F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Ik hoorde zojuist wat achter me, en dacht dat Nene even langskwam. Echter, het bleek Onyx te zijn, en die ging even tegen het kozijn opstaan om naar Hoba te kijken. Waar de afgelopen weken Hoba op dat soort benaderingen reageerde met blazen, bij Nene en Diesel, bleef ze nu stil, en Onyx vertrok een tijdje later weer. Hij lijkt iets uit te stralen dat mijn ietwat te assertieve dames toch geruststelt. Hoba zag er ook niet echt gespannen uit daarna.
En, wat mijn broer en ik allebei zo fijn vinden aan Hoba : ze heeft een kleurstelling die verder niet in mijn groep voorkomt, nog een zwarte of zwart-met-witte zou een beetje teveel zijn. Nu nog een rode ?
En, wat mijn broer en ik allebei zo fijn vinden aan Hoba : ze heeft een kleurstelling die verder niet in mijn groep voorkomt, nog een zwarte of zwart-met-witte zou een beetje teveel zijn. Nu nog een rode ?
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik was vanmiddag rond 4 uur zo druk bezig dat Hoba van zolder kwam om te kijken wat ik aan het doen was, en toen is ze maar direct naar buiten gegaan. Rond 7 uur liep ik even naar buiten om te kijken of ik haar zag. Ze kwam op me af, maar werd aangevallen door Nene, en wilde daarna niet naar me toekomen omdat Onyx plotseling veel aandacht wilde.
Een half uurtje later ging ik nog een keer kijken, maar zag haar niet, maar de rest (behalve natuurlijk Hummeltje) was ondertussen ook buiten, en wat hyperactief vanwege de harde wind. Op een gegeven moment nam Onyx een sprintje richting Nene, en sprong bovenop haar. Ik vreesde voor oorlog, maar nadat ze 10 seconden een rollende bal hadden gevormd liep Nene rustig weg, en reageerde nauwelijks toen een minuutje later Onyx rustig langs haar banjerde om nog even een kroeltje van mij te krijgen. Blijkbaar spelen ze dus vaker stoei-spelletjes, dat had ik niet van Nene verwacht (ook niet omdat zij iets van 3 kg is, en Onyx tegenwoordig een forse 5 kg).
En toen ik weer binnen was en de deur dicht had gedaan zag ik 2 witte voorpootjes tegen, en glinsterende oogjes achter het glas, dus ik deed de deur weer open zodat Hoba naar zolder kon sprinten.
Ik verheug me op de lente, als het weer tijd wordt om naar de singel te lopen. 5 gaan me dan zeker volgen, en als Hummeltje tegen die tijd naar buiten kan doet hij ook mee, hij liep vroeger ook al met zijn toenmalige baas naar het Metro-station. Met Hoba wordt het afwachten in hoeverre zij het groeps-gevoel gaat krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-02-2022 20:53:51 ]
Een half uurtje later ging ik nog een keer kijken, maar zag haar niet, maar de rest (behalve natuurlijk Hummeltje) was ondertussen ook buiten, en wat hyperactief vanwege de harde wind. Op een gegeven moment nam Onyx een sprintje richting Nene, en sprong bovenop haar. Ik vreesde voor oorlog, maar nadat ze 10 seconden een rollende bal hadden gevormd liep Nene rustig weg, en reageerde nauwelijks toen een minuutje later Onyx rustig langs haar banjerde om nog even een kroeltje van mij te krijgen. Blijkbaar spelen ze dus vaker stoei-spelletjes, dat had ik niet van Nene verwacht (ook niet omdat zij iets van 3 kg is, en Onyx tegenwoordig een forse 5 kg).
En toen ik weer binnen was en de deur dicht had gedaan zag ik 2 witte voorpootjes tegen, en glinsterende oogjes achter het glas, dus ik deed de deur weer open zodat Hoba naar zolder kon sprinten.
Ik verheug me op de lente, als het weer tijd wordt om naar de singel te lopen. 5 gaan me dan zeker volgen, en als Hummeltje tegen die tijd naar buiten kan doet hij ook mee, hij liep vroeger ook al met zijn toenmalige baas naar het Metro-station. Met Hoba wordt het afwachten in hoeverre zij het groeps-gevoel gaat krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-02-2022 20:53:51 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik hoop het niet, 4 is mijn ideale groeps-grootte (3 katers, 1 poes). De huidige 7 waren overmacht.quote:
Op
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Of een (bijna) helemaal witte.quote:
Lapjes zijn bijna altijd poezen, en ik merk nu al wat er gebeurt als je 2 niet-verwante poezen hebt rondlopen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Nog meer ontwikkelingen op kleine schaal.
