Hoe anders had je leven er uitgezien zonder Corona?

Minder verdeeldheid, had ik m'n zomerhuisje al af, geen verhoogde prijzen ivm gezeur rondom lockdowns, beperkingen en vaccins.

Dus alles was positiever!

Het enige verschil is dat ik door corona gestopt ben met sporten/sportschool. Ik ben al niet zo'n sportmens, dus motivatie was ook volledig verdwenen.

Corona heeft laten zien dat we verkeerd bezig waren, het is een tikje op de vingers, een wake up call.

Niet zo heel anders, misschien had ik wel al een andere baan gehad. Nu blijf ik zitten, omdat vast contract en makkelijk thuiswerken, wat heel handig is, al helemaal op momenten dat je flexibel moet zijn (bijvoorbeeld bij lockdowns, thuisonderwijs, quarantaine etc.) Maar ook geestdodend, want is was al een tijdje aan wat anders toe.

Dan was ik met Lena getrouwd

Dan was ik nog steeds met tegenzin vijf dagen per week hutjemutje in de trein gestapt. Had dan wel, toen ik bij mijn vorige baan weg moest, iets gezocht met minder reistijd.

Dan had ik mijn vrienden en vriend meer kunnen zien.

Had ik vorig jaar alle feest- en verjaardagen gevierd, met tegenzin hier en daar.

Verder veranderde er niet zoveel denk ik. De meeste grote dingen in het leven ben ik nu niet mee bezig en staan sowieso los van corona.

Oh en ik had niet kunnen sporten want geen tijd voor.

Sinds corona ben ik gezonder gaan leven. En dankzij thuiswerken ervaar ik ook minder stres.

Maar verder is mijn leven eigenlijk helemaal niet zo veranderd. Ik zie nog steeds dezelfde mensen, heb nog dezelfde baan.

quote:

Op zondag 21 november 2021 18:32 schreef Newsworld het volgende:
Corona heeft laten zien dat we verkeerd bezig waren, het is een tikje op de vingers, een wake up call.

Mwa dat dacht ik ook een jaar geleden, uiteindelijk veranderd er niks. We gaan gewoon weer door met consumeren en verre reizen.

Ik zelf doe er ook gewoon weer aan mee

Iets minder stress en gedoe rondom m'n vriendin's reizen naar Nederland en naar diverse wedstrijden, maar verder waarschijnlijk totaal niet. Behalve dat ik niet thuis zou werken, waarschijnlijk. Dus nou ja, thuiswerken, helemaal top

Voor mij niet zoveel anders. Naar theaters en bioscopen ging ik toch al niet en ben toch een soort van kluizenaar.

quote:

Op zondag 21 november 2021 19:13 schreef 111210 het volgende:

[..]
Mwa dat dacht ik ook een jaar geleden, uiteindelijk veranderd er niks. We gaan gewoon weer door met consumeren en verre reizen.

Ik zelf doe er ook gewoon weer aan mee

De manier waarop we nu leven gaat niet samen met het virus, het virus zal zich niet aanpassen.

Thuiswerken is zo'n beetje het enige maar ik werkte hoe dan ook al 2 dagen per week vanuit huis dus zo heel veel anders is dat ook niet.

Waarschijnlijk niet heel veel anders, op 1 vakantie na dan.

Ik kan me verder niet bedenken wat ik niet heb kunnen (laten) doen door de coronings.

quote:

Op zondag 21 november 2021 19:22 schreef CoolGuy het volgende:
Thuiswerken is zo'n beetje het enige maar ik werkte hoe dan ook al 2 dagen per week vanuit huis dus zo heel veel anders is dat ook niet.

Ik werkte hiervoor ook 2 dagen per week thuis, dus thuiswerken zelf is niet nieuw. Maar alleen maar thuiswerken is toch net iets anders.

Niet veel anders, misschien wat reisjes omdat dat dan een stuk makkelijker zou gaan maar verder ongetwijfeld gewoon hetzelfde: werken, sporten, eten en slapen.

Pfoei, goeie vraag. Er is zoveel veranderd in mijn leven, niet alleen vanwege corona, dat het lastig is om te bepalen wat precies anders was verlopen.
Ik heb bijvoorbeeld een nieuwe partner en baan. Daar zal Corona een rol in hebben gespeeld, maar er waren meer factoren die daar een rol in hebben gespeeld.

quote:

Op zondag 21 november 2021 19:26 schreef Morrigan het volgende:

[..]
Ik werkte hiervoor ook 2 dagen per week thuis, dus thuiswerken zelf is niet nieuw. Maar alleen maar thuiswerken is toch net iets anders.

