Depressie & Angst #173 de "feest"dagen doorkomen

Kan volgende week. M'n vader gaat met me mee. Deze keer gelukkig anderhalve kilometer verderop en niet in een ander dorp. Zou ik niet iets van Valeriaan kunnen slikken vooraf?

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 10:33 schreef CherryLips het volgende:

[..]
Ik bedoelde meer dat ik mezelf dan vind aanstellen

Maar goed, ik kan zo een afspraak maken. Zin in. Ze hadden hier vorig jaar wel een hulphond. Mijn zus gaat daadwerkelijk van haar stokje bij het vaccineren dus die zat er ook al naar te kijken.

Ah fuck ik kan zo een afspraak maken. Ben geneigd om het gewoon niet te doen

Ik snap wel dat het je niet lukt hoor, maar zo blijf je er ook over na denken. Dan kan je het beter doen zo dat het geweest is en je er misschien even last van hebt dan ergens last van hebben wat nog niet geweest is. Probeer het

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 11:12 schreef CherryLips het volgende:
Kan volgende week. M'n vader gaat met me mee. Deze keer gelukkig anderhalve kilometer verderop en niet in een ander dorp. Zou ik niet iets van Valeriaan kunnen slikken vooraf?

Valeriaan of misschien bach bloesem rescue? Of, als je vader rijdt, zou je ook de huisarts kunnen vragen voor iets van oxazepam ofzo...

Nou, ik ben geweest, de rij stond tot buiten... bij de eerste checkpost al aangegeven dat ik last had van de drukte, toen heb ik een stukje rij kunnen omzeilen (maar er waren meer mensen die assistentie nodig hadden om welke reden dan ook en daar stond de beveiliging naast mij over te discussieren, dat ze dat niet konden maken naar de andere mensen in de rij.).
De mensen die voor moderna kwamen, waren eerder aan de beurt, ik denk dat er daar meer hokjes voor waren, maar daar heb ik eigenlijk niet op gelet , ik zag alleen dat die mensen eerder aan de beurt waren.
En toen het meisje van de laatste check vroeg naar mijn leeftijd, kon ik die niet zo meer oplepelen. Geboortejaar lukte nog wel ...

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 15:12 schreef Nijna het volgende:
Nou, ik ben geweest, de rij stond tot buiten... bij de eerste checkpost al aangegeven dat ik last had van de drukte, toen heb ik een stukje rij kunnen omzeilen (maar er waren meer mensen die assistentie nodig hadden om welke reden dan ook en daar stond de beveiliging naast mij over te discussieren, dat ze dat niet konden maken naar de andere mensen in de rij.).
De mensen die voor moderna kwamen, waren eerder aan de beurt, ik denk dat er daar meer hokjes voor waren, maar daar heb ik eigenlijk niet op gelet , ik zag alleen dat die mensen eerder aan de beurt waren.
En toen het meisje van de laatste check vroeg naar mijn leeftijd, kon ik die niet zo meer oplepelen. Geboortejaar lukte nog wel ...

Goed gedaan!!! je mag trots zijn op je zlef

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 15:12 schreef Nijna het volgende:
Nou, ik ben geweest, de rij stond tot buiten... bij de eerste checkpost al aangegeven dat ik last had van de drukte, toen heb ik een stukje rij kunnen omzeilen (maar er waren meer mensen die assistentie nodig hadden om welke reden dan ook en daar stond de beveiliging naast mij over te discussieren, dat ze dat niet konden maken naar de andere mensen in de rij.).
De mensen die voor moderna kwamen, waren eerder aan de beurt, ik denk dat er daar meer hokjes voor waren, maar daar heb ik eigenlijk niet op gelet , ik zag alleen dat die mensen eerder aan de beurt waren.
En toen het meisje van de laatste check vroeg naar mijn leeftijd, kon ik die niet zo meer oplepelen. Geboortejaar lukte nog wel ...

Goed zo Nu jezelf trakteren
Kwartiertje wachten ging ook goed dus?

quote:

Op dinsdag 28 december 2021 15:31 schreef CherryLips het volgende:

[..]
Goed zo Nu jezelf trakteren
Kwartiertje wachten ging ook goed dus?

Dat kwartiertje wachten ging wel. Ik heb helemaal aan het randje van de wachtruimte gezeten, dat ging goed ja .

Mijn therapie is afgelopen en ondanks dat het mijn spanning niet echt verminderd heeft, heeft het met wel een hoop inzicht gegeven in waarom ik zo gespannen ben. Inmiddels heb ik me aangemeld om gesprekken te gaan voeren bij een online seksuoloog, om mijn enorme hoge prestatiedruk met seks eens aan te pakken. Ik heb dit echt wel nodig.

