Toeslagouders Carolien en Gerald nog steeds niet uit de put, ’Steeds meer schulden en steeds verder achter’Carolien van Sonsbeek en haar partner Gerald, gedupeerden van de toeslagenaffaire, vechten nog altijd een strijd uit met de Belastingdienst. „Je kunt nog beter aan een dood paard trekken”, zeggen ze. Of ze zo’n 26 duizend euro aan toeslagen wilden terugbetalen aan de Belastingdienst. De mededeling kwam voor Carolien van Sonsbeek (45) uit Eindhoven als een donderslag bij heldere hemel.
Carolien en Gerald hebben hun financiële misère nog altijd niet op kunnen lossen.
„Vanaf dat moment werd het zwemmen en zwemmen en proberen te blijven drijven”, zegt Van Sonsbeek (45). „Je krijgt steeds meer schulden en je komt steeds verder achter te liggen: dan wil die geld en dan wil die geld. Je krijgt een lawine over je heen. En de Belastingdienst verrast je telkens weer: dan wordt daar beslag op gelegd, dan weer daar op.”
Van Sonsbeek is een van de vele gedupeerden in de beruchte toeslagenaffaire. Duizenden ouders werden financieel zwaar gedupeerd omdat ze door de Belastingdienst onterecht werden beschuldigd van fraude met de kinderopvangtoeslag.
WaterschadeDie affaire heeft diep ingegrepen in Caroliens leven en dat van haar vriend Gerald (39). Een recente waterschade van elfduizend euro krijgt het paar bijvoorbeeld niet vergoed ’want bij de verzekering zijn we als wanbetaler geroyeerd wegens een betalingsachterstand’. „We worden constant gecontroleerd. Volgens mij zijn we nog altijd niet van die zwarte lijst gehaald.”
Gerald, met wie Van Sonsbeek in 2014 een zoontje Olivier kreeg, komt van een boerderij. Hij raakte in een familietwist verzeild over een erfenis, die ook z’n weerslag had op de relatie en die er uiteindelijk toe leidde dat Carolien van Sonsbeek als fraudeur bij de Belastingdienst te boek kwam te staan. Ze heeft zo haar ideeën over wie haar aanmeldde: een familielid van Gerald. „Maar wat ik ook zei bij de Belastingdienst, je kunt net zo goed aan een dood paard trekken. Ons zoontje is zeven en we hebben al zes jaar en acht maanden met die rottige toestanden met de KOT (kinderopvangtoeslag – red.) te maken.”
Huis moederZe zit door alle gedoe in de ziektewet en heeft geluk, zegt ze, dat ze in het huis van haar moeder is kunnen blijven wonen, met een kleine hypotheek. „Mijn opa en mijn moeder zijn hier allebei gestorven.”
Gerald, die het liefst in Duitsland zou boeren, werkt als zzp’er op de vrachtwagen. Carolien: „Maar in z’n hart is hij boer. Als Gerald met ons zoontje op het land is, legt-ie hem alles uit. En Olivier weet al alles van het boerenbedrijf.” Zelf doet ze ’hobbywerk’, „Ik borduur ijsmutsen voor bij de boerenprotesten.”
Bij de Facebook-groepen waarin gedupeerden elkaar ontmoeten en ervaringen uitwisselen heeft ze zich afgemeld. „Daar werd ik niet goed van. Je voelt je door al die verhalen alleen maar machtelozer.”
Wat doet dit alles geestelijk met hen? Van Sonsbeek: „Dit heeft enorm zeer gedaan. Ik dacht dat we in Nederland een solide overheid hadden, maar je kunt hier gewoon in het ravijn belanden op basis van een gerucht. Dat zijn in mijn ogen Amerikaanse toestanden. De Belastingdienst is zo hard, dat past helemaal niet bij dit land. Het ene formulier na het andere valt binnen. Als we niet oppassen gaan we, met al die controles, naar een soort dictatoriale overheid.”
JuristVan Sonsbeek krijgt steun van letsel- en schade-jurist Orlando Kadir (51), die een groot aantal gedupeerden bijstaat. Kadir is zelf ook een van de slachtoffers en ondervond aan den lijve hoe de Belastingdienst te werk ging. „Wij hebben vier kindjes en kregen de mededeling dat wij kinderopvangtoeslag over zeven jaar moesten terugbetalen, met rente: 156 duizend euro. Er ligt nog altijd beslag op ons huis, dus de vernedering is nog steeds gaande. Als ik geen familie had gehad die ons financieel heeft geholpen, was ik allang op straat beland.”