Vanavond kwam Hummeltje zowaar de huiskamer in terwijl ik heen en weer liep, en bleef even rondhangen. Voor mij even spannend omdat de deur van keuken naar achtertuin openstond omdat ik mijn fiets daar had schoongemaakt, maar ik kon die deur sluiten zonder Hummeltje schrik aan te jagen. Hij kwam Diesel tegen, wat tot beschaafd wederzijds snuffelwerk leidde. Na nog een paar minuten schrok hij toch weer ergens van en schoot weer naar mijn slaapkamer.
En toen ik later op de avond net in bed was gaan liggen kwam Hoba naar beneden, op weg naar buiten, maar besloot even mijn slaapkamer te gaan verkennen. Aanvankelijk volgde Hummeltje haar, met blazen en grommen tot gevolg, maar hij zag daar toch maar verder van af, zodat Hoba rustig over mijn bed kon stappen, en nog wat verder kon rondsnuffelen.
Toch apart dat er net op de dag dat ik even een status-rapportje plaats er ook van alles gebeurt.
En nog een pluspuntje dat ik vergeten was eerder te vermelden : sinds een week of twee gebruikt Hummeltje de kattenbak in mijn slaapkamer niet meer, maar doet alles op de bak in het kleine kamertje waar verder alleen wat kasten staan.
Vanavond kwam Hummeltje zowaar de huiskamer in terwijl ik heen en weer liep, en bleef even rondhangen. Voor mij even spannend omdat de deur van keuken naar achtertuin openstond omdat ik mijn fiets daar had schoongemaakt, maar ik kon die deur sluiten zonder Hummeltje schrik aan te jagen. Hij kwam Diesel tegen, wat tot beschaafd wederzijds snuffelwerk leidde. Na nog een paar minuten schrok hij toch weer ergens van en schoot weer naar mijn slaapkamer.
En toen ik later op de avond net in bed was gaan liggen kwam Hoba naar beneden, op weg naar buiten, maar besloot even mijn slaapkamer te gaan verkennen. Aanvankelijk volgde Hummeltje haar, met blazen en grommen tot gevolg, maar hij zag daar toch maar verder van af, zodat Hoba rustig over mijn bed kon stappen, en nog wat verder kon rondsnuffelen.
Toch apart dat er net op de dag dat ik even een status-rapportje plaats er ook van alles gebeurt.
En nog een pluspuntje dat ik vergeten was eerder te vermelden : sinds een week of twee gebruikt Hummeltje de kattenbak in mijn slaapkamer niet meer, maar doet alles op de bak in het kleine kamertje waar verder alleen wat kasten staan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Het is duidelijk waarom Hoba steeds meer moeite had om via het kattenluik binnen te komen : ze heeft zo fel tegen Pepe gereageerd dat hij haar nu als een bedreiging voor de groep ziet. En dat betekent dat hij achter haar aan gaat als hij haar binnen ziet. Gelukkig herziet hij die status als de andere partij zich beter gaat gedragen, bij Onyx was dat al binnen een paar weekjes. Het zal met Hoba wel wat langer gaan duren, dus tot die tijd moet ik als ze buiten is af en toe even kijken of ze soms via de voordeur naar binnen wil. Ze was vanochtend ook al (tegen haar gewoonte) weer buiten gaan spelen, en was heel blij toen ik in mijn lunchpauze even naar buiten stapte, toen kon zij weer naar binnen, en heeft de rest van de middag op zolder in het kozijn geslapen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Tijd om je sig aan te passen.quote:Op maandag 21 februari 2022 20:53 schreef mvdejong het volgende:
Ik hoop het niet, 4 is mijn ideale groeps-grootte (3 katers, 1 poes). De huidige 7 waren overmacht.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Onyx en Nene zijn echte ravot-maatjes geworden. Als ze beide buiten zijn, zitten ze meestal vlak bij elkaar, en anders hoef je maar een minuutje te wachten. Vrijdag-avond was er een incidentje in de buurt dat tot massale politie-aanwezigheid leidde, en toen ik met een buurman buiten dat stond te bekijken, zat Nene steeds vlak bij ons, het is nou eenmaal een mens-georienteerd beestje. Onyx was een eindje verderop motten aan het vangen, en als hij af en toe eventjes naar ons toekwam, dook Nene ineen, en na wat overdreven kont-gewiegel stormde ze dan op Onyx af, die dan ook haar kant op kwam. Dat leverde dan 10-15 seconden een zwarte bal vechtende beestjes op, waarna ze weer uit elkaar gingen, en het scenario zich een 10-15 minuten later herhaalde. En dat alles zonder blazen of krijsen, het is duidelijk van beide kanten zo bedoeld.
