Nu het goed met me gaat merk ik dat ik minder behoefte heb aan schermen en continue bevestiging van anderen. Ik zit in de avond een uurtje achter de
laptop en heb een app gedownload om niet mijn telefoon te gebruiken. Die app vergrendelt de telefoon en je kan hem alleen voor noodgevallen gebruiken dan. Ideaal.
Ik heb het gevoel echt te leven
Van negen uur telefoon terug gegaan naar drie uur. Echt zoveel rust.
Alleen ik krijg van mensen terug dat ze het vervelend vinden dat het lang kan duren voordat ze antwoord krijgen en het ongezellig van me vinden
Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet. In hoeverre daar rekening mee te houden. Nu ik zo drastisch ben geweest merk ik gewoon dat ik stabieler ben en positiever over mezelf.
Het is lastig. De mensen die belangrijk voor me zijn vinden dit een goede stap. Alleen er ook mensen die ik graag mag die ik zo voor het hoofd stoot...
Ik weet gewoon niet wat slim is. Is minder scherm oké... is het antisociaal... het is lastig en ik ben zoekende. Het is te gemakkelijk gezegd dat mensen maar pech hebben
Alleen ik weet even geen tussenweg
'k Ben bereikbaar tussen de middag en in de avond en eigenlijk vind ik dat genoeg. Is dat oké?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them