Mwah, mijn 'leven dat er anders uit had gezien zonder corona' vind ik nou niet direct afhankelijk van of ik op kantoor achter mijn bureau zit of thuis.

Half leven in NL en half leven in Zuid-Korea (ivm met toekomstige schoonfamilie daar) werd weer even volledig leven in Nederland. Tot voor kort was het zelfs helemaal onmogelijk Zuid-Korea binnen te treden. Sociale leven is na 2,5 jaar daar niet geweest te zijn wel redelijk weg nu helaas. Natuurlijk kan je sommige vrienden weer direct zien, maar ook veel kennissen die je wel snel uit het oog verliest. Sowieso zijn veel contacten die je als buitenlander maakt in een ander ver land vaak wat vluchtiger.

Veel meer geleefd: reizen gemaakt, festivals, feestjes.. gewoon de hort op. Veel meer nieuwe mensen ontmoet. Alles met meer plezier gedaan in plaats van overal op moeten letten (afstand, mondkapje).

Omdat ik geen fervent bezoeker ben van evenmenten of horeca, op zo nu en dan een etentje na, zou mijn leven er zonder corona niet wezenlijk anders uit hebben gezien.

Wel denk ik dat de samenleving er een stuk gezelliger en aangenamer uit had gezien zonder corona.
Het zorgt toch voor een bepaalde hoeveelheid extra stress zonder er direct zelf door getroffen te zijn.

Het gevoel overgeleverd te zijn aan het paniekvoetbal wat er gespeeld wordt, en of ik wellicht wel benadeeld wordt door mogelijke maatregelen in de toekomst geeft een wel onzeker en machteloos gevoel. Wat ik beangstiger vind dan het virus zelf.
Eén van de redenen dat ik me heb laten vaccineren is om hiervan verlost te zijn en voel me goed belazerd dat dit niet het geval blijkt te zijn. maar Ik geef hiervan niet de ongevaccineerden de schuld (waarvan de helf toch al antistoffen heeft) Wel de overheid die niet de ballen heeft om te zeggen: tot hier en niet verder met de maatregelen.

10 kilo lichter...

Ik zou minder geld hebben gespaard dan nu. Maar ik zou wel een stuk beter gaan qua mentale gezondheid, minder depressies en dergelijke. Ik zou waarschijnlijk ook niet het contact hebben verbroken met wat mensen waar dat nu wel door is gebeurd vanwege coronaruzies en dergelijke.

Ik heb er namelijk best wel veel moeite mee als mensen tegen mij gaan zeggen dat ik b.v. mn bloedeigen vader of mn huisgenoot moet gaan lopen vertellen om hun eigen te laten vaccineren. Dat bepalen mensen toch echt lekker zelf. En dat die mensen intrinsiek slechter zouden wezen.

Niet veel anders heb een prima leven en kan nog steeds doen wat ik graag doe.

Dan was ik 10 kilo zwaarder geweest, zelfde baantje, lekker in m'n sleur, vaste patronen, niet heel gelukkig of ongelukkig, niet zo avontuurlijk of ambitieus. Tenminste, dat is de aanname. Dat weet je natuurlijk niet zeker. Ik had ook wel mooie avontuurlijke reisjes gepland voor 2020. Alleen na lockdown #1 ben ik er wel tegenaan gelopen dat vrijheid niet gratis is en dat je dingen niet moet uitstellen, want morgen kan alles weer anders zijn. Het is persoonlijk zeker geen slechte tijd geweest.

Niet zo heel anders. Zou wat meer festivals en concerten bezoeken maar dat is nu wel het grootste verschil. Als er weer echt een lockdown komt zijn de verschillen wel groter.