Schrijf ik een week geleden over Onyx :
Maar, elk voordeel heb z'n nadeel, en in dit geval leidt zijn grotere behoefte om bij me te zijn tot het terugkeren van zijn neiging om met me mee te willen lopen als ik boodschappen ga doen. En het is nu nog erger geworden : als ik vertrek, en Onyx loopt mee, dan wil Nene ook niet meer achterblijven, dus stuiteren er plotseling 2 van die beesten achter me aan. Dat maakt boodschappen doen een uitdaging. Maar dat belooft wat als het straks weer weer wordt om naar de singel te lopen.
Het wordt drukker in mijn tuin, want naast het grijs-cypers-met-witte katertje dat ik eerst voor Nene aanzag (en dat geen klein katertje meer is, maar een forse meneer met wangen die suggereren dat hij niet gecastreerd is) liep er vanmiddag een zwart-met-wit poesje rond. Net als het katertje is zij ook bang voor me, hoewel ik denk dat zij nog wel kan gaan ontspannen. En blijkbaar is ze sociaal vaardig, want Pepe (tuinbank) en Diesel (dak van de berging) waren niet geinteresseerd, en Onyx en Nene wel geinteresseerd maar niet op een vijandige manier.
Schrijf ik een week geleden over Onyx :
is hij sinds woensdag plotseling wel aanhalig, komt vaker naar me toe, en gaat bij het aanhalen ook gericht de plekjes onder de aandacht duwen die hij wil. En hij maakt ook kleine piepende geluidjes als hij naar me toekomt.quote:
Aanhalen blijft voor hem een bevestiging van onze relatie, dat het op zich prettig zou kunnen zijn lijkt bij hem niet echt door te dringen.
Maar, elk voordeel heb z'n nadeel, en in dit geval leidt zijn grotere behoefte om bij me te zijn tot het terugkeren van zijn neiging om met me mee te willen lopen als ik boodschappen ga doen. En het is nu nog erger geworden : als ik vertrek, en Onyx loopt mee, dan wil Nene ook niet meer achterblijven, dus stuiteren er plotseling 2 van die beesten achter me aan. Dat maakt boodschappen doen een uitdaging. Maar dat belooft wat als het straks weer weer wordt om naar de singel te lopen.
Het wordt drukker in mijn tuin, want naast het grijs-cypers-met-witte katertje dat ik eerst voor Nene aanzag (en dat geen klein katertje meer is, maar een forse meneer met wangen die suggereren dat hij niet gecastreerd is) liep er vanmiddag een zwart-met-wit poesje rond. Net als het katertje is zij ook bang voor me, hoewel ik denk dat zij nog wel kan gaan ontspannen. En blijkbaar is ze sociaal vaardig, want Pepe (tuinbank) en Diesel (dak van de berging) waren niet geinteresseerd, en Onyx en Nene wel geinteresseerd maar niet op een vijandige manier.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
De kat hier loopt ook wel eens een stukje mee, maar nooit helemaal naar de winkels gelukkigquote:
Onyx en Nene zijn echte ravot-maatjes geworden. Als ze beide buiten zijn, zitten ze meestal vlak bij elkaar, en anders hoef je maar een minuutje te wachten. Vrijdag-avond was er een incidentje in de buurt dat tot massale politie-aanwezigheid leidde, en toen ik met een buurman buiten dat stond te bekijken, zat Nene steeds vlak bij ons, het is nou eenmaal een mens-georienteerd beestje. Onyx was een eindje verderop motten aan het vangen, en als hij af en toe eventjes naar ons toekwam, dook Nene ineen, en na wat overdreven kont-gewiegel stormde ze dan op Onyx af, die dan ook haar kant op kwam. Dat leverde dan 10-15 seconden een zwarte bal vechtende beestjes op, waarna ze weer uit elkaar gingen, en het scenario zich een 10-15 minuten later herhaalde. En dat alles zonder blazen of krijsen, het is duidelijk van beide kanten zo bedoeld.
Schrijf ik een week geleden over Onyx :
[..]
is hij sinds woensdag plotseling wel aanhalig, komt vaker naar me toe, en gaat bij het aanhalen ook gericht de plekjes onder de aandacht duwen die hij wil. En hij maakt ook kleine piepende geluidjes als hij naar me toekomt.
Maar, elk voordeel heb z'n nadeel, en in dit geval leidt zijn grotere behoefte om bij me te zijn tot het terugkeren van zijn neiging om met me mee te willen lopen als ik boodschappen ga doen. En het is nu nog erger geworden : als ik vertrek, en Onyx loopt mee, dan wil Nene ook niet meer achterblijven, dus stuiteren er plotseling 2 van die beesten achter me aan. Dat maakt boodschappen doen een uitdaging. Maar dat belooft wat als het straks weer weer wordt om naar de singel te lopen.
