in de omgeving.

En daarna bij moeders wezen eten.
Zo heb ik toch nog een beetje een ritme.. Want anders is het pas uit bed komen rond 15:00 en dan rond 17:00 eten en dan computeren.

Zo geraak je nooit uit een negatieve spiraal.

De volgende punten die ik ga doorvoeren, is gezonder eten. Heb een zak appels gekocht, en laat de snacks voorlopig in de kast.

Nu nog wat leuke boeken bestellen online, en dan is de 'basis' ieder geval iets gezonder als vroeger.

quote:

Op woensdag 12 januari 2022 17:24 schreef fetX het volgende:
Herkenbaar. Ik ben ook een hele beroerde slaper met periodes dat ik amper tot niet slaap. Twee weken geleden nog in mijn vakantie een nacht of 4 achter elkaar niet kunnen slapen. Het komt bij mij niet door stress, maar na 2 nachten ga ik vaak al denken: ‘och, als ik maar slaap vannacht’ en dan gaat het mis.

Inmiddels heb ik slaappillen in huis, maar gebruik deze zelden. Bij mij is de truc om weer vertrouwen te krijgen dat ik in slaap kan vallen. En nu sinds anderhalve week slaap ik weer uitstekend eigenlijk. Mijn gedachtes af laten dwalen helpt heel goed. Of juist in je hoofd constant herhalen ‘niet denken, niet denken, niet denken’ en dan ben ik vanzelf weg.

Wat ik heb gedaan: ik slik dagelijks magnesium voor het slapen, ga overdag niet slapen ook al ben ik ontzettend moe en ga altijd een paar dagen alleen in het logeerbed liggen. Hooguit een keer een slaappil, omdat ik daar niet afhankelijk van wil zijn. Gedachtes af laten dwalen en wat lezen of kijken op de iPad (zonder blauw licht). Meditatie en mindfulness helpt bij mij allemaal niet. Ik heb moeite om dat echt serieus te nemen.

Het zit allemaal in je hoofd en je moet even een manier vinden om daar mee om te gaan. Maar zoals gezegd; dat is echt niet makkelijk. Nog frustrerender voor mij is dat mijn vriendin voordat ze het kussen aanraakt al slaapt en dan met gemak een uur of 9 doorslaapt.

Heel erg herkenbaar.

Zeker na 2 nachten niet slapen, dan krijg je een ''druk'' van ''ik moet deze nacht echt slapen''.
Mijn oma vertelde dat als je 14 dagen geen slaap hebt gehad, je overlijd.. Door die opmerking werd slapen nog erger een ''moeten'' en wat er weer aan bij draagt dat het simpelweg niet lukt van de stress / angst.

Tof dat je nu weer je nachtrust te pakken hebt.
Wat dat betreft erg knap dat je jezelf hebt ''gereset''.

Die van magnesium ga ik onthouden. Dank voor de tip.

quote:

Op woensdag 12 januari 2022 00:17 schreef Cause_Mayhem het volgende:

[..]
Dat is ook een goede!

Een fictief verhaal in je hoofd.
Eigenlijk maakt het niet zo uit, zolang je maar niet bezig bent met fuck ik kan niet slapen. Of bezig bent met negatief malen.

Zodra ik los kan laten dat ik nog maar x uur heb om te slapen (oh nee, weer een uur weg) komt het goed.
Zelfs als ik dan niet veel slaap voel ik me beter de volgende dag, ben ik minder kapot.

Goede tips!

Een mooie opdracht voor deze nacht, niet gefrustreerd raken als het niet lukt.
maar gewoon alles ''laten'' met de gedachte ''niet slapen is geen wereldramp'' ''alleen rusten is ook prima''.