Dan was ik waarschijnlijker ongezonder geweest dan nu, want mijn alcoholgebruik is drastisch omlaag gegaan met gesloten kroegen (thuis drink ik eigenlijk nooit). Tevens zat ik voor corona zo'n beetje elke dinsdag (pubquiz), vrijdag en zaterdag in de kroeg waarbij het in het weekend altijd minstens 5:00 werd. Als kantoorslaaf verpest je zo wel een beetje je slaapritme, dus met de gesloten horeca en daarna vroege sluitingstijden is mijn slaapritme een stuk gezonder.
Daarbij is mijn huis door het vele thuiswerken een stuk meer aan kant en een stuk minder rommelig. Een wasje draaien tussendoor, even stofzuigen tijdens een vergadering waar je toch alleen maar hoeft te luisteren... Kan allemaal prima.
Ten slotte veel dagtripjes gedaan in eigen land ipv een echte vakantie en eigenlijk nu pas ontdekt dat Nederland best mooi kan zijn. Dat zie je niet als je almaar naar verre oorden vertrekt om vakantie te vieren en je als je thuis bent gewoon in het stramien van werken, huishouden, boodschappen ed zit.

In negatieve zin: stuk beperktere vakanties gehad dus. Een weekje Landal in eigen land in 2020 en een weekje Center Parcs in Frankrijk dit jaar, terwijl we normaal altijd roadtrips maken van minstens 2,5 week en hele andere dingen gepland hadden.
Mijn vrienden vooral digitaal gezien, al was dat voornamelijk aan het begin van de pandemie en zien we elkaar het laatste jaar wel weer regelmatiger. Maar nog steeds een stuk minder dan voorheen.
Ook al ben ik inmiddels alweer 32, lekker tot 5:00 barhangen in de kroeg vind ik nog steeds hartstikke leuk en dat mis ik stiekem wel. Al merk ik de laatste tijd dat ik van 19:00 tot 0:00 in de kroeg hangen ipv van 23:00 tot 5:00 steeds fijner begin te vinden
Anderhalf jaar niet naar Feyenoord geweest, als seizoenskaarthouder sinds 2001 was dat ook wel even wennen.

Verder niet heel anders. Mijn vriendin (met wie ik nog niet samenwoon) zie ik juist vaker. Voor corona vertrok die altijd op maandagochtend terug naar huis, maar nu met thuiswerken blijft ze maandag meestal nog even hangen (als ze zelf niet hoeft te werken dan, zij werkt in de zorg en dus onregelmatig en kan dus niet thuis werken) en vertrekt ze in de loop van dinsdag pas weer.
Met al het thuiswerken voel ik me als kantoorslaaf-maar-niet-ochtendmens ook een stuk energieker. Kan nu mijn wekker om 8:45 zetten en om 9:00 beginnen, prima tijden. Als ik rond 7:30-7:45 eruit moet vind ik dat altijd net een tikkeltje te vroeg merk ik altijd. Het ritme 1:00 naar bed, 8:45 eruit past perfect bij mij.
Sociaal leven in het algemeen misschien een ietsje minder, maar ik ben nooit zo geweest van concerten, festivals en dat soort drukke dingen. Alleen carnaval en Koningsdag vind ik leuk, dus eigenlijk heb ik nauwelijks iets gemist.

Conclusie: eigenlijk is het voor mij best positief Niet dat ik wil dat alles zo blijft natuurlijk, maar ik heb zeker geen coronadepressie ofzo.

Behalve thuiswerken zou er niks anders zijn.

Elke week naar voetbal of ijshockey, vakantie die al 2 jaar is uitgesteld had door kunnen gaan, hopelijk volgend jaar wel. Gewoon naar kantoor ipv thuiswerken, wat toch wel tegenvalt, meer werk gehad, heel veel is afgelast of gaat alleen online door.

Ik was waarschijnlijk ingestort. Door een extreem laag zelfbeeld en lelijk uiterlijk was elke dag een gevecht, aankleden, make-uppen, in de spiegel kijken, bus instappen, kantoor instappen, collega's proberen aan te kijken. Alles was keihard strijden en mijn hoofd erbij houden en alle energie stoppen in "helpende gedachten" tegenover de angst en negatieve gedachten. Een strijd die ik niet meer lang zou volhouden voelde ik toen.

Thuiswerken is m'n redding geweest. Is het volledig mentaal gezond dat ik me nu beter voel omdat ik me kan verstoppen? Nee. Maar ik voel me lichter, stap zonder angst m'n bed uit, en heb bovenal weer ruimte voor andere dingen in mijn leven dan werken, slapen en me mentaal voorbereiden op de strijd voor de volgende dag.

Ik struggle wel enorm met de schaamte en schuldgevoelens die ik heb omdat ik blij ben met corona voor mijn eigen leven.