Het wordt drukker in mijn tuin, want naast het grijs-cypers-met-witte katertje dat ik eerst voor Nene aanzag (en dat geen klein katertje meer is, maar een forse meneer met wangen die suggereren dat hij niet gecastreerd is) liep er vanmiddag een zwart-met-wit poesje rond. Net als het katertje is zij ook bang voor me, hoewel ik denk dat zij nog wel kan gaan ontspannen. En blijkbaar is ze sociaal vaardig, want Pepe (tuinbank) en Diesel (dak van de berging) waren niet geinteresseerd, en Onyx en Nene wel geinteresseerd maar niet op een vijandige manier.
Gisteren heb ik een paar uurtjes gefietst, en bij thuiskomst werd ik begroet door 5 katten. Pepe lag op de tuinbank en Onyx hield zich ook in de tuin op, dus die waren onmiddelijk bij me. Diesel en Cayok lagen op het dak van de berging, dus dat kostte even wat meer tijd, en iets later had Nene, die binnen was, door dat ik er weer was, en die kwam ook door het kattenluik voor een begroeting. Hummeltje en Hoba die waren boven, op de 1e en zolder, dus die hadden het niet door.
Vanmiddag heb ik wat in de voortuin lopen klussen, en daarbij heel veel aandacht van 6 katten gehad, want zelfs Hoba liep regelmatig langs om te kijken wat ik allemaal deed. Ze reageerde ook niet toen ze in de berging rondklauterde en Nene ook binnenliep, maar toen Cayok zich erbij voegde werd er wel geblazen.
Ik zie duidelijk dat Hoba wat rustiger begint te reageren op de rest van de groep, dus dat gaat ook de goede kant op.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 28-02-2022 23:22:50 ]
Vanmiddag heb ik wat in de voortuin lopen klussen, en daarbij heel veel aandacht van 6 katten gehad, want zelfs Hoba liep regelmatig langs om te kijken wat ik allemaal deed. Ze reageerde ook niet toen ze in de berging rondklauterde en Nene ook binnenliep, maar toen Cayok zich erbij voegde werd er wel geblazen.
Ik zie duidelijk dat Hoba wat rustiger begint te reageren op de rest van de groep, dus dat gaat ook de goede kant op.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 28-02-2022 23:22:50 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Nene is ook steeds meer een probleemloos onderdeel van de groep. Ik moest even een kast leeg hebben, dus staan er een hoop dozen midden in mijn huiskamer opgestapeld. Natuurlijk vinden sommige katten dat fantastisch, en vanochtend lag Pepe er, maar toen hij even wat was gaan eten ging Nene op "zijn" plekje liggen. Pepe doet daar niet moelijk over, en toen hij terugkwam ging hij ernaast zitten. Toen hij ging liggen was er niet echt voldoende ruimte, dus werd Nene opzij geschoven. Zij stond even op, en ging vervolgens gewoon weer liggen :
En even later ging Diesel er ook gewoon naast liggen :
Je kunt zien dat Nene en Pepe ondertussen met hun kontjes tegen elkaar aan lagen.
Hummeltje maakt vordering, maar o zo traag. Hij loopt nu af en toe een paar minuutjes door de huiskamer, maar schrikt van alles en vliegt weer omhoog. Maar als hij een andere kat tegenkomt loopt hij daar onmiddelijk op af om neusjes te gaan snuffelen, dus hij gedraagt zich heel netjes, en Diesel heeft ook geen problemen met hem. Hij wil nog steeds heel graag naar buiten, maar via de voordeur; als ik naar buiten ga hoor ik hem vaak al de trap af rennen, en als ik weer naar binnen wil moet ik goed opletten of er geen zwarte schim achter de ruit van de deur te zien is. Hij mag van mij naar buiten, maar moet dat via de kattenluiken doen zodat hij leert dat hij ook zo naar binnen kan.
Onyx blijft een heerlijke relaxede kat, maar hij bezorgt mij soms ook wel stress. Gewoonlijk is hij een paar uurtjes buiten, maar komt weer naar binnen om te slapen. Maar een weekje geleden was hij niet binnen toen ik ging ontbijten, en kwam ook niet binnen tijdens mijn ontbijt. Ik heb hem ook de verdere dag niet gezien, ook niet buiten, en uiteindelijk ben ik om 10 uur 's avonds toch maar een rondje gaan lopen om te kijken of hij op zijn naam wilde reageren. Niets, dus ik ging uiteindelijk maar naar boven om (onrustig) te slapen. Ik zag dat het droogvoer voor Hummeltje op de 1e en Hoba op zolder bijna op was, dus ik liep nog even naar beneden om dat bij te vullen ... en struikelde zowat over Onyx.