Ook begin ik meer te praten over waarom ik het heb uitgemaakt met mijn ex. Ik merk dat ik me zo schaam en mezelf zo erg veroordeel over waarom ik haar dumpte, dat ik het gevoel heb rond te lopen met een handgranaat. Niemand mag weten waarom ik het heb uitgemaakt, want ze zullen me enorm hard veroordelen. Langzaamaan krijg ik meer vrede met het feit dat ik er niet voor gekozen heb me te voelen zoals ik me voel. Ik heb recht op mijn mening, onrealistisch of niet. Ik probeer zo hard als ik kan om een meer reëel beeld van vrouwen te krijgen, al 2 jaar; wat kan ik nog meer eisen van mezelf. Het wordt tijd dat ik stop met mezelf zo veroordelen over een gevoel waar ik niks aan kon doen, een gevoel waar ik mee opgezadeld zit.

Het feit dat een mening hebben die mogelijk veroordeeld gaat worden door een grote groep mensen, vind ik al enorm moeilijk. Mijn pestverleden heeft daar een grote rol in. Het jarenlang uitgelachen zijn, bedreigd zijn en buitengesloten zijn was een hel. Het heeft een gevoel van schaamte voor mezelf en angst voor groepen mensen in mij geplaatst dat me al mijn hele leven stuurt. Ik deed alles om maar aardig gevonden te worden door "de groep". Ik kleedde me mainstream, praatte mainstream, paste me altijd aan. Niet langer. Ik heb er niet voor gekozen om te zijn wie ik ben, maar ik doe wel alles om een beter persoon te worden. Een persoon die IK wil zijn, niet een persoon die ANDEREN willen dat ik ben. Het is een langzaam en heel erg moeilijk proces, maar ik hoop dat het goedkomt. Ik zal in ieder geval de moeilijke en nodige stappen blijven maken.

Bedankt voor wie dit dan ook leest. Het voelt lekker om dit soort dingen te kunnen delen en van me af te schrijven.

Na een week bij mijn moeder te hebben ''overleefd'' was het toch beter om weer naar huis te gaan wegens spanningen en zware discussies tussen ons.

Sinds vanmiddag weer in mijn eigen huis en het valt nog mee. Begeleiding is geweest en heb met een vriend gegeten dus het valt allemaal nog mee. Alleen de nare gedachten blijven en het schuld gevoel voor wat ik mijn moeder aan doe is er bij gekomen

quote:

Op woensdag 29 december 2021 21:52 schreef Moonlight het volgende:
Na een week bij mijn moeder te hebben ''overleefd'' was het toch beter om weer naar huis te gaan wegens spanningen en zware discussies tussen ons.

Sinds vanmiddag weer in mijn eigen huis en het valt nog mee. Begeleiding is geweest en heb met een vriend gegeten dus het valt allemaal nog mee. Alleen de nare gedachten blijven en het schuld gevoel voor wat ik mijn moeder aan doe is er bij gekomen

Doe je je moeder ook echt wat aan, of voelt het alleen zo vanwege een onrealistisch schuldgevoel?

Ik trek die wachtlijsten niet. Ik kan alleen maar goed slapen als ik er ook therapie naast krijg, maar ik ben nu al zoveel maanden aan het aanklooien met slaapmiddelen, en toch werkt het gewoon niet. Ik kan nog steeds nu midden in de nacht NIET slapen, alles irriteert en is boos en wil schreeuwen en ontspanningsoefeningen helpen NIET, het is de zoveelste nacht ik word gek.

Nu nog een maand tot ik een kenningsmakingsgesprek krijg, eerder is niet mogelijk. Waarom duurt alles zo lang.

quote:

Op woensdag 29 december 2021 22:54 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]
Doe je je moeder ook echt wat aan, of voelt het alleen zo vanwege een onrealistisch schuldgevoel?

Het voelt zo door een wss onrealistisch schuldgvoel.

Maar door dat ze zo verdrietig is en mij niet kan helpen en ik soms zo boos word op haar door alle emoties waar ik niet mee om kan gaan voelt het gewoon alsof het allemaal aan mij ligt dat zij er nu ook door heen zit

Ik weet ook nog niet hoe ik het allemaal moet doen alleen.

Moet ik oud en nieuw dan alleen door brengen? ik weet het allemaal niet.

Voor mij zijn die feestdagen altijd veel ste veel. voor meerdere mensen hier denk ik wel.

quote:

Op donderdag 30 december 2021 06:51 schreef Moonlight het volgende:

[..]
Het voelt zo door een wss onrealistisch schuldgvoel.