Eerst lachenOp de radio, bij Humberto Tan, vertelde Kadir hoe zo’n inval van de Belastingdienst eruit ziet. „Eerst lachten we erom toen we de brief kregen waarin stond dat we fraudeur waren. Dat gingen we wel oplossen. Maar ondertussen krijg je dwangbevelen, beslagleggingen, dreigementen en opeens staan ze voor je deur.
quote:
Ze komen naar binnen, gaan alles labelen: rode sticker is ’meenemen’, blauw label betekent ’500 euro en meer waard’. Ik kwam thuis en zag een sticker van de Belastingdienst op mijn voordeur: in beslag genomen. Ik wist niet wat ik zag.” Van de mensen die hij bijstaat in deze kwestie is zo’n negentig procent gekleurd. „Van mijn vrouw en mij dachten ze dat we Turken waren. Bel je ambassade maar, werd ons gezegd.”
Hij is heel wat gewend in de dertig jaar dat hij procedeert tegen de Staat, zegt Kadir. „Maar in dit dossier zijn hardwerkende, eigen burgers murw gebeukt, uitgebuit en kapot gemaakt. Los van helden als Pieter Omtzigt, Renske Leijten en Farid Azarkan heeft de politiek ook gefaald. Het gebrek aan controle op wat de Staat doet, vind ik zo bedreigend. Als het de Staat te moeilijk wordt, laten ze de burgers vallen. Met grote gevolgen hè, tot zelfmoord aan toe.”
KlootjesvolkDat de politiek verantwoordelijken verder kunnen gaan in een nieuw kabinet, vindt de jurist onbegrijpelijk. „Kennelijk heb je in Nederland aan de ene kant het klootjesvolk, de burgerij, en aan de andere kant die kleine groep aan de top, die in een heel eigen werkelijkheid leeft. Hoe moet de bevolking dat begrijpen? Vertrouwen komt immers te voet, maar gaat te paard.” Nog altijd zit Kadir in de Commissie Werkelijke Schade tegenover advocaten van de Staat.
quote:
„Dure Zuidas-jongens in Armani-pak, met klokjes van tachtigduizend euro om hun pols. Die proberen je alleen al door hun outfit te intimideren. Ze zijn erg succesvol in het zo goedkoop mogelijk afronden van de claims. Eén van mijn cliënten, een gezin met twee ton schade, kreeg na negen maanden pleiten 33 duizend euro compensatie aangeboden: ’Take it or leave it, veel succes verder’. ”
De hersteloperatie van de toeslagenaffaire verloopt niet goed, concludeerde de Nationale ombudsman afgelopen oktober in een rapport. Gedupeerde ouders krijgen volgens het rapport geen enkele duidelijkheid over wanneer hun zaak wordt behandeld. Demissionair staatssecretaris Van Huffelen erkent dat de klachtenafhandeling ernstig tekort schiet.
ProceduresVoor Carolien van Sonsbeek is Orlando Kadir steun en toeverlaat. „Vooral door ons moed in te praten en duidelijk te maken dat we niet mogen opgeven en dat dit een einde krijgt en dat ze niet zomaar van ons af zijn als gedupeerde omdat hij die procedures opstart.” Ze had afgelopen mei een gesprek met verantwoordelijk staatssecretaris Van Huffelen. „Maar dat was zo nietszeggend, daar kon ik niks mee. Ik wilde hulp hebben, een oplossing. Ik denk dat als je mensen goed wilt helpen, dat je dan de burger aan de hand moet nemen. Maar ze sturen ons nog steeds van afdeling naar afdeling als we bellen en intussen liggen er weer nieuwe aanmaningen op de mat. Op zeker moment zaten we wel 25 uur per week te bellen: met de bank, de verzekeraars, de Belastingdienst, de gemeente, met iedereen. Ze zijn gelukkig wel gestopt met het sturen van deurwaarders.”
Dan, cynisch: „Ik was zo ongeveer bevriend geraakt met die deurwaarder. Afijn, tegen de tijd dat ik dood ben is er vast een oplossing.”
https://www.telegraaf.nl/(...)steeds-verder-achter Het is om te
en dan staat Wopke als hoofdverantwoordelijke op het punt om minister van Justitie te worden
Alleen maar om zelf uit de gevangenis te blijven
en als het lukt zijn partners in crime ook