Hoba loopt nu ook soms overdag buiten, maar gaat vooral ergens halverwege de avond naar buiten en is pas de volgende ochtend terug, en wacht bij voorkeur buiten totdat ik de voordeur opendoe, dan hoeft ze niet door de huiskamer, wat ze nog eng vindt vanwege een paar aanvalletjes van Pepe en Cayok. Pepe laat haar ondertussen met rust, en Cayok lijkt ook gestopt zijn intimidaties, dus ik hoop dat Hoba ook wat tot rust komt. Een probleem voor haar is ook dat als ze naar beneden wil, ze mijn slaapkamer passeert en dan Hummeltje op haar af gaat om vriendschap te sluiten, wat zij toch nog als een bedreiging ziet. Maar ik verwacht dat zij ook uiteindelijk wat meer ontspannen met de andere katten omgaat. Overigens heeft zij het ook gepresteerd een keer al vroeg in de middag te vertrekken, en die dag niet meer binnen te komen. Dat sliep dus ook niet lekker, gelukkig stond zij na mijn ontbijt te wachten om via de voordeur naar binnen te kunnen.
En even later ging Diesel er ook gewoon naast liggen :
Je kunt zien dat Nene en Pepe ondertussen met hun kontjes tegen elkaar aan lagen.
Hummeltje maakt vordering, maar o zo traag. Hij loopt nu af en toe een paar minuutjes door de huiskamer, maar schrikt van alles en vliegt weer omhoog. Maar als hij een andere kat tegenkomt loopt hij daar onmiddelijk op af om neusjes te gaan snuffelen, dus hij gedraagt zich heel netjes, en Diesel heeft ook geen problemen met hem. Hij wil nog steeds heel graag naar buiten, maar via de voordeur; als ik naar buiten ga hoor ik hem vaak al de trap af rennen, en als ik weer naar binnen wil moet ik goed opletten of er geen zwarte schim achter de ruit van de deur te zien is. Hij mag van mij naar buiten, maar moet dat via de kattenluiken doen zodat hij leert dat hij ook zo naar binnen kan.
Onyx blijft een heerlijke relaxede kat, maar hij bezorgt mij soms ook wel stress. Gewoonlijk is hij een paar uurtjes buiten, maar komt weer naar binnen om te slapen. Maar een weekje geleden was hij niet binnen toen ik ging ontbijten, en kwam ook niet binnen tijdens mijn ontbijt. Ik heb hem ook de verdere dag niet gezien, ook niet buiten, en uiteindelijk ben ik om 10 uur 's avonds toch maar een rondje gaan lopen om te kijken of hij op zijn naam wilde reageren. Niets, dus ik ging uiteindelijk maar naar boven om (onrustig) te slapen. Ik zag dat het droogvoer voor Hummeltje op de 1e en Hoba op zolder bijna op was, dus ik liep nog even naar beneden om dat bij te vullen ... en struikelde zowat over Onyx.
Hoba loopt nu ook soms overdag buiten, maar gaat vooral ergens halverwege de avond naar buiten en is pas de volgende ochtend terug, en wacht bij voorkeur buiten totdat ik de voordeur opendoe, dan hoeft ze niet door de huiskamer, wat ze nog eng vindt vanwege een paar aanvalletjes van Pepe en Cayok. Pepe laat haar ondertussen met rust, en Cayok lijkt ook gestopt zijn intimidaties, dus ik hoop dat Hoba ook wat tot rust komt. Een probleem voor haar is ook dat als ze naar beneden wil, ze mijn slaapkamer passeert en dan Hummeltje op haar af gaat om vriendschap te sluiten, wat zij toch nog als een bedreiging ziet. Maar ik verwacht dat zij ook uiteindelijk wat meer ontspannen met de andere katten omgaat. Overigens heeft zij het ook gepresteerd een keer al vroeg in de middag te vertrekken, en die dag niet meer binnen te komen. Dat sliep dus ook niet lekker, gelukkig stond zij na mijn ontbijt te wachten om via de voordeur naar binnen te kunnen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Het schoot maar niet op met Hummeltje, hij liep wel af en toe door de huiskamer, maar snapte niets van de anders katten die door het kattenluik verdwenen, dus ik heb uiteindelijk besloten hem toch maar via de voordeur naar buiten te laten. De eerste paar keer gebeurde er niets, terwijl hij altijd enthousiast was over de voordeur, was het toch wel heel eng en trok hij zich al snel terug naar de slaapkamer, maar uiteindelijk is hij toch zover gekomen dat hij naar buiten ging. En als nu de deur opengaat vliegt hij de voortuin in, om vervolgens heel voorzichtig de wereld verder te verkennen.
Ik krijg het idee dat tenminste een deel van zijn angstige gedrag komt omdat dat rechteroog niet helemaal deugt, hij laat zich heel vaak verrassen. Mogelijk heeft hij ooit een dreun tegen zijn kop gehad, en het zou zelfs kunnen dat zijn gehoor aan die kant ook niet helemaal is wat het zou moeten. Ik wil hem graag eens naar de dierenarts brengen, hij moet toch nog een keer gechipt worden, maar op dit moment ben ik bang dat dat alle gewonnen vertrouwen in mij weer teniet zou doen.