Maar door dat ze zo verdrietig is en mij niet kan helpen en ik soms zo boos word op haar door alle emoties waar ik niet mee om kan gaan voelt het gewoon alsof het allemaal aan mij ligt dat zij er nu ook door heen zit

Ik neem aan dat een deel van de reden dat jij je zo rot voelt, bij haar ligt toch?

quote:

Op donderdag 30 december 2021 13:51 schreef Cod_player het volgende:
Klaar mee, zit er helemaal doorheen. Ben jarig vandaag, dus eigenlijk een leuke feestdag, maar alle kopzorgen maken me gek. Ik wil gewoon in bed liggen huilen nu en slapen.

Ondanks alles toch gefeliciteerd!!
Ik vond alles op mijn verjaardag meestal extra klote, ik herken dat gevoel..

Sinds oktober heb ik eindelijk de hulp die ik sinds augustus 2018 zocht Maar omdat er sindsdien al een en ander gebeurd is en mijn depressieve klachten gelukkig vrij ver weg zijn, is mijn behandeling omgezet naar schematherapie (En daar kwamen ze helemaal zelf mee, omdat depressiviteit redelijk afwezig is op dit moment)..

quote:

Op donderdag 30 december 2021 09:44 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]
Ik neem aan dat een deel van de reden dat jij je zo rot voelt, bij haar ligt toch?

Nee niet perse

quote:

Op donderdag 30 december 2021 19:54 schreef Moonlight het volgende:

[..]
Nee niet perse

Het maakt ook niet uit. Ze is JOUW moeder en jij mag je emoties bij haar uitstorten. In had een moeder die precies het tegenovergestelde deed en dat is niet oké. Je hebt het recht om je rot te voelen en dit keer op keer te uiten. Als ouders heb je de rol om er voor je kind te zijn, dus je hoeft je niet schuldig te voelen.

quote:

Op donderdag 30 december 2021 01:54 schreef Aoibhin het volgende:
Ik trek die wachtlijsten niet. Ik kan alleen maar goed slapen als ik er ook therapie naast krijg, maar ik ben nu al zoveel maanden aan het aanklooien met slaapmiddelen, en toch werkt het gewoon niet. Ik kan nog steeds nu midden in de nacht NIET slapen, alles irriteert en is boos en wil schreeuwen en ontspanningsoefeningen helpen NIET, het is de zoveelste nacht ik word gek.

Nu nog een maand tot ik een kenningsmakingsgesprek krijg, eerder is niet mogelijk. Waarom duurt alles zo lang.

Ik begrijp hoe lastig het is als je continu slecht slaapt. Maar over dikgedrukte wil ik wel even zeggen dat dit geen helpende gedachte is. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar zo'n link leggen is, hoewel logisch, ook mogelijk een verergerende factor misschien op dit moment. En het legt de druk, of verwachting, bij de therapie erg hoog.

quote:

Op donderdag 30 december 2021 06:51 schreef Moonlight het volgende:

[..]
Het voelt zo door een wss onrealistisch schuldgvoel.

Maar door dat ze zo verdrietig is en mij niet kan helpen en ik soms zo boos word op haar door alle emoties waar ik niet mee om kan gaan voelt het gewoon alsof het allemaal aan mij ligt dat zij er nu ook door heen zit

Herkenbaar, mijn moeder zegt dat ze PTSS heeft door wat ik heb gedaan, maar eerlijk gezegd voel ik me niet schuldig. Ik weet alleen niet wat ik ermee moet, met wat zij me vertelt.

quote:

Op vrijdag 31 december 2021 00:18 schreef kuolema het volgende:

Herkenbaar, mijn moeder zegt dat ze PTSS heeft door wat ik heb gedaan, maar eerlijk gezegd voel ik me niet schuldig. Ik weet alleen niet wat ik ermee moet, met wat zij me vertelt.

Dat is heel lastig. Ik zou zeggen dat je niet meer naar je ma moet luisteren.

quote:

Op donderdag 30 december 2021 22:33 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]
Het maakt ook niet uit. Ze is JOUW moeder en jij mag je emoties bij haar uitstorten. In had een moeder die precies het tegenovergestelde deed en dat is niet oké. Je hebt het recht om je rot te voelen en dit keer op keer te uiten. Als ouders heb je de rol om er voor je kind te zijn, dus je hoeft je niet schuldig te voelen.

Dankjewel

ik hoop dat jullie allemaal een rustige en fijne jaarwisseling hebben