Hij is nu al zover gekomen dat hij zich ook af en toe buiten de tuin begeeft, en toen hij wat los zand ontdekte verloor hij geen tijd om zichzelf vuil te maken :
De andere beestjes vinden het lekkere weer ook steeds meer reden om buiten rond te hangen :
Het is nu bijna een jaar sinds ik Onyx uit het dierenasiel ophaalde, en wat een verschil in uitstraling met toen :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-05-2022 15:54:12 ]
Ik krijg het idee dat tenminste een deel van zijn angstige gedrag komt omdat dat rechteroog niet helemaal deugt, hij laat zich heel vaak verrassen. Mogelijk heeft hij ooit een dreun tegen zijn kop gehad, en het zou zelfs kunnen dat zijn gehoor aan die kant ook niet helemaal is wat het zou moeten. Ik wil hem graag eens naar de dierenarts brengen, hij moet toch nog een keer gechipt worden, maar op dit moment ben ik bang dat dat alle gewonnen vertrouwen in mij weer teniet zou doen.
Hij is nu al zover gekomen dat hij zich ook af en toe buiten de tuin begeeft, en toen hij wat los zand ontdekte verloor hij geen tijd om zichzelf vuil te maken :
De andere beestjes vinden het lekkere weer ook steeds meer reden om buiten rond te hangen :
Het is nu bijna een jaar sinds ik Onyx uit het dierenasiel ophaalde, en wat een verschil in uitstraling met toen :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-05-2022 15:54:12 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wijzig, quote, 't scheelt maar een centimetertje.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Heerlijk om te zien dat zelfs Hummeltje heel langzaam een beetje uit zijn schulp begint te kruipen! Dan was Onyx inderdaad wel echt een snelle aanpasser...
Ik ken de achtergrond van Onyx niet, dus het lijkt dat er "iets" is gebeurd waardoor hij getraumatiseerd is geraakt. Misschien is dat alleen maar het probleem geweest dat hij verdwaald is, misschien speelde er meer, maar qua karakter is hij rustig en zelfverzekerd gebleken.quote:
Heerlijk om te zien dat zelfs Hummeltje heel langzaam een beetje uit zijn schulp begint te kruipen! Dan was Onyx inderdaad wel echt een snelle aanpasser...
Hummeltje is, zolang ik hem ken (en dat is bijna zijn hele leven van iets van 10 jaar), een heel onzeker beestje, dus het verbaasde me niets dat het zolang duurde. Maar nu hij weer buiten kan lopen wordt hij steeds onderzoekender, hij stond zojuist al weer 4 huizen verder in de struiken te snuffelen (ik had hem voor het eerst naar buiten gelaten zonder mee te lopen). En hij loopt nu ook rustiger door de huiskamer, springt al op dingen, en raakt ook niet meer echt in paniek als ik plotseling vlak naast hem sta. Het zal nooit meer een held worden, maar hij heeft blijkbaar na een half jaartje toch wat zelfvertrouwen opgebouwd.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Het waren even een paar mindere dagen deze week.
Ik was zover dat ik Hummeltje ook af en toe naar buiten liet gaan door de voordeur, die ik op een kier kan vergrendelen (dat stamt nog uit de tijd van zijn moeder Blackie). Dan was hij gewoonlijk een kwartiertje of zo weg om zich daarna weer snel in mijn slaapkamer terug te trekken.
Op dinsdag bleek hij, toen ik naar bed wilde, niet op mijn slaapkamer te zijn, en ik vond hem uiteindelijk buiten, op de bank die de buren een paar huizen verder voor het huis hebben staan. Toen ik hem naderde ging hij er snel vandoor. Ik kon de voordeur niet open laten staan, maar ik heb toen het deurtje van het kattenluik voor open vastgezet, hij had zowel van binnen als van buiten ernaar staan staren, dus ik verwachtte dat hij zonder het deurtje er wel gebruik van kon maken.
Woensdag-ochtend en woensdag-middag zag ik hem achter de geparkeerde auto's lopen, maar hij bleef me ontlopen. Woensdag-avond ging ik weer op zoek, net zoals de vorige keren begeleid door 3 of 4 andere katten, en op een gegeven moment liep hij in het groepje mee (hij was duidelijk geinteresseerd in de groep). Uiteindelijk kwam hij zelfs weer op me af, snuffelde aan mijn hand, en liet zich aanhalen. Ik besloot toen om hem te pakken, met het idee om hem even huisarrest te geven totdat ik hem had laten chippen en inenten. Alleen had ik hem in een voor hem vrij onprettige houding vast, dus vlak bij huis pakte ik hem even over; en dat gaf hem de mogelijkheid om beide achterpoten te gebruiken om zich los te werken.
Mijn verwachting was dat het dus wel een week, waarschijnlijk meer, kon gaan duren voordat hij weer binnen bereik zou komen, en donderdag-middag vond hij inderdaad een struik-partij en een auto (in de lengte) tussen ons niet voldoende afstand en trok zich verder terug, dus de knoop in mijn maag bleef. Ik was dus heel verrast toen ik einde van de dag na het werk van zolder omlaag kwam en hem op mijn bed zag zitten. Ik ben toen rustig de slaapkamer ingelopen, en heb hem aan mijn hand laten ruiken; hij leek nog gespannen, dus ik heb me weer teruggetrokken. Toen ik naar bed ging lag hij in een mand (waar hij al minstens 2 maanden niet in had gelegen), en toen had hij ook geen problemen met krabbelen in zijn nek en onder zijn kin. Hij kwam niet op mijn kussen liggen toen ik nog wat door Wikipedia aan het bladeren was, maar zelfs dat ging op vrijdag-ochtend weer zoals voorheen.
En vrijdag-avond zat ik te eten op de bank, en hij stond plotseling naast me en begon naar de schaal te hengelen met zijn voorpootje. Helaas, ik zat zelf aardig te zweten omdat de rijst/gehakt/courgette-schotel ook verrijkt was met een complete habanero-peper, dus ik heb hem maar niet laten meeeten.
En ondertussen struint hij vrolijk door de huiskamer, en door het (nog openstaande) kattenluik naar buiten en naar binnen. Over een paar weken zal ik, als ik weet dat hij binnen is, het deurtje van het kattenluik weer dichtdoen, dan mag hij uitvinden hoe hij er dan doorheen komt.
Ik heb geen idee waarom hij anderhalve dag niet binnen wilde komen, maar ik ben blij dat hij zo snel kon vergeven dat ik hem in zijn nekvel gepakt had. Vroeger was dat anders, maar toen was ik niet "zijn mens", hij is zich het afgelopen halve jaar natuurlijk wel meer aan me gaan binden.
Hij moet nog een keer naar de dierenarts voor chippen en prikken, maar dat moet nog maar even wachten. Ik wil hem dan ook grondig laten nakijken, meerdere van zijn familieleden zijn overleden aan talloze gezwelletjes door het hele lichaam, dat lijkt erfelijk. Bovendien beet hij toen ik hem had gepakt in mijn pols, zonder schade achter te laten, dus een gebits-controle lijkt ook niet overbodig (hij stinkt niet uit zijn bek, maar dat zegt niet alles).
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-05-2022 21:21:58 ]
Ik was zover dat ik Hummeltje ook af en toe naar buiten liet gaan door de voordeur, die ik op een kier kan vergrendelen (dat stamt nog uit de tijd van zijn moeder Blackie). Dan was hij gewoonlijk een kwartiertje of zo weg om zich daarna weer snel in mijn slaapkamer terug te trekken.
Op dinsdag bleek hij, toen ik naar bed wilde, niet op mijn slaapkamer te zijn, en ik vond hem uiteindelijk buiten, op de bank die de buren een paar huizen verder voor het huis hebben staan. Toen ik hem naderde ging hij er snel vandoor. Ik kon de voordeur niet open laten staan, maar ik heb toen het deurtje van het kattenluik voor open vastgezet, hij had zowel van binnen als van buiten ernaar staan staren, dus ik verwachtte dat hij zonder het deurtje er wel gebruik van kon maken.
Woensdag-ochtend en woensdag-middag zag ik hem achter de geparkeerde auto's lopen, maar hij bleef me ontlopen. Woensdag-avond ging ik weer op zoek, net zoals de vorige keren begeleid door 3 of 4 andere katten, en op een gegeven moment liep hij in het groepje mee (hij was duidelijk geinteresseerd in de groep). Uiteindelijk kwam hij zelfs weer op me af, snuffelde aan mijn hand, en liet zich aanhalen. Ik besloot toen om hem te pakken, met het idee om hem even huisarrest te geven totdat ik hem had laten chippen en inenten. Alleen had ik hem in een voor hem vrij onprettige houding vast, dus vlak bij huis pakte ik hem even over; en dat gaf hem de mogelijkheid om beide achterpoten te gebruiken om zich los te werken.
Mijn verwachting was dat het dus wel een week, waarschijnlijk meer, kon gaan duren voordat hij weer binnen bereik zou komen, en donderdag-middag vond hij inderdaad een struik-partij en een auto (in de lengte) tussen ons niet voldoende afstand en trok zich verder terug, dus de knoop in mijn maag bleef. Ik was dus heel verrast toen ik einde van de dag na het werk van zolder omlaag kwam en hem op mijn bed zag zitten. Ik ben toen rustig de slaapkamer ingelopen, en heb hem aan mijn hand laten ruiken; hij leek nog gespannen, dus ik heb me weer teruggetrokken. Toen ik naar bed ging lag hij in een mand (waar hij al minstens 2 maanden niet in had gelegen), en toen had hij ook geen problemen met krabbelen in zijn nek en onder zijn kin. Hij kwam niet op mijn kussen liggen toen ik nog wat door Wikipedia aan het bladeren was, maar zelfs dat ging op vrijdag-ochtend weer zoals voorheen.
En vrijdag-avond zat ik te eten op de bank, en hij stond plotseling naast me en begon naar de schaal te hengelen met zijn voorpootje. Helaas, ik zat zelf aardig te zweten omdat de rijst/gehakt/courgette-schotel ook verrijkt was met een complete habanero-peper, dus ik heb hem maar niet laten meeeten.
En ondertussen struint hij vrolijk door de huiskamer, en door het (nog openstaande) kattenluik naar buiten en naar binnen. Over een paar weken zal ik, als ik weet dat hij binnen is, het deurtje van het kattenluik weer dichtdoen, dan mag hij uitvinden hoe hij er dan doorheen komt.
Ik heb geen idee waarom hij anderhalve dag niet binnen wilde komen, maar ik ben blij dat hij zo snel kon vergeven dat ik hem in zijn nekvel gepakt had. Vroeger was dat anders, maar toen was ik niet "zijn mens", hij is zich het afgelopen halve jaar natuurlijk wel meer aan me gaan binden.
Hij moet nog een keer naar de dierenarts voor chippen en prikken, maar dat moet nog maar even wachten. Ik wil hem dan ook grondig laten nakijken, meerdere van zijn familieleden zijn overleden aan talloze gezwelletjes door het hele lichaam, dat lijkt erfelijk. Bovendien beet hij toen ik hem had gepakt in mijn pols, zonder schade achter te laten, dus een gebits-controle lijkt ook niet overbodig (hij stinkt niet uit zijn bek, maar dat zegt niet alles).
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-05-2022 21:21:58 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Jeetje, wat een avontuur! Blij dat het goed is afgelopen en dat hij je toch echt wel lijkt te vertrouwen, op zijn manier.
Hij lijkt een beetje op Cayok in het begin (en eigenlijk nu nog steeds een beetje) : hij heeft duidelijk een mens nodig in zijn leven, maar aan de andere kant wil hij eigenlijk niets en niemand vertrouwen. Maar nu hij vrij toegang tot de buitenwereld heeft lijkt hij daar ook zelfvertrouwen uit te putten, en gelukkig heeft hij met de jongens geen enkel probleem. Met de meisjes gaat het minder : Hoba heeft een afkeer van iedereen behalve Onyx, en Nene heeft echt een grote hekel aan haar voormalige speelkameraadje gekregen, geen idee waar dat vandaan is gekomen.quote:
Jeetje, wat een avontuur! Blij dat het goed is afgelopen en dat hij je toch echt wel lijkt te vertrouwen, op zijn manier.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 08-05-2022 16:11:34 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Plusje en oepsje :
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-05-2022 09:48:48 ]
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 10-05-2022 09:48:48 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Oeps! Gelukkig was je niet op fietsvakantie gegaan!quote:
Plusje en oepsje :
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
Gelukkig maar dat je maandagavond alweer de deur opendeedquote:
Plusje en oepsje :
Plusje : ik doe het rondje kattensnoepjes tegenwoordig weer buiten, en dan zijn gewoonlijk Diesel, Pepe, Cayok en Nene van de partij; Onyx en Hoba zijn niet geinteresseerd, Hummeltje krijgt ze gewoonlijk als ik naar bed ga. Maar maandagavond kwam halverwege het rondje Hummeltje weer thuis. Hij liep eerst de tuin in richting kattenluik, maar hoorde daarna het geluid van het bakje met snoepjes, en sloot netjes aan bij het rijtje en snoepte mee; toch weer iets meer vertrouwen ook buiten de deur. Alleen, toen de snoepje op waren, ging hij even rondsnuffelen of er nog ergens eentje lag, kwam een millimeter te dicht bij Nene, en kreeg een pets om zijn oren.
Oepsje : ik ben voor het eerst sinds jaren weer op mijn racefiets gestapt, dus die haalde ik zondagmiddag uit de berging om even na te lopen en proef te rijden, en stalde die toen tijdelijk in het halletje, maandag heb ik een serieus rondje gereden. Na de snoepjes maandagavond ging ik de racefiets weer in de berging ophangen, maar toen ik de deur opendeed was het een rommeltje : verschillende planken en mijn fatbike waren omgevallen. En de reden daarvan kwam ook snel tevoorschijn : Hoba. De arme dame had dus een uurtje of 30 in die berging door moeten brengen, ik had zondag niet gemerkt dat ze naar binnen was geglipt. Ze heeft eerst snel een hoop droogvoer naar binnen gewerkt, en ging toen op haar gemakje weer op stap.
|
|
